Armenië

Armenië is een geheel door land omgeven land in het geografische gebied Transkaukasus (Zuid-Kaukasus), gelegen tussen de Zwarte Zee en de Kaspische Zee, en ten noordoosten van de Armeense Hooglanden. Armenië wordt in het noorden begrensd door Georgië, in het oosten door Azerbeidzjan, in het zuiden door Iran en in het westen en zuidwesten door Turkije. Armenië ligt tussen de breedtegraden van 38° en 42° N, en de meridianen van 43° en 47° E.

Topografie

De Republiek Armenië heeft een landoppervlak van 29,743 vierkante kilometers (11,484 sq mi). Het landschap is overwegend heuvelachtig, met weinig bomen en snelstromende rivieren. Armenië heeft een landklimaat in het hoogland, wat betekent dat het hete zomers en koude winters heeft. De berg Aragats bereikt 4,090 meter (13,419 voet) boven zeeniveau en geen enkel punt is lager dan 390 meter (1,280 voet).

De berg Ararat, die van oudsher deel uitmaakte van Armenië, is de hoogste top van de regio. Het bevindt zich nu in Turkije, maar het is duidelijk zichtbaar in Armenië, en de Armeniërs beschouwen het als een symbool van hun thuisland. Als gevolg hiervan is de berg vandaag de dag nog steeds zichtbaar op het Armeense nationale symbool.

Milieu

Armenië heeft een Ministerie van Natuurbescherming opgericht en heeft vergoedingen opgelegd voor lucht- en waterverontreiniging en voor de verwijdering van vast afval, waarvan de opbrengst wordt gebruikt om inspanningen op het gebied van milieubescherming te financieren. Het afvalbeheer in Armenië is onderontwikkeld, aangezien er op geen van de 60 stortplaatsen van het land afval wordt gesorteerd of gerecycled.

Ondanks de beschikbaarheid van talrijke hernieuwbare energiebronnen in Armenië (met name waterkracht en windenergie), is de Armeense regering van plan om een ​​nieuwe kerncentrale te bouwen in Metsamor, in de buurt van Jerevan.

Armenië heeft een uitgesproken landklimaat. De zomers zijn droog en helder van juni tot half september. De temperatuur varieert van 22 tot 36 graden Celsius (72 en 97 graden Fahrenheit). De lage luchtvochtigheid daarentegen verzacht de impact van hoge temperaturen. Avondwinden die over de hellingen waaien, worden gewaardeerd om hun verfrissende en verkoelende effect. De herfst is lang en de lente is kort. De herfst staat bekend om zijn heldere en kleurrijke bladeren.

De winters zijn koud en besneeuwd, met temperaturen die variëren tussen 10 en 5 ° C (14 en 23 ° F). Skiërs houden van skiën op de hellingen van Tsakhkadzor, dat dertig minuten buiten Yerevan ligt. Lake Sevan, gelegen in de Armeense hooglanden, is 's werelds tweede grootste meer in termen van hoogte, op 1,900 meter (6,234 voet) boven zeeniveau.

Armenië is de op een na dichtstbevolkte van de voormalige Sovjetrepublieken, met een bevolking van 3,238,000 (vanaf 2008). Na de ontbinding van de USSR was er een kwestie van bevolkingsafname als gevolg van hoge emigratieniveaus. De emigratie is de afgelopen jaren afgenomen, terwijl de bevolkingsgroei constant is gebleven.

Armenië heeft een vrij aanzienlijke buitenlandse diaspora (8 miljoen volgens sommige schattingen, veel meer dan de 3 miljoen Armenië), met gemeenschappen over de hele wereld. Rusland, Frankrijk, Iran, de Verenigde Staten, Georgië, Syrië, Libanon, Argentinië, Australië, Canada, Griekenland, Cyprus, Israël, Polen, Oekraïne en Brazilië hebben de grootste Armeense gemeenschap buiten Armenië. Turkije heeft daar nog steeds 40,000 tot 70,000 Armeniërs wonen (meestal in en rond Istanbul).

De Armeense wijk in de oude stad van Jeruzalem herbergt ongeveer 1,000 Armeniërs, een overblijfsel van een ooit grotere bevolking. San Lazzaro degli Armeni, een eiland in de lagune van Venetië, wordt volledig bewoond door een klooster dat wordt beheerd door de Mechitaristen, een Armeens-katholieke gemeenschap. Ongeveer 139,000 Armeniërs wonen in de feitelijke natie Nagorno-Karabach, waar zij de meerderheid vormen.

Etnische groeperingen

Etnische Armeniërs zijn goed voor 97.9% van de bevolking. Yezidi's zijn goed voor 1.3 procent van de bevolking, terwijl Russen 0.5 procent uitmaken. Andere minderheden zijn onder meer Assyriërs, Oekraïners, Pontische Grieken (in de regio ook bekend als Kaukasus-Grieken), Koerden, Georgiërs en Wit-Russen. Er zijn ook gemeenschappen van Vlachs, Mordvins, Osseten, Udis en Tats. Er zijn ook minderheden van Polen en Duitsers uit de Kaukasus, maar die zijn sterk gerussificeerd. In 2016 woonden naar schatting 35,000 jezidi's in Armenië.

Azerbeidzjanen waren historisch gezien de op één na grootste bevolking van het land tijdens de Sovjetperiode (ongeveer 2.5 procent in 1989). Als gevolg van de oorlog in Nagorno-Karabach vluchtten ze echter bijna allemaal van Armenië naar Azerbeidzjan. Armenië daarentegen kende een aanzienlijke toestroom van Armeense vluchtelingen uit Azerbeidzjan, waardoor Armenië een meer homogeen karakter kreeg.

Godsdienst

Armenië was het eerste land dat het christendom als nationale religie omarmde, wat plaatsvond in 301 na Christus.

Het christendom is de meest beoefende religie in Armenië. De Armeense kerk vindt zijn oorsprong in de eerste eeuw. De Armeense kerk zou zijn gesticht door twee van Jezus' twaalf apostelen, Thaddaeus en Bartholomeus, die omstreeks 40-60 het christendom in Armenië onderwezen. De Armeens-Apostolische Kerk is de officiële naam van de Armeense Kerk vanwege deze twee stichtende apostelen.

Meer dan 93 procent van de Armeense christenen is lid van de Armeens-Apostolische Kerk, een tak van de oosterse (niet-Chalcedonische) orthodoxie die zeer ceremonieel en traditioneel is, vergelijkbaar met de Koptische en Syrische kerken. Slechts een paar kerken binnen de oosterse orthodoxie staan ​​in contact met de Armeens-Apostolische Kerk.

Met meer dan duizend leden door het hele land heeft de Armeense Evangelische Kerk een significante en positieve invloed in het leven van Armeniërs. De oorsprong gaat terug tot 1846, toen het werd opgericht onder het beschermheerschap van het Armeense Patriarchaat van Constantinopel met als doel bekwame geestelijken op te leiden voor de Armeens-Apostolische Kerk.

Andere christelijke denominaties in Armenië die geloof praktiseren op basis van de geloofsbelijdenis van Nicea, zijn de Pinkster-takken van de protestantse gemeenschap, zoals het Woord des Levens, de Armeense Broederschapskerk, de Baptisten, die een van de oudste bestaande denominaties in Armenië zijn en werden toegestaan ​​door autoriteiten van de Sovjet-Unie en de Presbyterianen.

In Armenië bestaan ​​katholieken van zowel de Latijnse als de Armeense riten. De Mechitaristen (soms gespeld als "Mekhitaristen") zijn een Armeens-katholieke kerkgemeenschap van benedictijnse monniken, opgericht in 1712 door Mekhitar van Sebaste. Ze zijn het meest bekend om een ​​reeks academische publicaties, waaronder oude Armeense vertalingen van anders verloren gegaan oude Griekse literatuur.

De Armeens-Katholieke Kerk heeft haar hoofdkantoor in Bzoummar, Libanon.

Armenië is de thuisbasis van een Russische groep die bekend staat als de Molokans, die een soort spiritueel christendom volgen dat is afgeleid van de Russisch-orthodoxe kerk.

Yazidisme wordt beoefend door de Yazidi Koerden, die in het westen van het land wonen. In 2016 werd 's werelds grootste Yazidi-tempel gebouwd in het kleine gehucht Aknalish. Niet-Yazidi Koerden die de soennitische islam volgen, zijn ook aanwezig.

Sinds de onafhankelijkheid is de Joodse bevolking van Armenië gekrompen tot 750 mensen, waarbij de meerderheid van de immigranten naar Israël gaat. Armenië heeft momenteel twee synagogen: een in Yerevan, de hoofdstad, en een in Sevan, in de buurt van het Sevanmeer.

Armeens is de enige officiële taal van het land en heeft een eigen taalgroep binnen de Indo-Europese taalfamilie. Omdat Armenië echter deel uitmaakte van de Sovjet-Unie, spreken bijna alle Armeniërs een beetje Russisch, en Russisch blijft een vereiste tweede taal op scholen. Engels wordt steeds vaker gesproken, vooral in Jerevan; buiten de stad spreken echter relatief weinig mensen Engels.

Mesrop Mashtots ontwikkelde het Armeense alfabet met 39 letters (die niet vergelijkbaar zijn met Hebreeuwse symbolen) in 405 na Christus. Het lijkt erg ingewikkeld in vergelijking met het Latijn, maar in tegenstelling tot het Engels en veel andere talen, is de spelling van het Armeens zeer fonetisch, dus lezen zou geen probleem moeten zijn als je eenmaal de klank van elke letter kent. Aangezien het Armeens echter veel onderscheidende medeklinkers bevat, kan het voor buitenlanders moeilijk zijn om bepaalde geluiden te reproduceren.

De laatste lettergreep van woorden wordt benadrukt.

Yerevan wemelt van de cafés die gratis wifi bieden. Deze beginnen ook op een aantal plaatsen buiten Jerevan te verschijnen. Veel hotels en cafés bieden hun klanten gratis wifi aan. Prepaid mobiele telefoonkaarten kunnen worden gebruikt om internationaal te bellen vanaf een vaste lijn. Aanbieders van mobiele telefoons bieden vaak specifieke prefixen om vóór het nummer te bellen om VoIP te gebruiken, wat erg goedkoop is en een verbinding van hoge kwaliteit biedt. Het is ook mogelijk om voor korte tijd een mobiele telefoon te huren. Gewone telefoontjes kunnen altijd op het postkantoor worden gedaan, en ze zijn goedkoop in Armenië, maar ze zijn een beetje prijzig voor internationale gesprekken. Zoek naar een telefoonkantoor dat internet gebruikt om aanzienlijk lagere prijzen te bieden. Lokale gesprekken kunnen worden gevoerd via kiosken of af en toe een telefooncel.

Telefoonnummers in Armenië hebben het formaat +374 312 57659, waarbij “374” de landcode voor Armenië is, de volgende 2-5 cijfers (beginnend met een 1, 2, 3 of 4 in het geval van vaste lijnen), en de overige 3 tot 6 cijfers zijn het "lokale" deel van het abonneenummer dat kan worden gebeld vanuit dat specifieke netnummer met behulp van verkort kiezen.

Aanbieders van internettelefoniediensten hebben netnummers gekregen die beginnen met 6 om niet-geografisch gebaseerde nummers aan te bieden. Alle mobiele telefoonnummers beginnen met een 9 en bevatten tweecijferige mobiele prefixen die het oorspronkelijke netwerk aangeven (de mobiele netwerken van Nagorno-Karabach die vroeger met een 7 begonnen, zijn nu hernummerd tot 97).

U moet "0" voor het geografische netnummer kiezen als u van buiten dat netnummer belt (maar nog steeds binnen Armenië).

Het maakt niet uit waar vandaan ze worden gebeld, mobiele nummers in Armenië moeten altijd worden gekozen met alle cijfers (inclusief een "0" voor de "9n" vanuit Armenië). De 9n is een mobiel voorvoegsel in plaats van een "netnummer", en het tweede en soms derde cijfer (het n-gedeelte) geven het oorspronkelijke toegewezen mobiele netwerk aan. Ze kunnen ook binnen of buiten Armenië worden gebeld in het internationale formaat, zoals het geval is met de meeste mobiele nummers. De meeste Armeense gratis nummers en Premium Rate-nummers zijn niet toegankelijk van buiten Armenië. Het formaat van deze getallen is 800-23-456.

Aanbieders van mobiele telefoons

In Armenië zijn er drie GSM-serviceproviders. Het wordt ten zeerste aanbevolen om een ​​tijdelijke prepaid-simkaart te kopen, omdat deze goedkoop en handig is, zowel lokale als internationale oproepen mogelijk maakt, geen kosten in rekening brengt voor inkomende oproepen en geen maandelijkse kosten in rekening brengt. Naast het standaard complete aanbod aan draadloze diensten zijn ook mobiel internet en UMTS bij alle providers verkrijgbaar.

Op de luchthaven bieden VivaCell MTS en Orange kiosken waar aankomende gasten gratis simkaarten kunnen krijgen. De meeste internationale toeristen vinden hun ontgrendelde mobiele telefoons (GSM 900/1800) functioneel met Armeense simkaarten.

VivaCell MTS en Beeline beweren 90% van de Armeense bevolking te bereiken met 2G-diensten en tot 60% met 3G-diensten. Orange heeft momenteel de minste 3G-dekking, hoewel het snel groeit. De 2G-dekking van Orange bereikt ongeveer 70% van de bevolking, terwijl de 3G-dekking van Orange alleen de hoofdstad en de twee op één na grootste steden, Gyumri en Vanadzor, dekt. Al deze netwerken zijn voortdurend bezig met het ontwikkelen en uitbreiden van hun 2G- en 3G-servicebereik.

VivaCell MTS lanceerde zijn 4G (LTE) -netwerk in januari 2012 en was daarmee de eerste operator in Armenië die dit deed.

De economie draait grotendeels op investeringen en hulp van Armeniërs die in het buitenland wonen. Vóór de onafhankelijkheid was de Armeense economie voornamelijk gericht op de industrie - chemicaliën, elektronica, machines, bewerkte voedingsmiddelen, synthetisch rubber en textiel - en was ze sterk afhankelijk van buitenlandse hulpbronnen. De republiek had een geavanceerde industriële sector tot stand gebracht en de zusterrepublieken voorzien van werktuigmachines, textiel en andere vervaardigde producten in ruil voor grondstoffen en energie. Onlangs heeft Intel Corporation, samen met andere technologiebedrijven, besloten een onderzoekscentrum op te richten in Armenië, wat wijst op de ontwikkeling van de Armeense technologiesector.

Vóór de ineenstorting van de Sovjet-Unie in 1991 was de landbouw goed voor minder dan 20% van zowel de netto materiële output als de totale werkgelegenheid. Het belang van de landbouw in de economie groeide aanzienlijk na de onafhankelijkheid, waarbij het aandeel van het BBP en de totale werkgelegenheid tegen het einde van de jaren negentig meer dan 30% bedroeg. Deze toename van het belang van de landbouw was te wijten aan de behoefte van de bevolking aan voedselzekerheid in het licht van de onzekerheid tijdens de beginfasen van de overgang, evenals aan de ineenstorting van de niet-agrarische sectoren van de economie in het begin van de jaren negentig. Toen de economie zich stabiliseerde en de groei hervatte, daalde het aandeel van de landbouw in het BBP tot iets meer dan 1990% (statistieken van 1990), ondanks het feit dat meer dan 20% van de beroepsbevolking in de landbouw werkzaam was.

Koper, zink, goud en lood worden allemaal gewonnen in Armenië. De overgrote meerderheid van de energie wordt opgewekt met uit Rusland geïmporteerde brandstof, waaronder gas en kernbrandstof (voor de enige kerncentrale); waterkracht is de primaire lokale energiebron. Er zijn kleine kolen-, gas- en aardoliereserves, maar deze moeten nog worden geëxploiteerd.

De economie van Armenië heeft, net als die van andere nieuwe onafhankelijke naties van de voormalige Sovjet-Unie, te lijden onder de ineenstorting van oude handelspatronen van de Sovjet-Unie. Sovjetinvesteringen in en steun voor de Armeense industrie zijn praktisch verdwenen, waardoor er nog maar een paar grote bedrijven in bedrijf zijn. Bovendien zijn de gevolgen van de aardbeving in Spitak in 1988, waarbij meer dan 25,000 mensen omkwamen en 500,000 mensen op de vlucht sloegen, nog steeds voelbaar. De oorlog van Nagorno-Karabach met Azerbeidzjan is niet beslecht. De sluiting van de Azerbeidzjaanse en Turkse grenzen heeft grote schade aangericht aan de Armeense economie, aangezien het land afhankelijk is van buitenlandse energiebronnen en de meeste basisgoederen. Landroutes via Georgië en Iran zijn onvoldoende of onbetrouwbaar. Tussen 1989 en 1993 daalde het BBP met bijna 60%, maar begon zich daarna snel te ontwikkelen. Gedurende de eerste jaren na de introductie ervan in 1993 kende de nationale munteenheid, de dram, hyperinflatie.

Desalniettemin was de regering in staat om brede economische veranderingen door te voeren die resulteerden in een sterk verminderde inflatie en stabiele groei. Het staakt-het-vuren van 1994 in de oorlog in Nagorno-Karabach hielp ook de economie. Armenië heeft sinds 1995 een aanzienlijke economische ontwikkeling doorgemaakt, voortbouwend op het herstel van het voorgaande jaar, en de inflatie is al vele jaren laag. Nieuwe industrieën zoals de verwerking van edelstenen en de productie van sieraden, informatie- en communicatietechnologie en zelfs toerisme beginnen de meer traditionele sectoren van de economie, zoals de landbouw, aan te vullen.

Als gevolg van de aanhoudende economische groei heeft Armenië steeds meer hulp gekregen van buitenlandse organisaties. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Wereldbank, de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBRD), en andere internationale financiële instellingen (IFI's) en buitenlandse regeringen verstrekken aanzienlijke subsidies en leningen. Sinds 1993 heeft Armenië meer dan $ 1.1 miljard aan leningen ontvangen. Deze leningen zijn bedoeld om het begrotingstekort te helpen verminderen en de valuta te stabiliseren, evenals om particuliere bedrijven, energie, landbouw, voedselverwerking, transport, de gezondheids- en onderwijssectoren te helpen groeien en de wederopbouw in het aardbevingsgebied voort te zetten. Op 5 februari 2003 werd de regering lid van de Wereldhandelsorganisatie. De Armeense diaspora blijft echter een belangrijke bron van directe buitenlandse investeringen en financiert aanzienlijke delen van de wederopbouw van de infrastructuur en andere openbare projecten. Armenië, als een zich ontwikkelende democratische staat, verwacht meer financiële hulp van het Westen te krijgen.

In juni 1994 werd een liberale wetgeving inzake buitenlandse investeringen aangenomen en in 1997 werden een privatiseringswet en een privatiseringsprogramma aangenomen. Voortzetting van de ontwikkeling zal afhangen van het vermogen van de regering om het macro-economisch beheer te verbeteren, waaronder het stimuleren van de belastinginning, het versterken van de investeringsklimaat en de bestrijding van corruptie. De werkloosheid, die in 18.5 2015 procent bedroeg, blijft echter een belangrijk probleem als gevolg van de toestroom van duizenden vluchtelingen die de oorlog in Karabach ontvluchten.

Armenië stond op de 85e plaats in de UNDP Human Development Index 2015, de laagste ranglijst onder de Transkaukasische landen. Armenië staat op de 95e plaats van de 168 landen in de 2015 Transparency International Corruption Perceptions Index (CPI). Armenië scoorde 54e in de 2016 Index of Economic Freedom, voor landen als Frankrijk, Portugal en Italië.

De meeste toeristen komen per vliegtuig, maar de toegang vanuit Georgië en Iran is geen probleem. Grenzen met Azerbeidzjan en Turkije zijn gesloten.

Vanaf 1 januari 2013 zullen paspoorthouders uit de EU en het Schengengebied een van de gelukkigen zijn (GOS, Georgië en Argentinië die geen visum nodig hebben voor toeristische reizen van maximaal 90 dagen.

Met uitzondering van een klein aantal voornamelijk Afrikaanse niet-westerlingen (zie hieronder), zijn toeristenvisa voor 21 dagen verkrijgbaar bij aankomst op de internationale luchthaven van Yerevan en aan de landgrenzen (3,000 dram voor 21 dagen; 15,000 dram voor 120 dagen).

Vóór de douane en immigratie is er geldwissel en een geldautomaat op de internationale luchthaven van Yerevan. Er is een hoge vergoeding van ongeveer US $ 10 voor het wisselen van reischeques, die niet vaak worden gebruikt in Armenië.

Grenswachten accepteren graag vreemde valuta bij landovergangen, maar alleen tegen erbarmelijke wisselkoersen. Probeer een Armeense dram te krijgen voordat je de grens oversteekt. Voor sommige bezoekers wordt wel $ 20 in rekening gebracht (ongeveer drie keer de officiële vergoeding), maar vanaf augustus 2015 rekent de grensovergang Bagratashen-Sadakhlo $ 10 aan voor een visum voor 21 dagen. Grenswachten en douanebeambten kunnen geen biljet van $ 100 (ongeveer het gemiddelde Armeense maandinkomen) omwisselen, dus probeer het niet eens.

De e-visum is een wat duurder (althans officieel) alternatief (US$10 voor 21 dagen; US$40 voor 120 dagen). Deze e-Visa's zijn volledig online en kunnen binnen twee werkdagen worden verleend. Ze maken toegang tot Armenië mogelijk via de luchthaven van Yerevan en de volgende landgrensovergangen: het treinstation van Ayrum, Bavra, Bagratashen en Gogavan uit Georgië; en Meghri uit Iran.

Een visum voor 21 dagen dat vooraf is gekocht bij een ambassade (in plaats van online) kost $ US8.

Met een Armeens visum kun je ook maximaal 5 dagen in Rusland blijven: de twee landen hebben een overeenkomst om de doorreis over land voor toeristen gemakkelijker te maken. Om voorzichtig te zijn, verifieer je bij een Russische ambassade voordat je een kaartje koopt.

De ongelukkigen die geen visum bij aankomst kunnen krijgen, moeten voor aankomst een visum aanvragen bij een ambassade of consulaat en hebben een uitnodiging nodig.

Centraal Armenië

Veel van Armenië's musea en culturele locaties bevinden zich in Yerevan, het religieuze centrum van Echmiadzin, de 4100 m hoge vulkaan Aragats en de kloosters van Geghard en Khor Virap. De vlakke en dorre Ararat-vallei domineert het grootste deel van dit gebied, maar de verborgen schoonheid van het Khosrov-reservaat wordt zelden gezien.

Regio Sevanmeer

Dit gebied is gecentreerd op het meer van Sevan, dat 2,000 meter hoog is en wordt omringd door historische gebouwen, kerken en kloosters, evenals beroemde stranden. De grootste khachkar-begraafplaats ter wereld, de stranden rondom het Sevanavank-klooster en de vele vis- en rivierkreeftrestaurants langs de kustlijn zijn allemaal hoogtepunten. Windsurfen is onlangs weer opgenomen in de lijst van vrijetijdsactiviteiten.

Noord-Armenië

Dit heuvelachtige gebied, dat in het noorden aan Georgië grenst, herbergt een overvloed aan verbluffend mooie en afgelegen kerken en kloosters. Velen van hen zijn te vinden in de Debed River Canyon, en het geïsoleerde Shamshadin-gebied biedt een glimp van een praktisch onontgonnen en pittoresk Armenië.

Zuid-Armenië

Een zeer mooie regio van Armenië die zich uitstrekt in het zuiden tot aan de Iraanse grens, met fascinerende grotten en verder weg gelegen, lieflijke christelijke locaties. Tatev-klooster, Noravank-klooster, Mozrov-grot, Selim Caravanserai en de honderden rotstekeningen op de berg Ughtasar behoren tot de hoogtepunten.

Nagorno-Karabach

Een de facto autonome republiek die vóór de Karabach-oorlog eerder deel uitmaakte van Azerbeidzjan. De etnisch Armeense gemeenschap heeft sterke banden met Armenië en het gebied is alleen via Armenië te bereiken. Afgezien van de glooiende groene heuvels, torenhoge bergen, wandelroutes en grote kloosters, worden bezoekers aangetrokken door de enorme ruïnesstad Aghdam en de gedeeltelijk opnieuw bevolkte stad Shushi, die beide tijdens en na de oorlog werden verwoest. Stepanakert, de hoofdstad van de regio, heeft ongeveer 50,000 van de 150,000 inwoners van de regio.

Nagorno-Karabach wordt onafhankelijk van Armenië en Azerbeidzjan behandeld, aangezien de situatie in de praktijk zo is. Dit is geen goedkeuring van een van de partijen bij het conflict.

• Yerevan is de hoofdstad en verreweg de grootste stad van Armenië.
• Alaverdi is de locatie van het UNESCO-werelderfgoed Sanahin-klooster en het aangrenzende Haghpat-klooster.
• Dilijan is een beroemd toevluchtsoord in het bos dat bekend staat als het "Klein Zwitserland" van Armenië.
• Echmiadzin, de spirituele hoofdstad van Armenië en de zetel van de Armeense Catholicos, staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
• Gyumri - de op een na grootste stad van Armenië, die voorheen Jerevan overschaduwde. Het kleine oude stadsgedeelte draagt ​​nog steeds de littekens van de aardbeving van 1988.
• Jermuk staat bekend om zijn mineraalwater, dat bij zeer hoge temperaturen tevoorschijn komt en dat in kuuroorden kan worden ervaren. Momenteel worden er skiliften gebouwd.
• Tsaghkadzor is het skigebied van Armenië.
• Vanadzor is de op twee na grootste stad van Armenië en heeft een paar prachtige kathedralen.

In heel Armenië kunt u charmante bed & breakfasts ontdekken die u een echte smaak van de Armeense cultuur zullen bieden. Als u geen Armeens of Russisch spreekt, zal de taalbarrière aanzienlijk zijn in de landelijke gebieden van Armenië, maar als u een woordenboek met uitdrukkingen bij u heeft, zou u geen probleem moeten hebben, aangezien de mensen geduldig zijn. Als u geen Armeniërs kent, is een manier om het echte Armenië te zien, ver weg van de verwesterde hotels en hotels met "Armeense merken", het vinden van een betrouwbaar reisbureau dat in Armenië is gevestigd.

Er zijn een paar hostels in Yerevan. Buiten Yerevan zijn er een paar grote recreatielocaties met zeer betaalbare accommodaties, hoewel je van bepaalde gemakken moet afzien. Sommige hotels aan het Sevanmeer en in het noorden van Lori Marz liggen aan de bovenkant (50 kilometer van de Georgische grens). U zult hier niet teleurgesteld zijn, maar u zult westerse tarieven moeten betalen voor uw accommodatie. Er zijn verschillende villa's en motels rond het meer van Sevan. Prijzen beginnen bij $ 10 per dag voor een hut met elektriciteit en op loopafstand van het meer van Sevan. Vanwege de nabijheid van Yerevan is de stad Sevan de meest populaire locatie aan het meer van Sevan, maar de geschiedenis, cultuur en niet-westerse sfeer van de verblijven veranderen als je naar het zuiden gaat op het meer van Sevan.

Tavush Marz is een fantastische zomerbestemming. Dilijan en Ijevan zijn heerlijke plekken om je te vestigen, met dagexcursies naar de vele oude kerken die in dit afgelegen gebied te vinden zijn. De prijzen zijn extreem goedkoop en Dilijan staat bekend om zijn sanatoria uit het Sovjettijdperk. Verwacht geen warm water op alle uren van de dag, maar voor ongeveer $ 20 per dag krijg je misschien een mooie kamer die een gezin kan huisvesten, inclusief maaltijden. Besteed $ 20 extra om een ​​voertuig voor een dag te huren en de nabijgelegen historische plaatsen te verkennen.

Lori Marz is, na Vayots Dzor, het mooiste gebied. Het bevat tal van kuuroorden, zoals Stepanavan en Dendropark (Sojut), die in de buurt van het gehucht Gyulagarak liggen. Lori staat bekend als het Armeense Zwitserland. Het is de thuisbasis van een overvloed aan kerken, kloosters, historische bruggen en monumenten. De Stepanavan-regio is ideaal om te wandelen, verse zuivelproducten te proeven, enzovoort. Stepanavan, Odzun, Tumanian en andere nabijgelegen steden hebben kleine hotels en B&B's.

Tsaghkadzor is een populaire winterbestemming. Het heeft verschillende mooie hotels en is het hele jaar door populair. Neem contact op met een reisbureau om de beste prijs te krijgen op basis van de activiteit die u wilt doen. Jermuk, beroemd gemaakt door het gelijknamige gebottelde water, is een heerlijk toevluchtsoord, maar je moet je westerse verwachtingen thuislaten.

Armenië wordt beschouwd als de geboorteplaats van het christendom, aangezien het de eerste natie was die door twee van Jezus' eigen volgelingen werd geëvangeliseerd. Er is nog steeds een rijkdom aan religieuze geschiedenis te zien. Prachtige kathedralen en kloosters in overvloed, sommige dateren uit 1700 jaar. Een aantal van de belangrijkste staan ​​op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Om te beginnen is er het Geghard-klooster, dat op een berghelling is gebouwd en spectaculair is gepositioneerd tussen de prachtige rotsen van de Azat-rivierkloof. Eenmaal daar aangekomen, is de Garni-tempel, met zijn gebouwen in Griekse tempelstijl, slechts een korte wandeling stroomafwaarts. De Etchmiadzin-kathedraal in Vagharshapat is 's werelds oudste kathedraal, met delen die teruggaan tot de 5e eeuw. Het klooster van Sanahin, wat betekent "deze is ouder dan die", ligt op slechts een korte afstand van het Haghpat-klooster. Beide dateren uit de tiende eeuw. De 7e-eeuwse Zvartnots-kathedraal is momenteel in puin, hoewel wordt beschouwd als een belangrijke archeologische betekenis.

Als je meer wilt zien, ga dan naar de basiliek en archeologische vindplaats van Yererouk, of de overblijfselen van de oude stad van Dvin. Sommige historische bezienswaardigheden bevinden zich in mooie valleien. Het klooster van Noravank ligt in de pittoreske Amaghou-vallei, terwijl de kloosters van Tatev en Tatevi Anapat zich in de Vorotan-vallei bevinden, die mooi is en bezaaid met kerken.

Het klooster van Khor Virap is niet vermeld maar onmiskenbaar prachtig. Het heeft een prachtig uitzicht op de berg Ararat, die nu officieel deel uitmaakt van Turkije maar op de Armeense nationale vlag staat. Dit is waar de boog van Noach landde, volgens het boek Genesis.

Deze bekende piek kan worden bekeken vanuit de hoofdstad van het land, Yerevan, en is het Armeense culturele centrum, met genoeg opera en theater om rond te gaan. Het Armeense Genocide Memorial & Museum heeft een tragisch maar belangrijk verhaal te vertellen, net als het Staatsmuseum voor Armeense geschiedenis. Bezoek de bruisende Vernisaj-markt of beklim de trappen van de Yerevan Cascade voor een meer ontspannen sfeer. Lake Sevan is een andere populaire bestemming voor zowel lokale als buitenlandse bezoekers. In de zomer zijn de stranden van dit enorme zoetwatermeer op grote hoogte (een van 's werelds grootste) een populaire bestemming voor alles, van dagtochten tot campingvakanties en vakanties in resorts.

• Chorovaten zijn gegrilde stukjes varken, lam, gevogelte of rundvlees (in andere post-Sovjetlanden Shashlik genoemd). Het wordt meestal gekruid met uien en andere Armeense kruiden. Tomaten, aubergines en paprika's worden ook geserveerd met khorovats. Kebab is een gehaktvariant van khorovats die minder duur is.
• Harissa – Een pap bestaande uit eerder gekookte en uitgebeende kip of lamsvlees en grof gemalen geweekte tarwe met dop. De maaltijd heeft een lange geschiedenis en wordt meestal geserveerd tijdens Pasen. Het wordt beschouwd als het nationale gerecht van Armenië en wordt vaak gemaakt door Armeniërs over de hele wereld.
• Borsjt is een populaire Oekraïense groentesoep. Het wordt meestal bereid met rode biet als hoofdbestanddeel, waardoor het een felrode kleur krijgt hue. Het wordt meestal warm geserveerd met een klodder verse zure room.
• Khash is een typisch gerecht uit het Shirak-gebied. Vroeger werd het beschouwd als een gezond wintergerecht voor de armen op het platteland, maar het wordt tegenwoordig als een delicatesse beschouwd en wordt gegeten als een feestelijk vakantiediner. De meeste toeristen beschouwen het als een verworven smaak omdat het is gemaakt van minder vaak gebruikte delen van dieren.
• Tolma (gevulde druivenbladeren; er is ook een variant met gevulde koolbladeren, paprika en aubergine).
• Byorek - Filodeeg wordt in driehoeken gevouwen en gevuld met kaas, spinazie of gehakt, dat meestal wordt gekruid. Spinazie, feta, kwark (of potkaas) en een scheutje wodka met anijssmaak is een populaire combinatie (zoals raki).

Desserts en snacks

Armeense groenten en fruit zijn uniek in hun soort. Deze moet je zeker eens proberen, want je vergeet nooit de smaak van Armeense abrikoos, perzik, druiven, granaatappel, enzovoort. Watermeloenen die in Armenië en omringende landen met vergelijkbare hoogte en omgeving worden geteeld, hebben een betere smaak.

Armeens brood is heerlijk. Brood is er in verschillende smaken, waaronder zwarte, witte lavash (een zachte, dunne flatbread) en matnaqash.

Laat de kans om melkproducten te proeven niet voorbijgaan. Naast gewone melkproducten zijn er verschillende die zowel traditioneel als erg lekker en verfrissend zijn. Matsun (yoghurt) is een oud Armeens zuivelproduct met een lange geschiedenis. Het bevat een aantal natuurlijk voorkomende micro-elementen met een significante metabolische activiteit. Het is erg verfrissend, vooral als het koud wordt geserveerd tijdens de hete zomermaanden. Okroshka is een gekoelde soep gemaakt met kefir, komkommer en dille die zowel voedzaam als aangenaam is. Spas is een heerlijke warme yoghurtsoep met granen.

In Armenië heerst de cafécultuur en de beste locaties om mensen te kijken zijn terrasjes. Overal in de buurt van de Opera zal het tot laat in de warme avonden zeker vol zitten. "Jazzve" (veel locaties in de stad, met name in de buurt van de Opera en bij Mesrop Mashtots Avenue) is een populair bedrijf dat een breed scala aan thee en koffie serveert, evenals heerlijke gebakjes.

Wodka, tutti oghi (moerbeiwodka), honi oghi (cornelian kersenwodka), Tsirani oghi (abrikozenwodka), lokaal bier (Kilikia, Kotayk, Gyumri), wijn (granaatappelwijn) en cognac Karas, Karasi, Kataro, Armenia, en verschillende nieuwe wijnen op de markt behoren tot de bekende wijnen. Veel worden geproduceerd met Armeense druivensoorten die alleen in Armenië worden verbouwd. Areni is een prominente druivensoort waaruit de meeste rode wijnen worden geproduceerd, evenals de naam van het wijngebied van Armenië, terwijl khndoghni een variëteit is die wordt verbouwd in het zuiden van Karabach en waarvan de Kataro-wijn wordt gemaakt.

Tan (yoghurt gemengd met water en zout), Jermuk (mineraalwater), masuri hyut (rozenbottelsap), chichkhani hyut (duindoornsap), bali hyut (zure kersensap), Armeense koffie en kruidenthee zijn nog enkele opties .

Armeense tapijten, cognac, fruit, handwerk en Sovjet-artefacten behoren tot de meest populaire items die uit het land worden meegebracht. De meeste zijn te vinden in Vernissage, een schijnbaar oneindige weekendvlooienmarkt naast het Plein van de Republiek, met de meer toeristische items in het achterste gedeelte, verder weg van het Plein van de Republiek.

De Armeense munteenheid staat bekend als de 'dram' en wordt afgekort als AMD (Armeense Dram). De dram wordt overal geaccepteerd, hoewel in zeldzame gevallen Amerikaanse dollars worden geaccepteerd voor grotere transacties - ondanks het feit dat de dram de enige legale handelsvaluta is. Bijna overal in het land kunnen Amerikaanse dollars, euro's en roebels worden omgewisseld, en andere belangrijke valuta's kunnen ook gemakkelijk worden omgewisseld. Wisselkantoren en commerciële banken rekenen geen commissies en de tarieven zijn bijna altijd concurrerend.

Geldautomaten (Bankomats) zijn algemeen toegankelijk in grotere steden; buiten Yerevan moet u echter een belangrijk systeem op uw kaart hebben, zoals Visa of MasterCard, om te kunnen functioneren.

Buiten Jerevan worden creditcards niet algemeen geaccepteerd.

De meeste winkels en restaurants zijn elke dag open, terwijl bedrijven en scholen van maandag tot en met zaterdag open zijn. De ochtenden zijn vaak traag en bedrijven gaan niet vroeg of zelfs niet op schema open.

Afdingen is zeldzaam in Armeense winkels, maar het kan acceptabel zijn bij het kopen van dure goederen of in hoeveelheden. Afdingen is echter essentieel op marktplaatsen!

Het geven van fooien komt steeds vaker voor in Armenië, vooral in cafés en restaurants. Veel Armeniërs ronden hun cheques gewoon af of laten 10% achter. Sommige cafémedewerkers worden alleen betaald in fooien, maar dat kun je niet per se zien aan de service die ze geven. Veel restaurants zijn begonnen met het heffen van tien procent 'servicekosten', die doorgaans niet worden gedeeld met de obers en waarvan het onduidelijk is voor welk doel ze worden gebruikt. Deze toeslag staat niet vaak duidelijk vermeld op het menu, dus als je het wilt weten, moet je het navragen. In taxi's is het vaak niet nodig om fooien te geven, hoewel het naar boven afronden niet ongebruikelijk is.

Vernisage Crafts & Flea Market - Elke zaterdag en zondag is er op het Plein van de Republiek een grote openluchtmarkt met uitstekende winkels voor zowel bezoekers als bewoners. Er zijn enorme gebieden voor oude tapijten, ingewikkeld houtsnijwerk en backgammonborden, schilderijen, souvenirs, antiek porselein en oud keukengerei, en kleinere onderdelen voor handwerk en borduurwerk, steenwerk, boeken, militaire overdaad en vele andere vreemde voorwerpen.

De GUM Shuka-boerenmarkt is een enorme overdekte markt in de buurt van de Tashir Mall, op de kruising van Tigran Mets Ave en Movses Khorenatsi Street. Binnen vind je vers fruit en groenten, evenals uitstekend gedroogd fruit, een slagerij en een gedeelte met droge kruiden. Buiten zijn er aan de ene kant extra slagers en aan de andere kant verkopers van verse groenten en fruit, samen met een rij handgemaakte metalen houtkachelcabines.

Een bezoek aan de tweedehands boekenmarkt kan best fascinerend zijn voor Armeense en Russisch sprekende toeristen. Duizenden boeken worden verkocht in een park nabij de kruising van de Abovyan- en Moskovyan-straten, dicht bij het metrostation Yeritasardakan. U kunt proberen te onderhandelen.

In hun manieren en levensstijl lijken Armeniërs op andere Europeanen, zij het in bepaalde opzichten aan de meer traditionele kant van het spectrum.

Voel je vrij om te praten over het conflict in Karabach en de oplossing ervan in Armenië en Nagorno-Karabach. Anders dan in Azerbeidzjan is het geen delicate kwestie die vermeden moet worden.

Turkije blijft de Armeense genocide ontkennen, waarbij tijdens de Eerste Wereldoorlog tot 1.5 miljoen Armeniërs werden vermoord door de Jong-Turkse regering. Als je je afvroeg of het gebeurde, zou je hoogstwaarschijnlijk als dom of onbeleefd worden bestempeld. Bezoek de tentoonstelling in het genocidemonument 'Tsitsernakaberd' om meer te weten te komen over de Armeense genocide.

Veel Armeniërs zijn van mening dat de Russische autoriteit hun land heeft gered van totale vernietiging door toedoen van de Turken, en veel Armeniërs zijn slavofielen. Anders dan in verschillende andere postcommunistische landen, hebben Armeniërs er geen bezwaar tegen als je in het Russisch met ze praat.

In het openbaar vervoer is het heel gebruikelijk om je zitplaats af te staan ​​voor een oudere persoon. Mannen zullen meestal ook hun stoel afstaan ​​aan vrouwen. Het wordt ook als hoffelijk beschouwd om vrouwen eerst in de bus of trein te laten stappen, of eerst een kamer binnen te gaan, en de norm "dames eerst" is essentieel.

Van zowel mannen als vrouwen wordt verwacht dat ze zich bescheiden kleden tijdens het bezoeken van kerken (dus geen korte broeken, minirokken, mouwloze shirts/tops, etc.), maar de meeste kerken zeggen niets tegen bezoekers die langskomen. Omdat de toegang gratis is, is het aansteken van een kaars een mooi, maar geheel optioneel gebaar. Als je een kerk bezoekt, moet je altijd zacht praten.

Armeniërs hebben een uniek alfabet en een unieke taal. Mesrop Mashtots creëerde het alfabet in 405 na Christus en het bestaat uit negenendertig letters, waarvan er drie zijn toegevoegd tijdens het Cilicische tijdperk. Armeens wordt gesproken door 96 procent van de bevolking, terwijl Russisch wordt gesproken door 75.8 procent van de bevolking, maar Engels wordt steeds populairder.

Televisie, tijdschriften en kranten worden allemaal gerund door bedrijven met winstoogmerk en winstoogmerk die afhankelijk zijn van advertenties, abonnementen en andere verkoopgerelateerde inkomsten. De grondwet van Armenië beschermt de vrijheid van meningsuiting, en het land staat op de 78e plaats op de Press Freedom Index van Reporters Without Borders van 2015, tussen Lesotho en Sierra Leone. Het mediasysteem van Armenië verandert als gevolg van de verandering van het land.

Aanvallen op journalisten die werken voor niet door de staat gesponsorde media vormen een groot gevaar voor de Armeense persvrijheid. De frequentie van aanvallen is de laatste tijd afgenomen, hoewel de fysieke veiligheid van journalisten in gevaar blijft.

Armeense muziek is een mix van inheemse volksmuziek, waarschijnlijk het best geïllustreerd door de bekende duduk-muziek van Djivan Gasparyan, lichte pop en substantiële christelijke muziek.

Instrumenten zoals de duduk, dhol, zurna en kanun komen veel voor in Armeense volksmuziek. Artiesten als Sayat Nova staan ​​bekend om hun bijdragen aan de ontwikkeling van Armeense volksmuziek. Het Armeense gezang, de meest voorkomende vorm van religieuze muziek in Armenië, is een van de vroegste soorten Armeense muziek. Veel van deze gezangen dateren uit voorchristelijke tijden, terwijl andere recenter zijn, waaronder veel geschreven door Saint Mesrop Mashtots, de maker van het Armeense alfabet. Tijdens het Sovjettijdperk werd de Armeense klassieke muziekcomponist Aram Khatchaturian wereldwijd bekend om zijn muziek, voor tal van balletten en voor de sabeldans van zijn ballet Gayane.

De Armeense genocide resulteerde in massale diaspora, resulterend in de vestiging van Armeniërs in landen over de hele wereld. Armeniërs handhaafden hun tradities en sommige diasporanen kregen bekendheid via hun muziek. De zogenaamde "kef"-type Armeense dansmuziek, die traditionele instrumenten uit Armenië en het Midden-Oosten (soms geëlektrificeerd/versterkt) en enkele westerse instrumenten omvatte, was populair onder de Armeense bevolking van de Verenigde Staten na de genocide. Deze stijl handhaafde westerse Armeense traditionele liederen en dansen, en veel artiesten zongen ook actuele populaire liedjes uit Turkije en andere landen in het Midden-Oosten waar Armeniërs naartoe verhuisden.

Richard Hagopian is waarschijnlijk de meest bekende artiest in de traditionele "kef"-stijl, en de Vosbikian Band stond in de jaren 1940 en 1950 bekend om het creëren van hun eigen merk "kef-muziek", sterk geïnspireerd door de populaire Amerikaanse Big Band Jazz in die tijd . Later, afkomstig uit de Armeense diaspora in het Midden-Oosten en beïnvloed door continentale Europese (vooral Franse) popmuziek, kreeg het Armeense popmuziekgenre bekendheid in de jaren zestig en zeventig, met artiesten als Adiss Harmandian en Harout Pamboukjian die optraden voor de Armeense diaspora en Armenië, evenals artiesten zoals Sirusho die tot op de dag van vandaag popmuziek uitvoeren in combinatie met Armeense volksmuziek.

Andere beroemde Armeense diasporanen zijn de wereldberoemde Frans-Armeense zanger en componist Charles Aznavour, pianist Sahan Arzruni, en opmerkelijke operasopranen Hasmik Papian en, meer recentelijk, Isabel Bayrakdarian en Anna Kasyan. Bepaalde Armeniërs, zoals de heavy metal band System of a Down (die vaak traditionele Armeense instrumentals en stijl in hun liedjes integreert) en popdiva Cher, kiezen ervoor om niet-Armeense liedjes uit te voeren. Armeense revolutionaire liederen zijn populair onder jongeren in de Armeense diaspora. Deze liedjes promoten Armeens patriottisme door zich te concentreren op de Armeense geschiedenis en nationale helden.

Op zaterdag en woensdag bruist de Yerevan Vernissage (kunst- en ambachtsbeurs) bij het Plein van de Republiek met honderden handelaren die een verscheidenheid aan producten aanbieden (hoewel de selectie halverwege de week veel kleiner is). De markt verkoopt houtsnijwerk, antiquiteiten, prachtig kant en handgeknoopte wollen tapijten en kelims, een specialiteit van de Kaukasus. Obsidiaan, dat lokaal kan worden gevonden, wordt verwerkt tot een verscheidenheid aan sieraden en decoratieve artikelen. Armeense goudsmederij heeft een lange geschiedenis, met een verscheidenheid aan goudgoederen die een deel van de markt bezetten. De Vernisage verkoopt ook Sovjet-antiek en souvenirs die onlangs in Rusland zijn gemaakt - nestpoppen, klokken, geëmailleerde dozen, enzovoort.

In het weekend is er een grote kunstbeurs in een ander gemeentelijk park tegenover het Opera House. Armenië's lange geschiedenis als een oud mondiaal kruispunt heeft geresulteerd in een landschap vol interessante archeologische vindplaatsen om te bezoeken. Sites uit de Middeleeuwen, de ijzertijd, de bronstijd en zelfs de steentijd liggen allemaal binnen een paar uur rijden van de stad. Alle behalve de meest magnifieke zijn praktisch onbekend, waardoor toeristen kathedralen en kastelen in hun natuurlijke omgeving kunnen zien.

De National Art Gallery in Yerevan heeft bijna 16,000 stukken die dateren uit de Middeleeuwen en illustreren de rijke verhalen en legendes van Armenië uit die periode. Het bevat ook werken van verschillende Europese meesters. Andere opmerkelijke collecties van beeldende kunst die in Yerevan worden tentoongesteld, zijn het Museum voor Moderne Kunst, de Children's Picture Gallery en het Martiros Saryan Museum. Verder zijn er tal van particuliere galerijen in bedrijf, met elk jaar veel meer opening, met wisselende tentoonstellingen en verkopen.

De Armeense regering heeft op 13 april 2013 een wetswijziging aangekondigd, waardoor panoramavrijheid voor 3D-kunstwerken mogelijk wordt.

De Armeense keuken is zo oud als de geschiedenis van het land, een samensmelting van vele smaken en geuren. De keuken heeft vaak een unieke geur. Verschillende kruiden, groenten, zeevruchten en fruit mixen om verschillende maaltijden te creëren die nauw verbonden zijn met de oosterse en mediterrane keuken. De belangrijkste kenmerken van de Armeense keuken zijn het gebruik van kruiden, het gebruik van tarwe in verschillende vormen, peulvruchten, noten en fruit (als hoofdbestanddeel en ook voor zuur voedsel), en het vullen van een breed scala aan bladeren .

Dat land wordt vertegenwoordigd door de granaatappel, die een symbolische connectie heeft met vruchtbaarheid. De abrikoos is de nationale vrucht van het land.

Over het algemeen is Yerevan een veilige stad, hoewel diefstal en zakkenrollerij niet ongewoon zijn, vooral onder buitenlanders. Wanneer u 's nachts over straat gaat, gebruik dan uw gezond verstand en normale voorzorgsmaatregelen, vooral als u gedronken heeft.

Vrouwelijke toeristen moeten erop worden gewezen dat het ongewoon is om solo-dames in het donker te zien. Een alleenstaande dame die 's nachts alleen aan de rand van de stad wandelt, kan opvallen.

Taxi's vanaf het vliegveld kosten ongeveer 5,000 dram. Mensen op de luchthaven van Zvartnots zullen je ook vragen of je een taxi nodig hebt als je vertrekt. Ze bieden vaak lagere kosten (ongeveer de helft van het bedrag) dan de officiële taxi, omdat ze eerder een klant hebben afgezet en op zoek zijn naar een mogelijke teruggave van het tarief - maar je zult een beetje verder moeten reizen om bij hun taxi te komen. Als ze u echter aan het einde proberen meer dan het afgesproken bedrag in rekening te brengen, wegens een misverstand of iets anders, weiger dan en dreig contact op te nemen met de politie. Zij betalen het afgesproken bedrag.

Als je met Armeniërs dineert, zullen ze je voeden tot je vol zit. Zelfs bij khorovaten langs de weg is het eten meestal veilig.

Hoewel kraanwater meestal veilig is omdat het rechtstreeks uit de bergen komt, is het beter om flessenwater te gebruiken. Op vrijwel elke straathoek kun je zowel mineraalwater met gas als gewoon bronwater kopen. Dit water is zowel op het platteland als in de stad toegankelijk.

Rook

Armenië heeft strenge antirookregels die vaak worden genegeerd. Het land heeft het hoogste percentage mannelijke sigaretten in Europa. U mag roken als er een asbak op tafel staat.

Rookvrije restaurants en cafés worden steeds populairder. Rookvrije ruimtes zijn gebruikelijk in Franse bakkerij-achtige restaurants en wijnbars.