Azerbeidzjan

Toerisme is een belangrijk onderdeel van de economie van Azerbeidzjan. In de jaren tachtig was het land een populaire toeristische bestemming. De ineenstorting van de Sovjet-Unie en de oorlog in Nagorno-Karabach in de jaren negentig hebben echter de toeristische sector en de reputatie van Azerbeidzjan als toeristische bestemming geschaad.

De toeristische sector begon pas in de jaren 2000 te herleven en het land zag vervolgens een snelle toename van het aantal bezoekers en overnachtingen. Azerbeidzjan is de afgelopen jaren ook een populaire bestemming geweest voor religieus, spa- en gezondheidstoerisme. In de winter biedt het Shahdag Mountain Resort skiën met geavanceerde voorzieningen.

De ontwikkeling van Azerbeidzjan als een elite toeristische bestemming is een belangrijk doel voor de Azerbeidzjaanse regering. Het maakt deel uit van een nationaal plan om van het toerisme een belangrijke, zo niet de enige bijdrage te leveren aan de Azerbeidzjaanse economie. Deze activiteiten worden beheerd door het Ministerie van Cultuur en Toerisme van Azerbeidzjan.

Azerbeidzjan is gelegen in de zuidelijke Kaukasus van Eurazië, verspreid over West-Azië en Oost-Europa. Het is gelegen tussen de breedtegraden van 38 ° en 42 ° N en de lengtegraden van 44 ° en 51 ° E. De gehele lengte van de landgrenzen van Azerbeidzjan is 2,648 kilometer (1,645 mijl), waarbij Armenië 1007 kilometer vertegenwoordigt, Iran verantwoordelijk voor 756 kilometer, Georgië goed voor 480 kilometer, Rusland goed voor 390 kilometer en Turkije goed voor 15 kilometer. De kustlijn strekt zich uit over 800 kilometer (497 mijl), terwijl de breedte van het Azerbeidzjaanse deel van de Kaspische Zee 456 kilometer (283 mijl) is. Het gebied van Azerbeidzjan strekt zich uit over 400 km (249 mijl) van noord naar zuid en over 500 km (311 mijl) van west naar oost.

Azerbeidzjan wordt gedomineerd door drie geografische kenmerken: de Kaspische Zee, waarvan de kustlijn een natuurlijke grens vormt naar het oosten; het gebergte van de Grote Kaukasus in het noorden; en de uitgestrekte vlaktes in het midden van het land. Er zijn ook drie bergketens, de Grote en Kleine Kaukasus, evenals het Talysh-gebergte, dat ongeveer 40% van het land omvat. De berg Bazardüzü (4,466 m) is het hoogste punt van Azerbeidzjan, terwijl de Kaspische Zee (28 m) het laagste is. Azerbeidzjan is de thuisbasis van bijna de helft van alle moddervulkanen op de planeet; deze vulkanen waren ook genomineerd voor de New7Wonders of Nature.

Oppervlaktewaterlopen zijn de primaire waterbronnen. Slechts 24 van de 8,350 rivieren zijn echter langer dan 100 kilometer (62 mijl). Alle rivieren monden uit in de Kaspische Zee in het oosten van het land. Sarysu (67 km2) is het grootste meer, terwijl Kur (1,515 km) de langste rivier is, die beide grensoverschrijdend zijn. De vier grote eilanden van Azerbeidzjan in de Kaspische Zee hebben een oppervlakte van meer dan dertig vierkante kilometer.

Sinds de onafhankelijkheid van Azerbeidzjan in 1991 heeft de Azerbeidzjaanse regering aanzienlijke inspanningen geleverd om de ecologie van het land te beschermen. De nationale milieubescherming begon echter pas echt te verbeteren na 2001, toen de staatsbegroting werd uitgebreid dankzij de extra middelen die via de Bakoe-Tbilisi-Ceyhan-pijpleiding werden geleverd. De beschermde gebieden zijn in vier jaar tijd meer dan verviervoudigd en beslaan momenteel 8% van het landoppervlak van het land. Sinds 2001 heeft de regering zeven grote reserves aangelegd en de budgettaire toewijzing voor milieubehoud bijna verviervoudigd.

Landschap

Azerbeidzjan heeft een divers aanbod aan landschappen. Meer dan de helft van de landmassa van Azerbeidzjan bestaat uit bergruggen, toppen, yailas en plateaus die oplopen tot hypsometrische niveaus van 400-1000 meter (inclusief de Midden- en Lagere laaglanden), 100-120 meter op sommige plaatsen (Talis, Jeyranchol- Ajinohur en Langabiz-Alat foreranges), en 0-50 meter in andere (Qobustan, Absheron). De rest van de topografie van Azerbeidzjan bestaat uit vlaktes en laaglanden. Hypsometrische markeringen in de Kaukasus variëren van ongeveer 28 meter langs de kust van de Kaspische Zee tot 4,466 meter (berg Bazardüzü).

Het klimaat van Azerbeidzjan wordt vooral beïnvloed door ijskoude arctische luchtmassa's van Scandinavische anticyclonen, gematigde Siberische anticyclonen en Centraal-Aziatische anticyclonen. Het gevarieerde terrein van Azerbeidzjan beïnvloedt hoe luchtmassa's het land naderen. De Grote Kaukasus beschermt de natie tegen de directe effecten van koude luchtmassa's uit het noorden. Als gevolg hiervan hebben de meeste uitlopers en vlaktes van het land een subtropisch klimaat. Ondertussen hebben laaglanden en hellingen een hoge mate van zonnestraling.

Azerbeidzjan heeft negen van de elf klimaatzones ter wereld. Julfa en Ordubad hadden beide absoluut laagste temperaturen van 33 graden Celsius (27.4 graden Fahrenheit) en absolute hoge temperaturen van 46 graden Celsius (114.8 graden Fahrenheit). De hoogste jaarlijkse neerslag vindt plaats in Lankaran (1,600-1,800 mm of 63-71 inch) en de laagste in Absheron (200-350 mm of 7.9-13.8 inch).

Rivieren en meren zijn de belangrijkste componenten van de watersystemen van Azerbeidzjan; ze ontwikkelden zich over een enorme geologische tijdspanne en veranderden in die tijd aanzienlijk. Dit is vooral duidelijk in de overblijfselen van oude rivieren die zich door het hele land bevinden. De watersystemen van het land veranderen voortdurend als gevolg van natuurlijke krachten en door de mens geïnitieerde industriële activiteit. De watersystemen van Azerbeidzjan omvatten kunstmatige rivieren (kanalen) en vijvers. Wat de beschikbaarheid van water betreft, blijft Azerbeidzjan achter bij het wereldwijde gemiddelde, met ongeveer 100,000 kubieke meter (3,531,467 kubieke voet) water per vierkante kilometer per jaar. Kur is de basis voor alle grote waterreservoirs. De hydrografie van Azerbeidzjan wordt meestal geassocieerd met het stroomgebied van de Kaspische Zee.

Azerbeidzjan heeft ongeveer 8,350 rivieren van verschillende lengtes. Slechts 24 rivieren zijn langer dan 100 kilometer. De rivieren Kura en Aras stromen door het Kura-Aras Laagland en zijn de meest populaire rivieren in Azerbeidzjan. Rivieren die rechtstreeks in de Kaspische Zee stromen, ontspringen meestal op de noordwestelijke hellingen van de Grote Kaukasus en het Talysh-gebergte en lopen door de vlaktes van Samur-Devechi en Lankaran.

Yanar Dag, wat zich vertaalt als "brandende berg", is een aardgasvuur dat constant brandt op een heuvel op het Absheron-schiereiland aan de Kaspische Zee bij Bakoe, bekend als het "land van vuur". Vlammen schieten de lucht in vanuit een dunne, doorlatende laag zandsteen. Het is een toeristische attractie voor Bakoe toeristen.

Vanaf juli 2011 woonde ongeveer 52 procent van de totale bevolking van 9,165,000 mensen in steden, terwijl de overige 48 procent op het platteland woonde. Vrouwtjes vormden 51% van de totale bevolking. Als gevolg hiervan was de geslachtsratio voor de gehele bevolking dat jaar 0.97 mannen voor elke vrouw.

De bevolkingsgroei bedroeg in 2011 0.85 procent, vergeleken met 1.09 procent wereldwijd. Een hoge mate van migratie is een belangrijke factor die de bevolkingsuitbreiding beperkt. Azerbeidzjan kende in 1.14 een migratie van 1,000 per 2011 inwoners.

De Azerbeidzjaanse diaspora is aanwezig in 42 landen, en er zijn tal van centra voor etnische minderheden in Azerbeidzjan, zoals de Duitse culturele samenleving "Karelhaus", Slavisch cultureel centrum, Azerbeidzjaans-Israëlische gemeenschap, Koerdisch cultureel centrum, International TalyshAssociation, Lezgin nationaal centrum " Samur”, Azerbeidzjaans-Tataarse gemeenschap, Krim-Tatarengemeenschap, enzovoort.

Volgens de volkstelling van 2009 is de etnische samenstelling van de bevolking als volgt: 91.60 procent Azerbeidzjanen, 2.02 procent Lezgiërs, 1.35 procent Armeniërs (bijna alle Armeniërs wonen in de afgescheiden regio Nagorno-Karabach), 1.34 procent Russen, 1.26 procent Talysh , 0.56 procent Avaren, 0.43 procent Turken, 0.29 procent Tataren, 0.28 procent Tats, 0.24 procent Oekraïners, 0.14 procent Tsakhurs, 0.11 procent Georgiërs,

Iraanse Azerbeidzjanen zijn verreweg de grootste minderheid van Iran. Bovendien overtreft het aantal etnische Azerbeidzjanen in Iran aanzienlijk het aantal in buurland Azerbeidzjan. Volgens het CIA World Factbook zijn Iraanse Azerbeidzjanen goed voor ten minste 16% van de Iraanse bevolking.

Moslims vormen ongeveer 98 procent van de bevolking. De Republiek Azerbeidzjan heeft 's werelds op een na grootste sjiitische bevolkingsaandeel, waarbij 92 procent van de moslims sjiitisch is en 8 procent soenniet. Andere religies worden beoefend door verschillende etnische groepen in de natie. Azerbeidzjan is een seculiere staat die volgens artikel 48 van de grondwet de vrijheid van godsdienst garandeert. In een Gallup-enquête uitgevoerd tussen 2006 en 2008 zei slechts 21% van de Azerbeidzjaanse respondenten dat religie een essentieel onderdeel is van hun dagelijks leven.

Christenen zijn goed voor ongeveer 280,000 (3.1 procent) van de religieuze minderheden van het land, waarvan de meerderheid Russisch, Georgisch-orthodox en Armeens-apostolisch is (bijna alle Armeniërs wonen in de afgescheiden regio Nagorno-Karabach). Er waren 250 rooms-katholieken in 2003. Lutheranen, baptisten en Molokans behoorden tot de andere christelijke religies in 2002. Daarnaast is er een kleine protestantse gemeenschap. Azerbeidzjan heeft ook een 2,500 jaar oude Joodse gemeenschap; Joodse groepen schatten dat er 10,000-20,000 Joden in Azerbeidzjan bestaan. In Azerbeidzjan wonen leden van de Bahá'-, Hare Krishna- en Jehovah's Getuigen-groepen, evenals aanhangers van andere religieuze gemeenschappen. Aan bepaalde religieuze groeperingen zijn onofficiële beperkingen van de godsdienstvrijheid opgelegd. Volgens een rapport van het ministerie van Buitenlandse Zaken over dit onderwerp zijn leden van een aantal moslim- en christelijke organisaties vastgehouden en hebben tal van groepen problemen om zich bij de SCWRA te registreren.

Azercell, Bakcell, Nar Mobile en Azerfon-Vodafone zijn de drie mobiele providers.

De nummers bestaan ​​uit een driecijferige code (verschillend voor elke operator) en een zevencijferig nummer. Bijvoorbeeld (050)xxx xx xx, (051)xxx xx xx, (055)xxx xx xx, (070)xxx xx xx of (077)xxx xx xx. Bijna elke winkel verkoopt kaarten voor gebruik bij verschillende operators.

Netnummers

Akchabedi 113, Agdash 193, Agsu 198, Agstafa 244, Astara 195, Babek 136, Baku 12, Balaken 119, Berde 110, Beylagan 152, Bilesuvar 159, Dashkesen 216, Devechi 115, Gandja 22, Gedebey 232, Goranboy 234, Goichay 167 , Hajigabul 140, Horadiz 141, İmishli 154, İsmayilli 178, Jebrayil 118, Jelilabad 114, Julfa 36, ​​Kurdemir 145, Lenkeran 171, Lerik 157, Masalli 151 150, Oguz 147, Ordubad 156, Qakh 255, Qazakh 136, Qazi Memmed 153, Qebele 111, Qobustan 136, Quba 144, Qubadli 279, Qusar 140, Saatli 160, Sabirabad 150, Salyan 169, Samukh 133, Sederek 138, Shahbuz , Shemaki 168, Sheki 143, Shemkir 163, Sherur 265, Shirvan 136, Siyezen 136, Sumgait 176-177, Terter 241, Tovuz 136, Ujar 197, Khachmaz 190, Khanlar 18, Khizi 64, Khudat 246, Yardimli 231, Yevlakh 170 , Zagatela 172, Zerdab 230.

Azerbeidzjan trad toe tot het Internationaal Monetair Fonds, de Wereldbank, de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, de Islamitische Ontwikkelingsbank en de Aziatische Ontwikkelingsbank na het bereiken van de onafhankelijkheid in 1991. Het financiële systeem van Azerbeidzjan bestaat uit de Centrale Bank van Azerbeidzjan, commerciële banken , en niet-bancaire kredietinstellingen. De Nationale (nu Centrale) Bank werd in 1992 opgericht op basis van de Azerbeidzjaanse Staatsspaarbank, een dochteronderneming van de voormalige USSR Staatsspaarbank. De Centrale Bank van Azerbeidzjan is de centrale bank van het land, met de bevoegdheid om de nationale valuta, de Azerbeidzjaanse manat, uit te geven en om toezicht te houden op alle commerciële banken. UniBank en het staatsbedrijf International Bank of Azerbaijan, geleid door Dr. Jahangir Hajiyev, zijn de twee grootste commerciële banken in het land.

De inflatie in het eerste kwartaal van 2007 bereikte 1 procent, opgedreven door stijgende uitgaven en vraag. Het nominale inkomen en maandsalarissen stegen met respectievelijk 16.6 procent en 29 procent in vergelijking met dit aantal, terwijl prijsstijgingen in de niet-oliesector de inflatie aanwakkerden. Azerbeidzjan vertoont bepaalde symptomen van de zogenaamde "Nederlandse ziekte" vanwege de snel groeiende energie-industrie, die inflatie genereert en de kosten van de export met uitzondering van energie verhoogt.

De chronisch hoge inflatie werd begin jaren 2000 onder controle gebracht. Dit resulteerde in de introductie van een nieuwe munteenheid, de nieuwe Azerbeidzjaanse manat, op 1 januari 2006, om economische veranderingen te verstevigen en de overblijfselen van een onstabiele economie te elimineren.

Het Doing Business Report van de Wereldbank noemde Azerbeidzjan een van de top tien hervormers in 2008.

Burgers van Wit-Rusland, Georgië, Kazachstan, Kirgizië, Moldavië, Rusland, Tadzjikistan, Oekraïne en Oezbekistan hebben geen visum nodig voor een verblijf van 90 dagen of minder.

Burgers van Bahrein, China, Israël (60 dagen), Japan, Koeweit, Maleisië, Oman, Qatar, Saoedi-Arabië, Singapore, Zuid-Korea, Turkije (alleen op Heydar Aliyev International Airport) en de Verenigde Arabische Emiraten kunnen een 30- dagvisum bij aankomst.
Burgers van de Verenigde Staten kunnen ook een visum krijgen bij aankomst, maar alleen als ze aankomen met een rechtstreekse vlucht van Azerbaijan Airlines vanuit New York City.

Alleen Iraanse staatsburgers kunnen bij aankomst in Nachitsjevan een visum voor 15 dagen krijgen.

Het maakt niet uit van welk land je een staatsburger bent, als je een Armeense naam hebt, krijg je geen visum.

Een visum voor één binnenkomst kan persoonlijk of per post worden verkregen bij elke Azerbeidzjaanse ambassade die consulaire diensten verleent. Visa kunnen niet langer worden verkregen op de luchthaven Heydar Aliyev in Bakoe. Buiten Azerbeidzjan worden meestal geen meerdere visa verleend. EU-burgers betalen doorgaans 60 AZN, terwijl houders van een Amerikaans paspoort 160 USD betalen (afhankelijk van wederkerigheid) voor elk visum met een duur van één tot drie maanden.

Een uitnodigingsbrief (LOI) van een Azerbeidzjaans contact is nodig.

De ambassade van Azerbeidzjan in Washington DC verstrekt visa zonder uitnodigingsbrief als uw verblijf in Azerbeidzjan beperkt is tot een paar dagen. Buitenlandse burgers die langer dan 30 dagen in Azerbeidzjan willen verblijven, moeten zich volgens de Azerbeidzjaanse wetgeving binnen drie dagen na hun aankomst bij de lokale politie registreren. Buitenlandse ingezetenen moeten naar de afdeling paspoorten van het plaatselijke politiebureau gaan en een aanvraagformulier invullen. De kosten van registratie bedragen 9.90AZN. Als u zich niet binnen de eerste drie dagen na aankomst registreert, krijgt u een boete van 300AZN. Als u zich nog binnen de termijn van 30 dagen bevindt en in het bezit bent van een visum voor twee of meerdere binnenkomsten, kunt u naar Georgië gaan en de periode van 30 dagen opnieuw starten.

Volgens de website van het ministerie van Buitenlandse Zaken is het ook mogelijk om een ​​e-visum online aan te vragen via aangewezen reisorganisaties.

Buitenlandse bezoekers die langer dan tien dagen in Azerbeidzjan verblijven, moeten zich binnen tien werkdagen na aankomst registreren bij de Staatsmigratiedienst. Bij niet inschrijven binnen deze termijn volgt een straf van 300 AZN (2015). Registratie is gratis en kan online worden gedaan door een kopie van het paspoort en een ingevuld aanvraagformulier te verstrekken, of persoonlijk bij speciaal gebouwde kantoren van de staatsmigratiedienst (een van dergelijke kantoren zal uiteindelijk worden geopend op het treinstation, maar het was gesloten omdat van 2015). Hotels kunnen deze service aan hun klanten aanbieden, maar bezoekers worden sterk aangemoedigd om te controleren of de registratie is voltooid, aangezien hotels dit vaak niet doen.

Heydar Aliyev International Airport in Bakoe dient als de belangrijkste internationale toegangspoort, met andere internationale luchthavens (die voornamelijk Moskou en Istanbul bedienen) in Nachitsjevan City, Ganja en Lankaran.

De belangrijkste luchtvaartmaatschappij is de nationale luchtvaartmaatschappij AZAL (Azerbaijan Airlines), die vliegt naar Ganja, Nachitsjevan, Tbilisi, Aktau, Teheran, Tel-Aviv, Ankara, Istanbul Atatürk, Istanbul Sahiha Gokchen, Antalya (seizoensgebonden), Bodrum (seizoensgebonden), Dubai , Moskou, Sint-Petersburg, Kiev, Rostov aan de Don, Ürümqi, Mineralniye Vodi, Milaan BMI vliegt zeven dagen per week naar Bakoe. Lufthansa exploiteert ook een handvol wekelijkse vluchten naar Bakoe (die verder gaan naar Ashgabat). Turkish Airlines is een andere luchtvaartmaatschappij die Bakoe verbindt met en via Istanbul. Er zijn ook tal van Russische, Oekraïense, Oezbeekse, Iraanse en Oostenrijkse luchtvaartmaatschappijen die Bakoe met plaatsen over de hele wereld verbinden. Qatar Airways zal op 1 februari 2012 beginnen met vliegen naar Bakoe, met twee dagelijkse vluchten, één naar Tbilisi en één naar Doha, gekoppeld aan hun wereldwijde netwerk.

Azerbeidzjan is per trein verbonden met Georgië en Rusland. Omdat de Russische grens beperkt is tot niet-GOS-paspoorthouders en er in de nabije toekomst geen verandering wordt verwacht, zijn de wekelijkse treinen naar Moskou via Mahachkala voor de meesten geen haalbaar alternatief.

Tbilisi, Georgië en Bakoe zijn met elkaar verbonden door een nachttrein. Dit kost 26AZN om Azerbeidzjan te verlaten en vertrekt elke avond om 20:00 uur vanuit Bakoe. De lengte van de reis wordt bepaald door hoeveel tijd er aan de grens wordt doorgebracht (langer bij het binnenkomen van Azerbeidzjan). Dit deel van het spoor wordt opgewaardeerd als onderdeel van een project dat gedeeltelijk door Azerbeidzjan wordt gefinancierd en waarbij een spoorlijn wordt aangelegd tussen Akhalkalaki, Georgië en Kars, Turkije. Oorspronkelijk gepland om te openen in 2010, zal het nu naar verwachting worden voltooid in 2012, waarbij de spoorwegen van Azerbeidzjan via Georgië met die van Turkije worden verbonden. Als de Baku-Istanbul-service klaar is, houd het dan in de gaten!

Er loopt een binnenlandse spoorlijn van Astara aan de Iraanse grens naar Bakoe, en er zijn grote verwachtingen voor de aanleg van een verbindingslijn van 300 kilometer van Astara naar Qazvin, Iran, om de Azerbeidzjaanse en Iraanse spoorwegnetwerken met elkaar te verbinden. De treindienst naar Iran, die vroeger van Nachitsjevan door het zuiden van Armenië liep, werd stopgezet toen de grens met Armenië werd gesloten.

Er zijn wegen die alle steden van Azerbeidzjan met elkaar verbinden. Ze zijn niet erg breed en de meeste hebben slechts twee rijstroken. Privévoertuigen naar de grenzen kunnen worden geregeld via lokale reisbureaus. Exotour, een Georgisch reisbureau, kan het ophalen in Bakoe en bezorgen in Tbilisi regelen. Hoewel het duurder zal zijn dan de bus of de trein te nemen, is het sneller en kan het gepaard gaan met sightseeing langs de route. Houd er rekening mee dat de Azerbeidzjaanse douane een borg van enkele duizenden Amerikaanse dollars moet betalen voor uw voertuig.

Elke dag gaan er bussen van Georgië, Turkije, Iran en Rusland naar Azerbeidzjan.

Een minibus vertrekt vanaf de Georgische grens bij Krazny Most (rode brug) voor ongeveer 10 of 12 mannat (of 25 lari). Het kan aan beide kanten van de grens worden opgehaald (geen paniek als ze willen dat je aan de Georgische kant betaalt - ze komen je halen). Sta er echter op dat u uw eigen bagage draagt). De reis naar Bakoe duurt ongeveer 8 uur. Wees gewaarschuwd: autorijden in Azerbeidzjan is echt een angstaanjagende ervaring. Bijna alle automobilisten tonen weinig respect voor de verkeersregels en de kwaliteit van de wegen zelf is schrikbarend laag. Het is niet voor bangeriken, dus hoewel de lange reis je energie kan testen, zal het je zenuwen niet testen. Bekijk ruim van tevoren AZAL-vluchten van Tbilisi naar Bakoe voor goede koopjes.

Keer terug naar Tbilisi kan worden gepakt bij het onbeschrijfelijk chaotische busstation, dat ook dienst doet als een griezelig rustig winkelcentrum (neem bus 65 van buiten Double Gate in de oude stad voor de reis van 20 minuten, waardoor je een 400 meter lang onbetrouwbaar stuk weg/snelweg met lastige taxichauffeurs om over te lopen: kosten 20q) of taxi het gewoon vanuit het centrum voor ongeveer. 15 mannat (de moeite waard! ), welke Bussen en minibussen zijn toegankelijk vanaf dit station naar Tbilisi, beide kosten ongeveer 12 mannat. Bushalte 26 bevindt zich helemaal achter op het maaiveld. De bus is een paar uur langzamer en er is geen garantie dat je wordt opgehaald nadat je de Georgische grens bent gepasseerd, dus de minibus heeft de voorkeur.

Elke dag gaan er bussen van Georgië, Turkije, Iran en Rusland naar Azerbeidzjan.

Een minibus vertrekt vanaf de Georgische grens bij Krazny Most (rode brug) voor ongeveer 10 of 12 mannat (of 25 lari). Het kan aan beide kanten van de grens worden opgehaald (geen paniek als ze willen dat je aan de Georgische kant betaalt - ze komen je halen). Sta er echter op dat u uw eigen bagage draagt). De reis naar Bakoe duurt ongeveer 8 uur. Wees gewaarschuwd: autorijden in Azerbeidzjan is echt een angstaanjagende ervaring. Bijna alle automobilisten tonen weinig respect voor de verkeersregels en de kwaliteit van de wegen zelf is schrikbarend laag. Het is niet voor bangeriken, dus hoewel de lange reis je energie kan testen, zal het je zenuwen niet testen. Bekijk ruim van tevoren AZAL-vluchten van Tbilisi naar Bakoe voor goede koopjes.

Keer terug naar Tbilisi kan worden gepakt bij het onbeschrijfelijk chaotische busstation, dat ook dienst doet als een griezelig rustig winkelcentrum (neem bus 65 van buiten Double Gate in de oude stad voor de reis van 20 minuten, waardoor je een 400 meter lang onbetrouwbaar stuk weg/snelweg met lastige taxichauffeurs om over te lopen: kosten 20q) of taxi het gewoon vanuit het centrum voor ongeveer. 15 mannat (de moeite waard! ), welke Bussen en minibussen zijn toegankelijk vanaf dit station naar Tbilisi, beide kosten ongeveer 12 mannat. Bushalte 26 bevindt zich helemaal achter op het maaiveld. De bus is een paar uur langzamer en er is geen garantie dat je wordt opgehaald nadat je de Georgische grens bent gepasseerd, dus de minibus heeft de voorkeur.

De meeste steden zijn met elkaar verbonden door bussen, minibussen (marshrutka) en taxi's. Op deze plekken is vaak een knooppunt, zoals een busstation bij de bazaar. Bus- en minibustarieven worden vaak weergegeven in zowel oude als nieuwe manats (qupik). Taxi's, aan de andere kant, vereisen onderhandelingsvaardigheden, die over het algemeen een vaardigheid in de taal vereisen die de meeste niet-Azeri/Russische/Turkse sprekers niet hebben.

• Baku regio
  Het politieke, economische en culturele centrum van Azerbeidzjan. Sinds 1871 wordt hier olie gewonnen.
• Ganja-regio
• Nachitsjevan
  Een exclave aan de westelijke grens van Turkije.
• Noordoost Azerbeidzjan
  Een multi-etnisch gebied in de hooglanden van de Grote Kaukasus, omgeven door prachtige groene bossen.
• Sheki-regio
  Een prachtig groen bergachtig gebied grenzend aan Georgië met de meest aantrekkelijke steden van Azerbeidzjan.
• Zuid-Azerbeidzjan
• Regio Talysh
• Nagorno-Karabach
  Armeens etnisch gebied geregeerd door een niet-erkende soevereine regering. Alleen via Armenië is het mogelijk om er te komen.

Azerbeidzjan heeft 71 stedelijke gemeenschappen met de officiële status van een stad (Azerbeidzjaans: şhr). Slechts drie van hen hebben echter een bevolking van meer dan 300,000 mensen - Baku, Sumqayit en Ganja - en Sumgayit is nu een de facto buitenwijk van Bakoe. Dit zijn de belangrijkste plaatsen om te bezoeken in het land:

Nationale parken en reservaten

Steden en dorpen

Resorts

• Het land heeft twee UNESCO-werelderfgoedlocaties: de ommuurde stad Bakoe met het Shirvanshah's Palace en Maiden Tower, en het rotskunst-cultuurlandschap van Gokustan.
• Neft Daşları—Het eerste operationele offshore olieplatform van de Kaspische Zee, City Above the Sea, ligt 55 kilometer van de dichtstbijzijnde kust.
• Moddervulkanen die uitbarsten op meer dan 300 locaties in het hele land, goed voor meer dan de helft van het totaal wereldwijd, elk met zijn unieke persoonlijkheid.
• In de buurt van de Iraanse grens liggen Kaspische Hyrcanische bossen.
• De Kyapaz-tranen zijn een reeks van zeven prachtige bergmeren in de buurt van de berg Kyapaz en Nagorno-Karabach.
• Bezoek de Maiden Tower voor een spectaculair uitzicht over de stad.
• Woon indien mogelijk een Azerbeidzjaanse bruiloft bij.
• Martyr's Alley biedt een prachtig uitzicht op Flag Square, Baku Crystal Hall en de Kaspische Zee.
• Dwaal doelloos door de oude stad, probeer te verdwalen en geniet van de sfeer van deze prachtige oude stad.
• Bezoek het prachtige Shirvanshahs' Palace (toegang 2 manat gratis, extra voor camera)
• Loop over de promenade zoals de lokale bevolking.
• In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is Azerbeidzjaanse wijn meer dan smakelijk, en hoewel niet zo smaakvol als Georgische of Armeense wijnen, is het toch een heerlijke traktatie! Zoek een drinkgelegenheid in de buurt en breng de tijd door!
• Koop souvenirs en vloerkleden van de lokale bevolking. Laat u niet afschrikken door de hardnekkige standhouders. Volhard, wees bereid om te onderhandelen, en misschien krijg je een aantal fantastische deals!

De specialiteiten van Azerbeidzjan zijn onder meer kool, druivenbladeren en in aubergines verpakt vlees (kelem, yarpaq, badimjan - dolmasi), kabab (kebab), rijst met verschillende toppings (plov - er wordt beweerd dat plov de koning is van de Azerbeidzjaanse keuken), gutabs en gehaktballen (kufta).

Yarpaq dolmasi wordt vaak beschouwd als het nationale gerecht.

Brood is een levensmiddel dat de mensen van Azerbeidzjan hoog in het vaandel hebben staan.

De Georgische keuken, met name kajpuri (een met kaas gevuld brood), evenals bepaalde Russische nietjes (borsh, creps), hebben zich over Azerbeidzjan verspreid. Andere keukens die beschikbaar zijn in Bakoe zijn onder andere Turks, Italiaans, Aziatisch, westers en fastfood, evenals Aziatisch eten.

Ayran (een yoghurtdrank gemaakt van zure melk) en sorbet zijn twee populaire lokale dranken (gemaakt van rozenblaadjes of saffraan). Er is ook een verscheidenheid aan redelijk geprijsde wijnen gemaakt van lokale druiven, evenals een breed scala aan mineraalwater afkomstig van natuurlijke bronnen. Limonades (limonade/dushes) bereid van peren of dragon zijn verkrijgbaar in bepaalde markten in Azerbeidzjan.

De "oude" manat AZM werd op 1 januari 2007 vervangen door de "Nieuwe Azerbeidzjaanse manat" vanwege inflatie, hoewel de overgang nog steeds aan de gang is en oude manat nog steeds kan worden ingewisseld voor nieuwe.

Nieuwe bankbiljetten in coupures van 1, 5, 10, 20, 50 en 100 Nieuwe Azerbeidzjaanse manat- en metalen munten in coupures van 1, 3, 5, 10, 20 en 50 gapik (AZN0.5) zijn in omloop. Doordat dezelfde ontwerper aan beide sets heeft gewerkt, hebben de bankbiljetten een consistent ontwerp dat doet denken aan eurobankbiljetten.

Het nieuwe Azerbeidzjaanse manat (AZN)-symbool, Azeri manat symbol.svg, is aan Unicode toegewezen als U+20BC, hoewel m. of mens. worden soms gebruikt als vervanging voor het manat-symbool op prijskaartjes en in lokale publicaties.

Onthoud dat de import en export van New Azerbeidzjaanse manat absoluut verboden is. (Verzamelaars kunnen relatief ongestraft bescheiden hoeveelheden oude manatbankbiljetten exporteren, maar geen munten.)

Azerbeidzjanen zijn een rustig maar hoffelijk en welgemanierd volk.

• Vrouwen in Azerbeidzjan zijn historisch gezien met het grootste respect behandeld, zoals het geval is in de hele GOS/voormalige USSR-regio. Vrouwelijke reizigers moeten niet verrast of verontwaardigd zijn wanneer hun Azerbeidzjaanse mannelijke vrienden hun rekeningen betalen in restaurants, elke deur voor hen openen, hun hand aanbieden om hen te helpen die kleine trede af te klimmen, of hen helpen bij het dragen van iets dat zwaarder is dan een handtas - dit is geen seksuele intimidatie of neerbuigendheid jegens vrouwen. Mannelijke bezoekers moeten zich ervan bewust zijn dat dit het soort gedrag is dat de meeste Azerbeidzjaanse meisjes en vrouwen ook van hen zouden verwachten.
• Als je wordt verwelkomd in een Azerbeidzjaans huis, vergeet dan niet om een ​​cadeautje mee te nemen. Bloemen (zorg ervoor dat u een oneven aantal bloemen koopt, want een even aantal is gekoppeld aan begrafenissen) tot chocolade (maar geen wijn of andere alcoholische dranken) en zelfs alles wat kenmerkend is voor uw land is acceptabel. Het idee achter het heden, in plaats van het geld, is belangrijk in de Azerbeidzjaanse cultuur. Als je echt hun respect verlangt, bedank ze dan voor de uitnodiging en prijs ze. Maak geen gebruik van de gastvrijheid van de gastheer.
• Als je bij de woning aankomt, verwijder uw schoenen buiten of direct binnen de deur, tenzij de eigenaar u uitdrukkelijk toestemming geeft om dit te doen. Toch kan het hoffelijker zijn om je schoenen uit te doen. Mogelijk krijgt u pantoffels om te dragen. Maak je geen zorgen dat je voeten vies worden; de vloeren zijn zo schoon als de muren; Azerbeidzjanen zijn extreem nette en schone mensen.
• Azerbeidzjanen respecteren ouderen, dus als je een oude(re) persoon, een gehandicapte, een zwangere vrouw bent of kinderen bij je hebt, zullen jongeren je altijd een plaats geven in een bus, tram, metro of andere vormen van openbaar vervoer. vervoer.
• Bij een ontmoeting met iemand die ouder is of een machtspositie heeft, is het beleefd om enigszins (maar niet helemaal) te buigen. Jongere personen begroeten gewoonlijk oudere personen of personen in machtsposities het eerst.
• Zoals eerder gezegd, wordt het als hoffelijk beschouwd om vrouwen eerst in en uit de bus, tram, metro en andere vormen van openbaar vervoer te laten stappen, evenals om een ​​kamer in en uit te gaan.
• Als je de persoon niet kent, gebruik dan hun voornaam gevolgd door een toepasselijke eretitel. Gebruik “Xanm” – uitgesproken als “hanm” – voor dames (“Mrs.”). Gebruik "Cnab" - uitgesproken als "jenab" - voor mannen ("Mr"). Als ze in het Engels kunnen communiceren, gebruik dan hun achternaam gevolgd door de toepasselijke Engelse eretitel 'Mr.' of "mevrouw." De Engelse eretitel "Ms." bestaat niet in Azerbeidzjaans, aangezien vrouwen niet worden gedifferentieerd (of gediscrimineerd) op basis van gehuwde of ongehuwde status, en daarom wordt een jongedame "mevrouw" genoemd. ongepast en beledigend zou worden beschouwd.

• Vermijd ten koste van alles het beledigen of kleineren van president Ilham Aliyev, evenals zijn directe voorganger, wijlen president Haydar Aliyev, en de familie Aliyev in het algemeen, die Azerbeidzjan regeren. Dit houdt een gevangenisstraf in, evenals het verre potentieel van uitzetting uit de natie als u een buitenlandse burger bent. Eind 2009 werden twee jonge mannen veroordeeld tot vier jaar gevangenisstraf omdat ze president Ilham Aliyev afschilderden als een ezel die een persconferentie hield in een YouTube-video.
• Vermijd koste wat het kost Armenië en de Armeniërs te noemen, evenals de langlopende oorlog in Nagorno-Karabach met buurland Armenië, dat de separatistische regio Nagorno-Karabach bezit. Als gevolg van de oorlog heeft Azerbeidzjan 14% van zijn land verloren en heeft het 800,000 vluchtelingen en binnenlandse ontheemden. Er is veel vijandigheid en haat tegen Armeniërs.
• Vermijd het fotograferen van spoorwegen, metrostations en andere dingen die de overheid als 'strategisch' kan beschouwen. De autoriteiten zouden buitenlandse treinliefhebbers hebben gearresteerd op verdenking van spionage.

Ondanks het feit dat 95 procent van de bevolking nominaal sjiitische moslim is, is Azerbeidzjan een volledig seculiere staat die grotendeels agnostisch en niet-religieus is. Dit geldt niet alleen in grote steden, maar ook in kleine steden en landelijke gebieden. Ga er niet vanuit dat iemand die u niet kent in God gelooft of een sterke interesse heeft in de islam of andere religies. Onderzoeken naar de religie van mensen zijn over het algemeen ongewenst, en geloofsbetuigingen moeten buiten gebedshuizen worden gehouden. Het zeggen van genade, bijvoorbeeld, zal waarschijnlijk verwarring en stilte opwekken. Hoewel moslimhoofddoeken, keppeltjes en zelfs T-shirts met religieuze inscripties zijn toegestaan, maken ze veel Azerbeidzjanen ongerust. Lange baarden kunnen argwaan wekken bij de autoriteiten. Respecteer het, en u zult in ruil daarvoor worden gerespecteerd.

• Zelfs als je het rustig doet, snuit je neus niet tijdens de maaltijden. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Ook al doe je het rustig aan, kies niet je tanden tijdens de maaltijden. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Zet uw voeten niet omhoog als u zit en laat de onderkant van uw voeten niet aan iemand zien. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Wijs niet, zelfs niet subtiel, met uw vinger naar iemand. Dit wordt als onbeleefd beschouwd.
• Kauw geen kauwgom tijdens een discussie of op openbare plaatsen. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Raak iemand niet aan zonder diens toestemming. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Geef iemand geen knuffel of rugslag, vooral niet in formele situaties of met iemand die je net hebt ontmoet of die je niet goed genoeg kent. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Schreeuw of verhef uw stem niet in het openbaar, vooral niet in het openbaar vervoer. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.
• Gebruik in het openbaar of onder vrienden geen vloekwoorden tijdens een gesprek of als je tegen jezelf praat. Dit wordt als zeer onbeleefd ervaren.

• Lach niet naar een Azerbeidzjaanse op straat omdat ze hoogstwaarschijnlijk niet in natura zullen reageren en ze je als vreemd of geestelijk gehandicapt zullen beschouwen. Glimlachen in het openbaar wordt afgekeurd in Azerbeidzjan en wordt als onbeleefd beschouwd. Glimlachen is meestal voorbehouden aan familie en vrienden; glimlachen naar een vreemdeling wordt als beledigend beschouwd, omdat ze zouden geloven dat je hen bespot en dat er iets mis is met hun kleding of haar. Bovendien wordt een 'westerse grijns' over het algemeen als nep beschouwd, zoals in 'Je meent het niet echt'. Glimlachen is nog steeds ongebruikelijk in de klantenservice, omdat van verkopers, ambtenaren en anderen wordt verwacht dat ze serieus en zakelijk lijken. Op televisie grijnzen nieuwslezers, weersvoorspellers en zelfs presentatoren zelden. Als gevolg hiervan is een veelvoorkomend misverstand over Azerbeidzjanen dat het een frigide volk is dat nooit glimlacht; ze doen het echter wel, zodra ze je leren kennen, en worden ze uiterst vriendelijk en hoffelijk.
• Open uitingen van liefde zijn toegestaan ​​in grote steden en toeristische bestemmingen, hoewel ze ongewenste aandacht van het grote publiek kunnen trekken. Het wordt afgekeurd en moet op meer afgelegen plaatsen worden vermeden. Uiterlijke uitingen van liefde moeten worden vermeden door homoseksuele en lesbische reizigers, aangezien ze ongetwijfeld ongewenste aandacht van de algemene bevolking zullen trekken. Openlijke uitingen van genegenheid, ongeacht seksuele geaardheid, worden als ongepast beschouwd.
• U zult merken dat Azerbeidzjanen er de voorkeur aan geven hun stem in het openbaar laag te houden. Verhef je stem niet in een discussie. Een goede rustige discussie is de Azerbeidzjaanse stijl van zakendoen, en het zal zeer op prijs worden gesteld. Praten op een mobiele telefoon tijdens het openbaar vervoer of in restaurants wordt als acceptabel beschouwd, tenzij de discussie overdreven luid en te 'privé' is.
• Zwerfvuil wordt als onbeleefd beschouwd en kan leiden tot een boete. Op de trottoirs en rond de meeste winkels staan ​​veel afvalbakken en vuilnisbakken.

Hoewel homoseksualiteit niet langer illegaal is in Azerbeidzjan, blijft het negatieve stigma dat ermee verbonden is bestaan. De overheid erkent geen partnerschappen tussen personen van hetzelfde geslacht, en het onthullen van uw seksuele geaardheid in het openbaar zal waarschijnlijk blikken en gemompel trekken. De weinige homovriendelijke plaatsen bevinden zich vrijwel voornamelijk (zo niet volledig) in Bakoe en zijn grotendeels ondergronds. Azerbeidzjan is niet het meest gastvrije land ter wereld voor LGBT-reizigers; wees voorzichtig als je een LGBT-reiziger bent.

De cultuur van Azerbeidzjan is geëvolueerd als gevolg van verschillende factoren. Ondanks westerse invloeden, zoals de geglobaliseerde commerciële cultuur, worden de inheemse tradities tegenwoordig grotendeels in stand gehouden in het land. Muziek, literatuur, traditionele dansen en kunst, eten, architectuur, cinematografie en Novruz Bayram zijn allemaal belangrijke aspecten van de Azerbeidzjaanse cultuur. De laatste is ontleend aan de oude Iraanse religie van het traditionele nieuwjaarsfeest van het zoroastrisme. Novruz is een festival dat door families wordt gevierd.

Het Azerbeidzjaanse volk bestaat uit Azerbeidzjanen, die de meerderheid van de bevolking uitmaken, maar ook uit landen en etnische groepen die in verschillende delen van het land dicht bij elkaar wonen. Chokha en Papakhi zijn Azerbeidzjaanse nationale en traditionele kledingstukken. De staat financiert radio-uitzendingen in het Russisch, Armeens, Georgisch, Koerdisch, Lezgisch en Talysh. De uitzendingen van Avar en Tat worden georganiseerd door enkele lokale radiostations in Balakan en Khachmaz. Verschillende kranten in het Russisch, Koerdisch (Dengi Kurd), Lezgian (Samur) en Talysh worden gepubliceerd in Bakoe. De krant Aziz wordt uitgegeven door de Joodse organisatie “Sokhnut”.

De muziek van Azerbeidzjan is gebaseerd op bijna duizend jaar oude volkstradities. Azerbeidzjaanse muziek heeft zich eeuwenlang ontwikkeld onder de vlag van monodie, wat resulteert in ritmisch gevarieerde deuntjes. Het vertakte modussysteem in Azerbeidzjaanse muziek benadrukt de chromatisatie van majeur- en mineurtoonladders. Er zijn 14 snaarinstrumenten, acht percussie-instrumenten en zes blaasinstrumenten onder de nationale muziekinstrumenten. "Qua ras, cultuur en religie staan ​​de Azerbeidzjanen muzikaal veel dichter bij Iran dan bij Turkije", aldus The Grove Dictionary of Music and Musicians.

De muzikale tradities van Azerbeidzjan omvatten mugham, meykhana en ashiq-kunst. Mugham is vaak een op poëzie gebaseerde compositie met muzikale intermezzo's. De vocalisten moeten hun emoties kanaliseren in zang en melodie tijdens het uitvoeren van mugham. Azerbeidzjaanse mugham is meer vrije vorm en minder strikt dan de mugham-tradities van Centraal-Aziatische landen; het wordt vaak vergeleken met het improvisatiegebied van de jazz. Op 7 november 2003 heeft UNESCO de Azerbeidzjaanse mugham-traditie aangewezen als een meesterwerk van het orale en immateriële erfgoed van de mensheid. Meykhana is een soort niet-begeleid traditioneel Azerbeidzjaans volkslied, meestal gezongen door veel individuen die improviseren over een bepaald onderwerp.

Ashiq is een traditionele performancekunst die poëzie, verhalend, dans en vocale en instrumentale muziek combineert tot een embleem van de Azerbeidzjaanse cultuur. De saz wordt gezongen en gespeeld door een mystieke troubadour of zwervende bard. De oorsprong van deze praktijk kan worden teruggevoerd op het sjamanistische geloof van oude Turkse volkeren. De liedjes van Ashiqs zijn semi-geïmproviseerd en gebaseerd op vergelijkbare thema's. Op 30 september 2009 nam UNESCO de ashiq-kunst van Azerbeidzjan op op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed.

Sinds het midden van de jaren zestig is door het Westen beïnvloede Azerbeidzjaanse popmuziek in verschillende vormen in populariteit gegroeid in Azerbeidzjan, terwijl alternatieve muziekgenres zoals rock en hiphop zijn gepromoot. Met het wereldwijde succes van artiesten als Alim Qasimov, Rashid Behbudov, Vagif Mustafazadeh, Muslim Magomayev, Shovkat Alakbarova en Rubaba Muradova, bloeide de Azerbeidzjaanse pop- en volksmuziek. Azerbeidzjan neemt ijverig deel aan het Eurovisie Songfestival. Azerbeidzjan nam in 1960 voor het eerst deel aan het Eurovisie Songfestival. In 2008 werd de inzending van het land derde en het jaar daarop zesde. Met het nummer 'Running Scared' behaalden Ell en Nikki de eerste plaats op het Eurovisie Songfestival 2009, waarmee Azerbeidzjan het recht kreeg om de wedstrijd in Bakoe in 2011 te organiseren. Ze hebben nooit nagelaten om in een grote finale te verschijnen.

Azerbeidzjaanse traditionele dansen tellen in de honderden. Ze worden uitgevoerd bij ceremoniële gelegenheden en de dansers kleden zich in traditionele nationale kleding zoals de Chokha, die goed bewaard is gebleven in nationale dansen. De meeste dansen hebben een snelle beat. De nationale dans verbeeldt de kwaliteiten van de Azerbeidzjaanse natie.

Nizami, bekend als Ganjavi naar zijn geboorteplaats Ganja, was een Perzische dichter en filosoof die de Khamseh ("The Quintuplet") schreef, een verzameling van vijf liefdesgedichten, waaronder "The Treasure of Mysteries", "Khosrow and Shrn" en " Leyli en Mejnn.”

Izzeddin Hasanoglu, die een divan van Perzische en Turkse ghazals schreef, is het eerste bekende personage in de Azerbeidzjaanse literatuur. Hij schreef Perzische ghazals onder het pseudoniem Hasanoghlu en Turkse ghazals onder zijn echte naam Hasanoghlu.

Klassieke Azerbeidzjaanse literatuur ontstond in de 14e eeuw, gebaseerd op de verschillende talen van Tabriz en Shirvan uit de vroege middeleeuwen. Gazi Burhanaddin, Haqiqi (pseudoniem van Jahan-shah Qara Qoyunlu) en Habibi behoorden tot de dichters van die tijd. Imadaddin Nesimi, een van de beste Turkse mystieke Hurufi-dichters van de late 14e en vroege 15e eeuw en een van de belangrijkste vroege divan-meesters in de Turkse literaire geschiedenis, begon zijn literaire carrière tegen het einde van de 14e eeuw. Hij schreef ook poëzie in het Perzisch en Arabisch. De dichters Qasim al-Anvar, Fuzuli en Khatai verfijnden de divan- en ghazal-genres (pseudoniem van Safavid Shah Ismail I).

Het Boek van Dede Korkut, dat in de 16e eeuw uit twee manuscripten werd gekopieerd, werd pas in de 15e eeuw geschreven. Het is een compilatie van 12 verhalen gebaseerd op de orale traditie van de Oghuz-nomaden. Muhammed Fuzuli, een 16e-eeuwse dichter, schreef tijdloze filosofische en lyrische Qazals in het Arabisch, Perzisch en Azerbeidzjaans. Fizuli was voorbestemd om de belangrijkste literaire figuur van zijn samenleving te worden, enorm profiterend van de rijke literaire tradities van zijn omgeving en voortbouwend op het erfgoed van zijn voorouders. The Divan of Ghazals en The Qasidas zijn twee van zijn beroemdste composities. Met de opkomst van het Ashik (Azerbeidzjaans: Aşq) poëziegenre van barden in dezelfde eeuw, bloeide de Azerbeidzjaanse literatuur nog meer op. Gedurende deze tijd heb ik ongeveer 1400 gedichten in het Azerbeidzjaans gecomponeerd onder het pseudoniem Khat (Arabisch: wat zondaar betekent) Shah Ismail, die vervolgens werden gepubliceerd als zijn Divan. Gedurende deze tijd vestigden en ontwikkelden Shah Ismail en zijn zoon en opvolger, Shah Tahmasp I, een aparte literaire stijl die bekend staat als qoshma (Azerbeidzjaans: qoşma, wat improvisatie betekent).

Fizuli's onderscheidende genres, evenals Ashik-poëzie, werden overgenomen door beroemde dichters en auteurs zoals Qovsi van Tabriz, Shah Abbas Sani, Agha Mesih Shirvani, Nishat, Molla Vali Vidadi, Molla Panah Vagif, Amani, Zafar en anderen in de 17e en 18e eeuw. Azerbeidzjanen herdenken, net als Turken, Turkmenen en Oezbeken, de mythische volksheld Koroglu (van Azerbeidzjaans: kor olu voor de zoon van de blinde man). Het Instituut voor Manuscripten van de Nationale Academie van Wetenschappen van Azerbeidzjan heeft veel opgenomen versies van het Koroglu-epos.

In Azerbeidzjan is moderne literatuur voornamelijk gebaseerd op het Shirvani-dialect, terwijl het in Iran voornamelijk is gebaseerd op het Tabrizi-dialect. Akinchi, de eerste Azerbeidzjaanse krant, werd voor het eerst gepubliceerd in 1875. Het werd onderwezen op scholen in Bakoe, Ganja, Shaki, Tbilisi en Yerevan in het midden van de negentiende eeuw. Het is ook onderwezen aan de Russische Universiteit van Sint-Petersburg vanaf 1845.

Azerbeidzjanen hebben een rijke en unieke cultuur, waarbij sier- en toegepaste kunst een belangrijke rol spelen. Jagen, juwelier, metaalgravure, hout-, steen- en beenhouwen, tapijt maken, laseren, patroonweven en bedrukken, breien en borduren zijn slechts enkele voorbeelden van dit soort kunst. Elk van deze soorten sierkunst, die het bewijs zijn van de Azerbeidzjaanse natie en schenkingen, is enorm populair in dit land. Verschillende kooplieden, toeristen en diplomaten die deze locaties in verschillende perioden bezochten, legden veel fascinerende details vast over de ontwikkeling van kunst en ambacht in Azerbeidzjan.

Het Azerbeidzjaanse tapijt is een traditioneel handgemaakt textiel van verschillende afmetingen met een dikke textuur en een pool of poolloos oppervlak, met ontwerpen die uniek zijn voor de vele tapijtproductiegebieden van Azerbeidzjan. UNESCO heeft het Azerbeidzjaanse tapijt in november 2010 uitgeroepen tot Meesterwerk van immaterieel erfgoed.

Sinds de oudheid wordt Azerbeidzjan erkend als een knooppunt voor een breed scala aan ambachten. Archeologische opgravingen op het land van Azerbeidzjan onthullen een goed ontwikkelde landbouw, veeteelt, metaalbewerking, aardewerk, keramiek en tapijtweven die teruggaat tot de 2e eeuw voor Christus. Archeologische vindplaatsen die zijn ontdekt als onderdeel van de BTC-pijpleiding in Dashbulaq, Hasansu, Zayamchai en Tovuzchai hebben voorwerpen uit de vroege ijzertijd opgeleverd.

Azerbeidzjaanse tapijten zijn onderverdeeld in vele hoofdcategorieën en verschillende onderverdelingen. De naam van Latif Kerimov, een gerenommeerd wetenschapper en kunstenaar, is gekoppeld aan wetenschappelijke studie over het Azerbeidzjaanse tapijt. Guba-Shirvan, Ganja-Kazach, Karabach en Tabriz waren de vier belangrijkste groepen tapijten die hij classificeerde met de vier geografische zones Azerbeidzjan, Guba-Shirvan, Ganja-Kazach, Karabach en Tabriz.

De hoeveelheid groenten en fruit die seizoensgebonden wordt gebruikt in de traditionele keuken is bekend. Munt, koriander (koriander), dille, basilicum, peterselie, dragon, prei, bieslook, tijm, marjolein, groene ui en waterkers zijn allemaal populaire verse kruiden die vaak bij hoofdgerechten worden geserveerd. De nationale keuken weerspiegelt de klimatologische verscheidenheid en vruchtbaarheid van het land, waaronder zeevruchten uit de Kaspische Zee, lokaal vlees (voornamelijk schapen en runderen), en een overvloed aan seizoensgroenten en -groenten. In Azerbeidzjan is saffraan-rijst plov het nationale gerecht, terwijl zwarte thee de nationale drank is. Vanwege hun sterke theecultuur gebruiken Azerbeidzjanen vaak traditioneel armudu (peervormig) glas. Bozbash (een lamsbouillon waaraan verschillende groenten zijn toegevoegd), qutab (een gefrituurde omzet met een vulling van groen of gehakt) en dushbara zijn enkele van de meest populaire traditionele maaltijden (soort deegbollen gevuld met gemalen vlees en smaak ).

Azerbeidzjaanse architectuur bevat vaak aspecten uit zowel het Oosten als het Westen. In het hedendaagse Azerbeidzjan bestaan ​​nog steeds verschillende historische architectonische meesterwerken, zoals de Maagdentoren en het Paleis van de Shirvanshahs in de ommuurde stad van Bakoe. De Ateshgah van Bakoe, Momine Khatun Mausoleum, Hirkan National Park, Binegadi National Park, Lökbatan Mud Volcano, Baku Stage Mountain, Caspian Shore Defensive Constructions, Shusha National Reserve, Ordubad National Reserve en het Palace of Shaki Khans behoren tot de inzendingen op de Voorlopige lijst van UNESCO-werelderfgoed.

Vierhoekig kasteel in Mardakan, Parigala in Yukhary Chardaglar, een aantal bruggen over de rivier de Aras en talrijke mausolea behoren tot de architectonische juweeltjes. In de 19e en het begin van de 20e eeuw werd weinig monumentale architectuur geproduceerd, hoewel er in Bakoe en elders unieke huizen werden gebouwd. De Baku-metro's, die tot de nieuwste architectonische bezienswaardigheden van de stad behoren, staan ​​bekend om hun extravagante inrichting.

Hedendaagse Azerbeidzjaanse architectuur staat voor een verscheidenheid aan uitdagingen, waaronder de toepassing van moderne esthetiek, de zoektocht naar de eigen creatieve stijl van een architect en de integratie van de bestaande historisch-culturele context. Heydar Aliyev Cultural Center, Flame Towers, Baku Crystal Hall, Baku White City en SOCAR Tower zijn slechts enkele van de grote projecten die de skyline van het land hebben veranderd en het moderne karakter ervan hebben bevorderd.

Azerbeidzjaanse kunst bevat een van 's werelds vroegste kunstvoorwerpen, de Gamigaya-rotstekeningen, die werden gevonden in het gebied van Ordubad Rayon en dateren uit de 1e tot de 4e eeuw voor Christus. Op basaltrotsen werden ongeveer 1500 losgeraakte en uitgehouwen rotstekeningen ontdekt met afbeeldingen van herten, geiten, stieren, honden, slangen, vogels, vreemde wezens, evenals mensen, koetsen en andere symbolen. Thor Heyerdahl, een Noorse etnograaf en ontdekkingsreiziger, geloofde dat inwoners uit de regio rond 100 na Christus naar Scandinavië verhuisden en hun vaardigheden om boten te bouwen met zich meebrachten, waardoor ze veranderden in de Vikingboten van Noord-Europa.

Azerbeidzjaanse kunst heeft door de eeuwen heen talloze stilistische variaties gekend. Traditionele Azerbeidzjaanse schilderkunst wordt gekenmerkt door een warm gebruik van kleur en licht, zoals te zien is in de werken van Azim Azimzade en Bahruz Kangarli, evenals een focus op religieuze figuren en culturele thema's. Honderden jaren lang domineerde Azerbeidzjaanse kunst de Kaukasus, van de romaanse en Ottomaanse periode tot de Sovjet- en barokperiode, waarvan de laatste twee hun hoogtepunt vonden in Azerbeidzjan. Sattar Bahlulzade, Togrul Narimanbekov, Tahir Salahov, Alakbar Rezaguliyev, Mirza Gadim Iravani, Mikayil Abdullayev en Boyukagha Mirzazade zijn enkele van de andere beroemde kunstenaars uit deze tijdperken.

Beroving en zakkenrollerij zijn denkbaar, maar ongebruikelijk in de stad Bakoe, vooral in verarmde en slecht bewoonde streken, en komen 's nachts vaker voor. Zoals in alle andere landen, is gezond verstand nuttig. Let ook in het openbaar vervoer goed op je spullen.

Corruptie is alomtegenwoordig. Als buitenlander heb je echter een sterke onderhandelingspositie als het gaat om het weigeren van “hörmet” (steekpenningen). Accepteer nooit steekpenningen. Azeri's zijn vaak zo beschaamd voor hun scheve economie dat ze zouden proberen het voor je te verbergen.

Probeer overdag buiten de stad te gaan, tenzij je een nachttrein gebruikt. Nachtelijk rijden kan gevaarlijk zijn vanwege onzichtbare kuilen en slecht verlichte voertuigen.

Noodnummers

Om uw wensen over te brengen, moet u Azeri, Turks of Russisch spreken. Voordat u naar Azerbeidzjan reist, is het een goed idee om essentiële woorden te leren.

Controleer de status van uw vaccinaties tegen difterie, tetanus en hepatitis A en B. Malaria is een zorg in het laagland van Azerbeidzjan, vooral in de buurt van de Iraanse grens. Medicijnen tegen malaria zijn niet vereist in Bakoe, hoewel het gevaar bestaat in landelijke gebieden niet ver van de stad.

Water mag niet worden gedronken tenzij het in een goed afgesloten fles zit. Gebottelde frisdranken of kokende dranken, zoals thee of koffie, verminderen ook de gevaren.