Zuid-Tarawa

Zuid-Tarawa, in het Gilbertees Tarawa Teinainano genoemd, fungeert als de dynamische hoofdstad en kern van de Republiek Kiribati. Deze bijzondere locatie – waar bijna de helft van de bevolking van Kiribati woont – is meer dan alleen een administratief centrum; het is de bruisende kern van het land. Met 63.439 inwoners in 2020 weerspiegelt Zuid-Tarawa zijn belang als druk stedelijk gebied. Van Betio in het westen tot Bonriki en Tanaea in het noordoosten, beslaat het bevolkingscentrum een ​​reeks kleine eilandjes die allemaal gemakkelijk bereikbaar zijn via de hoofdweg van Zuid-Tarawa.

In Kiribati vormt Zuid-Tarawa de kern van de overheid, het bedrijfsleven en het onderwijs. Naast het State House, ministeries en diverse buitenlandse ambassades in Bairiki, huisvest het de haven en het Hooggerechtshof in Betio. Met de campus van de University of the South Pacific in Teaoraereke, het Huis van Afgevaardigden in Ambo en belangrijke onderwijsinstellingen zoals het Kiribati Teacher College en de King George V and Elaine Bernacchi School in Bikenibeu, is het onderwijsaanbod eveneens opmerkelijk. Terwijl religieuze diversiteit wordt gevierd met het rooms-katholieke bisdom in Teaoraereke, de Kiribati Uniting Church in Antebuka, de Nationale Geestelijke Raad van de Bahá'ís van Kiribati in Bikenibeu en de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Eita, garandeert het Tungaru Central Hospital in Nawerewere dat aan de gezondheidszorgbehoeften wordt voldaan.

Geografisch gezien bestaat Zuid-Tarawa uit een opmerkelijke reeks eilandjes op het atol Tarawa Lagoon, ingeklemd tussen de grote Stille Oceaan in het zuiden en de Tarawa Lagoon in het noorden. Terwijl de oceaan tot een verbazingwekkende 4000 meter diepte daalt, bereikt de lagune dieptes tot wel 25 meter. Deze eilandjes ontstaan ​​uit lagune-afhankelijke sedimenten, een proces dat gevormd wordt door de belangrijkste oostelijke passaatwinden. Maar met aanhoudende westenwinden, vooral tijdens El Niño-Zuidelijke Oscillaties, kan deze bodemopbouw ongedaan worden gemaakt.

De eilandjes worden met elkaar verbonden door verhoogde wegen en vormen een aaneengesloten landmassa aan de zuidkant van de Tarawa-lagune. Zuid-Tarawa is ondanks de ontwikkeling nog steeds een kwetsbaar ecosysteem; de meeste delen zijn gemiddeld slechts 450 meter breed en liggen minder dan 3 meter boven zeeniveau. Dit fragiele evenwicht benadrukt de moeilijkheden waarmee de samenleving te maken heeft in het licht van de stijgende zeespiegel en klimaatverandering.

De demografie van Zuid-Tarawa is opmerkelijk veranderd. Volgens de volkstelling van 1978 woonden er slechts 17.921 mensen, voornamelijk in Betio, Bairiki en Bikenibeu. De bevolking van Kiribati is sinds de onafhankelijkheid in 1979 meer dan verviervoudigd, waardoor Zuid-Tarawa een zeer stedelijk gebied is geworden. Nu Buota in Noord-Tarawa ook snel groeit, strekt de stad zich nu uit van Tanaea in het noordoosten tot Betio in het zuidwesten.

Zuid-Tarawa is economisch gezien de motor van Kiribati. Samen met veel staatsbedrijven en andere bedrijven beschikt het over de belangrijkste luchthaven en haven. Met verwerkingsfaciliteiten in Betio die kopraolie produceren voor de wereldmarkt, is de economie grotendeels afhankelijk van de productie van kopra. Een visverwerkingsfabriek exporteert ook tonijn en steunt daarmee de nabijgelegen bedrijven. Maar de import is veel groter dan de export, en veel huishoudens zijn afhankelijk van overheidsbanen en geldovermakingen van familie in het buitenland.

Zuid-Tarawa kampt met grote problemen, met name op het gebied van werkgelegenheid, ondanks het economische belang. Slechts 34% van de stedelingen ouder dan 15 jaar had in 2010 een baan, waardoor een aanzienlijk deel werkloos was of in het levensonderhoud voorzag. Onder jongeren, die moeite hebben om werk te vinden, is dit probleem bijzonder acuut. Om deze problemen aan te pakken, zijn strategische planning en investeringen in infrastructuur en onderwijs nodig om de jonge bevolking van Zuid-Tarawa optimaal te benutten.