Το 2013, ο πληθυσμός της Κιργιζίας προβλεπόταν να είναι 5.6 εκατομμύρια άνθρωποι. Το 34.4 τοις εκατό είναι κάτω των 15 ετών και το 6.2 τοις εκατό είναι άνω των 65 ετών. Το έθνος είναι αγροτικό, με μόλις το ένα τρίτο των ανθρώπων να ζουν σε πόλεις. Η μέση πυκνότητα πληθυσμού είναι 25 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Εθνικές ομάδες
Οι Κιργίζοι, μια τουρκική εθνότητα, είναι η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα του έθνους, αντιπροσωπεύοντας το 72 τοις εκατό του πληθυσμού (εκτίμηση 2013). Άλλες εθνοτικές ομάδες περιλαμβάνουν Ρώσους (6.0%), που ζουν στο βορρά, και Ουζμπέκους (14.5%), που ζουν στα δυτικά. Οι Ντουνγκάν (1.9 τοις εκατό), οι Ουιγούροι (1.1 τοις εκατό), οι Τατζίκοι (1.1 τοις εκατό), οι Καζάκοι (0.7 τοις εκατό) και οι Ουκρανοί (0.5 τοις εκατό) συγκαταλέγονται στις μικρότερες εθνοτικές μειονότητες (1.7 τοις εκατό). Υπάρχουν περίπου 80 εθνοτικές ομάδες στο έθνος.
Οι Κιργίζοι ήταν παραδοσιακά ημινομάδες κτηνοτρόφοι που ζουν σε κυκλικές σκηνές που ονομάζονται γιούρτες και διαχειρίζονται πρόβατα, άλογα και γιακ. Αυτή η νομαδική πρακτική είναι ακόμα ζωντανή και καλά το καλοκαίρι, όταν οι οικογένειες βοσκών επιστρέφουν στο βοσκότοπο στα ψηλά βουνά (ή jailoo). Οι καθιστικοί Ουζμπέκοι και οι Τατζίκοι έχουν καλλιεργήσει ιστορικά τις χαμηλότερες αρδευόμενες εκτάσεις της κοιλάδας Φεργκάνα.
Από την ανεξαρτησία, η εθνοτική σύνθεση του Κιργιστάν έχει αλλάξει δραματικά. Το ποσοστό των εθνοτικών Κιργιζίων έχει αυξηθεί από περίπου 50% το 1979 σε πάνω από 70% το 2013, ενώ το ποσοστό των εθνοτικών ομάδων όπως Ρώσοι, Ουκρανοί, Γερμανοί και Τάταροι έχει μειωθεί από 35% σε περίπου 7%. Από το 1991, ένας σημαντικός αριθμός Γερμανών, που ανήλθαν συνολικά σε 101,000 το 1989, έχουν μετακομίσει στη Γερμανία.
Θρησκεία
Η κύρια θρησκεία του Κιργιστάν είναι το Ισλάμ, με το 80% του πληθυσμού να ασκεί το Ισλάμ, το 17% να ασκεί τη Ρωσική Ορθοδοξία και το 3% να ασκεί άλλες θρησκείες. Σύμφωνα με μια μελέτη του Pew Research Center από το 2009, το Κιργιστάν έχει μεγαλύτερο ποσοστό μουσουλμάνων, με το 86.3 τοις εκατό του πληθυσμού να ασκεί το Ισλάμ. Η πλειονότητα των μουσουλμάνων, το 64 τοις εκατό, είναι μουσουλμάνοι μη θρησκείες, ενώ περίπου το 23 τοις εκατό είναι σουνίτες, ακολουθώντας τη σχολή σκέψης των Χανάφι. Υπάρχουν λίγοι Μουσουλμάνοι Ahmadiyya στο έθνος, αν και δεν αναγνωρίζονται από την κυβέρνηση.
Ο κρατικός αθεϊσμός προωθήθηκε σε όλη τη σοβιετική εποχή. Ωστόσο, το Κιργιστάν είναι πλέον ένα κοσμικό κράτος, παρά την αυξανόμενη πολιτική επιρροή του Ισλάμ. Για παράδειγμα, έχει γίνει μια προσπάθεια να κανονίσουν οι υπάλληλοι να πάνε στο χατζ (το προσκύνημα στη Μέκκα) αφορολόγητο.
Ενώ πολλοί άνθρωποι στο Κιργιστάν βλέπουν το Ισλάμ ως πολιτιστικό υπόβαθρο και όχι ως αφοσιωμένη καθημερινή πρακτική, εξέχοντες ηγέτες έχουν εκφράσει την υποστήριξή τους για την αποκατάσταση των ισλαμικών αρχών. Ο Tursunbay Bakir-Ulu, ο διαμεσολαβητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για παράδειγμα, είπε: «Δεν είναι απροσδόκητο ότι σε αυτήν την εποχή της ελευθερίας, υπήρξε μια επιστροφή στις πνευματικές ρίζες όχι μόνο στο Κιργιστάν, αλλά και σε άλλες μετακομμουνιστικές δημοκρατίες. Θα ήταν ανήθικο να δημιουργηθεί μια κοινωνία βασισμένη στην αγορά που θα είχε ένα ηθικό στοιχείο».
Επιπλέον, η Bermet Akayeva, κόρη του πρώην προέδρου της Κιργιζίας Askar Akayev, είπε σε μια συνέντευξη του Ιουλίου 2007 ότι το Ισλάμ εξαπλώνεται σε ολόκληρη τη χώρα. Τόνισε ότι πολλά τζαμιά έχουν κατασκευαστεί πρόσφατα και ότι οι Κιργίζοι αφοσιώνονται περισσότερο στο Ισλάμ, κάτι που θεωρεί θετική τάση «Αυτό δεν είναι από μόνο του αρνητικό. Βοηθά να διατηρήσουμε τον πολιτισμό μας ηθικό και καθαρό». Υπάρχει ένα σύγχρονο τάγμα των Σούφι που ακολουθεί μια κάπως διαφορετική εκδοχή του Ισλάμ από το κυρίαρχο Ισλάμ.
Άλλες θρησκείες που επικρατούν στο Κιργιστάν περιλαμβάνουν Ρωσικές Ορθόδοξες και Ουκρανικές Ορθόδοξες μορφές Χριστιανισμού, τις οποίες ακολουθούν κυρίως οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί, αντίστοιχα. Ένας πληθυσμός από 5000 έως 10000 Μάρτυρες του Ιεχωβά συναντιούνται σε εκκλησίες που μιλούν Κιργιζικά, Ρωσικά και μερικά Κινέζικα και Τουρκικά. Μια μικρή μειοψηφία Γερμανών είναι επίσης Χριστιανοί, κυρίως Λουθηρανοί και Αναβαπτιστές, με ρωμαιοκαθολικό πληθυσμό περίπου 600 ατόμων.
Παραμένουν μερικές ανιμιστικές παραδόσεις, όπως και οι βουδιστικές επιρροές, όπως η τοποθέτηση σημαιών προσευχής σε ιερά δέντρα, ωστόσο άλλοι θεωρούν ότι αυτή η πρακτική βασίζεται στο Σούφι Ισλάμ. Υπάρχουν λίγοι Βουχαριανοί Εβραίοι στο Κιργιστάν, αν και οι περισσότεροι μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Υπάρχει επίσης ένας μικρός πληθυσμός Εβραίων Ασκενάζι που διέφυγαν στο έθνος από την Ανατολική Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το κοινοβούλιο της Κιργιζίας ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία ένα νομοσχέδιο στις 6 Νοεμβρίου 2008, αυξάνοντας τον ελάχιστο αριθμό οπαδών για την αναγνώριση μιας θρησκείας από 10 σε 200. Επίσης, κατέστησε παράνομη την «επιθετική ενέργεια με σκοπό τον προσηλυτισμό», καθώς και τη θρησκευτική ανάμειξη στα σχολεία και οποιαδήποτε δραστηριότητα από μη εγγεγραμμένες ομάδες. Στις 12 Ιανουαρίου 2009, ο Πρόεδρος Kurmanbek Bakiyev την υπέγραψε.
Έχουν αναφερθεί πολυάριθμες επιδρομές της αστυνομίας σε ειρηνικές θρησκευτικές συγκεντρώσεις μειονοτήτων, καθώς και ισχυρισμοί ότι οι αρχές έβαλαν πλαστά στοιχεία, αλλά υπήρξαν επίσης αρκετές δικαστικές αποφάσεις υπέρ των θρησκευτικών μειονοτήτων.