Το μεσογειακό κλίμα της χώρας είναι παρόμοιο με αυτό της νότιας Καλιφόρνια, με καταπράσινα δάση στις οροσειρές της βόρειας και κεντρικής Καλιφόρνια να δίνουν τη θέση τους σε ξηρότερες συνθήκες και ερήμους πιο εσωτερικά στα νοτιοανατολικά. Οι μαροκινές παράκτιες πεδιάδες έχουν αξιοσημείωτα μέτριες θερμοκρασίες ακόμη και το καλοκαίρι, λόγω της επίδρασης του ψυχρού ρεύματος των Καναρίων στα ανοικτά των ακτών του Ατλαντικού.
Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι κλίματος στο Rif, Middle and High Atlas: Μεσογειακό κλίμα στις παράκτιες πεδιάδες, μεταβαλλόμενο σε υγρό εύκρατο κλίμα σε μεγάλα υψόμετρα, όπου το κλίμα έχει αρκετή υγρασία για να υποστηρίξει την ανάπτυξη διαφόρων τύπων βελανιδιών, βρύα χαλιά, άρκευθοι και το έλατο του Ατλαντικού, ένα βασιλικό και ενδημικό κωνοφόρο δέντρο στο Μαρόκο. Στις κοιλάδες, τα γόνιμα εδάφη και οι έντονες βροχοπτώσεις επιτρέπουν την ανάπτυξη πυκνών και καταπράσινων δασών. Τα δάση με σύννεφα βρίσκονται δυτικά των βουνών Ριφ και του Μεσαίου Άτλαντα. Στα μεγάλα υψόμετρα, το κλίμα αποκτά αλπικό χαρακτήρα και μπορεί να φιλοξενήσει χιονοδρομικά κέντρα.
Στο νοτιοανατολικό τμήμα των βουνών του Άτλαντα, κοντά στα σύνορα με την Αλγερία, το κλίμα είναι πολύ ξηρό, όπου τα καλοκαίρια μπορεί να είναι μακρά και πολύ ζεστά. Οι υψηλές θερμοκρασίες και η πολύ χαμηλή υγρασία είναι ιδιαίτερα αισθητές στις πεδινές περιοχές στα ανατολικά των βουνών του Άτλαντα λόγω της επίδρασης των βροχοπτώσεων σκιάς από το ορεινό σύστημα. Το νοτιοανατολικό τμήμα του Μαρόκου είναι εξαιρετικά ζεστό και οι απέραντες αμμόλοφοι και οι βραχώδεις πεδιάδες του, που περιλαμβάνουν τμήματα της ερήμου Σαχάρα, διανθίζονται με καταπράσινες οάσεις.
Σε αντίθεση με την περιοχή της Σαχάρας στο νότο, οι παράκτιες πεδιάδες στα βόρεια και κεντρικά τμήματα της χώρας είναι πολύ εύφορες και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της γεωργίας του Μαρόκου, στην οποία ζει το 95% του πληθυσμού. Η άμεση τοποθεσία στον Βόρειο Ατλαντικό, η εγγύτητα με την ευρωπαϊκή ήπειρο και τα επιμήκη βουνά των βουνών Rif και Atlas είναι οι παράγοντες που εξηγούν το μάλλον ευρωπαϊκό κλίμα του βόρειου μισού της χώρας. Αυτό είναι που κάνει το Μαρόκο χώρα των αντιθέσεων. Οι δασώδεις εκτάσεις καλύπτουν περίπου το 12% της χώρας, ενώ το 18% είναι γεωργικές εκτάσεις. Περίπου το 5% της γης του Μαρόκου αρδεύεται για γεωργικούς σκοπούς.
Γενικά, το κλίμα και η γεωγραφία του Μαρόκου είναι αρκετά παρόμοια με εκείνα της Ιβηρικής Χερσονήσου, εκτός από τις νοτιοανατολικές περιοχές (προ-σαχάρια και περιοχές της ερήμου). Έτσι έχουμε τις εξής κλιματικές ζώνες:
- Μεσογειακός: Κυριαρχεί κατά μήκος των παράκτιων μεσογειακών περιοχών της χώρας, παράλληλα με τη λωρίδα (μήκους 500 km), καθώς και σε ορισμένες περιοχές της ακτής του Ατλαντικού. Γενικά, τα καλοκαίρια είναι ζεστά έως μέτρια θερμά και ξηρά, με τις μέγιστες ημερήσιες θερμοκρασίες να κυμαίνονται μεταξύ 29 °C (84.2 °F) και 32 °C (89.6 °F). Οι χειμώνες είναι γενικά ήπιοι και υγροί, με ημερήσιες μέσες θερμοκρασίες που κυμαίνονται από 9 °C έως 11 °C και μέσες χαμηλές που κυμαίνονται από 5 °C έως 8 °C, χαρακτηριστικό των παράκτιων περιοχών της δυτικής Μεσογείου. Η ετήσια βροχόπτωση στην περιοχή κυμαίνεται μεταξύ 600-800 mm στα δυτικά και 350-500 mm στα ανατολικά. Αξιοσημείωτες πόλεις που εμπίπτουν σε αυτή τη ζώνη είναι: Ταγγέρη, Τετουάν, Αλ Χοσέιμα, Ναδόρ και Σάφι.
- Υπομεσογειακή: Επηρεάζει πόλεις που έχουν μεσογειακά χαρακτηριστικά αλλά επηρεάζονται και από άλλες κλιματικές ζώνες λόγω του σχετικού υψομέτρου ή της άμεσης έκθεσής τους στον Βόρειο Ατλαντικό. Έχουμε λοιπόν δύο βασικά κλίματα επιρροής:
- Ωκεάνιος: Καθορίζεται από τα πιο δροσερά καλοκαίρια όπου οι υψηλές υψηλές σπάνια ανεβαίνουν πάνω από 27 °C και είναι σχεδόν πάντα γύρω στους 21 °C σε σχέση με την περιοχή Essaouira. Οι μέσες θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορούν να φτάσουν έως και τους 19 °C (66.2 °F). Ενώ οι χειμώνες είναι δροσεροί έως ήπιοι και υγροί. Οι βροχοπτώσεις ποικίλλουν κατά μέσο όρο μεταξύ 400 και 700 mm ετησίως. Αξιοσημείωτες πόλεις που εμπίπτουν σε αυτήν τη ζώνη: Ραμπάτ, Καζαμπλάνκα, Κενίτρα, Σαλέ και Εσσαουίρα.
- Ευρωπαϊκός Κυριαρχούν οι ορεινές περιοχές στα βόρεια και στο κέντρο της χώρας, όπου τα καλοκαίρια είναι ζεστά έως πολύ ζεστά, με υψηλές θερμοκρασίες μεταξύ 32 °C και 36 °C. Οι χειμώνες, από την άλλη πλευρά, είναι κρύοι, με χαμηλά συνήθως πάνω από το μηδέν. Και όταν ο κρύος υγρός αέρας από τα βορειοδυτικά εισέρχεται στο Μαρόκο, οι θερμοκρασίες μπορούν εύκολα να ξεπεράσουν τους -10 °C (14.0 °F) για μερικές ημέρες. Οι χιονοπτώσεις είναι συχνές και άφθονες σε αυτή την περιοχή της χώρας. Η βροχόπτωση κυμαίνεται μεταξύ 400 και 800 mm. Αξιοσημείωτες πόλεις: Azilal, Imilchil, Khenifra και Midelt.
- Αλπικός: Αυτός ο τύπος κλίματος συναντάται σε ορισμένα μέρη των βουνών του Μέσου Άτλαντα και στο ανατολικό τμήμα των βουνών του Υψηλού Άτλαντα. Γενικά, τα καλοκαίρια μπορεί να είναι πολύ ζεστά έως σχετικά ζεστά, ενώ οι χειμώνες τείνουν να είναι μεγαλύτεροι, κρύοι και χιονισμένοι. Η βροχόπτωση κυμαίνεται μεταξύ 400 και 1200 mm. Το καλοκαίρι, οι υψηλές υψηλές σπάνια υπερβαίνουν τους 30 °C και οι χαμηλές είναι δροσερές και ξεπερνούν πολύ τους 15 °C. Το χειμώνα, οι υψηλές υψηλές σπάνια υπερβαίνουν τους 8 °C και οι χαμηλές είναι πολύ κάτω από το μηδέν. Υπάρχουν πολλά χιονοδρομικά κέντρα σε αυτό το μέρος της χώρας, όπως το Oukaimeden και το Mischliefen. Αξιοσημείωτες πόλεις: Ifrane, Azrou και Boulmane.
- Ημίξηροι: Αυτός ο τύπος κλίματος απαντάται στα νότια της χώρας και σε ορισμένες περιοχές της ανατολικής χώρας, όπου οι βροχοπτώσεις είναι χαμηλότερες και η ετήσια βροχόπτωση κυμαίνεται μεταξύ 200 και 350 mm. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτές τις περιοχές συναντάμε συνήθως μεσογειακά χαρακτηριστικά, όπως το μοτίβο βροχοπτώσεων και τα θερμικά χαρακτηριστικά. Αξιοσημείωτες πόλεις: Agadir, Marrakech και Oujda.
Στα νότια του Αγκαντίρ και στα ανατολικά κάτω από τη Τζεράντα, κοντά στα σύνορα με την Αλγερία, αρχίζει να επικρατεί το ξηρό, έρημο κλίμα.
Ως αποτέλεσμα της εγγύτητας του Μαρόκου με την έρημο Σαχάρα καθώς και με τη Βόρεια Θάλασσα του Ατλαντικού Ωκεανού, συμβαίνουν δύο φαινόμενα που επηρεάζουν τις περιφερειακές εποχικές συνθήκες: Αύξηση της θερμοκρασίας 7-8 βαθμών Κελσίου όταν ο σιρόκος φυσά από το ανατολικά και προκαλεί κύματα καύσωνα, ή μείωση της θερμοκρασίας 7-8 βαθμούς Κελσίου όταν φυσάει ψυχρός και υγρός αέρας από τα βορειοδυτικά και προκαλεί κύμα ψύχους ή κρυοπαγήματα. Ωστόσο, τα φαινόμενα αυτά δεν διαρκούν περισσότερο από 2-5 ημέρες κατά μέσο όρο.
Άλλες χώρες ή περιοχές με τις ίδιες κλιματολογικές συνθήκες με το Μαρόκο είναι η Καλιφόρνια (ΗΠΑ), η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Αλγερία.
Κατακρήμνιση
Οι ετήσιες βροχοπτώσεις στο Μαρόκο ποικίλλουν από περιοχή σε περιοχή. Οι βορειοδυτικές περιοχές της χώρας λαμβάνουν από 500 mm έως 1200 mm. Βορειοανατολικές περιοχές συνήθως Το κεντρικό βόρειο Μαρόκο δέχεται από 700 mm έως και 3500 mm. Η περιοχή από την Καζαμπλάνκα έως την Εσσαουίρα στις ακτές του Ατλαντικού δέχεται βροχοπτώσεις από 300 mm έως 500 mm. Οι περιοχές από την Essaouira έως το Agadir δέχονται βροχοπτώσεις μεταξύ 250 mm και 400 mm. Η περιοχή του Μαρακές, στο κέντρο-νότο, δέχεται μόνο 250 mm ετησίως. Οι νοτιοανατολικές περιοχές, ουσιαστικά οι πιο ξηρές περιοχές, δέχονται μόνο 100 mm έως 200 mm και είναι ουσιαστικά ξηρές και έρημες.
Βοτανικά, το Μαρόκο έχει μεγάλη ποικιλία βλάστησης, που κυμαίνεται από μεγάλα και πλούσια δάση κωνοφόρων και βελανιδιάς τυπικά των χωρών της δυτικής Μεσογείου (Μαρόκο, Αλγερία, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία και Πορτογαλία) έως θάμνους και ακακίες νοτιότερα. Αυτό οφείλεται στην ποικιλομορφία του κλίματος και των βροχοπτώσεων στη χώρα.
Το κλίμα του Μαρόκου είναι ένα από τα πιο αγνά όσον αφορά τις 4 εποχές. Οι περισσότερες περιοχές έχουν ξεχωριστές εποχές, με το καλοκαίρι γενικά να μην αλλοιώνεται από τη βροχή και τον χειμώνα να είναι υγρός, χιονισμένος και υγρός με ήπιες, δροσερές έως χαμηλές θερμοκρασίες. Η άνοιξη και το φθινόπωρο χαρακτηρίζονται από ζεστό έως ήπιο καιρό, με ανθοφορία την άνοιξη και πτώση των φύλλων το φθινόπωρο. Αυτό το είδος κλίματος έχει επηρεάσει την κουλτούρα και τη συμπεριφορά του Μαροκινού λαού και παίζει σημαντικό ρόλο στην κοινωνική αλληλεπίδραση των ανθρώπων, όπως πολλές χώρες ανήκουν σε αυτόν τον τύπο κλιματικής ζώνης.