Belize

Een combinatie van natuurlijke factoren – het klimaat, het Belize Barrier Reef, meer dan 450 cays (eilanden) voor de kust, uitstekende vismogelijkheden, veilige wateren om te varen, duiken en snorkelen, talloze rivieren om te raften en kajakken, verschillende jungles en natuurreservaten voor wandelen, vogels kijken en helikoptervluchten, en talrijke Maya-ruïnes - ondersteunt de bloeiende toerisme- en ecotoerisme-industrie. Het heeft ook het grootste grottenstelsel van Midden-Amerika.

De ontwikkelingskosten zijn hoog, maar de regering van Belize heeft van toerisme na landbouw de tweede ontwikkelingsprioriteit gemaakt. In 2012 kwamen er in totaal 917,869 toeristen (waarvan ongeveer 584,683 uit de Verenigde Staten) en bedroegen de inkomsten uit toerisme meer dan $ 1.3 miljard.

Belize heeft een tropisch klimaat met duidelijke natte en droge seizoenen, hoewel er aanzienlijke variaties zijn in weerpatronen, afhankelijk van de regio. De temperaturen variëren met de hoogte, de nabijheid van de kust en de matigende effecten van de noordoostelijke Caribische passaatwinden. De gemiddelde temperatuur in kustgebieden varieert van 24 °C (75.2 °F) in januari tot 27 °C (80.6 °F) in juli. In het binnenland zijn de temperaturen iets hoger, behalve in de zuidelijke hooglanden, zoals Mountain Pine Ridge, waar het het hele jaar door veel koeler is. Over het algemeen worden de seizoenen meer gekenmerkt door verschillen in vochtigheid en neerslag dan door verschillen in temperatuur.

De gemiddelde regenval varieert aanzienlijk, variërend van 1,350 mm in het noorden en westen tot meer dan 4,500 mm in het uiterste zuiden. De seizoensvariatie in regenval is het grootst in de noordelijke en centrale regio's van het land, waar tussen januari en april of mei minder dan 100 mm regen per maand valt. Het droge seizoen is korter in het zuiden en duurt meestal alleen van februari tot april. Een kortere, minder regenachtige periode, plaatselijk bekend als de "kleine droogte", vindt meestal eind juli of augustus plaats, nadat het regenseizoen is begonnen.

Orkanen hebben een belangrijke – en verwoestende – rol gespeeld in de geschiedenis van Belize. In 1931 verwoestte een niet nader genoemde orkaan meer dan tweederde van de gebouwen in Belize City en doodde meer dan 1,000 mensen. In 1955 verwoestte orkaan Janet de noordelijke stad Corozal. Slechts zes jaar later trof orkaan Hattie het centrale kustgebied van het land met windsnelheden van meer dan 300 km/u en stormvloeden van 4 meter. De verwoesting van Belize-stad voor de tweede keer in dertig jaar leidde ertoe dat de hoofdstad zo'n 50 kilometer landinwaarts werd verplaatst naar de geplande stad Belmopan.

In 1978 veroorzaakte orkaan Greta voor meer dan 25 miljoen dollar aan schade aan de zuidkust. Op 9 oktober 2001 kwam orkaan Iris aan land in Monkey River Town als een storm van categorie 4 met windsnelheden van 145 mph (233 km/u). De storm verwoestte de meeste huizen van het dorp en vernietigde de bananenoogst. In 2007 kwam orkaan Dean, een categorie 5, aan land op slechts 40 km ten noorden van de grens tussen Belize en Mexico. Dean veroorzaakte grote schade in het noorden van Belize.

Orkaan Richard, een orkaan van categorie 2, was de laatste orkaan die rechtstreeks aan land kwam in Belize. Het kwam aan land ongeveer 32 km ten zuidoosten van Belize City om ongeveer 00:45 UTC op 25 oktober 2010. De storm trok landinwaarts richting Belmopan en veroorzaakte naar schatting Z$ 33.8 miljoen (17.4 miljoen dollar in 2010) aan schade, voornamelijk aan gewassen en huizen.

Belize ligt aan de Caribische kust in het noorden van Midden-Amerika. Het grenst aan de Mexicaanse staat Quintana Roo in het noorden, het Guatemalteekse departement Petén in het westen langs een ongedefinieerde lijn die bekend staat als de bufferzone, en het Guatemalteekse departement Izabal in het zuiden. Belize en Guatemala hebben geen gedefinieerde grenzen vanwege het eerder beschreven conflict, dat meer dan 100 eilanden in de Caribische Zee omvat. In het oosten, in de Caribische Zee, grenst 's werelds op een na langste barrièrerif aan een groot deel van de 386 kilometer lange, grotendeels moerassige kustlijn. Het landoppervlak van het land is 22,960 vierkante kilometer (8,865 vierkante mijl), iets groter dan El Salvador, Israël, New Jersey of Wales. De vele lagunes langs de kust en in het noordelijke binnenland verkleinen de werkelijke oppervlakte van het land tot 21,400 vierkante kilometer (8,263 vierkante mijl).

Belize heeft de vorm van een rechthoek die zich ongeveer 280 kilometer van noord naar zuid en ongeveer 100 kilometer van oost naar west uitstrekt, met een totale landgrenslengte van 516 kilometer. De golvende loop van twee rivieren, de Hondo en de Sarstoon, bepalen grotendeels de loop van de noordelijke en zuidelijke grens van het land. De westelijke grens volgt geen natuurlijke kenmerken en loopt in noord-zuid richting door laaglandbossen en hooglandplateaus.

Het noordelijke deel van Belize bestaat voornamelijk uit vlakke, drassige kustvlaktes die op sommige plaatsen zwaar bebost zijn. De flora is zeer divers gezien het kleine geografische gebied. In het zuiden ligt het middelgebergte van de Maya Mountains. Het hoogste punt in Belize is Doyle's Delight op 1,124 m (3,688 ft).

De ruige geografie van Belize heeft de kustlijn en de jungle van het land ook aantrekkelijk gemaakt voor drugshandelaren, die het gebruiken als toegangspoort tot Mexico. In 2011 plaatsten de Verenigde Staten Belize op de lijst van landen die als grote drugsproducenten of doorvoerlanden voor verdovende middelen worden beschouwd.

Behoud van het milieu en de biodiversiteit

Belize is een land met een rijke diversiteit aan flora en fauna, vanwege de unieke ligging tussen Noord- en Zuid-Amerika en een breed scala aan klimaten en habitats voor planten en dieren. Belize's lage menselijke bevolking en zijn 22,970 vierkante kilometer (8,867 vierkante mijl) onontgonnen land bieden een ideale habitat voor meer dan 5,000 plantensoorten en honderden diersoorten, waaronder gordeldieren, slangen en apen.

Het Cockscomb Basin Wildlife Sanctuary is een natuurreservaat in het zuiden van het centrum van Belize, opgericht om de bossen, dieren in het wild en stroomgebieden te beschermen in een gebied van ongeveer 400 ^km2 op de oostelijke hellingen van het Maya-gebergte. Het reservaat werd in 1990 opgericht als het eerste natuurreservaat voor de jaguar en wordt door een auteur beschreven als 's werelds eerste toevluchtsoord voor de jaguar.

Vegetatie en flora

Terwijl meer dan 60 % van het landoppervlak van Belize bedekt is met bos, is ongeveer 20 % bedekt met gecultiveerd land (landbouw) en menselijke nederzettingen. Savanne, struikgewas en wetlands vormen de rest van Belize's landbedekking. Belangrijke mangrove-ecosystemen zijn ook aanwezig in het landschap van Belize. Als onderdeel van de wereldwijd belangrijke Meso-Amerikaanse Biologische Corridor, die zich uitstrekt van Zuid-Mexico tot Panama, is de biodiversiteit van Belize - zowel op zee als op het land - rijk, met een overvloedige flora en fauna.

Belize is ook een leider in de bescherming van biodiversiteit en natuurlijke hulpbronnen. Volgens de World Database of Protected Areas staat 37% van het grondgebied van Belize onder enige vorm van formele bescherming, waardoor het een van de meest uitgebreide terrestrische beschermde gebiedssystemen in Amerika is. Daarentegen is slechts 27% van het grondgebied van Costa Rica beschermd.

Ongeveer 13.6% van de territoriale wateren van Belize, waar het Belize Barrier Reef zich bevindt, is ook beschermd. Het Belize Barrier Reef staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en is het op één na grootste barrièrerif ter wereld, na het Great Barrier Reef in Australië.

Een teledetectie-onderzoek uitgevoerd door het Aquatic Center for the Humid Tropics of Latin America and the Caribbean (CATHALAC) en NASA in samenwerking met de Forestry Department en het Land Information Center (LIC) van het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en Milieu (MNRE) van de regering van Belize, die in augustus 2010 werd gepubliceerd, ontdekte dat de bosbedekking in Belize begin 62.7 ongeveer 2010% bedroeg, tegen 75.9% eind 1980. Een soortgelijk onderzoek door Belize Tropical Forest Studies en Conservation International vond vergelijkbare trends in de bosbedekking van Belize. Uit beide onderzoeken blijkt dat elk jaar 0.6% van het bosareaal van Belize verloren gaat, wat resulteert in het kappen van gemiddeld 10,050 hectare (24,835 acres) per jaar. De door USAID ondersteunde ERVIR-studie, uitgevoerd door CATHALAC, NASA en MNRE, toonde ook aan dat beschermde gebieden in Belize zeer effectief zijn in het beschermen van de bossen van het land. Terwijl tussen 6.4 en 1980 slechts 2010 procent van de bossen in wettelijk aangewezen beschermde gebieden werd gekapt, ging meer dan een kwart van de bossen buiten beschermde gebieden verloren.

Als een land met een relatief hoge bosbedekking en lage ontbossingspercentages, heeft Belize een aanzienlijk potentieel om deel te nemen aan initiatieven zoals REDD. Het is opmerkelijk dat de SERVIR-studie over ontbossing in Belize ook werd erkend door de Group on Earth Observations (GEO), waarvan Belize lid is.

Geologie, mineraal potentieel en energie

Van Belize is bekend dat het een aantal economisch belangrijke mineralen heeft, maar geen enkele in voldoende hoeveelheid om mijnbouw te rechtvaardigen. Deze mineralen omvatten dolomiet, bariet (bron van barium), bauxiet (bron van aluminium), cassiteriet (bron van tin) en goud. In 1990 was kalksteen dat werd gebruikt voor de aanleg van wegen de enige minerale hulpbron die werd gewonnen voor binnenlands gebruik of voor export.

De ontwikkeling van de nieuw ontdekte olie in de stad Spanish Lookout in 2006 bracht nieuwe kansen en uitdagingen voor dit ontwikkelingsland.

Barrièrerif van Belize

Het Belize Barrier Reef is een reeks koraalriffen langs de kust van Belize, ongeveer 300 meter uit de kust naar het noorden en 40 kilometer naar het zuiden, binnen de landsgrenzen. Het Belize Barrier Reef is een 300 kilometer lang gedeelte van het Meso-Amerikaanse Barrier Reef System dat zich uitstrekt van Cancún op de noordoostelijke punt van het schiereiland Yucatán, over de Riviera Maya tot Honduras, waardoor het een van de grootste koraalrifsystemen ter wereld is.

Het is de belangrijkste toeristische bestemming in Belize, populair om te duiken en snorkelen, en trekt bijna de helft van de 260,000 bezoekers. Het is ook van vitaal belang voor de visserijsector. Charles Darwin beschreef het in 1842 als "het meest opmerkelijke rif in West-Indië".

Het Belize Barrier Reef werd in 1996 door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed vanwege zijn kwetsbaarheid en natuurlijke habitats die belangrijk zijn voor het behoud van de biodiversiteit in situ.

Diersoorten

Het Belize Barrier Reef herbergt een grote verscheidenheid aan planten en dieren en is een van de meest diverse ecosystemen ter wereld:

• 70 soorten steenkoralen
• 36 soorten zachte koralen
• 500 soorten vis
• Honderden soorten ongewervelde dieren

Met 90% van het rif nog onontgonnen, schatten sommigen dat slechts 10% van alle soorten is ontdekt.

Behoud

Belize was het eerste land ter wereld dat de bodemtrawlvisserij in december 2010 volledig verbood. In december 2015 verbood Belize offshore-olieboringen binnen een kilometer van het barrièrerif en zijn zeven werelderfgoedlocaties.

Ondanks deze beschermende maatregelen blijft het rif bedreigd door vervuiling van de zee en ongecontroleerd toerisme, scheepvaart en visserij. Andere bedreigingen zijn orkanen, evenals de opwarming van de aarde en de resulterende stijging van de oceaantemperatuur, wat leidt tot koraalverbleking. Wetenschappers zeggen dat sinds 40 meer dan 1998% van het koraalrif van Belize is beschadigd.

De bevolking van Belize in 2010 was 324,528. Het totale vruchtbaarheidscijfer voor Belize in 2009 was 3.6 kinderen per vrouw. Het geboortecijfer was 27.33 geboorten per 1,000 inwoners en het sterftecijfer was 5.8 sterfgevallen per 1,000 inwoners.

De Maya's

De Maya's worden verondersteld aanwezig te zijn geweest in Belize en de regio Yucatán sinds het tweede millennium voor Christus; een groot deel van de oorspronkelijke Maya-bevolking van Belize werd echter weggevaagd door conflicten tussen constant strijdende stammen. Sommigen stierven aan een ziekte na ontdekking door Europeanen. Drie Maya-groepen bewonen het land vandaag: de Yucatec (die uit Yucatán, Mexico kwamen, om te ontsnappen aan de wrede kastenoorlog van de jaren 1840), de Mopan (die inheems zijn in Belize maar door de Britten naar Guatemala werden verdreven voor het plunderen van nederzettingen; ze keerden terug naar Belize om te ontsnappen aan de slavernij door de Guatemalteken in de 19e eeuw), en de Q. The Q'eqchi' (die ook de slavernij in Guatemala ontvluchtten in de 19e eeuw). Deze laatste groepen zijn vooral te vinden in de wijk Toledo.

Creolen

Creolen, ook wel Criolen, ongeveer 21% van de bevolking van Belize en ongeveer 75% van de diaspora. Zij zijn de afstammelingen van Bajmen-slavenhouders en slaven die naar Belize zijn gebracht voor de houtkap. Deze slaven waren uiteindelijk afstammelingen van West- en Centraal-Afrikanen (velen waren ook afstammelingen van Miskito uit Nicaragua) en inheemse Afrikanen die zeer korte perioden in Jamaica en Bermuda hadden doorgebracht. Bay Islanders en inheemse Jamaicanen arriveerden aan het einde van de 19e eeuw en voegden deze reeds diverse volkeren toe en creëerden deze etnische groep.

In alle opzichten is Creools een etnische en taalkundige aanduiding. Sommige inheemse volkeren, waaronder blond en blauwogig, mogen zichzelf Creolen noemen. De aanduiding is eerder raciaal dan cultureel en is duidelijk zichtbaar in fysieke verschijning.

Belizean Creools Engels of Kriol ontwikkeld tijdens de slavernij en werd historisch alleen gesproken door voormalige slaven. Het is echter een integraal onderdeel geworden van de Belizean-identiteit, zodat het tegenwoordig door ongeveer 45% van de Belizeanen wordt gesproken. Belizean Creools is voornamelijk afgeleid van het Engels. De substraattalen zijn de Indiaanse taal Miskito en de verschillende West-Afrikaanse en Bantoetalen die door slaven naar het land zijn gebracht. Creolen zijn te vinden in heel Belize, maar vooral in stedelijke gebieden zoals Belize City, kustplaatsen en dorpen, en de Belize River Valley.

Garinagu

De Garinagu (enkelvoud Garifuna), die ongeveer 4.5 procent van de bevolking uitmaken, zijn een mengsel van West- en Centraal-Afrikaanse, Arawak- en Caribische eilandafkomst. Hoewel het gevangenen zijn die uit hun thuisland zijn weggenomen, zijn ze nooit als slaven geregistreerd. De twee heersende theorieën zijn dat ze in 1635 ofwel twee geregistreerde scheepswrakken overleefden of dat ze de controle over het schip waarop ze aankwamen overnamen.

Door de geschiedenis heen werden ze ten onrechte Black Caribs genoemd. Toen de Britten de controle over St. Vincent en de Grenadines overnamen na het Verdrag van Parijs in 1763, verzetten de Franse kolonisten en hun Garinagu-bondgenoten zich tegen hen. De Garinagu gaven zich uiteindelijk over aan de Britten in 1796. De Britten scheidden de meer Afrikaans ogende Garifuna's van de meer inheems ogende Garifuna's. 5,000 Garinagu werden verbannen van het Grenadische eiland Baliceaux. Slechts 2,500 van hen overleefden echter de reis naar Roatán, een eiland voor de kust van Honduras. De Garifuna-taal behoort tot de Arawak-taalfamilie, maar heeft een groot aantal woorden die zijn ontleend aan Caribische talen en het Engels.

Omdat Roatán te klein en te onvruchtbaar was om hun bevolking te huisvesten, vroegen de Garinagu de Spaanse autoriteiten in Honduras om toestemming om zich op het vasteland te vestigen. De Spanjaarden gebruikten ze als soldaten en ze verspreidden zich langs de Caribische kust van Midden-Amerika. Al in 1802 vestigden de Garinagu zich in Seine Bight, Punta Gorda en Punta Negra, Belize, via Honduras. In Belize is 19 november 1832 echter de officieel erkende datum als "Garifuna Settlement Day" in Dangriga.

Volgens een genetische studie is hun voorouders gemiddeld 76% Sub-Sahara Afrika, 20% Arawak/Island Carib en 4% Europees.

mestiezen

Mestiezen zijn mensen van gemengde Spaanse en Maya-afkomst. Ze kwamen in 1847 naar Belize om te ontsnappen aan de kastenoorlog die plaatsvond toen duizenden Maya's in opstand kwamen tegen de staat in Yucatán en meer dan een derde van de bevolking afslachtten. De overige overlevenden vluchtten over de grens naar Brits grondgebied. Mestiezen zijn overal in Belize te vinden, maar de meeste leven in de noordelijke districten Corozal en Orange Walk. Mestiezen zijn de grootste etnische groep in Belize en vormen ongeveer de helft van de bevolking. Mestizo-steden zijn gecentreerd rond een hoofdplein en het sociale leven draait om de katholieke kerk die aan de ene kant van het plein is gebouwd. Spaans is de hoofdtaal die door de meeste mestiezen en mensen van Spaanse afkomst wordt gesproken, maar velen spreken ook vloeiend Engels en het Belizaanse Kriol. Door de invloeden van zowel het Kriol als het Engels spreken veel mestiezen wat bekend staat als “kook Spaans”. De mix van Latijns-Amerikaanse en Maya-gerechten zoals tamales, escabeche, chirmole, relleno en empanadas komen van hun Mexicaanse kant en maïstortilla's werden doorgegeven van hun Maya-kant. De muziek komt voornamelijk uit de marimba, maar ze spelen en zingen ook met de gitaar. Dansen die op dorpsfeesten worden uitgevoerd, zijn onder meer de varkenskop, zapateados, mestizada, paso doble en vele anderen.

Duitstalige doopsgezinden

Ongeveer 4% van de bevolking zijn Duitstalige doopsgezinde boeren en ambachtslieden. De overgrote meerderheid zijn Russische doopsgezinden van Duitse afkomst die zich in de 18e en 19e eeuw in het Russische rijk vestigden. De meeste Russische mennonieten leven in doopsgezinde kolonies zoals Spanish Lookout, Shipyard, Little Belize en Blue Creek. Deze doopsgezinden spreken in het dagelijks leven Plautdietsch (een Duits dialect), maar gebruiken voornamelijk standaardduits om te lezen (de Bijbel) en te schrijven. Plautdietsch-sprekende Mennonieten kwamen voornamelijk uit Mexico in de jaren na 1958. Er zijn ook enkele Old Order Mennonieten die voornamelijk Pennsylvania-Duits spreken en eind jaren zestig uit de Verenigde Staten en Canada kwamen. Ze leven voornamelijk in Upper Barton Creek en de bijbehorende nederzettingen. Deze mennonieten trokken mensen met verschillende anabaptistische achtergronden aan en vormden een nieuwe gemeenschap. Ze lijken erg op, maar verschillen van, de Old Order Amish.

Andere groepen

De resterende 5% van de bevolking was een mengeling van Indiërs, Chinezen, blanken uit de Verenigde Staten en Canada, en vele andere buitenlandse groepen die waren binnengebracht om het land te ontwikkelen. Tijdens de jaren 1860 vestigde een grote toestroom van Oost-Indiërs die een korte tijd in Jamaica hadden doorgebracht en veteranen van de Amerikaanse Burgeroorlog uit Louisiana en andere zuidelijke staten, Zuidelijke kolonies in Brits Honduras en introduceerden de commerciële suikerrietproductie in de kolonie, waardoor 11 nederzettingen ontstonden in de jaren 20. interieur. In de 1998e eeuw kwamen er meer Aziatische kolonisten uit het vasteland van China, Zuid-Korea, India, Syrië en Libanon. Said Musa, de zoon van een immigrant uit Palestina, was premier van Belize van 2008 tot 2016. Immigranten uit Midden-Amerika en Amerikaanse en Afrikaanse expats beginnen zich ook in het land te vestigen.

Emigratie, immigratie en demografische verandering

Creolen en andere etnische groepen migreren voornamelijk naar de Verenigde Staten, maar ook naar het VK en andere ontwikkelde landen voor betere kansen. Volgens de laatste Amerikaanse volkstelling bedraagt ​​het aantal Belizeanen in de VS ongeveer 160,000 (waarvan 70,000 legale inwoners en genaturaliseerde burgers), voornamelijk bestaande uit Creolen en Garinagu.

Als gevolg van conflicten in aangrenzende Midden-Amerikaanse landen vluchtten in de jaren tachtig mestiezen uit El Salvador, Guatemala en Honduras in groten getale naar Belize, waardoor deze groep aanzienlijk toenam. Beide gebeurtenissen hebben de demografie van het land de afgelopen 1980 jaar veranderd.

Vrijheid van godsdienst is gegarandeerd in Belize. Volgens de volkstelling van 2010, 40.1% van de Belizeanen is rooms-katholiek, 31.8% is protestant (8.4% Pinkster; 5.4% Adventist; 4.7% Anglicaans; 3.7% Doopsgezind; 3.6% Baptist; 2.9% Methodist; 2.8% Nazarener), 1.7% zijn Jehova's Getuigen, 10.3% belijdt andere religies (Maya-religie, Garifuna, Obeah en Myalisme evenals minderheden van Mormonen, Hindoes, Boeddhisten, Moslims, Bahá'ís, Rastafari en anderen) en 15.5% beweert niet-religieus te zijn.

Ooit een overwegend katholiek land (katholieken maakten in 57 1991% van de bevolking uit, in 49 2000%), is het aandeel rooms-katholieken de afgelopen decennia afgenomen als gevolg van de groei van protestantse kerken, andere religies en niet-religieuze mensen. De Grieks-orthodoxe kerk is aanwezig in Santa Elena.

De Association of Religion Data Archives schat dat er in 2005 7,776 bahá'ís in Belize waren, wat neerkomt op 2.5% van de nationale bevolking. Volgens hun schattingen is dit het hoogste percentage bahá'ís in welk land dan ook. Uit hun gegevens blijkt ook dat het bahá'í-geloof de op één na meest voorkomende religie is in Belize, gevolgd door het hindoeïsme (2.0%) en het jodendom (1.1%). Het hindoeïsme wordt gevolgd door de meeste Indiase immigranten.

Moslims beweren dat er sinds de 16e eeuw moslims in Belize zijn geweest nadat ze als slaven uit Afrika waren gehaald, maar er zijn geen bronnen om deze bewering te staven. De huidige moslimbevolking is geboren in de jaren tachtig. Volgens officiële statistieken bedroeg het aantal moslims 1980 in 243 en 2000 in 577, wat neerkomt op 2010% van de bevolking. Eén moskee bevindt zich in de Islamitische Missie van Belize (IMB), ook wel bekend als de moslimgemeenschap van Belize. Een andere moskee, Masjid Al-Falah, werd in 0.16 ingewijd in Belize-stad.

Als voormalige Britse kolonie is de officiële taal van Belize Standaard Engels met Britse spellingsregels, wat Belize onderscheidt van zijn Spaanssprekende buren.

Spaans, Garifuna (Carib) en de Maya-talen/dialecten Kekchi, Mopan en Yucatec worden in verschillende delen van het land gesproken. In het noorden en westen van het land wordt Spaans als moedertaal veel gesproken. "Cooking Spanish", een mengeling van Spaans en Engels, wordt veel gesproken op Ambergris Caye. Ook veel gesproken is Belizean Creools, dat enige wederzijdse verstaanbaarheid heeft met standaard Engels. De meeste Belizeanen spreken vloeiend Engels en minstens één van deze andere talen.

Veel Belizeanen spreken een mengeling van Creools en Engels onder vrienden en standaard Engels met buitenlanders. Het sterke Caribische accent kan even wennen zijn.

Telefooncellen zijn de meest voorkomende openbare telefoons en accepteren vooraf gekochte telefoonkaarten.

Internetcafés bestaan ​​in grotere toeristische gebieden, maar zijn niet gebruikelijk in landelijke gebieden.

Eerder stond de regering Skype niet toe en dwong de regering toeristen om hun eigen openbare telefoonmaatschappij te gebruiken om het land uit te bellen. In een recente wijziging heeft het belangrijkste telefoonbedrijf, Belize Telemedia Limited, de blokkades op alle Voice over Internet Protocol-services opgeheven. Applicaties zoals Skype en Vonage kunnen nu in het land werken en kunnen een goedkopere manier zijn om naar het thuisland te bellen.

Belize heeft een kleine, grotendeels particuliere economie die voornamelijk gebaseerd is op de export van aardolie en ruwe olie, met landbouw, agro-industrie en handel, waarbij toerisme en bouw recentelijk aan belang hebben gewonnen. In 2007 bedroeg de olieproductie 3,000 bbl/d (480 ^{m3 / d}) en in 2006 bedroeg de olie-export 1,960 bbl/d (312 ^{m3 / d}). Het land is ook een producent van industriële mineralen. In de landbouw is suiker, net als in de koloniale tijd, nog steeds het belangrijkste gewas en goed voor bijna de helft van de export, terwijl de bananenindustrie de belangrijkste werkgever is.

De nieuwe regering van Belize staat voor grote uitdagingen op het gebied van economische stabiliteit. Er zijn onmiddellijke maatregelen beloofd om de belastinginning te verbeteren, maar een gebrek aan vooruitgang op het gebied van uitgavenbeheersing zou de wisselkoers onder druk kunnen zetten. De sectoren toerisme en bouw versterkten zich begin 1999, wat leidde tot een voorlopige schatting van een groei van 4%. Infrastructuur blijft een grote uitdaging voor economische ontwikkeling; Belize heeft de duurste elektriciteit in de regio. Handel is belangrijk en de belangrijkste handelspartners zijn de Verenigde Staten, Mexico, de Europese Unie en Midden-Amerika.

Belize heeft vijf commerciële banken, waarvan de grootste en oudste Belize Bank is. De andere vier banken zijn Heritage Bank, Atlantic Bank, FirstCaribbean International Bank en Scotiabank (Belize). Een sterk kredietverenigingencomplex begon in de jaren 1940 onder leiding van Marion M. Ganey, SJ, en is een voortdurende bron voor de verbetering van mensen over economische en culturele grenzen heen.

Internationale luchthaven Philip SW Goldson (IATA: BZE) is gelegen in Ladyville, ten noordwesten van Belize City (ongeveer 30 minuten rijden). Het ontvangt rechtstreekse internationale vluchten vanuit Atlanta, Charlotte, Newark, Miami, Dallas, Houston, Flores, San Salvador, Roatan en San Pedro Sula.

Vanuit Mexico via Chetumal, of op een veel moeilijkere route vanuit Guatemala via Melchor de Mencos.

Er rijden bussen van Belize City en Belmopan naar Flores in Guatemala en Chetumal in Mexico.

Verschillende cruisemaatschappijen stoppen in Belize City. Helaas blijven ze meestal maar een dag, waardoor je niet echt veel van Belize te zien krijgt. Je kunt een van de Maya-ruïnes bezoeken, een hovercraft-tour maken door de kwelders buiten de stad, winkelen, een museum bezoeken, naar de dierentuin gaan of een korte grotrafting-tour doen of gaan snorkelen, maar dat is het dan ook. Dit betekent dat ongeveer 70% van de dingen die de meeste toeristen zouden willen doen, niet beschikbaar zijn, om nog maar te zwijgen van de hoogtepunten van het ecotoerisme.

Naar Puerto Cortés, Honduras, de Golf Cruza, een kleine, snelle, gammele boot (20 personen), vertrekt elke vrijdag rond 09 uur uit Placencia (30 uur USD 4) en gaat eerst naar Big Creek. Op maandag keert het terug naar Placencia. Tickets worden verkocht bij het VVV-kantoor naast het tankstation. Ga eerst door immigratie.

Kleine speedboten varen dagelijks tussen Puerto Barrios in Guatemala en Punta Gorda. De kosten voor een enkele reis bedragen ongeveer $ 20. Boten varen op dinsdag en vrijdag tussen Livingston, Guatemala en Punta Gorda. De reis duurt niet langer dan een uur. De prijs is 50 BZD. Er is ook een exitheffing van BZD 30 en een belasting van BZD 7.50 voor het marine park. Buitenlanders moeten de exit-tax en een conservatievergoeding betalen bij het verlaten van Belize over land, door de lucht of over zee. Deze vergoeding is alleen van toepassing op de lokale bevolking tijdens het vliegen.

San Pedro Belize Express biedt meer dan 25 dagelijkse vertrekken, 14 eersteklas boten.

Belize is een relatief klein land en het vervoer tussen de meeste bestemmingen is zelden lang of moeilijk.

Tropische lucht en Maya Island Air beide bieden meerdere dagelijkse vluchten naar verschillende steden in het land, evenals naar Ambergris Caye en Caye Caulker. Ze bedienen beide luchthavens in Belize City, maar vluchten vanaf Belize City Airport (IATA: TZA) zijn vaak veel goedkoper dan die van Phillip Goldson International Airport (IATA: BZE). Binnenlandse vluchten zijn meestal vrij goedkoop en daarom populair als je tijd beperkt is en je budget niet. Vluchten worden uitgevoerd met vliegtuigen variërend van 8 tot 68 stoelen. Vanwege de beperkte capaciteit is het raadzaam om vooraf te reserveren. Voor boekingen van buiten Belize is er maar één airviva internet agent die kan de reserveringen maken, de betaling aannemen (creditcard/debetkaarten/PayPal) en vervolgens de elektronische tickets verzenden. Sommige hotels bieden ook aan om namens u de vlucht te reserveren.

Verschillende concurrerende buslijnen lopen van noord naar zuid op de hoofdweg van Punta Gorda naar Belmopan en Belize City. Er zijn busstations in de belangrijkste steden, of je kunt gewoon aan de kant van de weg gaan staan ​​en naar een naderende bus zwaaien. De meeste bussen hebben zowel een chauffeur als een conducteur die voor de deur staat en op een bepaald moment tijdens de reis naar uw stoel komt om de ritprijs op te halen. De tarieven variëren tussen BZD 2 en BZD 25, afhankelijk van de afstand.

Expressbussen kunnen u tot anderhalf uur besparen (afhankelijk van de afstand van uw reis); ze stoppen niet voor passagiers die langs de kant van de weg wachten en vertrekken alleen op schema in steden.

De meeste bussen in Belize zijn buiten dienst gestelde Amerikaanse schoolbussen (Bluebirds) die lichtjes zijn aangepast, met de toevoeging van een bagagerek en soms een nieuwe verfbeurt. Dat zijn ze meestal niet ook druk, maar het kan zijn dat u af en toe moet staan.

Kinderen die snacks en frisdranken verkopen, stappen vaak in de bussen bij de haltes, en het is een goedkope manier om een ​​snack te krijgen als je geen spullen meer hebt om mee te nemen of gewoon wat zelfgemaakte reismaaltijden wilt proberen.

Taxi's zijn gebruikelijk in Belize en relatief goedkoop. De meeste taxi's gebruiken geen meters, dus onderhandel vooraf over de prijs.

Voor degenen die een echt Belizaanse ervaring willen, neem de watertaxi's van stad naar stad. De San Pedro Belize Express heeft de meeste dagelijkse ritten en vertrekt vanaf de Brown Sugar Terminal in Belize City om 9 uur, 00 uur, 11 uur, 00 uur, 12 uur, 00 uur en 1 uur naar San Pedro en Caye Caulker.

Vertrek vanaf de pier in San Pedro Town aan Black Coral Street naast Wahoo's Bar and Grill en vertrek om 07:00, 08:30, 10:00, 11:30, 12:30, 14:30, 16:30 naar Caye Caulker en Belize City en een laatste boot naar Caye Caulker pas om 18:00 uur.

Boten vertrekken van Caye Caulker naar Belize City en San Pedro Town. Ze vertrekken vanaf de pier voor het basketbalveld. Van Caye Caulker naar Belize City: 07:30, 09:00, 10:30, 12:00, 13:00, 15:00, 17:00 en van Caye Caulker naar San Pedro: 07:00 (verbinding met Chetumal) , 09:45, 11:45, 12:45, 13:45, 15:45, 16:45 en laatste boot 18:15.

Uitstapjes naar Chetumal zijn beschikbaar vanaf Caye Caulker om 07:00 uur en vanuit San Pedro om 07:30 uur.

Van Chetumal naar Belize vertrekt de boot om 3 uur vanaf de stadspier naar San Pedro (30 min) en Caye Caulker (90 min).

Tarieven: Belize City naar San Pedro of retour: BZD30 Belize of $15 USD (enkele reis), BZD55 of $27.50 USD (retour). Caye Caulker naar San Pedro, Belize City naar Caye Caulker: BZD20 of $ 10 USD enkele reis, BZD35 of $ 17.50 retour.

In vergelijking met de meeste Midden-Amerikaanse landen is autorijden in Belize relatief veilig, is er weinig criminaliteit (behalve in de omgeving van San Pedro), is er niet veel verkeer en zijn de vier hoofdwegen allemaal in goede staat. Helaas zijn bijna alle wegen buiten de vier hoofdwegen onverhard, dus een voertuig met vierwielaandrijving is aan te raden. Het is het beste om 's avonds laat niet te rijden, want er is bijna geen verlichting, de bewegwijzering is slecht en het laatste stuk is vrijwel zeker op een onverharde weg (je zou een as kunnen breken op een onzichtbare, maar enorme kuil!

Verzekering is vaak inbegrepen in de huurprijzen, zodat u deze niet apart hoeft aan te schaffen. Als u van plan bent een huurauto te gebruiken om Tikal in Guatemala te bezoeken, moet u vooruit plannen en huren bij Crystal Auto Rental, omdat geen enkel ander bedrijf u uw auto uit Belize zal laten halen. Belize verzekering is niet geldig in Guatemala. Controleer bij uw creditcard of autoverzekering of u gedekt bent voor reizen naar Guatemala.

Snelwegen van Belize

• De noordelijke snelweg (Ook genaamd de Phillip Goldson Highway) loopt van Corozal, op de grens tussen Belize en Mexico, via Orange Walk naar Belize City. Dit is de snelweg die u zult gebruiken om naar de internationale luchthaven, Altun Ha en Lamanai te gaan.
• De westelijke snelweg (Ook genaamd de George Price Highway) loopt van Belize City via Belmopan en het Cayo District tot aan de grens met de Guatemalteekse staat Peten in Benque. Langs deze route liggen de dierentuin van Belize (mijl 29), de Hummingbird-route (mijl 47), Belmopan en San Ignacio (mijl 68). De belangrijkste toeristische attracties langs deze route zijn de avontuurlijke routes in het Cayo District, de Maya-ruïnes van Xunantunich en toegang tot de Caracol Strait en, vanaf de grens met Guatemala, de ruïnes van TIkal. Om de Western Highway vanaf de luchthaven te bereiken, gaat u naar het noorden over de Northern Highway, slaat u linksaf bij Burrell Boom en volgt u de weg 19 km naar de Western Highway bij Hattieville.
• De Kolibriesnelweg loopt van Belmopan naar Dangriga en verbindt de westelijke snelweg met de zuidelijke snelweg. U gebruikt deze snelweg om van Cayo, Belize City of het noorden naar het zuidelijke deel van Belize te reizen. Een iets kortere route, de Coastal Highway, loopt van Belize City naar de Southern Highway, maar is een echte puinhoop en kun je beter vermijden!
• De zuidelijke snelweg loopt van Dangriga (de Hummingbird Highway) naar Punta Gorda, met een recent gebouwd gedeelte dat leidt naar de zuidelijke grens van Guatemala. Langs de snelweg liggen de kustplaatsen Hopkins en Placencia.

• Noord-Belize
  De districten Corozal (kust) en Orange Walk (binnenland).
• Het Belize-district
  Hier bevinden zich de grootste stad, luchthaven en een aantal populaire eilanden voor de kust
• Cayo
  Deze centrale wijk barst van het avontuur en is gevuld met jungle, grotten, rivieren, Maya-ruïnes en nog veel meer.
• Stann Creek
  Kustgebied ten zuiden van het district Belize, toegang tot rustige rifeilanden en boten van en naar Honduras.
• Toledo
  Zuidelijk kust-/binnenland met meer Maya-ruïnes en boten naar Guatemala.

• Belmopan – Binnenlandse hoofdstad
• Belize City – De grootste stad van Belize aan de Caribische Zee.
• Stad van Corozal
• kromme boom
• Dangriga – Grote Garifuna-stad in het zuiden, voorheen bekend als Stann Creek Town.
• Hopkins – Garifuna-dorp
• Stadssinaasappelwandeling
• Punta Gorda – Mooie en rustige zuidelijke havenstad; de thuisbasis van een ingewikkelde en diverse inheemse weekendmarkt.
• San Ignacio – Door de lokale bevolking Cayo genoemd, Maya- en Latijns-Amerikaanse invloed nabij de grens met Guatemala.

• Ambergris Caye - groot barrière-eiland in het noorden.
• Caye Caulker – klein barrière-eiland in het noorden.
• Placencia Peninsula - lang schiereiland (bijna een eiland) bij Stann Creek.
• Tabak Caye
• Vuurtorenrif-atol

• De hoofdmaaltijd, die bijna overal te vinden is, bestaat uit rode bonen, schone rijst en kip.
• De meeste kip in het land wordt bereid en geserveerd met bot.
• Rijst en bonen is een gemengd gerecht met wat kruiden en meestal wordt kokosmelk toegevoegd om het een zoet en pittig hoofdbestanddeel van het Belizaanse dieet te maken. Rijst en bonen is gekookte witte rijst met gestoomde pinto bonen.
• Citrusboomgaarden zijn er in overvloed, dus verse sinaasappels en grapefruits zijn in overvloed. Ananas, papaja's, bananen en bakbananen worden ook geteeld en verkocht op de markten langs de weg.
• Een beroemde hete saus in Belize is Maria Scherp, gemaakt van de zeer krachtige lokale habanero-peper. Het komt in verschillende smaken (mild, heet, extreem heet).
• De vreemd uitziende salsa op je tafel is eigenlijk ceviche. Ceviche – ook wel cebiche of seviche genoemd – is een visgerecht gemarineerd in citrusvruchten. Belizeanen gebruiken rauwe mosselen en verse groenten.
• Papusa's zijn maïspannenkoekjes met verschillende vullingen die worden verkocht bij kraampjes in de straten van de stad San Pedro. Dit is de goedkoopste optie als je met een beperkt budget wilt eten.

Eten in San Pedro kan duur zijn als je in de toeristenrestaurants eet; als u echter de lokale plaatsen vindt, kunnen maaltijden erg goedkoop en erg lekker zijn.

Belikin is het nationale bier en komt in vier varianten: Premium, Beer, Stout en Lighthouse Lager. Guinness Stout is ook verkrijgbaar in Belize, maar wordt ook gebrouwen door Belikin Brewing Co. Al deze bieren worden verkocht in statiegeldflessen, dus let op de borg als je je drankjes meeneemt.

One Barrel Rum is de lokaal gedistilleerde rum met melassesmaak. Traveller's Liquors-distilleerderij ligt aan de Northern Highway, ongeveer 6 km van Belize City, en heeft een cadeauwinkel en een horecabar. Je kunt rum kopen in verschillende kleuren en maten, tot een vat van 70 gallon.

Beide zijn verkrijgbaar in het hele land. Maar als je ook van wijn houdt, is er cashewwijn (zeer populair in Belize), gemberwijn, zuringwijn en bramenwijn.

De munteenheid van Belize is de dollar (BZD), verdeeld in 100 cent.

De Belizaanse dollar – soms geschreven als “B$” of gewoon als het dollarteken “$” – is sinds 2 officieel gekoppeld aan de Amerikaanse dollar (USD) in een verhouding van 1:1978 (bijv. 2 BZ$ = 1 USD) . Omdat het een wet is, is er geen vrije wisselkoers zoals tussen de Amerikaanse dollar en de Mexicaanse peso. Wie echter andere valuta's omwisselt in Belizaanse dollars, zoals Britse ponden of euro's, moet hiermee rekening houden.

Vanwege de gemakkelijke en constante wisselkoers tussen deze twee valuta's, worden Amerikaanse dollars algemeen geaccepteerd, maar dit betekent dat je voorzichtig moet zijn over welke "dollars" je het hebt bij het onderhandelen over prijzen. Het is vaak het beste om aan te nemen dat het Belizaanse dollars zijn, omdat veel handelaren op uw onzekerheid zullen springen en proberen hun prijs te verdubbelen door te zeggen: "Nee, in Amerikaanse dollars". Belizaanse dollars zijn er in coupures van 2, 5, 10, 20, 50 en 100 BZD. BZD1 en kleinere bedragen zijn munten. De munt van 25 cent wordt vaak een "shilling" genoemd.

Vlieg over het regenwoud van Belize tijdens een tokkeltocht. Deze tours beginnen meestal met een korte wandeling naar het eerste honk, waar een instructie over het veilige gebruik van de apparatuur plaatsvindt.

• Prijzen variëren van $ 65 tot $ 100 en de tours worden georganiseerd door twee bedrijven, Jaguar Paw en Back-A-Bush Tours.

Het sportvissen in Belize is ongeëvenaard. Bonefish is de grootste vliegvis ter wereld en is te vinden in de met gras begroeide ondiepe wateren van Belize. Het is misschien wel het sterkste dier in zout water.

Snorkelen en duiken zijn van wereldklasse en Belize heeft veel uitstekende duikplekken. Een van de beste manieren om de wateren van Belize te verkennen, is door een jacht te charteren om het meeste uit uw duiktijd te halen.

Voor degenen met een meer bescheiden budget worden snorkel- en autotochten aangeboden langs de stranden van Ambergris Caye en Caye Caulker. De meest voorkomende tours brengen je naar het Hol Chan Marine Reserve en Shark Ray Alley. Deze tours kosten meestal ongeveer $ 35 USD en zijn inclusief snorkeluitrusting. Houd rekening met de extra 10 BZD die aan buitenlanders in rekening wordt gebracht als parkeertarief. Dit geld wordt gebruikt voor het behoud en de bescherming van het rif. Duiktrips naar de Blue Hole worden ook aangeboden, maar verwacht veel meer te betalen voor het voorrecht.

Het Cayo-district wordt gekenmerkt door kalkstenen heuvels bedekt met een netwerk van ondergrondse rivieren, grotten en zinkgaten. De grotten zijn magnifiek, met enorme spelonken en nauwe doorgangen, ondergrondse watervallen en oogverblindende netwerken van met mineralen ingelegde stalactieten en stalagmieten. Deze onderwereld was heilig voor de oude Maya's en veel voorwerpen, van versierde potten tot menselijke resten, zijn nog steeds intact in de grotten. Het is gevaarlijk (en illegaal) om de grotten binnen te gaan zonder een erkende gids. De meeste gidsen zijn getraind in de geologie en mythologie van de grotten, evenals in moderne EHBO- en grotreddingstechnieken.

• Ian Anderson, Caves Branch Adventure Company en Jungle Lodge, Grottentak (Hummingbird Highway ten zuiden van Belmopan). Ian Anderson organiseerde de eerste trainingsprogramma's voor gidsen in het land, wat leidde tot de oprichting van het Belize Disaster And Rescue Response Team, bekend als BDARRT (nu een onafhankelijke NGO).

De takken “Sleeping Giant” en “Caves” worden gerund door dezelfde eigenaar. Ze bieden tot 16 verschillende tours per dag aan. De Actun Tunichil Muknal-grotten of ATM zijn het populairst bij toeristen in Midden-Amerika. Deze riviergrot, ook bekend als de Grot van de Kristallen Graftombe, bevat intacte overblijfselen van enkele Maya-mensenoffers. Het is een surrealistische ervaring met prachtige rotsformaties, een ondergrondse rivier en Maya-artefacten. Geen wonder dat de Maya's het Xibalba of de donkere onderwereld noemden.

In de Belizaanse folklore zijn er de legendes van Lang Bobi Suzi, La Llorona, La Sucia, Luguchu Ellis, Tata Duende, Chatona, X'tabai, Anansi en de Cadejo.

De meeste feestdagen in Belize zijn traditionele Commonwealth- en christelijke feestdagen, hoewel sommige specifiek zijn voor de Belizean-cultuur, zoals Garifuna Settlement Day en Baron Bliss Day. Bovendien wordt de maand september beschouwd als een speciale tijd van nationale viering. Naast Independence Day en St. George's Caye Day, vieren Belizeanen ook carnaval in september, dat meestal verschillende evenementen omvat die meerdere dagen beslaan. In sommige delen van Belize wordt carnaval echter gevierd tijdens de traditionele pre-Lenten-periode (februari).

De Belizaanse keuken is een amalgaam van alle etnische groepen in het land en hun respectievelijke soorten voedsel. Het kan worden omschreven als vergelijkbaar met de Mexicaanse/Midden-Amerikaanse en Jamaicaanse/Anglo-Caribische keuken.

Het ontbijt bestaat meestal uit brood, bloemtortilla's of Fry Jacks, vaak zelfgemaakt. Fry Jacks worden gegeten met verschillende soorten kaas, bonen, verschillende soorten eieren of muesli en melkpoeder, koffie of thee. Lunchgerechten variëren van rijst en bonen met of zonder kokosmelk, tamales, “panades” (gebakken maïskolven met bonen of vis), vleespasteitjes, escabeche (uiensoep), chimole (soep), caldo, gestoofde kip en garnaches (gefrituurd tortilla's met bonen, kaas en saus) tot verschillende diners bestaande uit een soort rijst en bonen, vlees en salade of koolsalade.

Op het platteland zijn de maaltijden meestal eenvoudiger dan in de steden. De Maya's gebruiken voor de meeste maaltijden maïs, bonen of pompoen, en de Garifuna houden van zeevruchten, cassave (vooral verwerkt tot cassavebrood of ereba) en groenten. Het land staat vol met restaurants en fastfoodwinkels die redelijk goedkoop eten verkopen. Lokaal fruit is heel gewoon, maar rauw voedsel van de markten minder. De lunch is een gemeenschappelijke tijd voor gezinnen en scholen, en sommige winkels sluiten om 2016 uur voor de lunch, om later in de middag weer open te gaan. Biefstuk is ook gebruikelijk.

Punta is een populair genre van Garifuna-muziek en is een van de meest populaire muziekstijlen in Belize geworden. Het is duidelijk Afro-Caribisch en wordt soms beschreven als rijp voor internationale popularisering, zoals vergelijkbare stijlen (reggae, calypso, merengue).

Brukdown is een moderne stijl van Belizaanse muziek gerelateerd aan calypso. Het ontwikkelde zich uit de muziek en dans van de houthakkers, in het bijzonder een vorm genaamd Buru. Reggae, dancehall en soca geïmporteerd uit Jamaica en de rest van het Caribisch gebied, evenals rap, hiphop, heavy metal en rock uit de Verenigde Staten zijn ook populair onder Belizaanse jongeren.

De belangrijkste sporten die in Belize worden gespeeld, zijn voetbal, basketbal, volleybal en fietsen. Ook worden er bootraces, atletiek, softbal en cricket beoefend. Vissen is ook populair in de kustgebieden van Belize.

De Cross Country Cycling Classic, ook wel bekend als de "Cross Country" race of de Holy Saturday Cross Country Cycling Classic, wordt beschouwd als een van de belangrijkste sportevenementen in Belize. Dit eendaagse sportevenement is voor amateurwielrenners, maar is ook wereldwijd populair geworden. De geschiedenis van de Cross Country Cycling Classic in Belize gaat terug tot het moment waarop Monrad Metzgen op het idee kwam in een klein dorpje aan de Northern Highway (nu Phillip Goldson Highway). Vroeger fietsten de dorpelingen lange afstanden om naar de wekelijkse cricketwedstrijd te kijken. Hij improviseerde deze observatie door een sportevenement op te zetten op het moeilijke terrein van de toen slecht aangelegde Western Highway.

Een ander groot jaarlijks sportevenement in Belize is de La Ruta Maya Belize River Challenge, een 4-daagse kanomarathon die elk jaar in maart wordt gehouden. De race loopt van San Ignacio naar Belize City, een afstand van 180 mijl (290 km).

Op Paasdag nemen de inwoners van Dangriga deel aan een jaarlijks vistoernooi. De eerste, tweede en derde prijs worden toegekend op basis van de grootte, het type en het aantal vissen. Het toernooi wordt uitgezonden op lokale radiostations en de winnaars ontvangen geldprijzen.

Het Belize National Basketball Team is het enige nationale team dat grote internationale competities heeft gewonnen. Het team won de 1998 CARICOM Men's Basketball Championship gehouden in het Civic Center in Belize City en nam deel aan de 1999 Centrobasquet Tournament in Havana. Het nationale team eindigde als zevende van de acht teams, na slechts één wedstrijd te hebben gewonnen, hoewel ze de hele competitie nauw speelden. Bij een tegenbezoek aan het CARICOM-kampioenschap 2000 in Barbados eindigde Belize als vierde. Kort daarna verhuisde Belize naar de Midden-Amerikaanse regio en won het 2001 Central American Games Championship.

Het team kon dit succes niet herhalen en eindigde het COCABA-kampioenschap 2006 met een record van 2 en 4. Het team eindigde als tweede in het COCABA-toernooi van 2009 in Cancun, Mexico, waar ze met 3-0 wonnen in de groepsfase. Belize won zijn openingswedstrijd op het Centrobasquet Tournament 2010 met een overwinning op Trinidad en Tobago, maar verloor zwaar van Mexico in een rematch van de COCABA-finale. Een zwaarbevochten overwinning tegen Cuba bracht Belize in een positie om zich te kwalificeren, maar ze verloren in hun laatste wedstrijd van Puerto Rico en misten.

De nationale bloem is de zwarte orchidee (Prothechea cochleata, ook gekend als Encyclia cochleata). De nationale boom is de mahonie (Swietenia macrophylla), die het nationale motto inspireerde: Onder Umbra Floreo, wat betekent "In de schaduw bloei ik". Het nationale dier is de Baird's tapir en de nationale vogel is de kielbektoekan (Ramphastos sulphuratus).

Belize-stad is het gevaarlijkste gebied in Belize, hoewel het heel gemakkelijk is om veilig te zijn. Verblijf in het toeristische gebied dat zich ten noorden van de jachthaven uitstrekt tot aan de zuidelijke uitbreiding ten oosten van het hoofdkanaal. Er patrouilleren veel kaki toeristenpolitieagenten in het gebied en als je een probleem hebt, aarzel dan niet om het hen te vragen. Gebruik uw gezond verstand en loop niet alleen in het donker. Blijf uit de buurt van toeristische of andere commerciële gebieden. Het zuidelijke deel van Belize City is zowel mooi als gevaarlijk. Anders is Belize City een geweldige plek om te eten, te leren of te winkelen.

Andere delen van Belize zijn over het algemeen veilig, maar zoals overal ter wereld moet je altijd sceptisch zijn als je met buitenlanders omgaat. De meeste zijn erg nuttig, maar je moet altijd voorzichtig zijn.

Op grond van artikel 5, lid 1, van de immigratiewet heeft de regering het recht om LHBT-reizigers de toegang tot Belize te weigeren. Er is ook geen wettelijke bescherming voor slachtoffers van anti-homodiscriminatie in Belize.

Belize is een relatief gezond land. Flessenwater is in de meeste gebieden een must. En tenzij je alleen in ultratoeristische restaurants eet, zal dysenterie waarschijnlijk op een gegeven moment toeslaan; worden bereid met vrij verkrijgbare medicijnen en antibiotica op recept.

De CDC beschouwt heel Belize, met uitzondering van Belize City, als een malariarisicogebied en beveelt het gebruik van het antimalariamiddel chloroquine aan. Dengue-koorts is ook een risico in Belize. In bepaalde omstandigheden kunnen andere medicijnen worden aanbevolen - raadpleeg een gekwalificeerde professional.

Insecten/muggenbeten moeten worden vermeden door het dragen van geschikte kleding, insectenwerende middelen en insecticiden en muskietennetten wanneer u slaapt in onbeschermde kamers of kamers zonder airconditioning.

De zon is, zoals overal in de tropen, zeer intens. Een hoed, zonnebrandcrème met hoge factor en een zonnebril zouden voldoende moeten zijn.

Veel plaatsen in Belize zijn erg heet en vochtig, en uitdroging is een risico. Een expat stelt voor om zoveel water te drinken als je wilt en dan meer te drinken.

De volwassene HIV/AIDS-prevalentiepercentage momenteel 2.5%of één op de veertig volwassenen, dat is aanzienlijk hoger dan in de meeste Europese of Noord-Amerikaanse landen en iets hoger dan in andere delen van Midden-Amerika, zoals Nicaragua of Costa Rica.