New Orleans

New Orleans, gelegen aan de benedenloop van de Mississippi in het zuidoosten van Louisiana, is vandaag de dag een stad met ongeveer 380.000 inwoners (volkstelling 2020) en is daarmee de grootste stad van Louisiana en de culturele hoofdstad van het Amerikaanse Zuiden. In 2025 werd de bevolking van de stad geschat op ongeveer 351.000, na decennia van schommelingen door migratie en natuurrampen. De demografie van New Orleans is onderscheidend: een overwegend Afro-Amerikaanse gemeenschap (ongeveer 55% zwart volgens recente schattingen) met een aanzienlijke blanke gemeenschap (ongeveer 32%), Hispanics/Latino's en andere minderheden. De economie is zeer divers: historisch gebouwd op de haven-, olie- en petrochemische industrie, floreert New Orleans tegenwoordig ook dankzij hoger onderwijs, gezondheidszorg en met name toerisme en de creatieve sector. Alleen al het toerisme genereerde in 2017 ongeveer $ 5,5 miljard aan economische impact, goed voor ongeveer 40% van de omzetbelastinginkomsten van de stad.

New Orleans geniet van een mild subtropisch klimaat: weelderige winters en lange, hete zomers. De stad ligt op zeeniveau langs de Golfkust – de helft van de stad ligt zelfs op of onder zeeniveau en is afhankelijk van dijken en pompen voor overstromingsbeheersing. De jaarlijkse regenval is overvloedig (ongeveer 127 centimeter per jaar), met zwoele zomers waarin het kwik vaak boven de 32 °C uitkomt en de winters meestal ruim boven het vriespunt blijven (in januari is het dagelijks gemiddeld rond de 0,7 °C). De subtropische omgeving van de stad heeft haar de bijnaam "De stad die zich zorgen maakte" opgeleverd, een knipoog naar het warme klimaat en het ontspannen tempo. Moerassige bayous, met eiken omzoomde parken en levende eiken met Spaans mos zijn alomtegenwoordig in het moderne landschap, zelfs nu er steeds meer wolkenkrabbers in het centrum oprijzen.

New Orleans is het culturele, economische en academische centrum van Louisiana. Volgens de Amerikaanse volkstelling van 2020 telde de stad 383.997 inwoners (het grotere metrogebied New Orleans-Metairie telt ongeveer 1 miljoen inwoners). In 2025 zal dat aantal naar verwachting licht gedaald zijn tot ongeveer 351.000. De bevolking van de stad is overwegend Afro-Amerikaans (ongeveer 55%), met blanken die ongeveer 32% uitmaken, Hispanics/Latino's ongeveer 5%, Aziaten 2% en de rest Native Americans of mensen van verschillende rassen. Economisch gezien genereert New Orleans een jaarlijks bruto stedelijk product van ongeveer $ 51 miljard (gegevens uit 2023), waarmee het tot de 25 grootste stedelijke economieën van het land behoort. Wall Street domineert New York, maar New Orleans domineert de scheepvaart aan de Golfkust: het exploiteert een van 's werelds grootste zeehavens en is een toonaangevend centrum voor olieraffinage en petrochemische productie. De stad is ook een knooppunt voor onderwijs en gezondheidszorg (met instellingen zoals Tulane University en Ochsner Health) en een groeiend technologiecentrum. Cruciaal is dat de horeca en de creatieve industrie grote werkgevers zijn; toerisme en congressen alleen al trekken jaarlijks miljoenen aan. Kortom, qua aantallen is New Orleans een middelgrote stad in het zuiden met een buitensporige economische invloed dankzij de haven, energie en culturele sector.

De Crescent City ligt in Noord-Amerika, in het hart van het Diepe Zuiden. Geografisch gezien ligt de stad aan de oostoever van de Mississippi, ongeveer 145 kilometer stroomopwaarts vanaf de Golf van Mexico. De omgeving bestaat uit een vlakke kustvlakte: moeras en rivierdelta in het zuiden en wetlands in het oosten. Dit laaggelegen gebied betekent dat New Orleans grotendeels op of onder zeeniveau ligt, wat een uitgebreid dijkenstelsel noodzakelijk maakt. In tegenstelling tot Denver op een vlakte of Denver in de bergen, is New Orleans een rivierstad, gevormd door water in alle richtingen: de grote rivier in het westen, Lake Pontchartrain in het noorden, de Golf van Mexico in het zuiden. Een kwinkslag luidt: "Het ligt op aarde, zwevend op het water." De zomerhitte wordt getemperd door de Golfwind en talloze kanalen; de winters zijn mild.

De oorsprong van New Orleans gaat terug tot het begin van de 18e eeuw. Franse kolonisten onder leiding van Jean-Baptiste Le Moyne de Bienville stichtten de stad in 1718 aan een halvemaanvormige bocht van de Mississippi. De statige Franse architectuur en plaatsnamen weerspiegelen dit koloniale verleden. In 1763, na de Zevenjarige Oorlog, stond Frankrijk Louisiana (en New Orleans) af aan Spanje, voordat Napoleon het in 1800 weer in Franse handen teruggaf. Slechts drie jaar later, in 1803, verwierven de Verenigde Staten New Orleans bij de Louisiana Purchase, waardoor de Mississippi opengesteld werd voor Amerikaanse handel. New Orleans floreerde in de periode vóór de burgeroorlog: in 1840 was het de op twee na grootste stad van de VS en de grootste van het hele Zuiden. De haven was qua omvang vergelijkbaar met die van Boston en Philadelphia, en katoen en suiker maakten het een welvarende, zij het sterk gelaagde, stad. Een keerpunt kwam tijdens de Oorlog van 1812. In januari 1815 leidde generaal Andrew Jackson een bonte Amerikaanse strijdmacht om de Britten te verslaan in de Slag bij New Orleans. Daarmee werd de plek van de stad in de Amerikaanse folklore verstevigd.

Na de Amerikaanse Burgeroorlog doorstond New Orleans de Reconstructie en Jim Crow-wetten en bleef het tot in de 20e eeuw een bruisend handelscentrum. Jazzmuziek ontstond hier begin 1900 en in de jaren 1920 was het nachtleven in de French Quarter legendarisch. Aan het einde van de 20e eeuw doorstond de stad bloei en verval. In 2005 sloeg orkaan Katrina een verwoestende klap toe. Het grootste deel van de stad overstroomde door dijkdoorbraken, meer dan 1800 inwoners kwamen om en de bevolking daalde met ongeveer de helft. Het herstel was op sommige plaatsen dramatisch: het centrum en bepaalde wijken zijn herbouwd, terwijl andere nog steeds littekens dragen. Het New Orleans van vandaag draagt ​​de sporen van al deze tijdperken. Historische plaquettes sieren Jackson Square (daterend uit de tijd van Bienville), maar winkelpuien adverteren ook met energieconsultants en tech-startups. De catastrofe van orkaan Katrina blijft een mijlpaal, maar dat geldt ook voor de heropleving van de stad, waarbij respect voor het verleden in evenwicht wordt gebracht met moderne groei.

New Orleans heeft een unieke culturele smaak – een mix van Franse, Spaanse, Afrikaanse, Caribische en zuidelijke invloeden. Het lokale karakter is duidelijk zichtbaar vanaf het moment dat je uit het vliegtuig of cruiseschip stapt: straatnaamborden in het Frans (bijvoorbeeld "Rue" voor straat), een relaxte sfeer en alomtegenwoordige muziek op de stoep. Het Franse en Creoolse erfgoed leeft niet alleen voort in de architectuur, maar ook in levende tradities. Franstaligen en Louisiana Creoolse dialecten zijn tegenwoordig zeldzaam, maar een paar ouderen spreken nog steeds in die talen. Het alledaagse Louisiana Engels wordt vaker gekruid met Cajun- en Creoolse uitdrukkingen ("lagniappe", "lagniappe" betekent "iets extra's", enz.). De stad vierde haar tweehonderdjarig bestaan ​​in 2018 met Frans-Jiddisch plezier, waarmee ze haar Franstalige wortels erkende.

Traditie regeert in New Orleans. Zoals een gids poëtisch opmerkt: "New Orleans is een stad van gewoonten die zich hebben ontwikkeld tot eerbiedwaardige tradities." Zondagse rode bonen, jazzbegrafenissen en carnavalsmaskerades begonnen allemaal als alledaagse gebruiken en groeiden uit tot stadsmonumenten. Het jaarlijkse Mardi Gras-paradeseizoen (Carnaval) is de meest levendige uiting van dit erfgoed: wekenlange gemaskerde bals en nachtelijke parades waarbij gekostumeerde "krewes" kralen door de straten gooien. Maar zelfs buiten Mardi Gras is de feeststemming constant. Elke avond stroomt er live jazz uit de clubs in Frenchmen Street en het hele jaar door vullen festivals de kalender – van het Jazz & Heritage Festival in het voorjaar tot de Congo Square Rhythms in de zomer, het French Quarter Festival en talloze etnische parades.

Vergeleken met andere grote steden voelt het leven in New Orleans traag aan. De inwoners zijn trots op hun zuidelijke gastvrijheid en warmte. Vreemden begroeten elkaar vaak met een glimlach of een vriendelijk "How you doin'?" – zelfs in de delicatessenwinkel of in een doe-het-zelfzaak. Zoals een bezoeker opmerkte: "Inwoners stralen warmte en vriendelijkheid uit", een eigenschap die wordt toegeschreven aan de christelijke liefdadigheid en ouderwetse charme van de stad. Cafés op Jackson Square staan ​​vol met mensen die ontspannen genieten van café au lait en beignets. Straatmuzikanten die in de zon spelen, zijn net zo gewoon als pick-uptrucks op de weg. Maar onder deze gezelligheid schuilt een scherpe humor: New Orleansers grappen dat de stad zo relaxed is dat "zelfs de klokken de tijd nemen".

Ondanks deze charmes heeft het leven hier ook zijn ruige kant. De stad worstelde al lang met economische ongelijkheid en criminaliteit. New Orleans heeft decennialang te kampen gehad met een van de hoogste moordcijfers van Amerika. Die realiteit tempert het overigens grillige imago. De afgelopen vijf jaar heeft de stad enige vooruitgang geboekt op het gebied van openbare veiligheid; medio 2024 was de gemelde criminaliteit met ongeveer 26% gedaald ten opzichte van het jaar ervoor. Bezoekers worden nog steeds gewaarschuwd alert te blijven, vooral na zonsondergang. Maar vaker zal een nieuwkomer zich de vriendelijke trambestuurders, de zoete geur van magnolia's en het ontspannen gelach van de mensen in Café du Monde herinneren. Uiteindelijk is het "de sfeer van de French Quarter" – het vriendelijke Franstalige bord op straathoeken, rode paraplu's, smeedijzeren balkons – wat een blijvende indruk achterlaat.

Voor elke reiziger biedt New Orleans een overvloed aan bezienswaardigheden die je gezien moet hebben. De belangrijkste is de French Quarter, de historische oude stad die in 1718 werd gesticht. Het hart ervan is Jackson Square – een openbaar plein gedomineerd door de witte stenen St. Louis Cathedral (de oudste nog steeds actieve katholieke kathedraal in de VS). Rondom het plein en de nabijgelegen Bourbon Street staan ​​pastelkleurige herenhuizen met sierlijke ijzeren balkons vol bloemen. Hier kun je legendarische plekken betreden: wiegende verandamuzikanten, beelden, straatkunstverkopers en het wereldberoemde Café du Monde dat pralinebeignets en cichoreikoffie serveert. In de wijk vind je ook de Preservation Hall voor nachtelijke akoestische jazzconcerten en de boetieks van Royal Street voor antiek en kunst.

Buiten de wijk zijn er talloze attracties. Het National WWII Museum in het Warehouse District is herhaaldelijk uitgeroepen tot een van Amerika's beste musea – meeslepende tentoonstellingen over de landingen op D-Day, Midway en meer trekken liefhebbers van militaire geschiedenis. Kunstliefhebbers zullen zich aangetrokken voelen tot het New Orleans Museum of Art (NOMA) en de aangrenzende Sydney and Walda Besthoff Sculpture Garden in City Park. Inwoners van Crescent City bewonderen Audubon Park en Zoo in het centrum, en zelfs het lokaal geliefde City Park met zijn eeuwenoude eiken en botanische tuinen. Voor panoramisch plezier biedt de Steamboat Natchez aan de rivier dagelijks raderboottochten langs de skyline. Niet te missen zijn de bovengrondse begraafplaatsen (zoals St. Louis No. 1) – griezelige "Cities of the Dead" waar sierlijke mausoleums generaties inwoners van New Orleans huisvesten.

Klassieke bezienswaardigheden zijn ook het Garden District, een paar kilometer verderop, waar statige 19e-eeuwse herenhuizen langs eikenbomen langs de straten staan. Je kunt met de historische tram van St. Charles Avenue langs een bladerdak van eikenbomen en langs Loyola University naar de indrukwekkende zuilen van Tulane University rijden. Het Museum of Art en het Confederate Memorial in de stad maken de meer cultureel georiënteerde plekken compleet. Al met al heerst er een aangename spanning tussen versleten historische wijken (de "strakke elegantie en het zachte verval" van het oude New Orleans) en gerevitaliseerde moderne wijken vol galerieën en cafés. Op elke hoek van de straat kun je een voorproefje krijgen van de gelaagde geschiedenis van de stad: de neonbars van Bourbon Street schitteren naast Frans-koloniale huizen; de lage dijken herinneren eraan dat de machtige rivier en de Golf nooit ver weg zijn.

New Orleans is goed bereikbaar. Louis Armstrong New Orleans International Airport (MSY) ligt ongeveer 18 kilometer ten westen van het centrum; het bedient tientallen luchtvaartmaatschappijen en rechtstreekse vluchten naar steden over de hele wereld. Dichterbij biedt het kleine Lakefront Airport een beperkt aantal forensenvluchten. Ook belangrijke snelwegen komen hier samen, waardoor het een kruispunt van de Golfkust is: Interstate 10 en 610 omcirkelen de stad, terwijl de I-55 en I-59 naar het noorden gaan. De Crescent-lijn van Amtrak (van New York naar New Orleans) komt dagelijks aan bij de Union Passenger Terminal, gunstig gelegen naast de tramlijnen en het busstation. Met de auto bieden de schilderachtige routes langs de rivier (US-61) of de Golf (US-90) onvergetelijke ritten.

Eenmaal in de stad vinden bezoekers diverse vervoersmogelijkheden. De beroemde groen-rode trams van de stad doorkruisen belangrijke routes – de Riverfront, Canal Street, St. Charles (naar Garden District) en de Rampart-St. Claude-lijn. Deze charmante oude trams (sommige dateren uit de jaren 20) bieden een gemakkelijke manier om bovengronds bezienswaardigheden te bekijken. Een uitgebreid bussysteem (RTA) bedient alle wijken, en de moderne lightrail Streetcar Line Extension (geopend in 2016) bereikt Tulane Avenue. Taxi's, taxidiensten en rivierveerboten (naar Algiers Point over de Mississippi) zijn er in overvloed. De French Quarter zelf is goed te belopen en grotendeels autovrij. Veel inwoners en toeristen verplaatsen zich te voet of met een gehuurde fiets.

De munteenheid is Amerikaanse dollar en overal wordt Engels gesproken (hoewel veel menu's nog steeds gerechten met Franse namen vermelden). Fooi geven is gebruikelijk – zo'n 15-20% in restaurants en bars. De sfeer en dresscode in de stad zijn informeel; vrijetijdskleding is bijna overal toegestaan ​​(hoewel chique restaurants soms een jasje verplicht stellen voor mannen). Inwoners van New Orleans begroeten "ya'll" snel, dus een vriendelijk "bonjour" of "merci" (bedankt) in het voorbijgaan wordt altijd gewaardeerd. Cultureel gezien bewegen mensen zich hier langzaam – als je haast hebt, plan dan meer tijd in dan normaal.

New Orleans heeft van oudsher hogere criminaliteitscijfers dan veel andere steden, maar de omstandigheden variëren per wijk. De meest toeristische gebieden (French Quarter, CBD, Garden District) zijn over het algemeen veilig overdag. Bezoekers moeten 's nachts de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen nemen, in verlichte ruimtes blijven en hun bezittingen veilig opbergen. De NOPD merkt op dat de algehele criminaliteit in 2024 is afgenomen. Bovenal draagt ​​verstandig reizigersgedrag (geen waardevolle spullen laten zien, indien mogelijk in groepen reizen na zonsondergang) bij aan een prettige reis. EHBO of politiehulp is gemakkelijk beschikbaar in het centrum. Met deze waarschuwingen in gedachten blijft New Orleans een gastvrije stad – een stad die de ruimdenkende bezoeker beloont met onvergetelijke muziek, eten en zuidelijke gastvrijheid.