Georgië is een land met een rijke geschiedenis en ongeëvenaard in natuurlijke schoonheid. Archeologen hebben het vroegste bewijs gevonden van het maken van wijn (7000-5000 v. Chr.) in Georgië, evenals de overblijfselen van de oudste (1.8 miljoen jaar) mensachtigen die buiten Afrika zijn ontdekt. Helaas krijgen we in het Westen heel weinig blootstelling aan dit gebied tussen de Zwarte en de Kaspische oceaan. Dit is echter snel aan het veranderen.

Georgiërs zijn geen Russen, Turken of Perzen, en ze hebben geen etnische banden met iemand anders. Er zijn echter hypothesen dat Georgiërs verwant zijn aan Basken, Corsicanen en Noord-Kaukasiërs. Georgië is een multi-etnische staat; de Kartveli zijn de grootste etnische groep, maar andere belangrijke Georgische etnische groepen zijn de Mingreli, Laz en Svan (die allemaal Georgische talen spreken die verschillen van de nationale taal, Kartuli). Georgisch is een aparte taalgroep, los van Indo-Europese of Semitische talen. Al eeuwenlang zijn Georgiërs verwikkeld in conflicten met 's werelds machtigste rijken (Mongools, Perzisch, Ottomaans, Russisch, enzovoort). Deze kleine natie werd vele malen aangevallen en vernietigd. Georgiërs daarentegen zijn er al meer dan 9,000 jaar in geslaagd hun culturele en traditionele identiteit te behouden. Het landschap is dicht versterkt met historische torenmuren, waarvan er verschillende oude kerken (waaronder een van de oudste van de christenheid) en kloosters bevatten.

Met de prediking van St. Nino van Cappadocië werd het christendom in de eerste eeuw naar Georgië gebracht en werd het de officiële nationale staatsgodsdienst in het midden van de vierde eeuw (Georgië was het derde land dat het christendom omarmde, na Armenië en Ethiopië). Het Georgische kruis is gemakkelijk te herkennen omdat het door St. Nino is gemaakt van druivenranken en haar eigen haar. Als gevolg hiervan spelen de druif en de wijnstok een belangrijke rol in de Georgische iconografie.

Georgiërs zouden als gevolg van hun bekering tot het christendom (Turkije en Perzië in het zuiden) een historische culturele neiging hebben naar het Westen in plaats van naar de moslims in het gebied. Hoe dan ook, de Georgische cultuur bevindt zich op een kruispunt van beschavingen. Zijn cultuur en gewoonten zijn het resultaat van de invloed van zijn buren en van zijn eigen specifieke beschaving.

Georgië stond tijdens de Sovjetperiode bekend als de "Riviera van de Sovjet-Unie" en was beroemd om zijn eten en wijn. Russen houden misschien van wodka, maar de Sovjet-aristocratie gaf de voorkeur aan Georgische wijnen. Georgië overspoelde de Russische markten met thee, wijn en fruit van hoge kwaliteit tijdens de Sovjetperiode. Vooral de Georgische kust van de Zwarte Zee (Abchazië en Adzjarië), heeft subtropisch weer en mooie stranden (stel je voor dennenbomen en bergen die de kustlijn bedekken).

Georgië, aan de periferie van de Sovjet-Unie, droeg ook aanzienlijk bij aan de ineenstorting van de Sovjet-Unie via nationalistische eisen voor onafhankelijkheid (en de Georgiërs hebben eerder de ontbinding van rijken gekatalyseerd). Georgië, gelegen op het kruispunt van Oost-Europa en westelijke delen van Azië, diende als een van de belangrijkste routes van de Zijderoute en speelt tegenwoordig een cruciale geopolitieke rol. Het is de afgelopen jaren steeds belangrijker geworden als strategisch doorvoerland, met essentiële olie- en gaspijpleidingen die Azerbeidzjan via Turkije met Europa verbinden.

Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie is dit geweldige land nog steeds in transitie. Gespannen banden met Rusland (en groeiende goodwill met de Verenigde Staten en de Europese Unie) hebben ertoe geleid dat Rusland zijn markten heeft gesloten voor Georgische goederen, wat een negatieve invloed heeft op de Georgische economie. Rusland heeft sinds 2006 de grens met Georgië geblokkeerd, en de bondgenoten van Rusland, de separatistische gebieden Zuid-Ossetië en Abchazië, hebben ook hun grenzen met Georgië gesloten en hebben sindsdien een streng economisch embargo gehandhaafd. In 2008 raakte het land in oorlog met Rusland over Zuid-Ossetië, wat ertoe leidde dat Georgië 17 procent van zijn grondgebied verloor, Rusland diplomatiek de beide separatistische regio's Zuid-Ossetië en Abchazië erkende, en de diplomatieke betrekkingen met Rusland, die een ernstige economische impact. Ondanks het feit dat de strijd van de naties aanzienlijke vijandigheid en zelfs haat heeft veroorzaakt, veracht de meerderheid van de Georgiërs de Russische regering, maar staat ze positief tegenover gewone Russen.

Georgiërs hebben zeer sterke tradities van gastvrijheid, ridderlijkheid en persoonlijke eernormen. Ze denken dat bezoekers door God gestuurd zijn. Van alle kwaliteiten wordt vriendschap het meest gewaardeerd. Het wordt herdacht in Shota Rustaveli's 12e-eeuwse nationale epos, The Knight in the Tiger's Skin ("" of "Vepkhistqaosani"), waar de waarde van een persoon wordt bepaald door de diepte van zijn vriendschappen. Georgiërs zijn sterk, gepassioneerd en fel onafhankelijk, maar ze zijn nauw met elkaar verbonden door een gemeenschappelijk gevoel bij een grotere Georgische familie te horen. Vrouwen staan ​​in hoog aanzien in de samenleving en worden met ridderlijke eerbied behandeld. Het monument van de Moeder van Georgië (kartlis deda), dat oprijst in de heuvels boven Tbilisi, vertegenwoordigt waarschijnlijk het nationale karakter: in haar linkerhand houdt ze een kom wijn waarmee ze haar vrienden verwelkomt, terwijl ze in haar rechterhand een zwaard getrokken tegen haar vijanden.

Georgië, met een oppervlakte van 67,900 km2, ligt in de zuidelijke Kaukasus tussen de breedtegraden 41° en 44° N en 40° en 47° E. (26,216 sq mi). Het is een heuvelachtig land. De Likhi Range verdeelt het land in twee delen, een in het oosten en een in het westen. Historisch gezien stond het westelijke plateau van Georgië bekend als Colchis, terwijl het oostelijke plateau bekend stond als Iberia. Bergen scheiden ook het noordelijke deel van Svaneti van de rest van Georgië vanwege de gecompliceerde geografische ligging.

De noordelijke grens van Georgië wordt gevormd door het gebergte van de Grote Kaukasus. De belangrijkste routes die Russisch grondgebied binnenkomen, gaan via de Roki-tunnel tussen Shida Kartli en Noord-Ossetië, evenals de Darial-kloof (in de Georgische regio Khevi). Omdat het het enige rechte pad over het Kaukasusgebergte is, was de Roki-tunnel van cruciaal belang voor het Russische leger tijdens het conflict in Zuid-Ossetië in 2008. De zuidelijke grens van het land wordt gevormd door de Kleine Kaukasus. Het gebergte van de Grote Kaukasus is veel hoger in hoogte dan het gebergte van de Kleine Kaukasus, met de hoogste toppen van meer dan 5,000 meter (16,404 voet) boven zeeniveau.

Mount Shkhara is de hoogste berg van Georgië op 5,068 meter (16,627 voet), terwijl de berg Janga (Dzhangi-Tau) de op een na hoogste is op 5,059 meter (16,598 voet). Mount Kazbek, op 5,047 m (16,558 ft), Shota Rustaveli, op 4,860 m (15,945 ft), Tetnuldi, op 4,858 m (15,938 ft), Mount Ushba, op 4,700 m (15,420 ft) en Ailama, op 4,547 m (14,918 voet). Alleen Kazbek is van vulkanische oorsprong onder de hierboven genoemde pieken. Talrijke gletsjers domineren het gebied tussen Kazbek en Shkhara (ongeveer 200 km (124 mijl) langs de Main Kaukasus Range). Georgië is de thuisbasis van ongeveer een derde van de 2,100 gletsjers van de Kaukasus.

De bergen van de Kleine Kaukasus zijn de heuvelachtige (hoogland) regio's van Zuid-Georgië die via de Likhi-bergketen verbonden zijn met de bergketen van de Grote Kaukasus. Het gebergte van de Kleine Kaukasus, dat parallel loopt aan de Grote Kaukasus, en het vulkanische hoogland van Zuid-Georgië, dat direct ten zuiden van het gebergte van de Kleine Kaukasus ligt, zijn twee verschillende subregio's van het gebied.

Het gebied als geheel bestaat uit verschillende, met elkaar verbonden bergketens (meestal van vulkanische oorsprong) en plateaus met hoogtes die niet hoger zijn dan 3,400 meter (11,155 voet). Het vulkanische plateau van Javakheti, meren zoals Tabatskuri en Paravani, mineraalwater en warmwaterbronnen zijn allemaal prominente kenmerken van de regio. De rivieren Rioni en Mtkvari zijn belangrijke rivieren in Georgië. Het vulkanische hoogland van Zuid-Georgië is een jong en onstabiel geologisch gebied met sterke seismische activiteit dat enkele van de grootste aardbevingen van Georgië heeft meegemaakt.

De Krubera-grot is 's werelds diepste bekende grot. Het is gelegen in Abchazië, in het Arabika-massief van het Gagra-gebergte. In 2001 vestigde een Russisch-Oekraïens team het wereldwijde diepterecord van een grot van 1,710 meter (5,610 voet). Toen een Oekraïens team in 2,000 voor het eerst in de geschiedenis van de speleologie de barrière van 6,562 meter (2004 ft) bereikte, werd de doorgedrongen diepte bij elk van de drie reizen vergroot. Het CAVEX-team ontdekte in oktober 2005 een onontdekt deel van de grot, waardoor de bekende diepte van de grot toenam. Deze reis bevestigde de gerapporteerde diepte van de grot van 2,140 meter (7,021 voet).

Het klimaat van Georgië is zeer gevarieerd, vooral gezien de kleine omvang van het land. Er zijn twee grote klimaatzones, die ongeveer overeenkomen met de oostelijke en westelijke regio's van het land. Het gebergte van de Grote Kaukasus matigt de temperatuur in Georgië en beschermt het land tegen het binnendringen van koudere luchtmassa's uit het noorden. De Kleine Kaukasus-bergen beschermen het gebied tegen de effecten van droge, hete luchtmassa's uit het zuiden.

Een groot deel van West-Georgië ligt aan de noordelijke rand van de vochtige subtropische zone, met jaarlijkse neerslag variërend van 1,000 tot 4,000 mm (39.4 tot 157.5 inch). Neerslag is over het algemeen gelijkmatig verdeeld over het jaar, maar het kan vooral zwaar zijn tijdens de herfstmaanden. De temperatuur van de regio varieert aanzienlijk met de hoogte, en hoewel de meeste laaggelegen delen van West-Georgië over het algemeen het hele jaar door warm zijn, hebben de uitlopers en hogere gebieden (inclusief zowel de Grote als de Kleine Kaukasus) koude, regenachtige zomers en sneeuwrijke winters (sneeuwbedekking). in veel regio's vaak meer dan 2 meter bedraagt). Ajaria is het natste gebied van de Kaukasus, met het Mt.Mtirala-regenwoud ten oosten van Kobuleti dat jaarlijks ongeveer 4,500 mm (177.2 inch) neerslag ontvangt.

Oost-Georgië heeft een klimaat dat varieert van vochtig subtropisch tot continentaal. Weerpatronen in het gebied worden beïnvloed door zowel droge Kaspische luchtmassa's uit het oosten als vochtige luchtmassa's uit de Zwarte Zee uit het westen. De doorgang van vochtige luchtmassa's uit de Zwarte Zee wordt vaak belemmerd door bergketens (Likhi en Meskheti) die de oostelijke en westelijke helften van het land verdelen. De jaarlijkse neerslag is veel lager dan in het westen van Georgië, variërend van 400-1,600 mm (15.7-63.0 inch).

Lente en herfst zijn vaak de natste maanden, terwijl winter en zomer meestal de droogste zijn. De zomers in het grootste deel van Oost-Georgië zijn heet (vooral in laaggelegen gebieden), terwijl de winters behoorlijk koud zijn. Hoogte, zoals in de westelijke regio's van het land, is essentieel in het oosten van Georgië, waar de klimatologische omstandigheden boven de 1,500 meter (4,921 voet) veel koeler zijn dan op laaggelegen plaatsen. Zelfs in de zomer hebben gebieden van meer dan 2,000 meter (6,562 voet) vaak te maken met vorst.

Georgiërs passen, net als andere oorspronkelijke blanke volkeren, niet in een van de belangrijkste etnische groepen van Europa of Azië. Georgisch, de meest gesproken Kartveliaanse taal, is noch Indo-Europees, Turks of Semitisch. De moderne Georgische of Kartveliaanse natie wordt verondersteld te zijn ontstaan ​​uit de vereniging van inheemse, autochtone mensen met immigranten die in de verre oudheid vanuit Anatolië naar de Zuid-Kaukasus migreerden.

Etnische Georgiërs zijn goed voor ongeveer 86.8 procent van de huidige bevolking van Georgië van 3,713,804 mensen (telling van 2014). Abchaziërs, Armeniërs, Assyriërs, Azerbeidzjanen, Grieken, Joden, Kists, Osseten, Russen, Oekraïners, Yezidi's en anderen behoren tot de verschillende etnische groepen. Georgische joden zijn een van 's werelds oudste joodse groepen. Georgië had vroeger een grote etnische Duitse bevolking, maar de meeste Duitsers werden na de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd.

Georgië had 341,000 etnische Russen, of 6.3 procent van de bevolking, 52,000 Oekraïners en 100,000 Grieken volgens de volkstelling van 1989. Sinds 1990 zijn 1.5 miljoen Georgiërs het land ontvlucht. Er wonen minstens een miljoen Georgiërs in Rusland, legaal of illegaal. Het netto migratiepercentage van Georgië, met uitzondering van Georgische burgers die in het buitenland wonen, is 4.54 procent. Desondanks wordt Georgië sinds zijn onafhankelijkheid bevolkt door immigranten van over de hele wereld. Volgens gegevens uit 2014 ontvangt Georgië de meerderheid van zijn immigranten uit Rusland, goed voor 51.6 procent van alle immigranten.

Na de ineenstorting van de Sovjet-Unie in het begin van de jaren negentig braken gewelddadige separatistische oorlogen uit in de autonome regio's Abchazië en Tschinvali. Veel Osseten in Georgië vluchtten, voornamelijk naar het Russische Noord-Ossetië. Aan de andere kant zijn sinds het uitbreken van de vijandelijkheden in Abchazië in 1990 meer dan 1993 Georgiërs de regio ontvlucht. Vanaf 150,000 is slechts een klein percentage van de Meschetische Turken die in 2008 met geweld werden geëvacueerd, teruggekeerd naar Georgië.

De Kartveliaanse taalfamilie, die Georgisch, Svan, Mingrelian en Laz omvat, komt het meest voor. De officiële talen van Georgië zijn Georgisch en Abchazisch, dat een officiële status heeft binnen het autonome grondgebied van Abchazië. Georgisch is de overheersende taal van 87.7% van de bevolking, de overige 6.2 procent spreekt Azerbeidzjaans, 3.9 procent Armeens, 1.2 procent Russisch en 1% spreekt andere talen.

Tegenwoordig volgt 83.4 procent van de bevolking het oosters-orthodoxe christendom, waarbij het grootste deel van deze volgelingen tot de Georgisch-orthodoxe kerk behoort. De Georgisch-orthodoxe kerk is een van 's werelds oudste christelijke kerken, met Sint-Andreas als apostolische stichter. Na de missionaire inspanningen van de heilige Nino van Cappadocië, werd het christendom in het eerste deel van de vierde eeuw aanvaard als de officiële religie van Iberia (het huidige Kartli, of Oost-Georgië). De kerk kreeg autocefalie in de vroege middeleeuwen, werd afgeschaft onder Russische heerschappij, hersteld in 1917 en volledig erkend door het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel in 1990.

Hoewel religieuze organisaties onafhankelijk zijn van de staat en iedereen recht heeft op religie, heeft de Georgisch-Orthodoxe Kerk een unieke positie die formeel wordt erkend in de Georgische grondwet en het concordaat van 2002.

Moslims (10.7 procent), Armeense christenen (2.9 procent) en rooms-katholieken behoren tot de religieuze minderheden in Georgië (0.5 procent). Andere religies werden opgeëist door 0.7 procent van de personen die in de volkstelling van 2014 waren geregistreerd, 1.2 procent weigerde of identificeerde hun religie niet, en 0.5 procent meldde helemaal geen religie.

De islam wordt vertegenwoordigd door Azerbeidzjaanse sjiitische moslims (in het zuidoosten), etnische Georgische soennitische moslims in Adzjarië, Laz-sprekende soennitische moslims en soennitische mescheten nabij de Turkse grens. Er zijn ook kleinere gemeenschappen van Griekse moslims (van Pontische Griekse afkomst) en Armeense moslims, die beiden afstammen van bekeerlingen uit het Ottomaanse tijdperk tot de Turkse islam uit Oost-Anatolië die zich in Georgië vestigden na de Kaukasische campagne van Lala Mustafa Pasha, wat resulteerde in de Ottomaanse verovering van het land in 1578. Georgische joden dateren uit de 6e eeuw voor Christus, hoewel hun aantal de afgelopen decennia is afgenomen als gevolg van de hoge immigratie naar Israël.

Ondanks Georgië's lange geschiedenis van religieuze vrede, hebben volgelingen van de uitgetreden orthodoxe priester Basil Mkalavishvili zich schuldig gemaakt aan religieuze discriminatie en geweld tegen 'niet-traditionele religies', zoals Jehovah's Getuigen.

Naast conventionele religieuze groeperingen heeft Georgië een aanzienlijke seculiere en niet-religieuze bevolking (0.5 procent), evenals een aanzienlijk aantal religieus verbonden mensen die hun religie niet actief praktiseren.

Georgisch en zijn verwante talen zijn een groot genoegen voor taalliefhebbers. Ze kunnen een nachtmerrie zijn voor alle anderen. Georgisch is een Kaukasische taal die geen verband houdt met andere talen die buiten Georgië worden gesproken, en staat bekend om zijn medeklinkers. Er zijn niet alleen veel, maar veel, zo niet de meeste, woorden beginnen met ten minste twee letters, en het is denkbaar om er maar liefst acht aan elkaar te knopen, zoals in gvprtskvni, metaforisch wat betekent "je zet ons af". Georgisch is een moeilijke taal om te leren vanwege de sterke clusters van medeklinkers en het unieke alfabet.

Iedereen die komt, moet proberen een paar Georgische of Russische woorden te leren. Oudere generaties, niet-Georgische burgers zoals Azeri's, Armeniërs, Abchaziërs, Osseten en anderen die het Georgisch niet vloeiend spreken (omdat Russisch verplicht was tijdens de Sovjetperiode, terwijl de lokale talen van elke Sovjetstaat dat niet waren) en dus Russisch gebruiken als een lingua franca, en leden van de elite (die waarschijnlijk meer Engels dan Russisch spreken). Russisch spreken is nuttig en wordt aangemoedigd in plaatsen met etnische minderheden, met name in Kvemo Kartli, waar etnische Azeri's 50% van de bevolking uitmaken, en Samtskhe-Javakheti, waar etnische Armeniërs 50% van de bevolking uitmaken.

Door Ruslands antagonisme kiest de jongere generatie er steeds vaker voor om Engels te leren. De toegang tot Engels onderwijs van hoge kwaliteit was beperkt in de provincie, maar veel scholen hebben onlangs Engelstalige instructeurs als moedertaal aangeworven, en Engels wordt snel een tweede taal in het hele land. Als je hulp nodig hebt, zoek dan naar jongere mensen die beter Engels spreken.

Ten slotte, met uitzondering van de metro van Tbilisi en een paar winkels, is de bewegwijzering in Georgië zelden tweetalig; niettemin zijn de meeste verkeersborden in zowel het Georgische als het Latijnse alfabet geschreven. Voor het begrijpen van verkeersborden, namen van winkels/restaurants en bushaltes is een basiskennis van het Georgische alfabet vereist. Degenen die geen Georgisch spreken, moeten een taalgids meenemen of met een gids gaan.

E-mailadres

Georgische postdiensten zijn praktisch onbestaande. Er zijn geen brievenbussen of thuisbezorgdiensten. Post komt niet bij de ontvangers thuis, maar ze worden geïnformeerd en moeten hun post ophalen bij een postkantoor. Postkosten zijn duur (3 GEL om naar een ander land te verzenden, vergeleken met 1 GEL in het naburige Armenië). Ansichtkaarten kosten 1 GEL in het hele land, wat ook duur is voor een ansichtkaart. De weinige overgebleven postkantoren van Georgian Post zijn slecht aangegeven en vaak gehuisvest in vervallen gebouwen.

Telefonisch

Georgia gebruikt GSM (900 MHz en 1800 MHz) voor mobiele telefoons en er zijn drie serviceproviders: Geocell (prepaid LaiLai-kaart), Magti en Telecom Georgia (twee prepaid-merken "Bali" en "Mono"). BeeLine en dekking . De eerste twee bieden uitstekende service en u zou uw telefoon op de meeste niet-bergachtige locaties moeten kunnen gebruiken als deze de bovengenoemde technologieën ondersteunt. Neem contact op met uw mobiele provider om te zien of ze roamingregelingen hebben met een van de Georgische providers. Geocell en Magti bieden beide UMTS/3G-service, waaronder videogesprekken en snelle data. Roaming is beschikbaar als u een UMTS-compatibele telefoon heeft. Het netwerk van Geocell biedt de meest betaalbare optie voor mobiel internet.

Internet

In Georgië zijn DSL- en glasvezelverbindingen beschikbaar. Er zijn twee serviceproviders: "Caucasus Online" en "Silknet".

Er is een gratis Wi-Fi-netwerk beschikbaar in heel Tbilisi. "Tbilisi Loves You" is de naam van het netwerk.

Door net

WLAN-service wordt aangeboden in grote hotels.

Internetcafés, ook wel 'internetclubs' genoemd in Tbilisi en Batumi, zijn populair en goedkoop, maar zijn zeldzaam in Koetaisi. Sommige etablissementen bieden hun klanten gratis wifi aan. In Tbilisi bieden tenminste alle hostels gratis, snelle wifi.

Archeologisch onderzoek toont aan dat Georgië al sinds de oudheid handel drijft met tal van landen en rijken, vanwege zijn ligging aan de Zwarte Zee en vervolgens de historische Zijderoute. Het Kaukasusgebergte is gedolven voor goud, zilver, koper en ijzer. Georgische wijnbereiding is een eeuwenoude traditie en een belangrijk onderdeel van de economie van het land. De natie heeft aanzienlijke waterkrachtbronnen. Vanwege het klimaat en de geografie van het land zijn landbouw en toerisme gedurende de hele moderne geschiedenis belangrijke economische sectoren in Georgië geweest.

Het grootste deel van de twintigste eeuw was de Georgische economie gebaseerd op het Sovjet-commando-economiemodel. Sinds de ineenstorting van de USSR in 1991 ondergaat Georgië ingrijpende structurele hervormingen om over te schakelen naar een vrijemarkteconomie. Georgië heeft, net als alle andere post-Sovjetlanden, een catastrofale economische ineenstorting doorgemaakt. De situatie werd verergerd door de burgeroorlog en militaire gevechten in Zuid-Ossetië en Abchazië. Zowel de landbouw als de industriële productie daalden. In 1994 was de bruto binnenlandse productie gedaald tot een kwart van wat het in 1989 was geweest. De eerste westerse financiële steun kwam in 1995, toen de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds Georgië een krediet van 206 miljoen dollar gaven en Duitsland 50 miljoen DM.

Sinds het begin van de eenentwintigste eeuw zijn merkbare positieve verbeteringen in de economie van Georgië waargenomen. De reële BBP-groei van Georgië overtrof in 2007 12%, waarmee het een van de snelst groeiende economieën in Oost-Europa is. Georgië werd door de Wereldbank uitgeroepen tot 's werelds grootste economische hervormer' omdat het in een jaar tijd van de 112e naar de 18e plaats ging in termen van gemak van zakendoen. In vergelijking met andere Europese landen heeft het land een hoge werkloosheid van 12.6 procent en een zeer laag mediaan inkomen.

De IMF-missie bestempelde de beperking van 2006 op de levering van Georgische wijn aan Rusland, een van de belangrijkste handelspartners van Georgië, als een 'externe schok'. Bovendien verhoogde Rusland de gasprijs voor Georgië. Rond dezelfde tijd beweerde de Nationale Bank van Georgië dat de aanhoudende inflatie in het land grotendeels werd veroorzaakt door externe factoren, zoals de economische blokkade van Rusland. [ Georgische functionarissen verwachtten dat het door het embargo in 2007 veroorzaakte tekort op de lopende rekening zou worden gecompenseerd door “verhoogde winsten in vreemde valuta, geproduceerd door de substantiële instroom van directe buitenlandse investeringen” en een toename van de inkomsten uit toerisme. Bovendien handhaaft de regering een sterke kredietwaardigheid voor effecten op de buitenlandse markt. Georgië raakt steeds meer betrokken bij het wereldwijde handelsnetwerk, waarbij in- en uitvoer in 10 respectievelijk 18% en 2006% van het BBP uitmaakten. Aardgas, olieproducten, machines en onderdelen, en transportmiddelen zijn de belangrijkste importproducten van Georgië.

Toerisme wordt een steeds belangrijker onderdeel van de Georgische economie. In 2006 gaven ongeveer een miljoen bezoekers $ 313 miljoen uit in het land. Georgië heeft volgens de regering 103 resorts in verschillende klimaatzones. Er zijn ongeveer 2,000 natuurlijke bronnen en meer dan 12,000 historische en culturele bezienswaardigheden, waarvan er vier zijn aangewezen als UNESCO-werelderfgoed (Bagrati-kathedraal in Kutaisi en het Gelati-klooster, historische monumenten van Mtskheta en Boven-Svaneti).

Georgië transformeert zichzelf in een internationale transportcorridor via de havens van Batumi en Poti, een oliepijpleiding van Bakoe naar Ceyhan via Tbilisi, de Baku-Tbilisi-Ceyhan-pijpleiding (BTC) en een parallelle gaspijpleiding, de South Caucasus Pipeline.

Sinds haar aantreden heeft de regering van Saakasjvili een aantal maatregelen genomen om de belastinginning te vergroten. In 2004 is onder meer een vlaktaks ingevoerd. Als gevolg hiervan zijn de begrotingsontvangsten verviervoudigd en is een voorheen aanzienlijk begrotingstekort omgeslagen in een overschot.

In 2001 was 54 procent van de bevolking arm, maar in 2006 was dat gedaald tot 34 procent. In 2005 was het gemiddelde maandelijkse gezinsinkomen 347 GEL (ongeveer $ 200). Volgens schattingen van 2013 is het nominale BBP van Georgië $ 15.98 miljard USD. De economie van Georgië verschuift van landbouw naar diensten (die momenteel 65 procent van het BBP uitmaken) (10.9 procent).

Op het gebied van telecommunicatie-infrastructuur staat Georgië op de tweede plaats van zijn buren in de Network Readiness Index (NRI) van het World Economic Forum – een indicator die wordt gebruikt om de mate van vooruitgang van een land op het gebied van informatie- en communicatietechnologie te bepalen. Georgië werd algemeen beoordeeld als 60e in de NRI-rating van 2014, een stijging ten opzichte van de 65e in 2013.

Alle visumvrije nationaliteiten mogen maximaal een jaar blijven. Afrikaanse en Aziatische nationaliteiten (met uitzondering van Oost-Timor) krijgen een meervoudig visum dat 30 dagen geldig is gedurende een periode van 120 dagen. Voor anderen is het visum 90 dagen geldig van een totaal van 180 dagen.

Onderdanen van de volgende landen en gebieden hebben geen visum nodig om Georgië te bezoeken voor een periode van een jaar (tenzij anders vermeld): Elke burger van de Europese Unie (mag ook binnenkomen met een identiteitskaart) Albanië Andorra, Antigua en Barbuda, Argentinië, Armenië, Australië, Azerbeidzjan, Bahama's, Bahrein, Barbados, Wit-Rusland, Belize, Bermuda, Bosnië en Herzegovina, Botswana, Brazilië, Britse Maagdeneilanden, Brunei, Canada, Kaaimaneilanden, Chili (90 dagen), Colombia, Costa Rica, Dominicaanse Republiek , Ecuador, El Salvador, Falklandeilanden, Gibraltar, Honduras, IJsland, Iran (45 dagen), Israël, Japan, Kazachstan, Koeweit, Kirgizië, Libanon, Liechtenstein, Maleisië, Mauritius, Mexico, Moldavië, Monaco, Montenegro, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Oman, Panama, Qatar, Rusland, Saint Vincent en de Grenadines, San Marino, Saoedi-Arabië, Servië, Seychellen, Singapore, Zuid-Afrika, Zuid-Korea, Zwitserland, Tadzjikistan, Thailand, Turkije (mag ook binnenkomen met ID-kaart), Turkmenistan, Turks- en Caicoseilanden, U nited Arabische Emiraten, Oekraïne, Verenigde Staten, Uruguay (90 dagen), Oezbekistan, Vaticaanstad.

Als u geen staatsburger bent van een van de volgende landen, kunt u online een visum verkrijgen via de e-Visa-site zonder een Georgische diplomatieke post of consulaat te bezoeken. De gebruikelijke kosten voor een 90-dagen, single-entry "regulier" toeristenvisum zijn 60 GEL of het equivalent daarvan. Een visum voor 90 dagen met dubbele binnenkomst (exclusief verkrijgbaar bij consulaten) kost 90 GEL.

Visa worden ook verleend in de officiële toegangspoorten van Georgië voor de weg en door de lucht (maar niet per spoor of over zee). Uitgifteprocessen zijn heel eenvoudig en kunnen in Georgische toegangspoorten meestal binnen enkele minuten worden voltooid, maar consulaten hebben een paar dagen nodig om te verwerken.

Onderdanen van Nauru, Nicaragua, Syrië en Venezuela komen niet in aanmerking voor een internetvisum en moeten in plaats daarvan een Georgische ambassade of consulaat bezoeken. Als ze echter een visum of een verblijfsvergunning hebben van een van de bovengenoemde landen, hebben ze geen visum nodig voor een verblijf van maximaal 90 dagen in een periode van 180 dagen, zolang ze hun visum/verblijfsvergunning overleggen bij de grens.

Houders van visa of verblijfsvergunningen van de EU/EFTA/Samenwerkingsraad van de Golf, grondgebieden van EU-landen, de Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Korea of ​​Israël hebben geen visum nodig voor maximaal 90 dagen in 180 dagen periode. Bij aankomst in Georgië moet het visum/verblijfsvergunning geldig zijn.

Hieronder volgen de internationale in- en uitgangen van Georgië. Visa worden alleen aangeboden in toegangspoorten voor de weg en in de lucht voor personen die ze nodig hebben.

Jarenlang was de grens met Rusland bij Zemo Larsi/Tsjertov Most, ten noorden van Kazbegi, alleen toegankelijk voor Georgiërs en Russen, tot 2006, toen Rusland deze voor iedereen (“tijdelijk”) blokkeerde. Verkhniy Lars (ерни арc) is de enige open grensovergang met Rusland. Het verstrekt geen visa.

Georgië beschouwt de overtochten vanuit Rusland naar Zuid-Ossetië (de Roki-tunnel) en Abchazië (de rivier de Psou tussen Gantiadi en Adler) als onwettig. Sommige bezoekers die Georgië binnenkwamen nadat ze Zuid-Ossetië of Abchazië waren binnengekomen vanuit Rusland, zijn beboet of gevangengezet. Anderen zijn zonder problemen weggekomen.

Het is mogelijk om Abchazië te bezoeken vanuit Georgië, maar het is niet mogelijk om Zuid-Ossetië vanuit Georgië te bezoeken.

Londen (bmi), Parijs (Georgian Airways), Wenen (Austrian Airlines), Warschau (LOT Airlines), Kiev (Georgian Airways), München (Lufthansa), Athene (Georgian Airways), Riga (airBaltic), Istanbul (Turkish Airlines) , en Praag hebben allemaal vluchten naar Tbilisi (Czech Airlines). KLM heeft de vluchten naar Tbilisi geannuleerd, hoewel Georgian Airways vluchten van en naar Amsterdam uitvoert. Belavia (Belarusian National Airlines) biedt momenteel dagelijkse directe vluchten van Minsk naar Tbilisi tegen redelijke prijzen, en er zijn veel aansluitende vluchten van Europese locaties naar Minsk, zoals Amsterdam (transitvisum is niet vereist als u naar Georgië vliegt). Houd er rekening mee dat Georgian Airways (AirZena) veel vluchten aanbiedt vanuit verschillende plaatsen. Zie ook airBaltic voor goedkope vluchten naar verschillende Europese locaties.

Batumi Airport heropend in mei 2007. Turkish Airlines voert dagelijkse vluchten uit tussen Batumi en Istanbul. Andere luchthavens die Batumi bedienen zijn Charkov, Kiev en (vanaf 15 september 2010) Minsk (tweemaal per week met Belavia). De luchthaven van Batumi ligt ongeveer 10 kilometer ten zuiden van het stadscentrum en is bereikbaar per minibus en taxi.

Er is ook een geweldige combinatievlucht naar Kutaisi met Wizzair. Op maandag- en vrijdagavond vliegen reizigers van Londen-Luton, Doncaster of een andere locatie die door Katowice wordt bediend naar Katowice en vliegen vervolgens rechtstreeks naar Kutaisi na een tussenstop van 2 uur. De terugreis is hetzelfde, maar is vaak aanzienlijk goedkoper dan bij alle grote vervoerders. Wizzair is de website waar je naartoe gaat als je tickets wilt kopen.

Gezien de huidige stand van zaken tussen de twee naties, zijn vluchten naar Moskou en andere Russische steden nog steeds zeldzaam.

De snel groeiende toeristische infrastructuur (resorts aan de Zwarte Zee langs de kust van Georgië, skigebieden in de regio Ajara en in Svaneti) heeft geleid tot de opening van meer internationale luchthavens (meest recentelijk in het skigebied Mestia), en het aantal toeristen groeit in samen met de recente ranglijst van het land als een van de veiligste in Europa en snel verbeterende infrastructuur.

Er zijn directe buslijnen vanuit Istanbul, Turkije, die onderweg op verschillende punten stoppen en eindigen in Tbilisi. Er zijn ook non-stop buslijnen tussen Tbilisi en Baku, Azerbeidzjan. Er zijn ook rechtstreekse bussen van Tbilisi naar Thessaloniki en Athene, beide met een aanzienlijke Georgische expatpopulatie.

Er zijn veel minibussen (zing. samarshruto taxi; pl. samarshruto taxebi) die internationale routes van en naar de steden en grote steden van Georgië rijden. Er rijden minibussen tussen Georgië en Rusland (en ondanks de huidige stand van zaken tussen de twee landen zijn ze betrouwbaarder en toegankelijker dan de vaak sporadische vluchten naar Rusland), evenals tussen Azerbeidzjan, Armenië, Iran en Irak. Deze routes beginnen en eindigen meestal bij busterminals en het metrostation Didube in Tbilisi. Minibusroutes buiten Tbilisi kunnen stoppen bij busterminals of belangrijke plaatsen (stadspleinen).

Het is niet moeilijk om met een voertuig binnen te komen. Als u niet de eigenaar van de auto bent, is het raadzaam een ​​volmacht mee te nemen. In combinatie met de inreisstempel wordt er een sticker met het kenteken van de auto op uw paspoort geplakt. Voorheen was de International Insurance Card niet geldig in Georgië, dus moest er een verzekering worden gekocht op het punt van binnenkomst (hoewel het gedekte bedrag belachelijk laag was). Opgemerkt moet worden dat alleen de bestuurder met het voertuig het controlegebied mag betreden; alle anderen in het voertuig moeten de voetgangersstrook gebruiken.

De verkeersregels worden nu streng gehandhaafd - het ontbinden van de onomkoopbaar corrupte verkeerspolitie was een van Micheil Saakasjvili's eerste daden als president. Normen worden streng gehandhaafd in steden en op wegen door het hele land. De meest essentiële regel om te onthouden is dat het passeren in het midden van de weg plaatsvindt en dat voertuigen op beide rijstroken naar de buitenkant van hun respectievelijke rijstroken moeten gaan om dit zo veilig mogelijk te maken. Wegen in Tbilisi en andere grote steden zijn meestal extreem glad en veilig, terwijl landelijke wegen vaak in verval zijn. Ondanks dat de verkeersregels worden nageleefd, verloopt het autorijden desondanks totaal chaotisch. Rijden onder invloed is een groot probleem, chauffeurs passeren vaak met weinig ruimte tussen auto's, snelheidslimieten en voorrangsregels worden zelden gevolgd, mensen lopen het verkeer in zonder zelfs maar in beide richtingen te kijken, en een willekeurige kudde vee kan soms verkeer tot stilstand komt. Een gedurfde toerist vindt een auto misschien een handige methode om het land te verkennen, maar met zoveel taxi's, bussen en marshrutka's die beschikbaar zijn, zou de typische reiziger beter op de passagiersstoel kunnen zitten.

Er zijn spoorwegdiensten die van Baku, Azerbeidzjan, naar Tbilisi rijden en onderweg op verschillende punten stoppen. Opgemerkt moet worden dat de "BP-trein" is geannuleerd. De aanleg van een spoorlijn die de Turkse stad Kars verbindt met Baku, Azerbeidzjan, inclusief zowel nieuwe lijnen als renovatie van bestaande lijnen, is momenteel aan de gang en zal naar verwachting tussen 2010 en 2012 worden voltooid. Dit zal een directe verbinding bieden van Tbilisi naar Istanbul en verder, evenals een snellere, aangenamere reis naar Azerbeidzjan. Er is ook service vanuit Yerevan, Armenië.

Vanuit Istanbul en Odessa zijn er veerdiensten naar Batumi en Poti. Trabzon, de Turkse haven aan de Zwarte Zee, was op het moment van schrijven gesloten voor passagiersvervoer. Houd er rekening mee dat de Georgische haven van Sukhumi beperkt is tot alle vracht- en passagiersschepen, behalve die met humanitaire redenen. Alle boten op weg naar Sukhumi moeten een grenscontrole passeren bij de Georgische kustwacht in de naburige haven Poti.

Taxi's zijn het handigste en goedkoopste vervoermiddel in Georgië. Ritten binnen Tbilisi kosten 3 tot 5 lari, afhankelijk van de afstand, en u kunt onderhandelen met de taxichauffeurs. Voorheen waren de overgrote meerderheid van de taxi's in Georgië niet-geautoriseerde "zigeunercabines" die werden bestuurd door iedereen die snel geld wilde verdienen. In Georgië waren dergelijke ongemarkeerde taxidiensten veilig en werden ze vaak gebruikt door buitenlanders die het land bezochten en bezochten. Chauffeurs daarentegen zouden de prijs voor buitenlanders opdrijven - het was essentieel om je locatie en prijs te kennen voordat je in de taxi stapte. De situatie veranderde een paar jaar geleden toen alle officiële cabines verplicht werden meters met vaste prijzen te installeren.

Minibussen staan ​​bekend als marshrutkas en rijden op vooraf bepaalde routes. Nadat je je routenummer hebt bepaald, markeer je een marshrutka op straat door je hand uit te steken, met de palm naar beneden gericht.

Er zijn ook minibusroutes die steden met elkaar verbinden. Hun routes eindigen vaak bij busterminals en stadsmarkten. Op een bord in de voorruit staat hun bestemming in het Georgisch. Als je de minibus die je zoekt niet kunt vinden, vraag het dan aan een marshrutka-chauffeur.

Georgië heeft een redelijk groot spoorwegnet. De website van de treinmaatschappij is http://www.railway.ge. Treinen zijn traag, maar ze zijn ook goedkoop. Dus als u een reis plant van Tblisi naar bijvoorbeeld de kust van de Zwarte Zee, is het zeker de moeite waard om te overwegen een slaaptrein te nemen in plaats van x uur in een Marshurtka door te brengen.

Omdat het terrein behoorlijk heuvelachtig is, zou je kunnen denken aan het huren van een mountainbike. Veel wegen zijn nog onverhard. Met de fiets kunt u echter toegang krijgen tot verder weg gelegen gebieden. In grotere steden, zoals de Jomardi-club in Tbilisi, kunnen mountainbikes worden gehuurd.

Tbilisi heeft nu nieuwe Nederlandse bussen op de weg. Ze zijn de goedkoopste manier om te reizen, of ze nu aangenaam zijn of niet (ze hebben geen airconditioning) (voor 40 tetri). Bussen op het platteland van Georgië en buiten Tbilisi zijn echter verouderd en traag.

Bussen en taxi's brengen je tot nu toe alleen in de meest landelijke gebieden van Georgië (bijv. Dusheti, Khevsureti, enz.) als je geen reisorganisatie hebt. Wandelen, een ritje maken met een vrachtwagen voor het vervoeren van goederen of het huren van een jeep zal allemaal op een bepaald moment nodig zijn. Om een ​​vrachtwagen te halen, moet u flexibel zijn in uw reisarrangementen. Het huren van een jeep kan erg duur zijn vanwege de hoge gaskosten die worden veroorzaakt door tekorten in afgelegen gebieden. Informeer bij het busstation of de centrale markt van de laatste stad op de bus- of marshrutka-route naar beide keuzes.

Kartli
Het Georgische hart, de kern van de Oost-Georgische cultuur en het economische, culturele en politieke centrum van het land; de thuisbasis van de meest populaire toeristische attracties van Tbilisi, Mtskheta, Gori en Stepantsminda.

Rioni-regio
De hoofdstad van West Georgia en het oude koninkrijk Colchis, het land van het Gulden Vlies; tegenwoordig herbergt het prachtige UNESCO-monumenten en prachtige berglandschappen.

Kakheti
Het weelderige wijngebied van Georgië, rijk aan kerken, kloosters en wijngaarden

Zuidwest-Georgië
De subtropische regio van het land heeft een aanzienlijke moslimbevolking en een paar uitstekende kiezelstranden.

Noordwest-Georgië
Magnifiek prachtig, gevaarlijk en politiek onvoorspelbaar, maar het risico waard om een ​​bezoek te brengen aan Upper Svaneti's once-in-a-lifetime droom.

Samtskhe-Javakheti
De thuisbasis van een groot deel van de Armeense bevolking van Georgië, Vardzia, en het betoverende Sapara-klooster

Betwiste Gebieden (Abchazië, Zuid-Ossetië)
de separatistische gebieden van Georgië, die op gespannen voet staan ​​met de nationale regering; Abchazië is een prachtig subtropisch strand en vulkanisch resort, terwijl Zuid-Ossetië hoog in de bergen van de Grote Kaukasus ligt en de bezoeker niets anders te bieden heeft dan voortdurend gevaar en uitzicht op de bergen.

De afwezigheid van Abchazië en Zuid-Ossetië in de regionale hiërarchie is gewoon een praktisch verschil, aangezien de reisomstandigheden in deze twee gebieden aanzienlijk verschillen van die in de rest van Georgië.

• Tbilisi is de grootste en meest kosmopolitische stad van Georgië, evenals de meest aantrekkelijke en fascinerende hoofdstad.
• De kleine hoofdstad van Samtskhe, Akhaltsikhe Javakheti, ligt dicht bij twee prachtige toeristische bestemmingen: Vardzia en het Sapara-klooster.
• Batumi is de met palmbomen omzoomde hoofdstad Ajara aan de Zwarte Zee, dicht bij verschillende uitstekende zwemplekken.
• Bordzjomi is een prachtige kleine stad met beroemd bronwater, een nationaal park en het vakantiehuis van de Russische Romanov-dynastie.
• Gori – de geboorteplaats van Stalin, vlakbij een andere grotstad.
• Kutaisi is de op een na grootste stad van Georgië en de historische hoofdstad van het oude Colchis, waaronder twee UNESCO-werelderfgoedlocaties.
• Mtskheta is een gemakkelijke dagexcursie vanuit Tbilisi en is de oude voormalige hoofdstad van Oost-Georgië, het hart van de Georgisch-orthodoxe kerk en nog een UNESCO-werelderfgoed.
• Telavi, de hoofdstad van Kakheti, is een uitstekende uitvalsbasis voor een bezoek aan de omliggende wijngaarden, kastelen en kloosters.
• Ozurgeti, de hoofdstad van Guria, is een uitstekende uitvalsbasis voor een bezoek aan de omliggende stranden, bergresorts en historische kloosters.

• De Georgische militaire snelweg verbindt Tbilisi met Vladikavkaz, Rusland, door adembenemende hoge berglandschappen en gevaarlijk scherpe bochten.
• Wijnmakerijen in Kakheti, met name het Tsinandali-landgoed, dat een oud Romanov-kasteel, prachtige tuinen en een aantal uitstekende wijnen heeft.
• Tsminda Sameba, een van 's werelds mooiste kloosters, ligt op de berg Kazbeg, een van de hoogste bergen van Europa.
• Het David Gareja-kloostercomplex is een 6e-eeuws grotklooster op een berg met uitzicht op de Azerbeidzjaanse woestijn, compleet met prachtige schilderijen.
• Boven-Svaneti — Het hoogst bewoonde gebied van Europa, gelegen op Mestia, is de thuisbasis van de raadselachtige Svans en staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
• Vardzia is een grotklooster en stad uit de 12e eeuw die uitkijkt over een enorme riviervallei.
• Uplistsikhe was een 3,600 jaar oude grotstad aan de zijderoute en een belangrijk regionaal centrum van Kaukasische heidense aanbidding.
• Skihellingen van Bakuriani - een voormalig bod op de Olympische Winterspelen en een prominent skiresort in het zuiden van het land.
• Pasanauri-skipistes - het belangrijkste skigebied in de Grote Kaukasus van Georgië, gelegen langs de Georgische militaire snelweg die naar Stepantsminda leidt.

Elk jaar neemt het aantal grote westerse hotels in Georgië toe, niet alleen in Tbilisi, maar ook in Batumi en andere Georgische steden. Particuliere huizen zijn daarentegen de goedkoopste en meest aangename keuze op het grootste deel van het platteland, maar dit is echt een gastgezin; anticiperen op weinig privacy. Over het algemeen is accommodatie in Georgië, vooral buiten Tbilisi en Batumi, duur, en aangezien toerisme nog een jonge sector is, schiet de service in hotels vaak tekort (zoals een gebrek aan toiletpapier).

Georgië heeft drie UNESCO-werelderfgoedlocaties:

Bovendien biedt de hoofdstad van Tbilisi een verscheidenheid aan attracties, waaronder de oude stad met het Narikala-fort. Gori, de geboorteplaats van Stalin, heeft ook een kasteel, de Gori Jvari-kerk en de overblijfselen van Uplistsikhe, een bloeiende stad meer dan 3,000 jaar geleden. Andere te bezoeken locaties zijn Borjomi, een mineraalwaterstad die populair is bij Russische tsaren, en Batumi, een badplaats aan de Zwarte Zee. Bovendien ligt Georgië in het hart van het Kaukasusgebergte, met enkele toppen die boven de 5,000 meter uitsteken.

Soorten eetgelegenheden

Populaire gerechten

Het is niet alsof je gewend bent om knoedels te eten als je khinkali eet. Eerst en vooral gebruik je gewoon je handen. (Daar is een legitieme reden voor; het snijden van de grote knoedel zou de vloeistof doen lekken en de smaak bederven.) De knoedels worden volgens de lokale bevolking eerst gekruid met peper. Pak vervolgens de knoedel vast, zoals je wilt, van het bovenste "handvat" als je wilt, en zuig de vloeistof op met een klein hapje van de zijkant. Als je sap op je bord morst, krijg je een uitstrijkje op je kin. Terwijl je de khinkali nog steeds vasthoudt, eet je rond de bovenkant, voltooi je de knoedel en leg je de gedraaide bovenkant op je bord - het eten van de deegachtige bovenkant wordt beschouwd als een extreem teken van armoede in financiën en smaak. Het is ook geweldig om met trots terug te kijken op al je shirts nadat je met deze dumplings in de dubbele cijfers bent geraakt. Drink ze met wijn, Kazbegi-bier of een "limonati" naar keuze (de meest populaire smaken zijn citroen, peer en estragon / dragon, wat erg verfrissend is).

Georgisch eten is bekend in de voormalige Sovjet-Unie (bezoekers aan Moskou zullen het aantal Georgische restaurants hebben opgemerkt). Khachapuri (een met kaas gevuld brood dat op een kaastaart lijkt) en khinkali zijn twee populaire nationale gerechten (gehakt, gekruid vlees in een knoedel, geserveerd in enorme hoeveelheden). Terwijl khachapuri bij elke maaltijd wordt gegeven (en het is gemakkelijk om er moe van te worden), wordt khinkali meestal als een aparte maaltijd geserveerd, waarbij Georgische mannen 15 enorme dumplings verslinden alsof het niets was.

Mtsvadi, gegrild gemarineerd varken of kalfsvlees op een stokje met uien, is een ander populair gerecht. Maar dit is nog lang niet het einde van het aantal verrukkelijke maaltijden op smaak gebracht met knoflook, koriander, walnoten en dille. Een typisch Georgisch feest (hierboven) is een lust voor het oog, met een spreiding die geen enkel feest zou kunnen voltooien en minstens 20 toasts op wijn of cognac. Een andere trend van maaltijden op basis van lam (chanakhi, chakapuli) is absoluut verrukkelijk.

Probeer voor een snelle snack een van de ghvezeli-gebakjes gevuld met vlees, aardappelen, kaas of andere ingrediënten, die vaak worden aangeboden op markten en langs de kant van de weg. Wees echter op uw hoede voor maaltijden in westerse stijl (pizza's, hamburgers, enz.), die over het algemeen een zwakke imitatie zijn van hun ware zelf. Het is veel beter om de inheemse keuken te proeven.

Het fruit en de groenten barsten hier uit hun voegen van de smaak en zijn zeer betaalbaar. Zelfs als je alleen Engels spreekt en als buitenlander als een slak in de schijnwerpers staat, kun je op de markt fruit en groenten kopen voor een fractie van de prijs die je in bijvoorbeeld West-Europa zou uitgeven. Een snelle lunch met tomaten, verse kaas, puri (brood) en fruit is misschien wel de meest bevredigende maaltijd in het land.

Vegetarische gerechten

Er zijn een aantal vegetarische maaltijden (voornamelijk in het westen van Georgië) die verrassend lekker zijn en goed passen bij de meeste lokale bijeenkomsten waar veel wijn wordt gedronken. Probeer ajapsandali te bemachtigen, een heerlijke plantaardige ratatouille, uniek bereid volgens het recept van elk gezin.

Thuis eten

Probeer indien mogelijk uitgenodigd te worden bij iemand thuis voor het avondeten (dit is niet zo moeilijk in Georgië, vanwege hun gastvrijheid en algemene wens om buitenlandse bezoekers vol te proppen met al het voedsel dat ze zich kunnen veroorloven). Restaurantkeuken is een ongewoon decor met steeds weer hetzelfde eten. De Georgische keuken is daarentegen veel rijker en biedt een oneindige verscheidenheid aan gerechten om te proeven, allemaal helemaal opnieuw gemaakt met verse, lokaal geproduceerde ingrediënten (hoewel supermarkten zich nu door heel Georgië verspreiden).

Chacha

Chacha (ჭაჭა) is een op fruit gebaseerde gedistilleerde alcoholische drank (likeur) die thuis wordt geproduceerd, vergelijkbaar met Italiaanse grappa. Chacha is een wijn die wordt geproduceerd uit druivenpulp (druivenresten die achterblijven na het maken van wijn). Het kan ook worden gemaakt van onrijpe of ongecultiveerde druiven, evenals vijgen, mandarijnen, sinaasappels of moerbeien in bepaalde gevallen. Het wordt meestal "handmatig" gebotteld. Het is te vinden in Mom and Pop-winkels op de hoek, Farmers Markets, steegjes en kelders in heel Georgië. Er is ook commercieel geproduceerde chacha verkrijgbaar in bepaalde winkels en supermarkten. In Georgië verwijst het woord "Chacha" naar elke vorm van "maneschijn" geproduceerd uit fruit.

Wijn

Georgië heeft een van 's werelds oudste wijnbouwtradities en wordt ook wel de "wieg van de wijn" genoemd vanwege archeologische vondsten die de wijnproductie dateren uit 5000 voor Christus. Als gevolg hiervan produceren Georgiërs enkele van 's werelds beste wijnen. Georgische wijn concurreert met Franse en Italiaanse wijnen vanwege zijn historische wijngeschiedenis en uitzonderlijke omgeving. Georgische wijn is een must om te proberen. Helaas is het niet toegestaan ​​om zelf gebottelde wijn te exporteren, wat vaak de beste is. Georgische wijnen zijn zeer bekend. Het is waar dat Georgische wijnen in het Westen slecht worden erkend, maar dat geldt niet voor de 280 miljoen mensen die in de voormalige Sovjet-Unie wonen, waar ze aan elke tafel een welkomstdrankje zijn.

Rood

Wit

De Russische regering heeft de invoer van Georgische wijn en mineraalwater verboden vanwege politieke spanningen tussen de twee landen.

Bier

Georgië produceert een steeds grotere verscheidenheid aan lokale bieren. Sinds de oudheid hebben de heuvelachtige gebieden van Khevsureti en Tusheti een biercultuur gehad. Na zijn onafhankelijkheid van de Sovjet-Unie heeft Georgië zijn bierindustrie nieuw leven ingeblazen en bieren van hoge kwaliteit op de markt gebracht. Kazbegi was het eerste en meest populaire bier van Georgië. De Georgische bierproductie breidt zich vandaag nog steeds uit, met bieren van hoge kwaliteit op de markt (dankzij het hoogwaardige bronwater in de bergen in Georgië en de door Duitsland ontworpen bierfabrieken). Er zijn ook tal van internationale bieren verkrijgbaar, zoals Heineken, Bitburger, Lowenbrau, Guinness en anderen.

Mineraalwater

Georgisch mineraalwater biedt verschillende en intrigerende smaken die anders zijn dan die in Frankrijk en Italië. Borjomi (bohr-joh-mee), Likani (lick-ah-nee) en Nabeglavi (nah-beh-ghlah-vee) zijn de meest bekende Georgische mineraalwaters. Er zijn echter een groot aantal minder bekende bronnen in kleine steden en langs snelwegen door het hele land die de moeite van het bekijken waard zijn. Bordzjomi is geen gewoon bruisend water; het heeft een hoog fluoridegehalte en het kan even duren voordat je aan de smaak gewend bent. Het is niettemin erg populair buiten Georgië (in de voormalige Sovjetrepublieken).

Lagidze Waters (frisdrank)

Mitrofan Lagidze (lah-ghee-dzeh) is de achternaam van een bekende Georgische koopman uit de negentiende eeuw die populaire frisdranken produceerde in Georgië. Deze wateren staan ​​nu bekend als "de Lagidze-wateren". Lagidze-frisdranken worden volledig gemaakt van natuurlijke fruitcomponenten, zonder kunstmatige suikers, chemicaliën of andere toevoegingen. Estragon/dragon en cream&chocolate zijn de meest populaire smaken. Ze zijn verkrijgbaar in gebottelde vorm in winkels.

Georgische exportgoederen, met name wijn en mineraalwater, werden vroeger op grote schaal nagemaakt op lokale en GOS-markten. De bottelarij van Borjomi bijvoorbeeld, produceerde elk jaar ongeveer een miljoen flessen Borjomi, maar alleen al in Rusland werden er drie miljoen flessen verkocht!

De overheid is in samenwerking met het bedrijfsleven een grootschalige campagne gestart om namaakwijn en mineraalwater te bestrijden en de verkoop van namaakgoederen is bijna uitgeroeid. Bij het inslaan van gebottelde wijn verdient het echter de voorkeur deze te kopen bij grote supermarkten, die meer controle hebben over de inkoop dan kleinere winkels. Goodwill, Big Ben en Populi zijn voorbeelden van dergelijke supermarkten. Hetzelfde geldt voor mineraalwater.

Na de heroriëntatie van de wijnexport naar de EU-markten is de kwaliteit van de wijnbereiding de afgelopen jaren sterk toegenomen.

Bij het wisselen van geld bij een bank kan het zijn dat u uw legitimatie moet tonen. Dit is niet vereist bij de kleine geldwisselaars die bijna overal in het land te vinden zijn. Deze wisselkantoren kunnen ook iets betere wisselkoersen bieden. Wissel geld om voordat u Tbilisi verlaat, aangezien de wisselkoersen beter zijn dan in landelijke regio's. De Georgische lari is een gesloten munteenheid; wissel eventuele resterende fondsen in voordat u het land verlaat. Het belangrijkste is dat u er rekening mee houdt dat bepaalde Georgische geldautomaten buiten Tbilisi mogelijk geen internationale kaarten accepteren. Als u buiten kantooruren of in het weekend zonder contant geld wordt betrapt, kan dit een groot probleem zijn, dus houd wat contant geld bij de hand. Bovendien, hoewel de tarieven in Georgië meestal vrij goedkoop zijn, hebben veel kleine bedrijven en taxi's geen wisselgeld voor grote lari-biljetten (met name 50 of hoger), dus bezoekers wordt aangeraden veel kleinere bankbiljetten en munten mee te nemen.

Als je Georgië een week bezoekt en $ 700- $ 800 USD meeneemt, zul je een fantastische ervaring hebben. Met dit geld kun je in een mooi hotel verblijven, spannende sightseeing-excursies maken en goed eten. Andere goederen, zoals cadeaus en sieraden, hebben mogelijk meer nodig. Voor meer informatie kunt u zoeken naar en contact opnemen met reis- en toerismebureaus.

Zelfs in de hoofdstad zou een budgettoerist geen moeite hebben om rond te komen (en goed gevoed te blijven) voor minder dan $ 150- $ 200 per week. Houd rekening met een extra $ 30- $ 50 voor transport en toerisme.

Het geven van fooien is praktisch ongewoon in Georgië en kan in veel gevallen het gevoel van gastvrijheid van de ontvanger beledigen.

Georgiërs zijn erg gastvrij (en daarbuiten). Als je ergens wordt uitgenodigd door een Georgiër, zal het bijna moeilijk zijn om voor iets te betalen, en zelfs het onderwerp van wie de rekening zal betalen, kan vernederend zijn voor je gastheer. Als je wordt uitgenodigd in een privéhuis voor het avondeten, neem dan voldoende wijn of desserts mee.

Het is traditioneel om bijna iedereen die je passeert te verwelkomen met een aangename "Gamarjoba" tijdens het reizen in landelijke dorpen (en in de rustigere gebieden van Tbilisi) (Hallo). En het juiste antwoord is "Gagimarjos."

Het is een diepgeworteld en uniek kenmerk van Georgische gastvrijheid, omdat Georgiërs niets liever willen dan te horen dat bezoekers het naar hun zin hebben in Georgië. Je kunt verwachten dat je wordt gevraagd of je van Georgië en zijn eten houdt. En er wordt verwacht dat u positief reageert. Anders zouden uw "gastheren" verdrietig lijken, alsof ze er samen niet in slagen om gasten voldoende gastvrijheid te bieden.

Als je naar kerken gaat, kleed je dan conservatief. Vermijd het dragen van korte broeken of mouwloze tops. Van vrouwen wordt over het algemeen verwacht dat ze een hoofdbedekking en een jurk of rok dragen; op bepaalde locaties worden deze geleverd.

Vermijd discussies over Rusland, met name de afgescheiden gebieden van Abchazië en Zuid-Ossetië. Praten over dit onderwerp kan leiden tot vijandigheid, verhitte discussies en zelfs ruzies. Gespannen banden tussen de twee naties hebben geleid tot een aantal crises, met name de oorlog in Zuid-Ossetië van 2008 en de beëindiging van diplomatieke betrekkingen. Georgië heeft 17 procent van zijn land verloren en moet een aanzienlijk aantal vluchtelingen helpen die door het conflict zijn ontheemd; in 1992 hebben Russen, Kozakken, Abchazische rebellen en Noord-Kaukasische huursoldaten de Georgiërs in Abchazië etnisch gezuiverd. In Georgië zijn antipathie en haat tegen Rusland op een historisch hoogtepunt.

De Georgische cultuur heeft zich gedurende duizenden jaren ontwikkeld, beginnend met de Iberische en Colchische beschavingen en voortgezet met de opkomst van het verenigde Georgische koninkrijk onder de Bagrationi-dynastie. In de 11e eeuw kende de Georgische cultuur een gouden periode en renaissance in de klassieke literatuur, kunst, filosofie, architectuur en wetenschap.

Na een lange periode van beroering werden de Georgische taal en de klassieke Georgische literatuur van de dichter Shota Rustaveli in de negentiende eeuw nieuw leven ingeblazen, waarmee de basis werd gelegd voor moderne romantici en romanschrijvers zoals Grigol Orbeliani, Nikoloz Baratashvili, Ilia Chavchavadze, Akaki Tsereteli , Vazha Pshavela en vele anderen. De Georgische cultuur werd geïnspireerd door het klassieke Griekenland, het Romeinse rijk, het Byzantijnse rijk, de talrijke Iraanse rijken (met name de Achaemenidische, Parthische, Sassanische, Safavid- en Kadjaren-rijken), en later het Russische rijk, beginnend in de 19e eeuw.

Georgiërs hebben hun eigen drie alfabetten, die volgens de legende in de derde eeuw voor Christus zijn gemaakt door koning Pharnavaz I van Iberia.

Georgië staat bekend om zijn rijke folklore, maar ook om zijn kenmerkende traditionele muziek, dans, theater, film en kunst. Georgiërs staan ​​bekend om hun passie voor muziek, dans, theater en film. In de twintigste eeuw waren bekende Georgische schilders Niko Pirosmani, Lado Gudiashvili en Elene Akhvlediani; balletchoreografen waren onder meer George Balanchine, Vakhtang Chabukiani en Nino Ananiashvili; dichters waren onder meer Galaktion Tabidze, Lado Asatiani en Mukhran Machavariani; en theater- en filmregisseurs waren Robert Sturua, Tengiz Abuladze,

Veel culturen hebben de Georgische architectuur beïnvloed. Kastelen, torens, forten en kathedralen hebben allemaal verschillende bouwstijlen. De verdedigingswerken van Boven-Svaneti, evenals de kasteelstad Shatili in Khevsureti, zijn enkele van de beste voorbeelden van middeleeuwse Georgische kasteelbouw. Andere architectonische kenmerken van Georgië zijn de Rustaveliavenue in Hausmann-stijl in Tbilisi en de oude binnenstad.

Een van de meest opvallende kenmerken van de Georgisch-christelijke architectuur is de Georgische kruiskoepelstijl, die de klassieke koepelstijl combineert met het originele basiliekontwerp. Cross-dome-stijl ontstond rond de negende eeuw in Georgië; voorheen waren de meeste Georgische kerken basilieken. Buiten Georgië zijn andere voorbeelden van Georgische kerkelijke architectuur het Bachkovo-klooster in Bulgarije (gebouwd in 1083 door de Georgische militaire commandant Grigorii Bakuriani), het Iviron-klooster in Griekenland (gebouwd door Georgiërs in de 10e eeuw) en het klooster van het kruis in Jeruzalem (gebouwd door Georgiërs in de 9e eeuw). De primitivistische schilder Niko Pirosmani was een bekende Georgische kunstenaar uit de late negentiende en vroege twintigste eeuw.

De televisie, tijdschriften en kranten in Georgië worden allemaal beheerd door zowel staatsbedrijven als bedrijven met winstoogmerk die afhankelijk zijn van advertenties, abonnementen en andere verkoopgerelateerde inkomsten. De grondwet van Georgië beschermt de vrijheid van meningsuiting. Het Georgische mediasysteem verandert als gevolg van de transitie van het land.

Ondanks langdurige politisering en polarisatie in de sector, blijft de mediaomgeving van Georgië de meest open en gediversifieerde in de zuidelijke Kaukasus. De politieke strijd om de zeggenschap over de landelijke omroep ging in 2014 door, zonder duidelijke richting.

Een aanzienlijk deel van de Georgische huizen heeft een televisie, terwijl de meerderheid minstens één radio heeft. De meeste mediabedrijven in Georgië zijn gevestigd in Tbilisi, de hoofdstad en grootste stad van het land.

Georgië heeft een rijke en dynamische muziekgeschiedenis, bekend om zijn bijdragen aan de vroege ontwikkeling van polyfonie. Georgische polyfonie bestaat uit drie vocale partijen, een apart stemmingssysteem gebaseerd op perfecte kwinten en een harmonische structuur die rijk is aan parallelle kwinten en dissonanten. Elk gebied van Georgië heeft zijn unieke traditionele muziek, waaronder polyfone gesprekken op een basachtergrond en ostinato-achtige solisten in het oosten, ingewikkelde geïmproviseerde harmonieën in het westen en sterke bewegende akkoorden in Svaneti.

Het Georgische volkslied "Chakrulo" (Georgisch: ) werd geselecteerd als een van de 27 muziekstukken die op een Voyager Golden Record werden geplaatst, die op 2 augustus 20 op Voyager 1977 de ruimte in werd gestuurd.

Georgische polyfone zang staat op de UNESCO-lijst van immaterieel cultureel erfgoed.

Georgisch eten en wijn hebben zich door de eeuwen heen ontwikkeld, aangepast aan de gebruiken van elk tijdperk. Supra, of Georgische tafel, is een van de meest unieke eetgewoonten, evenals een methode om te socializen met vrienden en familie. Tamada is de naam die aan het hoofd van supra wordt gegeven. Hij houdt ook toezicht op de zeer filosofische toasts en zorgt ervoor dat iedereen het naar zijn zin heeft. Verschillende historische delen van Georgië staan ​​bekend om hun aparte keuken, zoals khinkali (vleesknoedels) uit het oostelijke hoogland van Georgië en khachapuri, die vooral te vinden is in Imereti, Samegrelo en Adjara. Naast traditionele Georgische maaltijden hebben immigratie uit Rusland, Griekenland en, meest recentelijk, China de keukens van andere landen in Georgië geïntroduceerd.

Het grootste deel van Georgië is extreem veilig voor bezoekers. De misdaadcijfers in het land behoren tot de laagste in Europa.

Corruptie, die voorheen een grote ergernis was voor bezoekers, is veel minder duidelijk geworden na de Rozenrevolutie. Omdat de beruchte en corrupte verkeerspolitie is opgeheven, is het nu veilig en redelijk om de Georgische politie te vertrouwen. Politievoertuigen patrouilleren regelmatig door de straten van Georgische steden en dorpen en kunnen assisteren in het geval van autopech of andere problemen op de weg.

Veiligheidsgordels zijn nu verplicht en streng gehandhaafd. Radars worden geplaatst op alle belangrijke kruispunten, evenals op grote straten en snelwegen door het hele land. Georgië daarentegen staat bovenaan de zuidelijke Kaukasus in geregistreerde verkeersongevallen. Volgens een rapport gepubliceerd door de Georgische NGO Safe Driving Association, raakt elk uur één persoon gewond bij een verkeersgerelateerde botsing en sterft elke 18 uur één persoon. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zijn er 16.8 sterfgevallen per 100,000 mensen per jaar (vergeleken met Azerbeidzjan op 13 en Armenië op 13.9).

Voor internationale toeristen heeft het Georgische Ministerie van Binnenlandse Zaken nuttige informatie.

Vrouwen moeten zich ervan bewust zijn dat veel Georgische mannen "nee" niet als een definitief antwoord beschouwen. Ze denken dat nee gelijk is aan misschien en dat ja gelijk is aan nee. Het is zeer ongebruikelijk voor mannen om extreem agressief te zijn, vooral met buitenlandse vrouwen. Het is raadzaam om bij groepen te blijven en niet te glimlachen of aandacht te schenken aan jongens. Als je uitgaat, als je een Georgische kennis maakt of een Georgische jongen goed leert kennen, zullen ze voor je zorgen. Er zijn veel goede Georgische jongens, maar wees voorzichtig.

Tbilisi

De afgelopen jaren is het in Tbilisi en het omliggende gebied aanzienlijk versoepeld. Hoewel Tbilisi is uitgekozen vanwege zijn (niet altijd gerechtvaardigde) reputatie voor straatgeweld, is beroving een zeer ongewone gebeurtenis.

Andere misdaadgerelateerde risico's in Tbilisi omvatten inbraken in appartementen en carjacking, maar de situatie is aanzienlijk verbeterd en Georgië heeft nu een van Europa's laagste misdaadcijfers.

Kutaisi

Volgens het bewijs heeft Kutaisi, de op één na grootste stad van Georgië, misdaadcijfers die aanzienlijk hoger zijn dan het nationale gemiddelde. Na het vallen van de avond is het essentieel om uiterst voorzichtig te zijn in Koetaisi.

Adzjarië

De separatistische strijd tussen Adzjarië en de centrale regering is vreedzaam beëindigd en reizen door het gebied is nu volledig veilig. Voor toeristen zou de ooit wijdverbreide corruptie nu tot het verleden moeten behoren. De douane-inklaring bij de Sarpi-Hopa grensovergang is nu regelmatig en rustig voor de meeste bezoekers, maar het kan soms twee uur of langer duren vanwege de grote wachtrijen.

De bergen

De bergachtige regio's van Georgië zijn geïsoleerd en hebben te weinig politie. Kazbegi, Svaneti en Racha zijn de veiligste en gemakkelijkste gebieden om te bezoeken in de Boven-Kaukasus van Georgië. Hoogteziekte is de gevaarlijkste bedreiging in deze gebieden.

Eerdere zorgen over de instabiliteit in het noordoosten van Georgië, langs de grens met Tsjetsjenië, zijn afgenomen, en de Pankisi-kloof is niet zo gevaarlijk om te bezoeken als Abchazië of Zuid-Ossetië.

Svaneti is een van de meest pittoreske en mystieke gebieden van Georgië, maar de mensen, de Svans, staan ​​bekend om hun sterke onafhankelijkheid en wantrouwen jegens vreemden (evenals legendarische gastvrijheid voor geaccepteerde gasten). Reizigers moeten uiterst voorzichtig zijn tijdens een bezoek aan Svaneti, wat het beste te zien is met de hulp van een lokale gids.

Tusheti is het meest afgelegen Kaukasusgebergte van Georgië. Vanwege de enorme hoeveelheid sneeuw is de toegang alleen toegestaan ​​van juni tot oktober. Slechts een paar gezinnen wonen er het hele jaar door.

Separatistische regio's

Abchazië en Zuid-Ossetië bieden bepaalde problemen voor bezoekers, Zuid-Ossetië meer dan Abchazië. Abchazië is niet moeilijk te bezoeken als de juiste papieren en grensprocedures worden gevolgd. Zuid-Ossetië is nog wilder.

Door teken overgedragen encefalitis kan voorkomen, maar slechts uiterst zelden en alleen als men tijd buiten doorbrengt (niet in de stad). Een voorzichtige toerist wil misschien tetanus-, polio- en difterievaccins krijgen, hoewel ze niet strikt vereist zijn. Giardia is een veel voorkomende infectie onder internationale toeristen. De meest waarschijnlijke methode van samentrekking is:

Kraanwater is meestal veilig om te drinken.

Omdat tabak relatief goedkoop is in westerse landen en veel mannen roken, kan passief roken een groot probleem zijn.

Ongelukken gebeuren zelden.

Er zijn talloze sportscholen en fitnessfaciliteiten in Tbilisi met zwembaden en gloednieuwe trainingsapparatuur waar u kunt trainen. In andere steden komen ze aanzienlijk minder voor.