Guyana

Het door Guyana gecontroleerde gebied ligt tussen de breedtegraden 1° en 9°N en de lengtegraden 56° en 62°W.

Het land kan worden onderverdeeld in vijf natuurlijke regio's: een smal, vruchtbaar moeras langs de Atlantische kust (Lage Kustvlakte), waar de meerderheid van de bevolking woont; een witte zandgordel verder landinwaarts (Hillly Sand and Clay Region), waar de meeste minerale afzettingen van Guyana worden gevonden; de dichte regenwouden (Wooded Highlands Region) in het zuidelijke deel van het land; de woestijn savanne in het zuidwesten; en de kleinere Inner Plain (Inner Savannah), die voornamelijk bestaat uit bergen die geleidelijk stijgen tot aan de Braziliaanse grens.

De hoogste bergen van Guyana zijn onder meer de berg Ayanganna (2,042 meter of 6,699 voet), de berg Caburaí (1,465 meter of 4,806 voet) en de berg Roraima (2,772 meter of 9,094 voet - de hoogste berg van Guyana) op de tri-grens Brazilië-Guyana-Venezuela, onderdeel van de Pakaraima-reeks. Mount Roraima en de mesa's (tepuis) ​​van Guyana zouden Sir Arthur Conan Doyle hebben geïnspireerd's Roman uit 1912 De verloren wereld. Er zijn ook tal van vulkanische hellingen en watervallen, waaronder de Kaieteur-watervallen, die worden beschouwd als de grootste waterval ter wereld. Ten noorden van de Rupununi-rivier ligt de Rupununi-savanne en in het zuiden ligt het Kanuku-gebergte.

De vier langste rivieren zijn de Essequibo met 1,010 kilometer, de Courantyne met 724 kilometer, de Berbice met 595 kilometer en de Demerara met 346 kilometer. De Corentijnrivier vormt de grens met Suriname. Aan de monding van de Essequibo liggen verschillende grote eilanden, waaronder het 145 km brede Shell Beach aan de noordwestkust, dat ook een belangrijk broedgebied is voor zeeschildpadden (voornamelijk lederschildpadden) en ander wild.

Het lokale klimaat is tropisch en over het algemeen heet en vochtig, hoewel getemperd door de noordoostelijke passaatwinden langs de kust. Er zijn twee regenseizoenen, het eerste van mei tot half augustus, het tweede van half november tot half januari.

Guyana heeft een van de grootste ongerepte regenwouden van Zuid-Amerika, waarvan delen bijna ontoegankelijk zijn voor de mens. De rijke natuurlijke geschiedenis van Guyana werd beschreven door vroege ontdekkingsreizigers Sir Walter Raleigh en Charles Waterton, en later door natuuronderzoekers Sir David Attenborough en Gerald Durrell. In 2008 zond de BBC een driedelig programma uit met de titel: Verloren Land van de Jaguar, die de enorme diversiteit aan dieren in het wild benadrukten, waaronder onontdekte soorten en zeldzaamheden zoals de reuzenotter en de harpijarend.

In 2012 ontving Guyana een prijs van $ 45 miljoen van Noorwegen voor zijn inspanningen om het regenwoud te beschermen. Dit volgt op een overeenkomst uit 2009 tussen de twee landen, die in totaal $ 250 miljoen verstrekt voor de bescherming en het behoud van de natuurlijke habitat. Tot nu toe heeft het land 115 miljoen dollar van het totaal ontvangen.

grensconflicten

Guyana is in een grensconflict verwikkeld met Suriname, dat het gebied ten oosten van de linkeroever van de Corentijn en de Nieuwe Rivieren in het zuidwesten van Suriname opeist, en met Venezuela, dat het land opeist ten westen van de rivier de Essequibo, voorheen behorend tot de Nederlandse kolonie Essequibo en een deel van de Guayana Essequiba van Venezuela. Het maritieme aspect van het territoriale geschil met Suriname werd onderworpen aan arbitrage krachtens het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, en een beslissing werd aangekondigd op 21 september 2007. De beslissing, met betrekking tot de Caribische Zee ten noorden van de twee naties, vond dat beide partijen hadden verdragsverplichtingen geschonden en weigerden om schadevergoeding voor beide partijen te gelasten.

Toen de Britten in 1840 Brits Guyana onderzochten, telden ze het hele stroomgebied van de Cuyuni in de kolonie. Venezuela was het daar niet mee eens en eiste al het grondgebied ten westen van de rivier de Essequibo op. In 1898 werd op verzoek van Venezuela een internationaal arbitragetribunaal bijeengeroepen en in 1899 werd een uitspraak gedaan waarbij ongeveer 94% van het betwiste gebied aan Brits-Guyana werd afgestaan. Venezuela heeft deze onderscheiding nooit in ontvangst genomen en de kwestie opnieuw aan de orde gesteld ten tijde van de onafhankelijkheid van Guyana. De kwestie is nu geregeld door het Verdrag van Genève van 1966, ondertekend door de regeringen van Guyana, Groot-Brittannië en Venezuela, en Venezuela blijft Guayana Esequiba claimen. Venezuela noemt dit gebied de 'Zona en Reclamación' (herstelzone) en Venezolaanse kaarten van het nationale grondgebied nemen het systematisch op en omlijnen het met stippellijnen.

De specifieke kleine betwiste gebieden waarbij Guyana betrokken is, zijn het eiland Ankoko met Venezuela, de Corentijnrivier met Suriname en de Tigri-zone of de Nieuwe Rivierdriehoek met Suriname. In 1967 werd een team Surinaamse onderzoekers aangetroffen in de Nieuwe Rivierdriehoek en met geweld verwijderd. In augustus 1969 ontdekte een patrouille van de Guyana Defense Force een niet-geautoriseerd militair kamp en een gedeeltelijk voltooide landingsbaan in de Driehoek, evenals gedocumenteerd bewijs van de Surinaamse intentie om het hele betwiste gebied te bezetten. Na een vuurgevecht worden de Surinamers uit de driehoek verdreven.

Milieu en biodiversiteit

De volgende habitats zijn voor Guyana gecategoriseerd: kust-, zee-, kust-, palustrine-estuariene, mangrove, rivier, meer, moeras, savanne, witzandbos, bruinzandbos, bergbos, nevelwoud, laaglandregenwoud en droge groenblijvende struik (NBAP , 1999). Ongeveer 14 gebieden van biologisch belang zijn geïdentificeerd als potentiële hotspots voor een nationaal systeem van beschermde gebieden. Meer dan 80% van Guyana is nog steeds bedekt met bossen, die ook de thuisbasis zijn van 's werelds zeldzaamste soorten, variërend van droge groenblijvende en seizoensgebonden bossen tot berg- en laaglandregenwouden. Deze bossen herbergen meer dan duizend soorten bomen. Het tropische klimaat van Guyana, de unieke geologie en de relatief ongerepte ecosystemen ondersteunen uitgestrekte gebieden met soortenrijke tropische bossen en natuurlijke habitats met een hoge mate van endemisme. In Guyana komen ongeveer achtduizend plantensoorten voor, waarvan de helft nergens anders.

Guyana heeft een van de hoogste niveaus van biodiversiteit ter wereld. Guyana heeft een van de rijkste collecties zoogdierfauna van alle regio's van vergelijkbare grootte in de wereld, met 1,168 soorten gewervelde dieren en 814 vogelsoorten. De regio van het Guyanaschild is weinig bekend en extreem biologisch rijk. In tegenstelling tot andere delen van Zuid-Amerika blijft meer dan 70% van de natuurlijke habitat intact.

De rijke natuurlijke geschiedenis van Brits Guyana werd beschreven door vroege ontdekkingsreizigers Sir Walter Raleigh en Charles Waterton, en later door natuuronderzoekers Sir David Attenborough en Gerald Durrell.

In februari 2004 gaf de Guyanese regering eigendomsrechten op meer dan een miljoen acres (4,000 km²) land in het inheemse district Konashen en verklaarde het land een Konashen Community Owned Conservation Area (COCA), dat beheerd zou worden door de Wai Wai. Door dit te doen, heeft Guyana het grootste beschermde natuurgebied ter wereld gecreëerd dat eigendom is van de gemeenschap.

Deze belangrijke gebeurtenis volgt op een verzoek van de Wai Wai-gemeenschap aan de regering van Guyana en Conservation International Guyana (CIG) om hulp bij het ontwikkelen van een duurzaam plan voor hun land in Konashen. De drie partijen hebben een memorandum van samenwerking ondertekend waarin een plan wordt uiteengezet voor het duurzaam gebruik van de biologische hulpbronnen van de Konashen CZO, de bedreigingen voor de biodiversiteit van het gebied worden geïdentificeerd en projecten worden ontwikkeld om de bekendheid van de CZO te vergroten en de inkomsten te genereren die nodig zijn om de zijn beschermde status.

Het inheemse district Konashen in het zuiden van Guyana herbergt de bovenloop van de Essequibo-rivier, de belangrijkste waterbron van Guyana, en voert de rivieren Kassikaityu, Kamoa, Sipu en Chodikar af. Zuid-Guyana bevat enkele van de meest ongerepte gebieden van groenblijvende bossen in het noordelijke deel van Zuid-Amerika. De meeste bossen die hier te vinden zijn, zijn grote groenblijvende bossen in de heuvelachtige en lage bergachtige gebieden, met grote stukken overstroomd bos langs de grote rivieren. Door de zeer lage menselijke bevolkingsdichtheid in deze regio zijn de meeste van deze bossen nog intact. Het Smithsonian Institution heeft bijna 2,700 plantensoorten uit deze regio geïdentificeerd, die 239 verschillende families vertegenwoordigen, en er zijn zeker meer soorten die nog moeten worden geregistreerd.

Deze ongelooflijke diversiteit aan planten ondersteunt een nog indrukwekkendere diversiteit aan dieren, onlangs gedocumenteerd door een biologisch onderzoek georganiseerd door Conservation International. De schone, niet-verontreinigde wateren van het stroomgebied van Essequibo herbergen een opmerkelijke diversiteit aan vissen en ongewervelde waterdieren, evenals gigantische otters, capibara's en verschillende soorten kaaimannen.

Op het land komen grote zoogdieren zoals jaguars, tapirs, boshonden, reuzenmiereneters en saki-apen nog veel voor. Er zijn meer dan 400 soorten vogels in het gebied gemeld, en de fauna van reptielen en amfibieën is even rijk. De bossen van Konashen COCA zijn ook de thuisbasis van talloze soorten insecten, spinachtigen en andere ongewervelde dieren, waarvan vele onbekend en naamloos blijven.

Konashen ACCA is relatief uniek omdat het een hoge mate van diversiteit en biologische rijkdom bevat, bewaard in een bijna ongerepte staat; dergelijke plaatsen zijn zeldzaam geworden op aarde. Dit feit heeft geleid tot verschillende niet-exploitatieve en ecologisch duurzame industrieën, zoals ecotoerisme, die met succes de biologische rijkdom van Konashen SAC exploiteren met relatief lage duurzame effecten.

De meerderheid van de bevolking van Guyana (90%) woont op een smalle kuststrook die in breedte varieert van 16 tot 64 kilometer en ongeveer 10% van de totale oppervlakte van het land vertegenwoordigt.

De huidige bevolking van Guyana is raciaal en etnisch heterogeen, met etnische groepen afkomstig uit India, Afrika, Europa en China, evenals inheemse of inheemse volkeren. Ondanks hun diverse etnische afkomst, delen deze groepen twee gemeenschappelijke talen: Engels en Creools.

De grootste etnische groep zijn de Indo-Guyanese (ook bekend als Oost-Indiërs), afstammelingen van contractarbeiders uit India, die volgens de telling van 43.5 2002% van de bevolking vertegenwoordigen. Ze worden gevolgd door Afro-Guyanese, afstammelingen van slaven uit Afrika, die 30.2% vertegenwoordigen. Guyanezen van gemengde afkomst zijn goed voor 16.7%, terwijl inheemse volkeren (plaatselijk bekend als indianen) goed zijn voor 9.1%. Inheemse groepen zijn de Arawak, Wai Wai, Carib, Akawaio, Arecuna, Patamona, Wapixana, Macushi en Warao. De twee grootste groepen, de Indo-Guyanese en de Afro-Guyanese, hebben enige raciale spanningen ervaren.

De meerderheid van de Indo-Guyanese stamt af van contractarbeiders die uit de Bhojpuri-sprekende regio's van Noord-India kwamen. Een aanzienlijke minderheid is afkomstig uit Zuid-India, grotendeels van Tamil- en Telugu-oorsprong.

Het verspreidingspatroon van de telling van 2002 was vergelijkbaar met dat van de tellingen van 1980 en 1991, maar het aandeel van de twee hoofdgroepen nam af. Indo-Guyanese waren goed voor 51.9% van de totale bevolking in 1980, maar in 1991 was dit gedaald tot 48.6% en vervolgens tot 43.5% in de telling van 2002. Het percentage mensen van Afrikaanse afkomst is in de eerste periode (30.8 en 32.3) licht gestegen van 1980% tot 1991%, om bij de volkstelling van 30.2 terug te vallen tot 2002%. Met weinig groei in de totale bevolking, resulteerde de daling van de aandelen van de twee grootste groepen in een relatieve toename van de aandelen van de multiraciale en Indiaanse groepen. De Amerikaanse Indianenbevolking is tussen 22,097 en 1991 met 2002 mensen toegenomen. Dit komt neer op een stijging van 47.3% of een jaarlijkse groei van 3.5%. Evenzo nam de multiraciale bevolking toe met 37,788 mensen, een stijging van 43.0% of een jaarlijkse groei van 3.2% ten opzichte van de basisperiode van de telling van 1991. Het aantal Portugezen (4.3% van de bevolking in 1891) is de afgelopen decennia gestaag afgenomen.

Godsdienst

Gegevens van een telling van 2012 over religieuze overtuiging toonden aan dat ongeveer 64% van de bevolking christen, 25% hindoe en 7% moslim was, terwijl 3% van de bevolking geen enkele religie beoefende.

De meeste christenen in Guyana zijn protestants of rooms-katholiek en hebben een mengeling van Indiase, Afrikaanse, Chinese en Europese afkomst, evenals een grote inheemse bevolking.

De belangrijkste economische activiteiten van Guyana zijn landbouw (productie van rijst en demerarasuiker), bauxiet- en goudwinning, hout, garnalenvisserij en mineralen. Chronische problemen zijn onder meer een tekort aan geschoolde arbeidskrachten en een slechte infrastructuur. In 2008 groeide de economie met 3% tijdens de wereldwijde economische crisis, gevolgd door een indrukwekkende groei van 5.4% in 2011 en 3.7% in 2012.

Tot voor kort goochelde de regering met een grote buitenlandse schuld en de dringende noodzaak om de overheidsinvesteringen uit te breiden. Lage prijzen voor belangrijke mijnbouw- en landbouwgrondstoffen, in combinatie met problemen in de bauxiet- en suikerindustrie, hebben de krappe begrotingssituatie van de regering bedreigd en de vooruitzichten voor de toekomst vertroebeld. De Guyanese economie is echter licht hersteld en groeit sinds 1999 matig dankzij de uitbreiding van de landbouw- en mijnbouwsectoren, een gunstiger klimaat voor ondernemersinitiatieven, een meer realistische wisselkoers, relatief lage inflatie en aanhoudende steun van internationale organisaties .

De suikerindustrie, die goed is voor 28% van de totale exportinkomsten, wordt grotendeels gerund door GuySuCo, dat meer mensen in dienst heeft dan enige andere industrie. Veel industrieën profiteren van aanzienlijke buitenlandse investeringen. In de mineralenindustrie wordt bijvoorbeeld zwaar geïnvesteerd in het Amerikaanse bedrijf Reynolds Metals en Rio Tinto's Brits-Australische dochteronderneming Rio Tinto Alcan; de Koreaans/Maleisische Barama Company heeft een aanzienlijk belang in de bosbouwindustrie.

De productie van Balata (natuurlijke latex) was ooit een belangrijke activiteit in Guyana. Het meeste balata-tappen in Guyana vond plaats in de uitlopers van het Kanuku-gebergte in de Rupununi. Vroege exploitatie vond ook plaats in het Noordwest-district, maar de meeste bomen in dit gebied werden vernietigd door illegale tapmethoden, waarbij bomen werden gekapt in plaats van gekapt. Gebruik van balata omvatte de vervaardiging van cricketballen, het tijdelijk vullen van lastige tandgaten en de vervaardiging van beeldjes en andere decoratieve voorwerpen (met name door de Macushi-bevolking in het Kanuku-gebergte).

Belangrijke organisaties uit de particuliere sector zijn de Private Sector Commission (PSC) en de Georgetown Chamber of Commerce and Industry (GCCI);

Begin 2007 lanceerde de regering een ingrijpende herziening van de belastingwet. De Belasting Toegevoegde Waarde (BTW) werd ingevoerd, ter vervanging van zes verschillende belastingen. Vóór de invoering van de btw was het relatief eenvoudig om btw te ontduiken en veel bedrijven overtraden de belastingwetgeving. Veel bedrijven waren fel gekant tegen de invoering van btw vanwege het extra papierwerk, maar de overheid hield stand. Door meerdere belastingen te vervangen door één belastingtarief, wordt het voor overheidsaccountants ook gemakkelijker om verduistering op te sporen. Dit was endemisch onder het vorige PPP/C-regime, dat de btw vaststelde op 50% van de waarde van goederen. Hoewel de overgang naar btw moeilijk is geweest, kan het het dagelijks leven verbeteren omdat de overheid aanzienlijke extra middelen zal hebben voor overheidsuitgaven.

President Bharrat Jagdeo had schuldverlichting tot een van de topprioriteiten van zijn regering gemaakt. Hij is erin geslaagd het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Wereldbank en de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) ertoe te brengen $ 800 miljoen aan schulden kwijt te schelden, plus miljoenen van andere ontwikkelde landen. IDB-president Moreno prees Jagdeo voor zijn leiderschap en onderhandelingsvaardigheden bij het verlenen van schuldverlichting aan Guyana en verschillende andere landen in de regio.

Burgers van de volgende landen hebben geen visum nodig om naar Guyana te reizen: Antigua en Barbuda, Australië, Oostenrijk, Bahama's, Barbados, België, Belize, Canada, Dominica, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Grenada, Ierland, Italië , Jamaica, Japan, Noord-Korea, Zuid-Korea, Luxemburg, Montserrat, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Portugal, Rusland, St. Kitts en Nevis, St. Lucia, St. Vincent en de Grenadines, Spanje, Zweden, Zwitserland, Suriname, Trinidad en Tobago, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten. (website van de overheid).

Voor het aanvragen van een visum heb je het aanvraagformulier nodig, een paspoort dat nog minimaal 6 maanden geldig is, 3 pasfoto's en een bewijs dat je de financiële middelen hebt om je hele reis naar Guyana te dekken. Als u van plan bent in Guyana te gaan werken of wonen, moet u een goedkeuringsbrief van het ministerie van Binnenlandse Zaken en voeg een kopie bij uw aanvraag. De enige manier om een ​​visum aan te vragen is per post. De aanvraag moet worden gedaan bij de dichtstbijzijnde Guyana-ambassade.

Een toeristenvisum kost USD 30, een single-entry zakenvisum USD 40, een multiple-entry zakenvisum voor 3 maanden USD 50 en een multiple-entry zakenvisum voor 1 jaar USD 75.

Eenmaal in Guyana kunt u uw visum vernieuwen bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken in Georgetown.

Internationale luchthaven Cheddi Jagan

(IATA: GEO) Oorspronkelijk genaamd Timehri International Airport (Timehri betekent "rotsschildering"), werd het hernoemd ter ere van de ontheemde inheemse volkeren van Guyana. Dagelijkse internationale vluchten vertrekken en komen aan op Cheddi Jagan International Airport, ongeveer 40 km ten zuiden van Georgetown. Internationale vluchten omvatten vluchten naar Canada, het Caribisch gebied, het VK en de VS met Caribbean Airlines (voorheen BWIA). Caribbean Airlines is een door de overheid beheerde luchtvaartmaatschappij die wordt geëxploiteerd door Trinidad & Tobago. Vluchten naar het Caribisch gebied met Caribbean Star en LIAT. North American Airlines en Xtra Airways, non-stop vluchten, op de route New York-Guyana. Primaris Airlines vliegt non-stop naar Guyana vanaf JFK-New York en FLL-Florida, evenals met Fly Jamaica Airways, met vluchten naar Kingston NMIA en JFK.

Ogle Aerodome

(IATA: OGL) Een klein vliegveld dat iets dichter bij Georgetown ligt (~6 mijl) en wordt gebruikt door een paar particuliere chartermaatschappijen, voornamelijk voor binnenlandse/lokale vluchten. De volgende maatschappijen bieden enkele dagelijkse vluchten aan van/naar vliegveld Zorg-en-Hoop in Paramaribo:

• Gom Lucht, Doekhieweg 03, Luchthaven Zorg-en-Hoop, Paramaribo, Suriname, +597 433830, fax: +597 491740, e-mail: [e-mail beveiligd]. M-Sa.
• Trans-Guyana Airways (TGA), Ogle Aerodome, Ogle, East Coast Demerara, +592 222 2525, e-mail: [e-mail beveiligd]. M-Sa.

Guyana heeft toegang tot Suriname in het oosten en Brazilië in het zuiden. Vraag in Suriname in Paramaribo naar minibusjes naar Guyana. Houd er rekening mee dat het illegaal is om Guyana over het water binnen te komen vanuit Nieuw Nickerie in Suriname, zelfs als niemand je kan tegenhouden. In het ergste geval wordt u teruggestuurd of moet u een visum betalen. Als je over land van Nieuw-Nickerie naar Paramaribo reist, kom je waarschijnlijk een controlepost van de marechaussee tegen bij Totness, maar die zijn op zoek naar wapen- en drugsdealers, geen toeristen. Laat je ID-kaart of een geldig rijbewijs zien en ze zullen niet eens om je paspoort vragen om te controleren of je de juiste visumstempels hebt. Ze lijken het niet erg te vinden als je het land binnenkomt, zolang je geen problemen veroorzaakt en je geld in hun land uitgeeft.

Er zijn geen wegverbindingen tussen Venezuela en Guyana. Reizen naar Venezuela gaat per vliegtuig via Trinidad (Caribbean Airlines) of over land via de staat Roraima in Brazilië.

In Suriname rijden minibussen van Paramaribo naar South Drain, in het westen van Suriname, net over de rivier van Guyana. De reis duurt minimaal 3 uur en kost ongeveer US$15. Van daaruit gaat u door de douane aan de Surinaamse kant. Neem vervolgens de dagelijkse veerboot van 11 uur over de rivier naar South Drain. De tocht met de veerboot duurt ongeveer 30 minuten, maar het duurt langer om de douane aan de Guyanese kant te wissen.

De busreis van Lethem, aan de Braziliaanse grens, naar Georgetown duurt ongeveer 10 uur en gaat door het regenwoud en de zuidelijke savanne. Tijdens het regenseizoen kan de reis veel langer duren. Het is bekend dat delen van de weg bij hevige regenval onbegaanbaar worden en uiterste voorzichtigheid is geboden.

Neem contact op met het Interserv-buskantoor aan Charlotte Street in het centrum van Georgetown voor bussen naar Brazilië. Bussen hebben de neiging om 's avonds laat te rijden en het is aan te raden een taxi naar het busstation te nemen, aangezien het gebied 's nachts niet veilig is. Voor bussen vanuit Brazilië gaat u naar Bonfim bij de grens en steekt u te voet over. Zoek een minibus of taxi die je naar het centrum van Lethem brengt en vraag naar bussen naar Georgetown.

Als mensen in Guyana over bussen praten, bedoelen ze minibussen. Minibussen rijden door heel Guyana en zijn de goedkoopste manier om te reizen. De tarieven voor minibussen variëren van GYD 60 tot GYD 1,000, afhankelijk van de lengte van de reis. 's Nachts in deze modus reizen kan riskant zijn.

Veel delen van Guyana worden van elkaar gescheiden door grote rivieren. Deze gebieden kunnen worden doorkruist met een riviertaxi. Ga naar het havendorp en vraag waar de speedboten vertrekken. Vraag tijdens de reis andere passagiers naar het tarief, aangezien bootexploitanten toeristen meer in rekening brengen. Accepteer geen "speciale aanbiedingen" zonder eerst over de prijs te onderhandelen.

Taxi's zijn een uitstekende manier om Georgetown te verkennen. Tarieven mogen nooit hoger zijn dan $ 500 voor reizen binnen de stad en de meeste tarieven moeten rond de GYD 400 liggen. Alle taxinummerplaten beginnen met een "H". Er zijn vaste prijzen voor taxi's naar verschillende bestemmingen, bijvoorbeeld van het vliegveld naar de stad is GYD 5,000, van het vliegveld naar Moleson Creek is GYD 24,000, enz.

U kunt ook auto's of SUV's huren; controleer de lokale telefoonlijsten voor autoverhuur. Raadpleeg meer dan één autoverhuurbedrijf aangezien de prijzen kunnen variëren. Mogelijk kunt u tot op zekere hoogte ook over prijzen onderhandelen. Er moet meestal een borg worden betaald. Vraag bij het huren van een auto of uw rijbewijs wordt geaccepteerd. Verkeersovertredingen kunnen leiden tot aanzienlijk tijdverlies en mogelijk uitstapjes naar de lokale rechtbanken.

• Guyana Kustvlakte (Georgetown, Bartica, Mabaruma, Nieuw Amsterdam)
• Guyana Hooglanden (Lethem, Paramakatoi)
• Berbice-Corentijn (Linde)

• Georgetown – de hoofdstad van het land, gelegen in Demerara County.
• Bartica
• mabaruma
• Nieuw Amsterdam, de op één na grootste stad van het land
• lethem
• Linden, een bauxietmijnstadje dat oorspronkelijk McKenzie heette maar hernoemd werd naar de eerste uitvoerende voorzitter van het land, Linden Forbes Sampson Burnham.
• Parika - gelegen aan de oostelijke oever van de rivier de Essequibo, de grootste rivier van het land.
• Paramakatoi

• De Rupununi savanne
• Het eiland van Michelle
• Het Kanuku-gebergte
• Iwokrama
• Marshall-watervallen
• Kyk-Over-Ali
• Schelpdierenstrand

Accommodatie in Guyana is erg goed.

Georgetown biedt verreweg de grootste keuze aan opties, maar er zijn hier een aantal problemen. Geen van de 'luxe' opties in de hoofdstad – vooral de Pegasus en Princess – hebben de glans of charme om de honderden Amerikaanse dollars die ze vragen te rechtvaardigen. Aan de andere kant van de schaal zijn er een aantal kleinere pensions en betaal-per-uur-accommodaties met lagere prijzen. De enige "backpacker"-optie is het Tropicana Hostel, dat helaas boven een club is gevestigd met de slogan "All Nite Long": het is waar. Er zijn een aantal goede opties in Georgetown, met name op de drie- en viersterrenniveaus, waaronder de koloniale optie Cara Lodge en Herdmanston Lodge. De groeiende Chinese en Braziliaanse bevolking in de stad kan leiden tot betere opties.

In het binnenland zijn er ongelooflijke jungle-lodges en -kampen, waaronder ranches en in het zuiden, en door de gemeenschap ondersteunde eco-lodges in het midden van het land. Andere ontwikkelingsopties zijn onder meer door de gemeenschap gesteunde lodges in Indiase dorpen aan de Linden-Lethm Highway.

De meer avontuurlijken kunnen het proberen met een hangmat en een klein bedrag betalen om deze in een benab te hangen. Dit is geen optie in Georgetown en vereist voorafgaande kennisgeving, veel insectenspray en sluwheid.

In sommige kleine steden zijn er eenvoudige pensions die mogelijk ventilatoren, klamboes of andere voorzieningen hebben.

• mashramani. Een Indiaans woord dat 'feest na hard werken' betekent. Dit evenement vindt elk jaar plaats op 23 februari, wanneer het land de verjaardag van zijn republiek viert. Het is een carnavalachtig evenement met praalwagens en verklede groepen. Kleurrijke praalwagens en verklede groepen marcheren door de stad. Terwijl je toekijkt, drink je een lokale rum met kokoswater of drink je een Banks-biertje terwijl je zwaait en schudt op het ritme van soca en calypso. Het begint rond 10 uur.
• Kaieteur-watervallen. Het is 5 keer hoger dan de Niagara-watervallen, ongeveer 250 m hoog. U kunt het bereiken met een korte vlucht vanuit de hoofdstad, die door verschillende toeristische bedrijven als dagtocht wordt aangeboden. De meeste bedrijven bieden de dagtocht alleen op zondag aan, dus het is aan te raden om vooraf te reserveren voor USD 200-300.
• Orinduik-watervallen. Een kleinere waterval dan Kaieteur, ook inbegrepen als je Kaieteur per vliegtuig bezoekt.
• Iwokrama-regenwoudreservaat

De Guyanese keuken is, net als het land als geheel, een Creoolse fusie.

Als er een dominante keuken is, zijn het de gerechten die beïnvloed zijn door het Indiase subcontinent die gelokaliseerd zijn. De bekendste zijn curries, waaronder kip, varkensvlees, rundvlees, pompoen en aubergine. De grotere roti-winkels en die aan zee bieden garnalen, krab en andere zeevruchten. Curries worden traditioneel geserveerd met roti, een Indiaas brood of rijst.

Het nationale gerecht van Guyana is pepperpot, een langzaam gegaarde stoofpot gemaakt van varkensvlees (of ander vlees), rode peper (paprika), kaneel en casareep. Donker van kleur en sterk van smaak, het is meestal gereserveerd voor speciale gelegenheden zoals Kerstmis, maar je kunt in Georgetown restaurants vinden die dit gerecht het hele jaar door serveren. Pepperpot wordt gegeten met wit brood of roti.

Chinese restaurants zijn gebruikelijk, met noedelgerechten zoals chow mein en lo mein, evenals vlees- en rijstgerechten. De groeiende Braziliaanse bevolking heeft geleid tot de opening van verschillende barbecue- en churrascaria-restaurants in de hoofdstad en vlakbij de grens in Lethem.

Georgetown heeft een grotere verscheidenheid aan eetgelegenheden dan waar dan ook in het land. Er zijn een paar steakhouses, chique koloniale restaurants, Europese gerechten en Indiaas eten. Kleinere steden hebben misschien alleen restaurants die een Creools menu serveren met een paar gerechten, die bijna altijd een curry of twee en een noedelschotel bevatten.

In de jungle-lodges kan voedsel beperkt zijn tot ingeblikte goederen en rijst, evenals wat lokaal kan worden gevangen of verbouwd.

De meest populaire nationale drank is donkere rum in Caribische stijl. Nationale favorieten zijn onder meer: XM "10" jaar oud, geproduceerd door lokale drankengigant Banken DIH Limited, evenals: El Dorado en X-tra Mature, die beide 5, 10, 12 en 25 jaar oude variëteiten aanbieden.

El Dorado heeft ook een 15-jarige variëteit die sinds 1999 de prijs voor 'beste rum ter wereld' heeft gewonnen. Meng de goedkopere met cola of kokoswater als je wilt. Ze zijn allemaal van voldoende kwaliteit om puur of op zichzelf te worden geconsumeerd, waarbij de 25-jarige vergelijkbaar is met een Schotse whisky van topkwaliteit.

Banken Bier, geproduceerd door lokale drankengigant Banken DIH Limited, is het nationale bier. Het is verkrijgbaar in zowel pils als milk stout. De drankengigant bottelt en verdeelt ook Heineken bier en Guinness Stout onder licentie.

Ook verkrijgbaar zijn de lichtere Carib (Trinidad en Tobago) en de donkere Mackeson's. Guinness wordt lokaal onder licentie gebrouwen en is iets zoeter dan zijn Ierse tegenhanger, maar net zo goed. Polar (Venezolaans) en Skol (Braziliaans) zijn door het hele land te vinden. Heineken en Corona zijn ook te vinden in de meer luxe bars van Georgetown.

Guyana is de thuisbasis van vele markten en, meer recentelijk, winkelcentra. De Stabroek-markt is een pittoreske markt in Georgetown. Voor toeristen is het het beste om met een groep of met een local naar de markt te gaan waar jij je prettig bij voelt. Vluchten zijn mogelijk, maar komen zelden voor.

Op de esplanade tegenover het Central Post Office, vlakbij het National Museum, in het centrum van Georgetown, kun je een verscheidenheid aan lokaal handwerk kopen, van schilderijen en sculpturen tot handtassen, boekentassen en leren portemonnees; met de hand beschilderde, geverfde stoffen en batiks, geperste bloemen, zonnehoeden, halfedelstenen en handgemaakte sieraden van lokale materialen. Vraag rond en je zult winkels en galerijen vinden die ambachten en geschenken verkopen.

Guyana staat ook bekend om zijn uitzonderlijke gouden sieraden.

De lokale valuta is de Guyanese dollar (internationale valutacode ISO 4217: GYD). U zult de symbolen "$" en "G$" lokaal zien. De valuta is vrij inwisselbaar, maar het is bijna onmogelijk om er buiten Guyana, de buurlanden en een wisselkantoor op London Gatwick Airport van af te komen. In september 2013 was de wisselkoers ongeveer 1 USD = 204 GYD.

Bankbiljetten worden uitgegeven in GYD20, 100, 500 en 1,000 en er zijn GYD1-, GYD5- en GYD10-munten. De biljetten van GYD500, GYD1,000 en GYD5,000 hebben een holografische streep die een gekleurde ara voorstelt.

De kosten van levensonderhoud in Guyana zijn relatief hoog omdat de meeste basisbehoeften worden geïmporteerd en de transportkosten hoog zijn. Het monopolie in sommige bedrijfstakken leidt ook tot hogere winsten en verdere prijsstijgingen. Bijvoorbeeld (vanaf januari 2010) is de prijs van benzine ongeveer USD 1.10 per liter, terwijl de prijs van elektriciteit USD 0.33 per eenheid is. Een fles huishoudelijk gas kost meer dan USD 20. De huur voor een gemiddelde gezinswoning is USD 500 per maand in de veiligste stedelijke gebieden en de personenbelasting, die 33.33% van het totale belastbare inkomen bedraagt, maakt de kosten van levensonderhoud nog hoger.

De cultuur van Guyana lijkt erg op die van de Engelssprekende Caraïben. Het is historisch verbonden met het Engelssprekende Caribisch gebied als onderdeel van het Britse rijk toen het in de 19e eeuw een bezit werd. Guyana is een van de oprichters van het economische blok Caricom (Caribische Gemeenschap) en is ook de thuisbasis van het hoofdkantoor van het blok, het CARICOM-secretariaat.

Guyana's geografische ligging, dunbevolkte regenwoudgebieden en grote Indiaanse bevolking onderscheiden het van de Engelssprekende Caribische landen. De mix van Indo-Guyanese (Oost-Indische) en Afro-Guyanese (Afrikaanse) culturen geeft het overeenkomsten met Trinidad en onderscheidt het van andere delen van Amerika. Guyana deelt dezelfde interesses met de Caribische eilanden, zoals eten, feestelijke evenementen, muziek, sport, enz.

Guyana speelt internationaal cricket als onderdeel van het West Indies Cricket Team, en het Guyana-team speelt eersteklas cricket tegen andere Caribische landen. In maart en april 2007 was Guyana mede-gastheer van de Cricket World Cup 2007. Naast het lidmaatschap van CARICOM is Guyana ook lid van de CONCACAF, het internationale bestuursorgaan voor voetbal in Noord- en Midden-Amerika en het Caribisch gebied.

Evenementen zijn onder meer Mashramani (Mash), Phagwah (Holi) en Deepavali (Diwali).

De mensen van Guyana dragen geen schoenen in hun huizen en verwachten dat hun bezoekers hetzelfde doen.

Georgetown is berucht om zijn kleine straatcriminaliteit. Loop 's nachts of zelfs overdag niet alleen, tenzij u het gebied goed kent. Gebieden zoals Tijgerbaai, ten oosten van Main Street en het hele zuidoostelijke deel van de stad, inclusief Albouystown en Ruimveldt, zijn traditioneel veel criminaliteitsgebieden, maar je kunt relatief veilig zijn in groepen en met lokale escorts. De politie zal u waarschijnlijk niet helpen, tenzij ze misdaad in actie zien. Wees voorzichtig bij het dragen van sieraden. Gebruik gezond verstand in je aanpak.

Het binnenland met prachtige watervallen, prachtige regenwouden en bergen is veilig. Veel landelijke gebieden van het land zijn gevuld met een vriendelijke sfeer en zijn veilig. Criminaliteit is zelden gericht op toeristen, dus voel je niet geïntimideerd. Wees gewoon verstandig over wie je ziet, waar je heen gaat en hoe je je gedraagt.

Op sodomie' staat een maximumstraf van levenslange gevangenisstraf. Een lokale NGO meldde dat er enkele vervolgingen waren, maar noch de NGO, noch de rechtbanken konden cijfers geven. De politie zou de wet vaker gebruiken om vermoedelijke mannelijke partners van hetzelfde geslacht te intimideren. Er is geen wet die betrekking heeft op seksuele activiteit tussen vrouwen van hetzelfde geslacht. De minister van Volksgezondheid verklaarde in een toespraak voor een regionale hiv/aids-conferentie dat hij "zich moet laten leiden door de realiteit van de volksgezondheid", dat "seksuele relaties tussen instemmende volwassenen in privé vallen in de categorie van persoonlijke vrijheid" en dat de wet “in strijd is met deze uiting van persoonlijke vrijheid”. Na het incident in 2009 waarbij een rechter verschillende transgender personen een boete van G $ 7,500 heeft opgelegd, hebben een niet-gouvernementele organisatie en vier van de transgender personen een rechtszaak aangespannen bij het Hooggerechtshof om de wet aan te vechten die travestie strafbaar stelt; de zaak was aan het eind van het jaar nog in behandeling.

De SASOD organisatie organiseert evenementen om de strijd tegen homofobie te promoten. Er is geen lokale homoscene, zoals de meeste homoseksuelen voor zichzelf houden. Er zijn bekende besloten bijeenkomsten waarvoor men moet worden uitgenodigd. Openbare uitingen van genegenheid tussen homoseksuelen worden afgekeurd en kunnen een persoon het doelwit maken van discriminatie, aanvallen en openlijke spot.

Discussies over actuele kwesties van etnische relaties tussen de twee grote rassen, politiek en sociaal-economische kwesties in het land moeten met veel tact en geduld worden gevoerd. Houd er rekening mee dat dit soort discours soms kan leiden tot zeer verhitte en intense debatten, of zelfs tot iets veel ergers. Guyanezen staan ​​over het algemeen heel open voor discussie over de meeste kwesties, maar als buitenlander wordt u misschien als een deel van het probleem gezien, dus houd uw mond.

Drink geen kraanwater tenzij u van plan bent een groot deel van uw vakantie op het toilet door te brengen. Flessenwater is gemakkelijk verkrijgbaar in verschillende merken.

Voordat u naar Frans-Guyana reist, moet u beschikken over: anti-malaria medicatie van uw arts, zoals malaria is wijdverbreid in het grootste deel van het land.

Gele koorts is endemisch in deze regio; apen zijn het stuwmeer, maar je kunt het ook vangen in de steden. Laat je voor vertrek ingeënt en neem muggenspray mee. Pas ook op voor malaria en knokkelkoorts in het binnenland.

Hoewel het niet verplicht is, wordt reizigers aangeraden zich te laten inenten tegen buiktyfus binnen 2-4 weken na aankomst in Guyana.

Het grootste ziekenhuis van het land is het Georgetown Public Hospital, gelegen in de hoofdstad. De faciliteiten zijn hier eenvoudig, hoewel het een tertiair verwijzing centrum. De verwijdering van scherpe voorwerpen (naalden, enz.) verbetert, maar moet worden verbeterd gezien de toenemende prevalentie van aids/hiv in het land, dat momenteel 2.5% van volwassenen, of 1 in 40. Oefen ook veilige seks.

U kunt het beste gebruikmaken van de privéfaciliteiten in het St. Joseph's Mercy Hospital, in de buurt van de Amerikaanse ambassade, of het Medical Arts Centre in Thomas Street. Deze faciliteiten, hoewel niet eersteklas, zijn veruit superieur aan de GPH, hebben elementaire hygiënenormen en de kamers zijn niet overvol. Er zijn ook andere particuliere ziekenhuizen

Ga voor de meest recente gezondheidsinformatie over reizen voor Guyana, inclusief tips en aanbevelingen, naar de Centra voor ziektebestrijding en -preventie-Guyana website.