Dominicaanse Republiek

De Dominicaanse Republiek is een tropische en maritieme natie. Vanwege de gevarieerde topografie varieert het klimaat van de Dominicaanse Republiek aanzienlijk over korte afstanden en is het het meest gevarieerd in het hele Caribisch gebied. De gemiddelde jaartemperatuur is 25°C (77°F). Op grotere hoogte is de gemiddelde temperatuur 18°C, terwijl in de buurt van de zee de gemiddelde temperatuur 28°C is. Lage temperaturen van 0°C (32°F) zijn mogelijk in de bergen, terwijl hoge temperaturen van 40°C (104°F) mogelijk zijn in de beschutte valleien. Januari en februari zijn de koelste maanden van het jaar, terwijl augustus de warmste is. Sneeuwval kan in zeldzame gevallen worden waargenomen op de top van Pico Duarte.

Het regenseizoen aan de noordkust duurt van november tot januari. Elders loopt het regenseizoen van mei tot november, waarbij mei de natste maand is. De gemiddelde jaarlijkse regenval in het hele land is 1,500 millimeter, met gemiddelden van 350 millimeter in sommige delen van de Neiba-vallei, terwijl de oostelijke Cordillera een gemiddelde van 2,740 millimeter registreert. Het droogste deel van het land ligt in het westen.

Om de twee jaar treffen tropische cyclonen de Dominicaanse Republiek, waarbij 65 % van de gevolgen zich langs de zuidkust voordoet. Orkanen komen het meest voor tussen augustus en oktober. De laatste grote orkaan die het land trof, was orkaan Georges in 1998.

De Dominicaanse Republiek ligt aan de oostkant van het op een na grootste eiland van de Grote Antillen, Hispaniola. Het deelt het eiland met Haïti in een verhouding van 2:1. Het landoppervlak van het land wordt geschat op 48,442 ^km2 (18,704 vierkante mijl) (door de Amerikaanse ambassade) en 48,730 ^km2 (18,815 vierkante mijl), waardoor het het op een na grootste land in het Caribisch gebied is, na Cuba. De hoofdstad en grootste metropool van de Dominicaanse Republiek, Santo Domingo, ligt aan de zuidkust.

Er zijn veel kleine eilanden en baaien voor de kust die deel uitmaken van het Dominicaanse grondgebied. De twee grootste eilanden voor de kust zijn Saona, in het zuidoosten, en Beata, in het zuidwesten. In het noorden, op een afstand van 100-200 kilometer, liggen drie grote, grotendeels onder water staande oevers die geografisch een zuidoostelijke uitbreiding van de Bahama's vertegenwoordigen: de Navidad Bank, de Silver Bank en de Mouchoir Bank. Navidad Bank en Silver Bank zijn officieel opgeëist door de Dominicaanse Republiek.

De Dominicaanse Republiek heeft vier grote bergketens. De noordelijkste is de Cordillera Septentrial, die zich uitstrekt van de kustplaats Monte Cristi in het noordwesten, vlakbij de Haïtiaanse grens, tot het schiereiland Samaná in het oosten, parallel aan de Atlantische kust. Het hoogste gebergte in de Dominicaanse Republiek – en in het hele Caribisch gebied – is de Centrale bergketen (“Centrale Bergketen”). Het loopt geleidelijk af naar het zuiden en eindigt bij de stad Azua aan de Caribische kust.

De Cordillera Central bevat de vier hoogste toppen in het Caribisch gebied: Pico Duarte (3,098 meter of 10,164 voet boven zeeniveau), La Pelona (3,094 meter of 10,151 voet), La Rucilla (3,049 meter of 10,003 voet) en Pico Yaque (2,760 meter). of 9,055 voet). In de zuidwestelijke hoek van het land, ten zuiden van de Cordillera Central, zijn er nog twee andere bergketens. De meest noordelijke van de twee is de Sierra de Neiba, terwijl in het zuiden de Sierra de Bahoruco is een uitbreiding van het Haïtiaanse Massif de la Selle. Andere kleinere bergketens zijn de Oostelijke Cordillera, Sierra Martín García, Siërra de Yamasá en Sierra de Samana.

Tussen de centrale en noordelijke bergketens ligt de rijke en vruchtbare Cibao-vallei. Deze grote vallei is de thuisbasis van de steden Santiago en La Vega, evenals de meeste landbouwgrond van het land. De halfdroge San Juan-vallei, ten zuiden van de Cordillera Central, en de Neiba-vallei, genesteld tussen de Sierra de Neiba en de Sierra de Bahoruco, zijn minder productief. Het grootste deel van het land in het Enriquillo-bekken ligt onder de zeespiegel in een hete, droge woestijnomgeving. Er zijn andere kleinere valleien in de bergen, zoals de valleien van Constanza, Jarabacoa, Villa Altagracia en Bonao.

De Llano Costero del Caribe ("Caribische kustvlakte") is de grootste van de vlaktes in de Dominicaanse Republiek. Het strekt zich uit ten noorden en oosten van Santo Domingo en bevat talrijke suikerplantages in de savannes die daar veel voorkomen. Ten westen van Santo Domingo neemt de breedte af tot 10 kilometer terwijl het langs de kust loopt en eindigt bij de monding van de rivier de Ocoa. Een andere grote vlakte is de Plena de Azua ("Azua-vlakte"), een zeer droge regio in de provincie Azua. Enkele andere kleine kustvlaktes bevinden zich aan de noordkust en op het schiereiland Pedernales.

Vier grote rivieren voeren de vele bergen van de Dominicaanse Republiek af. De Yaque del Norte is de langste en belangrijkste Dominicaanse rivier. Het voert het overtollige water uit de Cibao-vallei en mondt uit in de baai van Monte Cristi in het noordwesten. Evenzo bedient de Yuna-rivier de Vega Real en mondt uit in de baai van Samaná in het noordoosten. De San Juan-vallei wordt drooggelegd door de San Juan-rivier, een zijrivier van de Yaque del Sur, die in het zuiden uitmondt in de Caribische Zee. De Artibonito is de langste rivier op Hispaniola en mondt in het westen uit in Haïti.

Er zijn talloze meren en kustlagunes. Het grootste meer is Enriquillo, een zoutwatermeer dat 45 meter onder zeeniveau ligt en daarmee het laagste punt van het Caribisch gebied is. Andere belangrijke meren zijn het zoetwater Laguna de Rincón of Cabral en het brakke water Laguna de Oviedo.

De Dominicaanse Republiek ligt in de buurt van een breuklijn in het Caribisch gebied. In 1946 werd het getroffen door een aardbeving met een kracht van 8.1 voor de noordoostkust. Dit veroorzaakte een tsunami waarbij ongeveer 1,800 mensen om het leven kwamen, voornamelijk in kustgemeenschappen. De golf werd ook opgenomen in Daytona Beach, Florida, en Atlantic City, New Jersey. Het gebied blijft in gevaar. Caribische landen en de Verenigde Staten werken samen om waarschuwingssystemen voor tsunami's op te zetten en het risico in laaggelegen gebieden in kaart te brengen.

De bevolking van de Dominicaanse Republiek was 9.76 miljoen in 2007. In 2010 was 31.2% van de bevolking jonger dan 15 jaar en 6 % van de bevolking was ouder dan 65 jaar. In 2007 waren er 103 mannen op 100 vrouwen. De jaarlijkse bevolkingsgroei voor 2006-2007 was 1.5 procent, met een verwachte bevolking van 10,121,000 voor 2015.

De bevolkingsdichtheid in 2007 was 192 per km² (498 per km²) en 63% van de bevolking woonde in stedelijke gebieden. De zuidelijke kustvlaktes en de Cibao-vallei zijn de dichtstbevolkte gebieden van het land. De hoofdstad Santo Domingo telde in 2,907,100 2010 inwoners.

Andere belangrijke steden zijn: Santiago de los Caballeros (745,293 inwoners), La Romana (214,109 inwoners), San Pedro de Macorís (185,255 inwoners), Higüey (153,174 inwoners), San Francisco de Macorís (132,725 inwoners), Puerto Plata (118,282 inwoners ) en La Vega (104,536 inwoners). Volgens de Verenigde Naties bedroeg de groei van de stedelijke bevolking in de periode 2000-2005 2.3 procent.

Etnische groeperingen

De bevolking van de Dominicaanse Republiek is 73% raciaal gemengd, 16% wit en 11% zwart. Etnische immigrantengroepen in het land zijn West-Aziaten, voornamelijk Libanezen, Syriërs en Palestijnen.

Veel immigranten kwamen uit andere Caribische landen omdat het land economische kansen bood. In de Dominicaanse Republiek wonen ongeveer 32,000 Jamaicanen. Er is een groeiend aantal Puerto Ricaanse immigranten, voornamelijk in en rond Santo Domingo, geschat op ongeveer 10,000. Er zijn meer dan 700,000 mensen van Haïtiaanse afkomst, waaronder een generatie die in de Dominicaanse Republiek is geboren.

Er zijn ook Oost-Aziaten, voornamelijk Chinezen en Japanners. Europeanen worden voornamelijk vertegenwoordigd door Spaanse blanken, maar ook door kleinere populaties Duitse joden, Italianen, Portugezen, Britten, Nederlanders, Denen en Hongaren. Sommige Sefardische joodse bekeerlingen uit Spanje maakten deel uit van de vroege expedities; alleen katholieken mochten naar de Nieuwe Wereld komen. Later arriveerden Joodse migranten uit Iberia en Europa in de 1700e eeuw, en sommigen bereikten het Caribisch gebied als vluchteling tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Sommige sefardische joden wonen in Sosúa, anderen zijn verspreid over het land. Het aantal zelfidentificerende Joden is ongeveer 3,000; andere Dominicanen kunnen een joodse afkomst hebben als gevolg van gemengde huwelijken tussen bekeerde katholieke joden en andere Dominicanen sinds de koloniale jaren. Sommige in de VS geboren Dominicanen wonen nu in de Dominicaanse Republiek en vormen een soort expatgemeenschap.

Godsdienst

In 2014 identificeerde 57% van de bevolking (5.7 miljoen) zichzelf als rooms-katholiek en 23% (2.3 miljoen) als evangelisch protestant (in Latijns-Amerikaanse landen worden protestanten meestal Evangelicos genoemd). Andere religies zijn recentelijk toegevoegd door immigratie en missionering, met de volgende percentages van de bevolking: Spiritisten: 2.2%, Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen: 1.1%, Boeddhisten: 0.1%, Bahá'ís: 0.1%, Chinees Volksreligie: 0.1%, islam: 0.02%, jodendom: 0.01%. De Dominicaanse Republiek heeft twee patroonheiligen: Nuestra Señora de la Altagracia (Onze Lieve Vrouw van Hoge Genade) en Nuestra Señora de las Mercedes (Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid).

De katholieke kerk begon aan het eind van de 19e eeuw aan populariteit te verliezen. De reden was een gebrek aan financiering, priesters en ondersteunende programma's. Tegelijkertijd begon de evangelisch-protestantse beweging steun te krijgen. Religieuze spanningen tussen katholieken en protestanten in het land waren zeldzaam.

De Dominicaanse Republiek heeft altijd een hoge mate van godsdienstvrijheid toegestaan. In de jaren vijftig werden er beperkingen opgelegd aan kerken door de regering van Trujillo. Er werden protestbrieven gestuurd tegen de massale arrestaties van regeringstegenstanders. Trujillo lanceerde een campagne tegen de katholieke kerk en plande de arrestatie van priesters en bisschoppen die tegen de regering predikten. Deze campagne eindigde, voordat deze werd uitgevoerd, met zijn moord.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchtte een groep joden uit nazi-Duitsland naar de Dominicaanse Republiek en stichtte de stad Sosúa. Sindsdien is het het centrum van de Joodse bevolking gebleven.

De officiële taal van de Dominicaanse Republiek is Spaans. Vooral in Santo Domingo en de toeristische gebieden vind je een aantal tweetalige Spaans-Engelse bewoners. Als je een beetje Spaans spreekt, zullen de meeste Dominicanen hun best doen om je te ontmoeten en met je te communiceren. Als je een probleem hebt, kun je waarschijnlijk iemand vinden die voldoende Engels spreekt (of waarschijnlijk Frans en mogelijk Duits, Italiaans of Russisch) om je te helpen. Dominicanen zijn heel vriendelijk en zullen je helpen als je beleefd en respectvol bent. Haïtianen die in de DR wonen, spreken Haïtiaans Creools en je hoort misschien Afrikaanse en Arawak-woorden vermengd met Spaans, vooral in landelijke gebieden. Communicatie zou geen probleem moeten zijn, zelfs voor degenen die minimaal Spaans spreken. Reis je naar een van de grotere all-inclusive hotels, dan heb je geen taalproblemen.

De Dominicaanse Republiek is de grootste economie (volgens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de Wereldbank) in het Caribisch gebied en de Midden-Amerikaanse regio. Het is een ontwikkelingsland met een hoger middeninkomen, met een BBP per hoofd van de bevolking van $ 14,770 in 2015 (in PPP). In de afgelopen twee decennia is de Dominicaanse Republiek uitgegroeid tot een van de snelst groeiende economieën in Amerika - met een gemiddelde reële BBP-groei van 5.4% tussen 1992 en 2014. In 2014 en 2015 bereikte de BBP-groei 7.3% en 7.0% respectievelijk de hoogste percentages op het westelijk halfrond. In de eerste helft van 2016 groeide de Dominicaanse economie met 7.4%. Sinds 2015 bedraagt ​​het gemiddelde loon 392 dollar per maand in nominale termen (DOP 17,829).

In de afgelopen drie decennia is de Dominicaanse economie geëvolueerd van een afhankelijkheid van de export van landbouwproducten (voornamelijk suiker, cacao en koffie) naar een gediversifieerde mix van diensten, productie, landbouw, mijnbouw en handel. De dienstensector is goed voor bijna 60 % van het BBP; fabricage 22 %; toerisme, telecommunicatie en financiën zijn de belangrijkste componenten van de dienstensector; geen van hen vertegenwoordigt echter meer dan 10 % van het totaal.

De overmakingen naar de Dominicaanse Republiek stegen tot 4571.30 miljoen USD in 2014, tegenover 3333 miljoen USD in 2013 (volgens de Inter-American Development Bank). Er vindt economische groei plaats ondanks een chronisch energietekort dat leidt tot frequente stroomstoringen en zeer hoge prijzen. Ondanks een groeiend handelstekort hebben de inkomsten uit toerisme en geldovermakingen deviezenreserves opgebouwd. De Dominicaanse Republiek is op de hoogte van haar particuliere buitenlandse schuld.

Na de economische onrust van de late jaren 1980 en 1990, toen het bruto binnenlands product (bbp) met maar liefst 5 procent daalde en de inflatie van de consumptieprijzen een ongekende 100 procent bereikte, ging de Dominicaanse Republiek een periode van groei en dalende inflatie in, totdat het in 2002 in een recessie belandde.

Deze recessie volgde op de ineenstorting van de op een na grootste commerciële bank van het land, Baninter, die verband hield met een grote fraudezaak ter waarde van $ 3.5 miljard. De Baninter-fraude had een verwoestende impact op de Dominicaanse economie: het BBP daalde in 1 met 2003%, terwijl de inflatie met meer dan 27% toenam. Alle beklaagden, inclusief de ster van het proces, Ramón Báez Figueroa (de achterkleinzoon van president Buenaventura Báez), werden veroordeeld.

Volgens het Jaarverslag 2005 over de Dominicaanse Republiek van de VN-subcommissie voor menselijke ontwikkeling staat het land op de 71e plaats in de wereld voor de beschikbaarheid van hulpbronnen, op de 79e plaats in de wereld voor menselijke ontwikkeling en op de 14e plaats voor het wanbeheer van hulpbronnen. Deze statistieken benadrukken de corruptie van de nationale overheid, de inmenging van buitenlandse bedrijven in het land en de kloof tussen arm en rijk.

De Dominicaanse Republiek heeft een berucht probleem van kinderarbeid in de koffie-, rijst-, suikerriet- en tomatenindustrie. Volgens het Amerikaanse ministerie van arbeid strekken de arbeidsonrechtvaardigheden in de suikerrietindustrie zich uit tot dwangarbeid. Drie grote groepen bezitten 75 % van het land: de Nationale Suikerraad (Consejo Estatal del Azúcar, CEA), Grupo Vicini en de Central Romana Corporation.

Toerisme in de Dominicaanse Republiek is een industrie die jaarlijks meer dan 5 miljoen aankomsten genereert. Het is een belangrijke bron van inkomsten in het land, vooral in de kustgebieden. De Dominicaanse Republiek is de meest populaire toeristische bestemming in het Caribisch gebied en staat op de 6e plaats in Amerika. Het tropische klimaat, de witte zandstranden, het afwisselende berglandschap en de koloniale geschiedenis trekken bezoekers van over de hele wereld.

De Dominicaanse Republiek is een van de meest geografisch diverse landen in de regio en is de thuisbasis van de hoogste berg in het Caribisch gebied, Pico Duarte, en het grootste en diepste meer, het meer van Enriquillo. Het land is ook de locatie van de eerste kathedraal, kasteel, klooster en fort gebouwd in Amerika, in de koloniale zone van Santo Domingo, een UNESCO-werelderfgoed.

Toerisme is de belangrijkste bron van inkomsten geworden voor het land en de belangrijkste provincies die aan deze industriële activiteit zijn gewijd. Het land biedt een breed scala aan accommodaties in de stad, in de bergen en in hotels aan de kust. De Dominicaanse Republiek is een van de belangrijkste vakantiebestemmingen voor landen van het Europese continent, Noord-Amerika, de Verenigde Staten en Canada, maar ook voor landen in Zuid-Amerika. Dit komt omdat het eiland een rijke geschiedenis en een unieke cultuur heeft, en de mensen daar zo gastvrij en vriendelijk zijn. Het staat ook bekend om zijn prachtige Caribische stranden en het unieke tropische klimaat.

De belangrijkste gebieden van toeristische activiteit in het land zijn de oostelijke, noordelijke regio's, Santo Domingo en Barahona, maar er is een toename van activiteit in het binnenland, met veel wandel- en fietstochten door de bergen en velden. In 2001 werd de Dominicaanse Republiek bezocht door meer dan twee miljoen mensen. Volgens de Centrale Bank genereerde de Dominicaanse toeristenindustrie dat jaar $ 2,103 miljoen, een stijging van 18% ten opzichte van het cijfer van vorig jaar van $ 1,782 miljoen.

Volgens de Centrale Bank kwamen in 2.5 meer dan 2001 miljoen toeristen per vliegtuig het land binnen, een stijging van 10.1% ten opzichte van 2000. 58% van de toeristen kwam uit Europese landen, voornamelijk uit landen als Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Spanje, Zwitserland en de Verenigde Staten werden opgenomen uit onder meer de Verenigde Staten, Canada, Mexico, Venezuela, Brazilië, Argentinië.

Toerisme is een van de belangrijkste sectoren van de Dominicaanse economie, omdat het er een grote bijdrage aan levert. Het reizen van toeristen naar andere delen van het land brengt kosten met zich mee, vooral wanneer het van het ene land naar het andere gaat, wat het geval is in het land; buitenlandse toeristen consumeren meestal in dollars of wisselen hun valuta in voor de Dominicaanse peso, die een injectie van dollars in de economie genereert, waardoor het land de diensten en producten kan kopen die het niet produceert. Het land had in 2,557 een omzet van 2004 miljoen euro.

De Dominicaanse Republiek heeft dankzij zijn geografische ligging in het Caribisch gebied veel gebieden die vanwege hun prachtige stranden en landschappen worden geëxploiteerd voor toerisme. De meest geëxploiteerde provincies op het gebied van toerisme zijn, na het tijdperk van Trujillo, Puerto Plata, La Romana en La Altagracia, er moet ook worden opgemerkt dat het schiereiland del Este het belangrijkste toeristische gebied van het land is.

Toerisme in de Dominicaanse Republiek is een probleem dat deel uitmaakt van het dagelijks leven van de burgers, aangezien het sterk afhankelijk is van hun economisch levensonderhoud en levensstijl.

De Dominicaanse Republiek staat internationaal bekend als de “Caribisch paradijs” en dit komt omdat het hele land mooi is, zowel de stranden als de bergen, die een uniek natuurlijk landschap vormen.

De belangrijkste toeristische bestemmingen zijn:

La Altagracia

Het is de eerste provincie van het land op het gebied van toerisme, een van de belangrijkste gebieden zijn:

• Bávaro: Deze regio ligt in het oosten van de Dominicaanse Republiek, in de provincie La Altagracia. Volgens een UNESCO-rapport worden de stranden van Bávaro erkend als de beste ter wereld, zozeer zelfs dat ze een van de 10 beste ter wereld zijn, samen met de stranden van Punta Cana. Een van de meest populaire en leuke attracties in de omgeving zijn Manatí Park Bávaro en zijn luxe hotels.
• Higüey: De stad Higüey is een van de toeristische bestemmingen van de provincie, want het heeft de basiliek van Nuestra Señora de la Altagracia en het heiligdom van San Dionisio; het heeft ook de versterkte residentie van de oprichter, Juan Ponce de León, die dus wordt bezocht door buitenlandse toeristen en de gemeenten van het land en meer inwoners.
• Punta Cana: Dit resort van het land ligt in het uiterste oosten van de Dominicaanse Republiek en is een belangrijk onderdeel van de belangrijkste bestemmingen van de wereld, het land, de regio, de provincie, tot slot, het is een van de meest belangrijke plaatsen voor de realisatie van toerisme in het land, aangezien Punta Cana de plaats is met de beroemdste stranden van het land. Om Punta Cana te bereiken, kunt u met de auto over de 179 kilometer lange corridor die bestaat uit de delen van de Las Américas-snelweg, de oostelijke snelweg, de ringweg van San Pedro de Macorís, het traject San Pedro de Macorís-La Romana, de ringweg van La Romana en de Autopista del Coral; evenzo is het te bereiken via de internationale luchthaven Las Américas, of via de internationale luchthaven Punta Cana, die op ca. 2 km van de stad Punta Cana, waar veel luxe 5-sterrenhotels zijn die een groot internationaal aanzien genieten. Punta Cana wordt beschouwd als een van de grootste toeristische attracties in de Dominicaanse Republiek en het Caribisch gebied, want met meer dan 50 km aan stranden, een hotelinfrastructuur van topkwaliteit en hoog niveau, heeft het ook een grote internationale luchthaven, faciliteiten voor alle sporten, van zeilen excursies, boten, springkussens, enz., voor de voordelen van enkele van de beste golfbanen in het Caribisch gebied.

La Romana

• La Romana: Een van de belangrijkste opties voor buitenlandse toeristen bij het kiezen van een vakantiebestemming. La Romana heeft veel stranden. Om bij La Romana te komen, kunt u via de internationale luchthaven La Romana gaan. Hier zijn enkele hotels in La Romana: Casa de CampoGran Bahía Príncipe La Romana, Hotel Frano, Dejavue en anderen hebben ook een luxe spa, namelijk La Romana Hotel-Spa. Informatie over Casa de Campo
• Altos de Chavón: Het is een oud mediterraan dorp gebouwd op een heuvel met uitzicht op de rivier de Chavón in de Dominicaanse Republiek. Het is de zetel van een cultureel centrum, het Nationaal Archeologisch Museum, en staat bekend als de Stad van de Kunstenaars. Het heeft ook een opmerkelijk amfitheater. Er is de beroemde amfitheater Altos de Chavón, die ongeveer 5,000 zitplaatsen heeft. Het opende in 1982 met de presentatie van Frank Sinatra en Carlos Santana, vele andere artiesten en rockbands zijn door dit prachtige landschap gegaan, zoals Heart, English Beat, America, Tania Maria, Scandal, Sergio Mendes, Juan Luis Guerra, Michel Camilo , Spiro Gyra, Duran Duran, Aventura, onder anderen. Momenteel zijn er nog het hele jaar door shows van nationale en internationale artiesten waar toeristen van kunnen genieten.
• Saona-eiland: Saona-eiland wordt beschouwd als een van de belangrijkste bestemmingen of toeristische bezoeken in het land. Het wordt door de bezoeker als een natuurlijk paradijs beschouwd. Saona Island is het grootste van de 13 naburige eilanden van het land, met een oppervlakte van ongeveer 110 kmª. Dit eiland biedt fijne witte zandstranden en kristalhelder water. Een van de grootste attracties is de “natuurlijk zwembad“, die geen meter diep is en waar je waterleven zoals koraalriffen, zeegrasbedden, zeesterren en vissen kunt zien. De belangrijkste witte zandstranden op het eiland Saona liggen aan de zuidkust, van Punta Catuano tot Punta de Cruz, met uitzondering van het gebied tussen het zuidelijke uiteinde van het strand van El Gato en Punta Laguna. De belangrijkste plaatsen op Saona zijn de steden en dorpen Mano Juan en Catuano; brede witte zandstranden en koraalriffen met zeer helder water; kokospalmen langs de kust, de lagunes van Secucho, Los Flamencos en Canto de la Playa, het mooiste strand, Alto de la Vigía (het hoogste punt van het eiland); gekroonde zwermen duiven, oude bossen, gecultiveerde gebieden en de stad Adamanay.

Het eiland Saona behoort tot het Parque del Este. Samen met de Haitisen is het het belangrijkste park in de regio en een van de belangrijkste van het land, aangezien het het enige bosgebied van relatieve omvang is aan de zuidkust van de oostelijke regio. Halfvochtige bossen, kustlagunes, mangroven, koraalriffen en zeegrassen zijn in dit beschermde natuurgebied bewaard gebleven. Er zijn ook grotten van culturele waarde. Er zijn indrukwekkende archeologische vindplaatsen zoals overblijfselen van inheemse nederzettingen, perfect bewaard gebleven ceremoniële plaatsen, ceremoniële offerplaatsen, grootschalige rotskunst en gezonken koloniale schepen.

• Catalina Island: Dit eiland is een beschermd natuurpark waar geen gebouwen staan.
• Bayahibe: Bayahibe is ook geschikt om te delen met familie en vrienden, en het is ook een frequente plek voor golfers en voor liefhebbers van duiken. Bayahibe is het dichtstbijzijnde punt voor een uitstapje naar Catalina Island, Catalinita Island en Saona Island.

Bayahibe heeft veel hotels zoals: Catalonia Gran Dominicus, Oasis Canoa, Iberostar Hacienda, Viva Dominicus Beach y Palace, Dreams Romana.

Juan Dolio: De plaats ligt op slechts een paar kilometer afstand van de hoofdstad Santo Domingo en San Pedro de Macoris. Juan Dolio is momenteel een van de belangrijkste toeristische gebieden van het land. De stad Juan Dolio is erg toeristisch en tussen de grenzen zijn verschillende stranden, waarvan de beroemdste is die zijn naam draagt: Juan Dolio Beach. Het strand van Juan Dolio is een van de meest populaire stranden in de toeristische sector en onder binnenlandse en buitenlandse vakantiegangers. Juan Dolio heeft toegang tot een groot aantal kwaliteitshotels en een breed scala aan visrestaurants, clubs, Los Marlins-golfbanen en autoverhuurbedrijven. Hotels in de omgeving van Juan Dolio bieden all-inclusive pakketten, à-la-carte- en buffetrestaurants, moderne spa's, getrainde animatieteams, watersporten, toeristenarrangementen en vele andere voorzieningen om uw verblijf aangenaam te maken tegen de beste prijzen. Hotels in Juan Dolio zijn onder andere: Barcelo Colonia Tropical, Barcelo Talanquera, Decameron Beach Resort, Coral Costa Caribe, Barcelo Capella en het luxe vijfsterrenhotel Embassy Suites.

Santo Domingo

• Santo Domingo: Het is over de hele wereld bekend als "de" eerste stad van Amerika, de bakermat van de beschaving van de Nieuwe Wereld“, dat is Santo Domingo. Het is een plek om het belangrijkste toeristische gebied, de koloniale zone, te verkennen, evenals de straten die grote geheimen verbergen en de historische monumenten, waarvan de meeste zijn gebouwd door de Spanjaarden van Santo Domingo. Het heeft veel hotels zoals het Jaragua Hotel, Barceló Santo Domingo, Hilton Hotel, Meliá Santo Domingo Hotel, Intercontinental V Centenario Hotel, Hispaniola Hotel, Santo Domingo Hotel, Napolitano Hotel, Delta Hotel, Clarion Hotel, Hotel Ambassador, Hotel Intercontinental V Centenario , Hotel Hispaniola, Hotel Santo Domingo, Hotel El Napolitano, Hotel Delta, Hotel Clarion, Hotel Occidental El Embajador, onder andere hotels met groot nationaal en internationaal aanzien.
• Boca Chica: Het is een van de meest populaire plaatsen in de Dominicaanse Republiek vanwege het strand, dat wordt bezocht door allerlei soorten toeristen, de lokale bevolking en buitenlanders. Het ligt ongeveer 30 kilometer en 25 minuten van Santo Domingo, via de internationale luchthaven Las Américas. Het strand is omgeven door een groot koraalrif, heeft een turquoise blauwe kleur en het water is pas na ongeveer een kilometer bedekt. Soms, als het tij het toelaat, kun je naar een eiland genaamd "La Matica" lopen.

De belangrijkste luchthavens (in alfabetische volgorde) zijn

• (AZS) Samana, ook wel “El Catey” genoemd, ligt tussen de steden Nagua en Samana aan de noordkust.
• (EPS) Samana, ook bekend als "Aeropuerto Internacional Arroyo Barril" tussen Sanchez en Samaná.
• (JBQ) Luchthaven "La Isabela" in Santo Domingo, voornamelijk voor binnenlandse vluchten, maar ontvangt ook enkele vluchten van andere Caribische eilanden.
• (LRM) La Romana, aan de zuidoostkust.
• (POP) Puerto Plata, ook wel bekend als “Gregorio Luperon” aan de noordkust.
• (PUJ) Punta Cana International Airport, in het oosten, de drukste van het land.
• (SDQ) Santo Domingo, ook wel bekend als “Las Americas”, aan de zuidkust nabij de hoofdstad Santo Domingo.
• (STI) Santiago, ook bekend als “Cibao International” in Santiago de los Caballeros (de op één na grootste stad van het land).
• (COZ) Constanza, een binnenlandse luchthaven naar alle Dominicaanse bestemmingen.
• (BRX) Barahona, ook wel bekend als “Aeropuerto Internacional María Montez”, dit vliegveld werd tijdens de aardbeving in Haïti heropend om eerste hulp te bieden aan Haïtianen.
• (CBJ) Cabo Rojo, Pedernales, alleen voor huishoudelijk gebruik, in de buurt van het havencomplex van Cabo Rojo.

U kunt vanuit Europa vliegen via Madrid (MAD) of Parijs (CDG). Vanuit de Verenigde Staten kun je vliegen vanaf New York, Ft. Lauderdale, Miami, Philadelphia, Pittsburgh, San Juan, Atlanta of Charlotte. De meeste Europese en Canadese steden hebben chartervluchten die seizoensgebonden zijn.

Bij aankomst wordt er $ 10 in rekening gebracht op een toeristenkaart. Dit bedrag moet in Amerikaanse dollars of euro's worden betaald. Lokale valuta, pond sterling of andere valuta worden niet geaccepteerd. Op de meeste chartervluchten en sommige lijnvluchten moet een vertrekbelasting van $ 20 contant worden betaald. Als u met een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij vliegt, is de vertrekbelasting altijd inbegrepen in de belastingen wanneer u uw ticket koopt, zodat u niets hoeft te betalen bij vertrek.

Taxitarieven naar nabijgelegen hotels worden vermeld bij de uitgang van de luchthaven.

Taxi vanaf het vliegveld naar Santo Domingo (Ciudad Colonial): het kost ongeveer $40. Er zijn geen "hoffelijkheidsshuttles" van hotels naar luchthavens in de Dominicaanse Republiek.

Er is een veerboot die vaart tussen Mayagüez in Puerto Rico en Santo Domingo in de Dominicaanse Republiek. Volgens de website duurt de reis 12 uur, waarbij op maandag, woensdag en vrijdag Puerto Rico om 8 uur wordt verlaten en de volgende ochtend om 8 uur in de Dominicaanse Republiek aankomt.

Mogelijkheden om door het land te reizen zijn onder meer bussen, "gua-guas" (uitgesproken als "gwa-gwas": kleine, versleten busjes of vrachtwagens die dienen als gedeelde taxi's en vaste routes zeer goedkoop rijden, maar kunnen ook erg druk zijn), binnenlandse vluchten en chartervluchten. Er is een spoorwegsysteem dat alleen in de stad Santo Domingo rijdt. Er zijn regelmatige busdiensten in de meeste steden, zo niet van een van de grote busmaatschappijen, dan van de Gua-Gua. De buslijnen zijn meestal eenvoudige, onafhankelijke operaties die meestal twee steden in dezelfde regio (zuidwesten, oost, noord) verbinden of tussen een stad en de hoofdstad rijden (met haltes in alle steden langs de route). Vanwege de geografie van het land moet je door de hoofdstad om van het ene deel van het land naar het andere te komen. Op horariodebuses.com jij kan de busschema's tussen de verschillende bestemmingen in het land bekijken.

Auto's kunnen worden gehuurd bij Hertz, Avis, Prestige-autoverhuur of andere agentschappen in Santo Domingo en andere grote steden. Benzine is echter duur en kost vaak meer dan US$ 5.75/gallon (per maart 2011). Sommige wegen, vooral in afgelegen gebieden, zijn behoorlijk gevaarlijk (vaak zonder rijstrookscheiding) en veel mensen hebben de neiging om tegenliggers te negeren. De wegomstandigheden op de meeste grote wegen zijn echter ongeveer vergelijkbaar met die in de Verenigde Staten en West-Europa. Potgaten en oneffenheden worden echter niet snel gerepareerd en automobilisten dienen zich ervan bewust te zijn dat er zelfs op sommige hoofdwegen een aanzienlijk aantal hobbels is. Er zijn echter een aantal zeer goede wegen, zoals de DR-1, een vierbaans snelweg die de steden Santo Domingo en Santiago met elkaar verbindt, en die gemakkelijk kan worden bereden. De DR-7 is een uitstekende tolweg die eind 2008 werd geopend. Hij loopt van het oosten van Santo Domingo naar het noorden tot nabij Sanchez. Vanaf daar kun je naar het oosten rijden naar het schiereiland Samaná of ​​naar het westen langs de noordkust van de DR en kost ongeveer $ 11.

Waarschijnlijk de grootste uitdaging voor een internationale bezoeker van de Dominicaanse Republiek die ervoor kiest om een ​​auto te huren, is niet zozeer het omgaan met autoverkeer, maar het vermijden van het per ongeluk overrijden van voetgangers bij het oversteken van slecht verlichte straten en wegen 's avonds en 's nachts. De afwezigheid van koplampen op auto's en vooral motorfietsen is niet ongebruikelijk en maakt ze in het geval van motorfietsen buitengewoon moeilijk te zien. De beste aanbeveling is om niet in het donker te rijden. Buiten Santo Domingo is de motor (motoconcho) een veelgebruikt vervoermiddel. Als je verdwaalt, kun je een motorrijder (motochonchista) bellen en de weg vragen. U wordt per motor naar uw bestemming gebracht. Bij deze hulp past een fooi. Bedenk dat veel van deze motorrijders de verkeersregels alleen als advies beschouwen. Het rijden in de Dominicaanse Republiek zou echter niet bijzonder moeilijk moeten zijn voor ervaren rijders uit Noord-Amerika of Europa.

Guaguas zijn het traditionele vervoermiddel in de Dominicaanse Republiek. De guaguas zijn tot de rand gevuld met mensen en bagage; verwacht onderweg meer mensen op te pikken. Als u de voorkeur geeft aan de authentieke ervaring boven comfort, is reizen per guagua de juiste keuze.

Het comfort van de Guagua kan variëren van airconditioning met leren stoelen tot enigszins versleten met een verkoelend briesje door het open raam. Reizen met Guagas is veilig en toeristen worden vriendelijk behandeld en geholpen.

U kunt ook halverwege instappen als u weet waar u zich op de route bevindt en naar de chauffeur zwaait; vertel de chauffeur je bestemming en hij zal je vertellen waar je moet uitstappen en hoe je van guaguas kunt wisselen; soms moet je door de stad om bij een andere bushalte te komen.

Prijzen zijn bescheiden, ongeveer 100-150 pesos voor een rit van 1-2 uur. Aangezien de meeste guagua's minibussen zijn, moet u mogelijk uw bagage op een stoel zetten. In dat geval moet u bijbetalen voor de bezette stoel. Grotere routes worden bediend door full-size bussen met een apart opbergvak.

Merk op dat de guaguas stoppen met werken bij het vallen van de avond. Plan je reis met voldoende vrije tijd om de laatste guagua te vangen terwijl de zon nog op is.

Het guagua-netwerk is organisch en u hoeft niet door de hoofdstad te reizen. Het kan echter zijn dat u meerdere keren moet overstappen, aangezien de guaguas meestal maar twee grote steden met elkaar verbinden.

Caribe-rondleidingen, gevestigd in de hoofdstad, is het grootste busbedrijf en bestrijkt de meeste gebieden die niet goed worden bediend door andere "officiële" busmaatschappijen. In tegenstelling tot taxi's en gua-guas, worden Caribe Tour-tarieven bepaald op bestemming en zijn ze extreem goedkoop dankzij overheidssubsidies. Verwacht minder dan 250 pesos (Dom) of 10 USD te betalen voor langere reizen. Caribe Tour-bussen rijden meestal van 7 uur tot 4 uur (met vertrek ongeveer elke twee uur) en rijden door de meeste grote steden. Plan voor langere ritten een korte stop (10 minuten) voor koffie en lunch. De bussen zijn behoorlijk luxe, met films die tijdens de reis worden afgespeeld en airconditioning (die extreem koud kan zijn - neem een ​​trui mee). Een andere optie is de Metrobus, een beetje duurder bus bedrijf. De Metrobus bedient het noorden en oosten van het land. Het "onofficiële" Gua Gua-systeem bestrijkt bijna alle wegen op het eiland, wat resulteert in matige besparingen (als je het niet erg vindt om druk te zijn).

Kortom, het busvervoer door het hele land is comfortabel en goedkoop. De bussen zijn schoon, voorzien van airconditioning (breng een trui mee), spelen meestal een VHS-film en zijn vrij goedkoop, ze kosten niet meer dan 300 pesos voor een enkele reis door het land (minder dan $ 10).

Taxidiensten zijn beschikbaar, maar kunnen gevaarlijk zijn als er chauffeurs zonder vergunning bij betrokken zijn. In ieder geval is het het beste om een ​​gediplomeerde chauffeur te nemen en een prijs voor uw bestemming te onderhandelen voordat u vertrekt. Goede chauffeurs zijn vaak gemakkelijk te herkennen aan de rijbewijzen die ze om hun nek dragen, hun uniformen en hun schone voertuigen met airconditioning. Wanneer u een taxibedrijf belt, krijgt u een nummer dat u kunt bellen om uw chauffeur te controleren. Zorg ervoor dat uw chauffeur u bij het ophalen het juiste nummer doorgeeft, want "valse pick-ups" zijn vaak een opmaat voor diefstal.

Een andere optie is om een ​​tour te boeken bij een van de vele vertegenwoordigers van de meeste lokale hotels en resorts.

• Groter Santo Domingo
  De kosmopolitische hoofdstad en de omliggende stranden
• Oost-Dominicaanse Republiek
  Er zijn de beroemde all-inclusive hotels van Bavaro en Punta Cana, evenals de grote badplaatsen Casa de Campo en Cap Cana.
• Oost Cibao
  Een prachtige baai die vaak wordt omschreven als "paradijs op aarde".
• Westelijk Cibao
  De op een na grootste stad, de hoogste bergen in het Caribisch gebied en de populaire stranden aan de Atlantische kust.
• Ten zuiden van de Dominicaanse Republiek
  De meest geïsoleerde regio van het land, bijna onaangetast door toerisme, met een uniek landschap en wilde dieren.

• Santo Domingo - Hoofdstad.
• Higüey
• Juan Dolio
• Puerto Plata
• Punta Cana
• San Pedro de Macoris
• Santa Barbara de Samaná
• Santiago de los Caballeros
• sosua
• San Juan-rivier
• La Romana – 3e grootste stad
• Hallo Adrianna-eiland

• Bayahibe
• Bonao dorp uitgesloten
• Cabarete
• Constance
• Dominicus
• Jarabacoa
• Las Terrenas
• Las Galeras
• Brood
• Bahia de las Aguilas
• Playa Bonita – een exclusieve strook strand, populair bij Europeanen en veeleisende Amerikanen.

Eten in de Dominicaanse Republiek is typisch Caribisch, met veel tropisch fruit, rijst, bonen en zeevruchten. De meeste maaltijden in restaurants kosten 16% extra belasting plus 10% service: het is gebruikelijk om 10% extra te laten voor zeer goede service.

• Bier: President, Brahma, Bohemen
• Rum: Brugaal, Barcelona, Bermudez, Macorix, Siboney, Punta Cana.
• Mama Juana: een mengsel van schillen en kruiden gedrenkt in rum, rode wijn en honing.

Daarnaast worden ook andere geïmporteerde dranken te koop aangeboden, in ieder geval in de steden, maar niet per se op het platteland.

Drink geen kraanwater! Zelfs in de meest landelijke gebieden koken mensen hun water of kopen flessenwater. Het is niet aan te raden om salades of ander voedsel te eten dat met kraanwater gewassen kan worden. IJs is ook een slecht idee, behalve in luxe hotels en restaurants (die ijs maken van flessenwater). Als u van plan bent om tijdens een langer verblijf te koken of af te wassen, is het een goed idee om alles voor gebruik af te spoelen met flessenwater of gekookt water.

Een van de beste plekken om te winkelen in de koloniale wijk van Santo Domingo is Calle El Conde, een openluchtwinkelcentrum van enkele blokken lang. Hier vind je alles van straatverkopers (er eten is niet aan te raden) tot merkkleding tegen extreem lage prijzen. Er zijn een aantal erg leuke openluchtrestaurants die geweldige plekken zijn om mensen te kijken en Presidente te drinken (hun populairste bier).

Overdag zijn er ook enkele toeristenwinkels waar je goedkope cadeaus voor het gezin thuis kunt kopen, waaronder authentieke schilderijen en prachtige sieraden. Er is ook een zeer mooie sigarenwinkel aan het einde van het winkelcentrum, tegenover de kathedraal. Kleding daarentegen is meestal erg goedkoop en vaak van goede kwaliteit. Over de meeste prijzen valt te onderhandelen. Amerikaanse dollars worden op de meeste plaatsen geaccepteerd.

De dominicaans valuta is de Dominicaanse Peso (DOP). In februari 2016 was de wisselkoers 45.72 DOP voor de Amerikaanse dollar.

U kunt op luchthavens en havens uw Amerikaanse dollars en euro's in Dominicaanse peso's wisselen, maar de tarieven zijn niet erg hoog. U kunt het beste zo veel peso's meenemen als u nodig heeft en deze later op uw bestemming inwisselen of peso's opnemen bij een geldautomaat met uw creditcard of bankpas. Houd er rekening mee dat u uw Dominicaanse peso's in de meeste landen niet kunt omwisselen voor Amerikaanse dollars of euro's, dus doe dit voordat u vertrekt.

In meest steden vindt u een Banco Popular en een Scotiabank - hun geldautomaten laten opnames toe met Visa, Mastercard en Maestro. Ze stellen meestal een zeer lage limiet in, maar laten meerdere opnames tegelijk toe. Zelfs als het mogelijk is om rechtstreeks geld van de bank op te nemen, zullen de meesten deze optie categorisch weigeren en u doorverwijzen naar hun geldautomaten. Als je geen Spaans spreekt en bereid bent om ruzie te maken met het personeel, moet je gehoorzamen (en daarom een ​​vergoeding betalen voor elke opname - tussen DOP 100 en DOP 200). Afhankelijk van het seizoen veranderen de limieten - in het hoogseizoen zijn de limieten hoger, in het laagseizoen zijn ze lager. Het is altijd een goed idee om een ​​waarde te proberen die eindigt op 900 als de 1000 niet werkt (bijv. als 4000 de limiet overschrijdt, probeer dan eerst 3900 voordat u 3000 probeert).

• 1 januari: nieuwjaar
• 6 januari: Driekoningen (Dia de Reyes)
• 21 januari: Onze Lieve Vrouw van Altagracia
• 26 januari: Duarte's verjaardag
• 27 februari: Onafhankelijkheidsdag
• 25 maart: Goede Vrijdag (varieert elk jaar)
• 1 mei: Dag van de Arbeid
• 26 mei: Corpus Christi (varieert elk jaar)
• 28 mei: Moederdag
• 16 augustus: Restaurantdag
• 24 september: Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid (Nuestra Señora de las Mercedes)
• 6 november: Dag van de Grondwet
• 25 december: eerste kerstdag

Dominicanen zijn vriendelijke en rustige mensen. Pogingen om Spaans te spreken zijn een goed teken van respect voor de lokale bevolking. Wees beleefd, toon respect en doe je best om de taal te spreken en je wordt vriendelijk behandeld.

Vermijd praten over Haïti. Hoewel de betrekkingen zijn verbeterd, koesteren veel Dominicanen, vooral de oudere generaties, wrok jegens Haïtianen. Santo Domingo werd een groot deel van de 19e eeuw binnengevallen en bezet door Haïti, en de Dominicaanse Republiek vocht in feite haar eerste onafhankelijkheidsoorlog tegen Haïti, niet tegen Spanje, waarna de Dominicaanse Republiek nog een aantal invasies van haar buurland onderging.

De dictatuur van Trujillo heeft in de jaren dertig tienduizenden Haïtianen afgeslacht, wat de wrok tussen de twee naties aanwakkerde. Tegenwoordig wonen ongeveer een miljoen Haïtianen (een groot aantal gezien de kleine populaties van beide landen) in de Dominicaanse Republiek, de meeste illegaal. De mening van sommige Dominicanen ten opzichte van illegale immigranten uit Haïti is vergelijkbaar met de houding van sommige Amerikanen ten opzichte van illegale Mexicaanse immigranten, met dit verschil dat de Dominicaanse Republiek, in tegenstelling tot de Verenigde Staten, een klein land is, arm naar wereldstandaarden, maar nog steeds veel rijker en stabieler dan Haïti. Bendeoorlogen kunnen uitbreken langs de grens, dus blijf veilig en wees gevoelig.

Desalniettemin blijven de problemen zeer complex en vinden Dominicanen hun positie vaak verkeerd begrepen door buitenlanders. De Dominicaanse Republiek was bijvoorbeeld het eerste land dat Haïti te hulp schoot tijdens de aardbeving van 2010 en deed indrukwekkende inspanningen om zijn buurland te helpen tijdens deze crisis. Dit toont aan dat ondanks hun historische, taalkundige, religieuze, culturele en etnische verschillen, Haïtianen en Dominicanen elkaar nog steeds zien als broederlijke maar trots onafhankelijke naties.

Bij een verblijf in luxe resorts of andere plekken in de Dominicaanse Republiek is het aan te raden voor de meeste diensten fooi te geven. De Dominicaanse Republiek is nog steeds een vrij arm land en het geven van fooien aan de mensen die je dienen helpt hen om hun soms moeilijke economische situatie te verbeteren.

De cultuur en gebruiken van het Dominicaanse volk hebben een Europese culturele basis, beïnvloed door Afrikaanse en inheemse Taíno-elementen; cultureel gezien is de Dominicaanse Republiek een van de meest Europese landen in Spaans Amerika, samen met Puerto Rico, Cuba, centraal Chili, Argentinië en Uruguay.

Europese, Afrikaanse en Taino culturele elementen zijn duidelijk zichtbaar in de keuken, architectuur, taal, familiestructuur, religie en muziek. Veel Arawak/Taíno-namen en -woorden worden gebruikt in alledaagse gesprekken en voor veel voedsel dat afkomstig is uit de Dominicaanse Republiek.

De architectuur van de Dominicaanse Republiek vertegenwoordigt een complexe mix van verschillende culturen. De diepgaande invloed van Europese kolonisten is het duidelijkst in het hele land. Deze stijl, gekenmerkt door sierlijke ontwerpen en barokke structuren, is vooral zichtbaar in de hoofdstad Santo Domingo, de thuisbasis van de eerste kathedraal, het kasteel, het klooster en het fort in Amerika, gelegen in de koloniale zone van de stad, een gebied dat door Unesco. De motieven zijn terug te vinden in de villa's en gebouwen van het land. Het is ook te zien op gebouwen met gestuukte buitenkant, gebogen deuren en ramen en rode pannendaken.

De inheemse volkeren van de Dominicaanse Republiek hebben ook een grote invloed gehad op de architectuur van het land. De Taíno-bevolking was sterk afhankelijk van mahonie en guano (gedroogde palmbladeren) om ambachten, kunst, meubels en huizen te maken. Door het gebruik van klei, rieten daken en mahonie, gaven ze de gebouwen en het meubilair dat ze bevatten een natuurlijke uitstraling die perfect opging in de omgeving van het eiland.

Meer recentelijk, met de opkomst van het toerisme en de toenemende populariteit van de Dominicaanse Republiek als Caribische vakantiebestemming, zijn architecten in het land begonnen met het toepassen van geavanceerde ontwerpen die luxe benadrukken. Een architecturale speeltuin, villa's en hotels implementeren nieuwe stijlen en bieden nieuwe interpretaties van het oude. Deze nieuwe stijl heeft vereenvoudigde, hoekige hoeken en grote ramen die buiten- en binnenruimten samenvoegen. Net als de cultuur als geheel, putten hedendaagse architecten uit de rijke geschiedenis en diverse culturen van de Dominicaanse Republiek om iets nieuws te creëren. Als je naar moderne villa's kijkt, kun je elke combinatie van de drie hoofdstijlen vinden: een villa kan een modernistisch hoekig ontwerp hebben, boogramen in Spaanse koloniale stijl en een traditionele Taino-hangmat op het slaapkamerbalkon.

De Dominicaanse keuken is overwegend Spaans, Taino en Afrikaans. De typische keuken lijkt veel op die van andere Latijns-Amerikaanse landen, maar veel van de namen van de gerechten zijn anders. Een van de ontbijtgerechten bestaat uit eieren en mangu (gekookte en gepureerde bakbananen). In hartelijkere versies, mangu wordt vergezeld van gebakken vlees (meestal Dominicaanse salami) en/of kaas. Zoals in de Spaanse traditie is de lunch meestal de grootste en belangrijkste maaltijd van de dag. Het bestaat meestal uit rijst, vlees (kip, rund, varken of vis), bonen en een portie salade. "La Bandera" (letterlijk "de vlag") is het meest populaire lunchgerecht; het bestaat uit vlees en rode bonen op witte rijst. sancocho is een stoofpotje dat vaak gemaakt wordt met zeven verschillende soorten vlees.

De maaltijden zijn, zoals in elk ander land, meestal verdeeld over drie gangen, verspreid over de dag. Er is een ontbijt, dat geserveerd kan worden van 8 tot 9 uur. Dan is er de lunch, die meestal de zwaarste maaltijd van de dag is en meestal stipt om 12 uur wordt geserveerd. De laatste maaltijd van de dag, het diner, wordt meestal rond 5 of 30 uur geserveerd.

Maaltijden geven de voorkeur aan vlees en zetmeel boven zuivelproducten en groenten. Veel gerechten worden bereid met sofrito, een mengsel van lokale kruiden gebruikt om vlees te bedruipen en gebakken om de volle smaak van het gerecht naar voren te brengen. Over de hele zuidelijke centrale kust is bulgur of volkoren een hoofdingrediënt in quipes or type (bulgursalade). Andere Dominicaanse favorieten zijn varkenszwoerd, yuca, casabe, cupcakes (empanada's), zute aardappel, jam, pastelkleuren en hoja, chimichurris en tostones.

Dominicanen genieten arroz met leche (or arroz condulce), bizcocho dominicaans (Dominicaanse taart), habischhuelas advies, vlaai, Frio Frio (sneeuwkegel), dulce de leche en kan (rietsuiker). Drankjes die Dominicanen graag drinken zijn morir soñando, rum, bier, mama Juana, batida (smoothie), jugos naturales (vers geperst fruitsap), mabi, koffie en chaca (ook gekend als mais caqueao/casqueado, maïs adviseren en mais con leche), de laatste alleen in de zuidelijke provincies van het land, zoals San Juan.

Muzikaal staat de Dominicaanse Republiek bekend om de wereldwijd populaire muziekstijl en -genre bekend als merengue, een levendige en snelle vorm van ritme- en dansmuziek met een tempo van ongeveer 120 tot 160 slagen per minuut (hoewel dit varieert), gebaseerd op muzikale elementen zoals drums, koperblazers, snaarinstrumenten en accordeon, evenals enkele specifieke elementen naar de Spaanstalige Caraïben, zoals de trommel en guira.

De gesyncopeerde ritmes gebruiken Latijnse drums, koperblazers, bas en piano of keyboard. Tussen 1937 en 1950 werd merenguemuziek internationaal verspreid door Dominicaanse groepen zoals Billo's Caracas Boys, Chapuseaux en Damiron "Los Reyes del Merengue", Joseito Mateo en anderen. Radio, televisie en internationale media hebben het verder gepopulariseerd. Enkele bekende merengue-artiesten zijn Wilfrido Vargas, Johnny Ventura, singer-songwriters Los Hermanos Rosario, Juan Luis Guerra, Fernando Villalona, ​​Eddy Herrera, Sergio Vargas, Toño Rosario, Milly Quezada en Chichí Peralta.

Merengue werd populair in de Verenigde Staten, vooral aan de oostkust, in de jaren tachtig en negentig, toen veel Dominicaanse artiesten die in de Verenigde Staten (vooral New York) woonden, begonnen op te treden in de Latijnse clubscene en airplay op de radio kregen. Onder hen waren Victor Roque y La Gran Manzana, Henry Hierro, Zacarias Ferreira, Aventura en Milly Jocelyn Y Los Vecinos. De opkomst van bachata, evenals de toename van het aantal Dominicanen die onder andere Latino-groepen in New York, New Jersey en Florida wonen, droeg bij aan de algemene groei van de populariteit van Dominicaanse muziek.

Bachata, een muziek- en dansvorm die zijn oorsprong vindt op het platteland en in de buitenwijken van de Dominicaanse Republiek, is de laatste jaren erg populair geworden. De thema's zijn vaak romantisch; Vooral verhalen over liefdesverdriet en verdriet komen veel voor. In feite was de oorspronkelijke naam van het genre uit elkaar vallen ("bitterheid", of "bittere muziek", of bluesmuziek) tot de meer dubbelzinnige (en neutrale) term bachata werd populair. Bachata is voortgekomen uit de pan-Latijns-Amerikaanse romantische stijl genaamd bolero, waarop het is nog steeds nauw verwant. Na verloop van tijd werd het beïnvloed door de merengue en een verscheidenheid aan Latijns-Amerikaanse gitaarstijlen.

Palo is een Afro-Dominicaanse heilige muziek die overal op het eiland te vinden is. De trommel en de menselijke stem zijn de belangrijkste instrumenten. De palo wordt gespeeld bij religieuze ceremonies - meestal op de religieuze feesten van de heiligen - maar ook bij seculiere vieringen en speciale gelegenheden. Het heeft zijn wortels in de Congo-regio van West-Centraal-Afrika, maar de melodieën zijn gekleurd met Europese invloeden.

Salsamuziek geniet grote populariteit in het land. Eind jaren zestig speelden Dominicaanse muzikanten als Johnny Pacheco, de bedenker van de groep Fania All Stars, een belangrijke rol in de ontwikkeling en popularisering van het genre.

Dominicaanse rock is ook populair. Veel, zo niet de meeste, artiesten zijn gevestigd in Santo Domingo en Santiago.

Enkele van de belangrijkste symbolen van de Dominicaanse Republiek zijn de vlag, het wapen en het volkslied getiteld Nationaal volkslied. De vlag heeft een groot wit kruis dat hem in vier delen verdeelt. Twee kwarten zijn rood en twee zijn blauw. Het rood staat voor het bloed dat door de bevrijders is vergoten. Het blauw staat voor Gods bescherming van de natie. Het witte kruis symboliseert de strijd van de bevrijders om een ​​vrije natie achter te laten voor toekomstige generaties. Volgens een andere interpretatie staat het blauw voor de idealen van vooruitgang en vrijheid, terwijl het wit symbool staat voor vrede en eenheid onder de Dominicanen.

In het midden van het kruis staat het Dominicaanse wapen, in dezelfde kleuren als de nationale vlag. Het wapen toont een rood, wit en blauw schild gedrapeerd met een vlag, een Bijbel, een gouden kruis en pijlen; het schild is omgeven door een olijftak (links) en een palmtak (rechts). De Bijbel staat traditioneel voor waarheid en licht. Het gouden kruis symboliseert de verlossing uit de slavernij en de pijlen symboliseren nobele soldaten en hun militaire trots. Op een blauw lint boven het schild staat "Dios, Patria, Libertad" (wat "God, land, vrijheid" betekent). Een rode band onder het schild leest "República Dominicana" (Dominicaanse Republiek). Van alle vlaggen ter wereld is de afbeelding van een Bijbel uniek voor de Dominicaanse vlag.

De nationale bloem is de Bayahibe-roos en de nationale boom is het West-Indische mahonie. De nationale vogel is de Cigua Palmera of Palmkeel (“Dulus dominicus”).

De Dominicaanse Republiek viert Dia de la Altagracia op 21 januari ter ere van haar patroonheilige, Duarte-dag op 26 januari ter ere van een van haar grondleggers, Onafhankelijkheidsdag op 27 februari, Restauratiedag op 16 augustus, Virgen de las Mercedes op 24 september en Dag van de Grondwet op 6 november.

De Dominicaanse Republiek is over het algemeen een veilig land. Hoewel de grote steden Santo Domingo en Santiago de opkomst van een welvarende middenklasse en een bouwhausse hebben gezien en een hoog niveau van kosmopolitisme hebben bereikt, is de Dominicaanse Republiek nog steeds een derdewereldland en is armoede nog steeds endemisch, dus u moet neem voorzorgsmaatregelen met gezond verstand:

• Probeer te voorkomen dat u alleen in steden reist, want overvallen komen vrij vaak voor.
• Er zijn maar weinig straten verlicht in het donker, zelfs in de hoofdstad Santo Domingo. Degenen die verlicht zijn, zijn onderhevig aan regelmatige stroomuitval.
• Wilde honden komen in het hele land veel voor, maar negeren mensen grotendeels (het wordt niet aanbevolen om deze honden te voeren, omdat dit agressief gedrag kan veroorzaken).
• Westerse reizigers dienen zich nonchalant te kleden en ringen en andere sieraden af ​​te doen buiten toeristische bestemmingen, maar de gebruikelijke toeristische bestemmingen, vooral de duurdere en luxere hotels en gebieden, zijn erg veilig.
• Aangezien sekstoerisme heel gebruikelijk is in de provincie Puerto Plata, loopt u het risico lastig gevallen te worden door jonge mannen of vrouwen die u "diensten" proberen aan te bieden. Een krachtig 'nee' is voldoende. De meerderjarigheid is 18 jaar en toeristen die seks hebben met minderjarigen kunnen ook door hun land van herkomst worden vervolgd.
• Er is geen wet die de maximale hoeveelheid alcohol voorschrijft die vóór het rijden mag worden genuttigd. Voor beroepschauffeurs geldt echter een grens van 0.05%. Wees voorzichtig met voertuigen, vooral 's avonds laat, wanneer het veel waarschijnlijker is dat de bestuurder dronken is. Het is illegaal voor toeristen en bezoekers om onder invloed van alcohol te rijden, en behalve dat het een slecht idee is, kun je er ook voor beboet worden.

Het niveau van professionaliteit van de nationale politie is enigszins twijfelachtig. Om de inkomsten uit toerisme te beschermen, heeft de regering de Politur of "Toeristenpolitie" opgericht om de veiligheid van buitenlandse toeristen te waarborgen. Reizigers dienen bij problemen contact op te nemen met dit bureau, aangezien de respons veel positiever zal zijn dan bij de nationale politie.

Malaria kan een zeldzaam probleem in de buurt van tropische bossen als reizigers geen beschermende maatregelen nemen, zoals muggenspray. Er zijn de afgelopen 8 jaar geen gevallen gemeld in toeristische gebieden. Raadpleeg voor vertrek zeker een arts.

Er is een risico van knokkelkoorts en chikungunya-koorts, die worden overgedragen door muggen die overdag en op bepaalde tijden van het jaar steken. Er is geen vaccin beschikbaar, dus dat is het wel aangeraden om een ​​muggenspray te gebruiken.

De meeste lokale voedingsmiddelen, waaronder vlees, fruit en groenten, zijn veilig om te eten.

Bezoekers moeten echter niet het lokale water drinken en zich houden aan flessenwater of andere dranken. Het is belangrijk dat bezoekers gehydrateerd blijven in het hete, vochtige klimaat.

Zonnebrand en zonnevergiftiging vormen een groot risico. De zon is hier erg fel. Gebruik minimaal een zonnebrandcrème met SPF 30. Beperk blootstelling aan de zon.

De prevalentie van hiv/aids onder volwassenen in het land is 2.0%of 1 in 50 volwassenen, bijna drie keer die van de Verenigde Staten. Oefen veilige seks.