Kinugawa Onsen

Kinugawa Onsen ligt in een smalle vallei, uitgesleten door de Kinugawa-rivier in het westelijke deel van Nikkō, prefectuur Tochigi. De warmwaterbronnen waarnaar de stad is vernoemd, werden ontdekt in de vroege Meiji-periode, kort na 1870, toen ontdekkingsreizigers voor het eerst de warmte en therapeutische eigenschappen van het water opmerkten. Op twee uur treinafstand van het centrum van Tokio werd het resort gepromoot als een 'binnensalon' voor de elite van de hoofdstad – een toegankelijk toevluchtsoord waar stedelingen de drukte van de stad achter zich konden laten voor een rustigere rust te midden van beboste heuvels.

De rivier die door de stad stroomt, draagt ​​een naam die vaak wordt vertaald als "Boze Duivelsrivier". Hoewel de exacte etymologie onduidelijk blijft, schrijven de meeste bronnen de naam toe aan de ooit zo woeste stroming van de rivier, die vóór de bouw van de dam plotseling woest overstroomde. Na verloop van tijd werd de valleibodem gevormd door zowel water als mensenhanden: eenvoudige herbergen maakten plaats voor grotere ryokan- en hotelcomplexen, waarvan de architectuur varieerde van traditionele vakwerkhuizen tot modernere gebouwen met meerdere verdiepingen.

In de jaren 70 maakte Kinugawa Onsen een snelle groei door. Verbeterde weg- en spoorverbindingen zorgden voor een explosie van pakketreizen en tientallen grootschalige ryokan verrezen langs de rivieroevers. Zowel stadsplanners als particuliere investeerders beschouwden het resort als een hoeksteen van de regionale ontwikkeling, een aanvulling op de nabijgelegen attracties in Nikko. Groepsreizigers konden per gecharterde bus of met de speciale treinen van Tobu Railway aankomen, met een rechtstreekse uitstap bij station Kinugawa Onsen.

Maar onder de schijn van welvaart gingen structurele kwetsbaarheden schuil. De nationale recessie van de jaren negentig deed de consumentenvraag naar binnenlandse reizen afnemen en een lokale financiële instelling, de Ashikaga Bank, ging failliet. Naarmate het aantal groepsboekingen afnam, konden veel van de grotere hotels hun schulden niet meer nakomen. Lege gebouwen vullen nu de oevers van de rivier – stille herinneringen aan speculatieve overschrijdingen en veranderende vrijetijdspatronen.

In 2005 nam Shigeru Itoh, hoogleraar stedenbouwkunde, Kinugawa Onsen op in zijn pamflet Lelijk Japan (悪い景観100景) en noemde het een van de meest onaantrekkelijke ontwikkelingen van het land. De titel "derde lelijkste" was te danken aan de tegenstelling tussen onvoltooide of verlaten gebouwen en een omgeving van natuurlijke charme. Itohs kritiek was verre van louter retoriek, maar zette lokale belanghebbenden aan tot actie. Een paar jaar later, toen de wereldwijde brandstofprijzen in 2008 sterk stegen, begonnen reizigers de voorkeur te geven aan bestemmingen die per trein bereikbaar waren in plaats van per vliegtuig of snelweg. Kinugawa Onsen profiteerde direct van deze verschuiving en registreerde opnieuw een merkbare stijging van het aantal bezoekers.

Tegenwoordig ontvangt het resort jaarlijks nog altijd ruim twee miljoen bezoekers, van wie velen per trein komen.

De kern van Kinugawa Onsen bestaat uit een cluster van hotels en ryokan, elk met een of meer bronnen op het terrein. Het water schijnt spierpijn en vermoeidheid te verlichten, en de melkachtige glans wordt toegeschreven aan opgeloste mineralen. Gasten kunnen kiezen uit openbare baden, privé-familiebaden of een openlucht "rotenburo" met uitzicht op de beboste hellingen. Ondanks de aanwezigheid van enkele vervallen panden, zijn de meeste accommodaties nog steeds in gebruik en bieden ze accommodaties variërend van sobere guesthouses tot resorts met volledige service, compleet met meergangen kaiseki-maaltijden.

Voor wie een rustigere omgeving zoekt, liggen de nabijgelegen Kawaji Onsen en de kleinere gehuchten die gezamenlijk bekend staan ​​als Oku-Kinu stroomopwaarts. Oku-Kinu omvat een reeks rustieke herbergen, verscholen in smallere valleien, waar bezoekers kunnen wandelen naar afgelegen bronnen te midden van beuken- en cederbossen.

Een busrit van vijf minuten vanaf station Kinugawa Onsen brengt u naar Edo Wonderland Nikko Edomura, een cultureel themapark gewijd aan de Edoperiode (1603-1868). Personeel in kostuum – samoerai, geisha's en gewone dorpelingen – bevolken de gereconstrueerde straten en gebouwen en geven interactieve demonstraties van boogschieten, zwaardvechten en traditioneel handwerk. Bezoekers kunnen live optredens bijwonen van ninja-actiechoreografie, getuige zijn van oiran-optochten (een processie van een hoge courtisane) of zich in historische kleding hullen voor foto's. Het park is het hele jaar geopend, met kortere openingstijden en tijdelijke sluitingen op woensdag en bepaalde feestdagen in de wintermaanden. De toegang bedraagt ​​ongeveer ¥4.700 voor volwassenen en ¥2.400 voor kinderen.

Acht minuten lopen vanaf Kinugawa Onsen brengt je naar Tobu World Square, waar 102 zeer gedetailleerde schaalmodellen van UNESCO-werelderfgoedlocaties in miniatuurformaat (1:25) staan. Van de Grote Piramiden van Gizeh tot Angkor Wat, bezoekers kunnen in één middag alle wereldberoemde bezienswaardigheden bezoeken. Kleine beeldjes – zo'n 140.000 in totaal – zijn opgesteld om alledaagse taferelen te suggereren: marktkraampjes, toeristen die foto's maken, lokale ceremonies. Het park kost ongeveer ¥2.500 voor volwassenen en ¥1.200 voor kinderen. Een pendelbus vanaf station Kinugawa Onsen brengt je in ongeveer vijf minuten naar deze attractie.

De meest directe toegang tot Kinugawa Onsen wordt geboden door de Tobu-spoorlijn vanaf station Asakusa. Conventionele forensentreinen, die twee tot drie keer overstappen vereisen, duren ongeveer drie tot drieënhalf uur en kosten ongeveer ¥1.550 voor een enkele reis. Handiger zijn de beperkte sneltreinen:

• Kinu (uitgevoerd door SPACIA-materieel): reis van 2 uur, ¥2.890.
• AIZU (uitgevoerd door Revaty-treinen): reis van 2 uur, ¥2.990; gaat verder voorbij Kinugawa naar de regio Aizu.

Beide treinen vertrekken elke 30-60 minuten en stoppen bij station Tobu Skytree. Reizigers kunnen een enkele reis reserveren of een retourkorting krijgen door tickets voor express-zitplaatsen (¥1.340 voor SPACIA, ¥1.440 voor Revaty) te combineren met een meerdaagse vervoerspas.

Hoewel er geen directe Japan Rail (JR)-verbinding naar Kinugawa Onsen is, zijn er een paar routes die uitsluitend per trein reizen mogelijk maken:

• Shinkansen-Nikko-lijntransfer: van Tokio in de Tohoku-regio, Shinkansen naar Utsunomiya (ongeveer 50 minuten), vervolgens JR Nikko-lijn naar Imaichi Station (35 minuten). Een korte wandeling leidt naar station Tobu Shimo-Imaichi, waar de lokale Tobu-trein van 20 minuten naar Kinugawa Onsen vertrekt.
• Transfer naar station Shinkansen–JR Nikko: Zoals hierboven beschreven naar Utsunomiya, ga verder naar station JR Nikko, loop vervolgens naar station Tobu Nikko en stap aan boord van een directe Tobu-trein naar Kinugawa Onsen.

Regionale JR-passen, zoals de Tokyo Wide Pass, dekken het Shinkansen-traject, maar niet het Tobu-traject. Hiervoor geldt een apart tarief (ongeveer ¥250–¥310). Houders van de nationale Japan Rail Pass betalen een toeslag voor het Tobu-traject.

De Tohoku Express Bus rijdt één keer per dag heen en terug tussen station Tokio en station Kinugawa Onsen (3,5 uur, ¥ 2.500 enkele reis of ¥ 4.000 retour). De bus vertrekt om 7:50 uur vanuit Tokio; de terugreis vertrekt om 15:30 uur vanuit Kinugawa, met een halte op Tobu World Square. Een vergelijkbare bus verbindt station Yokohama (en, via luchthaven Haneda, de baai van Tokio) met Kinugawa, en rijdt twee keer per dag in beide richtingen (4,5 uur, ¥ 3.300).

Binnen het resort rijden er af en toe lokale bussen naar de stations Kinugawa Onsen en Kinugawa Kōen. Taxi's zijn het betrouwbaarste, maar ook duurdere, vervoermiddel om afgelegen herbergen te bereiken.

Buitenlandse bezoekers kunnen kiezen uit verschillende Tobu Railway-passen om de transport- en toegangskosten te verlagen:

• Nikko Pass – Werelderfgoedgebied (2 dagen, ¥2.000): onbeperkt reizen met de Tobu-trein tussen Tobu-Nikko, Shimo-Imaichi en Kinugawa Onsen; onbeperkt lokale bussen in het Nikko-gebied; korting op toegang tot Edo Wonderland en Tobu World Square.
• Nikko Pass – hele gebied (4 dagen, ¥4.520 april–november; ¥4.150 andere maanden): omvat alle kenmerken van het Werelderfgoedgebied plus bussen naar het Chūzenji-meer, Yumoto Onsen en de Kirifuri-watervallen.
• Marugoto Nikko Kinugawa Free Pass (4 dagen, ¥5.630–¥6.150): Beschikbaar voor alle reizigers; onbeperkt reizen met treinen en bussen in de Kinugawa- en Nikko-zones, inclusief werelderfgoedlocaties en de merenroute.

Deze passen omvatten één retourreis met de reguliere forensentreinen vanuit Asakusa. U kunt ook snelzitplaatsreserveringen toevoegen met twintig procent korting als u deze tegelijk met de pas koopt.

Recreatieve activiteiten
Naast baden biedt Kinugawa Onsen een scala aan activiteiten voor ieders smaak. De Kinugawa-rivier, hoewel afgedamd, biedt nog steeds mogelijkheden voor raften die doen denken aan zijn 'boze' reputatie. De Nichien Momiji-lijn – een oude snelweg die Kinugawa met Kawaji verbindt – biedt schilderachtige tochten in de herfst, wanneer de esdoorns felgekleurd zijn. Wandelaars kunnen wandelpaden verkennen die de omliggende heuvels in klimmen, terwijl degenen die zich aangetrokken voelen tot architectonisch verval langs de rand van de stad kunnen wandelen en verlaten hotels en ryokan vinden, overblijfselen van een vervlogen ambitie.

De afgelopen jaren hebben gemeentelijke overheden en particuliere partijen projecten ondernomen om de rivieroever te verfraaien. Verschillende vervallen gebouwen zijn gesloopt en er zijn nieuwe voetpaden, kleine parken en openluchtvoetbaden aangelegd. Deze inspanningen zijn erop gericht het karakter van de stad te behouden – door de aantrekkingskracht van warmwaterbronnen, de historische sfeer en moderne voorzieningen in balans te brengen – en tegelijkertijd verdere achteruitgang te voorkomen.

Kinugawa Onsen is vandaag de dag nog steeds een plek vol contrasten. De traditionele baden en aangelegde herbergen staan ​​naast stille betonnen skeletten. De themaparken herinneren aan een vervlogen tijdperk van nostalgisch vermaak, terwijl lokale gidsen stroomopwaarts naar rustigere enclaves wijzen. Voor bezoekers die op zoek zijn naar een ongedwongen onderbreking van het stadsleven, of voor wie geïnteresseerd is in de complexe erfenis van regionaal toerisme, biedt Kinugawa Onsen zowel comfort als een subtiele les in vergankelijkheid.