Kijev je glavni i najveći grad Ukrajine, smješten na rijeci Dnjepar u sjevernom središnjem dijelu zemlje. U julu 2,887,974. godine broj stanovnika je iznosio 2015 (iako su se u vijestima pominjale veće procjene), što Kijev čini osmim gradom po broju stanovnika u Evropi.
Kijev je važan istočnoevropski ekonomski, naučni, obrazovni i kulturni centar. Dom je nekoliko visokotehnoloških preduzeća, visokoškolskih ustanova i svjetski poznatih istorijskih lokaliteta. Grad se može pohvaliti dobro razvijenom infrastrukturom i sistemom javnog prevoza, uključujući kijevski metro.
Tvrdi se da ime grada potiče od imena Kyija, jednog od četiri mitska osnivača grada. Kijev, jedan od najstarijih gradova u istočnoj Evropi, doživio je periode ogromne važnosti i relativne nejasnoće kroz svoju historiju. Već u petom veku grad je najverovatnije bio trgovačko središte. Kijev je bio slovenski zaselak na glavnom trgovačkom putu između Skandinavije i Carigrada sve dok ga nisu osvojili Varjazi (Vikinzi) sredinom 9. vijeka. Grad je postao glavni grad Kijevske Rusije, prvog istočnoslovenskog kraljevstva, pod vražskom vlašću. Kada je grad bio potpuno razoren tokom mongolske invazije 1240. godine, izgubio je veliki dio svoje moći u godinama koje dolaze. Bio je to manji glavni grad provincije na rubu regija kojima su vladali njeni jaki susjedi, prvo Veliko vojvodstvo Litvanije, zatim Poljska i Rusija.
Tokom industrijske revolucije Ruskog carstva krajem devetnaestog veka, grad se ponovo razvija. Kijev je postao glavni grad Ukrajinske Narodne Republike kada je stekla nezavisnost od Ruskog Carstva 1917. Kijev je bio važan štab Oružanih snaga Južne Rusije i bio je pod kontrolom Bele armije počevši od 1919. Kijev je bio grad Ukrajine. Sovjetska Socijalistička Republika, koju je proglasila Crvena armija 1921. godine, a njen glavni grad od 1934. Tokom Drugog svetskog rata, grad je ponovo pretrpeo veliku štetu, ali se brzo oporavio u posleratnim godinama, ostajući treći po veličini grad u Sovjetskom Savezu.
Nakon pada Sovjetskog Saveza i ukrajinske nezavisnosti 1991. godine, Kijev je ostao glavni grad nacije, sa kontinuiranim prilivom etničkih Ukrajinaca iz drugih dijelova zemlje.
Kijev je bio najveći i najbogatiji grad Ukrajine tokom tranzicije zemlje na tržišnu ekonomiju i izabranu demokratiju. Nakon pada Sovjetskog Saveza, industrijska proizvodnja u Kijevu zavisna od naoružanja je propala, što je negativno uticalo na istraživanje i tehnologiju. Međutim, novi ekonomski sektori, kao što su usluge i finansije, pomogli su Kijevu u rastu plata i investicija, kao i u obezbjeđivanju tekućih sredstava za izgradnju stambene i urbane infrastrukture. Kijev se pojavio kao najprozapadnija oblast Ukrajine, a na izborima dominiraju stranke koje se zalažu za bližu uniju sa Evropskom unijom.
