Pečuh je peti po veličini grad u Mađarskoj, smješten na obroncima planine Mecsek na jugozapadu zemlje, blizu granice s Hrvatskom. Služi kao administrativno i gospodarsko središte Baranjske županije. Pečuj je takođe sedište Pečujske rimokatoličke biskupije.
Grad Sopianae sagradili su Rimljani početkom drugog stoljeća na području naseljenom Keltima i Panonima. Do četvrtog veka je narastao i postao glavni grad provincije Valerija i važno ranokršćansko naselje. Ovaj period predstavlja ranokršćanska nekropola, koja je u decembru 2000. godine proglašena UNESCO-vom svjetskom baštinom.
Steven I je uspostavio episkopiju 1009. godine, a Luj I Veliki osnovao je prvi mađarski univerzitet u Pečuju 1367. (Najveći univerzitet, sa preko 34,000 studenata, i dalje se nalazi u Pečuhu.) Biskup Janus Panonije, briljantni pesnik humanista, preobrazio je Pečuh u jedan od kulturnih i umjetničkih centara zemlje. Pečuh ima značajnu istoriju od 150 godina duge osmanske vladavine, kao što je džamija Paše Kasima Pobednika na trgu Sečenji.
Pečuj je oduvek bio heterogen grad sa brojnim kulturnim slojevima obloženim izrazitim idealima iz svoje dve hiljade godina istorije. Mađari, Hrvati i Švabi mirno koegzistiraju uprkos ekonomskoj i kulturnoj polarizaciji. Pečuj je 1998. godine dobio UNESCO-ovu nagradu Gradovi za mir za očuvanje tradicije manjina, kao i za tolerantan i predusretljiv odnos prema izbeglicama koje beže od Balkanskih ratova. Pečuh je 2007. godine bio na trećem mestu, dok je 2008. godine bio na drugom mestu u kategoriji gradova sa 75,000 do 200,000 stanovnika (The LivCom Awards).
Pečuh je izabran za Evropsku prestonicu kulture 2010. godine, podelivši tu čast sa Esenom i Istanbulom. “Grad bez granica” je slogan grada. Nakon sticanja titule, u gradu je započeo period značajne obnove. Planirano je da se obnove javni prostori, ulice, trgovi i kvartovi, novi domovi kulture, muzičko pozorište, nova biblioteka i centar, kao i kulturni kvart.
