Birmingham

Birmingham is vandaag de dag de tweede stad van Engeland, een grootstedelijk borough in het hart van de West Midlands, met 1,16 miljoen inwoners binnen haar grenzen in 2022 en een stedelijke agglomeratie van 2,65 miljoen. Gelegen net ten westen van Meriden - het traditionele geografische middelpunt van Engeland - en beslaat 600 km² van het West Midlands Plateau tussen hoogtes van 150 en 300 meter boven zeeniveau, vormt het het ankerpunt van een agglomeratie die Wolverhampton, Dudley, Solihull en de koninklijke stad Sutton Coldfield omvat. Bekend als het grootste lokale bestuursdistrict qua bevolkingsomvang van het land, ligt het ongeveer 160 km ten noordwesten van Londen, 137 km ten noordoosten van Cardiff en 110 km ten zuiden van Manchester. Door zijn landinwaartse ligging is het het belangrijkste stedelijke centrum van een regio die wordt omlijst door de Cotswolds in het zuiden en de Shropshire Hills in het westen.

Wie de hoofdwegen van de stad doorkruist, hoort het zachte gefluister van kleine waterwegen – de rivier de Tame en haar zijrivieren, de Rea en de Cole – die zich een weg banen door wijken die ooit omhuld werden door het Forest of Arden. Namen die eindigen op "-ley", zoals Moseley en Yardley, doen denken aan het Oudengelse lēah, wat staat voor open plekken in het bos. Deze overblijfselen van met eiken begroeide open plekken zijn bewaard gebleven in parken en steegjes in de buitenwijken, maar hebben plaats moeten maken voor een ingewikkeld netwerk van kanalen – de Birmingham Canal Navigations – waarvan de jaagpaden, nu schoongemaakt en heringericht, herinneren aan het ooit ongeëvenaarde netwerk van industriële waterwegen van de stad.

Het klimaat kenmerkt zich door gematigde kalmte, met zomers met een gemiddelde temperatuur van 21,3 °C in juli en winters die dalen tot 6,7 °C in januari. Er zijn echter ook extreme temperaturen geregistreerd: een maximumtemperatuur van 37,4 °C in juli op de Edgbaston Campus en 37,0 °C op Birmingham Airport op 19 juli 2022. Er blijft jaarlijks zo'n vijftig nachten vorst hangen, terwijl er een dozijn dagen zijn met temperaturen boven de 25 °C. Deze variatie heeft de lokale architectuur en stedenbouw gevormd, van het robuuste metselwerk van Victoriaanse openbare gebouwen tot de hittebestendige glazen paviljoens van hedendaagse instellingen.

Groene ruimtes doordringen de stad, waarvan de toewijding aan open land tot uiting komt in 571 parken – meer dan welke andere Europese stad ook – met een oppervlakte van 3500 hectare. Sutton Park, met 971 hectare, is Europa's grootste stadspark en een nationaal natuurreservaat. De heide- en moerasgebieden herbergen talloze soorten. De Birmingham Botanical Gardens in Regency-stijl, oorspronkelijk aangelegd door J.C. Loudon in 1829, contrasteren met de informele Arts and Crafts-beplanting van de Winterbourne Botanic Garden in Edgbaston. De parken in de vallei – Woodgate, Kings Heath en Pype Hayes – behouden oevercorridors, terwijl Woodgate Valley en Project Kingfisher oeverherstel bevorderen, waardoor ijsvogels en andere dieren de ooit verlaten waterwegen kunnen herkoloniseren.

De economie van Birmingham is resoluut verschoven naar de dienstensector: financiën, detailhandel, evenementen en conferenties dragen nu bij aan een grootstedelijk bbp van £95,94 miljard (2014), het op één na grootste in het Verenigd Koninkrijk. De vijf universiteiten van de stad, onder leiding van de University of Birmingham, vormen de grootste concentratie hoger onderwijs buiten Londen en trekken studenten naar campussen in Selly Oak, Aston en Edgbaston. Het intellectuele leven pulseert door de culturele instellingen van de stad: het City of Birmingham Symphony Orchestra en het Birmingham Royal Ballet treden op in locaties met een architectuur die varieert van brutalistische soberheid tot eigentijdse glas-en-staalarchitectuur; de Library of Birmingham, een monumentaal monument van geperforeerd metaal en trapvormige terrassen, herbergt het Barber Institute of Fine Arts, waarvan de collecties, van 13e eeuw tot heden, zich kunnen meten met die van elke kleine Europese galerie.

Musea in overvloed: Thinktank, het wetenschapsmuseum van de stad, toont de Smethwick Engine – 's werelds oudste nog werkende stoommachine – naast een planetarium en een bioscoop met groot scherm. Het Birmingham Museum & Art Gallery herbergt een prerafaëlitische collectie van "uitzonderlijk belang" en Europese barokschilderijen van Bellini, Rubens en Canaletto, aangevuld met keramiek en fijn metaalwerk. De collectie van het Barber Institute bestrijkt westerse kunst van de 13e eeuw tot heden. Historische huizen – Aston Hall, Blakesley Hall en Sarehole Mill – herinneren aan de Tudor- en Jacobeaanse tijd, terwijl het Museum of the Jewellery Quarter werkplaatsen en gereedschappen bewaart die nog steeds 40 procent van de nationale sieraden produceren. Industrieel erfgoed wordt gevierd in Cadbury World, waar het verhaal van de chocoladeproductie zich ontvouwt te midden van historische machines, en in het Black Country Living Museum net buiten de stadsgrenzen.

Festivals en straatspektakels vrolijken de kalender van Birmingham op. De St. Patrick's Day parade claimt de status van de op één na grootste parade van Europa, na Dublin, en trekt tienduizenden mensen langs de route langs de Chinese wijk en door de Arcadian. In mei transformeert Birmingham Pride het Gay Village in Hurst Street in een carnaval van kleur, muziek en performance. De Nowka Bais, een roeiwedstrijd die door de Bengaalse gemeenschap is opgericht, vindt plaats in het kanaalbekken, terwijl de Vaisakhi en Bangla Mela het Zuid-Aziatische geloof en de folklore vieren. Tweejaarlijkse bijeenkomsten – kunst-, jazz-, folk- en dansfestivals – floreren, en seizoensmarkten, met name de Frankfurter Kerstmarkt sinds 2001, strijken neer op Victoria Square en New Street, tot aan Brindleyplace, waar houten chalets vol staan ​​met handwerk en glühwein.

De avond in Birmingham onthult een gevarieerd nachtelijk landschap. Broad Street, lange tijd synoniem met clubs en bars, maakt plaats voor de arcades van indiemuziekpodia in Digbeth en de omgebouwde industriële panden van de Custard Factory, waar de Medicine Bar en Rainbow Pub live bands ontvangen. De Arcadian en Mailbox bieden stijlvolle cocktailbars; de Chinese wijk bruist van karaoke en restaurants tot in de late uurtjes. Buiten het centrum markeren Star City en Resorts World voormalige energiecentraleterreinen met recreatiecomplexen die bioscopen, bowlingbanen en speelhallen combineren, en zo het industriële verleden van de stad combineren met de hedendaagse consumptiecultuur.

De culinaire reputatie van de stad is gebaseerd op de groothandelsmarkten – die in 1166 koninklijk werden gecharterd – die tot op heden de grootste groothandelsmarkten voor levensmiddelen in Groot-Brittannië vormen en die restaurants over een afstand van honderdvijftig kilometer voorzien van groenten, fruit, vis, vlees en bloemen. Opmerkelijk genoeg is Birmingham de enige Britse stad buiten Londen met vijf Michelin-sterrenrestaurants: Simpson's in Edgbaston, Carters of Moseley en Purnell's, Opheem en Adam's in het centrum. Een overgebleven Victoriaanse brouwerijtraditie bestaat naast Aston Manor Brewery, de enige belangrijke moderne brouwer, en een scala aan bars langs voormalige tramlijnen.

Transportinfrastructuur verstevigt de rol van Birmingham als nationaal knooppunt. De M5, M6, M40 en M42 komen hier samen, en Spaghetti Junction – het knooppunt Gravelly Hill – heeft een mijlpaalstatus bereikt vanwege zijn complexiteit. Het Bromford Viaduct draagt ​​de M6 over een afstand van 5,6 kilometer, de langste snelwegbrug in het Verenigd Koninkrijk, terwijl de Middleway-ringweg de oude A4540 rond het stadscentrum volgt. Een Clean Air Zone, ingevoerd op 1 juni 2021, reguleert de uitstoot in de kern.

Het treinverkeer concentreert zich op station New Street, het drukste station van Groot-Brittannië buiten Londen, dat de CrossCountry en Avanti West Coast-routes naar Glasgow, Edinburgh en London Euston bedient. De stations Moor Street en Snow Hill sluiten aan op Chiltern Railways en West Midlands Railway, en Curzon Street – waar rond 2030 High Speed ​​2-treinen zullen rijden – ontspringt uit voormalige goederenemplacementen ten oosten van Moor Street. De trams van de West Midlands Metro, die in 1999 werden heringevoerd en in 2016 naar de stad werden uitgebreid, rijden nu van Wolverhampton naar Bull Street, met geplande aftakkingen naar de luchthaven en Chelmsley Wood. Ondertussen rijden bussen – 261 miljoen ritten in 2016-2017 – onder coördinatie van Transport for West Midlands, waarbij National Express West Midlands bijna 80 procent van de ritten voor zijn rekening neemt. De 68 kilometer lange Outer Circle-lijn 11, die de binnensteden omcirkelt, is de langste stadsbusroute van Europa.

Fietsers vinden routes op de nationale fietsroutes 5 en 81, en een huurprogramma uit 2021 heeft 300 fietsen ingezet op 43 stations. Onder de straten moeten de tramsporen nog wijken voor ondergrondse tunnels: Birmingham blijft de grootste Europese stad zonder ondergronds netwerk; de uitbreidingen van de metro worden voorlopig als voldoende beschouwd.

Wijken weerspiegelen lagen van geschiedenis. Ladywood, dat in naam het stadscentrum omvat, omvat Victoria Square, het stadhuis en de Bullring, waarvan de golvende Oculus de trap van het station Moor Street markeert. Westside, ten westen van de voormalige Inner Ring Road, herbergt het International Convention Centre en de Library of Birmingham. Eastside, ooit een industriële wijk, biedt nu onderdak aan academische en culturele initiatieven te midden van ontgonnen terreinen die wachten op ontwikkeling. Southside heeft smalle straatjes en het Gay Village behouden; de voormalige fabrieken van Digbeth huisvesten creatieve bedrijven; de Jewellery Quarter herbergt 19e-eeuwse werkplaatsen en het nationale waarborgkantoor; de Gun Quarter, ooit een knooppunt van wapenproductie, wacht op vernieuwing.

De voorsteden getuigen van de absorptie van Birmingham door de randsteden. Aston Hall and Villa Ground, de groene campus van Edgbaston, de studentenenclaves van Selly Oak en het Victoriaanse beschermde gebied van Moseley – met zijn eeuwenoude duiventil die op bepaalde zondagen open is – liggen naast Perry Barr, Sutton Coldfield en Yardley. Bezoekers dienen er rekening mee te houden dat een adres in Birmingham geen garantie biedt voor nabijheid: veel bezienswaardigheden liggen buiten het centrum, waarvoor tram, bus of een kwartiertje buslijn 50 over Moseley Road nodig is.

Sinds de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog en de grootschalige modernistische wederopbouw die daarop volgde, heeft de stad een stille renaissance doorgemaakt. De herontwikkeling na 1990 heeft veel sobere betonblokken vervangen door voetgangersstraten, openbare gebouwen met glazen gevels en promenades langs het kanaal. Als gevolg hiervan biedt Birmingham nu een dialoog tussen haar industriële erfgoed en een vooruitstrevende stedenbouw, een dualiteit die resoneert in het culturele aanbod, de groene longen en het menselijke weefsel van een van Europa's meest diverse steden. In deze samenvloeiing van geschiedenis en innovatie onthult Birmingham zichzelf niet alleen als de hoofdstad van de Midlands, maar ook als een veelstemmig verhaal over plaats, bevolking en doel.