Siria

Siria ndodhet midis 32° dhe 38° gjerësisë gjeografike veriore dhe 35° dhe 43° gjatësisë lindore. Ai përbëhet kryesisht nga pllajë e thatë, me përjashtim të cepit veriperëndimor të kombit, i cili kufizohet me Mesdheun. Rajonet bujqësore të al-Jazira në verilindje dhe Hawran në jug janë të rëndësishme. Lumi më i rëndësishëm i Sirisë, Eufrati, kalon nëpër komb në drejtim të lindjes. Është një nga pesëmbëdhjetë vendet që përbëjnë të ashtuquajturin "Djepi i Qytetërimit". Territori i saj është "në veriperëndim të pllakës arabe".

Klima e Sirisë është e thatë dhe e nxehtë, me dimër të moderuar. Reshje bore ndodhin me raste gjatë gjithë dimrit për shkak të lartësisë së vendit. Në vitin 1956, sasitë tregtare të naftës u gjetën në verilindje. Suwaydiyah, Qaratshui, Rumayian dhe Tayyem, të gjitha afër Dayr az-Zawr, janë fushat më të rëndësishme të naftës. Fushat janë një shtrirje natyrore e fushave të Irakut të Mosulit dhe Kirkukut. Pas vitit 1974, nafta u bë burimi natyror më i vlefshëm dhe eksporti kryesor i Sirisë. Në vitin 1940, gazi natyror u gjet në fushën e Jbessa.

Lugina e lumit Eufrat dhe fusha bregdetare, një shtrirje e harlisur midis maleve bregdetare dhe shkretëtirës, ​​janë shtëpia e shumicës së popullsisë. Siria ka një dendësi të popullsisë prej rreth 99 njerëz për kilometër katror (258 për milje katror). Sipas Anketës Botërore të Refugjatëve të Komitetit të Shteteve të Bashkuara për Refugjatët dhe Emigrantët 2008, Siria kishte një popullsi prej rreth 1,852,300 refugjatësh dhe azilkërkuesish. Pjesa dërrmuese e këtij grupi (1,300,000) erdhi nga Iraku, megjithëse kishte gjithashtu një numër të konsiderueshëm nga Palestina (543,400) dhe Somalia (5,200).

Që nga fillimi i Luftës Civile Siriane në mars 2011, rreth 9.5 milionë sirianë, ose gjysma e popullsisë, janë zhvendosur; 4 milionë janë larguar nga vendi si refugjatë, sipas Kombeve të Bashkuara.

Sirianët janë një popull levantin që janë të lidhur ngushtë me fqinjët e tyre të afërt, duke përfshirë libanezët, palestinezët, irakenët, maltezët dhe jordanezët. Popullsia e Sirisë vlerësohet të jetë rreth 17,065,000 njerëz (2014 sipas vlerësimit). Arabët sirianë, së bashku me 600,000 arabë palestinezë, përbëjnë afërsisht 74% të popullsisë (nëse përjashtohen të krishterët siriakë).

Të krishterët indigjenë perëndimorë aramaishtfolës dhe asirianët vlerësohet të jenë rreth 400,000 njerëz, me ata që flasin aramaisht perëndimor që banojnë në të gjithë vendin, veçanërisht në qytetet e mëdha, dhe asirianët kryesisht në veri dhe verilindje (Homs, Aleppo, Qamishli, Hasakah). Shumë njerëz (veçanërisht asirianët) ende flasin dhe shkruajnë dialekte neo-arameike, ndërsa fshatrat Ma'loula, Jubb'adin dhe Bakh'a ende flasin dhe shkruajnë aramaisht perëndimore.

Kurdët janë grupi i dytë etnik më i madh i Sirisë. Ato përbëjnë rreth 1.6 milionë individë, ose rreth 9% deri në 10% të popullsisë (duke përfshirë 40,000 Yazidi). Shumica e kurdëve jetojnë në rajonin verilindor të Sirisë, ku ata flasin dialektin kumanxhi të kurdishtes.

Turkmenët sirianë që flasin turqisht janë grupi i tretë etnik më i madh i Sirisë, që përbëjnë rreth 4-5 për qind të popullsisë së vendit. Popullsia e tyre, megjithatë, është dukshëm më e madhe kur përfshihen turkmenët e arabizuar. Popullsia e tyre e saktë nuk dihet, me vlerësime që variojnë nga disa qindra mijë deri në 3.5 milionë njerëz.

Asirianët (3-4%) janë grupi i katërt më i madh etnik, të ndjekur nga çerkezët (1.5%) dhe armenët (1%), shumica e të cilëve janë pasardhës të refugjatëve që erdhën në Siri gjatë gjenocidit armen. Siria ka popullsinë e shtatë më të madhe armene në botë. Alepo, Qamishli, Damasku dhe Kesabi janë pikat kryesore të grumbullimit.

Shqiptarët, boshnjakët, gjeorgjianët, grekët, persët, pashtunët dhe rusët janë ndër grupet më të vogla të pakicave etnike. Shumica e këtyre pakicave etnike, veçanërisht ato që përqafojnë Islamin, janë arabizuar deri diku.

Siria historikisht kishte një popullsi të konsiderueshme hebreje, me komunitete të rëndësishme hebreje në Damask, Aleppo dhe Qamishii. Në pjesën e dytë të shekullit të nëntëmbëdhjetë, hebrenjtë filluan të shpërngulen në Britaninë e Madhe, Shtetet e Bashkuara dhe Izraelin si rezultat i një përzierjeje të persekutimit në Siri dhe mundësive jashtë vendit. Me krijimin e shtetit të Izraelit në vitin 1948, procesi përfundoi. Sot në Siri ekzistojnë vetëm pak hebrenj.

Brazili, i cili ka miliona individë me prejardhje arabe dhe të tjera të Lindjes së Afërt, ka diasporën më të madhe siriane jashtë botës arabe. Brazili është vendi i parë në Amerikë që u jep refugjatëve sirianë viza humanitare. Shumica dërrmuese e argjentinasve arabë janë me origjinë libaneze ose siriane.

Myslimanët sunitë përbëjnë afërsisht 74 për qind të popullsisë së Sirisë, me arabët sunitë që përbëjnë 59-60 për qind të popullsisë. Shumica e kurdëve (8.5 përqind) dhe turkumanëve (3 përqind) janë gjithashtu sunitë, ndërsa myslimanët shiitë (veçanërisht alavitët, dymbëdhjetëvjetorët dhe ismailitët, por edhe arabët, kurdët dhe turkumanët) përbëjnë 13 përqind të sirianëve. Druzët janë afërsisht 500,000 njerëz dhe jetojnë kryesisht në rajonin e Jabal al-Druze-së jugore.

Familja e Presidentit Bashar al-Assad është alavit dhe alavitët janë shumica në administratën dhe ushtrinë e Sirisë. Sipas Observatorit Sirian për të Drejtat e Njeriut (SOHR), të paktën 41,000 alavitë u vranë gjatë Luftës Civile Siriane.

Të krishterët (2.5 milionë), të cilët përbëjnë një pjesë të konsiderueshme të popullsisë së refugjatëve palestinezë të Sirisë, janë të ndarë në sekte të ndryshme. Ortodoksët Kalqedonë Antiokianë përbëjnë 45.7 për qind të popullsisë së krishterë; Katolikët (melkitë, katolikët armenë, katolikët siriakë, maronitë, katolikë kaldeas dhe latinë) 16.2 përqind; Kisha Apostolike armene 10.9 për qind; Ortodoksët sirianë 22.4 për qind; Kisha Asiriane e Lindjes dhe disa emërtime më të vogla të krishtera përbëjnë pjesën tjetër. Ka edhe shumë manastire të krishtera. Shumë të krishterë në Siri vijnë nga një familje e pasur.

Gjuha zyrtare është arabishtja. Njohja e disa fjalëve është zakonisht një ide e mirë ("përshëndetje", "faleminderit" etj.). Çuditërisht, një përqindje e madhe e individëve mund të komunikojnë në anglisht (shumë) bazë. Sidoqoftë, është e dobishme të kuptohen numrat bazë arabë për të bërë pazare për tarifat e taksisë. Personeli që merret me vizitorët e huaj (si hotelet turistike, restorantet, guidat turistike etj.) zakonisht mund të bisedojë në anglisht në mënyrë mjaft efektive.

Për shkak se popullatës së përgjithshme i mungon kapaciteti për të biseduar në anglisht përtej frazave të thjeshta, Siria është një vend i shkëlqyer për të shtyrë veten të studioni arabisht nëpërmjet zhytjes nëse doni të përmirësoni aftësitë tuaja arabe.

Siria ofron lidhje interneti të thjeshtë dhe të lirë. Internet-kafetë janë jashtëzakonisht të përhapura nëpër qytete. Megjithëse Facebook dhe YouTube sapo janë restauruar, disa faqe interneti, si faqet specifike të lajmeve, mbeten të ndaluara. Kafenetë janë jashtëzakonisht mikpritëse, por për të mos u mbingarkuar, pyesni një vendas se sa kushton interneti në orë përpara se të pranoni të uleni. Zakonisht është 50 SYP në orë (USD1), megjithatë mund të variojë nga 50 SYP në 100 SYP në orë (USD2). Është e këshillueshme që të shmangen diskutimet politike mbi qeverinë siriane, si dhe leximi i botimeve ose faqeve të internetit izraelite në internet.

Kostoja e lidhjes me internet me shpejtësi të lartë ndryshon shumë. Që nga nëntori 2007, kafeneja e internetit Concord në Aleppo tarifonte një shumë të lartë SYP100 në orë, ndërsa kostoja e zakonshme në Hama dukej se ishte 75 SYP në orë dhe në Damask çmimi ra në rreth 50 SP në orë (më pak nëse paguani për disa orë në përpara). Shumë vite më parë, rrjeti energjetik në Latakia ngarkonte vetëm SYP20.

Që nga viti 2015, ekonomia siriane është e varur nga rrjedha thelbësisht të paqëndrueshme të të ardhurave, si ulja e taksave doganore dhe të të ardhurave, të cilat mbështeten pjesërisht nga linjat iraniane të kredisë. Gjatë Luftës Civile Siriane, Irani mendohet të investojë nga 6 deri në 20 miliardë dollarë çdo vit në Siri. Ekonomia siriane është tkurrur me 60%, dhe paundi sirian ka humbur 80% të vlerës së saj, pasi ekonomia e vendit ka kaluar nga pronë shtetërore në atë të nxitur nga lufta. Siria u kategorizua si një "komb me të ardhura të mesme të ulëta" nga Banka Botërore në fillimin e Luftës Civile aktuale siriane. Ekonomia e Sirisë mbeti e varur nga nafta dhe bujqësia në vitin 2010. Rreth 40% e fitimeve nga eksporti erdhi nga industria e naftës. Sasi të mëdha nafte besohet se ekzistojnë në fundin e Detit Mesdhe midis Sirisë dhe Qipros, sipas misioneve të provuara në det të hapur. Bujqësia përbën rreth 20% të PBB-së dhe 20% të punësimit në Shtetet e Bashkuara. Në vitet e ardhshme, rezervat e naftës parashikohet të bien dhe Siria tashmë është kthyer në një importues neto të naftës. Ekonomia siriane është tkurrur me 35% që nga fillimi i luftës civile dhe paundi sirian ka rënë në një të gjashtën e vlerës së saj të paraluftës. Irani, Rusia dhe Kina po i japin në mënyrë progresive hua qeverisë.

Qeveria rregullon shumë ekonominë, duke rritur subvencionet dhe duke shtrënguar kufizimet tregtare për të qetësuar protestuesit dhe për të ruajtur rezervat e valutës së huaj. Kufizimet e tregtisë së jashtme, ulja e prodhimit të naftës, papunësia e lartë, rritja e deficiteve buxhetore dhe presioni në rritje mbi burimet ujore për shkak të përdorimit të madh në bujqësi, rritjes së shpejtë të popullsisë, zhvillimit industrial dhe ndotjes së ujit janë të gjitha kufizime ekonomike afatgjata. Sipas UNDP-së, 30% e popullsisë siriane jeton në varfëri, me 11.4 për qind që jetojnë nën kufirin e varfërisë.

Që nga viti 2001, përqindja e Sirisë në eksportet botërore është ulur në mënyrë të vazhdueshme. Gjatë viteve 2000–2008, rritja reale e PBB-së për frymë ishte vetëm 2.5 për qind në vit. Papunësia është në kulmin prej më shumë se 10%. Shkalla e varfërisë është rritur nga 11% në 2004 në 12.3 për qind në 2007. Nafta e papërpunuar, mallrat e përpunuara, pambuku i papërpunuar, tekstilet, frutat dhe drithërat ishin ndër eksportet kryesore të Sirisë në vitin 2007. Lëndët e para për industrinë, makinat, pajisjet bujqësore dhe makineritë e rënda përbëjnë shumicën e importeve siriane. Burimet kryesore të qeverisë për valutë të huaj janë të ardhurat nga eksportet e naftës dhe dërgesat nga punonjësit sirianë.

Paqëndrueshmëria politike është një rrezik i madh për rritjen ekonomike në të ardhmen. Dhuna, kufizimet e qeverisë, sanksionet ekonomike dhe izolimi ndërkombëtar kufizojnë të gjitha investimet e huaja. Ekonomia e Sirisë pengohet gjithashtu nga burokracia e qeverisë, rënia e prodhimit të naftës, rritja e deficiteve buxhetore dhe inflacioni.

Përpara konfliktit civil në vitin 2011, qeveria synonte të diversifikonte ekonominë e saj dhe të ulte varësinë e saj nga nafta dhe bujqësia duke tërhequr investime të reja në industrinë e turizmit, gazit natyror dhe shërbimeve. Administrata filloi të zbatojë ndryshimet ekonomike me synim liberalizimin e shumicës së tregjeve, por ato ishin të plogështa dhe të rastësishme dhe janë përmbysur tërësisht që nga fillimi i luftës në 2011.

Vlera e eksporteve totale të Sirisë është ulur me dy të tretat që nga viti 2010, nga 12 miliardë dollarë në 2010 në vetëm 4 miliardë dollarë në vitin 2012. Kjo është për shkak të konfliktit të vazhdueshëm civil sirian. PBB-ja e Sirisë ra me më shumë se 3% në 2011 dhe parashikohet të bjerë me 20% të tjera në 2012.

Sektorët e naftës dhe turistikë të Sirisë, në veçanti, janë shkatërruar që nga viti 2012, me luftën civile të vazhdueshme që i kushtoi vendit 5 miliardë dollarë. Konflikti i vazhdueshëm civil do të ketë nevojë për kosto rindërtimi deri në 10 miliardë dollarë. Financat e qeverisë janë shteruar nga sanksionet. Kufizimet e importit të naftës të vendosura nga Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Evropian në vitin 2012 pritet t'i kushtojnë Sirisë 400 milionë dollarë në muaj.

Të ardhurat nga turizmi kanë rënë, me normat e zënies së hoteleve nga 90 përqind para konfliktit në më pak se 15 përqind në maj 2012. Që nga fillimi i konfliktit, rreth 40% e të gjithë punëtorëve turistikë kanë humbur punën e tyre.

ISIS mori nën kontroll minierat e fosfatit të Sirisë në maj 2015, duke ndërprerë një nga burimet e fundit kryesore të të ardhurave të regjimit të Asadit. ISIS hodhi në erë një tubacion gazi për në Damask që u përdor për të prodhuar ngrohje dhe energji elektrike në Damask dhe Homs muajin e ardhshëm; "Emri i lojës së saj tani për tani është mohimi i burimeve kritike për qeverinë," sipas një eksperti. Përveç kësaj, ISIS po mbyllet në fushën e gazit Shaer dhe tre objekte të tjera aty pranë - Hayan, Jihar dhe Ebla - me humbjen e këtyre burimeve perëndimore të gazit duke bërë që Irani të mbështesë edhe më shumë qeverinë e Asadit.

Industria e naftës

Sektori i naftës në Siri ka qenë në rënie për një kohë të gjatë. Në shtator 2014, ISIS po prodhonte më shumë naftë se regjimi, me 80,000 fuçi në ditë (13,000 m3/d) krahasuar me 17,000 fuçi në ditë (2,700 m3/d) të regjimit, me Ministrinë siriane të Naftës që raportoi se deri në fund të Në vitin 2014, prodhimi i naftës kishte rënë në 9,329 fuçi në ditë (1,483.2 m3/d); ISIS që atëherë ka kapur një fushë tjetër nafte, duke rezultuar në një prodhim të parashikuar të naftës prej 6,829 fuçi në ditë (1, dy rafineritë kryesore të naftës në Siri punonin me më pak se 10% kapacitet në vitin e tretë të Luftës Civile Siriane, sipas zëvendësministrit të ekonomisë. Salman Hayan.

Që nga fundi i viteve 1960, vendi ka prodhuar naftë të shkallës së rëndë nga burimet në verilindje. Nafta e shkallës së lehtë dhe me squfur të ulët u gjet në Deir ez-Zor në Sirinë lindore në fillim të viteve 1980. Prodhimi i naftës në Siri ka rënë nga një nivel i lartë prej mbi 600,000 fuçi në ditë (95,000 m3/d) në 1995 në më pak se 182,500 fuçi në ditë (29,020 m3/d) në 2012. Që nga viti 2012, prodhimi ka rënë në 32,000 fuçi, duke arritur edhe më shumë në 5,100 në ditë (3 m2014/d) në 27,000. (bpd). Statistikat zyrtare parashikojnë prodhimin në 4,300 fuçi në ditë (3 m2015/d) në 2016, por të dhëna të tilla duhet të interpretohen me kujdes pasi është e pamundur të përcaktohet se sa naftë prodhohet në rajonet e kontrolluara nga rebelët.

Para revoltës, mbi 90% e eksporteve të naftës të Sirisë shkonte në vendet e BE-së, me pjesën tjetër në Turqi. Në vitin 2012, të ardhurat nga nafta dhe gazi përbënin rreth 20% të PBB-së së përgjithshme dhe 25% të të ardhurave totale të qeverisë.

Shumica e udhëtarëve individualë kanë nevojë për viza. Këto janë opsionet 6-mujore (hyrje të vetme/shumë), 3-mujore (vetëm) dhe 15-ditore (vetëm kufijtë tokësorë). Përveç grave marokene të pashoqëruara nën moshën 40 vjeç, shtetasit e kombeve arabe nuk kanë nevojë për vizë. Për më tepër, malajzianët, turqit dhe iranianët nuk kanë nevojë për viza.

Marrja e vizave paraprakisht është e kushtueshme dhe e ndërlikuar. Edhe nëse banojnë diku tjetër, amerikanët duhet të aplikojnë paraprakisht në ambasadën siriane në Uashington DC dhe të paguajnë 131 USD ose 100 euro. Megjithatë, shumica e udhëtarëve të tjerë mund t'i marrin ato kudo, me Stambollin (Turqi) që është një opsion popullor pasi ato zakonisht jepen brenda një dite për 20 € (qytetarë kanadezë) ose 30 € (shtetas të BE-së) (qytetarë të BE-së). Mund të nevojitet një "letër referimi" nga konsullata juaj që tregon se nuk ka "asnjë kundërshtim" për udhëtimin tuaj në Siri. Viza duhet të përfshijë dy vula dhe një nënshkrim, përndryshe ajo do të konsiderohet e pavlefshme dhe do të ktheheni në kufi. Formulari blu i mbërritjes duhet të ruhet pasi duhet paraqitur pas largimit.

Sipas rregullores zyrtare, nëse kombi juaj ka një ambasadë ose konsullatë siriane, ju duhet të aplikoni për vizën tuaj para kohe. Shumica e kombësive duhet të aplikojnë për një vizë siriane në shtetin e shtetësisë së tyre. Një person i huaj mund të aplikojë gjithashtu për një vizë siriane në një konsullatë siriane në një vend të ndryshëm nga vendi i tyre, me kusht që të ketë një vizë qëndrimi të vlefshme për të paktën 6 muaj në vendin ku po aplikon. Ky rregull ka vetëm disa përjashtime. Për shumicën e kombësive, është e lehtë për të marrë një vizë në kufi.

Pothuajse çdo shtetas mund të marrë një vizë në kufi, pavarësisht nëse është shkruar apo sugjeruar. Megjithatë, mos blini një biletë autobusi që do t'ju çojë deri në anën tjetër të kufirit. Ata do t'ju lënë gjithmonë atje, pasi u duhen 2-10 orë që amerikanët të arrijnë atje dhe nuk do t'ju thonë këtë kur blini biletën tuaj të autobusit. Bleni një biletë minibusi/taksie të përbashkët (shërbime) deri në kufi, më pas përsëritni procesin në anën e kundërt. Të tjerët janë më të shtrenjtë: japonezët janë 12-14 dollarë ose 9-11 euro, singaporianët janë 33 dollarë ose 25 euro, australianë/zelandezët janë rreth 100 dollarë ose 75.99 euro dhe zviceranët janë 63 dollarë ose 47.88 euro. Pranohen vetëm paratë amerikane ose euro. Mund t'ju jepet vetëm një vizë turistike me një hyrje 15-ditore dhe do t'ju kërkohet të përsërisni procedurën nëse ktheheni në Siri. Kur largoheni nga Siria, duhet të blini/paguani një kartë daljeje, e cila kushton rreth 12 USD ose 9.15 €.

Nëse po udhëtoni me rrugë tokësore dhe dëshironi të merrni një vizë në kufi, mbani me vete dollarë amerikanë, euro ose paund siriane. Valutat e tjera të huaja nuk do të kenë një kurs këmbimi të favorshëm dhe kartat e kreditit/debitit nuk do të pranohen në shumicën e vendkalimeve. Gjithashtu nuk pranohen çeqe udhëtimi.

Sanksionet ndaj Sirisë duhet të shmangen nga amerikanët. Ndërsa udhëtimi në Siri dhe shpenzimi i parave atje është i ligjshëm, ju nuk mund të fluturoni me Sirian Arab Airlines dhe shumë banka amerikane gabojnë me kujdes dhe refuzojnë të bëjnë biznes me Sirinë. Disa karta krediti ose ATM mund të mos funksionojnë, por kjo nuk është një problem për shumicën e amerikanëve në ditët e sotme. Megjithatë, kini parasysh se disa llogari bankare të udhëtarëve janë bllokuar, pavarësisht nëse ata kanë njoftuar apo jo bankën e tyre për udhëtimin e tyre në Siri.

Rajone të ndryshme të Sirisë nuk janë nën autoritetin e qeverisë qendrore siriane si rezultat i luftës. Trupat kurde dhe rebele janë nën kontrollin e zonave në kufi me Turqinë. Të huajt nuk do të lejohen të hyjnë në këto kufij dhe kufiri midis Turqisë dhe Sirisë është tashmë i bllokuar për shkak të luftës. Njerëzit po kalojnë lumin në Siri nga rajoni kurd i Irakut në një vendndodhje të quajtur Faish Khabour, por kalimi është ekskluzivisht për punonjësit humanitarë dhe personeli jo-ndihmës mund të mos lejohet të kalojë.

Siria ka tre aeroporte ndërkombëtare: Aeroporti Ndërkombëtar i Damaskut (DAM), i vendosur 35 kilometra (22 milje) në juglindje të kryeqytetit, Aeroporti Ndërkombëtar i Aleppos (ALP), i vendosur vetëm në verilindje të Aleppos në veri të vendit, dhe Aeroporti Ndërkombëtar i Bassel al-Assad ( LTK), që ndodhet në jug të Latakisë, porti kryesor detar i vendit. Për shkak të konfliktit të vazhdueshëm civil, shumica e linjave ajrore kanë ndërprerë shërbimin në këto aeroporte.

Pothuajse të gjithë vizitorët mund të marrin një vizë hyrëse pa pagesë pas mbërritjes nëse takohen nga një operator vendas udhëtimi. Për më shumë informacion, kontaktoni Ambasadën Siriane në vendin tuaj.

Siria ngarkon një tarifë daljeje 550 SYP (13 dollarë amerikanë) në vendkalimet tokësore dhe detare. Që nga vera e vitit 2009, taksa e nisjes nga aeroporti është përfshirë në çmimin e biletës dhe linjat ajrore do të vulosin manualisht lejen tuaj të imbarkimit.

Një nga metodat më të mundshme dhe më të arsyeshme për të hyrë në Siri nga Turqia është fluturimi për në Gaziantep dhe më pas taksi për në Aleppo përmes portës kufitare Oncupinar në Kilis. Udhëtimi zgjat rreth dy orë, duke përfshirë procedurat doganore. Çmimi është 60 USD për automjet, me maksimum katër pasagjerë dhe një udhëtim me një drejtim. Taksitë me leje mund të punësohen në Kilis ose Gaziantep. Turkcan Turizm mund të arrihet në 0348 822 3313.

Ka dy rrugë hekurudhore ndërkombëtare për në Siri: Teheran-Aleppo-Damask dhe Stamboll-Aleppo.

Fluturimi për në Stamboll dhe më pas zbritja me tren/trajner për në Damask është një alternativë më e lirë sesa fluturimi direkt në Damask (200 GBP bileta vajtje-ardhje nga MB në Stamboll). Duhen afërsisht 36 orë për të arritur në Aleppo (largohet të dielën në mëngjes. Ndryshe nga perceptimi i zakonshëm, treni nuk vazhdon për në Damask; përkundrazi, duhet të ndërroni trenat. Seat61 është shumë i saktë dhe duhet përdorur.

Të gjithë trenat nga Stambolli (stacioni hekurudhor Haydarpaşa në anën aziatike të Bosforit) drejtohen së bashku nga TCDD (Turqi) dhe CFS (Siri) dhe janë deri tani rruga më e lirë për të hyrë në Siri nga Evropa, me fluturimet për në Stamboll që kushtojnë €200 – € 300 më lirë se fluturimet për në Damask.

Toros Express, i cili shkon nga Stambolli në Gaziantep (nga ku një tren tjetër mund të dërgohet në Siri), është ndalur për shkak të riparimeve të binarëve në të gjithë rrjetin hekurudhor turk dhe është e paqartë se kur dhe nëse do të rifillojë funksionimin. Ka ende trena çdo ditë të natës nga Stambolli në Adana, që është një udhëtim i shkurtër me autobus midis Antiokisë dhe Gaziantepit, i pari prej të cilit ka lidhje të gjera me autobus me Aleppo dhe i dyti ka lidhje hekurudhore dy herë në javë me qytetin sirian.

Agjencia turistike Tur-ista mund të blejë bileta hekurudhore për ju përpara se të mbërrini në Stamboll, e cila është një ide e zgjuar pasi trenat mbushen shpejt (Tur-ista tel: +90 (212) 334 2600).

Autobusët nisen nga Turqia, me lidhje të rregullta nga Antakia (Hatay). Udhëtimi me autobus nga Jordania dhe Libani është gjithashtu një opsion.

Kur mbërrini në Damask me autobus, dilni nga stacioni për të marrë një taksi në qendër të qytetit. Përndryshe, rrezikoni të paguani shumëfishin e kostos normale, e cila duhet të jetë rreth 150 SYP, pasi automjetet që imitojnë taksitë funksionojnë pranë stacionit.

Normalisht, kjo është një punë me dy burra, me një djalë që përpiqet t'ju shpërqendrojë ndërsa shoferi vendos bagazhin tuaj në bagazhin e "taksisë" dhe e mbyll atë.

Taksitë e shërbimit (taksitë që ndjekin ekskluzivisht një itinerar të caktuar, zakonisht nga një stacion autobusi në tjetrin) janë një metodë e dobishme për të arritur në Damaskun, Homsin, Tartusin, Aleppo dhe qytete të tjera siriane nga Libani. Bazuar në katër persona që ndajnë të njëjtin automjet, një taksi shërbimi i përbashkët nga Bejruti në Damask do të kushtojë midis 700 dhe 800 paund sirian (17 dollarë). Nëse doni një taksi private, duhet të paguani për çdo vend.

Një vend në një shërbim nga Latakia në Bejrut do të kushtojë 800 SYP, ndërsa Tartous për në Tripoli do të kushtojë afërsisht 500 SYP. Në shumicën e rasteve, një vizë siriane duhet të merret përpara nisjes, e cila mund të kushtojë deri në 130 USD në varësi të kombit të banimit. Turistët mund të marrin një vizë hyrëse falas nëse shoqërohen nga një agjenci turistike lokale. Mbërritja me automjet nga Turqia është gjithashtu një opsion. Një taksi private nga aeroporti i Gaziantepit (Turqi) do t'ju kthente rreth 60 USD.

Taksitë e shërbimit operojnë nga Dar'a mbi kufirin jordanez deri në Ramtha; nga atje, mikrobusët për në Irbid dhe Amman janë të aksesueshëm; një ndalesë në Dar'a mundëson një ekskursion anësor në Bosra, e cila ka një teatër romak të njohur nga UNESCO dhe rrënoja.

Porti më i afërt i trageteve të automobilave është në Turqi, në Bodrum.

Anijet e pasagjerëve operojnë me raste midis Latakisë dhe Limasolit, Qipro. Ky shërbim ka ardhur dhe ka shkuar gjatë gjithë viteve, me vetëm katër lundrime të planifikuara në çdo drejtim në vitin 2008. Përpara se të bëni marrëveshje që përfshijnë këtë rrugë, konfirmoni me Varianos Travel se nisja do të bëhet.

Një numër i linjave të lundrimit mesdhetar ndalojnë në Latakia dhe Tartous.

Taksitë (shpesh të verdha dhe të shënuara mirë) janë një metodë e përshtatshme për të udhëtuar në Damask, Aleppo dhe qytete të tjera. Shumica e shoferëve të taksisë nuk flasin anglisht, prandaj njohja e arabishtes do të ishte e dobishme. Të gjitha taksitë e ligjshme kanë matës dhe është thelbësore të insistoni që shoferi të ndezë matësin dhe të sigurohet që ai të mbetet i ndezur. Në vend të përdorimit të njehsorit, shumica e shoferëve parashikojnë të negociojnë tarifat me turistët ndërkombëtarë. Një udhëtim me taksi nëpër Damask mund të kushtojë sa 30 SYP. Taksitë nga aeroporti në qendër të Damaskut kushtojnë midis 600 SYP dhe 800 SYP, disi më shumë gjatë natës. Shërbimet private të taksive (të cilat reklamohen gjerësisht në aeroport) paguajnë shumë më tepër.

Sidoqoftë, ka një autobus nga stacioni Baramkeh në aeroport që kushton 25 SYP për valixhe dhe 45 SYP për pasagjer.

Vende të marrjes me qira të makinave Sixt, Budget dhe Europcar janë të disponueshme. Cham Tours (më parë Hertz) ka një zyrë ngjitur me Hotelin Cham Palace dhe ofron çmime të përballueshme duke filluar nga 50 USD në ditë, duke përfshirë taksat, sigurimet dhe kilometra të pakufizuara.

Sixt rent a automjet, një nga bizneset kryesore në Evropë për marrjen me qira të automobilave, sapo është lançuar në Siri në Hotelin Four Seasons me një flotë krejt të re, me tarifa që fillojnë nga 40 USD në ditë (All Inclusive).

Nëse nuk keni vozitur kurrë më parë në Siri, merrni fillimisht një taksi për të kuptuar se si është trafiku. Vozitja në Damask dhe Aleppo, në veçanti, është një përvojë unike për shkak të mbipopullimit pothuajse të vazhdueshëm, një stili shumë agresiv të drejtimit, rrugëve të dobëta dhe cilësisë jashtëzakonisht të dyshimtë të sinjalistikës rrugore. Kështu që jini të kujdesshëm.

Rregullorja e vetme e trafikut që mund të jetë e dobishme është se, në kundërshtim me pjesën më të madhe të pjesës tjetër të globit, automjetet në hyrje kanë të drejtën e kalimit në rrethrrotullim, ndërsa makinat tashmë në rrethrrotullim duhet të presin. Përveç kësaj, duket se shoferët kanë shumë liri veprimi.

Nëse keni një aksident në një automjet me qira, duhet të merrni një raport policie, pavarësisht se sa i vogël është dëmi ose kush është qartësisht fajtori - përndryshe, ju do të mbani përgjegjësi për dëmin. Policia (policia rrugore Nr:115) ka shumë të ngjarë të jetë në gjendje të komunikojë vetëm në arabisht, prandaj përpiquni të merrni ndihmë nga shoferë të tjerë dhe/ose kontaktoni agjencinë tuaj të qirasë.

Gazi (i caktuar si "Super", stendat e kuqe) kushton 40 SYP për litër (+10% taksë), për një total prej 44 SYP, ndërsa nafta (stenda e gjelbër) është rreth gjysma e çmimit. Nëse ju mbaron benzina (gjë që është e lehtë për t'u bërë kudo në lindje të rrugës Damask-Aleppo ose në malësitë në perëndim të saj), mund të jeni në gjendje të gjeni një vendas të gatshëm t'ju shesë disa litra nga një bombol, megjithëse kushton mund të jetë i shtrenjtë (të themi SYP70 për litër). Stacionet e benzinës zakonisht gjenden vetëm në qytetet më të mëdha dhe në udhëkryqet kryesore në shkretëtirë, kështu që përpiquni t'i mbushni sa herë që është e mundur.

Mikrobusët (të njohur gjithashtu si servees ose meecro) janë furgonë të vegjël të bardhë që transportojnë dhjetë apo më shumë njerëz nëpër qytete në itinerare të paracaktuara për afërsisht 10 SYP. Destinacionet janë të shtypura në arabisht në pjesën e përparme të mikrobusit. Në mënyrë tipike, paratë trajtohen nga pasagjeri i ulur pas shoferit. Ju mund të kërkoni që shoferi të ndalojë kudo përgjatë rrugës së tij.

Mikrobusët shpesh shkojnë në distanca më të mëdha, si për shembull në fshatrat fqinjë rreth Damaskut dhe Alepos, ose nga Homs në Tadmor ose Krak des Chevaliers. Ata janë shpesh më të pakëndshëm dhe të ngjeshur se autobusët më të mëdhenj, megjithëse janë më pak të shtrenjtë. Ata zakonisht kanë nisje më të rregullta se autobusët, veçanërisht për rrugë më të shkurtra.

Autobusët me ajër të kondicionuar janë një nga metodat më të përshtatshme për të udhëtuar në distanca të mëdha në Siri, siç është udhëtimi nga Damasku në Palmyra. Trainerët janë një metodë e lirë, e shpejtë dhe e besueshme për të udhëtuar në të gjithë vendin, por oraret, kur ato ekzistojnë, nuk janë të besueshme. Për rrugët më të ngarkuara, është më mirë të drejtoheni në stacionin e autobusëve kur dëshironi të largoheni dhe të merrni autobusin tjetër; do t'ju duhet të prisni pak më shumë, por është më pak sherr sesa të përpiqeni të kuptoni se kur do të largohet trajneri ideal, vetëm për të kuptuar se është vonë.

Hekurudhat e Sirisë ishin mjaft moderne. Udhëtimi hekurudhor është i lirë dhe zakonisht në kohë, por stacionet hekurudhore ndodhen shpesh në një distancë të konsiderueshme nga qendrat e qytetit. Damasku, Alepo, Deir ez-Zur, Hassake dhe Qamishle janë të gjitha të lidhura me linjën kryesore. Një hekurudhë ndihmëse kalon përgjatë bregut të Mesdheut, duke shërbyer stacione.

Të premteve gjatë gjithë verës, një tren i vogël me avull niset nga stacioni hekurudhor Hejaz i Damaskut (i cili përfshin një restorant të bukur) dhe ngjitet në malet Anti-Liban. Shumë banorë e duan udhëtimin në malësitë më të freskëta për një piknik.

Ndërsa çiklizmi nuk është për të gjithë, dhe Siria është larg nga një parajsë çiklizmi, ka disa përfitime të dallueshme. Siria është një madhësi e mirë për çiklizëm, dhe akomodimet janë mjaft të bollshme sa që edhe një udhëtar me buxhet të ulët mund të kalojë me turne me "kartë krediti" (megjithëse në rastin e Sirisë, mund të jetë më mirë t'i referohemi si fat-wad- turne me para në dorë). Ka vende që janë të paarritshme me transport publik, si qytetet e vdekura, dhe banorët janë jashtëzakonisht mikpritës, shpesh duke i kërkuar një biçiklisti të lodhur për një pushim, një filxhan çaj, drekë ose akomodim për një natë. Fëmijët që hedhin gurë mbi çiklistët ose vrapojnë pas biçikletave duke kërkuar ëmbëlsira dhe stilolapsa (siç shihet në zona të caktuara të Marokut) nuk duket të jetë një problem në Siri. Vendasit, të rinj e të vjetër, do të magjepsen nga udhëtimi dhe biçikleta juaj, dhe nëse ndaloni në një qytet, prisni që një turmë e madhe të mblidhet për shaka të këndshme rreth vendit nga jeni dhe udhëtimit tuaj.

Në Siri, është shumë e thjeshtë të shkosh në kampe të egra. Ndoshta çështja më e vështirë nuk është aq shumë gjetja e një hapësire për çadrën tuaj, por zgjedhja e një vendi ku njerëzit nuk do të kalojnë dhe nuk do të përpiqen t'ju bindin të ktheheni në shtëpinë e tyre. Me përjashtim të një dite të lagësht kur papastërtia e bën jetën të vështirë, kopshtet me ullinj dhe pemishte të tjera mund të jenë vende të shkëlqyera për të ngritur çadrën tuaj. Një alternativë tjetër është të ngrini çadrën tuaj në një oborr privat ose pranë një ndërtese zyrtare, siç është një stacion policie. Për sa kohë që ju mund ta kuptoni pikën tuaj, nuk ka gjasa të mohoheni. Një shënim që përshkruan udhëtimin tuaj në arabisht do të ndihmojë komunikimin.

Fatkeqësisht, aftësitë e drejtimit në Siri janë shumë të dobëta dhe përdoruesit e tjerë të rrugës preferojnë të ngasin në mënyrë agresive. Ata duket se janë mësuar me trafikun që lëviz ngadalë dhe zakonisht ofrojnë shumë hapësirë ​​kur kalojnë. Drejtuesit e motoçikletave janë ndoshta më të rrezikshmit pasi ata preferojnë të afrohen pranë çiklistëve për të folur ose zmadhojnë biçikletën tuaj për të parë udhëtarin e çuditshëm përpara se të bëjnë një kthesë në mes të rrugës për t'u kthyer në shtëpi. Në këtë rast, ndalimi, biseda për disa minuta dhe më pas vazhdimi mund të jetë zgjidhja më e sigurt.

Një çështje tjetër është vështirësia e gjetjes së hartave të shkëlqyera. Ju duhet të mbani një hartë me vete pasi hartat e shkëlqyera janë të vështira për t'u arritur në Siri. Ato falas ofrohen nga zyrat turistike, megjithëse nuk janë ideale për çiklizëm. Edhe hartat e prodhuara nga jashtë mund të përfshijnë pasaktësi apo rrugë që nuk ekzistojnë, duke e bërë të vështirë devijimin nga shtegu kryesor. Kur arrini te një degëzim në rrugë, është mirë të pyesni shumë banorë për udhëzime. Pa harta të shkëlqyera, mund të jetë e vështirë të shmanget kalimi në autostradën kryesore, e cila, edhe pse e sigurt (një shpatull i mirë i gjerë ekziston pothuajse në të gjitha rrugët), nuk është shumë i këndshëm për shkak të automjeteve me tym dhe peizazhit të mërzitshëm.

Merrni me vete një filtër uji ose pilula për pastrimin e ujit. Uji në shishe zakonisht nuk është lehtësisht i aksesueshëm në komunitetet e vogla. Është e thjeshtë të gjesh ujin lokal. Ftohësit e lartë metalikë të ujit shpërndajnë ujë lokal falas në shumë qendra të qyteteve dhe uji është gjithmonë i aksesueshëm pranë xhamive. Termi sirian për ujë shqiptohet në mënyrë të ngjashme me fjalën angleze "my" (si në "that is my pen") me pak A pas saj, dhe nëse kërkoni ujë në ndonjë biznes apo shtëpi, ata me kënaqësi do t'i mbushin shishet tuaja. .

Siria teknikisht ka 14 provinca.

• Siria veriperëndimore
  Alepo, një nga qytetet më të vjetra në botë, si dhe qytetet e vdekura, 700 fshatra të braktisura në veriperëndim të vendit.
• Hauran
  Një pllajë vullkanike në Sirinë jugperëndimore që përmban Damaskun dhe zonën e tij të ndikimit.
• Lugina e Orontes
  Lugina Orontes, e cila përfshin qytetet Hama dhe Homs.
• Bregdeti dhe malet siriane
  E gjelbër dhe pjellore, e krishterë dhe liberale në pikëpamje, dhe e dominuar nga historia fenikase dhe kryqtare
• Shkretëtira siriane
  Një shkretëtirë e madhe e pabanuar me oazin e Palmirës dhe pellgun e Eufratit, të dyja të lidhura historikisht me historinë asiriane dhe babilonase.

• Damascus - Kryeqyteti pretendonte të ishte qyteti më i vjetër i banuar vazhdimisht në botë
• Aleppo - një treg i madh dhe kështjellë e lashtë me pamje të mrekullueshme
• Deir-az-Zur - një qytet i shkretë në bregun e lumit Eufrat
• Hama - rrota uji
• Homs - një qytet i lashtë buzë lumit Orontes, male të mrekullueshme të gjelbërta në pranverë
• Latakia - një qytet port i madh, Kalaja e Saladinit, Pyjet Fronloq dhe Plazhi Al Samra pranë Kasabit
• Tartous - një qytet port historik dhe ishull i vogël historik i quajtur Arwad

• Apamea ishte një qytet i lashtë romak që fillimisht përmbante rreth 500,000 njerëz. Apamea u shkatërrua nga një tërmet në shekullin e 12-të, por ajo ende ka një rrugë të gjatë të veshur me kolona, ​​disa prej të cilave kanë valëzime të përdredhura.
• Bosra është një qytet romak në Sirinë jugore pranë kufirit jordanez, i njohur për përdorimin e gurëve të bazaltit të zi dhe teatrit të ruajtur mirë.
• Crac des Chevaliers është kështjella thelbësore e kryqëzatave, e mirëmbajtur bukur dhe nuk duhet humbur.
• Qytetet e Vdekur - Një grup qytetesh që më parë ishin pjesë e Antiokisë. Ata janë braktisur për një kohë të gjatë, por megjithatë ia vlen të vizitohen nga vizitorët. Varret piramidale dhe harqe dikur të mrekullueshme qëndrojnë në majë të tokës bujqësore bashkëkohore në Al Bara. Serjilla është një tjetër qytet i njohur i vdekur.
• Der Mar Musa nuk është një atraksion turistik, por një manastir aktiv i krishterë që promovon bashkëpunimin islamik/kristian. Mirëpret të krishterët si dhe njerëzit e besimeve të tjera. Ndodhet 80 kilometra në veri të Damaskut.
• Palmyra – në mes të shkretëtirës, ​​më parë strehonte mbetjet dikur të mrekullueshme të një metropoli romak. Monumenti historik i listuar në UNESCO, i konsideruar më parë turisti më i madh i Sirisë, nuk është më një destinacion i qëndrueshëm pasi u shkatërrua nga militantët e DEASH-it në vitin 2015.
• Kalaja e Saladinit është një thesar paqësor në një luginë të pyllëzuar me pisha 37 kilometra nga Latakia.
• Salamieh — Salamiyah është një qytet historik që fillimisht u njoh gjatë kohës së Babilonisë rreth 3500 pes; ai përfshin kalanë e Shmemisit, tempullin grek të Zeusit, Hamamin e vjetër, Muret e vjetra dhe mbetjet e kanaleve romake.

• Damasku, Alepo, Palmyra, Crac des Chevaliers dhe Bosra janë ndër qytetet e lashta me suqe mesjetare.
• Rrotat e ujit Al Aasi janë të vendosura në Hama në një lumë. ( نواعير نهر العاصي ).
• Kalaja Al Hosn në Homs.
• Kisha më e vjetër bizantine e mbijetuar, Qala'at Samaan (Bazilika e Shën Simeon Stylites), ndodhet afërsisht 30 kilometra (19 milje) në veriperëndim të Aleppos dhe daton në shekullin e 5-të. Kjo kishë njihet edhe si Qalaat Semaan (arabisht: قلعة سمعان‎ Qalʿat Simʿān), 'Kalaja e Simeonit', ose Deir Semaan (arabisht: دير سمعان‎ Dayr Simʿān), 'Manastiri i Simeonit'.
• Tartous është i njohur për fortesën e templarëve të epokës së kryqëzatave.

Falafel, petët e qiqrave të skuqura thellë, kanë një çmim midis SYP15 dhe SYP30. Foul është një tjetër pjatë e famshme vegjetariane. Mos u hutoni nga emri. Kjo pastë fasule, e mbushur me qimnon, paprika dhe vaj ulliri dhe e shërbyer me bukë, nenexhik të freskët dhe qepë, është jo vetëm e shijshme, por edhe e kënaqshme dhe e plotë.

Ju gjithashtu mund të porosisni një sallatë Fatush me supën tuaj. Domatet e copëtuara, qepët, kastravecat dhe barishtet kombinohen në një salcë dhe mbulohen me një pluhur buke të skuqur si croutons. Sipër i hidhni djathë të grirë sipas dëshirës.

Shwarma dhe mbështjellës të tjerë të mishit kushtojnë 35-50 SYP. Për të marrë, një gjysmë pule me bukë dhe majonezë kushton 175 SYP.

Një vakt në një restorant të mirë kushton 450 SYP për drekë ose darkë. Një drekë ose darkë në restorant të nivelit të lartë do t'ju kthejë rreth 1,000 SYP.

Uji nga rubineti është përgjithësisht i sigurt për t'u pirë, por nëse nuk jeni të sigurt, pyesni fillimisht vendasit. Kur krahasohet me ujin në shishe, i cili kushton SYP15-25 për 1.5 L, ky ujë është falas.

Shumica e qyteteve kanë shitës ambulantë që shesin lëngje frutash të freskëta. SYP40-50 për një gotë të madhe me lëng të përzier (zakonisht banane, lëng portokalli dhe disa fruta ekzotike si shega).

Birra është e lirë, me një shishe gjysmë litri ose kanaçe kushton aq pak sa SYP35 në një dyqan dhe sa 50-100 SYP në shumicën e akomodimeve buxhetore dhe bareve lokale. Vera siriane mund të blihet për rreth 150 SYP, por verërat libaneze dhe franceze ofrohen në një gamë çmimesh më të larta, duke filluar nga 350-400 SYP.

Çaji jepet në një gotë të vogël pa qumësht dhe ëmbëlsohet me sheqer. Ju do të duhet të shtoni sheqerin me dorë pasi sirianët kanë një dhëmb të ëmbël kolektiv dhe do ta derdhin atë.

Në Siri, inflacioni është i përhapur dhe çdo shifër e deklaruar në këto udhëzime pa data dhe/ose në paund siriane duhet të konsiderohet me kujdes.

Nëse jeni nën moshën 26 vjeç, një kartë studentore ndërkombëtare ul kostot e hyrjes në atraksione të shumta turistike në 10% të çmimit të rregullt. Në varësi të asaj se kush e kontrollon kartën tuaj, ju mund të keni të drejtë për zbritje edhe nëse jeni mbi moshën 26 vjeç ose keni një kartë të skaduar. Në Siri, mund të blihet një kartë studentore ndërkombëtare (rreth 15 USD). Pyetni në mënyrë delikate.

Blerjet më të mira në tregjet (veçanërisht Souk Al Hamidiya në qytetin e vjetër të Damaskut, ku lehtë mund të "humbesh" për një mëngjes ose pasdite të tërë pa u mërzitur) janë gypat e ujit "nargileh", koranet, kutitë e llakuara bukur dhe shahu/ komplete skicash, dhe (veçanërisht në Aleppo) sapun ulliri dhe ëmbëlsira tradicionale. Për shkak se cilësia e punimeve artizanale ndryshon shumë, kur blini kuti të llakuara/të zbukuruara, kaloni dorën mbi sipërfaqe për t'u siguruar që ajo është e lëmuar dhe inspektoni në veçanti menteshat. Pazari është tipik në treg. Përpiquni për një ujdi të lehtë.

Tregtarët sirianë që i çmimojnë produktet e tyre në monedha të tjera tani rrezikojnë deri në dhjetë vjet burg pasi presidenti Bashar al-Assad lëshoi ​​një direktivë që “ndalon përdorimin e çdo gjëje tjetër përveç paundit sirian si pagesë për çdo lloj transaksioni tregtar ose shlyerje monetare. ” Kjo ishte për shkak të "dollarizimit" në rritje të një ekonomie në rrënim pas dy vitesh luftë civile.

Monedha e Sirisë është paundi sirian ose 'lira' (kodi i monedhës ISO 4217: SYP), dhe nënndarja e saj 'piastre' nuk përdoret më. Ka shumë shënime të përdorura në nivel lokal, duke përfshirë £S, LS ose S£, arabisht: al-lra as-sriyya, megjithatë Wikivoyage përdor kodin e monedhës ISO 4217 të SYP duke prefiksuar drejtpërdrejt shumën në rekomandimet tona.

Pavarësisht nga fakti se Siria u caktua një sponsor shtetëror i terrorizmit nga SHBA në 1979 dhe ishte subjekt i sanksioneve të SHBA në atë kohë, kursi i këmbimit është përkeqësuar me shpejtësi nga USD1 = SYP47 (zyrtare) në mars 2011 në USD1 = SYP129 (zyrtare) dhe mbi 300 SYP në tregun e zi në shtator 2013. Valutat e forta, të tilla si dollarët kanadezë dhe amerikanë, sterlina sterlina ose euro, nuk mund të blihen legalisht; tregu i zi është burimi i vetëm i valutës së huaj të aksesueshme për bizneset, studentët sirianë dhe shumë të tjerë që duan të ikin jashtë shtetit. Shuma më e lartë e parave të huaja që mund të eksportohet ligjërisht është një ekuivalent mjaft bujar prej 3,000 USD çdo vit për çdo turist. Çdo shumë që tejkalon 3,000 USD i nënshtrohet sekuestrimit nga qeveria dhe burgosjes. Për më tepër, paundi sirian nuk është një para e vështirë dhe eksporti i saj është i kufizuar në një maksimum prej 2,500 SYP për person.

Si rezultat i këtyre kufizimeve, çdo shumë e deklaruar në këto udhëzime pa data dhe/ose në paund siriane duhet të shihet me kujdes.

Para fillimit të luftës civile, shumica e qyteteve të mëdha kishin një numër ATM-sh të vendosura në banka, sheshe të shquara dhe hotele me pesë yje. Këto ATM nuk kanë më lidhje me rrjetet e huaja. Banka e Pasurive të Paluajtshme kishte rrjetin më të gjerë që pranonte karta të huaja, megjithëse kartat mund të përdoren gjithashtu në makineritë e operuara nga Banka e Sirisë dhe Jashtë dhe nga Banka Tregtare e Sirisë. ATM-të nuk ekzistonin jashtë qyteteve të mëdha as gjatë luftës, prandaj është e kujdesshme të marrësh para të mjaftueshme ndërsa largohesh nga qytetet kryesore për të përfunduar udhëtimin në fshat dhe për t'u kthyer në qytet përpara se të mbarosh para. Nëse keni një kartë krediti të lëshuar nga SHBA, Banka Audi ishte vendi ideal për të shkuar.

Në Siri, është pothuajse e vështirë të shkëmbesh çeqet e udhëtimit.

Turistët meshkuj dhe femra zakonisht lejohen të vishen siç do të vishen në vendet e tyre të lindjes. Në kundërshtim me besimin popullor, grave u lejohet të veshin bluza dhe nuk kërkohen bluza me mëngë të gjata derisa të vizitojnë një vend të shenjtë. Kur vizitojnë vendet e shenjta myslimane, vizitorët duhet të mbajnë mbulesë të kokës. Për të vizituar vendet fetare të krishtera, vishuni si zakonisht në Perëndim, por shmangni veshjen e pantallonave të shkurtra në kisha. Shumë zonja vendase, veçanërisht në lagjet e krishtera, vishen me veshje perëndimore. Pantallonat e shkurtra janë të njohura si tek meshkujt ashtu edhe tek femrat. Jini të vetëdijshëm për rrethinën tuaj; jashtë zonave turistike, është mirë të visheni më modest.

Gratë që duan të tërheqin më pak vëmendje duhet të veshin këmisha që arrijnë deri në bërryl dhe nuk kanë dekolte. Në Damask, bluzat dhe xhinset janë veshje të pranueshme.

Siria e konsideron pushtimin izraelit të Lartësive të Golanit si jokushtetues. Për shkak të okupimit, sirianët kanë opinione të pafavorshme për Izraelin. Ka ende një popullsi të vogël hebreje siriane në Damask, dhe ata përballen me persekutim dhe frikësim të ashpër nga qeveria. Shmangni çdo debat për Izraelin nëse nuk keni pasion për debate të gjata.

Siria ka një kulturë tradicionale me një histori të gjatë. Familja, feja, arsimimi, vetëdisiplina dhe respekti vlerësohen të gjitha. Vlerësimi i sirianëve për artet e lashta mund të shihet në vallet si al-Samah, Dabkeh në të gjitha variantet e saj dhe vallëzimi i shpatës. Ritualet e martesës dhe lindja e fëmijëve janë të dyja rastet për një shfaqje të gjallë të traditave lokale.

Letërsia e Sirisë ka kontribuar në letërsinë arabe dhe vendi ka një histori të pasur të poezisë gojore dhe të shkruar. Autorët sirianë, shumë prej të cilëve emigruan në Egjipt, luajtën një rol të rëndësishëm në nahda-n e shekullit të 19-të, ose rilindjen letrare dhe kulturore arabe. Adonis, Muhammad Maghout, Haidar Haidar, Ghada al-Samman, Nizar Qabbani dhe Zakariyya Tamer janë ndër autorët e shquar modernë sirianë.

Që nga grushti i shtetit të vitit 1966, kontrolli i Partisë Ba'ath ka rezultuar në rritje të kufizimeve. Në këtë mjedis, zhanri i trillimit historik, i krijuar nga Nabil Sulayman, Fawwaz Haddad, Khyri al-Dhahabi dhe Nihad Siris, përdoret shpesh për të shprehur mospajtimin duke kritikuar të tashmen përmes një portretizimi të së kaluarës. Përralla popullore siriane, një lloj letërsie historike, është e mbushur me realizëm magjik dhe përdoret gjithashtu si një kritikë e mbuluar e së tashmes. Salim Barakat, një emigrant sirian me banim në Suedi, është një personazh kyç në zhanër. Fiksi shkencor dhe utopia e së ardhmes (Nuhad Sharif, Talib Umran) në letërsinë bashkëkohore siriane mund të funksionojnë gjithashtu si mjet proteste.

Skena muzikore siriane, veçanërisht ajo e Damaskut, është konsideruar prej kohësh si një nga më të rëndësishmet në botën arabe, veçanërisht në fushën e muzikës klasike arabe. Siria ka prodhuar një sërë talentesh pan-arabe, veçanërisht Asmahan, Farid al-Atrash dhe Lena Chamamyan, një vokaliste. Alepo është i mirënjohur për muwashshah-un e tij, një lloj poezie të kënduar Andalous e popullarizuar nga Sabri Moudallal, si dhe këngëtarë të famshëm si Sabah Fakhri.

Siria fillimisht mori televizion në vitin 1960, ndërsa ishte anëtare e Republikës së Bashkuar Arabe, së bashku me Egjiptin (i cili mori televizion në të njëjtin vit). Ajo u transmetua bardh e zi deri në vitin 1976. Telenovelat siriane kanë një pjesë të konsiderueshme të tregut në botën lindore arabe.

Pothuajse të gjitha mediat në Siri janë në pronësi të shtetit dhe Partia Ba'ath kontrollon pothuajse të gjitha botimet. Qeveria drejton një sërë organizatash të inteligjencës, duke përfshirë Shu'bat al-Mukhabarat al-'Askariyya, e cila punëson një numër të konsiderueshëm agjentësh. Shumë artistë, poetë, autorë dhe aktivistë sirianë janë burgosur gjatë Luftës Civile Siriane, duke përfshirë karikaturistin e njohur Akram Raslam.

Futbolli, basketbolli, noti dhe tenisi janë sportet më të njohura në Siri. Lojërat e pesta dhe të shtata Pan Arabe u mbajtën në Damask. Shumë skuadra të shquara futbolli janë të vendosura në Damask, Aleppo, Homs dhe Latakia, mes qyteteve të tjera.

Kombëtarja siriane e futbollit luan në stadiumin Abbasiyyin të Damaskut. Skuadra pati sukses modest, duke u kualifikuar në katër turne të Kupës së Azisë. Më 20 nëntor 1949, skuadra luajti ndeshjen e saj debutuese ndërkombëtare, duke humbur 7–0 kundër Turqisë. FIFA e vlerësoi skuadrën në vendin e 101-të në botë në qershor 2016.

Kuzhina siriane është e pasur dhe e larmishme në përbërësit e saj dhe është e lidhur me zonat e Sirisë nga e ka origjinën një pjatë e veçantë. Kuzhina siriane përbëhet kryesisht nga ushqime nga Mesdheu Jugor, Greqia dhe Azia Jugperëndimore. Disa ushqime siriane janë zhvilluar gjithashtu nga kuzhina turke dhe franceze, si shish kebab, kungull i njomë/kungull i njomë dhe yabra' (gjethe rrushi të mbushura, termi yapra' vjen nga fjala turke 'yaprak', që do të thotë gjethe).

Kibbeh, hummus, tabbouleh, fattoush, labneh, shawarma, mujaddara, shanklish, pastrma, sujuk dhe bakllava janë pjatat kryesore të kuzhinës siriane. Bakllavaja është një pastë filo e njomur me mjaltë e mbushur me arra të grira. Para vaktit kryesor, sirianët shpesh ofrojnë një shumëllojshmëri meze të njohura si meze. Hors d'oeuvres popullore përfshijnë za'atar, mish të grirë dhe djathë manakish. Khubz, një bukë arabe, zakonisht hahet me meze.

Pijet e disponueshme në Siri ndryshojnë në bazë të kohës së ditës dhe ngjarjes. Kafeja arabe, e njohur edhe si kafe turke, është pija e nxehtë më e njohur, e cila shpesh bëhet në mëngjes për mëngjes ose në mbrëmje për darkë. Shpesh u jepet vizitorëve ose si ëmbëlsirë pas vaktit. Arak, një pije alkoolike, është gjithashtu një pije e njohur që ofrohet shpesh në raste të veçanta. Pije të tjera siriane përfshijnë Ayran, Jallab, White kafe dhe Al Shark, një lager i prodhuar në vend.

Siria është përfshirë në një krizë politike që nga janari 2011. Mijëra civilë janë vrarë nga kryengritësit e armatosur, forcat qeveritare të sigurisë dhe ushtria, dhe bombardimet janë kryesisht pa dallim. Në Siri, një kryengritje ushtarake në rritje kundër administratës së Asadit ka kryer sulme të shumta të profilit të lartë kundër objekteve qeveritare. Për aq sa është e mundur, shmangni ndërtesat qeveritare, protestat dhe trupat e armatosura.

Të gjitha tubimet e mëdha duhet të shmangen nga udhëtarët pasi ato mund të bëhen të dhunshme. Organizatat politike kanë synuar vizitorët e huaj, veçanërisht në jug të vendit.

Ju mund ta gjeni veten në ujë të nxehtë nëse kritikoni hapur qeverinë ose presidentin sirian. Për të parandaluar çdo problem të mundshëm, duhet të shmangni tërësisht diskutimet politike. Nëse merrni pjesë në biseda politike me sirianë, paralajmërohuni se nëse ju dëgjojnë, ata mund të përballen me marrje në pyetje rigoroze nga policia sekrete (mukhabarat). Si rregull i përgjithshëm, prisni që të vëzhgoheni nga policë me rroba civile. Ju mund të vini re se nuk ka shumë oficerë policie me uniformë në rrugë, por kjo është për shkak se policia ka një rrjet të madh oficerësh dhe informatorësh me rroba civile.

Për shkak se lypja është e përhapur në zona të caktuara të Sirisë, veçanërisht jashtë vendeve kryesore turistike, xhamive dhe kishave, lypësit ndonjëherë mund të kërkojnë para dhe mund t'ju ndjekin derisa të paguani. Madje disa kanë qenë të njohur për "sulmimin" e vizitorëve për të marrë para dhe ushqim. Rekomandohet që të vishni veshje të përshtatshme arabe dhe të përpiqeni të përshtateni. Është gjithashtu një ide e mirë t'i mbani paratë tuaja në xhepat e përparmë dhe t'i mbani të sigurta me vete. Shumë mashtrime me lypës kanë rezultuar gjithashtu në humbje të konsiderueshme financiare për shumë vizitorë ndërkombëtarë; kini kujdes nga këto mashtrime.

Droga

Dënimi me vdekje jepet për trafik ose prodhim droge.

Gratë

Gratë që udhëtojnë vetëm mund ta shohin veten duke tërhequr shumë vëmendje nga meshkujt sirianë. Megjithatë, kjo zakonisht kufizohet në pamje boshe ose përpjekje të dobëta në komunikim. Nëse shkon përtej kësaj, mënyra më e mirë e veprimit është të qëndroni të sjellshëm duke e bërë të qartë se përparimet nuk janë të mirëseardhura. Kalimtarët shpesh mund të jenë jashtëzakonisht kalorësiakë dhe të dobishëm nëse jeni të zëshëm dhe i përfshini ata.

Gratë e paraburgosura për shkak të dyshimit për sjellje imorale (për shembull, të qenit vetëm në një dhomë me një mashkull që nuk është bashkëshorti i gruas, ose duke qenë në një shtëpi ku përdoret drogë ose alkool) mund t'i nënshtrohen një testi të virgjërisë.

Homoseksualiteti

Sipas ligjit sirian, sjellja homoseksuale dënohet me deri në tre vjet burg sipas nenit 520 të kodit penal, i cili thotë se çdo akt seksual "në kundërshtim me natyrën" dënohet deri në tre vjet burg.

Sistemi i kujdesit shëndetësor të Sirisë është shumë më i ulët se pritshmëritë perëndimore dhe mjekimet bazë nuk janë gjithmonë të arritshme.

Sëmundjet më të zakonshme, si infeksionet e stomakut dhe diarreja e udhëtarëve, shërbehen mirë nga farmacitë lokale. Farmacistët shpesh flasin pak anglisht. Që nga nëntori 2007, ju mund të kërkoni që hoteli juaj të thërrasë një mjek nëse kërkohet, dhe një vizitë në dhomën tuaj të hotelit do të kushtojë midis 700 SYP dhe 1000 SYP.

Sigurisht, terapia më e madhe është të mbetesh i shëndetshëm në radhë të parë. Kur darkoni jashtë, zgjidhni një restorant të mbushur me njerëz.

Merrni terapinë tuaj me vete nëse keni një të tillë. Mos prisni t'i gjeni të gjitha medikamentet tuaja në Siri. Nëse duhet të blini ndonjë gjë nga një farmaci, kërkoni një markë "të huaj" të BE-së ose SHBA-së. Ju do të duhet të paguani një premium për të, por do të keni një shans më të mirë për të marrë një mjekim të mirëfilltë. Sipas disa farmacistëve vendas, disa produkte janë me origjinë të panjohur dhe janë të padobishme.