Somali'nin nüfusu 10.8 milyon civarında. Nüfusunun yaklaşık yüzde 85'i, tarihsel olarak ülkenin kuzey bölgesini işgal etmiş olan etnik Somalililer. Güney bölgelerinde etnik azınlıklar yüksek bir konsantrasyona sahiptir. Somali ve Arapça, her ikisi de Afroasiatik dil olan Somali'nin resmi dilleridir. Nüfusun büyük kısmı Müslüman, Sünniler çoğunlukta.
Somali, antik çağda önemli bir ticaret merkeziydi. Efsanevi antik Punt Ülkesi'nin en olası yerlerinden biridir. Birkaç büyük Somali hanedanı, Orta Çağ boyunca bölgesel ticareti, özellikle Ajuran İmparatorluğu, Adal Sultanlığı, Warsangali Sultanlığı ve Gelledi Sultanlığı'nı kontrol etti. İngiliz ve İtalyan imparatorlukları, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında, bu ülkelerle İngiliz Somaliland ve İtalyan Somaliland kolonilerini kuran bir dizi anlaşma yoluyla kıyı bölümlerinin kontrolünü ele geçirdi.
İç kısımda, Muhammed Abdullah Hassan'ın Derviş Devleti İngiliz İmparatorluğu'na dört kez direndi ve onu kıyıya çekilmeye zorladı, 1920'de İngiliz hava gücüne teslim oluncaya kadar. İtalyan maceracı Luigi Robecchi Bricchetti (1855–1926) Somali toponimi yarattı. Majeerteen Sultanlığı ve Hobyo Sultanlığı'na karşı Saltanatların sözde Seferi'ni başarıyla yürüttükten sonra, İtalya eyaletin kuzeydoğu, orta ve güney kesimlerinin tam kontrolünü ele geçirdi. İtalyan işgali 1941 yılına kadar sürdü ve yerini İngiliz askeri yönetimine bıraktı. İngiliz Somaliland bir himaye altında kalacaktı, İtalyan Somaliland ise 1949'da İtalyan kontrolü altında bir Birleşmiş Milletler Vesayet, Somaliland'ın Güven Bölgesi oldu. 1960'da iki bölge bir sivil yönetim tarafından yönetilen özerk Somali Cumhuriyeti'ni kurmak için birleşti.
1969'da Yüksek Devrim Konseyi kontrolü ele geçirdi ve Somali Demokratik Cumhuriyeti'ni kurdu. Mohamed Siad Barre liderliğindeki bu yönetim, 1991'de Somali İç Savaşı'nın patlak vermesiyle dağıldı. Güç boşluğunda, birçok silahlı grup, özellikle güneyde, kontrol için savaşmaya başladı. Somali, bu dönemde merkezi bir yönetimin olmaması nedeniyle “başarısız bir devlet”ti ve çoğu bölgede yaşayanlar geleneksel ve dini yönetime başvurdu. Kuzeyde, birkaç özerk bölge, özellikle Somaliland, Puntland ve Galmudug yönetimleri gelişti. 2000'lerin başında, yeni ortaya çıkan geçici federal yönetimler kuruldu.
2000 yılında Ulusal Geçiş Hükümeti (TNG) ve 2004 yılında da Federal Geçiş Hükümeti (TFG) kuruldu ve ordu gibi ulusal kurumları yeniden kurdu. TFG, Etiyopya kuvvetlerinin (YBÜ) yardımıyla 2006 yılında yeni kurulan İslami Mahkemeler Birliği'nden ülkenin güneydeki savaş bölgelerinin çoğunun kontrolünü ele geçirdi. Bundan sonra yoğun bakım ünitesi, bölgenin kontrolü için TFG ve AMISOM müttefikleriyle savaşan El-Şebab gibi daha aşırı örgütlere bölündü.
2012 yılının ortalarında, militanlar ele geçirdikleri toprakların çoğunluğunun kontrolünü kaybetmişlerdi. 2011-2012'de, kalıcı demokratik kurumların oluşumu için kriterler oluşturmak için siyasi bir süreç başlatıldı. Ağustos 2012'de, bu idari çerçeve altında yeni bir geçici anayasa yürürlüğe girdi ve Somali'yi bir federasyon olarak reforme etti. Aynı ay TFG'nin geçici görev süresinin sona ermesinin ardından, iç savaşın başlamasından bu yana ülkenin ilk kalıcı merkezi hükümeti olan Somali Federal İdaresi kuruldu ve Mogadişu'da bir yeniden yapılanma dönemi başladı. Somali, çoğunlukla hayvancılığa, diğer ülkelerde çalışan Somalililerden gelen havalelere ve telekomünikasyona dayalı kayıt dışı bir ekonomiyi sürdürdü.