Rwanda

De bevolking van Rwanda werd in 11,262,564 geschat op 2015 door het National Institute of Statistics of Rwanda. De bevolking was 10,515,973 volgens de telling van 2012. De bevolking is jong: volgens de telling van 2012 was 43.3 procent van de bevolking jonger dan 15 jaar en 53.4 procent tussen 16 en 64 jaar. Volgens het CIA World Factbook was het jaarlijkse geboortecijfer in 2015 voorspeld 40.2 geboorten per 1,000 mensen, met een sterftecijfer van 14.9. De levensverwachting in het land is 59.67 jaar (61.27 jaar voor vrouwen en 58.11 jaar voor mannen), 26e van de 224 landen en territoria. De geslachtsverhouding van het land is redelijk gelijk.

De bevolkingsdichtheid van Rwanda is een van de hoogste in Afrika, met 445 mensen per vierkante kilometer (1,150 / sq mi). Historici zoals Gérard Prunier denken dat de bevolkingsdichtheid een rol heeft gespeeld bij het bloedbad van 1994. De bevolking is voornamelijk landelijk, met een paar grote steden verspreid over het land; woningen zijn gelijk verdeeld over het land. De enige dunbevolkte gebieden van het land zijn het savanneland in de voormalige provincie Umutara en het Akagera National Park in het oosten. Kigali is de grootste stad, met een bevolking van ongeveer een miljoen mensen. De snelgroeiende bevolking zet de ontwikkeling van de infrastructuur onder druk. Gisenyi, dat dicht bij het Kivumeer en de Congolese stad Goma ligt, heeft volgens de volkstelling van 126,000 2012 inwoners. Andere belangrijke steden met minder dan 100,000 inwoners zijn Ruhengeri, Butare en Gitarama. De stedelijke bevolking nam toe van 6% van de totale bevolking in 1990 tot 16.6% in 2006; in 2011 was het percentage echter enigszins gedaald tot 14.8 procent.

Rwanda is sinds de pre-koloniale tijd een verenigde staat en de bevolking bestaat uit slechts één culturele en taalkundige groep, de Banyarwanda; dit in tegenstelling tot de meeste moderne Afrikaanse staten, waarvan de grenzen werden getrokken door koloniale machten en niet overeenkomen met etnische grenzen of prekoloniale koninkrijken. Het Banyarwanda-volk is verdeeld in drie groepen: Hutu, Tutsi en Twa. Volgens het CIA World Factbook vormden de Hutu's in 84 2009 procent van de bevolking, de Tutsi 15 procent en de Twa 1 procent. De Twa zijn een pygmeegroep die afstamt van de eerste bewoners van Rwanda, hoewel academici het niet eens zijn over de oorsprong en de verschillen tussen de Hutu en Tutsi. Volgens antropoloog Jean Hiernaux zijn de Tutsi's een apart ras met "lange en smalle hoofden, gezichten en neuzen"; anderen, zoals Villia Jefremovas, denken dat er geen duidelijk fysiek verschil is en dat de classificaties historisch gezien niet strikt waren. De Tutsi waren de regerende elite in het prekoloniale Rwanda, afstammelingen van wie de vorsten en de meerderheid van de leiders afkomstig waren, terwijl de Hutu landbouwers waren. De huidige regering is tegen de Hutu/Tutsi/Twa-divisie en heeft deze van identiteitskaarten geschrapt. De telling van 2002 was de eerste sinds 1933 die de Rwandezen niet in drie categorieën verdeelde.

De meest voorkomende religie in Rwanda is het rooms-katholicisme, hoewel er na de genocide grote veranderingen hebben plaatsgevonden in de religieuze demografie van het land, met talrijke bekeerlingen tot evangelisch-christelijke religies en, in mindere mate, de islam. Volgens de telling van 2012 vormden rooms-katholieken 43.7 procent van de bevolking, protestanten (exclusief zevendedagsadventisten) 36.7 procent, zevendedagsadventisten 11.8% en moslims 2.0 procent; 0.2 procent beweerde geen religieuze opvattingen te hebben en 1.3 procent verklaarde geen religie. Traditionele religie, hoewel ze door amper 0.1 procent van de bevolking wordt beoefend, blijft een impact hebben. Veel Rwandezen associëren de christelijke God met de inheemse Rwandese god Imana.

Rwanda is de 149e grootste natie ter wereld, met een landoppervlak van 26,338 vierkante kilometer (10,169 vierkante mijl), en de op drie na kleinste op het Afrikaanse continent na Gambia, Swaziland en Djibouti. De grootte is vergelijkbaar met die van Burundi, Haïti en Albanië. De Rusizi-rivier, op 950 meter (3,117 voet) boven zeeniveau, is het laagste punt van het land. Rwanda ligt in Centraal/Oost-Afrika en grenst in het westen aan de Democratische Republiek Congo, in het noorden aan Oeganda, in het oosten aan Tanzania en in het zuiden aan Burundi. Het is geheel door land omgeven en ligt een paar graden ten zuiden van de evenaar. Kigali, de hoofdstad van Rwanda, ligt vlakbij het centrum van het land.

De waterscheiding tussen de belangrijkste stroomgebieden van Congo en de Nijl loopt van noord naar zuid door Rwanda, waarbij ongeveer 80% van het land via de Rusizi-rivier en het Tanganyika-meer in de Nijl stroomt en 20% in Congo. De langste rivier in het land is de Nyabarongo, die zijn oorsprong vindt in het zuidwesten en naar het noorden, oosten en zuidoosten stroomt totdat hij bij de Ruvubu komt om de Kagera te creëren; de Kagera loopt dan recht naar het noorden langs de oostgrens van Tanzania. De Nyabarongo-Kagera mondt uiteindelijk uit in het Victoriameer en de bron in Nyungwe Forest is een kandidaat voor de totale bron van de Nijl, die nog steeds onbekend is. Rwanda heeft veel meren, waarvan het Kivu-meer de grootste is. Met een maximale diepte van 480 meter (1,575 ft) beslaat dit meer de bodem van de Albertine Rift langs een groot deel van de westelijke grens van Rwanda en is het een van de twintig diepste meren ter wereld. Burera, Ruhondo, Muhazi, Rweru en Ihema zijn andere grote meren in Akagera National Park, waarvan de laatste de grootste is in een reeks meren in de oostelijke laaglanden van het park.

Het centrum en de westelijke regio's van Rwanda worden gedomineerd door bergen. Ze maken deel uit van de Albertine Rift Mountains, die de Albertine-tak van de Oost-Afrikaanse Rift flankeren, die van noord naar zuid langs de westelijke grens van Rwanda loopt. De hoogste toppen bevinden zich in het noordwesten van de Virunga-vulkaan, waaronder de berg Karisimbi, het hoogste punt van Rwanda op 4,507 meter (14,787 voet). De ecoregio Albertine Rift bergbossen omvat het westelijke deel van het land. Het bevindt zich op een hoogte van 1,500 tot 2,500 meter (4,921 tot 8,202 ft). Het centrum van het land bestaat grotendeels uit glooiende heuvels, terwijl het oostelijke grensgebied bestaat uit savanne, vlaktes en moerassen.

Vanwege de hoge ligging heeft Rwanda een gematigd tropisch hooglandklimaat met lagere temperaturen dan gebruikelijk voor landen rond de evenaar. Kigali, in het centrum van het land, heeft een normaal dagelijks temperatuurbereik van 12 tot 27 graden Celsius (54 tot 81 graden Fahrenheit), met minimale schommelingen gedurende het hele jaar. Temperaturen variëren door het hele land; het heuvelachtige westen en noorden zijn doorgaans kouder dan het laaggelegen oosten. Het jaar is verdeeld in twee regenseizoenen: het eerste van februari tot juni en het tweede van september tot december. Deze worden gescheiden door twee droge seizoenen: een lange en hevige van juni tot september, wanneer er vaak helemaal geen regen valt, en een kortere en minder hevige van december tot februari. Neerslag varieert regionaal, waarbij het westen en noordwesten meer neerslag krijgen dan het oosten en zuidoosten. Door de opwarming van de aarde is het patroon van de regenseizoenen verschoven. Volgens een studie van de Strategic Foresight Group heeft klimaatverandering het aantal natte dagen in een jaar verminderd, terwijl de frequentie van zware regenval is toegenomen. De productie van boeren is als gevolg van deze ontwikkelingen verminderd. Strategische Foresight beschrijft Rwanda ook als een snel opwarmende natie, met een stijging van de gemiddelde temperatuur van 0.7 °C tot 0.9 °C gedurende de laatste vijftig jaar.

Kinyarwanda is de officiële taal van Rwanda en de meest gesproken taal. Het wordt ook gesproken in het oosten van de Democratische Republiek Congo en in het zuiden van Oeganda. Kinyarwanda is een Bantu-tonale taal die nauw verbonden is met het Kirundi dat wordt gesproken in het naburige Burundi, maar aanzienlijk verder verwant is aan andere Bantoetalen zoals Swahili.

De andere twee officiële talen van Rwanda zijn, naast het Kinyarwanda, Frans en Engels. Terwijl Frans de vorige bestuurstaal was onder het Belgische koloniale gezag, heeft de Rwandese regering na de burgeroorlog afstand genomen van de Franstalige invloedssfeer, met name door in 2008 de hoofdtaal van het onderwijs om te zetten in het Engels. Rwanda had voorheen waarschijnlijk enig begrip van het Frans, terwijl een groot aantal terugkerende vluchtelingen die in nabijgelegen Engelstalige landen zijn opgeleid, meestal Engels spreken.

Bovendien heeft Rwanda, als gevolg van zijn deelname aan de Oost-Afrikaanse Gemeenschap, Swahili de laatste tijd tot een verplicht vak in het schoolcurriculum gemaakt. Swahili wordt ook vaak gesproken door kooplieden en vluchtelingen die terugkeren uit Kenia, Tanzania en de Democratische Republiek Congo.

Een paspoort is nodig om Rwanda binnen te komen en een bewijs van vaccinatie tegen gele koorts is meestal vereist om terug te keren naar het land van herkomst. Burgers van Burundi, de Democratische Republiek Congo, Hong Kong, Kenia, de Filippijnen, Mauritius, Singapore, Oeganda en Tanzania hebben geen visum nodig.

Als ze met het vliegtuig komen, kunnen inwoners van veel landen een 30-dagen visum voor één binnenkomst krijgen voor USD30, dat kan worden verlengd door het immigratiekantoor in Kigali, maar de procedure kan tijdrovend zijn. Over het algemeen kunnen Rwandese ambassades en consulaten toeristenvisa voor een maand verstrekken voor ongeveer hetzelfde bedrag. Neem voor meer informatie contact op met uw dichtstbijzijnde ambassade of consulaat.

Het is niet langer haalbaar om een ​​visum aan de grens te krijgen als u over land reist. Visumaanvragen kunnen echter eenvoudig online worden ingediend. U ontvangt binnen een paar dagen een e-mail met goedkeuring van het inreisvisum. Het visum wordt aan de grens afgegeven als u deze acceptatiebrief verstrekt. De visumkosten van USD30 worden aan de grens betaald.

Echte bezoekers willen misschien ook de Oost-Afrika Toeristenvisum, geïntroduceerd in januari 2014 en aanvankelijk verleend in maart 2014, waarmee meerdere bezoeken in een periode van 90 dagen tussen Kenia, Rwanda en Oeganda mogelijk zijn voor USD 100 en zonder "beperkingen op de plaats van herkomst". Rwanda heeft de verstandige beslissing genomen om een ​​online platform op te zetten om deze uit te geven, wat betekent dat veel bezoekers ervoor kunnen kiezen om naar Kigali, de belangrijkste luchthaven van Rwanda, te vliegen in plaats van Entebbe of Nairobi, aangezien dit visum moet worden verleend door het land dat u wilt bezoek eerst (vergelijkbaar met Schengenvisa in de EU).

Internationale vluchten naar Kigali zijn beschikbaar vanuit Brussel, Istanbul en Amsterdam. Sinds eind augustus 2011 vliegt RwandAir met haar nieuwe Boeing 737-800 naar Dubai (via Mombasa) en Jo-Burg. Er zijn ook regelmatige vluchten vanaf de luchthaven van Entebbe in Oeganda, Johannesburg en Addis Abeba. Er zijn ook drie dagelijkse vluchten vanuit Nairobi en vele vluchten per week naar Bujumbura. Opgemerkt moet worden dat de Rwandese hoofdstad ook goed bereikbaar is (3 uur met de auto) vanaf het vliegveld van Goma in de Democratische Republiek Congo.

• Veel busmaatschappijen in Oeganda verzorgen de 8-10 uur durende reis van Kampala naar Kigali. Horizon kost RWF 8,000 om in 2015 van Kigali naar Kampala te reizen. Jaguar kost RWF 6,000-8,000; eerdere bussen zijn goedkoper. De betrouwbaarste busmaatschappijen van Rwanda zijn Kampala Coaches, Jaguar en Ontracom.
• Tanzania heeft één open grens met Rwanda, maar vanwege de afgelegen ligging en het gebrek aan wegen in het westen van Tanzania, is dit een veel moeilijkere route om Rwanda te bereiken. Bussen rijden van Mwanza naar Benako (beide in Tanzania), en van Benako naar Kigali. Ngara is een andere plaats om te overwegen langs deze route (Tanzania).

Elke dag rijden er veel bussen van Dar es Salaam naar Kahama via Morogoro en Dodoma (ze vertrekken allemaal rond 06:00-07:00 uur bij het busstation van Ubungo). Je moet de nacht in Kahama doorbrengen voordat je een minibus of gedeelde taxi naar de grens neemt. Er zijn minibussen naar Kigali vanaf de Rwandese kant van de grens.

• Er zijn twee routes om Burundi vanuit Rwanda binnen te komen, en de grensbeveiliging varieert. Voor de dapperen biedt Yahoo Car een dagelijkse rechtstreekse dienst van Kigali naar Bujumbura, terwijl Belvedere Lines sinds 2007 een nieuwe "luxe" route heeft. Als er veiligheidsproblemen zijn langs de route Bujumbura-Huye-Kigali, is het ook mogelijk om te reizen via de aangrenzende (maar niet binnenkomende) DRC-weg. Hiervoor zijn hoogstwaarschijnlijk een opeenvolging van minibussen nodig door Cibitoke, Bugarama (Rwanda) en Cyangugu (Rwanda). Controleer de veiligheidsstatus bij uw ambassade voor elk van deze opties (de Belgische ambassade heeft de beste informatie). Er zijn verschillende nieuwe, zoals de Volcano Express.
• Een groot deel van de Democratische Republiek Congo is vanwege de onveiligheid nog steeds niet toegankelijk voor bezoekers, maar Goma en Bukavu zijn gemakkelijk bereikbaar vanuit Rwanda.

Korte afstanden kunnen te voet of per taxi-velo (fietstaxi) worden afgelegd. Taxi-velos zijn gebruikelijk en erg goedkoop, hoewel ze in grootstedelijke gebieden niet zijn toegestaan. De bestuurder van de taxi-velo zal fietsen, terwijl de passagier wat gevaarlijk achterop gaat zitten.

Motortaxi's (taxi-moto) komen ook veel voor, vooral in Kigali, met een gemiddelde rit van 1-2 dollar. Als u een buitenlander lijkt te zijn en over de hoofdweg slentert, zullen auto's u hoogstwaarschijnlijk benaderen en u een lift aanbieden. De meeste chauffeurs spreken, als ze al spreken, slechts zeer rudimentair Engels of Frans.

Taxi's zijn minder frequent en kunnen zich bij taxistations bevinden, door bij bushaltes te wachten op het taxibord of door ze te bellen. Ze zijn aanzienlijk duurder; zelfs korte ritten kosten RWF 2,000, of bijna USD 4, terwijl langere ritten RWF 5,000 of meer kosten (bijna USD 10).

Matatu kan wat grotere afstanden afleggen, en zelfs de hele natie (of Twegerane, laat letterlijk dichterbij komen). Deze witte minibussen zijn overal in Oost-Afrika te zien, vol met mensen, kinderen en alles wat je maar kunt bedenken (tassen, kippen).

• district Kigali
• Noord-Rwanda
• West-Rwanda
• Oost-Rwanda
• Zuid-Rwanda

• Kigali
• Byumba
• Rubavu, voorheen Gisenyi
• Muhanga, voorheen Gitarama
• Huye, voorheen Butare
• Kibungo
• Karongi, voorheen Kibuye
• Musanze, voorheen Ruhengeri

• Akagera National Park
• Volcanoes National Park - de thuisbasis van de berggorilla's, dit park verspreidt zich in Oeganda en de Democratische Republiek Congo
• Nyungwe Nationaal Park

Huisvesting is vaak bescheiden en aanzienlijk duurder dan in de buurlanden Oeganda en Tanzania. De meest eenvoudige accommodatie kost tussen USD 8 en USD 20.

Kigali heeft een paar uitstekende hotels, waarvan de meest bekende het "Hotel des Mille Collines" is, dat te zien was in de film Hotel Rwanda. Bioscoopbezoekers die tijd op de set willen doorbrengen, kunnen teleurgesteld zijn, aangezien de foto in Zuid-Afrika is gemaakt. Na een ingrijpende renovatie is het hotel weer open voor zaken. De meeste hotels in Kigali kosten $ 50 of meer per nacht, maar er zijn een paar aanbiedingen te vinden als je wat rondkijkt.

In het hart van de stad is er een redelijk geprijsd hotel dat wordt beheerd door katholieke zusters, St Paul genaamd. Het is direct achter de gelijknamige kerk, tegenover de rotonde. bevat twee aparte bedden (zonder zelfstandige badkamer).

• Nationaal Museum van Butare, 0252 553131. 09:00-17:00. In Huye – Nationaal Museum van Rwanda RWF 3,000 voor buitenlanders; RWF 2,000 voor buitenlandse ingezetenen. Extra kosten voor fotografie.
• De Genocide gedenkteken in Kigali – uitstekend inzicht in een van de grootste tragedies uit de geschiedenis. Rondlopen is gratis, maar audiotours kosten USD 10. Kleine groepen kunnen gidsen in dienst hebben.(http://www.safariyako.com/places-to-go/kigali-memorial-center)
• De Nyamata Genocide Monument is een belangrijke toevoeging aan het Gisozi Memorial Centre in Kigali. Het monument staat bij een kerk in het gehucht Nyamata, 40 minuten ten zuiden van Kigali aan een pas opnieuw geasfalteerde weg. Tijdens de genocide van 10,000 werden meer dan 1994 mensen vermoord. Bezoekers maken een korte rondleiding en zijn getuige van de kleren van de overlevenden die op banken zijn opgestapeld, het plafond vol kogelgaten en de open crypten achter de kerk die de overblijfselen bevatten van bijna 40,000 personen uit de regio. Een ontroerende blik op een van de locaties waar de genocide plaatsvond. OPMERKING: als u de site wilt fotograferen, moet u eerst toestemming krijgen in Kigali voordat u naar Nyamata reist. Het is zeven dagen per week geopend en de toegang is gratis. Donaties zijn welkom, aangezien de overheid minimale hulp biedt.
• Lake Kivu in West-Rwanda – een enorm meer dat grenst aan de Democratische Republiek Congo, is het een geweldige locatie om een ​​week of twee tot rust te komen.
• Parc National des Volcans, is de thuisbasis van berggorilla's en de locatie voor de studie Gorillas in the Mist van auteur Dian Fossey. Als je het kunt betalen, is het een fantastische ervaring die zelfs als een dagtrip vanuit Kigali kan worden gedaan. Neem voor meer informatie contact op met het Rwandese Bureau voor Toerisme en Nationale Parken (ORTPN), Boulevard de la Révolution n° 1, Kigali, +(250) 576514 of 573396, [e-mail beveiligd]. Ieder individu betaalt USD750 (1 juni 2012). Daarnaast moet u een goedgekeurde taxi gebruiken, wat u USD 50 extra kost. De tarieven stijgen voortdurend, en je moet echt evalueren of je wilt dat ze deze exorbitante prijzen blijven hanteren, zolang er mensen zijn die bereid zijn ze te betalen.

Lokale "Brochettes" (kebabs) zijn verrukkelijk en zijn te vinden in de meeste tavernes en restaurants. In kleine tavernes worden voornamelijk geitenbrochettes aangeboden, en brochettes van geitenlever worden door de lokale bevolking over het algemeen als van betere kwaliteit beschouwd. Zingalo is geitendarm, die af en toe als brochette wordt geserveerd. Sommige locals vinden dit lekker, en het kan worden geserveerd zonder dat je erom vraagt ​​in bijzonder "lokale" etablissementen, dus kijk of andere eters lijken te genieten van de spiraalvormige delicatesse en zeg dat je het niet wilt wanneer je bestelt ("OYA zingalo!" ). Sommige restaurants bieden ook brochettes van rundvlees en zeevruchten, evenals kip. Brochettes worden vaak geserveerd met friet of gebakken of gegrilde ibitoke.

Als Rwanda een nationaal gerecht heeft, is het ibitoke (zing. igitoke). Ibitoke zijn zetmeelrijke, aardappelachtige bananen die de zoetheid van bakbananen missen. Plantains zijn toegankelijk in Rwanda, hoewel ze niet worden beschouwd als een unieke Rwandese keuken. Igitoke/banaan wordt vaak gekookt in saus geserveerd, gegrild of gebakken. Je kunt ze ook matoke noemen, wat over het algemeen eenvoudiger is voor buitenlanders om te zeggen. Rwandese zoete bananen zijn lekker, maar veel kleiner dan matoke-bananen. Als je dit soort banaan wilt, vraag dan om een ​​kleine banaan of een zoete banaan, en je zou het moeten kunnen krijgen.

's Middags wordt in de grootstedelijke gebieden een lokaal buffet geserveerd dat bekend staat als "Melange". Dit is een buffet van voornamelijk koolhydraten zoals aardappelen, bananen, rijst en cassave, met wat groenten, bonen en een kleine hoeveelheid vlees of vis met saus. Het is belangrijk op te merken dat Rwandese buffetten niet all-you-can-eat zijn! Je mag je bord maar één keer laden, maar met oefening kun je het hoog stapelen zoals de inboorlingen. Prijzen variëren van iets meer dan USD1 tot USD5 of zelfs USD10, afhankelijk van de kwaliteit van het etablissement en de verscheidenheid aan gerechten die worden aangeboden. De meeste buffetten op het hoogste niveau (USD 3 en hoger) hebben ook een saladebar. Het is vermeldenswaard dat veel van de goedkopere Melange-spots geen label hebben.

Kigali biedt een aanzienlijk grotere keuze aan eetgelegenheden dan de rest van het land. Er zijn veel Indiase en Chinese restaurants, evenals Italiaanse, Griekse, Franse en multi-cuisine restaurants, die allemaal ongeveer USD 10 vragen voor het avondeten.

De meeste winkels verkopen melk, water, sappen en frisdranken. De meeste pubs hebben een beperkte selectie van ongeveer 5 verschillende frisdranken en 4 verschillende bieren, Turbo King, Primus, Mützig en Amstel. Primus en Mützig zijn er in kleine en grote hoeveelheden, terwijl Amstel alleen verkrijgbaar is in flessen van 330 ml. Het is vermeldenswaard dat Rwandezen bekend staan ​​om hun liefde voor grote bieren, en wanneer je Amstel bestelt, is het typisch dat een ober twee flessen tegelijk tevoorschijn haalt. Bralirwa, in het westen van Rwanda, produceert het grootste deel van het bier en de frisdranken van het land. Inyange produceert sappen en frisdranken.

Er zijn ook inheemse bereidingen van bananenbier bekend als Urwagwa, die meestal thuis worden gemaakt en uitsluitend in plastic containers worden verkocht, maar die nu in bepaalde winkels en pubs in flessen verkrijgbaar zijn.

De Rwandese frank (Frans: franc rwandais, Kinyarwanda: Ifaranga ry'u Rwanda) is de valuta van het land, met de ISO 4217-valutacode RWF (vaak weergegeven als FRw, en soms RF of R).

Vanaf december 2015 was één Amerikaanse dollar gelijk aan RWF 750. Eén Britse pond is gelijk aan RWF 1120. Eén euro is gelijk aan RWF 800.

Het kleinste biljet in termen van waarde is een RWF500-biljet, dat ook het laagste is in termen van fysieke grootte. Er zijn ook coupures van 1,000, 2,000 en 5,000 biljetten, waarbij de grotere biljetten iets groter zijn. Er zijn geen biljetten in omloop met een waarde van meer dan RWF 5,000, wat onhandig is aangezien een biljet van RWF 5,000 ongeveer gelijk is aan USD8. Omdat maar weinig etablissementen in Rwanda creditcards gebruiken, moeten bezoekers van plan zijn een aanzienlijk bedrag contant geld bij zich te hebben als ze buiten Kigali reizen, vooral als ze langer dan een paar dagen blijven.

Munten van RWF100 worden veel gebruikt. Kleinere munten (50, 20, 10, 5 en RWF1) daarentegen worden meestal niet geaccepteerd door straatverkopers, kleine eetgelegenheden en motels. Kleinere munten zijn alleen verkrijgbaar bij een bank of een grote winkel, zoals een supermarkt. De meeste Rwandese bedrijven, waaronder geldwisselkantoren en benzinestations, ronden transacties af naar de dichtstbijzijnde RWF100.

Breng biljetten van USD 50 of hoger (2006 of nieuwer) mee om in te wisselen voor Rwandese franken voor aanzienlijk betere wisselkoersen.

Overal in Rwanda zijn geldautomaten te vinden. Afhankelijk van uw bank kan dit een goedkopere methode zijn om aan franken te komen, aangezien geldautomaten een betere wisselkoers bieden dan geldwisselaars. Bank of Kigali, Equity Bank, Ecobank en Kenya Commercial Bank accepteren Master-, Visa-, Union Pay-, Amex-, Diners Club- en JCB-kaarten. GT Bank is een acroniem voor Global Trust Bank.

Rwanda is een zeer conservatieve cultuur; de meeste mensen, vooral vrouwen, kleden zich bescheiden. Het dragen van korte broeken, strakke rokken en kleine topjes levert je twee keer zoveel blikken op als normaal.

Hoewel veel jongens hand in hand met mannelijke vrienden wandelen, is het ongebruikelijk dat een paar openbare liefdesshows maakt. Afgezien van restaurants eten of drinken Rwandezen bijna nooit in het openbaar. Rwandese vrouwen zie je zelden roken in het openbaar of alleen drinken in clubs.

Hoewel roken in de meeste openbare ruimtes zoals pubs en restaurants niet verboden is, wordt het meestal afgeraden. Mensen kunnen klagen dat ze van tijd tot tijd last hebben van uw roken.

Rwandezen zijn een zeer stil, terughoudend volk, en openbare conflicten (zoals geschreeuw) of schijnbare uitingen van emotie (zoals huilen) worden ook afgekeurd. Als u denkt dat u te veel in rekening wordt gebracht door een handelaar, is de kans groter dat u rustig doorgaat met de onderhandelingen (of uw klacht!) resultaten oplevert dan een woedende uitbarsting!

Oogcontact maken met een ouderling wordt ook als onbeleefd beschouwd.

Houd er rekening mee dat Rwanda nog steeds aan het herbouwen is van een burgeroorlog en genocide waarbij meer dan 800,000 mensen omkwamen, misschien wel een miljoen. Veel Rwandezen kwamen om het leven, onder wie familie en kennissen. Houd deze ongelukkige waarheid in gedachten wanneer u met Rwandezen werkt. De meeste mensen willen nu Rwandees genoemd worden in plaats van Hutu of Tutsi, in een poging de etnische scheidslijnen te vergeten. Het wordt als onbeleefd beschouwd om te informeren naar iemands etnische achtergrond.

In tegenstelling tot veel buurlanden zoals Oeganda en Kenia, waar mensen openlijk debatteren over de regering en politieke problemen, zullen mensen in Rwanda zich ongemakkelijk voelen als ze naar hun mening worden gevraagd of gewoon aan een tafel zitten waar de nationale politiek wordt besproken.

Rwandese rituelen, festivals, sociale bijeenkomsten en verhalen vertellen allemaal inclusief muziek en dans. De meest bekende traditionele dans is een zeer gechoreografeerde routine die uit drie componenten bestaat: de umushagiriro, of koeiendans, uitgevoerd door vrouwen; de intore, of heldendans, uitgevoerd door mannen; en drummen, ook historisch gedaan door mannen, op ingoma-trommels. Het Nationale Ballet is het bekendste dansgezelschap. President Habyarimana richtte het in 1974 op en het treedt nu zowel in binnen- als buitenland op. Muziek is van oudsher mondeling doorgegeven, met genres die verschillen tussen sociale groepen. Drums zijn erg belangrijk; koninklijke trommelaars hadden prominente posities in het hof van de koning (Mwami). Drummers treden op in ensembles van verschillende grootte, vaak variërend van zeven tot negen spelers. De populaire muziekindustrie van het land breidt zich uit, geïnspireerd door Afrikaanse Grote Meren, Congolese en Amerikaanse muziek. Hiphop, dat rap, ragga, R&B en dance-pop combineert, is het populairste genre.

Traditionele kunstnijverheid wordt in het hele land gecreëerd, maar de meeste zijn eerder als utilitaire dan als decoratieve producten begonnen. Vooral geweven manden en schalen zijn populair. Imigongo, een unieke kunst van koeienmest, wordt gemaakt in het zuidoosten van Rwanda, waar het wordt beoefend sinds het gebied deel uitmaakte van het autonome Gisaka-koninkrijk. De uitwerpselen worden gecombineerd met verschillende gekleurde natuurlijke bodems en geverfd in ribbels met patronen om geometrische patronen te creëren. Aardewerk en houtsnijwerk zijn nog twee vaardigheden. Traditionele huisontwerpen maken gebruik van lokaal toegankelijke bronnen; de meest voorkomende zijn ronde of rechthoekige lemen huizen met gras-rieten daken (bekend als nyakatsi). De regering is een campagne begonnen om ze te vervangen door meer eigentijdse materialen zoals golfplaten.

Rwanda heeft misschien geen lange geschiedenis van geschreven literatuur, maar het heeft wel een rijke orale cultuur die alles omvat, van poëzie tot volksverhalen. Veel van de morele idealen en historische feiten van het land zijn van generatie op generatie doorgegeven. Alexis Kagame (1912-1981) was Rwanda's meest bekende literaire persoonlijkheid. Hij leidde en publiceerde studies naar orale tradities en componeerde zijn eigen gedichten. De Rwandese genocide bracht een literatuur voort van getuigenverklaringen, essays en fictie geschreven door een nieuwe generatie auteurs zoals Benjamin Sehene. Er zijn verschillende films gemaakt over de Rwandese genocide, waaronder het Golden Globe-genomineerde Hotel Rwanda, Shake Hands with the Devil, Soms in april en Shooting Dogs, waarvan de laatste twee in Rwanda zijn opgenomen en overlevenden als castleden bevatten.

Het hele jaar door worden er veertien geplande nationale feestdagen gevierd, met af en toe extra toevoegingen door de overheid. De week na Genocide Memorial Day op 7 april is erkend als een officiële week van verdriet. Op 4 juli wordt de triomf van het RPF tegen Hutu-extremisten herdacht als Bevrijdingsdag. Elke maand op de laatste zaterdag is er umuganda, een nationale ochtend van verplicht gemeenschapswerk van 8 uur tot 11 uur, waarbij alle valide personen tussen 18 en 65 jaar gemeenschappelijke klusjes moeten doen, zoals het schoonmaken van straten of huizen bouwen voor behoeftige mensen. Tijdens umuganda zijn de meeste lijndiensten gesloten en is het openbaar vervoer beperkt.

De Rwandese keuken is gericht op lokaal basisvoedsel dat wordt verbouwd voor levensonderhoud, zoals bananen, bakbananen (bekend als ibitoke), linzen, zoete aardappelen, bonen en cassave (maniok). Veel Rwandezen consumeren slechts een paar keer per maand vlees. Tilapia is populair bij mensen die in de buurt van meren wonen en toegang hebben tot vis. De aardappel, waarvan wordt aangenomen dat hij door Duitse en Belgische kolonialisten naar Rwanda is gebracht, is erg populair. Ubugari (of umutsima) is een papachtige substantie bereid uit cassave of maïs en water dat wordt geconsumeerd over de Afrikaanse Grote Meren. Isombe is een gerecht dat bestaat uit gepureerde cassavebladeren dat wordt gegeten met gedroogde vis. De lunch is vaak een buffet dat bekend staat als mélange, dat de bovengenoemde basics en af ​​​​en toe vlees bevat. Brochettes zijn de meest voorkomende avondmaaltijd, vaak bereid met geit, maar soms ook met pens, rundvlees of vis.

Veel tavernes in landelijke gebieden hebben een brochetteverkoper die de geiten verzorgt en doodt, het vlees aan het spiesen en grillen en het verkopen met gegrilde bananen. Melk, vooral in de vorm van gefermenteerde yoghurt die bekend staat als ikivuguto, is een populaire drank in het hele land. Andere dranken zijn onder meer urwagwa, een traditioneel brouwsel gemaakt van sorghum of bananen dat wordt gebruikt bij traditionele riten en vieringen. Bralirwa, de grootste drankproducent van Rwanda, werd opgericht in de jaren vijftig en is momenteel genoteerd aan de Rwandese beurs. Bralirwa produceert frisdranken van Coca-Cola, Fanta en Sprite onder licentie van The Coca-Cola Company, evenals Primus-, Mützig-, Amstel- en Turbo King-bieren. Brasseries des Mille Collines (BMC) begon in 1950 met de productie van Skol-bier en een lokale variant die bekend staat als Skol Gatanu; BMC is momenteel eigendom van de Belgische firma Unibra. Oost-Afrikaanse brouwerijen zijn ook actief in het land en importeren Guinness-, Tusker- en Bell-bieren, evenals whisky en sterke drank.

Toeristen worden in Rwanda vaak hartelijk begroet en het land wordt algemeen beschouwd als veilig voor toeristen. Bepaalde gebieden in de buurt van de Congolese en Burundese grens kunnen uitzonderingen zijn. Rwandese soldaten zouden verwikkeld zijn in het burgerconflict dat nog steeds woedt in het noordoosten van de Democratische Republiek Congo, vanwege de aanwezigheid van vluchtelingen uit Interhamwe die zijn gevlucht na de genocide van 1994. Gisenyi en Kibuye worden als veilig beschouwd, hoewel de grenssituatie op elk moment kan veranderen: zie voor meer informatie de informatie van het ministerie van Buitenlandse Zaken en lokale bronnen.

Vanwege de massale en constante aanwezigheid van het Rwandese leger nabij de grens met de DRC, wordt gorillatrekking meestal als veilig beschouwd.

Als je in een matutu (taxi) op ​​het platteland reist, schrik dan niet als de matutu langs talloze politie-/militaire controleposten komt. Dit wordt gedaan om identiteitsbewijzen, voertuigregistratie en verzekeringen te verifiëren. Neem daarom overal in Rwanda een fotokopie van uw paspoort mee.

Het volgende is een uittreksel uit het consulaire informatieblad van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken over Rwanda, dat op 1 december 2006 is herzien:

Er zijn weinig medische en tandheelkundige diensten en bepaalde medicijnen zijn niet op voorraad of niet beschikbaar. Reizigers dienen hun eigen recept en preventieve medische benodigdheden bij zich te hebben. Amerikanen in Kigali kunnen zich laten behandelen in het King Faycal Hospital, een privéziekenhuis met beperkte diensten. In Kigali is er ook een zendingskliniek voor tandheelkunde die wordt beheerd door een Amerikaanse tandarts. Kibagora, in het zuiden van Rwanda, heeft een door de Amerikanen gerund zendingsziekenhuis met enkele chirurgische mogelijkheden. Een ander ziekenhuis met Amerikaanse artsen is in Ruhengeri, in het gorilla-trekgebied, en een Chinees ziekenhuis in Kibungo, in het zuiden van Rwanda. Er is ook een uitstekend ziekenhuis in de buurt van Lac Muhazi dat mensen uit Kigali bezoeken.

De Amerikaanse ambassade in Rwanda houdt een actuele lijst bij van zorgverleners en instellingen. Deze lijst is opgenomen in de welkomstpakketten voor Amerikaanse burgers die door de consulaire afdeling worden verstrekt. Meningitis-epidemieën komen regelmatig voor in Rwanda. Gele koorts kan ernstige medische problemen veroorzaken, maar de noodzakelijke vaccinatie is zeer succesvol in het voorkomen van de ziekte. Volwassenen lopen een hoog risico op hiv/aids: 9 procent of één op de elf is besmet. Seks moet op een veilige manier gebeuren. Het gebruik van intraveneuze geneesmiddelen moet worden vermeden.