Bolivia

Het klimaat in Bolivia varieert enorm van de ene ecoregio tot de andere, van de tropen in het oosten llanos tot een poolklimaat in de westelijke Andes. De zomers zijn heet en vochtig in het oosten en droog in het westen. Neerslag verandert vaak de temperatuur, vochtigheid, wind, luchtdruk en verdamping, wat resulteert in zeer verschillende klimaten in verschillende regio's. Wanneer het klimaatfenomeen bekend als El Niño optreedt, veroorzaakt het grote weersveranderingen. De winters zijn erg koud in het westen en het sneeuwt in de bergachtige gebieden, terwijl winderige dagen vaker voorkomen in de westelijke regio's. De herfst is droog in niet-tropische gebieden.

• Plains. Een vochtig tropisch klimaat met een gemiddelde temperatuur van 30°C (86°F). Winden uit het Amazone-regenwoud veroorzaken hevige regenval. In mei valt er weinig regen vanwege de droge wind en de meeste dagen is er een heldere hemel. Echter, zuidelijke winden, genaamd soera's, kan leiden tot koelere temperaturen die meerdere dagen aanhouden.
• Altiplano. Poolwoestijnklimaat, met sterke en koude wind. De gemiddelde temperatuur ligt tussen de 15 en 20°C. 's Nachts daalt de temperatuur drastisch tot net boven de 0°C, terwijl het overdag droog is en de zonnestraling hoog is. Grondvorst komt elke maand voor en sneeuw is gebruikelijk.
• Valleien en yunga's. Gematigd klimaat. De vochtige noordoostenwind wordt de bergen in gedreven, waardoor deze regio erg vochtig en regenachtig is. De temperaturen zijn koeler op grotere hoogten. Sneeuw komt voor op een hoogte van 2,000 meter.
• Chaco. Subtropisch, semi-aride klimaat. Regenachtig en vochtig in januari en de rest van het jaar, met warme dagen en koele nachten.

Bolivia ligt in de centrale zone van Zuid-Amerika, tussen 57°26'-69°38'W en 9°38'-22°53'S. Met een oppervlakte van 1,098,581 vierkante kilometer is Bolivia het 28e land ter wereld en het op vier na grootste land in Zuid-Amerika, dat zich uitstrekt van de centrale Andes door een deel van de Gran Chaco naar de Amazone. De geografische centrum van het land is de zogenaamde Puerto Estrella (“sterrenhaven”) aan de Río Grande, in de provincie Ñuflo de Chávez, departement Santa Cruz.

De geografie van het land biedt een grote diversiteit aan terreinen en klimaatzones. Bolivia heeft een hoge biodiversiteit, die als een van de hoogste ter wereld wordt beschouwd, evenals verschillende ecoregio's met ecologische subeenheden zoals de Altiplano, de tropische regenwouden (inclusief het Amazone regenwoud), de droge valleien en de Chiquitania, dat is een tropische savanne. Deze gebieden hebben enorme hoogteverschillen, van een hoogte van 6,542 meter boven zeeniveau in de Nevado Sajama tot bijna 70 meter langs de Paraguay-rivier. Hoewel het land geografisch divers is, is Bolivia sinds de Pacific War een geheel door land omgeven land gebleven.

Bolivia kan worden onderverdeeld in drie fysiografische regio's:

• De Andes-regio, in het zuidwesten, vertegenwoordigt 28% van het nationale grondgebied en beslaat 307,603 vierkante kilometer (118,766 vierkante mijl). Dit gebied ligt boven de 3,000 meter (10,000 voet) en is gelegen tussen twee grote Andesgebergten, de Westelijk bereik (“Western Range”) en de Centrale bergketen ("Central Range"), met enkele van de hoogste punten in Amerika, zoals Nevado Sajama op 6,542 meter (20,000 voet) en Illimani op 6,462 meter (20,000 voet). Ook in de Cordillera Central ligt het Titicacameer, het hoogste commercieel bevaarbare meer ter wereld en het grootste meer van Zuid-Amerika; het meer wordt gedeeld met Peru. Deze regio omvat ook de Altiplano en Salar de Uyuni, 's werelds grootste zoutmeer en een belangrijke bron van lithium.
• De sub-Andesgebied, gelegen in het midden en zuiden van het land, is een tussengebied tussen de Altiplano en de oostelijke llanos (vlaktes); deze regio vertegenwoordigt 13% van het Boliviaanse grondgebied en beslaat 142,815 km2 (55,141 sq mi). Het omvat de Boliviaanse valleien en de Yungas-regio. Het wordt gekenmerkt door zijn agrarische activiteiten en een gematigd klimaat.
• De regio Llanos, in het noordoosten, beslaat 59% van het grondgebied met 648,163 km2 (250,257 vierkante mijl). Het ligt ten noorden van de Cordillera Central en strekt zich uit van de uitlopers van de Andes tot aan de rivier de Paraguay. Het is een regio met vlak land en kleine plateaus, allemaal bedekt met uitgestrekte tropische bossen met een enorme biodiversiteit. De regio ligt op minder dan 400 meter boven zeeniveau.

Bolivia heeft drie stroomgebieden:

• De eerste is het Amazonebekken, ook bekend als het noordelijke bekken (724,000 km2 (280,000 sq mi)/66% van het grondgebied). De rivieren in dit stroomgebied hebben over het algemeen grote meanders die meren vormen, zoals het meer van Murillo in het departement Pando. De belangrijkste Boliviaanse zijrivier van het Amazonebekken is de 2,000 km lange Mamoré-rivier, die naar het noorden stroomt naar de samenvloeiing met de 1,113 km lange Beni-rivier, de op één na belangrijkste rivier van het land. De Beni-rivier vormt samen met de Madeira-rivier de belangrijkste zijrivier van de Amazone. Van oost naar west wordt het stroomgebied gevormd door andere belangrijke rivieren, zoals de Madre de Dios-rivier, de Orthon-rivier, de Abuna-rivier, de Yata-rivier en de Guaporé-rivier. De belangrijkste meren zijn het meer van Rogaguado, het meer van Rogagua en het meer van Jara.
• Het tweede is het Rio de la Plata-bekken, ook bekend als het zuidelijke bekken (229,500 km2 (88,600 vierkante mijl)/21% van het grondgebied). De zijrivieren van dit stroomgebied zijn over het algemeen minder overvloedig dan die van het Amazonebekken. Het Rio de la Plata-bekken wordt voornamelijk gevormd door de Paraguay-rivier, de Pilcomayo-rivier en de Bermejo-rivier. De belangrijkste meren zijn Lake Uberaba en Lake Mandioré, beide gelegen in de Boliviaanse moerassen.
• Het derde bassin is de centraal bassin, dat een endoreisch bekken is (145,081 vierkante kilometer / 13% van het grondgebied). De Altiplano heeft een groot aantal meren en rivieren die in geen enkele oceaan uitmonden omdat ze worden ingesloten door de Andes. De belangrijkste rivier is de Río Desaguadero, met een lengte van 436 km de langste rivier van de Altiplano; het ontspringt in het Titicacameer en stroomt vervolgens naar het zuidoosten naar het Poopómeer. Het stroomgebied wordt dan gevormd door het Titicacameer, het Poopómeer, de Desaguadero-rivier en grote zoutvlakten, waaronder de Salar de Uyuni en het meer van Coipasa.

Behoud van watervoorziening

Ontbossing in hogere stroomgebieden heeft geleid tot milieuproblemen, waaronder bodemerosie en afnemende waterkwaliteit. Een innovatief project dat is ontworpen om deze situatie aan te pakken, houdt in dat landeigenaren in stroomopwaartse gebieden worden betaald door stroomafwaartse watergebruikers om de bossen te onderhouden. Landeigenaren ontvangen $ 20 om bomen te behouden, vervuiling door vee te voorkomen en de biodiversiteit en boskoolstof op hun land te verbeteren. Ze ontvangen $ 30, die ze gebruiken om een ​​bijenkorf te kopen om het behoud van twee hectare waterbos voor vijf jaar te compenseren. Het inkomen uit honing per hectare bos is $ 5 per jaar. In vijf jaar tijd heeft de landeigenaar daarom voor $ 50 aan honing verkocht. Het project wordt uitgevoerd door Fundación Natura Bolivia en Rare Conservation, met steun van het Climate & Development Knowledge Network.

Geologie

De geologie van Bolivia omvat een verscheidenheid aan lithologieën en verschillende tektonische en sedimentaire omgevingen. Op synoptische schaal vallen de geologische eenheden samen met de topografische eenheden. In wezen is het land verdeeld in een bergachtige westelijke zone die wordt beïnvloed door subductieprocessen in de Stille Oceaan en een oostelijke vlakte met stabiele platforms en schilden.

Biodiversiteit

Bolivia, met zijn enorme diversiteit aan organismen en ecosystemen, is een van de “gelijkgestemde megadiverse landen”.

De verschillende hoogtes van Bolivia, variërend van 90 tot 6,542 meter boven zeeniveau, zorgen voor een grote biologische diversiteit. Het grondgebied van Bolivia omvat vier soorten biomen, 32 ecologische regio's en 199 ecosystemen. In dit geografische gebied zijn er verschillende parken en natuurreservaten, zoals het Noel Kempff Mercado National Park, het Madidi National Park, het Tunari National Park, het Eduardo Avaroa Andes National Wildlife Reserve en het Kaa-Iya del Gran Chaco National Park en Integrated Beheer Natuurgebied oa.

Bolivia heeft meer dan 17,000 soorten zaadplanten, waaronder meer dan 1,200 soorten varens, 1,500 soorten Marchantiophyta en mossen, en minstens 800 soorten schimmels. Daarnaast zijn er meer dan 3,000 soorten geneeskrachtige planten. Bolivia wordt beschouwd als het land van herkomst van soorten als pepers en pepers, pinda's, tuinbonen, yucca en verschillende soorten palmbomen. Bolivia produceert natuurlijk ook meer dan 4,000 soorten aardappelen.

Bolivia heeft meer dan 2,900 diersoorten, waaronder 398 zoogdieren, meer dan 1,400 vogels (ongeveer 14% van 's werelds bekende vogels, waardoor het het zesde meest diverse land is qua vogelsoorten), 204 amfibieën, 277 reptielen en 635 vissen, die allemaal zoet water zijn, aangezien Bolivia een geheel door land omgeven land is. Er zijn ook meer dan 3,000 soorten vlinders en meer dan 60 huisdieren.

Bolivia heeft wereldwijd de aandacht gevestigd op zijn "Wet van de Rechten van Moeder Aarde", die de natuur dezelfde rechten geeft als de mens.

Volgens de laatste twee tellingen van het Boliviaanse Nationale Instituut voor Statistiek (Statistieken Nationaal Instituut), INE), nam de bevolking toe van 8,274,325 (waarvan 4,123,850 mannen en 4,150,475 vrouwen) in 2001 tot 10,027,254 in 2012.

In de afgelopen vijftig jaar is de Boliviaanse bevolking verdrievoudigd tot een bevolkingsgroei van 2.25%. De bevolkingsgroei in de perioden tussen de tellingen (1950-1976 en 1976-1992) bedroeg ongeveer 2.05%, terwijl deze in de laatste periode 1992-2001 2.74% per jaar bedroeg.

Ongeveer 62.43% van de Bolivianen woont in stedelijke gebieden, terwijl de overige 37.57% op het platteland woont. De meerderheid van de bevolking (70%) is geconcentreerd in de departementen La Paz, Santa Cruz en Cochabamba. In het Andesgebied van de Altiplano hebben de departementen La Paz en Oruro het grootste deel van de bevolking; in de vallei regio, de departementen Cochabamba en Chuquisaca; en in de regio Llanos, de departementen Santa Cruz en Beni. Op nationaal niveau is de bevolkingsdichtheid 8.49, met aanzienlijke verschillen tussen 0.8 (departement Pando) en 26.2 (departement Cochabamba).

Het grootste bevolkingscentrum bevindt zich in de zogenaamde "centrale as" en in de regio Llanos. Bolivia heeft een jonge bevolking. Volgens de volkstelling van 2011 is 59% van de bevolking tussen 15 en 59 jaar oud en is 39% jonger dan 15 jaar. Bijna 60% van de bevolking is jonger dan 25 jaar.

Genetica

Volgens een genetische studie van Bolivianen zijn de gemiddelden van Indiaanse, Europese en Afrikaanse afkomst respectievelijk 86%, 12.5% en 1.5% voor individuen uit La Paz en 76.8%, 21.4% en 1.8% voor individuen uit Chuquisaca.

Afkomst

De etnische samenstelling van Bolivia is divers. Er zijn ongeveer drie dozijn inheemse groepen die samen goed zijn voor ongeveer de helft van de Boliviaanse bevolking - het grootste deel van de inheemse bevolking in Latijns-Amerika. De exacte cijfers variëren afhankelijk van de formulering van de vraag over etniciteit en de beschikbare antwoordmogelijkheden. In de volkstelling van 2001 was er bijvoorbeeld geen 'mestizo'-antwoordoptie, dus een veel groter deel van de respondenten identificeerde zichzelf als behorend tot een van de beschikbare inheemse etnische groepen. Volgens een schatting van 2009 was het aandeel mestiezen (een mengsel van blanken en indianen) 68%, inheems 20%, blank 5%, cholo 2%, zwart 1%, overige 1%, terwijl 3% niet specificeerde. 44% van de respondenten classificeerde zichzelf als behorend tot een inheemse groep, voornamelijk Quechua of Aymara.

De inheemse volkeren, ook wel "originelen" (“autochtonen” of “originelen”) en meer zelden indianen, kunnen Andes zijn, zoals de Aymara en Quechua (die het oude Inca-rijk vormden), geconcentreerd in de westelijke departementen La Paz, Potosí, Oruro, Cochabamba en Chuquisaca. Er is ook een grote etnische bevolking in het oosten, waaronder de Chiquitano, Chane, Guaraní en Moxos, die in de departementen Santa Cruz, Beni, Tarija en Pando wonen.

Mestiezen zijn verspreid over het hele land en vertegenwoordigen 26% van de Boliviaanse bevolking. De meeste mensen omarmen hun mestizo-identiteit terwijl ze zich identificeren met een of meer inheemse culturen.

Blanken vertegenwoordigden in 14 ongeveer 2006% van de bevolking en zijn over het algemeen geconcentreerd in de grootste steden: La Paz, Santa Cruz de la Sierra en Cochabamba, maar ook in enkele kleinere steden zoals Tarija. In het departement Santa Cruz zijn er enkele tientallen Duitstalige doopsgezinde nederzettingen, met een totale bevolking van ongeveer 40,000 (in 2012).

De Afro-Boliviërs, afstammelingen van Afrikaanse slaven die tijdens het Spaanse rijk arriveerden, wonen in het departement La Paz en komen vooral voor in de provincies Nor Yungas en Sud Yungas. De slavernij werd in 1831 in Bolivia afgeschaft.

Er zijn ook grote gemeenschappen van Japanners (14,000) en Chinezen (4,600).

Er zijn een klein aantal Europese burgers uit Duitsland, Frankrijk, Italië en Portugal, maar ook uit andere Amerikaanse landen, zoals Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Cuba, Ecuador, de Verenigde Staten, Paraguay, Peru, Mexico en Venezuela , onder andere. Er zijn belangrijke Peruaanse kolonies in La Paz, El Alto en Santa Cruz de la Sierra.

Inheemse volkeren

De inheemse volkeren van Bolivia kunnen worden onderverdeeld in twee categorieën etnische groepen: Andes-volkeren, gelegen op de Andes Altiplano en in het dalgebied, en laaglandgroepen, die de warmere streken van Midden- en Oost-Bolivia bewonen, inclusief de valleien van het departement van Cochabamba, het Amazonegebied ten noorden van het departement La Paz en de laaglanddepartementen Beni, Pando, Santa Cruz en Tarija (inclusief de Gran Chaco-regio in het zuidoosten van het land). Een groot aantal Andes-volkeren is ook gemigreerd en heeft Quechua, Aymara en interculturele gemeenschappen in de laaglanden gevormd.

• Etnische groepen in de Andes
  • Het Aymara-volk. Ze leven in de hooglanden van de departementen La Paz, Oruro en Potosí, evenals in enkele kleine gebieden in de buurt van de tropische laaglanden.
  • Het Quechua-volk. Ze leven voornamelijk in de valleien van Cochabamba en Chuquisaca. Ze leven ook in sommige bergachtige gebieden van Potosí en Oruro. Ze zijn onderverdeeld in verschillende Quechua-naties, zoals de Tarabucos, Ucumaris, Chalchas, Chaquies, Yralipes, Tirinas, onder anderen.
  • De mensen van Uru
• Etnische groepen in het oostelijke laagland
  • Garanties. Omvat de Guarayos, Pausernas, Sirionos, Chiriguanos, Wichi, Chulipis, Taipetes, Tobas en Yuquis.
  • Tacana's: bestaat uit Lecos, Chimanes, Araonas en Maropas.
  • Panos : bestaat uit chacobos, caripunas, sinabos, capuibos en guacanaguas.
  • Aruaco's: omvat apolistas, baures, moxos, chané, movimas, cayabayas, carabecas, paiconecas of paucanacas.
  • Chapacura's: bestaat uit Itenez of More, Chapacuras, Sansinonianos, Canichanas, Itonamas, Yuracares, Guatoses en Chiquitos.
  • Botocudo's: Samengesteld uit Bororos en Otuquis.
  • Zamuco's: Bestaat uit ayoreos.

Godsdienst

Bolivia is een seculiere staat die is vastgelegd in de grondwet, die de vrijheid van godsdienst en de onafhankelijkheid van de regering van religie garandeert.”

Volgens de volkstelling van 2001, uitgevoerd door het Nationaal Instituut voor de Statistiek van Bolivia, is 78% van de bevolking rooms-katholiek, gevolgd door 19% protestanten en 3% niet-religieus.

De Association of Religion Data Archives (gebaseerd op de World Christian Database) merkt op dat in 2010, 92.5% van de Bolivianen geïdentificeerd als christen (alle denominaties), 3.1% geïdentificeerd met een inheemse religie, 2.2% geïdentificeerd als bahá'í, 1.9% geïdentificeerd als agnostisch, en alle andere groepen waren 0.1% of minder.

Een groot deel van de inheemse bevolking hangt verschillende traditionele overtuigingen aan die gevormd zijn door inculturatie of syncretisme met het christendom. Deze omvatten de cultus van Pachamama, de "Moeder Aarde". Toewijding aan de Maagd van Copacabana, de Maagd van Urkupiña en de Maagd van Socavón is ook een belangrijk kenmerk. Er zijn ook belangrijke Aymara-gemeenschappen in de buurt van het Titicacameer die een sterke toewijding hebben aan de apostel Jacobus. Tot de goden die in Bolivia worden vereerd, behoren Ekeko, de Aymaraanse god van overvloed en welvaart, wiens feestdag elke 24 januari wordt gevierd, en Tupá, een god van het Guaraní-volk.

Bolivia heeft 37 officiële talen, waarvan Spaans (vaak Castiliaans), zijn Quechua en Aymara de belangrijkste. Op het platteland spreken veel mensen geen Spaans. Toch zou je met enige basiskennis van Castellano rond moeten kunnen komen. Bolivia is een van de beste plaatsen om Spaans te leren of te oefenen, omdat het accent heel duidelijk en weloverwogen is. Er zijn veel mogelijkheden om Spaans te leren in Bolivia, en ze zijn meestal erg goed (het programma bevat vaak een heel goed element van een gastgezin).

Bolivia heeft drie mobiele telefoonaanbieders, Entel, Tigo en Viva. Alle drie hebben ze verkooppunten in vrijwel elke wijk van de grote steden. Internetcafés worden zeldzamer met de verspreiding van smartphones die internettoegang toegankelijker maken. Je kunt echter nog steeds een cybercafé vinden als je op zoek bent, ze kosten meestal ongeveer 3Bs/uur, of ongeveer $0.50 per uur.

Er zijn nog steeds traditionele openbare telefoons, maar je kunt ook lokaal bellen voor 1Bs ($ 0.15) vanaf mobiele telefoons in kiosken.

Als u een tijdje blijft, kunt u overwegen om simkaarten voor uw telefoons te kopen. Ze zijn vrij goedkoop en je krijgt een goede netwerkdekking in alle grote steden. Entel verkoopt goedkope internationale belopties voor zijn simkaarten. U kunt bijvoorbeeld 10 minuten kopen voor Bs20 (te gebruiken gedurende de dag, deze worden automatisch verbroken na het verstrijken van de looptijd). U moet de simkaart registreren bij een plaatselijk telecommunicatiekantoor. U heeft een kopie nodig van uw paspoort en de mobiele telefoon die u gaat gebruiken.

In 2012 werd het bruto binnenlands product (bbp) van Bolivia geschat op $ 27.43 miljard tegen de officiële wisselkoers en $ 56.14 miljard tegen koopkrachtpariteit. De economische groei werd geschat op ongeveer 5.2% en de inflatie op ongeveer 6.9%. Bolivia werd gerangschikt in de categorie "repressie" in de 2010 Index of Economic Freedom van de Heritage Foundation. Ondanks een reeks van voornamelijk politieke tegenslagen, stimuleerde de regering-Morales tussen 2006 en 2009 de groei, de hoogste in de afgelopen 30 jaar. Deze groei ging gepaard met een matige afname van de ongelijkheid. In 2012 was een begrotingsoverschot van 1.7% (bbp) bereikt, en de regering heeft sinds de regering-Morales overschotten, als gevolg van prudent economisch beheer.

Een grote klap voor de Boliviaanse economie was de scherpe daling van de tinprijs in het begin van de jaren tachtig, die een van de belangrijkste bronnen van inkomsten van Bolivia en een van de belangrijkste mijnbouwindustrieën van het land trof. Sinds 1980 voert de Boliviaanse regering een breed programma van macro-economische stabilisatie en structurele hervormingen uit om de prijsstabiliteit te handhaven, de voorwaarden te scheppen voor duurzame groei en de tekorten te verminderen. Een ingrijpende hervorming van het douanesysteem heeft de transparantie op dit gebied aanzienlijk verbeterd. Parallelle hervormingen van de wetgeving hebben geleid tot een liberaal marktbeleid, met name in de koolwaterstof- en telecommunicatiesectoren, die particuliere investeringen aanmoedigen. Buitenlandse investeerders krijgen een nationale behandeling.

In april 2000 tekende Hugo Banzer, de toenmalige president van Bolivia, een contract met Aguas del Tunari, een particulier consortium, om de watervoorziening in Cochabamba, de op twee na grootste stad van Bolivia, te exploiteren en te verbeteren. Kort daarna verdrievoudigde het bedrijf de watertarieven in die stad, wat leidde tot protesten en rellen onder degenen die zich geen schoon water meer konden veroorloven. In de context van de economische ineenstorting van Bolivia en de groeiende nationale onrust over de toestand van de economie, werd de Boliviaanse regering gedwongen het watercontract in te trekken.

Bolivia heeft de op een na grootste aardgasreserves van Zuid-Amerika. De regering heeft een langlopende koopovereenkomst om tot 2019 aardgas aan Brazilië te verkopen. De regering hield in 2005 een bindend referendum over de koolwaterstofwet.

De US Geological Survey schat dat Bolivia 5.4 miljoen kubieke meter lithium heeft, of 50-70% van de wereldreserves. Mijnbouw zou echter de zoutvlakten van het land verstoren (bekend als de Salar de Uyuni), een belangrijk natuurlijk kenmerk dat het toerisme in de regio stimuleert. De overheid wil dit unieke natuurlijke landschap niet vernietigen om aan de groeiende wereldwijde vraag naar lithium te voldoen. Anderzijds streeft de overheid naar duurzame lithiumwinning. Dit project wordt uitgevoerd door het staatsbedrijf “Recursos Evaporíticos”, een dochteronderneming van COMIBOL.

Ooit was de Boliviaanse regering sterk afhankelijk van buitenlandse hulp om ontwikkelingsprojecten te financieren en overheidspersoneel te betalen. Eind 2002 was de regering $ 4.5 miljard verschuldigd aan buitenlandse crediteuren, waarvan $ 1.6 miljard aan andere regeringen en het grootste deel van het saldo aan multilaterale ontwikkelingsbanken. De meeste betalingen aan andere regeringen zijn sinds 1987 verschillende keren opnieuw gepland via de Club van Parijs. Externe schuldeisers waren daartoe bereid omdat de Boliviaanse regering de monetaire en fiscale doelstellingen van de IMF-programma's sinds 1987 over het algemeen heeft gehaald, hoewel de economische crises de normaliter sterke staat van dienst van Bolivia hebben ondermijnd. In 2013 vertegenwoordigt de buitenlandse hulp echter slechts een fractie van het nationale budget, dankzij belastinginkomsten die voornamelijk afkomstig zijn van winstgevende aardgasexport naar Brazilië en Argentinië.

Inkomsten uit het toerisme zijn steeds belangrijker geworden. De toeristenindustrie in Bolivia ontwikkelt zich sinds ongeveer 1990 geleidelijk.

De volgende nationaliteiten geen vereisen a visum voor een kort verblijf van minder dan 90 dagen als toerist: Andorra, Argentinië, Australië, Oostenrijk, België, Brazilië, Canada, Chili, Colombia, Costa Rica, Kroatië, Tsjechië, Denemarken, Ecuador, Estland, Finland, Frankrijk, Duitsland , Griekenland, Hongarije, IJsland, Ierland, Italië, Japan, Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg, Mexico, Monaco, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Panama, Paraguay, Peru, Filippijnen, Polen, Portugal, Slowakije, Slovenië, Spanje, Zweden, Zwitserland, Turkije, Uruguay, Vaticaanstad en Venezuela.

Sinds 30 juli 2014 hebben Israëli's een visum nodig voor Bolivia, aangezien de regering van Morales de visumovereenkomst tussen de twee landen beëindigde.

De meeste mensen die een toeristenvisum nodig hebben, kunnen er een krijgen bij binnenkomst, met de uitzondering van de volgende nationaliteiten: Afghanistan, Angola, Bhutan, Cambodja, Tsjaad, Oost-Timor, Indonesië, Irak, Libië, Pakistan, Nigeria, Somalië, Soedan, VS, Jemen en die van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. In dringende en bijzondere omstandigheden kunnen vreemdelingen uit deze groep echter een visum krijgen in de haven van binnenkomst. Amerikaanse staatsburgers krijgen normaal gesproken een drievoudig visum, geldig voor 3 binnenkomsten per jaar gedurende een periode van 5 jaar.

Merk op dat allen zakenreizigers en mensen die langer dan 90 dagen per jaar willen verblijven, moeten vooraf een visum aanvragen.

Tenzij je jonger bent dan een jaar, heb je een vaccinatiebewijs tegen gele koorts nodig om een ​​visum aan te vragen.

Als u vanuit Peru over land komt, kunnen toeristenvisa voor Amerikaanse staatsburgers aan de grens worden aangevraagd. Officieel een visumaanvraagformulier, een kopie van het paspoort, een kopie van het gelekoortsvaccin, een kopie van de uitreisroute uit Bolivia, een bewijs van economische solvabiliteit, een hotelreservering of schriftelijke uitnodiging en een pasfoto (4 cm x 4 cm) zijn vereist. Een vergoeding van $ 135 is ook vereist, contant te betalen. Oude of gemarkeerde tickets worden niet geaccepteerd. Kopieerapparaten zijn verkrijgbaar bij de grensovergang.

Vliegen is de meest voor de hand liggende manier om naar Bolivia te komen. De belangrijkste luchthavens zijn in La Paz in het westen van het land en Santa Cruz in het oosten. Het plan om er te komen moet in de eerste plaats gebaseerd zijn op het doel van uw bezoek aan het land; u moet er rekening mee houden dat La Paz de meeste bezoekers ontvangt vanwege de immense cultuur en het erfgoed van de Inca's en andere inheemse culturen van de Andes-regio, en daarom is het vanuit La Paz gemakkelijker om naar de ruïnes van Tiwanaku, het carnaval in Oruro, de mijnen van Potosí, Uyuni, het Titicacameer, de Yungas-vallei en de Andes; Omdat La Paz de regeringszetel is, zijn alle buitenlandse ambassades en organisaties in de stad gevestigd, wat erg handig is in geval van nood. Aan de andere kant zou Santa Cruz, met zijn warmer klimaat, een goede plek kunnen zijn voor zakenreizen om andere toeristische alternatieven te bezoeken, zoals Misiones, Noel Kempff Mercado National Park of de oostelijke steden. Er zijn ook enkele buitenlandse consulaten in Santa Cruz. Maar vergeet niet dat ook de zuidelijke en centrale steden van Bolivia, zoals Cochabamba, Tarija en Sucre, een rijke ervaring bieden. Er zijn verschillende manieren om deze steden te bereiken vanuit La Paz of Santa Cruz.

Van europa

Regelmatige vluchten van Madrid (Barajas) naar Viru Viru in Santa Cruz worden aangeboden door bedrijven zoals Boliviana de Aviación en Air Europa; kosten kunnen variëren van 800-1200€ tot hogere prijzen, afhankelijk van klasse en duur.

Uit Latijns-Amerika

Andere luchtvaartmaatschappijen vliegen naar Bolivia vanuit andere Latijns-Amerikaanse landen, waaronder LAN vanuit Santiago via Iquique en vanuit Lima. Het is nu mogelijk om met Amaszonas te vliegen tussen Cusco en La Paz, waardoor retourvluchten mogelijk zijn, Bolivia binnenkomen vanuit Peru via het Titicacameer en terugkeren naar Peru. TAM Mercosur voert vluchten uit vanuit São Paulo, Brazilië en Buenos Aires via Asunción. Copa Airlines is begonnen met vluchten naar Santa Cruz vanuit Panama City. Gol Airlines en Aerolineas Argentinas hebben ook directe vluchten naar Santa Cruz.

Van de Verenigde Staten

Er vertrekken vanuit Miami naar La Paz en Santa Cruz met American Airlines. Zodra u uw internationale vlucht heeft geboekt, is het veel gemakkelijker en goedkoper om uw binnenlandse vluchten vanaf het vertrekpunt te regelen.

In juni 2014 zijn delen van het Boliviaanse spoorwegnet overgenomen door het Chileense bedrijf La Empresa Ferroviaria Andina SA (FCA). Veel onderbroken passagiersdiensten lijken te zijn hervat. Zie de FCA tijdschema voor meer details.

• Vanuit Brazilië verbindt een trein de Boliviaanse grensstad Puerto Quijarro met Santa Cruz. De sneltrein en de stoptrein doen er respectievelijk 13 en 17 uur over.
• Vanuit Argentinië verbindt een trein de Boliviaanse grensstad Villazón (tegenover La Quiaca) met Uyuni (9-12 uur). Tupiza ligt in het midden van de weg, 4 uur van Villazón.
• Vanuit Chili rijdt er een trein van Calama naar Uyuni (13 of 18 uur). Aangezien dit een goederentrein is met een personenauto eraan vast, kunt u een ruige rit door een buitengewoon landschap verwachten. (Het Calama - Antofagasta-gedeelte van de spoorlijn lijkt geen passagiersdienst te hebben.) De andere transnationale spoorlijn met Chili, die eindigt in Arica, vervoert ook geen passagiers.

Het is gebruikelijk dat toeristen een landgrens oversteken in het noordoosten van Chili en in het zuidwesten van Bolivia.

Merk op dat slechts ongeveer 5% van alle wegen in Bolivia geasfalteerd zijn. De meeste hoofdwegen tussen de grote steden (bijv. Santa Cruz, La Paz, Cochabamba, Sucre) zijn echter verhard. Een terreinwagen wordt sterk aanbevolen als u op de vlakkere Altiplano reist. Houd er rekening mee dat in de bergachtige gebieden het verkeer soms van kant van de weg verandert. Dit om de bestuurder een beter zicht op de gevaarlijke hellingen te geven.

Een internationaal rijbewijs is vereist, maar *de meeste* Europese of Amerikaanse rijbewijzen worden geaccepteerd. Er zijn frequente politiecontroles op de weg en tolgelden voor het weggebruik.

Er zijn verschillende manieren om met de bus van Argentinië naar Bolivia te reizen. Er zijn websites waar je dienstregelingen online kunt bekijken [www], maar zoals altijd in Bolivia is het een goed idee om dit van tevoren te controleren. Er is ook een bus van Juliaca en Puno in Peru naar Copacabana.

Transportstakingen (bloqueo's) zijn niet ongewoon in Bolivia, dus houd het lokale nieuws in de gaten. Stakingen treffen vaak zowel lokale taxi's als langeafstandsbussen; luchtvaartmaatschappijen worden meestal niet getroffen. Probeer niet rond of door wegversperringen te gaan (meestal gemaakt van stenen, brandende banden of hout). Strikers kunnen stenen naar je voertuig gooien als je de blokkade probeert te passeren. Geweld is soms gemeld. Veel stakingen duren maar een dag of twee. Er is een website van de overheid met een live kaart die laat zien welke wegen zijn afgesloten of getroffen door aardverschuivingen.

Busreizen in Bolivia is een prettige en goedkope manier om het prachtige landschap te zien terwijl je naar je bestemming reist. Helaas rijden bussen vaak alleen 's nachts. Bedenk dat wegen soms geblokkeerd zijn vanwege demonstraties, vaak voor meerdere dagen. Check dus bij meerdere bedrijven op de terminal of je van blokkades hoort, tenzij je bereid bent om een ​​paar dagen in de bus te slapen. Busreizen zijn meestal vrij goedkoop. Schat dat het u ongeveer US $ 1 per uur reizen kost (het is gemakkelijker om online reistijden te vinden dan werkelijke prijzen). Prijzen variëren afhankelijk van vraag en aanbod. Soms kun je een goede deal krijgen als je tot het laatste moment wacht met kopen. Bestemmingen worden voortdurend aangekondigd op grote busstations om potentiële passagiers over te halen hun busroute te nemen.

Gemiddeld zijn de busmaatschappijen niet erg goed, maar sommige zijn echt slecht. Het wordt aanbevolen om niet met Urus te reizen, omdat ze minder veilig zijn dan de andere en veel tussenstops hebben die de reis onnodig verlengen.

Vluchten binnen Bolivia zijn snel en redelijk goedkoop. BoA verbindt de meeste grote steden.

• Amazonas, Av. Saavedra Nº 1649, Miraflores, La Paz, +591 2 222-0848, e-mail: [e-mail beveiligd]. De meest populaire route is van La Paz naar Rurrenabaque, maar ze vliegen ook naar Uyuni, Trinidad, Guayaramerin, Riberalta, Cobija, San Borja, Cochabamba en Santa Cruz. Vliegtarieven zijn te vinden in het gedeelte “tarifas” van hun website, zie hieronder. Hun kantoor in Santa Cruz bevindt zich op de luchthaven El Trompillo.

• Boliviana de Aviación – BoA – de nationale luchtvaartmaatschappij van Bolivia. Biedt goedkope reizen tussen de belangrijkste steden in Bolivia. U kunt uw tickets online boeken of bij de BoA-kantoren in Santa Cruz, La Paz of Cochabamba. Hoofdkantoor in Cochabamba, Calle Jordán #202 esq. Nataniel Aguirre. E-mailadres: [e-mail beveiligd] Telefoon: +591 901 10 50 10 fax: +591 4 4116477
• Ecojet is een relatief nieuwe luchtvaartmaatschappij die de gebruikelijke grootstedelijke routes exploiteert, maar ook vluchten aanbiedt naar Riberalta en Guayaramerin in Bení. Het callcenter is bereikbaar op +591 901 10 50 55 (niet gratis).
• TAM (Transporte Aereo Marília), Montes n 738, La Paz, +591 3 352-9669. Deze luchtvaartmaatschappij is een van de best georganiseerde en meest betrouwbare. Hun kantoor in Santa Cruz bevindt zich op de luchthaven El Trompillo, vanwaar al hun vliegtuigen vertrekken. Ze opereren dagelijkse vluchten tussen La Paz, Cochabamba, Santa Cruz en Sucre. Van de drie binnenlandse luchtvaartmaatschappijen (AeroSur, BOA en TAM) zijn ze over het algemeen de goedkoopste. Gewichtsbeperkingen zijn 15 kg voor ingecheckte bagage en 3 kg voor handbagage. Ze nemen bagage zwaarder dan dit voor 5 Bs. per kilo.

Op sommige trajecten zijn de wegen in zo'n slechte staat dat de trein het favoriete alternatief wordt. De treinen zijn comfortabeler dan je zou verwachten, met bijvoorbeeld verstelbare stoelen. De reis van Oruro naar Uyuni is bijzonder aangenaam, aangezien de trein onderweg letterlijk een Andesmeer oversteekt. De trein is bijzonder geschikt voor uitstapjes naar de Salar de Uyuni en de Pantanal.

Vanaf La Paz is het drie uur rijden met de bus naar Oruro om de trein te halen. Het is het beste om uw tickets een paar dagen voor uw reis te boeken. In La Paz bevindt het boekingskantoor zich op nummer 494 Fernando Guachalla, op de hoek met Sánchez Lima (tussen Plaza del Estudiante en Plaza Abaroa). De belangrijkste haltes zijn Uyuni, Tupiza en Villazon, aan de Argentijnse grens. Reistijd hier. [www] .

Tussen Santa Cruz en de Pantanal is het minder ingewikkeld om een ​​reis te organiseren. Ga gewoon naar de Bimodal-terminal in Santa Cruz, of naar het treinstation aan de rand van Puerto Quijarro. De trein is ook handig om naar de jezuïetenmissies te reizen. Check de website [www] voor dienstregelingen.

Voor langere reizen tussen plaatsen en steden die niet door bussen worden bediend, zijn gedeelde taxi's gebruikelijk. Gedeelde taxi's zijn niet veilig voor toeristen, vooral niet voor alleenreizende vrouwen.

• Altiplano (La Paz, Oruro, Potosí)
• Sub-Andes Bolivia (Cochabamba, Chuquisaca, Tarija)
• Tropische laaglanden (Santa Cruz, Beni, Pando)

• La Paz – de administratieve hoofdstad en regeringszetel
• Cochabamba – de derde grootste stad van het land, met een aangenaam, gematigd klimaat.
• Oruro – beroemd om zijn carnaval
• Potosí – ooit een van de rijkste steden ter wereld dankzij de zilvermijnen.
• Santa Cruz – de op een na grootste en rijkste stad van Bolivia
• Sucre – de constitutionele hoofdstad en zetel van de rechterlijke macht
• Tarija – Het wijnfestival vindt elk jaar plaats in Tarija.

• Chacaltaya en Huayna Potosi – het hoogste skigebied ter wereld en de meest populaire bergbeklimming in Bolivia.
• Isla del Sol – Gelegen in het zuidelijke deel van het Titicacameer. Een geïsoleerd eiland midden in het meer. Prachtige landschappen en oude ruïnes uit de Inca-periode maken deze plek tot een plek van rust.
• Jezuïetenmissies van de Chiquitos – zes geïsoleerde steden in de Gran Chaco, gesticht door de jezuïeten in de 17e en 18e eeuw. Ze werden gesticht in de 17e en 18e eeuw. Het gebied waar de steden zich bevinden heet Chiquitania en is niet alleen een bezoek waard vanwege de missies, maar ook vanwege de natuurlijke schoonheid.
• Madidi National Park – een paar kilometer ten noorden van Apolo gelegen, is een van de grootste biodiversiteitsreservaten ter wereld. Het vochtige tropische klimaat heeft geleid tot een van de meest beboste gebieden van Bolivia.
• Noel Kempff Mercado National Park - een ongelooflijk afgelegen en nog ongelooflijk mooi Amazone-park, de thuisbasis van de prachtige Cataratas Arcoiris-waterval.
• Quime – Een levendig en vriendelijk bergdorp omringd door de hoge bergen van de Cordillera Quimsa Cruz, tussen La Paz en Cochabamba, met mijnen, watervallen, inheems nevelwoud en 31 Aimara-indianengemeenschappen. Verkenningsroutes. Het gemakkelijkst te bereiken vanuit de steden in de Boliviaanse vallei.
• Sajama National Park – prachtig landschap van de Andes en de hoogste berg van Bolivia, Nevada Sajama.
• Salar de Uyuni – spectaculair landschap langs 's werelds grootste zoutwoestijn
• Sorata – een bestemming voor wandelaars, ook dicht bij de grotten van San Pedro, die een prachtige lagune bevatten.
• Tiwanaku – Oude ruïnes, UNESCO-werelderfgoed
• De Yungas-regio kan per fiets worden bereikt via de Camino de Muerte, 's werelds gevaarlijkste route door spectaculaire jungle-kliffen, of te voet op de El Choro-trektocht, die het klimaat van La Paz naar Coroico doorkruist.

Voor langere reizen tussen plaatsen en steden die niet door bussen worden bediend, zijn gedeelde taxi's gebruikelijk. Gedeelde taxi's zijn niet veilig voor toeristen, vooral niet voor alleenreizende vrouwen.

Bolivia heeft zes UNESCO-werelderfgoederen. In het oostelijke departement van Santa Cruz liggen het Noel Kempff Mercado National Park, de Inca-site El Fuerte in Samaipata en de jezuïetenmissies van de Chiquitos. In de buurt van de hoofdstad ligt Tiwanaku, een archeologische vindplaats met de overblijfselen van een pre-Inca-stad. Ten slotte zijn er Sucre en Potosí, twee steden gesticht door de Spanjaarden in de 16e eeuw.

Bolivia heeft ook de grootste zoutwoestijn ter wereld, de Salar de Uyuni, onderdeel van het Titicacameer met het Isla del Sol, en ligt midden in de Andes – met toppen van meer dan 6,000 meter.

• De doodsweg: van La Cumbre tot Coroico. Een mountainbiketocht van 64 km waarbij je de diversiteit van Bolivia kunt zien. Van La Cumbre op 5000m, in een koude en winderige omgeving, tot Coroico, in een vochtige en tropische omgeving.
• Verken de provincies: Bolivia is een plek om te verkennen, het is nog grotendeels ongerept. De mensen op het platteland zijn vriendelijk. Er zijn honderden plaatsen in Bolivia die niet op de kaart staan ​​en veel spannender zijn dan wat de reisbureaus en reisgidsen bieden. In het departement La Paz, bijvoorbeeld, kun je gemakkelijk vervoer nemen naar plaatsen als Pelechuco, de oostelijke oever van het Titicacameer, Achacachi, Isla del Sol of Quime... om nog maar te zwijgen van tal van andere dorpen en kleine steden. De gratis overheidsreisbureaus op Plaza Estudiantes of Prado kunnen u helpen bij het vinden en informeren over vervoer.

De Boliviaanse keuken kan worden omschreven als het oorspronkelijke "vlees en aardappelen" - de laatste (genaamd papas door de Quechua) werden voor het eerst gekweekt door de Inca's voordat ze zich over de wereld verspreidden. Het meest voorkomende vlees is rundvlees, maar kip en lama zijn ook direct verkrijgbaar. Varkensvlees komt relatief veel voor. Bakken (chicharron) is een gebruikelijke methode om alle soorten vlees te bereiden, en gebakken kip is een populair fastfood; de geur ervan doordringt soms de straten van Boliviaanse steden. Cavia (goed) en konijn (kegel) worden gegeten in landelijke gebieden, hoewel ze soms ook in stedelijke restaurants te vinden zijn. Een veel voorkomende smaakmaker die wordt geserveerd bij Boliviaanse maaltijden is: ll'ajwa, een pittige saus vergelijkbaar met Mexicaans saus.

De almuerzo is een zeer populaire lunchmaaltijd die meestal bestaat uit een voorgerecht (entrada), soep, hoofdgerecht (segundo) en dessert. Maak een wandeling door de vele straten van Boliviaanse steden en je ziet het menu van de dag in elk restaurant. De meeste hebben ten minste twee hoofdgerechten om uit te kiezen. Almuerzos kost tussen Bs. 15 en 25, afhankelijk van het restaurant of “pension”.

Enkele opmerkelijke Boliviaanse gerechten:

• Piqué a lo macho – stukjes vlees gegrild in een licht gekruide saus met tomaten en uien, over aardappelen
• silpancho – rundvlees gestampt tot een dunne, bordgrote pastei, geserveerd op een bedje van rijst en aardappelen, met een gebakken ei erop (vergelijkbaar met Wiener Schnitzel).
• Picante de Pollo – de mate van kruidigheid hangt af van de kok/chef.
• frituurpan (Boliviaans gebakken varkensvlees)

Straatvoedsel en snacks:

• vleesbrochette – gegrilde runderharten aan een spies, geserveerd met aardappelen en een pikante pindasaus.
• salchipapa – dun gesneden worst gebakken met aardappelen
• Choripan – Broodje Chorizo ​​(pittige worst), geserveerd met gegrilde uitjes en veel saus.

De snack halverwege de ochtend bestaat meestal uit een of meer met vlees gevulde broodjes:

• Saltena – Een gebakken broodje gevuld met vlees en aardappelen in een lichtzoete of pikante saus. Pas op als je een hap neemt, want de saus druipt overal!
• Tucumana – Als een Salteña, maar dan gefrituurd.
• empanada – Vergelijkbaar met een Saltena, vaak gevuld met kaas en vlees.
• wig – Klein brood gevuld met kaas, vergelijkbaar met de Brazilian Kaas brood. Het brood is gemaakt van cassavemeel.

Veel mensen beginnen de dag ook met een fruitthee:

• Ensalada de frutas - Verscheidene verschillende vruchten gehakt in een kom met yoghurt. Zeer vullend. Aan sommige stands is eventueel honing, noten of gelatine toegevoegd.

Vegetariërs zullen fatsoenlijke tot zeer goede opties vinden in de gringo's van het land. Maar de markten bieden ook goede vegetarische opties (voornamelijk aardappelen, rijst, een gebakken ei en een salade voor ongeveer 7Bs.) In de grotere steden zijn er een paar all-vegetarische restaurants (redelijk tot goed).

Coca bladeren

Coca maakt al eeuwenlang deel uit van de Andes-cultuur en kauwen is nog steeds heel gewoon (en volkomen legaal) in Bolivia. Je zou op de lokale markt een grote zak gedroogde bladeren moeten kunnen kopen. Coca is een stimulerend middel en het onderdrukt ook de honger. Een paar minuten kauwen op een bosje bladeren zou je lippen en keel een beetje gevoelloos moeten maken. Denk aan de slogan (gedrukt op souvenir-T-shirts): Coca geen es Cocaina (“Het cocablad is geen cocaïne”). Maar cocaïne is zeker een illegale drug. Onthoud: alleen kauwen het blad; als jij eten het cocablad, zul je een erg zieke maag hebben.

Juice bars zijn verkrijgbaar in de meeste markten. Milkshakes (met water of melk) kosten 2 tot 3 Bs. De lokale bevolking drinkt Vitaminico, een mengsel van ei, bier en suiker, of "Vitima", dat cocabladeren bevat.

• Smoothie – water of melk gemengd met je favoriete fruitcombinatie. Er wordt een grote lepel suiker toegevoegd, tenzij je er specifiek om vraagt ​​dat niet te doen. Probeer de melk en papaya licuado. Je moet waarschijnlijk vragen of het toegevoegde water uit de botella (fles) of uit de kraan komt (niet aanbevolen).
• vitamine – Vraag niet wat erin zit. Veel fruit, melk, suiker, een glas bier en eventueel een heel ei (met schaal).
• Mocochinchi – A drank gemaakt door perziken en kruiden in water te trekken. Heel goed, maar sommige mensen worden afgeschrikt door de verschrompelde perzik die meestal bij elk glas wordt geserveerd.
• Api – Een traditionele drank gemaakt van maïs, meestal te vinden op openluchtmarkten. Als je niet wist dat het maïs was, zou je het nooit raden, want dit spul is goed.

Alcohol

De traditionele alcoholische drank van Bolivia is chicha, een witachtige, zure drank gemaakt van gefermenteerde maïs, die wordt gedronken uit een halfronde kom gemaakt van een uitgeholde pompoen (met ronde bodem zodat hij niet kan worden neergezet). Het is gebruikelijk om voor en na het drinken een beetje chicha op de grond te gieten, als offer aan Pachamama, de Inca-godin van de aarde.

• singani is een druivenlikeur gemengd met Sprite of ginger ale met een limoengarnering om een ​​cocktail te maken genaamd Chuflay.
• Er zijn een aantal lokale bieren, de belangrijkste zijn Pacena en zijn premium merk Huari. El Inca is een zeer mild bier met weinig alcohol. Ook sinaasappelcocktails zijn een populaire drank!

Tarija ligt op 1924 meter boven zeeniveau en staat bekend om zijn wijnbouw, zijn enorme wijngaarden en zijn bekroonde wijnen. Daarom kunt u daar de prachtige wijnhuizen bezoeken en wijn proeven, zoals: Campos de Solana, Kohlberg, Oud huis, Valle de Concepción, en huis, waar de beroemde Singani wordt gemaakt.

De nationale munteenheid is de Boliviano. Sinds januari 2010 is de wisselkoers over het algemeen Bs6.96/USD of Bs7.50/EUR (per december 2016). Bankbiljetten zijn verkrijgbaar in coupures van 200, 100, 50, 20 en 10; munten zijn verkrijgbaar in 5, 2 en 1 boliviano, maar ook in 50, 20 en soms 10 centavos (1/10 boliviano). Biljetten groter dan Bs50 kunnen moeilijk te breken zijn in kleine winkels of bij verkopers, maar een snel telefoontje of internetsessie in een internetcafé (zie Contact, hieronder) zal u meestal wat kleingeld opleveren.

Geld kan worden ingewisseld voor Amerikaanse dollars en de meeste Zuid-Amerikaanse valuta's op Casa de Cambio filialen of van straatverkopers. Verwacht te onderhandelen over een gunstige wisselkoers, aangezien de meeste verkopers geld proberen te verdienen aan toeristen.

Amerikaanse dollars worden algemeen geaccepteerd in hotels, toeristenwinkels en voor grote aankopen.

Banco de Credito is een goede bank om geld op te nemen. Banco Union moet zoveel mogelijk worden vermeden, aangezien het een toeslag van 5% berekent (sinds mei 2012), hoewel het dit niet vermeldt.

De servicekosten zijn inbegrepen in de rekening. Soms wordt echter een kleine fooi van ongeveer 5% gegeven, wat als een teken van beleefdheid wordt beschouwd.

Gebruik in Bolivia het woord "Indio" niet om de inheemse bevolking te beschrijven. Het wordt als beledigend beschouwd. De term die ze gebruiken is "campesino" wat zich vertaalt als "boer" of "inheems". Een 'cholo' is een campesino die naar de stad is verhuisd, en hoewel de term oorspronkelijk pejoratief was, is het nu meer een symbool van inheemse macht. Sommige lokale bewoners gebruiken het woord 'cholo' echter nog steeds als een denigrerende term.

Denk ook aan de duidelijke culturele en raciale verschillen tussen de 'cambas' van de llanos in het oosten, die wit en mestizo zijn, en de 'collas' van de Andes in het westen, die inheems zijn. De twee volkeren kunnen het over het algemeen niet goed met elkaar vinden en zijn de laatste jaren nog meer tegengesteld geworden sinds de verkiezing van Evo Morales, de eerste inheemse president van het land. Beide volkeren hebben de neiging om hun deel van Bolivia te verdedigen, zodat praten over je reis naar de andere culturele regio van het land als een belediging kan worden beschouwd. In Santa Cruz, waar de samenleving veel meer verwesterd is, wordt interactie met de inheemse cultuur afgekeurd, terwijl in La Paz en elders het tegenovergestelde waar is.

Het is ook goed om in gedachten te houden dat de Boliviaanse cultuur erg warm en vriendelijk is. Dit betekent dat het erg onbeleefd is om geen Buen Día of Buenos Días te zeggen tegen voorbijgangers op straat. Ook is het gebruikelijk om je zitplaats in de stadsbus af te staan ​​aan iemand die ouder is dan jij of aan een vrouw. In ruil daarvoor zullen anderen hun stoel voor je afstaan ​​als je er wat ouder uitziet dan zij.

De Boliviaanse cultuur is sterk beïnvloed door de Quechua, de Aymara, evenals door de populaire culturen van heel Latijns-Amerika.

De culturele ontwikkeling is verdeeld in drie verschillende perioden: precolumbiaans, koloniaal en republikeins. Belangrijke archeologische ruïnes, gouden en zilveren sieraden, stenen monumenten, keramiek en weefsels zijn bewaard gebleven uit verschillende belangrijke pre-Columbiaanse culturen. Tot de belangrijkste ruïnes behoren Tiwanaku, El Fuerte de Samaipata, Inkallaqta en Iskanawaya. Het land is rijk aan andere sites die moeilijk toegankelijk zijn en weinig archeologisch onderzocht.

De Spanjaarden brachten hun eigen traditie van religieuze kunst met zich mee die, in de handen van inheemse en mestizo-bouwers en ambachtslieden, zich ontwikkelde tot een rijke en onderscheidende stijl van architectuur, schilderkunst en beeldhouwkunst die bekend staat als "mestizo barok". De koloniale periode produceerde niet alleen de schilderijen van Pérez de Holguín, Flores, Bitti en anderen, maar ook de werken van bekwame maar onbekende steenhouwers, houtsnijders, goudsmeden en zilversmeden. Een belangrijk corpus van inheemse religieuze barokmuziek uit de koloniale periode is teruggevonden en wordt sinds 1994 internationaal met groot succes uitgevoerd.

Tot de belangrijkste Boliviaanse kunstenaars van de 20e eeuw behoren María Luisa Pacheco, Roberto Mamani Mamani, Alejandro Mario Yllanes, Alfredo Da Silva en Marina Núñez del Prado.

Bolivia heeft een rijke folklore. De regionale volksmuziek is uitgesproken en divers. De "duivelsdansen" van het jaarlijkse Oruro-carnaval zijn een van de grote folkloristische evenementen van Zuid-Amerika, net als het minder bekende Tarabuco-carnaval. Het beroemdste van de verschillende festivals van het land is het "Carnaval de Oruro", dat in mei 19 door UNESCO werd uitgeroepen tot een van de eerste 2001 "meesterwerken van het orale en immateriële erfgoed van de mensheid".

Entertainment omvat voetbal.

Keuken

De Boliviaanse keuken is voornamelijk een combinatie van de Spaanse keuken met traditionele inheemse Aymara/Inca-ingrediënten, waaraan later de invloeden van Duitse, Italiaanse, Baskische, Russische, Poolse en Arabische immigranten zijn toegevoegd.

Artistieke en populaire referenties

Gepubliceerd in 2011, Caroline Alethia's roman Plant Teacher is speelt zich af in Bolivia tussen 2007 en 2008 en verkent thema's als politiek, inheemse religies en drugstoerisme.

Gebruik uw gezond verstand en neem voorzorgsmaatregelen die elders gelden. Alle toeristen moeten voorzichtig zijn bij het kiezen van een gids en nooit medicijnen van niet-verifieerbare bronnen accepteren. Vrouwelijke toeristen moeten voorzichtig zijn als ze alleen reizen. Probeer 's nachts 'radiotaxi's' te gebruiken, want neptaxi's komen veel voor en aanvallen en zelfs verkrachtingen komen voor. Het is een goed idee om u te registreren bij het consulaat van het land waar u woont wanneer u het land binnenkomt. En het is ook de moeite waard om op zijn minst basis Spaans te leren om jezelf enigszins te beschermen.

Als u een intercitybus neemt (bijvoorbeeld van La Paz naar Cochabamba), accepteer dan geen snacks of drankjes van passagiers in de buurt. Hoewel ze waarschijnlijk aardig proberen te zijn, kunnen passagiers tijdens nachtelijke reizen worden gedrogeerd en beroofd. Zeg "nee, gracias."

Sommige delen van Bolivia, zoals La Paz (3650), Potosí (4010), Oruro (3950) en het gebied rond het Titicacameer, liggen op zeer grote hoogte. Het is daarom raadzaam om adequate voorzorgsmaatregelen te nemen tegen "sorojchi" bergziekte.

In lokale apotheken verkopen ze sorojchi-pillen die zouden moeten helpen bij hoogteproblemen. Ze bevatten pijnstillers en natuurlijke kruiden om de symptomen van "sorojchi" aan te pakken. In veel delen van de Altiplano kun je cocabladeren kopen die je zouden moeten helpen bij het bestrijden van sorojchi. Coca-thee (“mate de coca”) is op veel markten in zakjes verkrijgbaar.

Ernstige gevallen van hoogteziekte kunnen echter worden behandeld bij de Hoge HoogtePathologieInstituutClinicaIPPA. Deze kliniek beschikt over de nieuwste technologie, waaronder een hyperoxische/hypoxische aanpassingskamer. Bovendien zijn de ultraviolette stralen van de zon veel sterker – tot 20 keer – dan op zeeniveau. Een zonnehoed, zonnebril en huidbescherming (zonnecrème of lange mouwen) worden aanbevolen.

• Een vaccinatie tegen gele koorts wordt aanbevolen voor diegenen die van plan zijn tijd door te brengen in de Boliviaanse Amazone. Deze moet gedaan 10 dagen voor aankomst in het land als de bezoeker van plan is om landelijke gebieden te bezoeken.
• Malariaprofylaxe wordt aanbevolen als de bezoeker van plan is om naar tropische plattelandsgebieden te reizen.
• Als preventieve maatregel worden de volgende vaccinaties aanbevolen: Hepatitis A, hepatitis B en boostervaccinaties tegen tetanus, difterie en mazelen.