De keuken van Bahrein weerspiegelt zijn geschiedenis als kruispunt in de Perzische Golf. Eeuwenlange handel en immigratie hebben de keuken van het eiland tot een smeltkroes van Arabische, Perzische, Indiase en internationale smaken gemaakt. Bahrein, van oudsher een Arabisch-islamitisch land, is altijd een zeevarende en handelsnatie geweest. De oude Dilmun-beschaving introduceerde dadelpalmen en verbond het koninkrijk met Mesopotamië en de Indusvallei. Na verloop van tijd drukten Perzische kolonisten (de Ajam), Indiase kooplieden, bedoeïenenstammen en anderen allemaal hun stempel op de Bahreinse keuken. Met de verspreiding van de islam kwamen Arabische spijswetten en een sterke gastvrijheidscultuur: maaltijden werden gemeenschappelijk en gastheren serveerden uitgebreide maaltijden aan gasten. Tegenwoordig staat Bahrein bekend als een relatief kosmopolitische Golfstaat, en de culinaire scene weerspiegelt die openheid.
Zeehandel en parelduiken domineerden ooit de economie van Bahrein, waardoor vis en conserven de basisproducten waren. Vissers brachten hammour (zeebaars), safi (konijnvis), chanad (makreel) en sobaity (zeebrasem) aan land. Zelfs nu speelt vis een belangrijke rol: gegrild of gestoofd, wordt het vaak geserveerd met aromatische rijst. Rijst en tarwe zijn de granen bij uitstek – langkorrelrijst (basmati) of kortkorrelrijst voor feestelijke gerechten, en platbrood voor alledaagse maaltijden. Bahreini's lijken zelfs "geobsedeerd door brood". Dun, ongezuurd brood (zoals mishkak of mahrouq) en khubooz worden gebruikt om stoofschotels en dipsauzen mee op te scheppen. Een lokale chef-kok merkt op dat "de ziel van de Bahreinse keuken inderdaad het brood is". Zelfs een door India beïnvloede snack genaamd pau (een met kaas gevuld broodje) is populair geworden in cafés, en speciale platte broden zoals mihyawa – gevouwen deeg bestrooid met gefermenteerde vissaus – laten zien hoe regionale smaken in ontbijtgerechten worden verwerkt.
Het kruidenpalet van Bahrein is rijk en warm. Kardemom, saffraan, komijn, koriander, kurkuma, kaneel, kruidnagel en zwarte peper komen regelmatig voor. Veel gerechten gebruiken een baharat-mix (een 'zevenkruidenmengsel' van peper, koriander, komijn, kaneel, kruidnagel, nootmuskaat en kardemom). Saffraan is geliefd – zelfs een snufje kleurt rijst goudbruin – en gedroogde zwarte limoenen (loomi) geven een pittige noot aan bouillons en rijstpotten. Zoete recepten vereisen vaak rozenwater of oranjebloesemwater. Noten zoals amandelen en pistachenoten zorgen voor textuur, vooral in desserts en rijstvullingen. Zuivel en peulvruchten zijn ook aanwezig: geklaarde boter (ghee) en yoghurt zorgen voor een rijke smaak, terwijl kikkererwten, tuinbonen (foul), linzen en rijst samen zorgen voor hartige gerechten.
Centraal op de Bahreinse tafel staan rijst- en vleesgerechten. Het onbetwiste nationale gerecht is machboos (ook wel gespeld als majboos of makbūs), een eenpansgerecht van geurige rijst en vlees of vis. In een machboos sudderen lagen rijst en kip, lam of vis samen met uien, tomaten en kruiden (bijvoorbeeld komijn, koriander, saffraan en loomi) tot de smaken samensmelten. Het wordt vaak geserveerd op feesten en familiebijeenkomsten en zou "Arabische gastvrijheid belichamen". Machboos is doorgaans zeer smaakvol – een mix van kaneel, kardemom, kurkuma en gedroogde limoen over de kip of vis – en een duidelijke favoriet voor gezamenlijke maaltijden.
Een ander geliefd gerecht is harees (ook wel jareesh genoemd), een langzaam gegaarde pap van gebroken tarwe (of gerst) en vlees (meestal lam of kip). De granen en het vlees worden gekookt tot ze samensmelten tot een dikke pap en vervolgens bestrooid met een snufje kaneel en suiker. Harees wordt traditioneel gemaakt tijdens de ramadan en speciale gelegenheden, en de stevige textuur (en warme kruiden) zijn een typisch voorbeeld van huiselijk comfortfood. Jireesh is een verwante stoofpot van lam en tarwe, vooral populair tijdens de vastenperiode in de heilige maand.
Gevuld vlees in zijn geheel is een ander kenmerk. Goozi of ouzi (ook wel gespeld als qouzi) is een iconisch feestgerecht: een heel lam of geit die langzaam wordt geroosterd en vervolgens wordt geserveerd met gekruide rijst met noten. Vaak wordt de rijst die in het lam wordt gebruikt, verder verrijkt met gekarameliseerde uien, amandelen of pistachenoten. Hele vogels of gevogelte gevuld met rijst en soms eieren worden ook geserveerd bij speciale gelegenheden; deze traditie weerspiegelt de gemeenschappelijke geest van Bahreinse feesten.
Een alomtegenwoordig dagelijks gerecht is saloona – een eenvoudige maar robuuste stoofpot. "Saloona" betekent simpelweg "stoofpot" in het Arabisch en bestaat meestal uit een tomatenbouillon, stukjes vlees of vis en groenten zoals okra, aubergine, tomaten en aardappelen. Elk huishouden kan het gerecht net iets anders kruiden, maar het wordt altijd langzaam gaar gekookt. Met rijst of brood is saloona een aangename toevoeging aan de eettafel.
Visgerechten zijn op vergelijkbare wijze gekruid. Gegrilde samak mashwi (gemarineerde vis) aan spiesjes wordt vaak geserveerd op barbecues, en vis wordt vaak gestoofd in visbouillon met kruiden of gekookt in sauzen op basis van tahini (zoals de Libanese samak bil tahina). Een vis uit de Golf van Mexico, hamour (zeebaars), wordt vaak in zijn geheel gegrild of gebakken. Een typisch Bahreins ontbijtgerecht, muhammar, is gestoomde zoete rijst (vaak bruin gekleurd met dadelstroop of suiker) die vaak wordt geserveerd bij gegrilde vis of vlees.
Het ontbijt in Bahrein kan uitgebreid zijn. Traditionele ochtendmaaltijden bestaan vaak uit gestoomd brood en hartige gerechten. Zo is de dunne crêpeachtige balaleet uniek Bahreins: gezoete vermicellinoedels (gekookt met saffraan en suiker) worden op een bord gelegd en belegd met een zoute ei-omelet. Het resultaat is een verrassend zoet-zout contrast, geliefd bij het ontbijt. De door Jemen beïnvloede shakshuka (gepocheerde eieren in een pittige tomatensaus) en de Levantijnse klassieker foul medames (geprakte tuinbonen met olijfolie en citroen) zijn ook veelvoorkomende ochtendgerechten. Bijna altijd gaat er een kop sterke kruidenthee of koffie bij deze maaltijden.
De Bahreinse keuken omvat veel straatsnacks en zoetigheden. Shawarma (vlees geroosterd aan een verticaal spit en geserveerd in pitabrood) is hier net zo populair als overal in de Levant. Shwarma-kraampjes (zoals Tarboush in Adliya) verkopen overal in de stad wraps met kip, rundvlees of lam. Driehoekige samboosa (gefrituurde of gebakken pasteitjes gevuld met vlees en groenten, vergelijkbaar met samosa's) vullen ramadanmarkten en straathoeken, net als falafel (gefrituurde kikkererwtenballetjes, vaak in brood met tahin). In soeks en cafés vind je ook hummus, baba ganoush, gevulde wijnbladeren en andere bekende Midden-Oosterse snacks.
Als teken van gastvrijheid en feestvreugde puilen Bahreinse tafels uit van zoetigheden. Een eeuwige favoriet is Bahreinse halwa – een dichte, doorschijnende gelei van zetmeel en suiker, doordrenkt met saffraan, rozenwater en kardemom, en bezaaid met amandelen en pistachenoten. Halwa wordt vaak per stuk verkocht in snoepwinkels (de familie Halwa Showaiter maakt het al meer dan 150 jaar). De halwa is feloranje of groen en rijk van geur. Zowel de lokale bevolking als toeristen scheppen de halwa op hun bord; Bahreiners laten gasten vaak halwa proeven voordat ze het kopen.
Seizoensgebonden gebak is er in overvloed. Luqaimat (in Bahrein gaimat genoemd) zijn kleine, knapperige, donutachtige balletjes, gefrituurd en besprenkeld met dadelsiroop of honing. Sesamzaadjes bovenop zorgen voor een knapperige bite. Deze dumplings zijn alomtegenwoordig tijdens de Ramadan en nationale feestdagen. Ma'amoul-koekjes – malse zandkoekjes gevuld met dadels of gehakte noten – zijn ook te vinden tijdens Eid-vieringen. Andere zoetigheden zijn baklava (laagjes filodeeg met honing en noten), die Ottomaans-Griekse invloeden weerspiegelen, en qatayef/khanfaroosh – warme, met kardemom en saffraan doordrenkte, pannenkoekachtige desserts, vaak geserveerd met een honing- of suikerlaagje. De grote zoetekauw in Bahrein geniet ook van internationale desserts die in cafés worden aangeboden: zo staat Umm Ali (een Egyptische melk-en-gebakpudding) op sommige menukaarten, evenals zalabia (ook bekend als jalebi of lokma) – spiraal- of roostervormige, gefrituurde deegjes gedrenkt in siroop.
Zelfs eenvoudig fruit en noten worden als tussendoortje gegeten. Volle dadels (vaak lokaal geteelde varianten) worden puur of met amandelen gevuld als middaghapje gegeten. Straatverkopers verkopen vers geroosterde noten en honingsnoepjes. In de schaduw van de oude Bab al Bahrain-markten vind je stapels gedroogd fruit (vijgen, abrikozen) en zakjes noten (hazelnoten, amandelen) om tussen de maaltijden door op te knabbelen.
Koffie en thee staan centraal in de Bahreinse gastvrijheid. In elk huis en café wordt traditioneel gahwa (Arabische koffie) aan gasten aangeboden. Bahreinse gahwa is een licht, aromatisch brouwsel dat wordt geserveerd vanuit een kenmerkende metalen pot met schenktuit (een dallah) in kleine kopjes zonder oor. De koffie wordt nooit gezoet. In plaats daarvan wordt Bahreinse koffie op smaak gebracht met kardemom en vaak een paar saffraandraadjes of een kruidnagel voor een rijkere smaak. Gahwa wordt meestal gezet met vers gebrande bonen – sommigen geven de voorkeur aan Jemenitische mokkabonen, anderen Braziliaanse of Nepalese – en passen de kruiden naar smaak aan. Een gastvrouw kan de melange 10 tot 15 minuten zachtjes laten pruttelen tot de koffie bezinkt. Bij het serveren is elk kopje slechts halfvol; de gastheer loopt rond in de ruimte om kopjes bij te vullen totdat alle gasten tevreden zijn. Dadels of zoet gebak worden altijd meegegeven, omdat de koffie zelf ongezoet is. Naar verluidt drinkt een typische Bahreiner wel tien of meer kleine kopjes van deze gekruide koffie per dag, als reden om even te pauzeren en te socializen. Ook al zijn er steeds meer koffiehuizen geopend, het gahwa-ritueel is nog steeds een integraal onderdeel van het sociale leven.
Thee is al even geliefd. Sterke zwarte thee met melk – bekend als karak chai – is een alomtegenwoordige oppepper. Kardemom en saffraan geven de thee vaak een smaakje, en veel cafés hebben kleine potjes met saffraandraadjes, gedroogde rozenblaadjes of noten staan om door het brouwsel te roeren. Een typische ochtend begint met een kopje gahwa of karak, geserveerd met balaleet (het zoete vermicelligerecht). Laban op basis van yoghurt is een andere populaire drank om af te koelen op warme dagen. In restaurants en cafés vind je tegenwoordig een scala aan opties: muntthee, gemberthee, vruchtensappen, ijskoffie en zelfs lassis. Alcoholische dranken zijn gereguleerd (Bahrein is een islamitisch land), maar zijn verkrijgbaar in erkende hotels en bars voor niet-moslims. Zo staat de Trader Vic's bar van het Ritz-Carlton bekend om zijn tropische Mai Tai-cocktail. Toch worden bier (vaak van het Deense merk Carlsberg) en wijn alleen op bepaalde plekken gedronken: volgens lokale traditie drinkt het merendeel van de bevolking van Bahrein met mate, of helemaal niet.
Manama, de hoofdstad, is het hart van de Bahreinse culinaire scene. De Manama Souq (rond Bab al Bahrain) is dé plek om traditionele smaken te proeven: smalle steegjes vol specerijenwinkels, koffiekraampjes en snoepwinkels. In de kronkelende straatjes hangt de geur van kardemom en saffraan. Kraampjes pronken met felgekleurde stapels dadels en schalen halwa. Kleine lokale cafés (mahwa genaamd) schenken gahwa en serveren eenvoudige rijstgerechten. De aangrenzende Centrale Markt (de groente- en fruitmarkt) staat bekend om zijn verse producten en, aan de achterkant, om dadels in alle soorten – een onmisbare Bahreinse snack.
De wijk Adliya (vlakbij het centrum van Manama) daarentegen is de trendy, bohemienachtige wijk van de stad. Vroeger was het een rustige woonwijk, maar nu barst Adliya van de kunstgalerieën, boetiekjes en straten vol restaurants. Blok 338 is een beroemde eetstraat: een voetgangersvriendelijke enclave van chique Libanese lounges, internationale bistro's en fusioncafés. Elke avond staan er tafels op de terrassen en hoor je live jazz of dj's die met klinkende glazen mixen. Hier vind je alles van Aziatisch-fusion sushi tot Italiaanse trattoria's, trendy hamburgertenten en wijnbars. De eetgelegenheden zijn zeer internationaal georiënteerd – Indiaas, Italiaans, Thais, Mexicaans en meer – en weerspiegelen de kosmopolitische clientèle van Bahrein.
Buiten de hoofdstad trekken veel Bahreini's en expats naar grote winkelcentra zoals City Centre (Seef) en de nieuwe Time Out Market in het Seef's Hotelcomplex. Deze moderne foodcourts herbergen tientallen toonbanken en mini-restaurants onder één dak. Zo beschikt de onlangs geopende Time Out Market over veertien keukens die een verscheidenheid aan wereldgerechten aanbieden, van gourmetburgers tot Arabische mezze (de officiële website voor toerisme vermeldt dat er "lokale en internationale gerechten worden geserveerd in eetkraampjes en -trucks"). Het is een one-stop-bestemming voor gezinnen en jongeren die graag talloze smaken willen proeven. Winkelcentra zoals Mall of Dilmunia en de nieuw gebouwde grotere winkelcentra hebben ook "hawker"-achtige afdelingen waar chefs van over de hele wereld streetfood verkopen.
Aan de waterkant bij Seef en Bahrain Bay bieden hotelrestaurants verfijnde gerechten met uitzicht op de Golf. Internationaal bekende chef-koks hebben zich hier gevestigd: Wolfgang Puck heeft drie restaurants in het Four Seasons Bahrain Bay, en Oliver Glowig (voorheen van het Ritz-Carlton Manama) serveert gerechten met een Italiaanse twist, bereid met lokale ingrediënten. Groepen vrienden kunnen samenkomen op karakteristieke plekken zoals Fusions by Tala (in het Gulf Hotel) – het bekroonde moderne Bahreinse restaurant van chef-kok Tala Bashmi – waar traditionele smaken worden herinterpreteerd in elegante presentaties.
In de oude hoofdstad Muharraq vind je smalle straatjes met historische huizen die zijn omgebouwd tot cafés (zoals Naseef Café, beroemd om zijn kunafeh en umm ali pudding) en kruidenwinkels. Langs Sitra en Awali bieden kleine eethuisjes huisgemaakte gerechten. In Riffa en Isa Town vind je rustigere lokale markten en familierestaurants waar Bahreini's kebab, margoog (deegstoofpot) en andere landelijke specialiteiten eten. De moderne wijken van het eiland, zoals Juffair en Hamala, richten zich op expats met internationale restaurants en brouwerijen (C45 Artisan Brewery werd bijvoorbeeld geopend in Manama).
Straatjes met streetfood zijn een verborgen pareltje. In de zijstraten van Manama vind je kraampjes met kraampjes en kleine eethuisjes waar de gerechten eenvoudig en goedkoop zijn. Daar snijden shoarmaverkopers warm vlees in pita's en bakken houten karretjes verse samboosa. Een traditie is Tarboush Sweets (niet te verwarren met shoarma), waar families samenkomen om luqaimat in dadelsiroop te dopen. Lokale bakkerijen verkopen 's middags schalen met knapperige jalebi/zalabia en sesamzoetigheden.
Voor bezoekers die geïnteresseerd zijn in een begeleide aanpak, biedt Bahrein culinaire tours en lessen aan. Gulf Hotel Bahrain organiseert kookworkshops over traditionele gerechten en lokale bedrijven organiseren wandeltochten door de soek van Manama, waarbij ze uitleg geven over kruiden en gerechten proeven. Deze ervaringen combineren leren met eten – toeristen kunnen verse dadels in koffie persen bij een kruidenkraam, of op de vloer van een majlis karak drinken terwijl een gids de parelduiktradities vertelt.
De Bahreinse keuken is tegenwoordig een tapijt van vele culturen. De Perzische invloed (via de al lang bestaande Ajam-gemeenschap) is terug te vinden in smaken zoals mehyawa – een pittige, gefermenteerde vissaus die als ontbijtsmaak wordt gebruikt. Het gebruik van gedroogde limoen (loomi) en ingrediënten zoals saffraan en munt weerspiegelen ook de connecties met de Perzische Golf. Indiase en Zuid-Aziatische invloeden kwamen via historische handel en de grote expatpopulatie. Curry's, biryani's en broodsoorten zoals paratha en chapati zijn alledaags. Indiase vegetarische gerechten (dals, chaat, dosa's) zijn verweven geraakt met de Bahreinse keuken, vooral onder de grote Zuid-Aziatische gemeenschap van het land. Levantijnse smaken hebben zich recentelijk laten zien: hummus, baba ganoush, kibbeh, shoarma en falafel staan naast qahwa-karren in elke stedelijke buurt.
Ook de Europese en Amerikaanse keuken is vertegenwoordigd. Culinair genieten in vijfsterrenhotels kan met Italiaanse pasta's, Frans gebak en internationale fusion. Fastfoodketens (burger-, pizza- en noedelzaken) bevinden zich in de hoofdstraten en winkelcentra. Midden-Oosterse caféketens zoals Paul en Magnolia bieden ontbijt in westerse stijl. De koffiecultuur zelf is beïnvloed door Ottomaanse en Jemenitische koffietradities (de naam "mocha" verwijst naar Jemen), hoewel Bahreini's de drank hebben aangepast aan lokale gebruiken. Alcoholische dranken, verboden in buurland Saoedi-Arabië, hebben hier een niche onder expats: geïmporteerd bier en wijn zijn verkrijgbaar in horecagelegenheden met een vergunning.
Tegenwoordig beïnvloeden wereldwijde voedingstrends ook Bahrein. Er is een groeiende veganistische/vegetarische beweging, gedreven door gezondheids-, ethische en milieuoverwegingen. Traditioneel domineerden vlees en vis de Bahreinse maaltijden, maar de laatste jaren hebben veel restaurants plantaardige opties toegevoegd of zelfs speciale veganistische menu's. Social media en gezondheidsinfluencers hebben smoothiebowls, salades en vleesvervangers gepopulariseerd. Supermarkten en cafés verkopen nu amandelmelk, tofu en glutenvrije producten voor bewuste eters. Jaarlijkse evenementen zoals veganistische foodfestivals en boerenmarkten beginnen te verschijnen, wat een bredere trend in het Midden-Oosten naar plantaardig eten weerspiegelt.
Hoewel klassieke Bahreinse gerechten niet per se vegetarisch zijn, zorgt de diversiteit van het koninkrijk ervoor dat vleesvrije diëten goed worden geserveerd. Naast het groeiende aantal restaurants in internationale stijl die vleesloze hoofdgerechten aanbieden, kent Bahrein talloze Indiase vegetarische restaurants. In Manama kun je dineren in restaurants in Udupi-stijl (zoals Shanti Sagar en Mysore Bhavan) en Gujarati-snoepwinkels waar het hele menu vegetarisch is.
Cafés serveren vaak falafelwraps, gegrilde halloumi, linzensoepen en mezzeschotels. Lokale varianten van gerechten zoals saloona of firga kunnen ook zonder vlees of vis worden bereid, met extra groenten of kikkererwten. Op markten zijn het hele jaar door verse producten en kruiden verkrijgbaar (dankzij moderne hydrocultuur). Veel expats, vooral uit India en het Westen, zoeken veganistische hotspots op, zoals de veganistische bakkerij Plant Cafe Bahrain of vegetarische Aziatische fusionrestaurants. De trend naar plantaardig eten wordt ondersteund door speciaalzaken en natuurvoedingswinkels die veganistische kazen, plantaardige melk en vleesvervangers aanbieden.
Desalniettemin ligt Bahreins hart bij de hartige keuken. Een vegetarische bezoeker zal nog steeds linzen-rijststoofschotels, aubergineschotels en rijk gekruide groentegerechten tegenkomen aan familietafels en in lokale restaurants – net zoals in naburige landen in het Midden-Oosten. En traditionele zoete lekkernijen (halwa, ma'amoul, luqaimat) bevatten van nature geen vlees. Met andere woorden: het moderne leven heeft de mogelijkheden verruimd, maar de traditionele smaken van Bahrein blijven zich vermengen met internationale diëten.
In het afgelopen decennium heeft de Bahreinse culinaire scene zich razendsnel ontwikkeld. Jonge chef-koks en ondernemers geven Bahreinse klassiekers een nieuwe draai. De bekroonde chef-kok Tala Bashmi van Fusions by Tala heeft Bahrein bijvoorbeeld op de wereldkaart gezet door traditionele recepten te combineren met moderne technieken – haar restaurant is geprezen als een van de beste van de regio. Veel restaurants hebben nu ouderwetse gerechten op hun menu staan om toeristen te trekken en hun culturele trots nieuw leven in te blazen: gerechten zoals harees, jireesh, firga (rijst in laagjes met groenten), gabout (dumplings gevuld met vlees) en gaimat (dumplings gedrenkt in saffraan) die bijna vergeten waren, beleven een heropleving.
Streetfoodfestivals en openluchtmarkten zijn populair geworden. Elke winter trekt het Bahrain Food Festival veel publiek met foodtrucks en kraampjes die zowel Bahreinse als internationale specialiteiten aanbieden. In een levendige, carnavaleske sfeer proeven bezoekers shoarma van de ene kar, pizza van de andere en ontwijken ze verkopers van karakthee van de derde. Deze evenementen onderstrepen hoe eten nu ook entertainment en een cultureel hoogtepunt is in Bahrein.
Ook de informele cafécultuur heeft een bloeiperiode doorgemaakt. Wanneer ze niet aan het gahwa-drinken zijn in een traditionele majlis, verzamelen Bahreinse jongeren zich 's ochtends in hippe koffietentjes of bistro's voor wentelteefjes en latte, of 's avonds voor shisha-lounges. Wereldwijde koffiemerken zijn hier actief, maar zelfs veel Bahreinse cafés zetten nu specialiteitenkoffie en matcha lattes naast gekruide karak. Trends in een gezonde levensstijl hebben açai aangewakkerd.
De enorme stenen muren zijn nauwkeurig gebouwd om de laatste verdedigingslinie te vormen voor historische steden en hun inwoners. Ze dienen als stille wachters uit een vervlogen tijdperk.
Frankrijk staat bekend om zijn belangrijke culturele erfgoed, uitzonderlijke keuken en aantrekkelijke landschappen, waardoor het het meest bezochte land ter wereld is. Van het zien van oude…
Vanaf de oprichting van Alexander de Grote tot aan zijn moderne vorm is de stad een baken van kennis, verscheidenheid en schoonheid gebleven. Zijn tijdloze aantrekkingskracht komt voort uit…
Met zijn romantische grachten, verbluffende architectuur en grote historische relevantie fascineert Venetië, een charmante stad aan de Adriatische Zee, bezoekers. Het grote centrum van deze…
Terwijl veel van Europa's prachtige steden overschaduwd worden door hun bekendere tegenhangers, is het een schatkamer van betoverde steden. Van de artistieke aantrekkingskracht…
