Το μπρατσιόλε (προφέρεται «μπρα-τσι-ο-λε») αντιπροσωπεύει ένα κλασικό ιταλικό πιάτο που αντικατοπτρίζει την γαστρονομική παράδοση του έθνους να αναδεικνύει βασικά συστατικά σε αξιοσημείωτα γεύματα. Ευρέως γνωστό σε όλη την Ιταλία,...
Τυπική ιταλική πίτα, η Focaccia διακρίνεται για την τραγανή, χρυσαφένια κόρα της και το μαλακό, αφράτο εσωτερικό της. Με καταγωγή από την παράκτια περιοχή της Λιγουρίας, και πιο συγκεκριμένα από τη Γένοβα, αυτό το ψωμί έχει πολλές χρήσεις στην ιταλική κουζίνα. Συχνά τρώγεται μόνο του, ως συνοδευτικό πιάτο ή ως βάση για σάντουιτς. Συχνά εμπλουτισμένο με ελαιόλαδο, βότανα και χοντρό θαλασσινό αλάτι, η λακκακωμένη επιφάνεια προσθέτει στον γευστικό χαρακτήρα και την οπτική του γοητεία.
12
μερίδες20
λεπτό15
λεπτό180
θερμίδεςΗ φοκάτσια, που προέρχεται από τις ακτές της Λιγουρίας γύρω από τη Γένοβα, διακρίνεται για την ψίχα που αποδίδει και τη λαμπερή, κεχριμπαρένια κρούστα της. Η συνταγή απαιτεί αλεύρι για όλες τις χρήσεις, μια μέτρια δόση ψιλού αλατιού και ενεργής ξηρής μαγιάς, που αναμειγνύονται σε χλιαρό νερό για να σχηματίσουν μια εύπλαστη ζύμη. Μια γενναιόδωρη κορδέλα έξτρα παρθένου ελαιολάδου δουλεύεται στην αρχή, προσδίδοντας πλούσια και ελαστική υφή. Μετά από μια αρχική ώρα ανάπαυσης, κατά την οποία η ζύμη διογκώνεται ελαφρά, ξεφουσκώνεται απαλά και αφήνεται να φουσκώσει για δεύτερη φορά σε ένα καλά λαδωμένο ταψί. Όταν ο φούρνος φτάσει τους 230°C, η επιφάνεια της ζύμης πιέζεται βαθιά με τις άκρες των δακτύλων για να δημιουργηθεί μια σειρά από βαθουλώματα. Κάθε κοιλότητα καλείται να γείρει περισσότερο ελαιόλαδο, αναμεμειγμένο με τις φρέσκες ρητινώδεις νότες από κλαδάκια δεντρολίβανου και λίγο χοντρό θαλασσινό αλάτι. Δεκαπέντε λεπτά στη ζέστη αρκούν για να μεταμορφώσουν τη μάζα σε μια επίστρωση βαθύ χρυσού, με τις άκρες της να γίνονται τραγανές, ενώ το εσωτερικό διατηρεί έναν απαλό, ψίθυρο μάσησης. Σερβιρισμένο στο τραπέζι, αυτό το ψωμί μπορεί να σταθεί μόνο του — ιδανικό για βουτήγμα σε λαμπερό ελαιόλαδο ή σε ξύδι — ή να χρησιμεύσει ως βάση για ανοιχτά σάντουιτς. Συνοδεύει επίσης αχνιστά μπολ με σούπα και πράσινες σαλάτες, με την ελαφρώς καρυκευμένη ψίχα του να προσφέρει ένα ήσυχο αντίστιγμα σε πιο δυναμικές γεύσεις.
4 φλιτζάνια (512 γρ.) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλάκια του γλυκού (10 γρ.) αλάτι
2 κουταλάκια του γλυκού (8 γρ.) ενεργή ξηρή μαγιά
2 φλιτζάνια (455 γρ.) χλιαρό νερό
2 κουταλιές της σούπας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (και λίγο περισσότερο για πασπάλισμα)
Φρέσκα κλαδάκια δεντρολίβανου (προαιρετικά)
Χοντρό θαλασσινό αλάτι για το γαρνίρισμα
Η ιταλική κουζίνα, με έμφαση στα φρέσκα υλικά, τις τοπικές σπεσιαλιτέ και τις διαχρονικές μεθόδους μαγειρέματος, έχει γίνει συνώνυμη με την άνεση, την ευθυμία και την γαστρονομική αριστεία.
Το μπρατσιόλε (προφέρεται «μπρα-τσι-ο-λε») αντιπροσωπεύει ένα κλασικό ιταλικό πιάτο που αντικατοπτρίζει την γαστρονομική παράδοση του έθνους να αναδεικνύει βασικά συστατικά σε αξιοσημείωτα γεύματα. Ευρέως γνωστό σε όλη την Ιταλία,...
Η πανζανέλα, ή πανμολέ, είναι μια τοσκανική σαλάτα ψωμιού που ενσωματώνει τα βασικά χαρακτηριστικά της ιταλικής καλοκαιρινής κουζίνας. Η προέλευσή της εντοπίζεται στον 16ο αιώνα...
Γνωστή και ως «Πίτσα των Τεσσάρων Εποχών», η Pizza Quattro Stagioni είναι μια ιταλική γαστρονομική δημιουργία που δίνει έμφαση στο εύρος των γεύσεων που συνδέονται με την εποχιακή σκηνή της Ιταλίας...
Η Pizza Vegetariana αντιπροσωπεύει μια ενδιαφέρουσα προσαρμογή της παραδοσιακής ιταλικής πίτσας, ειδικά σχεδιασμένη για να καλύψει τις προτιμήσεις των χορτοφάγων και όσων απολαμβάνουν τα λαχανικά. Ακολουθώντας…
Το Fegato alla Veneziana, που σημαίνει «βενετσιάνικο συκώτι», είναι ένα παραδοσιακό πιάτο από την περιοχή Βένετο της Ιταλίας. Συνδυάζοντας γλυκά, καραμελωμένα κρεμμύδια με τρυφερό συκώτι μοσχαριού, αυτό το…