Bhutan

Bhutan is een cultureel en ecologisch verschillend land. Het is 's werelds laatste boeddhistische monarchie, hoog in de Himalaya gelegen. Het heeft een pioniersrol gespeeld in het concept van bruto nationaal geluk, waarbij vooruitgang wordt beoordeeld door een holistische benadering van welzijn in plaats van simpelweg het BBP. Ema Datshi is de nationale keuken en pepers worden als groenten beschouwd. Groene pepers worden gecombineerd met een Bhutanese kaassaus om Ema Datchi te maken. Het wordt nog steeds beschouwd als een derdewereldland, aangezien het grootste deel van het land nog steeds is gewijd aan zelfvoorzienende landbouw. De grond is over het algemeen vruchtbaar en de bevolking is klein. Bovendien krijgt de huidige generatie gratis onderwijs en genieten alle inwoners van gratis, zij het beperkte, medische zorg. Tabaksproducten zijn niet te koop en roken op openbare plaatsen is tegen de wet.

Toerisme, waterkracht en landbouw zijn de belangrijkste inkomstenbronnen van het Koninkrijk.

Hoewel de traditionele cultuur grotendeels behouden blijft, had de openheid van het land voor televisie en internet in 1999 een significant effect, en de hedendaagse cultuur is vooral geconcentreerd in pubs en snookerzalen. Daardoor is er weinig of geen indicatie van hoogwaardige moderne kunst, theater of muziek.

De cultuur van Bhutan is overwegend boeddhistisch, met Dzongkha als de nationale taal (hoewel er regionale varianten zijn, zoals Sharchopkha, de hoofdtaal in Oost-Bhutan), evenals een uniforme kledingcode en architecturale stijl. De Ngalops en Sarchops, vaak bekend als West- en Oost-Bhutanezen, en de Lhotshamphas (Zuid-Bhutanezen), een Nepalees Gurkha-erfgoed, vormen de meerderheid van de Bhutanezen. De NGALOPS bestaan ​​voornamelijk uit Bhutanezen die in de westelijke regio's van het land wonen. Hun cultuur is vrij gelijkaardig aan Tibet, hun noorderbuur.

Deze filosofie is ontwikkeld door koning Jigme Singhai Wanchuk, die inzag dat gewone economische welvaart zich niet altijd vertaalde in een zinvolle en gelukkige samenleving na een moderne opleiding in India en het Verenigd Koninkrijk. Als gevolg hiervan begon de jonge monarch, kort na de verslechtering ervan in 1974, zijn plan te heroverwegen om een ​​nieuwe reeks regels te creëren om de natie te besturen.

Deze concepten krijgen in de loop van de tijd vorm, met als hoogtepunt de vaststelling van de GNH-indicator in 1998. Het GNH staat voor 'bruto nationaal geluk' en wordt gedefinieerd door vier doelen: meer economische groei en ontwikkeling, behoud en bevordering van cultureel erfgoed, milieu duurzaamheid en goed bestuur. Hoewel het BNG-concept wereldwijd hoog aangeschreven staat en toeristen trekt, moeten bezoekers zich ervan bewust zijn dat het concept nog in de kinderschoenen staat en dat er weinig bewijs is van BNG in het land.

Op 19 juli 2011 sloten 68 landen zich bij Bhutan aan bij het sponsoren van een resolutie met de titel "Geluk: op weg naar een holistische benadering van ontwikkeling", die unaniem werd goedgekeurd door de 193 leden van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. De koninklijke regering van Bhutan hield op 2 april 2012 op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York een conferentie over "Happiness and Well-being: Determining a New Economic Paradigm" als reactie op deze resolutie. Deze conferentie markeerde het begin van de volgende fasen in de richting van het realiseren van de visie van een nieuw economisch paradigma gebaseerd op duurzame ontwikkeling dat met succes economische, sociale en ecologische doelstellingen combineert. Butan blijft pleiten voor resolutie en promoot het idee wereldwijd agressief als gevolg van deze resolutie.

Het klimaat van Bhutan varieert van noord tot zuid en van vallei tot vallei, afhankelijk van de hoogte, ondanks de kleine omvang van het land. Het is continu met sneeuw bedekt ten noorden van Bhutan, vlakbij de Tibetaanse grens. De meeste Bhutanese steden (Ah, Paro, Thimphu, Wanda, Trongsa, Bumtang, Trashi Yangtse en Lunze) hebben een Europees klimaat. De winter duurt van november tot maart in deze stad. Punah is een anomalie omdat het in een lage vallei ligt met verzengende zomers en milde winters. Zuid-Bhutan, vlakbij de Indiase grens, heeft een subtropisch klimaat dat heet en vochtig is. Terwijl de moesson grote schade aanricht in Noord-India, heeft het weinig effect in Bhutan. Individuele zielen zijn doorgaans vochtiger tijdens de zomermaanden, vooral 's nachts. Het droogste seizoen is de winter, terwijl de lente en herfst mooi zijn.

In tegenstelling tot West-Europa zijn er vier verschillende stations met identieke eenheden. De temperatuur in het uiterste zuiden varieert van 15 graden Celsius in de winter (december tot februari) tot 30 graden Celsius in de zomer (van juni tot augustus). De temperaturen in Thimphu variëren van -2.5°C in januari tot 25°C in augustus, met 100 mm neerslag. De gemiddelde temperatuur in hooggelegen gebieden is 0° C in de winter en kan in de zomer oplopen tot 10° C, met een gemiddelde van 350 millimeter neerslag. De hoeveelheid neerslag varieert sterk, afhankelijk van de hoogte. De gemiddelde hoeveelheid regen valt in verschillende delen van het land verschillend.

Bhutan ligt op de oostelijke zuidelijke helling van de Himalaya, tussen de Tibetaanse Autonome Regio in het noorden en de Indiase deelstaten West-Bengalen, Sikkim, Assam en Arunachal Pradesh in het westen en zuiden. Het is gelegen tussen de breedtegraden van 26 en 29 graden noorderbreedte en de lengtes van 88 en 93 graden oosterbreedte. Het gebied bestaat voornamelijk uit steile en hoge bergen die worden doorkruist door een bulderende waterloop, die diepe valleien vormt voordat de Indiase vlaktes droogvallen. De hoogte varieert van 200 meter in de uitlopers naar het zuiden tot meer dan 7000 meter in de hooglanden. Bhutan's opmerkelijke diversiteit aan biodiversiteit en ecosystemen is te danken aan de enorme geografische diversiteit, die wordt gecombineerd met een breed scala aan klimatologische omstandigheden.

De oostelijke Himalaya-bergbossen en weiden die gletsjerhoogten bereiken met een zeer koude omgeving op de hoogste toppen, vormen het noordelijke gebied van Bhutan. De meeste toppen in het noorden steken meer dan 7,000 meter boven de zeespiegel uit; Het hoogste punt van Bhutan is de Gangkhar Puensum, die op 7,570 meter (24,840 ft) staat en 's werelds hoogste onbeklommen berg is. In de Drangme Chhu-vallei, wanneer de rivier de Indiase grens oversteekt, is het laagste punt 98 meter. Door dit gebied lopen besneeuwde rivieren, die alpiene valleien creëren met weilanden die worden beheerd door een lage bevolkingsdichtheid van nomadische herders.

In het centrum van Bhutan dienen de Black Mountains als een waterscheiding tussen twee belangrijke riviersystemen: Mo Chhu en Drangme Chhu. Snelstromende rivieren hebben diepe kloven gevormd in de lagere bergachtige gebieden, terwijl de top van Black Mountain 1500 tot 4925 meter boven de zeespiegel ligt. De centrale bergbossen van Bhutan bestaan ​​uit subalpiene naaldbossen op grotere hoogten in de oostelijke Himalaya en loofbossen in de Himalaya op lagere hoogten. De bosproductie van Bhutan wordt gedomineerd door bossen in het centrale gebied. De grote rivieren van Bhutan, de Torsa, Raidak River, Sankosh en Manas, lopen door dit gebied. De centrale hooglanden zijn de thuisbasis van het grootste deel van de inwoners.

De Shiwalik-heuvels in het zuiden zijn bedekt met dikke subtropische subtropische loofbossen, alluviale bekkens en bergen tot 1500 meter boven de zeespiegel. De hellingen maken plaats voor de subtropische vlakte van Duars. De meeste duars bevinden zich in India, met een traject van 10 tot 15 kilometer dat naar Bhutan leidt. De hertogen van Bhutan zijn verdeeld in twee groepen: noord- en zuidduars.

Ruige topografie, droge poreuze grond, dik gebladerte en rijke dieren bepalen de noordelijke Duars, die grenzen aan de uitlopers van de Himalaya. Zuid-Duars heeft een vrij rijke bodem, dicht bos, gemengde en zoetwaterbronnen en zwaar savannegras. Bergrivieren stromen de Brahmaputra in India binnen, gevoed door smeltende sneeuw of moessonregens. Volgens gegevens van het ministerie van Landbouw had het land in oktober 64 een bosareaal van 2005 procent.

In 2015 had Bhutan een bevolking van 770,000 mensen. Bhutanezen zijn gemiddeld 24.8 jaar oud. Voor elke 1,000 vrouwen zijn er 1,070 mannen. Bhutan heeft een alfabetiseringsgraad van 59.5 procent.

Etnische groeperingen

De Ngalops en Sarchops, die respectievelijk bekend staan ​​als West-Bhutan en Oost-Bhutan, vormen de meerderheid van Bhutan. De lhotshampa, of 'Bhutaanse zuiderlingen', zijn een diverse stam met voornamelijk Nepalese afkomst. Ze zouden in 45 1988 procent van de bevolking uitmaken, en inclusief immigratie van de jaren 1890 tot de jaren 1980, wat resulteerde in een verhit geschil met Bhutan over huisvesting, taal en kledingrechten. Als gevolg hiervan is er een enorme uittocht uit Bhutan geweest (zowel gedwongen als vrijwillig), waardoor honderdduizenden mensen staatloos zijn achtergebleven in vluchtelingenkampen in Nepal.

De NGALOPS bestaan ​​voornamelijk uit Bhutanezen die in de westelijke regio's van het land wonen. De cultuur is onlosmakelijk verbonden met die van Tibet. De Sharchops, de belangrijkste groep, hebben historisch gezien de Nyingmapa-lijn van het Tibetaans boeddhisme gevolgd in plaats van de erkende Drukpa Kagyu-lijn. Dankzij betere transitfaciliteiten waren er de laatste tijd talrijke gemengde huwelijken tussen deze stammen. Huwelijken tussen de Bhutanese Lhotshampa's en de Bhutanese samenleving werden begin jaren zeventig door de regering aangemoedigd, maar eind jaren tachtig verwijderde de Bhutaanse regering met geweld ongeveer 1970 lhotshampa's uit hun huizen, nam hun eigendommen in beslag en zette ze in vluchtelingenkampen.

Godsdienst

Volgens schattingen beoefent tweederde tot driekwart van de Bhutanezen het Vajrayana-boeddhisme, dat ook de officiële religie is. Het hindoeïsme wordt beoefend door ongeveer een kwart tot een derde van de bevolking. Andere religies zijn goed voor minder dan 1% van de bevolking. Hoewel het huidige rechtssysteem in wezen de godsdienstvrijheid beschermt, wordt bekering verboden door een koninklijk regeringsbesluit en een rechterlijke interpretatie van de grondwet.

Bhutan werd in de zevende eeuw een boeddhistisch land. Songtsän Gampo (regeerde 627–649), een boeddhistische bekeerling uit Tibet, gaf opdracht tot de bouw van twee boeddhistische tempels in Bumthang, in het hart van Bhutan, en Kyichu Lhakhang (nabij Paro), in de Paro-vallei.

• Dzongkha. De officiële taal van Bhutan en de moedertaal van de meerderheid van de mensen die in het westen van Bhutan wonen.
• Sharchopkha. Oost-Bhutanees is de belangrijkste regionale taal.
• Bumthangkha. Vergelijkbaar met Sharchopkha, dat in Bumthang wordt gesproken.
• nepali. De meeste mensen aan de grens spraken de Nepalese taal.
• Engels en Hindi. De meeste mensen in grootstedelijke gebieden kunnen in beide talen communiceren.

Het internationale netnummer van Bhutan is 975.

In de meeste hotels door het hele land is wifi goed bereikbaar. Wi-Fi is beschikbaar bij de meeste cybercafés. De meeste grote steden bieden cybercafés aan, maar die zijn duur en de internetverbinding is traag. Als je een verbinding nodig hebt voor je werk, zorg er dan voor dat je reisbureau van tevoren een geschikt cybercafé lokaliseert.

In de grote steden van Bhutan zijn telefooncellen beschikbaar.

Bhutan heeft een wijdverbreide mobiele telefoonservice, inclusief smartphonemogelijkheden. Op mobiel roamen heeft B-Mobile overeenkomsten met landen in Noord-Amerika, Azië en Europa. Een ander mobiel telefoonbedrijf dat in het land is gevestigd, is Tashi Cell.

Toeristen kunnen zich nu snel en eenvoudig voor een maand inschrijven op een echte B-Mobile simkaart. Breng je paspoort gewoon naar een B-Mobile locatie. De simkaart kost 50Nu en wordt geleverd met een tegoed van 50Nu. Vraag hen om 3G en datatoegang voor je in te schakelen terwijl je daar bent, en zorg ervoor dat het werkt voordat je vertrekt. Hoewel er geen specifieke data-abonnementen zijn, is de prijsstelling redelijk volgens internationale normen (0.0003Nu / KB). Het normale formaat van de simkaart is de enige die toegankelijk is, hoewel sommige bureaus simsnijders bieden voor de iPhone 4 en 5 modellen (als je je zorgen maakt, neem dan je eigen simkaart mee). Oplaadkaarten voor B-Mobile zijn te vinden bij de meeste algemene winkels.

De Bureau voor Toerisme van Bhutan is het officiële toerismebureau van het land.

Bhutan ratificeerde het Verdrag van Rio inzake biologische diversiteit op 11 juni 1992 en werd op 25 augustus 1995 ondertekenaar. Vervolgens ontwikkelde het een Nationaal Biodiversiteitsstrategie en Actieplan, dat twee wijzigingen heeft ondergaan, waarvan de meest recente werd aanvaard door de congres op 4 februari 2010.

Dieren

Bhutan heeft een diverse populatie primaten, waaronder ongewone soorten zoals de gouden langur. Een Assamees makaakvariatie, Macaca munzala, is ook geregistreerd, waarvan sommige autoriteiten denken dat het een aparte soort is.

De Bengaalse tijger, het nevelpanter, de norse beer en de luie beer leven allemaal in de weelderige tropische laaglanden en groene bossen van het zuiden. Grijze langur, tijger, gora en serow kunnen worden gevonden in gemengde naald-, loof- en dennenbossen in de gematigde zone. De Himalaya zwarte beer, rode panda, eekhoorn, sambar, wild varken en blaffende herten hebben allemaal huizen in fruitbomen en bamboe. De sneeuwluipaard, blauwe schapen, marmot, Tibetaanse wolf, antilope, Himalaya-muskushert en de takin, het nationale dier van Bhutan, leven allemaal in de alpiene omgevingen van de uitgestrekte Himalaya in het noorden. De bedreigde wilde waterbuffel is in beperkte aantallen te vinden in het zuiden van Bhutan.

Bhutan is de thuisbasis van meer dan 770 verschillende vogelsoorten. De lijst met vogels van Bhutan is zojuist bijgewerkt met de bedreigde witvleugeleend.

Plants

Bhutan is de thuisbasis van ongeveer 5,400 plantensoorten. Schimmels zijn een essentieel onderdeel van de ecosystemen van Bhutan, met mycorrhiza-soorten die bosbomen voorzien van de minerale voedingsstoffen die ze nodig hebben om te gedijen, en de afbraak van hout en strooiselsoorten die natuurlijke hulpbronnen recyclen.

Behoud

In een grondige studie van de wereldwijde biodiversiteit, uitgevoerd door het WWF tussen 1995 en 1997, werd de oostelijke Himalaya erkend als een wereldwijde hotspot voor biodiversiteit en behoren ze tot de 239 meest opmerkelijke ecoregio's ter wereld.

Bhutan wordt gezien als een voorbeeld voor agressieve pogingen tot natuurbehoud door Conservation International, gevestigd in Zwitserland. Het Koninkrijk is internationaal erkend vanwege zijn toewijding aan het behoud van de biodiversiteit. Dit komt tot uiting in het besluit om ten minste 60% van het bosgebied te behouden, meer dan 40% van het grondgebied aan te wijzen als nationale parken, reservaten en andere beschermde gebieden, en nog eens 9% van het land aan te wijzen als biodiversiteitscorridors die de beschermde gebieden met elkaar verbinden . Een uitgebreid netwerk van ecologische corridors verbindt het hele beschermde gebied van Bhutan, waardoor dieren in het wild vrij door het land kunnen reizen. Het milieu is in het hart van het ontwikkelingsplan van het land geplaatst, de middenweg. Het wordt niet beschouwd als een sector, maar eerder als een verzameling problemen die moeten worden aangepakt in de context van de algemene ontwikkelingsstrategie van Bhutan en ondersteund door de wetgevende macht. Milieueisen worden in veel delen van de grondwet van het land genoemd.

De Koninklijke Monetaire Autoriteit van Bhutan heeft een verbod uitgevaardigd op het gebruik van Indiase biljetten van 500 en 1000 roepie, ondanks het feit dat Indiaas geld wettig betaalmiddel is in Bhutan. Desalniettemin accepteren de meeste mensen vanaf oktober 2009 het biljet van 500 roepie. Omdat de bovengenoemde bankbiljetten niet worden geaccepteerd door bedrijven die eigendom zijn van de overheid, wordt aanbevolen om voldoende geld in Bhutanese valuta of in de vorm van Indiase 100 roepie-biljetten mee te nemen. Houd er ook rekening mee dat het voor buitenlanders onwettig is om Indiase roepies van en naar India te importeren en exporteren.

Bhutan is een unieke locatie met unieke regelgeving. Voordat ze Bhutan bezoeken, moeten de meeste bezoekers een visum aanschaffen. De Tourism Council of Bhutan geeft visa af na ontvangst van de volledige betaling voor uw vakantie, met vaste tarieven vanaf US $ 200 per persoon per dag. Het geld blijft bij de Tourism Council tot het einde van je vakantie naar het land, dus voor het einde van de lokale tour. Bhutan heeft geen beperkingen meer op het aantal bezoekers dat mag komen en hanteert een opendeurbeleid.

Alle bezoekers uit andere landen dan India, Bangladesh en de Malediven moeten voor vertrek een visum aanschaffen. Alle bezoekers moeten hun reis regelen via een erkende touroperator in het gebied (of internationale partner). Visa worden online verkregen via lokale reisorganisaties en u hoeft geen Bhutanese ambassade of consulaat te bezoeken. Voordat een toeristenvisum kan worden verleend, moet u uw reis volledig betalen via een bankoverschrijving aan de Tourism Council of Bhutan. Zodra het volledige geld is ontvangen, wordt het visum in minder dan 72 uur goedgekeurd. Uw inreisvisum wordt in uw paspoort gestempeld voor $ 20 zodra u de VS betaalt, en er zijn twee pasfoto's nodig. Visumverlengingen kosten Nu.510 (1 ngultrum = 1 Indiase roepie) en kunnen worden gekocht bij uw plaatselijke reisbureau. Voor extra dagen is de toerist de dagprijs verschuldigd. Alleen inwoners van India, Bangladesh en de Malediven krijgen bij aankomst een visum. Met een geldig paspoort mogen Indiase staatsburgers voor altijd in Bhutan blijven.

Omdat reizen naar Bhutan meestal minimaal één vluchtwijziging vereist in Bangladesh, India, Nepal, Singapore of Thailand, moet je ervoor zorgen dat je aan de visumvereisten in elk van deze landen voldoet voordat je vertrekt. Veel landen komen in aanmerking voor een visum bij aankomst of visumvrijstelling in Nepal en Thailand. Aan visumprocedures in India moet gewoonlijk vóór aankomst worden voldaan, wat tot twee weken kan duren.

Visum bij binnenkomst

Visa worden alleen aan de grens afgegeven aan onderdanen van India, Bangladesh en de Malediven. Een geldige foto en paspoort (of een kieskaart alleen voor inwoners van India) zijn nodig (samen met een fotokopie van beide). Vul het doel "Toerisme" in op het papier. Voor Paro en Thimphu krijgt u slechts 7 dagen de tijd bij grensovergangen. Neem contact op met Thimphu bij het immigratiekantoor aan de noordkant van Norzin Lam voor een verlenging van de periode. Om naar andere wijken te reizen, moet u op dezelfde locatie een transitvergunning aanvragen. Ze kunnen het beste 's ochtends worden gebruikt en het papierwerk wordt' s middags afgeleverd. Bent u defensiefunctionaris zonder paspoort of student zonder een van de drie bovengenoemde identiteitspapieren, dan kunt u later wellicht een legitimatiebewijs opvragen bij de Indiase ambassade, maar dat kost tijd.

Het dagtarief voor alle bezoekers die Bhutan binnenkomen, wordt bepaald door de Het toeristenbureau van Bhutan. Tenzij u een staatsburger bent van India, Bangladesh of de Malediven, kunt u Bhutan niet als toerist bezoeken zonder deze vergoeding te betalen.

Het dagtarief omvat:

Het minimumtarief is (voor een groep van 3 personen of meer):

De prijzen zijn gebaseerd op een verblijf van een bezoeker in Bhutan voor één nacht. Voor groepen van twee of minder wordt naast de relevante minimum dagtarieven een toeslag in rekening gebracht als volgt:

Kinderen onder de vijf jaar hebben gratis toegang. Kinderen tussen 6 en 12 jaar die worden vergezeld door hun ouders of voogden krijgen 50% korting op de dagelijkse contributie en 100% korting op royalty's. Studenten onder de 25 jaar die in het bezit zijn van een geldige ID-kaart van hun academische instelling krijgen 25% korting op de dagprijs. Een persoon die deel uitmaakt van een groep van 11 tot 15 personen krijgt 50% korting op de dagprijs. Eén lid van een groep van meer dan 16 personen krijgt 100 procent korting. Na de achtste nacht krijgt u 50% korting op Royalty en na de veertiende nacht 100% korting.

Tariefonderbieding is verboden en alle touroperators waarvan wordt vastgesteld dat ze prijsonderbieding hebben, worden geschorst.

Alleen een Bhutanese burger mag worden gevraagd om de natie te bezoeken, en het bewijs van de connectie moet worden verstrekt op de aanvraag of via NGO's.

Inwoners van India, Bangladesh en Malta zijn uitgesloten van de minimumtariefvereisten. Ze weigeren ook toeristengelden te betalen, evenals bepaalde belastingen die in de dagelijkse kosten zijn inbegrepen.

De enige luchthaven van Bhutan, Paro International Airport (PBH), ligt in het zuidwesten van het land, vlakbij de hoofdstad Thimphu. Druk Air, heeft twee vliegtuigen (twee luchtbussen) die naar Bangkok, Thailand reizen; Delhi, Mumbai, Kolkata, Bodh Gaya / Gaya, Bagdogra, Guwahati, India; Kathmandu, Nepal; Dhaka, Bangladesh; en Singapore. Bhutan Airways begon in oktober 2013 met dagelijkse vluchten naar Bangkok en doorbrak daarmee het monopolie van Druk.

De Bagdogra Airport (IXB) is een ander alternatief en bedient de stad Siliguri in de aangrenzende Indiase deelstaat West-Bengalen. Bagdogra ligt op vier uur rijden van de Bhutaanse grensstad Phuentsholen. Druk Air vliegt op zondag en woensdag vanuit Bangkok, terwijl Bagdogra regelmatige vluchten krijgt vanuit de grote steden van India (geen vluchten op dinsdag en zaterdag).

Slechts drie landgrensovergangen met India bevinden zich langs de zuidelijke grens. Phuntsholing ligt in het westen, Gelephu ligt in het centrum en Samdrup Jongkhar ligt in het oosten. Er zijn geen open grensovergangen langs de noordgrens van China. Wegenvergunningen zijn ook nodig; ze worden echter, samen met uw visum, afgehandeld door uw lokale touroperator.

• van Calcutta: De Koninklijke Bhutanese regering onderhoudt een dienst naar Phuentsholing uit Kolkata. Deze bussen vertrekken op dinsdag, donderdag en zaterdag om 7 uur vanaf het Esplanade-busstation in Kolkata en op maandag, woensdag en vrijdag om 3 uur vanaf het Phuentsholing Bhutan postkantoor. De reis duurt ongeveer 18 uur en kost 300Rps/Nu. De bussen zijn aangenaam, maar verwacht niet veel slaap te krijgen tijdens de reis naar Kolkata, aangezien het grootste deel van de rijbaan op het oppervlak van de maan lijkt.
• van Siliguri: Siliguri naar Phuentsholing / Jaigaon: Er is een lijndienst tussen Siliguri en Phuentsholing / Jaigaon. Je doet er ongeveer vier uur over om er te komen. Dagelijks vertrekken bussen van de Royal Bhutan Government vanaf het busstation buiten het Heritage Hotel om 7 uur en 30 uur vanaf de hoofdroute. Tickets kosten Rs 1 en kunnen worden gekocht bij de ingang van de bus.
• van Phuentsholen: Privébussen en gedeelde taxi's rijden tussen Phuentsholing en Thimphu, maar een comfortabeler alternatief is om een ​​Bhutan Post-bus (Rs / Nu 170) te boeken die elke ochtend om 7 uur (Bhutaanse tijd) vanaf het postkantoor vertrekt.

Bhutan is verstoken van spoorwegen. De volgende zijn de dichtstbijzijnde alternatieven (beide in India):

Wegenvergunningen zijn nodig om door Bhutan te reizen, en op de meeste plaatsen ten oosten en ten noorden van Timbu zijn controleposten waar je deze papieren moet overleggen om verder te gaan. Bij het aanvragen van een visum is uw lokale touroperator verantwoordelijk voor de routevergunningen. Het immigratiekantoor in Thimphu geeft deze vergunningen af ​​(noordkant van Norzin Lam).

Vliegen is een snelle en over het algemeen veilige optie voor de moeilijkheid van de bergachtige wegen van Bhutan, maar de dienstregelingen zijn beperkt en vluchten worden vaak geannuleerd. Thimphu naar Yongphula Airport in Trashigang en Bathpalathang Airport naar Jakar in de regio Bumthang worden bediend door Druk Air en Bhutan Airways (ook bekend als Tashi Air). Hoewel een derde luchthaven in het Centre-Sud-gebied, vlakbij de Indiase grens, in 2012 officieel werd ingehuldigd, zijn er nu geen reguliere vluchten beschikbaar.

De wegen van het land zijn gemarkeerd door meanders, bochten en steile heuvels, maar ze zijn goed onderhouden en veilig ondanks het uitdagende terrein. Lokale en intercitybusdiensten zijn onhandig en stoppen vaak. Voor de duur van uw verblijf zal uw lokale touroperator u voorzien van een voertuig en chauffeur. Deze kosten zijn al inbegrepen in de dagelijkse vergoeding. Excursies kunnen echter worden geregeld met de lokale bus, touringcar of taxi. Autorijden in Bhutan wordt alleen aangeraden als je ervaring hebt met rijden in de bergen. Met de oneindige kromming van de vork varieert de toestand van het wegdek. Het is een goed idee om wat medicijnen langs de weg bij u te hebben.

• van Calcutta: De Koninklijke Bhutanese regering onderhoudt een dienst naar Phuentsholing uit Kolkata. Deze bussen vertrekken op dinsdag, donderdag en zaterdag om 7 uur vanaf het Esplanade-busstation in Kolkata en op maandag, woensdag en vrijdag om 3 uur vanaf het Phuentsholing Bhutan postkantoor. De reis duurt ongeveer 18 uur en kost 300Rps/Nu. De bussen zijn aangenaam, maar verwacht niet veel slaap te krijgen tijdens de reis naar Kolkata, aangezien het grootste deel van de rijbaan op het oppervlak van de maan lijkt.
• van Siliguri: Siliguri naar Phuentsholing / Jaigaon: Er is een lijndienst tussen Siliguri en Phuentsholing / Jaigaon. Je doet er ongeveer vier uur over om er te komen. Dagelijks vertrekken bussen van de Royal Bhutan Government vanaf het busstation buiten het Heritage Hotel om 7 uur en 30 uur vanaf de hoofdroute. Tickets kosten Rs 1 en kunnen worden gekocht bij de ingang van de bus.
• van Phuentsholen: Privébussen en gedeelde taxi's rijden tussen Phuentsholing en Thimphu, maar een comfortabeler alternatief is om een ​​Bhutan Post-bus (Rs / Nu 170) te boeken die elke ochtend om 7 uur (Bhutaanse tijd) vanaf het postkantoor vertrekt.

Wegen worden tijdens het zomerseizoen vaak belemmerd door aardverschuivingen vanwege het heuvelachtige terrein. Van begin juni tot eind augustus is het aan te raden verre reizen te vermijden. Als je nu meteen moet gaan, neem dan voldoende flessen water en voedsel mee, aangezien het lang kan duren voordat de weg vrij is als er een aardverschuiving is.

Het stuk weg dat Bumthang en Mongar met elkaar verbindt en dat op 3750 meter hoogte de Thrumshingla-pas passeert, is het hoogste van het land en biedt een fantastisch uitzicht. Vanwege de hoge hellingen van de vallei is het echter bijzonder gevoelig voor vallende keien, dus wees voorbereid op lange wachttijden, vooral tijdens regenachtige seizoenen.

Eten en drinken

Hoewel er tal van restaurants zijn langs snelwegen die grote steden verbinden met voldoende sanitaire eisen, is de voedselkwaliteit slecht en is de keuze aan gerechten beperkt. Bovendien zorgen de eetzalen voor een sfeer die niet beter is dan de wachtkamer van een busstation. Daarom is het over het algemeen raadzaam om voedsel en water klaar te hebben voor de reis naar de startplaats.

• Thimphu - De hoofdstad
• Jakar – Administratieve stad in het noorden en geboorteplaats van het boeddhisme in Bhutan.
• Mongar – Een van de grootste steden in het oosten van Bhutan.
• Paro – De locatie van de internationale luchthaven en het Taktsang-klooster.
• Punakha – Voormalige winterhoofdstad van Bhutan. Het herbergt het kloosterlichaam in de winter.
• Phuentsholing - Een stad aan de grens met India. Het punt van binnenkomst voor reizigers die met de bus vanuit Kolkata aankomen.
• Samdrup Jongkhar – Een administratieve stad in het zuidoosten, vlakbij de grens met India.
• Trashigang – Een pittoresk administratief stadje in het oosten.
• Trongsa – Een klein administratief stadje dat beroemd is om zijn dzong en de toren van Trongsa

nationale parken

Wildreservaten/natuurreservaten

Hotels zijn te vinden in alle steden die verbonden zijn door snelwegen, maar de kwaliteit varieert sterk. Vijfsterrenkamers zijn alleen toegankelijk in Paro, Jacar, Punaka, Gangtey en Thimphu. Hotels van internationale kwaliteit bevinden zich meestal in toeristische regio's of grote steden.

Het is vermeldenswaard dat de hotelprijzen die in de artikelen van de stad worden vermeld, alleen van toepassing zijn op degenen die een domicilie hebben, visumvrij zijn (meestal alleen voor Indiase staatsburgers) of genodigden zijn. Andere toeristen mogen het land alleen binnenkomen als onderdeel van een rondreis waarvoor de Bhutaanse regering dagtarieven vaststelt van ongeveer $ 250 per persoon per nacht, onafhankelijk van de accommodatieprijzen (behalve voor zeer dure hotels waar een toeslag wordt gerekend).

De meerderheid van de bezoekers maakt 'cultuurexcursies' die hen naar belangrijke locaties brengen. Populaire toeristische trekpleisters zijn Paro, Thimphu, Punakha, Wangdue en Jakar. Verder weg worden de onontgonnen regio Gangung (vogelparadijs, geweldige dieren in het wild) en Oost-Bhutan nu pas toegankelijk voor toeristen. Dit is de plek om naartoe te gaan als je een ontdekkingsreiziger bent die het onbekende oosten van Bhutan wil verkennen. De grootste ervaring kan worden opgedaan in deze unieke en relatief ongerepte regio van het land.

Paro's Taktsang-klooster (Tiger's Nest). Guru Rinpoche kwam hier in de 8e eeuw op zijn tweede reis naar Bhutan, en het is een van de belangrijkste boeddhistische locaties ter wereld. Dit is het bekendste en meest bezochte monument van Bhutan. Hij zou zijn aangekomen aan de achterkant van de vliegende tijgerin, vanwaar de naam "Tijgersnest" is afgeleid. De tempel werd gebouwd in 1692 bovenop een 1200 m hoge klif.

In enkele van de meest ongerepte en geïsoleerde regio's zijn honderden kloosters verspreid over het platteland.

Jakars Kurje Lhakhang. Rondom de grot is een heiligdom met een afdruk van Guru Rinpoche's lichaam ingebed in de muur. Guru Rinpoche deed hier meditatie tijdens zijn eerste bezoek aan Bhutan, wat hem het eerste boeddhistische relikwie van het land maakte.

Boeddha Dordenma is een enorm standbeeld van Shakyamuni Boeddha dat momenteel wordt gebouwd in de Bhutanese hooglanden. Het beeld zal meer dan honderdduizend (honderdduizend) miniatuur Boeddhabeelden bevatten, die elk van brons en verguld zullen zijn, net zoals Boeddha Dordenma zelf. De Boeddha Dordenma bevindt zich tussen de overblijfselen van Quensell Konchar, Sherbun Wanchuk Palace en Thirteen Desi Durk, met uitzicht op de hoofdstad van Bhutan, Timfha. Met een hoogte van 51.5 meter zal het een van 's werelds grootste Boeddha-roepies zijn als het voltooid is. De bouw begon in februari 2014, ondanks het feit dat het in oktober 2010 klaar zou zijn.

De dzongs zijn historische vestingwerken die momenteel de burgerlijke en monastieke autoriteiten in elke regio huisvesten. Dzongs bevatten tal van esthetische schatten naast de architectuur die ze het bekijken waard maakt.

Dzongs zijn de hoogste punten in de provincie en werden gebouwd zonder het gebruik van cement, spijkers of blauwdrukken. U kunt de volgende Dzongs bezoeken:

Trekken is ook een populair tijdverdrijf. Het Druk-pad is de meest populaire route tussen Paro en Thimphu. Er zijn echter nog veel meer, meer spectaculaire trektochten beschikbaar; bekijk de onderstaande lijst voor een volledige lijst. De Jomolhari en Laya Gasa trektochten zijn bijzonder populair, terwijl de Sneeuwman Trek, die ongeveer 30 dagen duurt, een van de zwaarste ter wereld is. De beste tijd om deze wandeling te maken is van half juni tot half oktober.

De natuurlijke omgeving van Bhutan is rijk en gevarieerd vanwege de afgelegen ligging en het brede scala aan geografische en meteorologische omstandigheden. De bergen en steile valleien van Bhutan hebben een opmerkelijke biodiversiteit, waardoor het de titel heeft gekregen van een van 's werelds top tien hotspots voor biodiversiteit. Het belang van het milieu erkennend, is een van de ontwikkelingsparadigma's het behoud van de rijke biodiversiteit. Dankzij een wetgeving die onlangs door de regering is aangenomen, zal 60 procent van de bosrijkdommen van het land voor altijd behouden blijven. Momenteel is 72 procent van het land bebost, waarvan 26 procent beschermd in vier parken.

De nationale parken van Bhutan beslaan 35% van het land. Jigme Singye Wangchuck National Park (1300 km2), TrumshingLa National Park (768 km2), Royal Manas National Park (9 938.54 km2), Jigme Dorji National Park (4 349 km2), Bumdeling (1 545 km2) en het Sakteng-heiligdom ( 650 km2) behoren tot de nationale parken in Bhutan.

• Trektochten:Bhutan is een populaire bestemming voor trekkings, maar trektochten zijn meestal zwaar omdat er in de hoger gelegen gebieden geen faciliteiten zijn om te verblijven of te dineren, waardoor het noodzakelijk is om al het voedsel en kampeeruitrusting mee te nemen. De ideale seizoenen voor een wandeling zijn de herfst en de lente. De wegen zijn in de zomer extreem modderig en in de winter bedekt met sneeuw. Ondanks de ontberingen van de wandelingen, compenseert het prachtige landschap en de zeer vriendelijke, hoffelijke en gastvrije mensen op de route alle inspanningen en ongemakken meer dan.
• Festivals: Tshechu is de grootste religieuze viering van Bhutan, die tegen het einde van de zomer en vroege herfst door het hele land wordt gehouden (voor lokale details, zie lokale artikelen), maar Thimphu Tshechu is de meest bekende en trekt ongeveer 30,000 mensen. De vermomde dansen van de monniken, die zijn gemaakt volgens exacte instructies van oude boeddhistische leraren, vormen het middelpunt van de tshechu-rituelen. Het zien van deze dansen, die gevuld zijn met heilige symboliek, wordt volgens de boeddhistische filosofie als een zeer hoopvolle en heiligende ervaring beschouwd, aangezien alle ervaringen een afdruk achterlaten in de stroom van de geest die een passend resultaat in de toekomst genereert. Hoewel de gelegenheid niet serieus is en er veel plezier is, worden de gasten eraan herinnerd dat het nog steeds een religieuze feestdag is die erg belangrijk is voor het Bhutanese volk, daarom is gepast gedrag vereist.
• Boogschieten: Dit is de nationale sport van Bhutan en er worden bijna elk weekend door het hele land races gehouden. Bezoekers zijn van harte welkom om te komen kijken en mee te doen aan het applaus dat bij deze gebeurtenissen hoort.
• Hete stenen bad: Het hotstone-bad is een ceremonie op zich; rivierkiezels worden verwarmd tot ze zacht worden en vallen in een houten bassin gevuld met water en Artemisia-bladeren. Het water wordt geleidelijk verwarmd door de brandende rotsen, die vervolgens mineralen aan het water afgeven. Deze baden zijn traditioneel gebouwd langs een rivierbedding met veel stenen en water, vooral bij zonsondergang buiten.

Rijst is een basisitem in elke maaltijd; historisch werd rode rijst gebruikt, maar witte rijst wordt nu ook veel gebruikt. In de keuken staan ​​groente- of vleesgerechten bereid met chili en/of kaas.

De belangrijkste smaak in de Bhutanese keuken is chili. Dit kleine rode kruid wordt zowel rauw gegeten als aan elke maaltijd toegevoegd. Als u dus niet van pittige gerechten houdt, moet u uw afkeer kenbaar maken voordat u een maaltijd bestelt. Anders ben je het komende uur bezig met het uitknijpen van koude yoghurt of melk in je mond.

Vegetarische gerechten

Kewa-datsi en shamu-datsi zijn mildere versies van ema-datsi en worden meestal met rijst gegeten.

Van 9.30 uur tot 4.30 uur bieden Imtratcanteens heerlijke Indiase gerechten en thee. De maaltijd is van uitstekende kwaliteit en is redelijk geprijsd. Eetzalen zijn door het hele land te vinden, vooral langs de straten van de stad.

• Zoek. Een inheemse geest op basis van rijst of maïs. Het is populair in landelijke gebieden en wordt vaak geserveerd in restaurants, vooral aan het begin van maaltijden, van een specifieke rechtbank.
• Thee. De drinkbeker, zowel de suja als de zoete (cha), blijft de meest populaire drank in Bhutan, vanwege de ligging in de theegebieden van Asam en Darjiling. Olijfthee is vrij traditioneel, maar het heeft een krachtige geur die me aan Tibetaanse thee doet denken, en zoete melk is extreem sprankelend en doet me denken aan Indiase thee.
• Koffie. De koffiecultuur die de hele wereld heeft veroverd, vindt nu net zijn weg naar Bhutan, en er zijn een paar uitstekende cafés in Thimphu. In Bhutan verwijst koffie echter vaak naar een kant-en-klaar type dat wit of zwart wordt aangeboden.
• Bier. De Bhutan-brouwerij (opgericht in 2006), die deel uitmaakt van het conglomeraat Tashi Group, produceert het populairste lokale bier, dat verkrijgbaar is in flessen van 650 ml: Druk 11000 (8%) is de goedkoopste en bevat veel alcohol; Druk Lager Premium (5%) en Druk Supreme (6%) zijn van iets betere kwaliteit en bevatten minder alcohol; geen van hen is erg uitstekend. Er is ook een rode panda Weissber (witbier) die erg goed is. Importeurs mogen vaak geen bier verkopen, waardoor geïmporteerd bier mogelijk niet toegankelijk is (om buitenlandse reserves te behouden).
• Whisky. "Bhutaanse whisky" bestaat, maar het is geen butaan of pure whisky. Het is meer een blended whisky, geproduceerd met neutrale sterke drank en geïmporteerde Schotse whisky; het wordt gemengd en gebotteld in Bhutan, maar het wordt daar niet gedistilleerd. Het belangrijkste merk is Courrier Spécial, dat verrassend smakelijk is, en wordt vervaardigd door het welzijnsinitiatief van het leger in Gelephu.

• Geweven stof. Bhutanese handgeweven stof wordt over de hele wereld gewaardeerd en kan op kleding, vloerkleden en tapijten worden gestikt.
• Yathra. Een felgekleurde geweven doek samengesteld uit wol en geverfd met naturel hueS. Er worden jassen, portemonnees, vloerkleden en wandtapijten van gemaakt en het wordt in delen verkocht of aan elkaar genaaid. Yathra is te vinden in Thimphu en andere kille streken, hoewel het een specialiteit is uit Jakararea.
• Dappa. Houten schalen met de hand gemaakt. De helften van de kom zijn met elkaar verbonden zodat ze kunnen worden gebruikt om bereid voedsel te vervoeren, zoals ze in Bhutan worden gebruikt. Ze maken echter geweldige salade- of koekjesgerechten. Dappa is een specialiteit van het Trashi Yangtse-gebied, hoewel het in het hele land verkrijgbaar is.
• bangchung. Kleine bamboe manden met twee delen die strak in elkaar passen. Ze zijn een specialiteit uit het zuiden van Bhutan, hoewel ze in het hele land verkrijgbaar zijn.

Tshechu ("tiende dag") vieringen zijn een belangrijke gebeurtenis in Bhutan, en ze worden elk jaar gehouden in verschillende tempels, kloosters en dzongs door het hele land. De Tshechu is in de eerste plaats een religieuze viering die wordt gehouden op de tiende dag van een maankalendermaand, wat overeenkomt met de verjaardag van Guru Rinpoche (Guru Padmasambhava). De maand Tshechu daarentegen wordt bepaald door de locatie en de tempel. Tshechus zijn grote sociale bijeenkomsten waar mensen uit verschillende dorpen religieuze maskerdansen komen zien die gebaseerd zijn op gebeurtenissen uit het leven van Guru Padmasambhava in de achtste eeuw en om zegeningen te krijgen van de lama's. Tijdens de gelegenheid zullen er ook kleurrijke Bhutanese dansen en ander amusement zijn.

Om zegeningen te verkrijgen en zonden uit te wissen, wordt aangenomen dat iedereen een Tshechu moet bijwonen en het masker minstens één keer moet zien dansen. Elke maskerdans die bij Tshechu wordt gedaan, heeft een specifieke betekenis of een specifiek verhaal. Monniken doen gemaskerde dansen in kloosters, terwijl monniken en dorpsmannen ze samen uitvoeren in afgelegen gemeenschappen. Paro en Thimphu Tshechus behoren qua deelname en publiek tot de meest populaire Tshechus. Deze onderscheidende, levendige en fascinerende cultuur trekt behalve inwoners ook bezoekers van over de hele wereld.

De meest populaire festivals waren in het verleden in Paro en Thimphu, maar bezoekers ontdekken al snel dat de kleinere, meer landelijke festivals veel persoonlijker zijn.

• Bhutanese mensen houden de monarch en vorige koning in hoog aanzien. Het is een goed idee om hier rekening mee te houden als u met de lokale bevolking praat.
• Heilige voorwerpen. Draai de gebedsmolens met de klok mee en plaats mani-stenen, stoepa's en andere religieuze voorwerpen met je rechterkant het dichtst bij het voorwerp. Boven op mani-stenen of stoepa's zitten is nooit een goed idee.
• Kleding. Als je tempels bezoekt, doe dan je schoenen en petten uit en kleed je op een manier die je respect voor het heilige karakter van de plek weerspiegelt. Je moet gekleed gaan met een lange broek en een lang shirt.
• Donaties. Het is gebruikelijk in kloosters om een ​​bescheiden geschenk aan de monniken te geven als blijk van respect, evenals aan boeddhistische beelden, als een manier om een ​​genereuze en expansieve mentaliteit te cultiveren. Elke tempel heeft een aantal donatielocaties en het is vereist dat je aan elke tempel bijdraagt. Vergeet niet om kleine notities bij de hand te hebben voor dit gebaar. Dit is echter niet vereist.
• Roken. In kloosters en openbare ruimtes is roken verboden.
• Tabak. Tabaksproducten (sigaretten, pruimtabak, enz.) zijn effectief verboden in Bhutan (dat nog steeds het enige land ter wereld is dat dit doet), en straffen voor bezit of gebruik kunnen streng zijn.
• bekeren is verboden in Bhutan en wordt bestraft met maximaal drie jaar gevangenisstraf. Het Vajrayana-boeddhisme, de officiële religie, moet worden gerespecteerd.

Bhutan heeft een rijke en uitgesproken culturele geschiedenis die tot het midden van de twintigste eeuw grotendeels onaangetast is gebleven vanwege de afzondering van het land van de rest van de wereld. De cultuur en tradities van het land zijn een van de grootste trekpleisters voor bezoekers. De boeddhistische geschiedenis van Bhutan is stevig verankerd in de cultuur van het land. Het hindoeïsme is de op één na populairste religie van Bhutan, met het hindoeïsme als de meest populaire in de zuidelijke gebieden van het land. De regering werkt harder om de bestaande cultuur en gebruiken van het land te beschermen en te behouden. Bhutan wordt ook wel "The Last Shangri-la" genoemd vanwege de grotendeels onderhouden natuurlijke omgeving en culturele erfenis.

Hoewel Bhutanezen naar het buitenland mogen, denken veel buitenstaanders dat Bhutan ontoegankelijk is. Een andere reden voor zijn impopulariteit zijn de hoge kosten, die onbetaalbaar zijn voor bezoekers met een klein budget. Inwoners van India, Bangladesh en de Malediven hebben gratis toegang, maar alle andere bezoekers moeten zich registreren bij een Bhutanese touroperator en ongeveer $ 250 per dag betalen om in het land te blijven. evenals voedselkosten In 2011 verwelkomde Bhutan 37,482 toeristen, waarvan 25% voor vergaderingen, incentives, conferenties en tentoonstellingen.

Bhutan is het eerste land ter wereld dat tabaksgebruik verbiedt. De Bhutan Tobacco Control Act van 2010 maakt het onwettig om in het openbaar tabak te roken of te verkopen. In Bhutan krijgen overtreders een boete van $ 232, wat meer is dan twee maanden loon.

De gho, een knielange mantel die in de taille wordt vastgemaakt door een stoffen riem die bekend staat als kera, is de nationale kleding van Bhutanese mannen. De kira, een enkellang kledingstuk met twee bijpassende drukknopen genaamd koma op de schouders en kera in de taille, wordt gedragen door de dames. De wonju, een shirt met lange mouwen dat onder de kira wordt gedragen, is een accessoire voor de kira. De toego is een jas met lange mouwen die over de kira wordt gedragen. Van binnenuit worden de wonju- en tegomouwen tot vuisten gevouwen.

De textuur, kleuren en versieringen die de kleding sieren, worden bepaald door de sociale status en klasse van de drager. Aangezien Bhutan van oudsher een feodale cultuur is, worden zakdoeken in verschillende kleuren, bekend als rachu voor dames (rood is de meest voorkomende hue) en kabney voor mannen, zijn belangrijke markers van sociale rang. Vrouwen dragen sieraden meestal op religieuze festivals (tsechus) en openbare bijeenkomsten. De Bhutanese wetgeving verplicht alle Bhutanese overheidsmedewerkers om nationale kleding te dragen op het werk, en alle burgers om nationale kleding te dragen wanneer ze scholen en andere overheidsgebouwen bezoeken, ondanks het feit dat veel mensen, vooral volwassenen, zich liever in traditionele kleding kleden. Kleed je op een formele manier.

De Bhutanese architectuur is uniek traditioneel, met aangestampte aarde en bahareque constructie, stenen metselwerk en prachtig houtwerk rond ramen en plafonds. Spijkers en ijzeren staven worden niet gebruikt bij het bouwen van traditionele architectuur. De dzong, een soort kasteelversterking, is een onderscheidend kenmerk van het gebied. De dzongs hebben sinds de oudheid gefunctioneerd als religieuze en seculiere administratieve hoofdkwartieren voor hun respectieve districten. De Universiteit van Texas in El Paso in de Verenigde Staten, evenals het naburige Hilton Garden Inn en andere gebouwen in de stad El Paso, hebben het Bhutanese ontwerp voor haar campusfaciliteiten omarmd.

Traditionele elementen van festivals zijn gemaskerde dansen en dansvoorstellingen, die meestal worden begeleid door traditionele muziek. Helden, duivels, demonen, doodshoofden, dieren, goden en karikaturen van gewone mensen worden vertegenwoordigd door energieke dansers met kleurrijke gezichtsmaskers of houten composities en gestileerde kostuums. Dansers worden bezocht door de vorst en helpen oude folkloristische en religieuze tradities in stand te houden, evenals populaire tradities en de vaardigheid van het maken van maskers.

Bhutanese muziek kan in twee categorieën worden ingedeeld: traditioneel en eigentijds; traditionele muziek omvat religieuze en populaire genres, zoals zhungdra en boedra; en moderne muziek omvat zhungdra en boedra. De hedendaagse rigsar, die stamt uit het begin van de jaren negentig en wordt uitgevoerd met een mix van traditionele instrumenten en elektronische keyboards, toont de invloed van Indiase populaire muziek, een hybride vorm van populaire traditionele en westerse elementen.

De Bhutanese keuken is gebaseerd op rijst (rode rijst), boekweit en, in toenemende mate, maïs. Varkensvlees, rundvlees, jakvlees, gevogelte en lamsvlees maken ook deel uit van de inheemse keuken. Ze maken vlees- en droge groentesoepen en stoofschotels gekruid met chilipepers en kaas. Ema datshi, een vurige maaltijd gemaakt met kaas en chilipepers, kan worden beschouwd als de nationale keuken van Bhutan vanwege de wijdverbreide beschikbaarheid en de trots waarmee Bhutanezen het beschouwen. Zuivelproducten, vooral boter en yak- en koekaas, zijn erg populair en bijna alle melk wordt omgezet in boter en kaas. Boterthee, zwarte thee, ara (rijstwijn) en lokaal gemaakt bier zijn allemaal populaire dranken. Bhutan's Tobacco Act van 2010 maakte het het eerste land ter wereld dat de verkoop van tabak verbood.

Boogschieten is de nationale en populairste sport van Bhutan. De meeste gemeenschappen houden regelmatig wedstrijden. Technische elementen zoals de plaatsing van doelen en de omgeving variëren van Olympische eisen. Teams schieten van het ene uiteinde van het veld naar het andere op twee doelen die meer dan 100 meter uit elkaar liggen. Elke ronde vuurt elk teamlid twee pijlen af. Traditioneel Bhutaans boogschieten is een sociaal evenement, met wedstrijden tussen gemeenschappen, steden en amateurteams. Er is veel eten en drinken beschikbaar, evenals zang en dans. Rondom het doelwit staan ​​en grappen maken over de vaardigheid van de schutter zijn twee manieren om een ​​tegenstander af te leiden. Darten (khuru) is een populaire teamactiviteit in de buitenlucht waarbij zware houten darts worden gericht op een doel in zakformaat op 10 tot 20 meter afstand met een vingernagel van 10 cm.

De Digor, die vergelijkbaar is met het kogelstoten en het hoefijzerwerpen, is een andere historische sport.

Basketbal is een andere prominente sport. Het nationale voetbalteam van Bhutan stond in 2002 tegenover Montserrat in wat "The Other Final" werd genoemd; de wedstrijd vond plaats op dezelfde dag als de WK-finale van Brazilië tegen Duitsland, hoewel Bhutan en Montserrat op dat moment de twee laagst gerangschikte teams ter wereld waren. Bhutan zegevierde met 4-0 in de wedstrijd, die werd gehouden in het Changlimithang National Stadium in Thimphu. Johan Kramer, een Nederlandse filmmaker, maakte een documentaire over het feest. Bhutan heeft hun eerste twee FIFA World Cup-kwalificatiewedstrijden gewonnen, door Sri Lanka met 1-0 te verslaan in Sri Lanka en met 2-1 in Bhutan, voor een gecombineerde score van 3-1. In Bhutan is cricket in populariteit gegroeid, vooral met de komst van Indiase televisienetwerken. Het nationale cricketteam van Bhutan is een van de meest succesvolle filialen van de regio.

Hoewel drugsverslaving, bendes en geweld maar al te vaak voorkomen in steden, treffen deze misdaden vooral de lokale bevolking en zeer zelden of nooit bezoekers. Bhutan is in werkelijkheid een van de veiligste toeristische bestemmingen ter wereld.

De politie van Thimphu is zeer actief en ze blijven 's avonds laat in de stad patrouilleren om de openbare veiligheid te garanderen.

In afgelegen berggebieden vormen beren een gevaar.

De Bhutaanse wet maakt homoseksueel gedrag tussen instemmende volwassenen illegaal met een gevangenisstraf van maximaal een jaar. Ondanks dat deze wetgeving niet in belangrijke mate van toepassing is, moeten LHBT-toeristen voorzichtig zijn.

Zelfs in de meest afgelegen regio's van het land zijn ziekenhuizen en klinieken te vinden. Reizigers moeten niet anticiperen op high-tech faciliteiten, en de huisarts in veel basisgezondheidsafdelingen is vaak niet beschikbaar.

Omdat inheemse medische voorzieningen te vinden zijn in alle hoofdsteden van het district, waarvan Thimphu de grootste is, kunnen natuurlijke kruidenverbindingen worden gebruikt om ziekten in Bhutan te diagnosticeren en te genezen.

In Bhutan komen door water overgedragen ziekten zoals diarree, dysenterie, Giardia en zelfs tyfus veel voor, vooral tijdens het zomermoessonseizoen. Zorg er daarom voor dat al het water grondig is gekookt of gefilterd voordat u het drinkt.

Het is een goed idee om EHBO-benodigdheden bij de hand te hebben in geval van nood, zoals antibiotica en paracetamol (paracetamol).

Op hoogtes tot 2500 meter kan hoogteziekte toeslaan. Houd hier rekening mee voordat u op bergtochten gaat. Als u last heeft van hartkloppingen, kortademigheid of ernstige hoofdpijn, vertel dit dan aan uw gids en daal één keer af naar een lagere hoogte. Het is belangrijk om hoogteziekte serieus te nemen. Het heeft het vermogen om te doden.

Op toeristische plaatsen is de sanitaire kwaliteit voldoende. Toch is het meestal een goed idee om medicijnen te bereiden tegen maagpijn.

Thimphu heeft een groot aantal straathonden (en in mindere mate in veel steden). De meeste dieren zijn erg tam en er zijn maar heel weinig gevallen geweest dat bezoekers werden gebeten. Toch verdient het de voorkeur om te zondigen omwille van de veiligheid en om dieren niet te storen. Bovendien, als u gebeten bent, moet u zo snel mogelijk een inenting tegen hondsdolheid krijgen. Hoewel de ziekte zeldzaam is, zal deze, indien onbehandeld, altijd dodelijk zijn.

Malaria en knokkelkoorts komen niet veel voor in Bhutan, hoewel uitbraken tijdens de zomermoesson kunnen optreden in de grensregio's van India.