Stambuł

W czasach starożytnych miasto było znane jako Bizancjum, ale kiedy zostało odrestaurowane przez pierwszego chrześcijańskiego cesarza rzymskiego, Konstantyna, nazwę zmieniono na Konstantynopol. Ponownie zmieniono nazwę na Stambuł w 1928 roku, nazwę, która była używana już od wieków.

Stambuł, najbardziej zaludnione miasto w Europie, służy jako centrum finansowe Turcji i mocno przekracza granice między Azją a Europą, tak jak od tysiącleci: konsekwencja połączenia historycznego chrześcijaństwa, średniowiecznej metropolii i współczesnego Bliskiego Wschodu. Stambuł, położony po obu stronach Bosforu, zachowuje swój status metropolitalny: szacuje się, że populacja miasta wynosi od 12 do 19 milionów ludzi, co czyni go jednym z największych miast na świecie.

To miasto, które zdecydowanie powinieneś odkrywać – kultura i emocje czekają na Ciebie za każdym rogiem, a ponad dwa tysiące lat historii czeka na Ciebie.

Od dawnych do współczesnych, Stambuł oferuje mnóstwo centrów handlowych. Wielki Bazar, który działa od 1461 roku, jest jednym z najstarszych i największych zadaszonych targowisk na świecie. Mahmutpasha Bazaar to targ pod gołym niebem znajdujący się pomiędzy Krytym Bazarem a Bazarem Egipskim, który od 1660 roku służy jako główny targ przypraw w Stambule. Otwarta w 1987 roku Galleria Ataköy była zwiastunem ery współczesnych centrów handlowych w Turcji. Centra handlowe stały się obecnie znanymi miejscami zakupów poza historycznym półwyspem. Międzynarodowa Rada Centrów Handlowych uznała Akmerkez za „najlepsze w Europie” i „najlepsze na świecie” centrum handlowe odpowiednio w 1995 i 1996 roku; Istanbul Cevahir jest jednym z największych na kontynencie od czasu otwarcia w 2005 roku; a Kanyon zdobył nagrodę Cityscape Architectural Review Award w kategorii Commercial Built w 2006 roku. stinye Park w stinye i Zorlu Center w Levent to dwa najnowsze centra handlowe, w których znajdują się sprzedawcy detaliczni najlepszych światowych marek modowych. Ulica Abdi Pekçi w Nişantaş i aleja Bağdat po stronie anatolijskiej miasta przekształciły się w ekskluzywne powierzchnie handlowe.

Znane są klasyczne restauracje z owocami morza w Stambule. Wiele z najpopularniejszych i najbogatszych w mieście restauracji serwujących owoce morza graniczy z Bosforem (zwłaszcza w Ortaköy, Bebek, Arnavutköy, Yeniköy, Beylerbeyi i Çengelköy). Kumkap to strefa dla pieszych wzdłuż Morza Marmara z około pięćdziesięcioma restauracjami serwującymi owoce morza. Wyspy Książęce, które znajdują się 15 kilometrów (9 mil) od centrum miasta, są również znane z restauracji serwujących owoce morza. Wyspy Książęce są ulubionym miejscem wypoczynku mieszkańców Stambułu i turystów z całego świata ze względu na swoje restauracje, starożytne domy letniskowe i spokojne ulice bez samochodów. Stambuł jest również znany z wykwintnej i pieczołowicie przygotowanej kuchni osmańskiej. Jednak od lat 1960. XX wieku, kiedy rozpoczął się napływ imigrantów z południowo-wschodniej i wschodniej Turcji, krajobraz miasta radykalnie się zmienił, a elementy kuchni bliskowschodniej, takie jak kebab, zajęły ważną pozycję na scenie kulinarnej. Restauracje kuchni zagranicznej znajdują się głównie w rejonach Beyoğlu, Beşiktaş, Şişli i Kadıköy.

Stambuł słynie z życia nocnego oraz starożytnych pubów, które są cechą miasta od lat, jeśli nie tysiącleci. Çiçek Pasajı, która biegnie obok alei stiklal, jest teraz domem dla winiarni (znanych jako meyhanes), tawern i restauracji. Aleja İstiklal, dawniej znana z barów, zmieniła się w komercyjną, a przyległa ulica Nevizade wciąż oferuje winiarnie i puby. Inne obszary wokół alei stiklal zostały niedawno odnowione, aby zaspokoić nocne życie Beyoğlu, z niegdyś alejami biznesowymi, przy których obecnie znajdują się bary, kawiarnie i restauracje z muzyką na żywo. Nişantaşı, Ortaköy, Bebek i Kadıköy to inne hotspoty nocnego życia Stambułu.

Stambuł ma umiarkowany klimat oceaniczny, na który wpływa klimat kontynentalny, z gorącymi i wilgotnymi latami oraz zimnymi, deszczowymi i śnieżnymi zimami.

Stambuł ma wysokie średnie roczne opady wynoszące 844 mm (większe niż Londyn, Dublin czy Bruksela, z których żadna nie ma strasznej reputacji), przy czym późna jesień i zima są najbardziej mokre, a późna wiosna i lato są najbardziej suche. Chociaż późna wiosna i lato są raczej suche w porównaniu z innymi porami roku, opady w tych porach roku są znaczne, aw konsekwencji nie ma pory suchej.

Jeśli Stambuł ma złą reputację, to ze względu na wysoką wilgotność względną w ciągu roku, szczególnie zimą i latem, z towarzyszącym chłodem wiatrem i efektem betonowej wyspy przez cały sezon.

Temperatury latem średnio około 27°C w dzień i 18°C ​​w nocy. Sytuację pogarsza wysoka wilgotność względna i „efekt betonowej wyspy”. W najcieplejsze dni w roku temperatury mogą sięgać 35°C. Lato jest również najsuchszą porą roku, ale od czasu do czasu pada deszcz. Prysznice często trwają 15–30 minut, a następnego dnia znów pojawia się słońce. Ze względu na strome położenie geograficzne miasta i niewystarczającą infrastrukturę kanalizacyjną, gwałtowne powodzie są typowym zjawiskiem po ulewnych deszczach (szczególnie w okresie letnim).

Zima jest chłodna i wilgotna, temperatura wynosi średnio 2°C w nocy i 7°C w dzień. Chociaż temperatury rzadko spadają poniżej zera w ciągu dnia, wysoka wilgotność względna i chłód wiatru sprawiają, że wydaje się strasznie zimno i nieprzyjemnie.

Opady śniegu są typowe między grudniem a marcem, a roczna całkowita pokrywa śnieżna wynosi ponad trzy tygodnie; jednak średnie opady śniegu w zimie różnią się znacznie z roku na rok, a pokrywa śnieżna zwykle utrzymuje się zaledwie kilka dni po każdym opadu śniegu, nawet w trudnych warunkach pogodowych.

Idealnym okresem do odwiedzenia miasta jest późna wiosna (od końca maja do początku czerwca) i wczesna jesień (od końca września do początku października). O tej porze nie jest ani zimno, ani gorąco, nadal jest słonecznie, jednak wieczory mogą być chłodne i często pada deszcz.

Wiosną, jesienią i zimą oraz latem turyści powinni zabrać ze sobą parasol, aby uciec przed słońcem i od czasu do czasu deszczem. Nie jest to jednak poważny problem, ponieważ ulice Stambułu są natychmiast zalewane przez sprzedawców parasoli, gdy tylko zaczyna padać. Pomimo tego, że parasole, które dają, są kiepskiej jakości, typowa opłata to zaledwie 5 TRY za parasol (choć w sklepach można znaleźć znacznie lepsze parasole w tej cenie, jeśli się trochę rozejrzysz).

Przez całe lato preferowana jest lekka odzież, z lekką kurtką i/lub lekkim swetrem, jeśli letnie noce stają się chłodne. Zimą wymagana jest ciepła odzież, a wiosną i jesienią zaleca się ich połączenie.

Ponadto, ze względu na ogromne rozmiary, ukształtowanie terenu i wpływy morskie, Stambuł ma mnóstwo różnorodnych mikroklimatów. W rezultacie różne części Stambułu mogą jednocześnie doświadczać różnych warunków pogodowych. Na przykład w Saryer na północy gwałtownie leje, w Levent w dzielnicy biznesowej łagodnie pada, a jednocześnie w Taksim na południu jest cudownie słonecznie.

Stambuł o łącznej powierzchni 5,343 kilometrów kwadratowych znajduje się w północno-zachodniej Turcji w regionie Marmara (2,063 mil kwadratowych). Bosfor, który łączy Morze Marmara z Morzem Czarnym, dzieli miasto na dwie części: europejską, tracką, która obejmuje obszary historyczne i handlowe, oraz azjatycką, anatolijską. Złoty Róg, naturalny port, który ogranicza półwysep, na którym założono poprzednie Bizancjum i Konstantynopol, dzieli miasto jeszcze bardziej. Przez tysiące lat zbieg Morza Marmara, Bosforu i Złotego Rogu w centrum współczesnego Stambułu uniemożliwiał wrogie wojska i pozostaje główną częścią topografii miasta.

Uważa się, że starożytny półwysep wyróżnia się siedmioma wzgórzami, z których każde jest zwieńczone cesarskimi meczetami, podobnymi do Rzymu. Pałac Topkap na Sarayburnu znajduje się na najbardziej wysuniętym na wschód z tych wzgórz. Po drugiej stronie Złotego Rogu wznosi się kolejne stożkowe wzgórze, w którym znajduje się obecny obszar Beyoğlu. Budynki w Beyoğlu były wcześniej budowane przy pomocy tarasowych ścian oporowych, a jezdnie zaplanowano w kształcie stopni ze względu na topografię. Po azjatyckiej stronie Üsküdar ma podobne pagórkowate cechy, z terenem stopniowo rozciągającym się do brzegu Bosforu, chociaż krajobraz wokół Şemsipaşa i Ayazma jest bardziej ostry, przypominający cypel. Wzgórze Çamlıca, o wysokości 288 metrów, jest najwyższym punktem Stambułu (945 stóp). Północna część Stambułu ma większą średnią wysokość niż południowe wybrzeże, z niektórymi obszarami przekraczającymi 200 metrów (660 stóp) i niektórymi liniami brzegowymi ze stromymi klifami przypominającymi fiordy, szczególnie wokół północnego krańca Bosforu, gdzie otwiera się na Czarny Morze.

Stambuł znajduje się wzdłuż uskoku północnoanatolijskiego, który oddziela płytę afrykańską i euroazjatycką. Ta strefa uskoków, rozciągająca się od północnej Anatolii do Morza Marmara, była źródłem wielu katastrofalnych trzęsień ziemi w historii miasta. Trzęsienie ziemi z 1509 r., które wywołało falę, która przebiła się przez mury miasta i zabiła prawie 10,000 1999 osób, było jedną z najbardziej niszczycielskich katastrof sejsmicznych. W 18,000 roku trzęsienie ziemi z epicentrum w sąsiednim śmicie zabiło 1,000 7.6 osób, w tym 2030 na przedmieściach Stambułu. Mieszkańcy Stambułu nadal obawiają się, że w niedalekiej przyszłości wydarzy się jeszcze bardziej niszczycielska katastrofa sejsmiczna, ponieważ setki budynków niedawno wzniesionych, aby pomieścić szybko rosnącą populację Stambułu, mogły nie zostać wzniesione prawidłowo. Według sejsmologów prawdopodobieństwo trzęsienia ziemi o sile 60 stopnia lub większej, które dotknie Stambuł do 2016 r., wynosi ponad 2016%.

Stambuł zajął 29. miejsce wśród światowych obszarów metropolitalnych w 2011 r. z PKB w wysokości 301.1 miliarda USD, skorygowanym o PPP. Gospodarka Stambułu jest jedną z najszybciej rozwijających się wśród metroregionów OECD od połowy lat 1990. XX wieku. Stambuł wytwarza 27 procent PKB Turcji i zatrudnia 20 procent siły roboczej w przemyśle. Jego PKB na mieszkańca i produktywność są odpowiednio o 70% i 50% wyższe niż normy krajowe, ze względu na koncentrację na przedsiębiorstwach o wysokiej wartości dodanej. Stambuł jest odpowiedzialny za dwie piąte dochodu podatkowego narodu ze względu na dużą populację i duży wkład w turecką gospodarkę. Obejmuje to podatki płacone przez 37 miliarderów amerykańskich z siedzibą w Stambule, co jest piątą co do wielkości liczbą na świecie.

Stambuł ma szeroki sektor przemysłowy, jak można by się spodziewać po mieście tej wielkości, produkującym towary tak różnorodne, jak oliwa z oliwek, tytoń, samochody i elektronika. Pomimo nacisku na pracę o wysokiej wartości dodanej, sektor produkcyjny Stambułu o niskiej wartości dodanej jest znaczący, stanowiąc zaledwie 26 procent PKB miasta, ale cztery piąte całego eksportu. W 2005 roku przedsiębiorstwa zlokalizowane w Stambule wygenerowały 41.4 miliarda dolarów eksportu i 69.9 miliarda dolarów importu; statystyki te stanowiły odpowiednio 57% i 60% sum krajowych.

Borsa Istanbul jest jedynym tureckim organem giełdowym, który połączył poprzednią Stambułską Giełdę Papierów Wartościowych, Stambułską Giełdę Złota i Turecką Giełdę Instrumentów Pochodnych. Stara Giełda Papierów Wartościowych w Stambule została założona w 1866 roku jako Giełda Osmańska. W XIX i na początku XX wieku Bankalar Caddesi (Ulica Banków) w Galata była centrum finansowym Imperium Osmańskiego, mieszczącym Osmańską Giełdę Papierów Wartościowych. Bankalar Caddesi był głównym obszarem finansowym Stambułu do lat 19., kiedy większość tureckich banków przeniosła się do współczesnych centralnych dzielnic biznesowych Levent i Maslak. Giełda w Stambule (obecnie Borsa Istanbul) przeniosła się do swojej obecnej lokalizacji w sektorze stinye dzielnicy Saryer w 20 roku. W Ataşehir budowany jest również nowy centralny obszar biznesowy, który docelowo będzie siedzibą wielu tureckich banków i organizacji finansowych.

Bosfor jest jedną z najbardziej ruchliwych dróg wodnych na świecie, ponieważ jest to jedyny szlak morski między bogatym w ropę Morzem Czarnym a Morzem Śródziemnym; Ponad 200 milionów ton ropy przepływa przez cieśninę każdego roku, a ruch na Bosforze jest trzy razy większy niż na Kanale Sueskim. W konsekwencji pojawiły się sugestie budowy kanału, zwanego Kanałem Stambułu, równoległego do cieśniny po europejskiej stronie miasta. Stambuł ma trzy główne porty morskie: Haydarpaşa, Ambarl i Zeytinburnu, a także inne mniejsze porty i terminale naftowe wokół Bosforu i Morza Marmara. Do początku XXI wieku Haydarpaşa, położona w pobliżu południowo-wschodniego krańca Bosforu, była głównym portem Stambułu. Od tego czasu działalność przeniosła się do Ambarl, pozostawiając Haydarpaşa niewykorzystaną i z planami likwidacji portu. W 2000 roku Ambarl, na zachodnich obrzeżach miasta, miał roczną przepustowość 2007 miliona TEU (w porównaniu do 1.5 354,000 TEU w Haydarpaşa), co czyni go czwartym co do wielkości portem towarowym w basenie Morza Śródziemnego. Port Zeytinburnu czerpie korzyści z bliskości autostrad i międzynarodowego lotniska Atatürk, a długoterminowe plany miasta mają na celu zwiększenie połączeń między wszystkimi portami oraz sieciami drogowymi i kolejowymi.

Stambuł staje się coraz bardziej popularnym kierunkiem turystycznym; w 2000 roku do miasta przyjechało zaledwie 2.4 miliona międzynarodowych gości; w 2015 roku odwiedziło go 12.56 miliona zagranicznych gości, co czyni go piątym najczęściej odwiedzanym miastem na świecie. Po Antalyi Stambuł jest drugą co do wielkości międzynarodową bramą Turcji, która przyciąga jedną czwartą zagranicznych gości. Sektor turystyczny w Stambule koncentruje się na stronie europejskiej, gdzie znajduje się 90% hoteli w mieście. Hotele niskiej i średniej klasy znajdują się głównie na Sarayburnu, podczas gdy hotele wyższej klasy znajdują się głównie w dzielnicach rozrywkowych i bankowych na północ od Złotego Rogu. Każdego roku siedemdziesiąt muzeów Stambułu, z których najpopularniejsze to Muzeum Pałacu Topkap i Hagia Sophia, generuje 30 milionów dolarów dochodu. Plan zagospodarowania środowiska Stambułu wspomina również o 17 pałacach, 64 meczetach i 49 kościołach o wartości historycznej.

KODY TELEFONICZNE

Stambuł jest jedynym miastem/prowincją Turcji z więcej niż jednym kodem telefonicznym: 212 po stronie europejskiej, 216 po stronie azjatyckiej i 216 po stronie Wysp Książęcych. Dzwoniąc z jednego kontynentu na drugi, użyj tego samego formatu wybierania, co w przypadku połączenia międzystanowego: 0 + numer kierunkowy (212 lub 216) + 7-cyfrowy numer telefonu Może się wydawać, że jest to połączenie międzystanowe, ale zostanie uwzględnione jako połączenie lokalne w celach płatniczych. Jeśli nie wybierzesz kodu podczas wykonywania połączenia międzykontynentalnego, połączenie nie zostanie automatycznie przekierowane na numer innego kontynentu; zamiast tego najprawdopodobniej zostaniesz połączony z „niewłaściwym” numerem, który znajduje się na tym samym kontynencie co ty, ponieważ wiele zestawów liczb jest używanych na obu kontynentach (choć oczywiście z różnymi kodami). Dzwoniąc pod numer na kontynencie, na którym się teraz znajdujesz, wystarczy 7-cyfrowy numer. Jeśli dzwonisz na numer stacjonarny z telefonu komórkowego (nawet jeśli znajduje się on na tym samym kontynencie co Ty), nie zapomnij najpierw wybrać kodu, niezależnie od tego, na jakim kontynencie się znajdujesz.

KARTY SIM

Przedpłacone karty SIM (około 30 TRY z możliwą do wykorzystania kwotą 5 TRY) można kupić w kioskach Vodafone, Türk Telekom lub Turkcell na lotnisku lub w firmach w całym mieście. Mogą poprosić o kopię paszportu.

Możesz używać zagranicznych telefonów przez około dwa tygodnie, zanim IMSI zostanie zabroniony przez wszystkich operatorów (z wyjątkiem podróży z zagraniczną kartą SIM) i musisz zarejestrować telefon, co możesz robić tylko co dwa lata.

INTERNET

Hotel:

Każdy hotel posiada własną sieć Wi-Fi. Niektóre hotele mają problemy z konfiguracją sieci lub łącznością ze względu na swoją historyczną lokalizację, ale przynajmniej będziesz cieszyć się bezpłatnym wi-fi w swoim hotelu. Aby uzyskać dostęp do Internetu, wystarczy nauczyć się hasła do Wi-Fi.

Kawiarnie:

Każda kawiarnia, bistro i restauracja zapewnia swoim klientom dostęp do Internetu. Nawet skromne jadłodajnie mają teraz dostęp do internetu. Stabilność i tempo pracy kawiarni, bistro lub restauracji zależy od tego, gdzie się znajdujesz i od rodzaju kawiarni, bistro lub restauracji, w której się znajdujesz. O ile nie jest naprawdę tłoczno, Starbucks, Nero i inne podobne lokale zwykle oferują stałą jakość -fi. Jeśli jesteś w Starbucks, wszystko, co musisz zrobić, to podłączyć swoje urządzenie (SSID powinien być TTNET lub DorukNet, A jeśli jesteś w Nero, DorukNet) i podać kilka prostych informacji w celu uwierzytelnienia. Potem wszystko gotowe. Jeśli jesteś w innej restauracji lub kawiarni, po prostu poproś serwer o identyfikator SSID i hasło i gotowe. Urządzenie jest zainstalowane w kilku kawiarniach i restauracjach wzdłuż Istiklal Caddesi w Beyoglu.

Skwery i przestrzenie publiczne:

Władze Stambułu ogłosiły, że bezpłatne publiczne wi-fi będzie oferowane w głównych centrach miast i na placach. Wystarczy zarejestrować swój identyfikator przez telefon komórkowy (oczywiście w pobliżu jednego z tych obiektów) i otrzymasz hasło dostępu.

Wi-Fi w podróży:

Podczas pobytu w Turcji możesz wynająć mobilny hotspot Wi-Fi. Działa na połączeniu 3G w całym kraju i umożliwia podłączenie do dziesięciu urządzeń jednocześnie. Te małe gadżety można łatwo zarezerwować online.