Μπελίζ

Ένας συνδυασμός φυσικών παραγόντων – το κλίμα, ο ύφαλος του Μπελίζ, περισσότερα από 450 νησιά ανοιχτά από την ακτή, εξαιρετικό ψάρεμα, ασφαλή νερά για βαρκάδα, καταδύσεις και κολύμβηση με αναπνευστήρα, πολλά ποτάμια για ράφτινγκ και καγιάκ, διάφορες ζούγκλες και καταφύγια άγριας ζωής για πεζοπορία, παρατήρηση πουλιών και περιηγήσεις με ελικόπτερα και πολλά ερείπια των Μάγια – υποστηρίζει την ακμάζουσα βιομηχανία του τουρισμού και του οικοτουρισμού. Διαθέτει επίσης το μεγαλύτερο σύστημα σπηλαίων στην Κεντρική Αμερική.

Το κόστος ανάπτυξης είναι υψηλό, αλλά η κυβέρνηση του Μπελίζ έχει κάνει τον τουρισμό δεύτερη αναπτυξιακή προτεραιότητά του μετά τη γεωργία. Το 2012, οι αφίξεις τουριστών ανήλθαν συνολικά σε 917,869 (εκ των οποίων περίπου 584,683 ήταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες) και τα έσοδα από τον τουρισμό ξεπέρασαν τα 1.3 δισεκατομμύρια δολάρια.

Το Μπελίζ έχει ένα τροπικό κλίμα με ευδιάκριτες υγρές και ξηρές εποχές, αν και υπάρχει σημαντική διακύμανση στα καιρικά μοτίβα ανάλογα με την περιοχή. Οι θερμοκρασίες ποικίλλουν ανάλογα με το υψόμετρο, την γειτνίαση με την ακτή και τις ήπιες επιπτώσεις των εμπορικών ανέμων της βορειοανατολικής Καραϊβικής. Οι μέσες θερμοκρασίες στις παράκτιες περιοχές κυμαίνονται από 24°C (75.2°F) τον Ιανουάριο έως 27°C (80.6°F) τον Ιούλιο. Οι θερμοκρασίες είναι ελαφρώς υψηλότερες στο εσωτερικό, εκτός από τα νότια υψίπεδα, όπως το Mountain Pine Ridge, όπου είναι πολύ πιο δροσερό όλο το χρόνο. Συνολικά, οι εποχές χαρακτηρίζονται περισσότερο από διαφορές στην υγρασία και τις βροχοπτώσεις παρά από διαφορές στη θερμοκρασία.

Η μέση βροχόπτωση ποικίλλει σημαντικά, κυμαινόμενη από 1,350 mm στα βόρεια και δυτικά έως περισσότερα από 4,500 mm στο νότο. Η εποχική διακύμανση των βροχοπτώσεων είναι μεγαλύτερη στις βόρειες και κεντρικές περιοχές της χώρας, όπου λιγότερα από 100 mm βροχής το μήνα πέφτουν μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου ή Μαΐου. Η ξηρή περίοδος είναι μικρότερη στο νότο, συνήθως διαρκεί μόνο από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο. Μια συντομότερη, λιγότερο βροχερή περίοδος, γνωστή τοπικά ως «μικρή ξηρασία», εμφανίζεται συνήθως στα τέλη Ιουλίου ή τον Αύγουστο, μετά την έναρξη της περιόδου των βροχών.

Οι τυφώνες έπαιξαν σημαντικό – και καταστροφικό – ρόλο στην ιστορία της Μπελίζ. Το 1931, ένας ανώνυμος τυφώνας κατέστρεψε περισσότερα από τα δύο τρίτα των κτιρίων στην πόλη Μπελίζ και σκότωσε περισσότερους από 1,000 ανθρώπους. Το 1955, ο τυφώνας Janet κατέστρεψε τη βόρεια πόλη Corozal. Μόλις έξι χρόνια αργότερα, ο τυφώνας Hattie έπληξε την κεντρική παράκτια περιοχή της χώρας με ανέμους άνω των 300 km/h και καταιγίδες ύψους 4 μέτρων. Η καταστροφή της Πόλης του Μπελίζ για δεύτερη φορά μέσα σε τριάντα χρόνια οδήγησε στη μετακίνηση της πρωτεύουσας περίπου 50 μίλια στην ενδοχώρα στην προγραμματισμένη πόλη Μπελμοπάν.

Το 1978, ο τυφώνας Γκρέτα προκάλεσε ζημιές αξίας άνω των 25 εκατομμυρίων δολαρίων στη νότια ακτή. Στις 9 Οκτωβρίου 2001, ο τυφώνας Ίρις έφτασε στην ξηρά στο Monkey River Town ως καταιγίδα κατηγορίας 4 με ανέμους 145 mph (233 km/h). Η καταιγίδα κατέστρεψε τα περισσότερα σπίτια του χωριού και εξαφάνισε την καλλιέργεια της μπανάνας. Το 2007, ο τυφώνας Ντιν, κατηγορίας 5, έπεσε στην ξηρά μόλις 40 χιλιόμετρα βόρεια των συνόρων Μπελίζ-Μεξικού. Ο Ντιν προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές στο βόρειο Μπελίζ.

Ο τυφώνας Richard, ένας τυφώνας κατηγορίας 2, ήταν ο τελευταίος τυφώνας που έπεσε απευθείας στο Μπελίζ. Έφτασε στην ξηρά περίπου 32 χλμ. νότια-νοτιοανατολικά της πόλης Μπελίζ στις 00:45 UTC στις 25 Οκτωβρίου 2010. Η καταιγίδα κινήθηκε προς την ενδοχώρα προς το Μπελμοπάν και προκάλεσε ζημιές 33.8 εκατομμυρίων δολαρίων Z $ (17.4 εκατομμύρια $ το 2010), κυρίως σε καλλιέργειες και σπίτια.

Το Μπελίζ βρίσκεται στις ακτές της Καραϊβικής της βόρειας Κεντρικής Αμερικής. Συνορεύει με τη μεξικανική πολιτεία Quintana Roo στα βόρεια, με το διαμέρισμα της Γουατεμάλας Petén στα δυτικά κατά μήκος μιας απροσδιόριστης γραμμής γνωστής ως νεκρής ζώνης και με το διαμέρισμα της Γουατεμάλας Izabal στα νότια. Η Μπελίζ και η Γουατεμάλα δεν έχουν καθορισμένα σύνορα λόγω της σύγκρουσης που περιγράφηκε προηγουμένως, η οποία περιλαμβάνει πάνω από 100 νησιά στην Καραϊβική Θάλασσα. Στα ανατολικά, στην Καραϊβική Θάλασσα, ο δεύτερος μεγαλύτερος υφάλος φραγμού στον κόσμο συνορεύει με μεγάλο μέρος της μήκους 386 χιλιομέτρων, κυρίως ελώδης ακτογραμμή. Η έκταση της χώρας είναι 22,960 τετραγωνικά χιλιόμετρα (8,865 τετραγωνικά μίλια), ελαφρώς μεγαλύτερη από το Ελ Σαλβαδόρ, το Ισραήλ, το Νιου Τζέρσεϊ ή την Ουαλία. Οι πολλές λιμνοθάλασσες κατά μήκος της ακτής και στο βόρειο εσωτερικό μειώνουν την πραγματική έκταση της χώρας σε 21,400 τετραγωνικά χιλιόμετρα (8,263 τετραγωνικά μίλια).

Το Μπελίζ έχει σχήμα ορθογωνίου που εκτείνεται περίπου 280 χιλιόμετρα από βορρά προς νότο και περίπου 100 χιλιόμετρα από ανατολή προς δύση, με συνολικό μήκος χερσαίων συνόρων 516 χιλιομέτρων. Οι κυματοειδείς ροές δύο ποταμών, του Hondo και του Sarstoon, καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία των βόρειων και νότιων συνόρων της χώρας. Τα δυτικά σύνορα δεν ακολουθούν κανένα φυσικό χαρακτηριστικό και διατρέχουν κατεύθυνση βορρά-νότου μέσα από πεδινά δάση και ορεινά οροπέδια.

Το βόρειο τμήμα του Μπελίζ αποτελείται κυρίως από επίπεδες, ελώδεις παράκτιες πεδιάδες που κατά τόπους είναι πυκνά δασωμένες. Η χλωρίδα είναι πολύ ποικιλόμορφη λαμβάνοντας υπόψη τη μικρή γεωγραφική περιοχή. Στα νότια βρίσκεται η χαμηλή οροσειρά των Μάγια. Το υψηλότερο σημείο στο Μπελίζ είναι το Doyle's Delight στα 1,124 μέτρα (3,688 πόδια).

Η τραχιά γεωγραφία του Μπελίζ έχει επίσης κάνει την ακτογραμμή και τη ζούγκλα της χώρας ελκυστικές για τους εμπόρους ναρκωτικών, οι οποίοι τη χρησιμοποιούν ως πύλη προς το Μεξικό. Το 2011, οι Ηνωμένες Πολιτείες τοποθέτησαν το Μπελίζ στον κατάλογο των χωρών που θεωρούνται μεγάλες παραγωγοί ναρκωτικών ή χώρες διέλευσης ναρκωτικών.

Διατήρηση του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας

Η Μπελίζ είναι μια χώρα με πλούσια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας, λόγω της μοναδικής της θέσης μεταξύ Βόρειας και Νότιας Αμερικής, και ενός ευρέος φάσματος κλίματος και ενδιαιτημάτων για φυτά και ζώα. Ο χαμηλός ανθρώπινος πληθυσμός του Μπελίζ και τα 22,970 τετραγωνικά χιλιόμετρα (8,867 τετραγωνικά μίλια) της υπανάπτυκτης γης παρέχουν έναν ιδανικό βιότοπο για περισσότερα από 5,000 είδη φυτών και εκατοντάδες είδη ζώων, συμπεριλαμβανομένων των αρμαντίλων, φιδιών και πιθήκων.

Το Cockscomb Basin Wildlife Sanctuary είναι ένα καταφύγιο άγριας ζωής στο νότιο-κεντρικό Μπελίζ που δημιουργήθηκε για την προστασία των δασών, της άγριας ζωής και των λεκανών απορροής μιας περιοχής περίπου 400 ^km2 στις ανατολικές πλαγιές των βουνών Μάγια. Το καταφύγιο ιδρύθηκε το 1990 ως το πρώτο καταφύγιο άγριας ζωής για τον τζάγκουαρ και περιγράφεται από έναν συγγραφέα ως το πρώτο καταφύγιο στον κόσμο για τον τζάγκουαρ.

Βλάστηση και χλωρίδα

Ενώ πάνω από το 60% της έκτασης του Μπελίζ καλύπτεται από δάση, περίπου το 20% καλύπτεται από καλλιεργούμενη γη (γεωργία) και ανθρώπινους οικισμούς. Η σαβάνα, οι θάμνοι και οι υγρότοποι αποτελούν την υπόλοιπη κάλυψη γης της Μπελίζ. Σημαντικά οικοσυστήματα μαγγροβίων υπάρχουν επίσης στο τοπίο του Μπελίζ. Ως μέρος του παγκοσμίως σημαντικού Μεσοαμερικανικού Βιολογικού Διαδρόμου, που εκτείνεται από το νότιο Μεξικό έως τον Παναμά, η βιοποικιλότητα του Μπελίζ –τόσο θαλάσσια όσο και χερσαία– είναι πλούσια, με άφθονη χλωρίδα και πανίδα.

Η Μπελίζ είναι επίσης ηγέτης στην προστασία της βιοποικιλότητας και των φυσικών πόρων. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Βάση Δεδομένων Προστατευόμενων Περιοχών, το 37% της επικράτειας του Μπελίζ τελεί υπό κάποια μορφή επίσημης προστασίας, καθιστώντας το ένα από τα πιο εκτεταμένα επίγεια συστήματα προστατευόμενων περιοχών στην Αμερική. Αντίθετα, μόνο το 27% της επικράτειας της Κόστα Ρίκα προστατεύεται.

Περίπου το 13.6% των χωρικών υδάτων του Μπελίζ, όπου βρίσκεται ο Κοραλλιογενής Ύφαλος του Μπελίζ, προστατεύονται επίσης. Ο Κοραλλιογενής Ύφαλος του Μπελίζ είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος υφάλος φραγμού στον κόσμο, μετά τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο στην Αυστραλία.

Μια μελέτη τηλεπισκόπησης που διεξήχθη από το Aquatic Center for the Humid Tropics of Latin America and the Caribbean (CATHALAC) και τη NASA σε συνεργασία με το Τμήμα Δασών και το Κέντρο Πληροφοριών Γης (LIC) του Υπουργείου Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος (MNRE) του η κυβέρνηση του Μπελίζ, που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 2010, διαπίστωσε ότι η δασική κάλυψη στο Μπελίζ ήταν περίπου 62.7% στις αρχές του 2010, από 75.9% στα τέλη του 1980. Μια παρόμοια μελέτη από το Belize Tropical Forest Studies and Conservation International βρήκε παρόμοιες τάσεις στη δασική κάλυψη του Μπελίζ. Και οι δύο μελέτες δείχνουν ότι το 0.6% της δασικής κάλυψης του Μπελίζ χάνεται κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα την εκκαθάριση κατά μέσο όρο 10,050 εκταρίων (24,835 στρεμμάτων) ετησίως. Η υποστηριζόμενη από την USAID μελέτη ERVIR, που διεξήχθη από τις CATHALAC, NASA και MNRE, έδειξε επίσης ότι οι προστατευόμενες περιοχές στο Μπελίζ είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές στην προστασία των δασών της χώρας. Ενώ μόνο το 6.4 τοις εκατό των δασών εντός των νομίμως καθορισμένων προστατευόμενων περιοχών εκκαθαρίστηκε μεταξύ 1980 και 2010, περισσότερο από το ένα τέταρτο των δασών εκτός προστατευόμενων περιοχών χάθηκε.

Ως χώρα με σχετικά υψηλή δασική κάλυψη και χαμηλά ποσοστά αποψίλωσης, το Μπελίζ έχει σημαντικές δυνατότητες να συμμετάσχει σε πρωτοβουλίες όπως το REDD. Είναι σημαντικό ότι η μελέτη SERVIR για την αποψίλωση των δασών στο Μπελίζ αναγνωρίστηκε επίσης από την Ομάδα για τις Παρατηρήσεις της Γης (GEO), της οποίας η Μπελίζ είναι μέλος.

Γεωλογία, ορυκτό δυναμικό και ενέργεια

Η Μπελίζ είναι γνωστό ότι έχει μια σειρά από οικονομικά σημαντικά ορυκτά, αλλά κανένα σε επαρκή ποσότητα που να δικαιολογεί την εξόρυξη. Αυτά τα ορυκτά περιλαμβάνουν δολομίτη, βαρίτη (πηγή βαρίου), βωξίτη (πηγή αλουμινίου), κασιρίτη (πηγή κασσίτερου) και χρυσό. Το 1990, ο ασβεστόλιθος που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή δρόμων ήταν ο μόνος ορυκτός πόρος που εξορύσσεται για οικιακή χρήση ή εξαγωγή.

Η ανάπτυξη του πετρελαίου που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην πόλη του Spanish Lookout το 2006 έφερε νέες ευκαιρίες και προκλήσεις σε αυτήν την αναπτυσσόμενη χώρα.

Barrier Reef της Μπελίζ

Ο Κοραλλιογενής Ύφαλος του Μπελίζ είναι μια σειρά από κοραλλιογενείς υφάλους που βρίσκονται κατά μήκος της ακτής του Μπελίζ, περίπου 300 μέτρα υπεράκτια προς τα βόρεια και 40 χιλιόμετρα νότια, εντός των συνόρων της χώρας. Το Belize Barrier Reef είναι ένα τμήμα μήκους 300 χιλιομέτρων του Μεσοαμερικανικού Συστήματος Κοραλλιογενών Ύφαλων που εκτείνεται από το Κανκούν στο βορειοανατολικό άκρο της χερσονήσου Γιουκατάν, κατά μήκος της Ριβιέρα Μάγια έως την Ονδούρα, καθιστώντας τον ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα κοραλλιογενών υφάλων στον κόσμο.

Είναι ο κύριος τουριστικός προορισμός στο Μπελίζ, δημοφιλής για καταδύσεις και κολύμβηση με αναπνευστήρα, και προσελκύει σχεδόν τους μισούς από τους 260,000 επισκέπτες. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τον κλάδο της αλιείας. Ο Κάρολος Δαρβίνος τον περιέγραψε το 1842 ως «τον πιο αξιόλογο ύφαλο στις Δυτικές Ινδίες».

Ο Ύφαλος του Μπελίζ ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO το 1996 λόγω της ευθραυστότητας και των φυσικών ενδιαιτημάτων του που είναι σημαντικοί για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας επί τόπου.

Είδος

Ο ύφαλος του Μπελίζ φιλοξενεί μια μεγάλη ποικιλία φυτών και ζώων και είναι ένα από τα πιο διαφορετικά οικοσυστήματα στον κόσμο:

• 70 είδη πετρώδη κοράλλια
• 36 είδη μαλακών κοραλλιών
• 500 είδη ψαριών
• Εκατοντάδες είδη ασπόνδυλων

Με το 90% του υφάλου να είναι ακόμη ανεξερεύνητο, ορισμένοι εκτιμούν ότι μόνο το 10% όλων των ειδών έχει ανακαλυφθεί.

Διατήρηση

Η Μπελίζ ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που απαγόρευσε πλήρως την τράτα βυθού τον Δεκέμβριο του 2010. Τον Δεκέμβριο του 2015, η Μπελίζ απαγόρευσε τις υπεράκτιες γεωτρήσεις πετρελαίου εντός ενός χιλιομέτρου από τον φραγμό ύφαλο και τα επτά μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς του.

Παρά αυτά τα προστατευτικά μέτρα, ο ύφαλος εξακολουθεί να απειλείται από τη θαλάσσια ρύπανση και τον ανεξέλεγκτο τουρισμό, τη ναυτιλία και την αλιεία. Άλλες απειλές περιλαμβάνουν τυφώνες, καθώς και την υπερθέρμανση του πλανήτη και την επακόλουθη αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών, η οποία οδηγεί στη λεύκανση των κοραλλιών. Οι επιστήμονες λένε ότι περισσότερο από το 40% του κοραλλιογενούς υφάλου του Μπελίζ έχει υποστεί ζημιές από το 1998.

Ο πληθυσμός της Μπελίζ το 2010 ήταν 324,528. Το συνολικό ποσοστό γονιμότητας για το Μπελίζ το 2009 ήταν 3.6 παιδιά ανά γυναίκα. Το ποσοστό γεννήσεων ήταν 27.33 γεννήσεις ανά 1,000 πληθυσμό και το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 5.8 θάνατοι ανά 1,000 πληθυσμό.

Οι Μάγια

Οι Μάγια πιστεύεται ότι ήταν παρόντες στο Μπελίζ και στην περιοχή του Γιουκατάν από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. Ωστόσο, μεγάλο μέρος του αρχικού πληθυσμού των Μάγια της Μπελίζ εξαφανίστηκε από συγκρούσεις μεταξύ διαρκώς αντιμαχόμενων φυλών. Μερικοί πέθαναν από ασθένεια μετά την ανακάλυψη από Ευρωπαίους. Τρεις ομάδες Μάγια κατοικούν σήμερα στη χώρα: οι Γιουκατέκ (που ήρθαν από το Γιουκατάν του Μεξικού για να ξεφύγουν από τον σκληρό πόλεμο των καστών του 1840), οι Μοπάν (που είναι ιθαγενείς στο Μπελίζ αλλά εκδιώχθηκαν στη Γουατεμάλα από τους Βρετανούς για λεηλασίες οικισμών. επέστρεψαν στο Μπελίζ για να γλιτώσουν από τη σκλαβιά των Γουατεμάλας τον 19ο αιώνα), και οι Q. The Q'eqchi' (οι οποίοι επίσης διέφυγαν από τη σκλαβιά στη Γουατεμάλα τον 19ο αιώνα). Οι τελευταίες ομάδες βρίσκονται κυρίως στην περιοχή του Τολέδο.

Κρεόλες

Κρεόλες, που ονομάζονται επίσης Crioles, αποτελούν περίπου το 21% του πληθυσμού της Μπελίζ και περίπου το 75% της διασποράς. Είναι απόγονοι δουλοπάροικων Bajmen και σκλάβων που έφεραν στο Μπελίζ για τη βιομηχανία υλοτομίας. Αυτοί οι σκλάβοι ήταν τελικά απόγονοι Δυτικών και Κεντροαφρικανών (πολλοί επίσης κατάγονταν από τον Miskito από τη Νικαράγουα) και γηγενείς Αφρικανούς που είχαν περάσει πολύ μικρές περιόδους στην Τζαμάικα και τις Βερμούδες. Οι κάτοικοι του Μπέι και οι γηγενείς Τζαμαϊκανοί έφτασαν στα τέλη του 19ου αιώνα, προσθέτοντας σε αυτούς τους ήδη διαφορετικούς λαούς, δημιουργώντας αυτήν την εθνική ομάδα.

Για όλες τις προθέσεις και τους σκοπούς, το Creole είναι ένας εθνοτικός και γλωσσικός προσδιορισμός. Μερικοί ιθαγενείς, συμπεριλαμβανομένων των ξανθών και των γαλανομάτας, μπορεί να αυτοαποκαλούνται Κρεόλ. Ο χαρακτηρισμός είναι φυλετικός παρά πολιτιστικός και είναι εμφανής στη φυσική εμφάνιση.

Μπελιζιανά Κρεολικά Αγγλικά ή Kriol αναπτύχθηκε κατά την εποχή της δουλείας και ιστορικά μιλούνταν μόνο από πρώην σκλάβους. Ωστόσο, έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας του Μπελιζέ, έτσι ώστε σήμερα ομιλείται από περίπου το 45% των κατοίκων της Μπελίζ. Το Belizean Creole προέρχεται κυρίως από τα αγγλικά. Οι γλώσσες υποστρώματος του είναι η Αμερινδική γλώσσα Miskito και οι διάφορες δυτικοαφρικανικές και μπαντού γλώσσες που έφεραν στη χώρα σκλάβοι. Οι κρεόλ βρίσκονται σε όλη την Μπελίζ, αλλά ιδιαίτερα σε αστικές περιοχές όπως η πόλη της Μπελίζ, οι παράκτιες πόλεις και χωριά και η κοιλάδα του ποταμού Μπελίζ.

Garinagu

The Garinagu (ενικός αριθμός Garifuna), που αποτελούν περίπου το 4.5 τοις εκατό του πληθυσμού, είναι ένα μείγμα καταγωγής από τη Δυτική και Κεντρική Αφρική, το Αράουακ και τα νησιά της Καραϊβικής. Αν και είναι αιχμάλωτοι που πήραν από την πατρίδα τους, δεν έχουν καταγραφεί ποτέ ως σκλάβοι. Οι δύο επικρατούσες θεωρίες είναι ότι το 1635 είτε ήταν επιζώντες από δύο καταγεγραμμένα ναυάγια είτε ότι ανέλαβαν τον έλεγχο του πλοίου στο οποίο έφτασαν.

Σε όλη την ιστορία, λανθασμένα ονομάζονταν Black Caribs. Όταν οι Βρετανοί πήραν τον έλεγχο του Αγίου Βικεντίου και των Γρεναδινών μετά τη Συνθήκη του Παρισιού το 1763, οι Γάλλοι άποικοι και οι σύμμαχοί τους Garinagu τους αντιτάχθηκαν. Οι Garinagu παραδόθηκαν τελικά στους Βρετανούς το 1796. Οι Βρετανοί χώρισαν τους Garifunas με πιο αφρικανική εμφάνιση από τους πιο ιθαγενείς. 5,000 Garinagu εξορίστηκαν από το νησί Baliceaux της Γρεναδίας. Ωστόσο, μόνο 2,500 από αυτούς επέζησαν από το ταξίδι στο Roatán, ένα νησί στα ανοικτά των ακτών της Ονδούρας. Η γλώσσα Garifuna ανήκει στην οικογένεια γλωσσών Arawakan, αλλά έχει μεγάλο αριθμό λέξεων δανεισμένες από τις γλώσσες της Καραϊβικής και τα αγγλικά.

Καθώς το Roatán ήταν πολύ μικρό και άγονο για να φιλοξενήσει τον πληθυσμό τους, οι Garinagu ζήτησαν από τις ισπανικές αρχές στην Ονδούρα άδεια να εγκατασταθούν στην ηπειρωτική χώρα. Οι Ισπανοί τους χρησιμοποίησαν ως στρατιώτες και εξαπλώθηκαν κατά μήκος των ακτών της Καραϊβικής της Κεντρικής Αμερικής. Ήδη από το 1802, οι Garinagu εγκαταστάθηκαν στον όρμο του Σηκουάνα, στην Punta Gorda και στην Punta Negra, στο Μπελίζ, μέσω Ονδούρας. Ωστόσο, στο Μπελίζ, η 19η Νοεμβρίου 1832 είναι η επίσημα αναγνωρισμένη ημερομηνία ως «Ημέρα Οικισμού Garifuna» στη Dangriga.

Σύμφωνα με μια γενετική μελέτη, η καταγωγή τους είναι κατά μέσο όρο 76% υποσαχάρια Αφρική, 20% Arawak/Island Carib και 4% ευρωπαϊκή.

Μέστιζος

Οι Μεστίζοι είναι άνθρωποι μεικτής ισπανικής και μάγιας καταγωγής. Ήρθαν στο Μπελίζ το 1847 για να ξεφύγουν από τον πόλεμο των καστών που έλαβε χώρα όταν χιλιάδες Μάγια ξεσηκώθηκαν ενάντια στο κράτος στο Γιουκατάν και σφαγίασαν περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού. Οι υπόλοιποι επιζώντες διέφυγαν πέρα ​​από τα σύνορα στο βρετανικό έδαφος. Τα Mestizos βρίσκονται σε όλο το Μπελίζ, αλλά τα περισσότερα ζουν στις βόρειες συνοικίες Corozal και Orange Walk. Οι Μεστίζοι είναι η μεγαλύτερη εθνότητα στο Μπελίζ και αποτελούν περίπου το ήμισυ του πληθυσμού. Οι πόλεις Mestizo επικεντρώνονται γύρω από μια κεντρική πλατεία και η κοινωνική ζωή περιστρέφεται γύρω από την καθολική εκκλησία που είναι χτισμένη στη μία πλευρά της πλατείας. Τα ισπανικά είναι η κύρια γλώσσα που ομιλείται από τους περισσότερους μεστίζους και τους ανθρώπους ισπανικής καταγωγής, αλλά πολλοί μιλούν επίσης άπταιστα αγγλικά και μπελιζιανά κριόλ. Λόγω των επιρροών τόσο του Kriol όσο και των Αγγλικών, πολλοί mestizo μιλούν αυτό που είναι γνωστό ως "μαγειρική ισπανική". Ο συνδυασμός πιάτων της Λατινικής Αμερικής και των Μάγια, όπως τα τάμαλες, εσκαμπέτσε, τσιρμόλε, ρελένο και εμπανάδες προέρχονται από τη μεξικάνικη πλευρά τους και οι τορτίγιες καλαμποκιού μεταφέρθηκαν από την πλευρά των Μάγια. Η μουσική προέρχεται κυρίως από τη μαρίμπα, αλλά παίζουν και τραγουδούν και με την κιθάρα. Οι χοροί που παίζονται στα πανηγύρια του χωριού περιλαμβάνουν το γουρουνοκέφαλο, τον ζαπατέαδο, τη μεστιζάδα, το πάσο ντόμπλε και πολλούς άλλους.

Γερμανόφωνοι Μεννονίτες

Περίπου το 4% του πληθυσμού είναι γερμανόφωνοι Μενονίτες αγρότες και τεχνίτες. Η συντριπτική πλειοψηφία είναι Ρώσοι Μεννονίτες γερμανικής καταγωγής που εγκαταστάθηκαν στη Ρωσική Αυτοκρατορία τον 18ο και 19ο αιώνα. Οι περισσότεροι Ρώσοι Μεννονίτες ζουν σε αποικίες μεννονίτη όπως το Spanish Lookout, το Shipyard, το Little Belize και το Blue Creek. Αυτοί οι Μενονίτες μιλούν Plautdietsch (μια γερμανική διάλεκτο) στην καθημερινή ζωή, αλλά χρησιμοποιούν κυρίως τα τυπικά γερμανικά για ανάγνωση (τη Βίβλο) και τη γραφή. Οι μεννονίτες που μιλούσαν Plautdietsch προέρχονταν από το Μεξικό κυρίως τα χρόνια μετά το 1958. Υπάρχουν επίσης μερικοί Μεννονίτες της Παλαιάς Τάξης που μιλούν κυρίως γερμανικά της Πενσυλβάνια και ήρθαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Ζουν κυρίως στο Upper Barton Creek και τους συναφείς οικισμούς του. Αυτοί οι Μεννονίτες προσέλκυσαν ανθρώπους από ποικίλα αναβαπτιστικά υπόβαθρα, σχηματίζοντας μια νέα κοινότητα. Μοιάζουν πολύ, αλλά διαφέρουν από τους Amish της Παλαιάς Τάξης.

Άλλες ομάδες

Το υπόλοιπο 5% του πληθυσμού ήταν ένα μείγμα Ινδών, Κινέζων, λευκών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά και πολλές άλλες ξένες ομάδες που εισήχθησαν για να αναπτύξουν τη χώρα. Κατά τη δεκαετία του 1860, μια μεγάλη εισροή Ανατολικών Ινδιάνων που είχαν περάσει για μικρό χρονικό διάστημα στην Τζαμάικα και βετεράνοι του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου από τη Λουιζιάνα και άλλες νότιες πολιτείες ίδρυσαν Συνομοσπονδιακές αποικίες στη Βρετανική Ονδούρα και εισήγαγαν εμπορική παραγωγή ζαχαροκάλαμου στην αποικία, δημιουργώντας 11 οικισμούς στην εσωτερικό. Τον 20ο αιώνα, περισσότεροι Ασιάτες άποικοι έφτασαν από την ηπειρωτική Κίνα, τη Νότια Κορέα, την Ινδία, τη Συρία και τον Λίβανο. Ο Said Musa, γιος ενός μετανάστη από την Παλαιστίνη, ήταν πρωθυπουργός της Μπελίζ από το 1998 έως το 2008. Μετανάστες από την Κεντρική Αμερική και Αμερικανοί και Αφρικανοί ομογενείς έχουν επίσης αρχίσει να εγκαθίστανται στη χώρα.

Μετανάστευση, μετανάστευση και δημογραφική αλλαγή

Οι Κρεολοί και άλλες εθνοτικές ομάδες μεταναστεύουν κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες για καλύτερες ευκαιρίες. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή των ΗΠΑ, ο αριθμός των Μπελιζιανών στις ΗΠΑ είναι περίπου 160,000 (εκ των οποίων οι 70,000 είναι νόμιμοι κάτοικοι και πολιτογραφημένοι πολίτες), αποτελούμενοι κυρίως από Κρεολούς και Γκαρίναγκου.

Λόγω συγκρούσεων σε γειτονικές χώρες της Κεντρικής Αμερικής, μεστίζοι από το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα και την Ονδούρα κατέφυγαν σε μεγάλους αριθμούς στη Μπελίζ τη δεκαετία του 1980, αυξάνοντας σημαντικά αυτή την ομάδα. Και τα δύο γεγονότα άλλαξαν τη δημογραφία του έθνους τα τελευταία 30 χρόνια.

Η ελευθερία της θρησκείας είναι εγγυημένη στο Μπελίζ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010, το 40.1% των Μπελιζιανών είναι Ρωμαιοκαθολικοί, το 31.8% Προτεστάντες (8.4% Πεντηκοστιανοί, 5.4% Αντβεντιστές, 4.7% Αγγλικανοί, 3.7% Μενονίτες, 3.6% Βαπτιστές, 2.9% Μεθοδιστές, 2.8% 1.7), 10.3% Μεθοδιστές. είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά, το 15.5% δηλώνει άλλες θρησκείες (θρησκεία των Μάγια, Garifuna, Obeah και Myalism καθώς και μειονότητες Μορμόνων, Ινδουιστών, Βουδιστών, Μουσουλμάνων, Μπαχάι, Ρασταφάρι και άλλων) και το 2016% δηλώνουν άθρησκοι.

Κάποτε μια κατεξοχήν καθολική χώρα (οι Καθολικοί αποτελούσαν το 57% του πληθυσμού το 1991, το 49% το 2000), το ποσοστό των Ρωμαιοκαθολικών μειώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες λόγω της ανάπτυξης των προτεσταντικών εκκλησιών, άλλων θρησκειών και μη θρησκευόμενων ανθρώπων. Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι παρούσα στη Σάντα Έλενα.

Το Association of Religion Data Archives υπολογίζει ότι το 2005 υπήρχαν 7,776 Μπαχάι στο Μπελίζ, που αντιπροσωπεύουν το 2.5% του εθνικού πληθυσμού. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, αυτό είναι το υψηλότερο ποσοστό Μπαχάι σε οποιαδήποτε χώρα. Τα στοιχεία τους δείχνουν επίσης ότι η πίστη των Μπαχάι είναι η δεύτερη πιο κοινή θρησκεία στο Μπελίζ, ακολουθούμενη από τον Ινδουισμό (2.0%) και τον Ιουδαϊσμό (1.1%). Ο Ινδουισμός ακολουθείται από τους περισσότερους Ινδούς μετανάστες.

Οι Μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι υπήρχαν Μουσουλμάνοι στο Μπελίζ από τον 16ο αιώνα, αφού τους έφεραν από την Αφρική ως σκλάβους, αλλά δεν υπάρχουν πηγές που να υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό. Ο σημερινός μουσουλμανικός πληθυσμός γεννήθηκε τη δεκαετία του 1980. Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, ο αριθμός των μουσουλμάνων ήταν 243 το 2000 και 577 το 2010, που αντιπροσωπεύουν το 0.16% του πληθυσμού. Ένα τζαμί βρίσκεται στην Ισλαμική Αποστολή της Μπελίζ (IMB), γνωστή και ως Μουσουλμανική Κοινότητα του Μπελίζ. Ένα άλλο τζαμί, το Masjid Al-Falah, εγκαινιάστηκε στην πόλη Μπελίζ το 2008.

Ως πρώην βρετανική αποικία, η επίσημη γλώσσα της Μπελίζ είναι τα τυπικά αγγλικά με βρετανικούς ορθογραφικούς κανόνες, που διακρίνει την Μπελίζ από τους ισπανόφωνους γείτονές της.

Τα ισπανικά, τα Garifuna (Carib) και οι γλώσσες/διάλεκτοι των Μάγια, Kekchi, Mopan και Yucatec ομιλούνται σε διάφορα μέρη της χώρας. Στα βόρεια και δυτικά της χώρας, τα ισπανικά ομιλούνται ευρέως ως πρώτη γλώσσα. Το "Cooking Spanish", ένα μείγμα ισπανικών και αγγλικών, ομιλείται ευρέως στο Ambergris Caye. Επίσης ευρέως διαδεδομένη είναι η Κρεολική του Μπελίζ, η οποία έχει κάποια αμοιβαία κατανοητή με τα τυπικά αγγλικά. Οι περισσότεροι κάτοικοι της Μπελίζ μιλούν άπταιστα αγγλικά και τουλάχιστον μία από αυτές τις άλλες γλώσσες.

Πολλοί κάτοικοι της Μπελίζ μιλούν ένα μείγμα κρεολικής και αγγλικής γλώσσας μεταξύ φίλων και τυπικών αγγλικών με ξένους. Η έντονη προφορά της Καραϊβικής μπορεί να χρειαστεί λίγη εξοικείωση.

Οι τηλεφωνικές θυρίδες είναι τα πιο κοινά δημόσια τηλέφωνα και δέχονται προαγορασμένες τηλεφωνικές κάρτες.

Τα Ίντερνετ καφέ υπάρχουν σε μεγαλύτερες τουριστικές περιοχές, αλλά δεν είναι κοινά στις αγροτικές περιοχές.

Προηγουμένως, η κυβέρνηση δεν επέτρεπε το Skype και ανάγκαζε τους τουρίστες να χρησιμοποιούν τη δική τους δημόσια τηλεφωνική εταιρεία για να τηλεφωνήσουν έξω από τη χώρα. Σε μια πρόσφατη αλλαγή, η κύρια τηλεφωνική εταιρεία, η Belize Telemedia Limited, άρει τους αποκλεισμούς σε όλες τις υπηρεσίες Voice over Internet Protocol. Εφαρμογές όπως το Skype και το Vonage μπορούν πλέον να λειτουργούν στη χώρα και μπορεί να είναι ένας φθηνότερος τρόπος για να πραγματοποιείτε κλήσεις προς τη χώρα προέλευσης.

Το Μπελίζ έχει μια μικρή, σε μεγάλο βαθμό ιδιωτική οικονομία που βασίζεται κυρίως στην εξαγωγή πετρελαίου και αργού πετρελαίου, με τη γεωργία, τη γεωργία και το εμπόριο, με τον τουρισμό και τις κατασκευές να αποκτούν πρόσφατα σημασία. Το 2007, η παραγωγή πετρελαίου ήταν 3,000 bbl/d (480 ^m3/d) και το 2006 οι εξαγωγές πετρελαίου ήταν 1,960 bbl/d (312 ^m3/d). Η χώρα είναι επίσης παραγωγός βιομηχανικών ορυκτών. Στη γεωργία, όπως και στην εποχή της αποικίας, η ζάχαρη εξακολουθεί να είναι η πιο σημαντική καλλιέργεια και αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ των εξαγωγών, ενώ η βιομηχανία μπανάνας είναι ο κύριος εργοδότης.

Η νέα κυβέρνηση του Μπελίζ αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις για την οικονομική σταθερότητα. Έχουν υποσχεθεί άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της είσπραξης φόρων, αλλά η έλλειψη προόδου στον έλεγχο των δαπανών θα μπορούσε να ασκήσει πίεση στη συναλλαγματική ισοτιμία. Οι τομείς του τουρισμού και των κατασκευών ενισχύθηκαν στις αρχές του 1999, οδηγώντας σε μια προκαταρκτική εκτίμηση για ανάπτυξη 4%. Οι υποδομές παραμένουν μια σημαντική πρόκληση για την οικονομική ανάπτυξη. Το Μπελίζ έχει την πιο ακριβή ηλεκτρική ενέργεια στην περιοχή. Το εμπόριο είναι σημαντικό και οι κύριοι εμπορικοί εταίροι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Κεντρική Αμερική.

Η Μπελίζ έχει πέντε εμπορικές τράπεζες, η μεγαλύτερη και παλαιότερη από τις οποίες είναι η Τράπεζα Μπελίζ. Οι άλλες τέσσερις τράπεζες είναι η Heritage Bank, η Atlantic Bank, η FirstCaribbean International Bank και η Scotiabank (Μπελίζ). Ένα ισχυρό σύμπλεγμα πιστωτικών ενώσεων ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 υπό την ηγεσία της Marion M. Ganey, SJ, και είναι ένας συνεχής πόρος για τη βελτίωση των ανθρώπων πέρα ​​από οικονομικά και πολιτιστικά όρια.

Διεθνές Αεροδρόμιο Philip SW Goldson (ΙΑΤΑ: BZE) βρίσκεται στο Ladyville, βορειοδυτικά της πόλης Μπελίζ (περίπου 30 λεπτά με το αυτοκίνητο). Δέχεται απευθείας διεθνείς πτήσεις από Ατλάντα, Σαρλότ, Νιούαρκ, Μαϊάμι, Ντάλας, Χιούστον, Φλόρες, Σαν Σαλβαδόρ, Ροατάν και Σαν Πέδρο Σούλα.

Από το Μεξικό μέσω Chetumal, ή σε μια πολύ πιο δύσκολη διαδρομή από τη Γουατεμάλα μέσω Melchor de Mencos.

Τα λεωφορεία εκτελούν δρομολόγια από το Belize City και το Belmopan προς Flores στη Γουατεμάλα και Chetumal στο Μεξικό.

Αρκετές γραμμές κρουαζιέρας κάνουν στάση στην πόλη Μπελίζ. Δυστυχώς, συνήθως μένουν μόνο για μια μέρα, οπότε δεν μπορείτε πραγματικά να δείτε μεγάλο μέρος της Μπελίζ. Μπορείτε να επισκεφτείτε ένα από τα ερείπια των Μάγια, να κάνετε μια περιήγηση με χόβερκραφτ στις αλυκές έξω από την πόλη, να πάτε για ψώνια, να επισκεφτείτε ένα μουσείο, να πάτε στο ζωολογικό κήπο ή να κάνετε μια σύντομη περιήγηση στο σπήλαιο ράφτινγκ ή να κάνετε κολύμβηση με αναπνευστήρα, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 70% των πραγμάτων που θα ήθελαν να κάνουν οι περισσότεροι τουρίστες δεν είναι διαθέσιμα, για να μην αναφέρουμε τα κυριότερα σημεία του οικοτουρισμού.

Στο Puerto Cortés, Ονδούρα, το Gulf Cruza, ένα μικρό, γρήγορο, ξεχαρβαλωμένο σκάφος (20 άτομα), φεύγει από την Placencia κάθε Παρασκευή γύρω στις 09:30 (4 ώρες 50 USD) και πηγαίνει πρώτα στο Big Creek. Τη Δευτέρα επιστρέφει στην Placencia. Τα εισιτήρια πωλούνται στο τουριστικό γραφείο δίπλα στο βενζινάδικο. Περάστε πρώτα από τη μετανάστευση.

Μικρά ταχύπλοα εκτελούν δρομολόγια καθημερινά μεταξύ Puerto Barrios στη Γουατεμάλα και Punta Gorda. Το κόστος για ένα ταξίδι απλής μετάβασης είναι περίπου $20. Τα σκάφη εκτελούν δρομολόγια μεταξύ Λίβινγκστον, Γουατεμάλα και Πούντα Γκόρντα κάθε Τρίτη και Παρασκευή. Το ταξίδι δεν διαρκεί περισσότερο από μία ώρα. Η τιμή είναι 50 BZD. Υπάρχει επίσης φόρος εξόδου 30 BZD και φόρος 7.50 BZD για το θαλάσσιο πάρκο. Οι αλλοδαποί πρέπει να πληρώσουν τον φόρο εξόδου και ένα τέλος διατήρησης όταν φεύγουν από το Μπελίζ από ξηρά, αεροπορική ή θάλασσα. Αυτή η χρέωση ισχύει μόνο για ντόπιους όταν πετούν.

San Pedro Belize Express προσφέρει πάνω από 25 καθημερινές αναχωρήσεις, 14 σκάφη πρώτης θέσης.

Το Μπελίζ είναι μια σχετικά μικρή χώρα και η μεταφορά μεταξύ των περισσότερων προορισμών σπάνια είναι μεγάλη ή επίπονη.

Τροπικός αέρας και  Μάγια νησί αέρα Και οι δύο προσφέρουν πολλές καθημερινές πτήσεις προς διάφορες πόλεις της χώρας, καθώς και προς το Ambergris Caye και το Caye Caulker. Εξυπηρετούν και τα δύο αεροδρόμια στο Μπελίζ Σίτι, αλλά πτήσεις από το αεροδρόμιο Μπελίζ Σίτι (ΙΑΤΑ: TZA) είναι συχνά πολύ φθηνότερα από εκείνα του διεθνούς αεροδρομίου Phillip Goldson (IATA: BZE). Οι πτήσεις εσωτερικού είναι συνήθως αρκετά φθηνές και επομένως δημοφιλείς εάν ο χρόνος σας είναι περιορισμένος και ο προϋπολογισμός σας όχι. Οι πτήσεις εκτελούνται με αεροσκάφη που κυμαίνονται από 8 έως 68 θέσεις. Λόγω περιορισμένης χωρητικότητας, καλό είναι να κάνετε κράτηση εκ των προτέρων. Για κρατήσεις εκτός Μπελίζ, υπάρχει μόνο μία πράκτορας διαδικτύου airviva που μπορεί να κάνει τις κρατήσεις, να λάβει πληρωμή (πιστωτικές/χρεωστικές κάρτες/PayPal) και στη συνέχεια να στείλει τα ηλεκτρονικά εισιτήρια. Ορισμένα ξενοδοχεία προσφέρουν επίσης να κάνουν την κράτηση πτήσης για λογαριασμό σας.

Αρκετά ανταγωνιστικά δρομολόγια λεωφορείων εκτελούν βορρά-νότο στον κεντρικό δρόμο από την Punta Gorda προς το Belmopan και την πόλη Belize. Υπάρχουν σταθμοί λεωφορείων στις κύριες πόλεις ή μπορείτε απλά να σταθείτε στην άκρη του δρόμου και να σηκώσετε το χέρι σε ένα λεωφορείο που πλησιάζει. Τα περισσότερα λεωφορεία έχουν οδηγό και αγωγό που στέκεται στην πόρτα και έρχεται στη θέση σας κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού για να παραλάβει το ναύλο. Οι ναύλοι ποικίλλουν μεταξύ 2 BZD και 25 BZD, ανάλογα με την απόσταση.

Τα λεωφορεία Express μπορούν να σας εξοικονομήσουν έως και μιάμιση ώρα (ανάλογα με την απόσταση του ταξιδιού σας). Δεν σταματούν για τους επιβάτες που περιμένουν στην άκρη του δρόμου και αναχωρούν μόνο σύμφωνα με το πρόγραμμα στις πόλεις.

Τα περισσότερα από τα λεωφορεία στο Μπελίζ είναι παροπλισμένα αμερικανικά σχολικά λεωφορεία (Bluebirds) που έχουν τροποποιηθεί ελαφρώς, με την προσθήκη μιας σχάρας αποσκευών και μερικές φορές μια νέα βαφή. Συνήθως δεν είναι πολύ γεμάτο κόσμο, αλλά μπορεί να χρειαστεί να στέκεστε από καιρό σε καιρό.

Τα παιδιά που πουλάνε σνακ και αναψυκτικά επιβιβάζονται συχνά στα λεωφορεία στις στάσεις και είναι ένας φθηνός τρόπος για να πάρετε ένα σνακ αν σας έχουν τελειώσει τα πράγματα να φέρετε ή απλά θέλετε να δοκιμάσετε κάποιο σπιτικό ταξιδιωτικό φαγητό.

Τα ταξί είναι κοινά στο Μπελίζ και σχετικά φθηνά. Τα περισσότερα ταξί δεν χρησιμοποιούν μετρητές, επομένως διαπραγματευτείτε την τιμή εκ των προτέρων.

Για όσους θέλουν μια πραγματικά Μπελίζ εμπειρία, πάρτε τα θαλάσσια ταξί από πόλη σε πόλη. ο San Pedro Belize Express έχει τα περισσότερα καθημερινά ταξίδια και αναχωρεί από τον τερματικό σταθμό Brown Sugar στην πόλη Μπελίζ στις 9:00 π.μ., 11:00 π.μ., 12:00 μ.μ., 1:00 μ.μ., 3:00 μ.μ., 4:00 μ.μ. και 5:30 μ.μ. στο San Pedro και τον Caye Caulker.

Αναχώρηση από την προβλήτα στην πόλη San Pedro στην Black Coral Street δίπλα στο Wahoo's Bar and Grill και αναχωρήσεις στις 07:00, 08:30, 10:00, 11:30, 12:30, 14:30, 16:30 για Caye Caulker και Belize City και τελικό πλοίο για Caye Caulker μόνο στις 18:00.

Τα σκάφη αναχωρούν από το Caye Caulker για την πόλη της Μπελίζ και την πόλη San Pedro. Αναχωρούν από την προβλήτα μπροστά από το γήπεδο μπάσκετ. Από Caye Caulker προς Belize City: 07:30, 09:00, 10:30, 12:00, 13:00, 15:00, 17:00 και από Caye Caulker προς San Pedro: 07:00 (σύνδεση με Chetumal) , 09:45, 11:45, 12:45, 13:45, 15:45, 16:45 και τελευταίο σκάφος 18:15.

Τα ταξίδια στο Chetumal είναι διαθέσιμα από τον Caye Caulker στις 07:00 και από το San Pedro στις 07:30.

Από το Chetumal προς το Belize, το πλοίο αναχωρεί στις 3:30 μ.μ. από την προβλήτα της πόλης προς San Pedro (90 λεπτά) και Caye Caulker (120 λεπτά).

Ναύλοι: Μπελίζ Σίτι προς San Pedro ή μετ' επιστροφής: 30 BZD Μπελίζ ή 15 $ USD (απλή διαδρομή), 55 BZD ή 27.50 $ USD (με επιστροφή). Caye Caulker προς San Pedro, Belize City προς Caye Caulker: 20 BZD ή 10 $ USD απλής μετάβασης, 35 BZD ή 17.50 $ μετ' επιστροφής.

Σε σύγκριση με τις περισσότερες χώρες της Κεντρικής Αμερικής, η οδήγηση στο Μπελίζ είναι σχετικά ασφαλής, υπάρχει μικρή εγκληματικότητα (εκτός από την περιοχή San Pedro), δεν υπάρχει πολλή κίνηση και οι τέσσερις κύριοι αυτοκινητόδρομοι είναι όλοι σε καλή κατάσταση. Δυστυχώς, σχεδόν όλοι οι δρόμοι εκτός των τεσσάρων κύριων αυτοκινητοδρόμων δεν είναι ασφαλτοστρωμένοι, γι' αυτό προτείνεται τετρακίνητο όχημα. Καλό είναι να μην οδηγείτε αργά το βράδυ, καθώς δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου φωτισμός, η οδική σήμανση είναι κακή και η τελευταία διαδρομή είναι σχεδόν σίγουρα σε χωματόδρομο (θα μπορούσατε να σπάσετε έναν άξονα σε μια αόρατη, αλλά τεράστια λακκούβα!

Η ασφάλιση περιλαμβάνεται συχνά στις τιμές ενοικίασης, ώστε να μην χρειάζεται να την αγοράσετε ξεχωριστά. Εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε ένα ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο για να επισκεφθείτε το Tikal στη Γουατεμάλα, πρέπει να προγραμματίσετε εκ των προτέρων και να νοικιάσετε από την Crystal Auto Rental γιατί καμία άλλη εταιρεία δεν θα σας επιτρέψει να βγάλετε το αυτοκίνητό σας από το Μπελίζ. Η ασφάλιση Μπελίζ δεν ισχύει στη Γουατεμάλα. Ελέγξτε με την πιστωτική σας κάρτα ή την ασφαλιστική εταιρεία αυτοκινήτου για να δείτε εάν καλύπτεστε για ταξίδια στη Γουατεμάλα.

Αυτοκινητόδρομοι Μπελίζ

• Η Βόρεια εθνική οδός (επίσης ονόματι Phillip Goldson Highway) εκτείνεται από το Corozal, στα σύνορα μεταξύ Μπελίζ και Μεξικού, μέχρι την πόλη της Μπελίζ μέσω του Orange Walk. Αυτός είναι ο αυτοκινητόδρομος που θα χρησιμοποιήσετε για να φτάσετε στο διεθνές αεροδρόμιο, το Altun Ha και το Lamanai.
• Η Δυτική εθνική οδό (επίσης που ονομάζεται αυτοκινητόδρομος George Price) εκτείνεται από την πόλη της Μπελίζ μέσω του Belmopan και της περιφέρειας Cayo στα σύνορα με την πολιτεία Peten της Γουατεμάλας στο Benque. Κατά μήκος αυτής της διαδρομής βρίσκονται ο ζωολογικός κήπος της Μπελίζ (Μίλι 29), η Διαδρομή Κολίμπρι (Μίλι 47), το Μπελμοπάν και το Σαν Ιγνάσιο (Μίλι 68). Τα κύρια τουριστικά αξιοθέατα κατά μήκος αυτής της διαδρομής είναι οι διαδρομές περιπέτειας στην περιοχή Cayo, τα ερείπια των Μάγια του Xunantunich και η πρόσβαση στο στενό Caracol και, από τα σύνορα της Γουατεμάλας, τα ερείπια του TIkal. Για να φτάσετε στον Δυτικό Αυτοκινητόδρομο από το αεροδρόμιο, κατευθυνθείτε βόρεια στον Βόρειο Αυτοκινητόδρομο, στρίψτε αριστερά στο Burrell Boom και ακολουθήστε το δρόμο για 19 χλμ. προς τον Δυτικό Αυτοκινητόδρομο στο Hattieville.
• Η Αυτοκινητόδρομος Hummingbird εκτείνεται από το Belmopan έως το Dangriga και συνδέει τη Δυτική εθνική οδό με τη νότια εθνική οδό. Θα χρησιμοποιήσετε αυτόν τον αυτοκινητόδρομο για να ταξιδέψετε από το Κάγιο, την Πόλη του Μπελίζ ή το βόρειο προς το νότιο τμήμα της Μπελίζ. Μια ελαφρώς συντομότερη διαδρομή, η παράκτια εθνική οδός, εκτείνεται από την πόλη της Μπελίζ προς τη Νότια εθνική οδό, αλλά είναι ένα πραγματικό χάος και καλύτερα να αποφεύγεται!
• Η Νότια Εθνική Οδός εκτείνεται από το Dangriga (την εθνική οδό Hummingbird) έως την Punta Gorda, με ένα πρόσφατα κατασκευασμένο τμήμα που οδηγεί στα νότια σύνορα της Γουατεμάλας. Κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου βρίσκονται οι παραθαλάσσιες πόλεις Hopkins και Placencia.

• Βόρεια Μπελίζ
  Οι περιοχές Corozal (παράκτια) και Orange Walk (ενδοχώρα).
• Περιοχή Μπελίζ
  Εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη πόλη, το αεροδρόμιο και μια σειρά από δημοφιλή υπεράκτια νησιά
• Cayo
  Αυτή η κεντρική περιοχή είναι γεμάτη περιπέτειες και γεμάτη ζούγκλα, σπηλιές, ποτάμια, ερείπια των Μάγια και πολλά άλλα.
• Στάν Κρικ
  Παράκτια περιοχή νότια της περιοχής Μπελίζ, πρόσβαση σε ήσυχα νησιά με ύφαλο και βάρκες από και προς την Ονδούρα.
• Τολέδο
  Νότια παράκτια/εσωτερική περιοχή με περισσότερα ερείπια των Μάγια και βάρκες προς τη Γουατεμάλα.

• Belmopan – Εσωτερική Πρωτεύουσα
• Μπελίζε Σίτι – Η μεγαλύτερη πόλη της Μπελίζ στην Καραϊβική Θάλασσα.
• Πόλη του Corozal
• Στραβό δέντρο
• Dangriga – Μεγάλη πόλη Garifuna στο νότο, παλαιότερα γνωστή ως Stann Creek Town.
• Hopkins – Garifuna Village
• City Orange Walk
• Punta Gorda – Όμορφη και ήσυχη νότια πόλη-λιμάνι. φιλοξενεί μια περίπλοκη και ποικιλόμορφη γηγενή αγορά Σαββατοκύριακου.
• San Ignacio – Ονομάζεται Cayo από τους ντόπιους, Μάγια και Ισπανική επιρροή κοντά στα σύνορα με τη Γουατεμάλα.

• Ambergris Caye – μεγάλο νησί φραγμού στα βόρεια.
• Caye Caulker – μικρό νησί-φραγμό στα βόρεια.
• Χερσόνησος Placencia - μεγάλη χερσόνησος (σχεδόν ένα νησί) έξω από το Stann Creek.
• Tobacco Caye
• Lighthouse Reef Atoll

• Το κύριο γεύμα, το οποίο μπορείτε να βρείτε σχεδόν παντού, αποτελείται από κόκκινα φασόλια, καθαρό ρύζι και κοτόπουλο.
• Τα περισσότερα κοτόπουλο στη χώρα παρασκευάζονται και σερβίρονται με το κόκκαλο.
• Ρύζι και φασόλια είναι ένα ανάμεικτο πιάτο με μερικά μπαχαρικά και συνήθως προστίθεται γάλα καρύδας για να γίνει ένα γλυκό και πικάντικο βασικό στοιχείο της διατροφής του Μπελίζ. Ρύζι και φασόλια είναι βρασμένο λευκό ρύζι με φασόλια ατμού.
• Οι οπωρώνες εσπεριδοειδών είναι άφθονοι, άρα φρέσκα πορτοκάλια και γκρέιπφρουτ είναι σε αφθονία. Ανανάδες, παπάγια, μπανάνες και πλατάνια καλλιεργούνται επίσης και πωλούνται στις παρακείμενες αγορές.
• Μια διάσημη καυτερή σάλτσα στο Μπελίζ είναι Μαρί Σαρπ, φτιαγμένο από την πολύ ισχυρή τοπική πιπεριά habanero. Κυκλοφορεί σε διάφορες γεύσεις (ήπια, καυτή, εξαιρετικά καυτή).
• Η παράξενη σάλσα στο τραπέζι σας είναι στην πραγματικότητα ceviche. Το Ceviche - που ονομάζεται επίσης cebiche ή seviche - είναι ένα πιάτο με θαλασσινά μαριναρισμένο σε εσπεριδοειδή. Οι κάτοικοι της Μπελίζ χρησιμοποιούν ωμά μύδια και φρέσκα λαχανικά.
• Τα Papusas είναι τηγανίτες αραβοσίτου με διαφορετικές γεμίσεις που πωλούνται σε πάγκους στους δρόμους της πόλης San Pedro. Αυτή είναι η φθηνότερη επιλογή εάν θέλετε να φάτε με έναν προϋπολογισμό.

Το φαγητό στο San Pedro μπορεί να είναι ακριβό εάν τρώτε στα τουριστικά εστιατόρια. Ωστόσο, αν βρείτε τα τοπικά μέρη, τα γεύματα μπορεί να είναι πολύ φθηνά και πολύ νόστιμα.

Η Belikin είναι η εθνική μπύρα και διατίθεται σε τέσσερις ποικιλίες: Premium, Beer, Stout και Lighthouse Lager. Το Guinness Stout είναι επίσης διαθέσιμο στο Μπελίζ, αλλά παρασκευάζεται επίσης από την Belikin Brewing Co. Όλες αυτές οι μπύρες πωλούνται σε επιστρεφόμενα μπουκάλια, οπότε να γνωρίζετε την προκαταβολή εάν παίρνετε τα ποτά σας.

Το One Barrel Rum είναι το τοπικά αποσταγμένο ρούμι με γεύση μελάσα. Το αποστακτήριο Traveller's Liquors βρίσκεται στο Northern Highway, περίπου 6 μίλια από την πόλη Μπελίζ και διαθέτει κατάστημα με είδη δώρων και μπαρ φιλοξενίας. Μπορείτε να αγοράσετε ρούμι σε διάφορα χρώματα και μεγέθη, μέχρι ένα βαρέλι 70 γαλονιών.

Και τα δύο είναι διαθέσιμα σε όλη τη χώρα. Αλλά αν σας αρέσει επίσης το κρασί, υπάρχει κρασί από κάσιους (πολύ δημοφιλές στο Μπελίζ), κρασί τζίντζερ, κρασί οξαλίδας και κρασί βατόμουρου.

Το νόμισμα της Μπελίζ είναι το δολάριο (BZD), διαιρείται σε 100 σεντ.

Το δολάριο Μπελίζ - μερικές φορές γράφεται ως "B$" ή απλά ως το σύμβολο του δολαρίου "$" - είναι επίσημα συνδεδεμένο με το δολάριο ΗΠΑ (USD) σε αναλογία 2:1 από το 1978 (π.χ. 2 BZ$ = 1 USD) . Δεδομένου ότι είναι νόμος, δεν υπάρχει ελεύθερη συναλλαγματική ισοτιμία όπως υπάρχει μεταξύ του δολαρίου ΗΠΑ και του μεξικανικού πέσο. Ωστόσο, όσοι ανταλλάσσουν άλλα νομίσματα σε δολάρια Μπελίζ, όπως βρετανικές λίρες ή ευρώ, θα πρέπει να το λάβουν υπόψη.

Λόγω της εύκολης και σταθερής ισοτιμίας μεταξύ αυτών των δύο νομισμάτων, τα δολάρια ΗΠΑ γίνονται ευρέως αποδεκτά, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσέχετε για ποια «δολάρια» μιλάτε όταν διαπραγματεύεστε τις τιμές. Συχνά είναι καλύτερο να υποθέσουμε ότι είναι δολάρια Μπελίζ, καθώς πολλοί έμποροι θα πηδήξουν την αβεβαιότητα σας και θα προσπαθήσουν να διπλασιάσουν την τιμή τους λέγοντας, «Όχι, σε δολάρια ΗΠΑ». Τα δολάρια Μπελίζ διατίθενται σε ονομαστικές αξίες 2, 5, 10, 20, 50 και 100 BZD. BZD1 και μικρότερα ποσά είναι νομίσματα. Το νόμισμα των 25 λεπτών αναφέρεται συχνά ως "σελίνι".

Πετάξτε πάνω από το τροπικό δάσος του Μπελίζ σε μια περιήγηση με zip-line. Αυτές οι περιηγήσεις συνήθως ξεκινούν με μια σύντομη πεζοπορία στην πρώτη βάση, όπου δίνεται μια οδηγία για την ασφαλή χρήση του εξοπλισμού.

• Οι τιμές κυμαίνονται από $65 έως $100 και οι εκδρομές διοργανώνονται από δύο εταιρείες, την Jaguar Paw και την Back-A-Bush Tours.

Το αθλητικό ψάρεμα στο Μπελίζ δεν υστερεί σε κανέναν. Τα οστεόψαρα είναι το νούμερο ένα μυγόψαρο στον κόσμο και μπορούν να βρεθούν στα χορταριασμένα ρηχά του Μπελίζ. Είναι αναμφισβήτητα το πιο δυνατό ζώο στο αλμυρό νερό.

Η κολύμβηση με αναπνευστήρα και οι καταδύσεις είναι παγκόσμιας κλάσης και η Μπελίζ έχει πολλές εξαιρετικές τοποθεσίες καταδύσεων. Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να εξερευνήσετε τα νερά της Μπελίζ είναι να ναυλώσετε ένα γιοτ για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τον χρόνο κατάδυσής σας.

Για όσους έχουν πιο μέτριο προϋπολογισμό, προσφέρονται περιηγήσεις για κολύμβηση με αναπνευστήρα και οδήγηση κατά μήκος των παραλιών Ambergris Caye και Caye Caulker. Οι πιο συνηθισμένες εκδρομές σας μεταφέρουν στο Hol Chan Marine Reserve και στο Shark Ray Alley. Αυτές οι εκδρομές συνήθως κοστίζουν περίπου $35 USD και περιλαμβάνουν εξοπλισμό κολύμβησης με αναπνευστήρα. Λάβετε υπόψη τα επιπλέον 10 BZD που χρεώνονται σε αλλοδαπούς ως τέλος στάθμευσης. Τα χρήματα αυτά χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση και προστασία του υφάλου. Προσφέρονται επίσης εκδρομές κατάδυσης στη Blue Hole, αλλά περιμένετε να πληρώσετε πολύ περισσότερα για το προνόμιο.

Η περιοχή Cayo χαρακτηρίζεται από ασβεστολιθικούς λόφους που καλύπτονται από ένα δίκτυο υπόγειων ποταμών, σπηλαίων και καταβόθρων. Τα σπήλαια είναι υπέροχα, με τεράστια σπήλαια και στενά περάσματα, υπόγειους καταρράκτες και εκθαμβωτικά δίκτυα επικαλυμμένων με ορυκτά σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Αυτός ο κάτω κόσμος ήταν ιερός για τους αρχαίους Μάγια και πολλά τεχνουργήματα, από διακοσμημένα αγγεία μέχρι ανθρώπινα λείψανα, είναι ακόμα άθικτα στις σπηλιές. Είναι επικίνδυνο (και παράνομο) η είσοδος στις σπηλιές χωρίς άδεια οδηγού. Οι περισσότεροι οδηγοί είναι εκπαιδευμένοι στη γεωλογία και τη μυθολογία των σπηλαίων, καθώς και σε σύγχρονες τεχνικές πρώτων βοηθειών και διάσωσης σε σπήλαια.

• Ian Anderson, Caves Branch Adventure Company και Jungle Lodge, Υποκατάστημα Σπηλαίων (Εθνική οδός Hummingbird νότια του Belmopan). Ο Ian Anderson οργάνωσε τα πρώτα προγράμματα εκπαίδευσης ξεναγών στη χώρα, τα οποία οδήγησαν στη σύσταση της Ομάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών και Διάσωσης του Μπελίζ, γνωστής ως BDARRT (τώρα ανεξάρτητη ΜΚΟ).

Τα υποκαταστήματα «Sleeping Giant» και «Caves» διευθύνονται από τον ίδιο ιδιοκτήτη. Προσφέρουν έως και 16 διαφορετικές περιηγήσεις την ημέρα. Τα σπήλαια Actun Tunichil Muknal ή ATM είναι τα πιο δημοφιλή στους τουρίστες στην Κεντρική Αμερική. Γνωστό και ως το Σπήλαιο του Κρυστάλλινου Τάφου, αυτό το ποτάμιο σπήλαιο περιέχει άθικτα υπολείμματα μερικών ανθρωποθυσιών των Μάγια. Είναι μια σουρεαλιστική εμπειρία με όμορφους βραχώδεις σχηματισμούς, ένα υπόγειο ποτάμι και τεχνουργήματα των Μάγια. Δεν είναι περίεργο που οι Μάγια το ονόμασαν Xibalba ή Dark Underworld.

Στη λαογραφία του Μπελίζ υπάρχουν οι θρύλοι των Lang Bobi Suzi, La Llorona, La Sucia, Luguchu Ellis, Tata Duende, Chatona, X'tabai, Anansi και του Cadejo.

Οι περισσότερες διακοπές στο Μπελίζ είναι παραδοσιακές αργίες της Κοινοπολιτείας και Χριστιανικές διακοπές, αν και ορισμένες είναι συγκεκριμένες για τον πολιτισμό της Μπελίζ, όπως η Ημέρα Εποικισμού Garifuna και η Ημέρα της Ευδαιμονίας του Βαρόνου. Επιπλέον, ο μήνας Σεπτέμβριος θεωρείται ειδική εποχή εθνικού εορτασμού. Εκτός από την Ημέρα της Ανεξαρτησίας και την Ημέρα του St. Σε ορισμένα μέρη της Μπελίζ, ωστόσο, το Καρναβάλι γιορτάζεται κατά την παραδοσιακή περίοδο πριν από τη Σαρακοστή (Φεβρουάριος).

Η κουζίνα του Μπελίζ είναι ένα κράμα όλων των εθνοτικών ομάδων της χώρας και των αντίστοιχων ποικιλιών φαγητού τους. Μπορεί να περιγραφεί ως παρόμοιο με την κουζίνα του Μεξικού/Κεντρικής Αμερικής και της Τζαμάικας/Αγγλο-Καραϊβικής.

Το πρωινό συνήθως αποτελείται από ψωμί, τορτίγιες με αλεύρι ή Fry Jacks, συχνά σπιτικά. Τα Fry Jacks τρώγονται με διαφορετικά είδη τυριών, τηγανητά φασόλια, διάφορες μορφές αυγών ή μούσλι και γάλα σε σκόνη, καφέ ή τσάι. Τα μεσημεριανά πιάτα ποικίλλουν από ρύζι και φασόλια με ή χωρίς γάλα καρύδας, tamales, «panades» (τηγανητές φλούδες καλαμποκιού με φασόλια ή ψάρι), κρεατόπιτες, escabeche (κρεμμυδόσουπα), chimole (σούπα), caldo, κοκκινιστό κοτόπουλο και garnaches (τηγανητά τορτίγιες με φασόλια, τυρί και σάλτσα) σε διάφορα δείπνα που αποτελούνται από κάποιο είδος ρυζιού και φασόλια, κρέας και σαλάτα ή λαχανοσαλάτα.

Στις αγροτικές περιοχές, τα γεύματα είναι συνήθως πιο απλά από ό,τι στις πόλεις. Οι Μάγια χρησιμοποιούν αραβόσιτο, φασόλια ή κολοκύθα για τα περισσότερα γεύματα, και οι Garifuna λατρεύουν τα θαλασσινά, τη μανιόκα (ειδικά που γίνεται σε ψωμί μανιόκας ή ereba) και τα λαχανικά. Η χώρα είναι γεμάτη εστιατόρια και καταστήματα φαστ φουντ που πωλούν αρκετά φθηνό φαγητό. Τα τοπικά φρούτα είναι αρκετά συνηθισμένα, αλλά λιγότερο τα ωμά τρόφιμα από τις αγορές. Η ώρα του μεσημεριανού γεύματος είναι μια κοινή ώρα για οικογένειες και σχολεία, και ορισμένα καταστήματα κλείνουν το μεσημέρι για μεσημεριανό γεύμα, για να ανοίξουν ξανά αργότερα το απόγευμα. Η μπριζόλα είναι επίσης κοινή.

Το Punta είναι ένα δημοφιλές είδος μουσικής Garifuna και έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή στυλ μουσικής στο Μπελίζ. Είναι ξεκάθαρα Αφρο-Καραϊβικής και μερικές φορές περιγράφεται ως ώριμο για διεθνή εκλαΐκευση όπως παρόμοια στυλ (ρέγκε, καλυψό, μερένγκα).

Το Brukdown είναι ένα μοντέρνο στυλ μουσικής της Μπελίζ που σχετίζεται με την calypso. Αναπτύχθηκε από τη μουσική και τον χορό των ξυλοκόπων, ιδιαίτερα μια μορφή που ονομάζεται Buru. Η ρέγκε, το dancehall και η σόκα που εισάγονται από την Τζαμάικα και την υπόλοιπη Καραϊβική, καθώς και η ραπ, η χιπ-χοπ, το χέβι μέταλ και η ροκ από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι επίσης δημοφιλή στους νέους της Μπελίζ.

Τα κύρια αθλήματα που παίζονται στο Μπελίζ είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και η ποδηλασία. Ασκούνται επίσης αγώνες σκαφών, στίβος, σόφτμπολ και κρίκετ. Το ψάρεμα είναι επίσης δημοφιλές στις παράκτιες περιοχές του Μπελίζ.

Το Cross Country Cycling Classic, γνωστό και ως αγώνας «Cross Country» ή το Μεγάλο Σάββατο Cross Country Cycling Classic, θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά αθλητικά γεγονότα στο Μπελίζ. Αυτή η μονοήμερη αθλητική εκδήλωση απευθύνεται σε ερασιτέχνες ποδηλάτες, αλλά έχει κερδίσει επίσης παγκόσμια δημοτικότητα. Η ιστορία του Cross Country Cycling Classic στο Μπελίζ χρονολογείται από όταν ο Monrad Metzgen σκέφτηκε την ιδέα σε ένα μικρό χωριό στο Northern Highway (τώρα Phillip Goldson Highway). Οι χωρικοί συνήθιζαν να ποδηλατούν μεγάλες αποστάσεις για να παρακολουθήσουν τον εβδομαδιαίο αγώνα κρίκετ. Αυτοσχεδίασε αυτή την παρατήρηση οργανώνοντας ένα αθλητικό γεγονός στο δύσκολο έδαφος της τότε κακώς κατασκευασμένης Δυτικής Οδού.

Ένα άλλο σημαντικό ετήσιο αθλητικό γεγονός στο Μπελίζ είναι το La Ruta Maya Belize River Challenge, ένας 4ήμερος μαραθώνιος κανό που διεξάγεται κάθε Μάρτιο. Ο αγώνας τρέχει από το San Ignacio μέχρι την πόλη της Μπελίζ, μια απόσταση 180 μιλίων (290 χλμ.).

Την ημέρα του Πάσχα οι κάτοικοι της Δαγκρήγας συμμετέχουν σε ετήσιο τουρνουά ψαρέματος. Το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο βραβείο απονέμονται ανάλογα με το μέγεθος, το είδος και τον αριθμό των ψαριών. Το τουρνουά μεταδίδεται από τους τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και οι νικητές λαμβάνουν χρηματικά έπαθλα.

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ της Μπελίζ είναι η μόνη εθνική ομάδα που έχει κερδίσει μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα μπάσκετ CARICOM ανδρών το 1998 που πραγματοποιήθηκε στο Civic Center στην Μπελίζ Σίτι και συμμετείχε στο τουρνουά Centrobasquet το 1999 στην Αβάνα. Η εθνική ομάδα τερμάτισε έβδομη από τις οκτώ ομάδες, έχοντας κερδίσει μόνο ένα παιχνίδι, αν και έπαιξε στενά σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης. Σε μια επαναληπτική επίσκεψη στο Πρωτάθλημα CARICOM 2000 στα Μπαρμπάντος, η Μπελίζ τερμάτισε τέταρτη. Λίγο αργότερα, η Μπελίζ μετακόμισε στην περιοχή της Κεντρικής Αμερικής και κέρδισε το Πρωτάθλημα Αγώνων Κεντρικής Αμερικής το 2001.

Η ομάδα δεν μπόρεσε να επαναλάβει αυτή την επιτυχία και τελείωσε το πρωτάθλημα COCABA του 2006 με ρεκόρ 2 και 4. Η ομάδα τερμάτισε δεύτερη στο τουρνουά COCABA του 2009 στο Κανκούν του Μεξικού, όπου κέρδισε 3-0 στη φάση των ομίλων. Η Μπελίζ κέρδισε τον εναρκτήριο αγώνα της στο τουρνουά Centrobasquet 2010 με νίκη επί του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, αλλά έχασε βαριά από το Μεξικό σε μια ρεβάνς του τελικού της COCABA. Μια σκληρή νίκη κόντρα στην Κούβα έφερε την Μπελίζ σε θέση να προκριθεί, αλλά έχασε από το Πουέρτο Ρίκο στον τελευταίο τους αγώνα και έχασε την ευκαιρία.

Το εθνικό λουλούδι είναι η μαύρη ορχιδέα (Κοχλίας προσθετικής, γνωστός και ως Encyclia cochleata). Το εθνικό δέντρο είναι το μαόνι (Swietenia macrophylla), που ενέπνευσε το εθνικό σύνθημα Sub Umbra Floreo, που σημαίνει «Στη σκιά ευδοκιμώ». Το εθνικό ζώο είναι το ταπίρο του Baird και το εθνικό πουλί είναι η καρίνα τουκάν (Ramphastos sulphuratus).

Η πόλη του Μπελίζ είναι η πιο επικίνδυνη περιοχή στο Μπελίζ, αν και είναι πολύ εύκολο να είσαι ασφαλής. Μείνετε στην τουριστική περιοχή που εκτείνεται βόρεια της μαρίνας μέχρι τη νότια προέκταση ανατολικά του κεντρικού καναλιού. Υπάρχουν πολλοί αστυνομικοί του χακί τουρισμού που περιπολούν στην περιοχή και αν έχετε πρόβλημα, μη διστάσετε να τους ρωτήσετε. Χρησιμοποιήστε την κοινή λογική και μην περπατάτε μόνοι σας μετά το σκοτάδι. Μείνετε μακριά από τουριστικές ή άλλες εμπορικές περιοχές. Το νότιο τμήμα της πόλης Μπελίζ είναι ταυτόχρονα όμορφο και επικίνδυνο. Διαφορετικά, το Belize City είναι ένα εξαιρετικό μέρος για φαγητό, μάθηση ή ψώνια.

Άλλα μέρη του Μπελίζ είναι γενικά ασφαλή, αλλά όπως οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, θα πρέπει πάντα να είστε δύσπιστοι όταν αντιμετωπίζετε ξένους. Τα περισσότερα από αυτά είναι πραγματικά χρήσιμα, αλλά θα πρέπει πάντα να είστε προσεκτικοί.

Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του νόμου περί μετανάστευσης, η κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την είσοδο στο Μπελίζ σε ταξιδιώτες LGBT. Δεν υπάρχει επίσης νομική προστασία για τα θύματα των διακρίσεων κατά των ομοφυλοφίλων στο Μπελίζ.

Το Μπελίζ είναι μια σχετικά υγιής χώρα. Το εμφιαλωμένο νερό είναι απαραίτητο στις περισσότερες περιοχές. Και, εκτός και αν τρώτε μόνο σε εξαιρετικά τουριστικά εστιατόρια, η δυσεντερία είναι πιθανό να χτυπήσει κάποια στιγμή. να προετοιμαστεί με φάρμακα που δεν συνταγογραφούνται και συνταγογραφούμενα αντιβιοτικά.

Το CDC θεωρεί ότι όλη η Μπελίζ, με εξαίρεση την πόλη του Μπελίζ, αποτελεί περιοχή κινδύνου για ελονοσία και συνιστά τη χρήση του αντιελονοσιακού φαρμάκου χλωροκίνη. Ο δάγγειος πυρετός είναι επίσης ένας κίνδυνος στο Μπελίζ. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συνιστώνται άλλα φάρμακα – συμβουλευτείτε έναν εξειδικευμένο επαγγελματία.

Τα τσιμπήματα εντόμων/κουνουπιών πρέπει να αποφεύγονται φορώντας κατάλληλα ρούχα, απωθητικά και εντομοκτόνα και κουνουπιέρες όταν κοιμάστε σε απροστάτευτα/μη κλιματιζόμενα δωμάτια.

Ο ήλιος, όπως παντού στις τροπικές περιοχές, είναι πολύ έντονος. Αρκούν ένα καπέλο, αντηλιακό υψηλού συντελεστή και γυαλιά ηλίου.

Πολλά μέρη στο Μπελίζ είναι πολύ ζεστά και υγρά και η αφυδάτωση αποτελεί κίνδυνο. Ένας ομογενής προτείνει να πίνετε όσο νερό θέλετε και μετά να πίνετε περισσότερο.

Ο ενήλικος Ποσοστό επικράτησης HIV/AIDS είναι σήμερα 2.5%, ή ένας στους σαράντα ενήλικες, δηλαδή σημαντικά υψηλότερο από ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές ή βορειοαμερικανικές χώρες και ελαφρώς υψηλότερο από ό,τι σε άλλα μέρη της Κεντρικής Αμερικής, όπως η Νικαράγουα ή η Κόστα Ρίκα.