alanya

Od kada je podignut prvi moderni motel 1958. godine, što se smatra početkom turističkog sektora u Alanji, hoteli su požurili da dočekaju priliv putnika, a grad od 157,000. godine sada ima 2007 hotelskih kreveta. Pećina Damlataš, koja je u početku privlačila strance jer mikroklime, sa prosječnom temperaturom od 72 °F (22 °C) i vlažnošću od 95 posto, dostupna je na zapadnoj strani poluotoka kroz staze od plaže Damlataş. Tokom letnjih meseci, Alanja privlači veliki broj posetilaca, posebno Skandinavaca, Nemaca, Rusa i Holanđana. Privlače ih u region zbog niske cijene imovine, blagog vremena, pješčanih plaža, blizine antičkih spomenika Antalije i vrhunske hrane.

Surfanje na dasci, parasailing i vožnja bananom su među više turističkih aktivnosti na otvorenom. Među atrakcijama su Sealanya, najveći vodeni park u Evropi i najveća karting staza u Turskoj. Sezona lova također privlači neke turiste u prirodne rezervate ovog područja za lov na divlje koze, svinje i jarebice.

Turističke sezone nakon 2005. godine bile su loše za turistički biznis Alanije iz raznih razloga. Povećano nasilje PKK, ptičji grip H5N1 otkriven u Vanu i problem sa crtanim filmom Mohameda su svi umiješani. Vlasti Alanije reagovale su brojnim aktivnostima vezanim za odnose s javnošću, uključujući proizvodnju najveće torte na svijetu 26. aprila 2006. godine, postavljajući Guinnessov svjetski rekord. Ekonomija je također patila zbog preko 20,000 viška kuća u koje je uloženo. Izraelski posjetioci, koji obično dolaze kruzerima, pali su za otprilike 85 posto između 2009. i 2011., dijelom zbog pogoršanja veza između Turske i Izraela.

MAIN SIGHTS

Dvorac Alanya, srednjovjekovni zamak Seldžuka iz 1226. godine, koji se nalazi na poluostrvu. Većina istaknutih gradskih znamenitosti može se nalaziti unutar i oko zamka. Sadašnji dvorac je podignut na vrhu prethodnih utvrđenja i služio je i kao palača lokalne uprave i kao odbrambena konstrukcija u slučaju invazije. Grad je 2007. godine počeo obnavljati nekoliko područja dvorca, uključujući pretvaranje vizantijske crkve u centar kršćanske zajednice. Sulejman Veličanstveni je podigao Sulejmanijevu džamiju i karavan-saraj unutar citadele. Povijesne gradske zidine, koje okružuju dio istočnog poluotoka, mogu se proći. U sklopu utvrđenja nalazi se nekoliko antičkih domova, od kojih je većina podignuta početkom devetnaestog stoljeća i lijepo su održavani primjerci klasične osmanske arhitekture.

Kzl Kule (Crvena kula) je 108 stopa (33 metra) visoka građevina od cigle koja stoji na luci ispod dvorca i u kojoj se nalazi lokalni etnografski muzej. Sultan Kayqubad I pozvao je arhitektu Ebu Alija iz Alepa u Siriji da napravi zgradu u Alanji. Osmougaona zgrada, posljednja od 83 kule zamka Alanya, izgrađena je da čuva Tersane (dogradilište) i smatra se jednim od najvećih primjera srednjovjekovne vojne arhitekture. Tersane, srednjovjekovni suhi dok od 187 x 131 stopa (57 x 40 m) koji su podigli Turci Seldžuci 1221. godine, podijeljen je na pet zasvođenih uvala s jednakostranim šiljastim lukovima. Dvorac Alara i karavan-saraj u blizini Manavgata, koji je takođe izgradio Kayqubad, pretvoreni su u muzej i istorijski centar.

Atatürkova kuća i muzej, koju je posjetio 18. februara 1935. godine, konzervirana je u izvornom stanju i primjer je unutrašnjosti konvencionalne osmanske vile, zajedno sa predmetima iz 1930-ih. Kuća je izgrađena u stilu „karnijarik“ (punjeni patlidžan) između 1880. i 1885. godine. Komšijski saveti često zahtevaju svetle boje i crvene krovove, koji savremenom gradu daju pastelnu svetlost. Muzej Alanije nalazi se u unutrašnjosti od plaže Damlataşh i smješten je u strukturi republikanskog perioda iz 1967. godine.

Alanya je članica Evropske asocijacije istorijskih gradova i regija, koja se nalazi u Norwichu. Dvorac Alanya i Tersane nominirani su na Probnu listu 2009. nakon što su lokalne vlasti podnijele zahtjev da ih proglase UNESCO-ovom svjetskom baštinom.

Grad se nalazi na zaljevu Antalya u anatolskoj obalnoj ravnici Pamfilije, između planina Taurus na sjeveru i Sredozemnog mora, i dio je Turske rivijere, zauzimajući oko 70 kilometara (43 milje) obale. Od zapada prema istoku, okrug Alanya je omeđen okrugom Manavgat na obali, brdovitim okrugom Gündoğmuş u unutrašnjosti, Hadimom i Taşkentom u provinciji Konya, Sarvelilerom u provinciji Karaman i obalnim okrugom Gazipaşa. Drevni gradovi Side i Selge mogu se naći u Manavgatu. Rijeka Dim teče istočno od grada od visoravni Konya na jugozapadnom toku u Sredozemno more.

Između mora i planina, ravnica Pamfilija je izolovani primjer istočnomediteranske crnogorično-sklerofilno-širokolisne šume, uključujući libanski kedar, zimzeleno šipražje, smokve i crni bor. Masiv Alanya je regija metamorfnih stijena koja se nalazi istočno od Antalije. Od najnižeg do najvišeg, ova građevina je podijeljena na tri nape: Mahmutlar, Sugözü i Yumrudağ. Tektonski prozor sa uporedivom litologijom proteže se ispod grada. Boksit, mineral aluminijuma, nalazi se na severnoj periferiji grada i može se kopati.

Grad je odvojen od istoka od zapada stjenovitim poluostrvom, koje je glavna karakteristika grada. Luka, centar grada i plaža Keykubat, nazvana po sultanu Kajkubadu I, nalaze se na istočnoj strani poluostrva. Na zapadu su plaža Damlataş, nazvana po čuvenim "kavernama koje kapaju", i plaža Kleopatra. Ime "Kleopatra" možda je došlo ili od posjete ptolemejske princeze ovdje ili od teritorije koja je uključena u njen miraz Marku Antoniju. Glavni bulevar, Atatürk Bulvar, ide uz more i odvaja južnu, znatno više turističku stranu Alanije od sjevernog, autohtonijeg dijela koji seže na sjever u planine. Još jedna značajna ruta, evre Yolu Caddesi, okružuje glavni grad na sjeveru.

Turistički biznis Alanije procjenjuje se na nešto oko 1.1 milijardu eura godišnje i stoga je najvažnija industrija. Region je takođe poznat po brojnim voćarskim farmama, posebno onima koje proizvode limune i pomorandže, kao i po velikim berbama paradajza, banana i krastavaca. U 2006. godini proizvedeno je preko 80,000 tona agruma na 16,840 hektara (41,600 hektara). Tamo gdje usjevi citrusa postaju nerentabilni, zelenaste šljive i avokado postaju atraktivnije voće u ranoj sezoni.

Uprkos svom položaju uz obalu, malo ljudi se za posao oslanja na vodu, a ribolov nije istaknut posao. Kada je populacija riba iscrpljena početkom 1970-ih, osmišljen je rotacijski pristupni sistem kako bi se sačuvao ovaj dio. Ovaj revolucionarni pristup razvijen je kao dio studije Elinor Ostrom o ekonomskom upravljanju, koja joj je donijela Nobelovu nagradu za ekonomiju 2009. godine. Lokalno stanovništvo kritiziralo je izgradnju mnogih velikih lanaca supermarketa i prodavnica odjeće u Alanji 2007. godine.

Počevši od 2003. godine, sa privremenim ukidanjem ograničenja za kupovinu imovine koja nije na nacionalnom nivou, gradski stambeni biznis postao je izuzetno unosan, sa mnogo novih privatnih rezidencija i stanova koji su izgrađeni za evropske i azijske stanovnike sa skraćenim radnim vremenom. Alanya čini 69% stanova koje su stekli strani državljani u provinciji Antalya i 29.9% kuća kupljenih u Turskoj ukupno. Pojedinci, a ne investitori, čine većinu kupaca. Kako cijene nekretnina rastu, a prodaja mještanima opada, brojne gradske gecekondu kuće i kompanije su pod povećanim pritiskom. Većina građevina u gradu je ograničena na 21 stopu visine zbog lokalne uredbe (6.5 m). Ovo ograničava visoke hotele na istoku i zapadu grada, štiteći centar horizonta po cijenu povećanog turističkog potencijala. S druge strane, periferija grada je nekontrolirano porasla.