Rio de Janeiro heeft het op een na hoogste BBP van alle Braziliaanse steden, na alleen Sa Paulo. Volgens het BIM bedroeg het in 201 ongeveer 2008 miljard dollar, of 5.1 procent van het nationale totaal. De dienstensector is goed voor 65.52 procent van het bbp, gevolgd door handel (23.38 procent), industriële activiteiten (11.06 procent) en landbouw (11.06 procent) (0.04 procent).
Profiterend van zijn lange ambtstermijn als federale hoofdstad (1763–1960), ontwikkelde de stad zich tot een levendig administratief, financieel, economisch en cultureel centrum. Groot-Rio de Janeiro, zoals gedefinieerd door het BIM, heeft een BBP van US $ 187.374.116.000, waarmee het het op een na grootste welvaartscentrum van het land is. Het BBP per hoofd van de bevolking is US $ 11,786. Het is goed voor 68 procent van de economische kracht van de staat en 7.91 procent van de totale productie van goederen en diensten van het land.
Als het invloedsnetwerk van de grootstedelijke metropool wordt meegerekend (11.3 procent van de bevolking), stijgt dit percentage van het bbp tot 14.4 procent, volgens een rapport van oktober 2008 van het BIM. Heeft jarenlang gediend als het op een na grootste industriële centrum van Brazilië, de thuisbasis van olieraffinaderijen, scheepsbouwindustrieën, staal, metallurgie, petrochemie, gas, chemie, textiel, drukkerijen, uitgeverijen, farmaceutische industrie, dranken en cementproductie. De afgelopen decennia hebben echter een dramatische verschuiving in het economische karakter gezien, dat steeds meer lijkt op dat van een belangrijk nationaal centrum voor diensten en handel. De beurs van Rio de Janeiro (BVRJ), die momenteel voornamelijk staatsobligaties verhandelt, werd opgericht in 1845 en is gelegen in het centrum van het land.
Rio de Janeiro werd een gewilde locatie voor bedrijven in de tijd dat het de hoofdstad van Brazilië was, vanwege de nabijheid van belangrijke delen van de samenleving en de overheid. De stad werd gekozen als het hoofdkantoor van veel staatsbedrijven, waaronder Petrobras, Eletrobras, Caixa Economica Federal en Vale (dat in de jaren negentig werd geprivatiseerd). Nadat het kapitaal in 1990 naar Brasilia was overgebracht, bleef het nieuwe ondernemingen aantrekken, vooral na de ontdekking van olie in het Campos-bekken, dat goed is voor het grootste deel van de totale olieproductie van Brazilië. Dit resulteerde in de oprichting van verschillende olie- en gasbedrijven in Rio de Janeiro, waaronder de Braziliaanse dochterondernemingen van Shell, EBX en Esso. Rio de Janeiro is ook de thuisbasis van het hoofdkantoor van BNDES, een belangrijke overheidsorganisatie. Bovendien is de stad de thuisbasis van het hoofdkantoor van veel belangrijke telecombedrijven, waaronder Intelig, Oi en Embratel.
Rio is de op een na grootste industriële producent van het land en het op een na grootste financiële en dienstencentrum, na So Paulo. Verwerkte voedingsmiddelen, chemicaliën, aardolieproducten, medicijnen, metalen goederen, schepen, textiel, kleding en meubels worden allemaal vervaardigd in de industrieën van de stad. De dienstensector domineert echter de economie, inclusief het bankwezen en de op één na meest actieve beurs van het land, de Bolsa do Valores do Brasil. Toerisme en amusement zijn ook belangrijke onderdelen van het economische leven van de stad, en de stad is de belangrijkste toeristische bestemming van het land voor zowel Brazilianen als internationale bezoekers.
Rio de Janeiro werd gekozen als het hoofdkantoor van verschillende particuliere, nationale, internationale en staatsbedrijven, ondanks het feit dat hun fabrieken zich in andere steden of staten bevonden. Ondanks de verhuizing van de hoofdstad naar Brasilia, bleven verschillende van deze hoofdkantoren in de metropoolregio Rio, met name Petrobrás, de staatsoliemaatschappij, en de Nationale Economische en Sociale Ontwikkelingsbank, een federale investeringsbank.
In de oude sectoren van metallurgie, engineering en drukkerijen en uitgeverijen is een hedendaagse elektronica- en computerindustrie geïntroduceerd. Andere maakindustrieën leveren materialen voor de scheepsbouw, kleding en schoeisel, textiel, niet-metalen minerale goederen, eten en drinken, chemicaliën en medicijnen. De bouw, een andere belangrijke bedrijfstak, heeft een groot aantal ongeschoolde werknemers in dienst en wordt ondersteund door de seizoensbewoners die tweede huizen bouwen in de regio Groot-Rio de Janeiro.
Om bedrijven te lokken, heeft de deelstaatregering specifieke regio's aan de rand van de stad aangewezen als industriezones, waar infrastructuur wordt geleverd en grond wordt verkocht onder preferentiële voorwaarden. Olie en aardgas gewonnen uit bronnen voor de noordkust van de staat Rio de Janeiro zijn een belangrijke troef voor de ontwikkeling van productieactiviteiten in de grootstedelijke regio van Rio, waardoor het kan concurreren met andere grote steden voor nieuwe industriële investeringen.
Rio is, net als productie, een belangrijk financieel centrum, na So Paulo de tweede in termen van financiële markten en bankvolume. Hoewel de effectenmarkt in vergelijking met So Paulo aan het slinken is, blijft deze aanzienlijk. Vanwege de nabijheid van de havenfaciliteiten van Rio, is de stad de thuisbasis van een groot aantal Braziliaanse export-importbedrijven. Detailhandel is belangrijk in Groot-Rio, dat een van de hoogste inkomens per hoofd van de bevolking in Brazilië heeft. Hoewel veel van de grootste detailhandelszaken geconcentreerd zijn in het centrum, zijn andere verspreid over de commerciële delen van de andere districten, waar winkelcentra, supermarkten en andere detailhandelszaken een aanzienlijk deel van de consumentenhandel afhandelen.
Rio de Janeiro is de op een na grootste exporterende gemeente van Brazilië (vanaf 2014). Rio exporteert elk jaar grondstoffen ter waarde van in totaal $ 7.49 miljard (USD). De drie belangrijkste exportproducten van de gemeente waren ruwe aardolie (40 procent), halffabrikaten van ijzer (16 procent) en halffabrikaten van staal (16 procent) (11 procent). Minerale artikelen (42% van de totale export) en metalen (29% van de totale export) zijn goed voor 71% van de totale Rio-export.
Rio de Janeiro is de thuisbasis van veel belangrijke Braziliaanse entertainment- en mediaorganisaties, waaronder Organizaçes Globo en enkele van de grootste kranten van Brazilië, waaronder Jornal do Brasil, O Dia en Business Rio. Merck, Roche, Arrow, Darrow, Baxter, Mayne en Mappel hebben allemaal hun Braziliaanse hoofdkantoor in Rio.
De economie van Rio de Janeiro is de op één na grootste van Brazilië, na Sa Paulo, en de eenendertigste ter wereld, met een BBP van R$ 201,9 miljard in 2010. In 2007 bedroeg het inkomen per hoofd van de bevolking R$ 22,903 (ongeveer US$ 14,630). Volgens Mercer's stadsranglijst van de duurste steden ter wereld voor buitenlandse werknemers, staat Rio de Janeiro op de 12e plaats in 2011, tegen de 29e plaats in 2010, vlak achter Sa Paulo (tiende plaats) en voor Londen, Parijs, Milaan en New York City. Rio heeft ook de hoogste hotelprijzen in Brazilië, en de dagelijkse vergoeding in zijn vijfsterrenhotels is de op een na hoogste ter wereld, na alleen New York City.