Jordan

De toeristische sector wordt beschouwd als de hoeksteen van de economie en is een uitstekende bron van banen, harde valuta en economische groei. In 2010 heeft Jordanië meer dan 8 miljoen toeristen bezocht. Het resultaat was een inkomsten uit toerisme van $ 3.4 miljard, waarvan $ 4.4 miljard medische toeristen omvatte. De meeste toeristen die naar Jordanië komen, komen uit Europese en Arabische landen. De toeristische sector in Jordanië wordt zwaar getroffen door de regionale turbulentie. De recente impact op de toeristische sector werd veroorzaakt door de Arabische Lente, die toeristen uit de hele regio afschrikte. Jordanië registreerde een daling van 70% in het aantal toeristen tussen 2010 en 2015.

Jordanië herbergt ongeveer 100,000 archeologische en toeristische attracties, cijfers verstrekt door het Ministerie van Toerisme en Oudheden. Tot de goed bewaard gebleven historische monumenten behoren Petra en Jerash, de populairste toeristische attractie van Jordanië en een icoon van het koninkrijk. Jordanië maakt deel uit van het Heilige Land en heeft verschillende bijbelse attracties die de activiteiten van pelgrims aantrekken. Deze omvatten bijbelse locaties: Al-Maghtas, waar Jezus is gedoopt door Johannes de Doper, de berg Nebo, Umm ar-Rasas, Madaba en Machaerus. De islamitische erfgoedsites omvatten de heiligdommen van de metgezellen van de profeet Mohammed, waaronder Abd Allah ibn Rawahah, Zayd ibn Harithah en Muadh ibn Jabal. Ajlun Chateau, gebouwd door de Ayyubid islamitische koning Saladin in de 12e eeuw na Christus tijdens zijn oorlog met de kruisvaarders, is ook een populaire toeristische attractie.

Modern entertainment en recreatie in stedelijke gebieden, voornamelijk in Amman, trekt ook toeristen. In de afgelopen jaren heeft het nachtleven in Amman, Aqaba en Irbid zich ontwikkeld met een toenemend aantal bars, discotheken en nachtclubs. De meeste nachtclubs hebben echter een limiet van niet-begeleide mannen. Alcohol is gebruikelijk in toeristische restaurants, slijterijen en zelfs in sommige supermarkten. Valleien zoals Wadi Mujib en wandelpaden in verschillende delen van het land trekken avonturiers aan. Daarnaast is recreatie aan zee mogelijk in verschillende internationale resorts aan de oevers van Aqaba en de Dode Zee.

Sinds de jaren zeventig werd Jordanië een toonaangevende medische toeristische bestemming in het Midden-Oosten. Een studie uitgevoerd door de Jordanian Association of Private Hospitals onthulde dat in 1970 250,000 patiënten uit 102 landen in Jordanië werden behandeld, vergeleken met 2010 in 190,000, wat neerkomt op een omzet van meer dan een miljard dollar. Volgens de Wereldbank is Jordanië de belangrijkste bestemming voor medisch toerisme in de regio en de vijfde grootste ter wereld. De meerderheid van de patiënten komt uit Jemen, Libië en Syrië vanwege de aanhoudende burgeroorlog in deze landen. Jordaanse artsen en medisch personeel hebben ervaring opgedaan met het behandelen van oorlogspatiënten na jarenlang dergelijke gevallen uit verschillende conflictgebieden in de regio te hebben ontvangen. Jordanië is ook een knooppunt voor natuurlijke behandelingen in de Ma'in Hot Springs en de Dode Zee. De Dode Zee wordt vaak een "natuurlijk kuuroord" genoemd. Het bevat 2007 keer meer zout dan de gemiddelde oceaan, waardoor het onmogelijk is om onder te duiken. De hoge zoutconcentratie in de Dode Zee heeft bewezen therapeutisch te zijn voor veel huidziekten. Het unieke karakter van dit meer trekt veel Jordaanse en buitenlandse vakantiegangers aan, wat investeringen in de hotelsector in de regio heeft gestimuleerd.

Het klimaat in Jordanië varieert aanzienlijk. Als algemene regel geldt dat hoe verder het land van de Middellandse Zee ligt, hoe meer temperatuurcontrasten er optreden en hoe minder regen er valt. De gemiddelde hoogte van het land is 812 m (2664 ft) (SL). De hooglanden boven de Jordaanvallei, de Dode Zee en het Wadi Araba-gebergte en zo verder naar het zuiden als Ras Al-Naqab worden gedomineerd door een mediterraan klimaat, terwijl gebieden in het oosten en noordoosten van het land kunnen worden omschreven als dorre droge woestijnen. Terwijl de woestijngebieden van het koninkrijk hoge temperaturen bereiken, is de hitte doorgaans matig warm met een lage luchtvochtigheid en een briesje overdag, terwijl de nachten verfrissend koud zijn.

De zomers, die van mei tot september duren, zijn heet en droog, met gemiddelde temperaturen van ongeveer 32 ° C (90 ° F) en soms meer dan 40 ° C (104 ° F) tussen juli en augustus. De winter, die duurt van november tot maart, is relatief koud, met gemiddelde temperaturen rond de 13 ° C (55 ° F). De winter kent ook frequente buien en af ​​en toe sneeuwval in sommige van de hoger gelegen gebieden in het westen.

De gelijkenis van Wadi Rum met het oppervlak van Mars heeft het tot een populaire toeristische attractie en filmattractie gemaakt, inclusief scènes uit The Martian (2015).

Jordanië heeft een strategische positie op het kruispunt van verschillende continenten: Azië, Afrika en Europa in de Levant-regio van de Vruchtbare Halve Maan, de bakermat van de beschaving. Het heeft een oppervlakte van 89,341 vierkante kilometer en strekt zich 400 kilometer uit tussen de meest noordelijke en zuidelijke punten; Umm Qais en Akaba. Het Koninkrijk ligt tussen 29° en 34° in het noorden en tussen 34° en 40° in het oosten. Het oosten is een droog plateau, geïrrigeerd door oases en seizoensgebonden rivieren. Grote steden liggen voornamelijk in het noordwesten van het koninkrijk vanwege hun vruchtbare grond en relatief frequente regenval. Ze omvatten Irbid, Jerash en Zarqa in het noordwesten, evenals de hoofdstad Amman en Al-Salt in het middenwesten en Madaba, Al-Karak en Aqaba in het zuidwesten. De hoofdsteden in het oosten van het land zijn de oasesteden Azraq en Ruwaished.

In het westen valt een bergachtig gebied van landbouwgrond en altijd groene mediterrane bosbouw plotseling in de Jordaanspleetvallei. De Rift Valley omvat de rivier de Jordaan en de Dode Zee, die Jordanië scheidt van Israël en de Palestijnse Gebieden. Jordanië heeft een kustlijn van 26 kilometer aan de Golf van Akaba in de Rode Zee, maar is verder een geheel door land omgeven land. De Yarmouk-rivier, een oostelijke zijrivier van de Jordaan, maakt deel uit van de Jordaans-Syrische grens in het noorden (inclusief de bezette Golanhoogten). De andere grenzen worden gevormd door verschillende internationale en lokale verdragen en volgen geen duidelijk gedefinieerde natuurlijke kenmerken. Het hoogste punt is Jabal Umm al Dami, 1,854 m (6,083 ft) boven zeeniveau, terwijl het laagste de Dode Zee is - 420 m (-1378 ft), het laagste punt op aarde.

Jordanië heeft een grote verscheidenheid aan habitats, ecosystemen en biota vanwege de diverse landschappen en omgevingen. De Royal Society for the Conservation of Nature werd in 1966 opgericht om de natuurlijke hulpbronnen van Jordanië te beschermen en te beheren. Natuurreservaten in Jordanië zijn het Dana Biosphere Reserve, het Azraq Wetlands Reserve, het Shaumari Wildlife Reserve en het Mujib Nature Reserve.

In Jordanië zijn meer dan tweeduizend plantensoorten geregistreerd. Veel bloeiende planten bloeien in de lente na de winterregens, en het type vegetatie hangt grotendeels af van de hoeveelheid regenval. De bergachtige streken in het noordwesten zijn bedekt met bossen, terwijl verder naar het zuiden en oosten de vegetatie drukker wordt en overgaat in steppevegetatie. De bossen bedekken 1.5 miljoen dunums (1,500 km2) of minder dan 2% van Jordanië. Dit maakt Jordanië een van de minst beboste landen ter wereld, het internationale gemiddelde is 15%.

De laatste volkstelling in 2015 toonde een bevolking van ongeveer 9.5 miljoen. 2.9 miljoen (30%) van de bevolking was niet-staatsburger, waaronder zowel vluchtelingen als illegale immigranten. Jordanië had in 1,977,534 2015 huishoudens van gemiddeld 4.8 personen per huishouden. De overgrote meerderheid van de Jordaniërs zijn Arabieren, wat neerkomt op 98% van de bevolking. De rest wordt beschouwd als Circassians, Tsjetsjenen en Armeniërs. Met de bevolkingsgroei is het meer sedentair en stedelijk geworden. In 1922 was bijna de helft van de bevolking (ongeveer 103,000) nomadisch, terwijl nomaden in 6 slechts 2015% van de bevolking uitmaakten. De bevolking van Amman, die in 65,754 1946 telde, is in 4 gegroeid tot meer dan 2015 miljoen.

Immigranten en vluchtelingen

Jordanië was de thuisbasis van 2,117,361 Palestijnen in 2015, van wie de meesten Jordaanse burgers waren. De eerste golf Palestijnse vluchtelingen arriveerde tijdens de Israëlisch-Arabische Oorlog van 1948 en culmineerde in de Zesdaagse Oorlog van 1967 en de Golfoorlog van 1990. In het verleden had Jordanië aan veel Palestijnse vluchtelingen het staatsburgerschap verleend, maar recentelijk is het Jordaanse staatsburgerschap slechts in zeldzame gevallen verleend. Ongeveer 370,000 van die Palestijnen leven in UNRWA-vluchtelingenkampen. Na de overname van de Westelijke Jordaanoever door Israël in 1967, heeft Jordanië het staatsburgerschap van duizenden Palestijnen ingetrokken om elke poging om hen permanent van de Westelijke Jordaanoever naar Jordanië te hervestigen te dwarsbomen. Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever met familie in Jordanië of Jordaans staatsburgerschap kregen op verzoek gele kaarten die hen volledige Jordaanse staatsburgerschapsrechten garandeerden.

Terwijl 700,000 tot 1,000,000 Irakezen na de oorlog in Irak in 2003 in Jordanië aankwamen, keerden de meesten van hen terug. Veel Iraakse christenen (Assyriërs/Chaldeeën) vestigden zich echter tijdelijk of permanent in Jordanië. Onder de immigranten bevinden zich ook 15,000 Libanezen die arriveerden na de oorlog in Libanon in 2006. Sinds 2010 zijn meer dan 1.4 miljoen Syrische vluchtelingen naar Jordanië gevlucht om te ontsnappen aan het geweld in Syrië. Het koninkrijk is gastvrijheid blijven tonen, ondanks de aanzienlijke toestroom van Syrische vluchtelingen die het land onder druk zet. De effecten treffen grotendeels de Jordaanse gemeenschappen, aangezien de overgrote meerderheid van de Syrische vluchtelingen niet in kampen leeft. De gevolgen van de vluchtelingencrisis zijn onder meer concurrentie om werkgelegenheid, watervoorraden en andere door de staat geleverde diensten, evenals druk op de nationale infrastructuur.

Vanaf 2007 vertegenwoordigden Assyrische christenen maar liefst 150,000 mensen, van wie de meesten Oost-Aramees sprekende Iraakse vluchtelingen waren. De Koerden hebben zo'n 30,000 inwoners en velen zijn net als de Assyriërs vluchtelingen uit Irak, Iran en Turkije. Afstammelingen van Armeniërs die tijdens de Armeense genocide van 1915 hun toevlucht zochten in de Levant, zijn ongeveer 5,000 en wonen voornamelijk in Amman. Er woont ook een klein aantal etnische Mandeeërs in Jordanië, ook voornamelijk vluchtelingen uit Irak. Ongeveer 12,000 Iraakse christenen zochten hun toevlucht in Jordanië nadat de islamitische staat de stad Mosul in 2014 had ingenomen. Enkele duizenden Libiërs, Jemenieten en Sudanezen hebben ook asiel aangevraagd in Jordanië om te ontsnappen aan de instabiliteit en het geweld in hun thuisland. Volgens de Jordaanse volkstelling van 2015 wonen 1,265,000 Syriërs, 636,270 Egyptenaren, 634,182 Palestijnen, 130,911 Irakezen, 31,163 Jemenieten, 22,700 Libiërs en 197,385 andere nationaliteiten in het land.

Er zijn ongeveer 1.2 miljoen illegale arbeidsmigranten en ongeveer 500,000 legale migranten in het Koninkrijk. Enkele duizenden vrouwelijke buitenlanders, voornamelijk uit het Grotere Midden-Oosten en Oost-Europa, werken in nachtclubs, hotels en bars in het hele Koninkrijk. De Amerikaanse en Europese expatgemeenschappen zijn geconcentreerd in de hoofdstad, aangezien de stad de thuisbasis is van vele internationale organisaties en diplomatieke kantoren.

De soennitische islam is de dominante religie in Jordanië. Moslims vertegenwoordigen ongeveer 92% van de bevolking van het land; 93% van hen identificeert zich op hun beurt als soenniet - het hoogste percentage ter wereld. Er zijn ook een klein aantal Ahmadiyya-moslims en een paar sjiieten. Veel sjiieten zijn Iraakse en Libanese vluchtelingen. Moslims die zich bekeren tot een andere religie, evenals missionarissen van andere religies, worden geconfronteerd met sociale en juridische discriminatie.

Jordanië heeft enkele van de oudste christelijke gemeenschappen ter wereld, met een geschiedenis die teruggaat tot de eerste eeuw na de kruisiging van Jezus Christus. Christenen maken nu ongeveer 4% van de bevolking uit, vergeleken met 20% in 1930. Dit is te wijten aan de hoge immigratiecijfers van moslims naar Jordanië, evenals de hogere emigratiecijfers van christenen naar het westen en hogere geboortecijfers van moslims. Er zijn ongeveer 250,000 Jordaanse christenen, die volgens een schatting van de orthodoxe kerk uit 2014 allemaal Arabisch spreken. Bij dit onderzoek werden kleinere christelijke groepen uitgesloten en ook de duizenden westerse, Iraakse en Syrische christenen die in Jordanië wonen, uitgesloten. Jordaanse christenen zijn opmerkelijk goed geïntegreerd in de Jordaanse samenleving en genieten een hoge mate van vrijheid, hoewel ze niet vrij zijn om moslims te evangeliseren. Christenen bekleedden traditioneel twee ministeriële functies en kregen 9 van de 130 zetels in het parlement. De hoogste politieke positie die een christen verkrijgt, is die van vice-premier, die in 2005 door Marwan al-Muasher werd bekleed. Christenen waren ook invloedrijk in de media. Kleinere religieuze minderheden zijn de Druzen en bahá'ís. De meerderheid van de Jordaanse Druzen woont in de oostelijke oasestad Azraq, in sommige dorpen langs de Syrische grens, en in de stad Zarqa, terwijl de meeste Jordaanse bahá'ís in het dorp Adassiyeh wonen aan de oevers van de Jordaanvallei.

De officiële taal is Standaard Modern Arabisch, een literaire taal die op scholen wordt onderwezen. De meeste Jordaniërs zijn moedertaalsprekers van een van de niet-standaard Arabische dialecten die bekend staan ​​als Jordaans Arabisch. De Jordaanse Gebarentaal is de taal van de dovengemeenschap. Engels, hoewel zonder officiële status, wordt door het hele land gesproken en is de facto de taal van handel en bankwezen, en heeft ook een co-officiële status in de onderwijssector; bijna alle cursussen op universitair niveau worden in het Engels gegeven en bijna alle openbare scholen geven Engels samen met standaard Arabisch. Andere talen zoals Tsjetsjeens, Circassisch, Armeens, Tagalog en Russisch blijven populair in hun gemeenschappen. Frans is op veel scholen optioneel, vooral in de particuliere sector. Duits is een steeds populairdere taal onder de elite en goed opgeleid; het is waarschijnlijk op grotere schaal ingevoerd na de start van de Duits-Jordaanse universiteit in 2005.

Jordanië wordt door de Wereldbank geclassificeerd als een land met een "hoger middeninkomen". Ongeveer 14.4 % (vanaf 2010) van de bevolking leeft echter onder de nationale armoedegrens. Met een BBP van 38.210 miljard USD (2015) groeide de economie tussen 4.3 en 2005 met gemiddeld 2010% per jaar en vanaf 2.5 met ongeveer 2010%. Het bruto binnenlands product (bbp) per hoofd van de bevolking groeide in de jaren zeventig met 351%, daalde met 1970% in de jaren tachtig en steeg vervolgens met 30% in de jaren negentig. De Jordaanse economie is een van de kleinste in de regio en de bevolking van het land lijdt onder relatief hoge werkloosheids- en armoedecijfers.

De Jordaanse economie is relatief goed gediversifieerd. Handel en financiën zijn samen goed voor bijna een derde van het BBP; transport en communicatie, openbare nutsbedrijven en bouw zijn goed voor een vijfde; en mijnbouw en productie zijn goed voor bijna nog een vijfde. Ongeacht plannen om de particuliere sector uit te breiden, blijft de staat de dominante kracht in de Jordaanse economie. De netto ontwikkelingshulp aan Jordanië in 2009 bedroeg 761 miljoen USD; volgens de regering werd ongeveer tweederde hiervan verstrekt in de vorm van subsidies, waarvan de helft directe begrotingssteun.

De officiële munteenheid is de Jordaanse dinar, die is gekoppeld aan de speciale trekkingsrechten (SDR) van het IMF, wat overeenkomt met een wisselkoers van US $ 1 ≡ 0.709 dinar, of ongeveer 1 dinar ≡ 1.41044 dollar. In 2000 trad Jordanië toe tot de Wereldhandelsorganisatie en ondertekende het de vrijhandelsovereenkomst tussen Jordanië en de Verenigde Staten. Dit maakte Jordanië het eerste Arabische land dat een vrijhandelsovereenkomst met de Verenigde Staten ondertekende. Jordanië heeft ook vrijhandelsovereenkomsten met Turkije en Canada. Jordanië geniet een geavanceerde status bij de EU, wat een betere toegang tot export naar Europese markten mogelijk heeft gemaakt. Vanwege de trage binnenlandse groei, hoge energie- en voedselsubsidies en een opgeblazen personeelsbestand in de publieke sector, heeft Jordanië normaal gesproken jaarlijkse begrotingstekorten. Deze worden gedeeltelijk gecompenseerd door internationale hulp.

De grote recessie en de turbulentie veroorzaakt door de Arabische Lente hebben de groei van het BBP van Jordanië gedrukt en hebben gevolgen gehad voor de handel, industrie, bouw en toerisme. De toeristenaantallen zijn sinds 2011 sterk gedaald. De financiën van Jordanië zijn ook zwaar getroffen door 32 aanvallen op de Sinaï-aardgaspijpleiding, die Jordanië vanuit Egypte bevoorraadde door islamitische staatsburgers, wat leidde tot het gebruik van duurdere zware stookolie voor energieopwekking. In november 2012 heeft de regering de subsidies voor brandstof verlaagd en de prijs verhoogd. Het besluit, dat later werd teruggedraaid, leidde tot grootschalige protesten in het hele land.

De totale buitenlandse schuld van Jordanië bedroeg in 2012 22 miljard USD, wat overeenkomt met 72% van het bbp. In 2016 bedroeg de schuld 35.1 miljard USD, wat overeenkomt met 90.6 % van het bbp. Deze forse stijging is het gevolg van de effecten van regionale instabiliteit. Daling van de toeristische activiteit, lagere buitenlandse investeringen, hogere militaire uitgaven, schulden van elektriciteitsbedrijven als gevolg van aanvallen op de Egyptische pijpleiding, opgebouwde rente op leningen, ineenstorting van de handel met Irak en Syrië en uitgaven voor de opvang van Syrische vluchtelingen. Volgens de Wereldbank hebben Syrische vluchtelingen Jordanië jaarlijks meer dan 2.5 miljard dollar gekost, wat overeenkomt met 6% van het BBP en 25% van de jaarlijkse inkomsten van de regering. Buitenlandse hulp dekt slechts een klein deel van deze kosten, 63 % van de totale kosten wordt gedragen door Jordanië.

Door een relatief modern onderwijssysteem behoort het aandeel geschoolde arbeiders in Jordanië tot de hoogste in de regio in sectoren als ICT en industrie. Dit heeft geleid tot aanzienlijke buitenlandse investeringen in Jordanië en heeft het land in staat gesteld zijn arbeidskrachten naar de landen van de Perzische Golf te exporteren. De geldovermakingen naar Jordanië namen snel toe, vooral aan het eind van de jaren zeventig en tachtig, en blijven een belangrijke bron van externe financiering. Overmakingen van Jordaanse expats bedroegen in 1970 1980 miljard dollar. Dit is een aanzienlijke stijging van de overmakingen in vergelijking met 3.8, toen de overmakingen meer dan 2015 miljard dollar bereikten en Jordanië de vierde grootste ontvanger in de regio was.

• Jordanië is een van de slechts drie landen in het Midden-Oosten die Israëlische burgers in hun land tolereren. Daarom is binnenkomst in Jordanië geen probleem voor houders van een Israëlisch paspoort.
• Bezoekers uit de meeste landen hebben een visum nodig om Jordanië binnen te komen, dat bij aankomst bij bijna alle grensovergangen direct beschikbaar is. Sommige nationaliteiten hebben mogelijk een visum nodig voor aankomst; neem contact op met uw plaatselijke Jordaanse ambassade of consulaat voordat u aankomt. Een belangrijke uitzondering is de oversteek vanaf de Westelijke Jordaanoever bij de King Hussein Bridge (“Allenby”), waar je vooraf een visum nodig hebt. Visa zijn verkrijgbaar bij alle andere landovergangen naar Jordanië en bij alle zee- en luchtovertochten.
• Visa-prijzen zijn gestandaardiseerd voor niet-Arabieren en zijn JOD 40 (vanaf maart 2015) voor single entry, JOD 60 voor multiple entry. Normale visumkosten worden kwijtgescholden als u een Jordan Paspoort van het Ministerie van Toerisme en Oudheden en verblijven minimaal drie opeenvolgende nachten in Jordanië. De pas kost tussen 70 en 80 JOD en omvat een 1-3 daagse pas voor Petra en gratis toegang tot vele historische bezienswaardigheden binnen een periode van twee weken. Een ander nieuw initiatief van de Jordaanse regering is de verlaging van de visumkosten van JOD40 naar JOD10 voor toeristen die Jordanië over land willen binnenkomen en ten minste drie opeenvolgende nachten willen verblijven.
• Als alternatief kunt u een gratis ASEZA-visum (Aqaba Economic Zone) van één maand krijgen als u in Aqaba aankomt over land (vanuit Saoedi-Arabië), over zee (veerboot vanuit Egypte in Nuweiba) of door de lucht (landing op Aqaba International Airport). Vanaf 2016, Jordanië geeft bij de grensovergang tussen Eilat en Aqaba alleen visa af aan georganiseerde reisgroepen of houders van een Jordaans paspoort.
• Als u een ASEZA-visum verkrijgt, moet u het land via hetzelfde toegangspunt verlaten. Met het ASEZA-visum kunt u vrij door Jordanië reizen. Er zijn geen kosten verbonden aan het verlaten van de economische zone van Aqaba en het betreden van de rest van het land. Er zijn wegcontroles bij het verlaten van ASEZA, maar deze zijn geen probleem voor buitenlanders. Meestal wordt de cheque kwijtgescholden of minimaal voor toeristen (laat maar uw paspoort zien; als u aan het rijden bent, toon dan ook uw rijbewijs en voertuigregistratie en open de kofferbak). Als je via Aqaba wilt binnenkomen en geen ASEZA-visum wilt krijgen, moet je de douanebeambte vragen om de normale vsa in je paspoort te zetten en de normale visumkosten te betalen.
• Het gratis ASEZA-visum kan ook worden verkregen bij bijna alle andere grensovergangen (behalve de King Hussein "Allenby"-brug) als u aangeeft dat u naar Aqaba reist. Er zijn geen kosten van 40 JOD voor het inreisvisum, maar u moet Aqaba binnen maximaal 48 uur binnenkomen en een stempel krijgen van een politiebureau in Aqaba of van het ASEZA-hoofdkantoor. Als de stempel voor late aankomst in Akaba niet in uw paspoort staat, moet u de JOD40-vergoeding betalen voor het inreisvisum plus een boete van JOD 1.50/dag voor elke niet-geregistreerde dag wanneer u vertrekt (de dag dat u Jordanië binnenkwam wordt geteld als dag 1, zelfs als u om 23:59 uur binnenkwam).
• Het visum kan op elk politiebureau met drie maanden worden verlengd. Deze verlenging kan twee keer worden verleend. Het ASEZA-visum kan niet worden verlengd.
• Er is een exit tax van 10 JOD (vanaf maart 2015), die wordt geheven bij alle land- en zeeoversteken. De exit tax van 30 JOD (vanaf maart 2015) voor het verlaten van Jordanië per vliegtuig is meestal inbegrepen in het vliegticket.
• Als u vertrekt via de King Hussein 'Allenby'-brug, kunt u via dezelfde grensovergang terugkeren naar Jordanië met hetzelfde visum dat u bij binnenkomst hebt gekregen, op voorwaarde dat het niet is verlopen. Het ASEZA-visum kan niet op deze manier worden gebruikt, omdat u Jordanië moet verlaten via hetzelfde vertrekpunt in Aqaba waarlangs u bent binnengekomen.
• De King Hussein "Allenby" -brug is de enige grensovergang waar toegang tot Jordanië met een Israëlisch paspoort niet is toegestaan.

De nationale luchtvaartmaatschappij van Jordanië is Royal Jordanian Airlines. Daarnaast wordt Jordanië bediend door een aantal buitenlandse luchtvaartmaatschappijen, waaronder BMI, Air France, Lufthansa, Turkish Airlines, Egypt Air, Emirates, Alitalia en Delta Airlines. De goedkope luchtvaartmaatschappij Air Arabia vliegt tussen Jordanië en bestemmingen in het hele Midden-Oosten. De Britse luchtvaartmaatschappij easyJet heeft aangekondigd dat ze vanaf maart 2011 drie keer per week van Londen Gatwick naar Amman zal vliegen, waardoor de kosten voor reizen naar het Midden-Oosten vanuit het VK aanzienlijk worden verlaagd.

Queen Alia International Airport is de belangrijkste luchthaven van het land. Het ligt 35 km ten zuiden van Amman (op de hoofdroute naar Aqaba). Het duurt 45 minuten om de luchthaven te bereiken vanaf het stadscentrum van Amman, ongeveer 30 minuten vanaf het westen van Amman. Het vervoer naar Amman vindt plaats met de Royal Jordanian Bus Service naar de stadsterminal bij de 7e cirkel of met de taxi (ca. JOD 20, te begrijpen als een vaste prijs).

Naast Queen Alia heeft Jordanië nog twee andere internationale luchthavens:

• Marka International Airport in het oosten van Amman (bedient routes naar nabijgelegen landen in het Midden-Oosten en binnenlandse vluchten naar Akaba).
• King Hussein International Airport in Akaba.

Als laatste functionerende onderdeel van de beroemde Hejaz-spoorlijn, kwamen treinen uit Damascus (Syrië) twee keer per week aan bij het Mahatta-knooppunt in Amman, dat ten noordoosten van het stadscentrum nabij Marka Airport ligt. Echter, sinds medio 2016 zijn de treinen geschorst vanwege schade aan de sporen en het is onduidelijk wanneer ze weer gaan rijden. Zelfs als de treinen wel reden, deden ze er maar 9 uur over (veel langzamer dan een autorit) en boden ze weinig comfort. Er rijden geen andere passagierstreinen in Jordanië.

Van Israël

U kunt Jordanië binnenkomen met de auto vanuit Israël. Grensformaliteiten zijn tijdrovend en duur, aangezien Jordaanse verzekering vereist is en je zelfs je kentekenplaten moet wijzigen. De enige beschikbare overtochten zijn in Aqaba (als u uit Eilat komt) en bij de Sheikh Hussein-brug voor degenen die uit het noorden van Israël komen. Houd er rekening mee dat de Allenby/King Hussein-oversteekplaats geen privévoertuigen van welke aard dan ook toestaat.

uit Syrië

Langeafstandstaxi's bedienen de route van Damascus naar Amman.

Rijden tussen Amman en Syrië is niet wat u gewend bent in de VS of Europa, en de rijstandaard en het voertuigonderhoud is in beide landen slecht (maar over het algemeen slechter in Syrië). Wees niet bang om uw chauffeur te vragen te vertragen en wees extra voorzichtig bij het inhalen. Het is de moeite waard om een ​​taxi voor u of uw groep te huren en iets meer geld te betalen om ervoor te zorgen dat de chauffeur niet in de verleiding komt om de reis te versnellen om meer geld te verdienen. Als roken u stoort, zorg er dan voor dat u, voordat u een chauffeur inhuurt, zeker weet dat hij of zij niet rookt of niet wil roken.

Deze reis duurt ongeveer 3.5 uur.

Van Irak

Het is theoretisch mogelijk om Jordanië binnen te komen vanuit Irak, afhankelijk van je nationaliteit. Echter, zeker gezien de huidige situatie in Irak, is het waarschijnlijk niet aan te raden en zult u aan veel strengere controles worden onderworpen dan wanneer u van buitenaf binnenkomt.

Afkomstig uit Saudi-Arabië

Toegang vanuit Saoedi-Arabië is met de bus. Bussen naar Jordanië kunnen vanaf bijna elk punt in Saoedi-Arabië of de Golf worden genomen. De meeste worden gebruikt door Arabieren. De grensovergang, genaamd Al-Haditha aan de Saoedische kant en Al-Omari aan de Jordaanse kant, is onlangs herbouwd. De wachttijd bij de douane en paspoortcontrole is niet al te lang voor Midden-Oosterse normen, maar reken op tot 5 uur aan de Saoedische kant. Aangezien de grensovergang midden in de woestijn ligt, moet u ervoor zorgen dat alle papieren in orde zijn voordat u aan uw reis begint, anders kunt u verdwalen in een doolhof van Arabische bureaucratie. De rit van de grens naar Amman duurt 3 uur en tot 20 uur naar Dammam, Riyadh of Jeddah aan de Saoedische kant. De rit kan ongemakkelijk zijn, maar het is goedkoop.

Langeafstandsdiensten opereren vanuit een aantal bestemmingen in het Midden-Oosten, waaronder Tel Aviv en Damascus.

Van Israël

Bij het verlaten van Israël moet u een exitbelasting betalen van NIS105 (2016).

Om in het zuiden van Eilat/Aqaba te komen, neemt u een bus naar Eilat. Hier rijden verschillende bussen, waaronder de 444, die een route langs de Dode Zee volgt.

Vanaf het busstation van Eliat is het ongeveer 3 km naar de grens, bereikbaar met de taxi voor ongeveer NIS 45-50. Als alternatief kunt u de bus verlaten bij de voorlaatste halte "Hevel Eilot - Junction Eilot 90" en de laatste 1 km naar de grens lopen.

Aan beide kanten van de grens zijn geldwisselkantoren. Vraag anders uw taxichauffeur om

Eenmaal in Jordanië moet je een taxi nemen naar je volgende bestemming. Taxiprijzen zijn gestandaardiseerd en worden aan de grens weergegeven:

• Luchthaven King Hussein JOD8
• Stadscentrum JOD11
• Stadsstrand (en hotels) JOD22
• Wadi Rum (enkele reis) JOD39
• Wadi Rum (heen en terug inclusief wachttijd) JOD55
• Petra (enkele reis) JOD55
• Petra (heen- en terugreis inclusief wachttijd) JOD88
• Amman (en voorsteden) JOD109
• Dode Zee JOD99

Mensen die heb al een visum want Jordan kan ook de grens oversteken bij de Allenby/King Hussein Bridge (tussen Jeruzalem en Amman). Deze grens kan worden bereikt vanuit Jeruzalem, Damascus Gate, voor 42NIS/pers + 5NIS/bagage (2014-05-01).

Na het betalen van de Israëlische exitheffing (zie hierboven), moet u een Jettbedrijf bus om Niemandsland te doorkruisen. Het tarief voor deze bus is 7JD/pers + 1JD/bagage (2014-05-01).

Als je eenmaal in Jordanië bent bij de grens met King Hussein, kun je deeltaxi's (witte taxi's) nemen naar Amman (9JD/pers?). Sommige bussen gaan daar ook heen en naar andere plaatsen (maar niet Petra) tegen lagere prijzen: deze bussen zijn misschien wat moeilijker te vinden, omdat hun vertrekpunt niet meteen zichtbaar is als ze het grenskantoor verlaten, en omdat veel taxichauffeurs doen alsof er geen bussen zijn. Voor elke locatie in Jordanië kunnen reguliere taxi's worden gehuurd tegen een onderhandelde prijs.

Jordanië kan in de haven van Aqaba worden binnengevaren via de Egyptische haven Nuweiba. Er zijn twee diensten, veerboot en speedboot. Verwacht ongeveer 60 USD te betalen voor de veerboot of ongeveer 70 USD voor de speedboot (beide enkele reis + 10 USD of 50 EGP exit tax uit Egypte) als u een niet-Egyptische burger bent (Egyptenaren hoeven de hoge prijzen niet te betalen in rekening gebracht door de autoriteiten).

De langzame veerboot kan tot 8 uur duren en kan bij slecht weer een nachtmerrie zijn. De speedboot maakt de overtocht consequent in ongeveer een uur, maar vertragingen bij het in- en uitstappen kunnen vele uren oplopen, vooral omdat er geen vaste vertrektijden zijn. Je kunt het kaartje niet op voorhand kopen en het loket weet de vertrektijd niet. U kunt een hele middag of zelfs een dag kwijt zijn aan het wachten op het vertrek van het schip.

De enige binnenlandse vluchtverbinding is tussen Amman en Aqaba.

De busmaatschappij JETT biedt verbindingen van Amman naar Aqaba, naar de King Hussein-brug (om naar Israël te gaan) en naar Hammamat Ma'in. Privébussen (voornamelijk van het bedrijf Hijazi) rijden van Amman naar Irbid en Aqaba. Minibussen verbinden kleinere steden op een veel onregelmatiger basis - meestal rijden ze zodra ze vol zijn.

Abdali Transport Station nabij het centrum van Amman diende als een bus/taxi-hub naar plaatsen in heel Jordanië, maar veel van zijn diensten (met name microbussen en servicetaxi's) zijn verplaatst naar het nieuwe noordelijke busstation (ook wel Tarbarboor of Tareq genoemd). Hier zijn er bussen naar Israël en een JOD1.5-bus naar Queen Alia Airport.

Diensttaxi's (serveert) bestrijken vrijwel dezelfde routes als bussen. Servicetaxi's zijn zeker duurder dan minibussen, maar veel sneller en comfortabeler.

Servicetaxi's rijden alleen als ze vol zijn, er is dus geen vaste dienstregeling. U kunt ook worden benaderd door privéauto's die als servicetaxi fungeren. Als je een van deze gebruikt, is het belangrijk om vooraf de prijs af te spreken

Servicetaxi's zijn meestal wit of crèmekleurig. Ze kunnen soms worden overgehaald om af te wijken van hun standaardroute als ze nog geen passagiers vervoeren. Het is echter zeer waarschijnlijk dat u wordt gevraagd te wachten op een gele taxi.

In de meeste steden zijn er regelmatig taxi's. Ze zijn felgeel (vergelijkbaar met de Yellow Cabs in New York) en meestal in goede staat. Een rit van 10 km zou ongeveer 2 JOD moeten kosten.

Alle gele taxi's zouden een meter moeten hebben, maar de meeste chauffeurs buiten Amman gebruiken deze niet, dus u moet een prijs afspreken voordat u vertrekt. Als je wordt opgehaald door een taxi zonder meter, spreek dan voor vertrek de prijs af. Als u het niet eens bent over een prijs, betaalt u waarschijnlijk het dubbele van de prijs. Het gebruik van de meter is bijna altijd goedkoper dan onderhandelen over een prijs, dus u kunt er het beste op aandringen dat de chauffeur deze gebruikt voordat u vertrekt. Houd uw bagage bij u - het is niet ongebruikelijk dat taxi's een belachelijke prijs vragen zonder meter (JOD30 voor een rit van 10 minuten) en vervolgens weigeren de kofferbak te openen om u uw koffers terug te geven totdat u betaalt.

Dagtarieven voor taxi's zijn bespreekbaar. Deze worden meestal geregeld via specifieke taxichauffeurs die de service eerder hebben aangeboden aan vrienden of collega's. Als u in een hotel verblijft, moet de receptie een betrouwbare chauffeur voor u kunnen regelen. In rustige tijden is het ook heel gewoon om op straat (beleefd) aangesproken te worden door taxichauffeurs die op zoek zijn naar zaken. Er zijn er veel die goed Engels spreken, dus het is de moeite waard om te wachten tot je er een vindt die je leuk vindt.

Een taxi voor de hele dag kost ongeveer 20-25 JOD. Een middagtaxi kost ongeveer 15 JOD. Voor deze prijs zet de taxichauffeur je af bij lokale winkeltjes en wacht op je terugkomst. U kunt dan naar de volgende winkellocatie rijden. U kunt uw recent gekochte items in het voertuig achterlaten, aangezien de chauffeur de hele tijd in de taxi blijft, maar het wordt niet aanbevolen om dit te doen.

Als u een reis buiten Amman plant, worden de dagtarieven verhoogd om de brandstofkosten te compenseren. Voor dagtochten binnen 1-3 uur van Amman is een taxi verreweg het gemakkelijkste vervoermiddel. Een ritje met de taxi naar Petra kost ongeveer 75 JOD voor 3 personen. Dit zou je heen en terug brengen met ongeveer 6 uur om rond te kijken en de bezienswaardigheden te zien.

Vraag bij het onderhandelen over taxitarieven of het overeengekomen tarief de totale prijs is of de kosten per persoon. Vaak bieden taxichauffeurs een laag tarief aan en vertellen u dan wanneer het tijd is om te betalen dat het tarief “per persoon” is.

Als u een lange afstand reist, probeer dan bussen of touringcars te gebruiken in plaats van taxi's. Sommige taxichauffeurs zijn er niet vies van om mensen naar het midden van de woestijn te rijden en te dreigen je daar achter te laten als je ze niet al je geld geeft. Dit is echter zeer onwaarschijnlijk als u zich houdt aan de aanbevolen stuurprogramma's. Jordanië is over het algemeen erg beschermend tegen zijn toeristen en hoewel te veel betalen gebruikelijk is (tenzij vooraf overeengekomen), zijn bedreigingen en oplichting zeldzaam.

De Jordaanse snelwegen zijn over het algemeen in zeer goede staat, maar hetzelfde kan niet gezegd worden over de chauffeurs en de voertuigen. Veel vrachtwagens en bussen rijden met versleten of defecte banden en remmen, en in de zuidelijke en meer landelijke delen van het land hebben sommige mensen de neiging om 's nachts zonder koplampen te rijden (in de veronderstelling dat ze beter kunnen zien en dat dit daarom veiliger!). Rijd niet in het donker buiten de hoofdstad Amman.

Een auto huren moet goedkoop en niet te tijdrovend zijn. Brandstofprijzen worden allemaal bepaald door de overheid, dus ga niet op zoek naar goedkopere benzinestations. Reken op ongeveer 0.80 JOD per liter (loodvrij 90 octaan) tot 0.97 JOD per liter (loodvrij 95 octaan). Ze worden maandelijks herzien om de internationale gasprijzen in overeenstemming te brengen met de lokale prijzen.

De hoofdroute is de Woestijn snelweg, die Aqaba, Ma'an en Amman met elkaar verbindt en vervolgens helemaal naar Damascus in het naburige Syrië gaat. Snelheidscontroles zijn er in overvloed en goed gepositioneerd om bestuurders te vangen die zich niet houden aan de vaak veranderende snelheidslimieten. Verkeerspolitie is regelmatig gestationeerd in bochten en kruispunten, goed verborgen, met snelheidsmeters. Als je zelfs maar 10% over de snelheidslimiet heen gaat, word je staande gehouden en moet je een zware boete betalen. Het is beter om binnen de limieten te rijden.

Een bepaald gedeelte, waar de weg snel afdaalt van de Amman-hooglanden door een reeks steile haarspeldbochten in de vallei die naar Aqaba leidt, is berucht om het aantal slecht onderhouden olietrucks dat hun remmen verliest en van de weg afslaat de kloof in. alles op hun pad vernietigen. Dit deel van de weg is omgevormd tot een tweebaansweg en is nu een beetje veiliger - maar je moet nog steeds voorzichtig zijn op dit deel van de weg.

De andere interessante route voor reizigers is de Koningsweg, een kronkelende route ten westen van de Desert Highway die ten zuiden van Amman begint en Kerak, Madaba, Wadi Mujib en Petra met elkaar verbindt voordat hij de Desert Highway ten zuiden van Ma'an ontmoet.

Veel van de meer dramatische landschappen van Jordanië vereisen 4×4-voertuigen met chauffeurs of gidsen die bekend zijn met het gebied. De meeste bezoekers van Jordanië kiezen voor georganiseerde reizen, hoewel het mogelijk is om lokale gidsen te gebruiken bij de verschillende bezoekerscentra in de eco-natuurreservaten van Jordanië. Deze omvatten Wadi Rum, het Dana-reservaat en Iben Hamam. De meeste toeristen die Jordanië vanuit Israël binnenkomen, nemen deel aan eendaagse Petra-tours of aan georganiseerde reisgroepen. Ze vormen een aanzienlijk percentage van de dagelijkse bezoekers van de natuurlijke attracties van Petra en Jordanië.

• Amman – Hoofdstad van het Koninkrijk
• Ajlun – een bergstadje in het noorden van Jordanië, bekend om de indrukwekkende ruïnes van het 12e-eeuwse kasteel dat nu bekend staat als Ajlun Castle.
• Aqaba – gelegen aan de Golf van Aqaba / Eilat, met verbindingen naar de Sinaï en de Rode Zee.
• Irbid – de op één na grootste agglomeratie in het noorden van het Koninkrijk
• Jerash – een van de grootste Romeinse ruïnes in het Midden-Oosten
• Kerak – site van een eens zo machtig kruisvaarderskasteel
• Madaba – beroemd om zijn mozaïekkaart van Jeruzalem
• Zout – oude stad die ooit de hoofdstad van Jordanië was
• Zarqa – de op twee na grootste agglomeratie van het Koninkrijk

• Azraq – Oase in de woestijn, een voorbeeld van hoe water leven brengt, zelfs op plaatsen als een woestijn
• Dana natuurreservaat – Verblijf in een dorp dat sinds de 15e eeuw nauwelijks is veranderd en geniet van onvergetelijke wandelingen in een uitloper van de Great Rift.
• Dode Zee – Het laagste punt op aarde en de zoutste zee
• Woestijnkastelen – 5 kastelen in de oostelijke woestijn. Deze kastelen waren ooit toevluchtsoorden voor kaliefen uit de Omajjadenperiode
• Petra – De topattractie van Jordanië, een oude stad uitgehouwen in zandsteen en een van de nieuwe 7 wereldwonderen.
• Uhm eh-Rasas – Een grotendeels niet opgegraven archeologische vindplaats met ruïnes uit de Romeinse, Byzantijnse en vroege moslimbeschavingen.
• Wadi Rum – dor, eenzaam en mooi, granieten rotsen die contrasteren met woestijnzand

Amman heeft een overvloed aan 5 en 4 sterren hotels. Daarnaast zijn er een flink aantal 3-sterrenhotels en zijn er veel 2-sterrenhotels en 1-sterrenhotels in het centrum van Amman die erg goedkoop zijn en er zijn veel toeristen, vooral degenen die op doorreis zijn en in deze hotels verblijven. Houd er rekening mee dat er twee beoordelingsschalen zijn voor hotels in Jordanië.

Er zijn de standaard 5-sterrenhotels in westerse stijl, zoals het Sheraton, Crowne Plaza, enz., en dan zijn er de lokale 5-sterrenhotels. De lokale etablissementen die in Jordanië als "5-sterrenhotels" worden beschouwd, zouden meer als 3-sterrenhotels in het Westen worden beschouwd. Dat gezegd hebbende, een reiziger zal veel geld betalen voor een westers 5-sterrenhotel in Amman of Petra en minder voor een lokaal 5-sterrenhotel.

Voor een langer verblijf zijn er ook gemeubileerde appartementen beschikbaar vanaf ongeveer 200-600 JOD per maand.

Toerisme is een van de belangrijkste sectoren in de Jordaanse economie. In 2010 bezochten meer dan 8 miljoen toeristen uit verschillende landen Jordanië, met inkomsten uit toerisme van ongeveer $ 3.5 miljard. Nog eens $ 1 miljard werd verdiend met medisch toerisme naar het Koninkrijk. In 2011 verloor het Jordaanse toerisme $ 1 miljard als gevolg van politieke instabiliteit in de hele regio.

De belangrijkste toeristische attracties zijn onder meer het bezoeken van historische bezienswaardigheden zoals het wereldberoemde Petra (sinds 1985 een UNESCO-werelderfgoed en een van de nieuwe zeven wereldwonderen), de rivier de Jordaan, de berg Nebo, Madaba, talloze middeleeuwse moskeeën en kerken, evenals ongerepte natuurgebieden (zoals Wadi Rum en het noordelijke bergachtige gebied van Jordanië in het algemeen), maar ook het bekijken van culturele en religieuze bezienswaardigheden en tradities.

Jordan biedt ook gezondheidstoerisme gericht op het Dode Zee-gebied, educatief toerisme, wandelen, duiken in de koraalriffen van Aqaba, popcultuurtoerisme en winkeltoerisme in de steden van Jordanië. Meer dan de helft van de ongeveer 4.8 miljoen Arabische toeristen in 2009, voornamelijk uit de GCC, gaf aan van plan te zijn hun vakantie in Jordanië door te brengen.

• Petra in de Wadi Musa, het huis van de Nabateeërs, is een complete stad uitgehouwen in een berg. De enorme rotsen zijn kleurrijk, meestal roze, en de ingang van de oude stad leidt door een 1.25 km lange smalle kloof in de berg - de Siq. De stad herbergt verschillende bouwwerken, allemaal (op twee na) uitgehouwen in de rots, waaronder al Khazneh - bekend als de Schatkamer - die door de winstgevende New Open World is uitgeroepen tot een van de "New Seven Wonders of the World" Maatschappij. Andere belangrijke bezienswaardigheden in Petra zijn het klooster, het Romeinse theater, de koninklijke graven en de Hoge Offerplaats. Petra werd in 1812 herontdekt voor de westerse wereld door de Zwitserse ontdekkingsreiziger Johann Ludwig Burckhardt. Het werd in 1985 toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst.
• Umm Qais, een stad op de plaats van de verwoeste Hellenistisch-Romeinse stad
• Jerash is beroemd om zijn oude Romeinse architectuur, met straten met zuilengalerijen, Korinthische bogen, Romeinse openluchttheaters en het Ovale Plein.
• Shoubak met zijn kruisvaarderskasteel "Crac de Montreal", dat zowel de oostelijke als de zuidelijke grens van de kruisvaardersuitbreiding markeert.
• Ajloun heeft een middeleeuws kruisvaarderskasteel
• Al Karak is de thuisbasis van een belangrijk kasteel uit de tijd van Salah al-Din, bekend als Al-Karak Castle.
• Umm el-Jimal, de zogenaamde "Zwarte Parel van de Woestijn", was ooit een stad aan de rand van de Dekapolis. Landelijk en welvarend vormde het een passend contrast met de omliggende bruisende steden. De villa's en torens van zwart basalt, waarvan sommige nog steeds drie verdiepingen hoog zijn, hebben dichters lang geïnspireerd.
• Montreal Crusader-kasteel, minder dan een uur ten noorden van Petra. De ruïnes, in het Arabisch Shoubak of Shawbak genoemd, bevinden zich in de moderne stad Shoubak. Het dateert uit dezelfde turbulente periode als Karak. Het fort viel pas 75 jaar nadat het was gebouwd in handen van Saladin. Er zijn inscripties van zijn opvolgers op de kasteelmuur.
• Qasr Amra, een van de best bewaarde monumenten van de islamitische Omajjaden-periode. De binnenmuren en plafonds zijn bedekt met unieke fresco's en twee van de kamers zijn geplaveid met kleurrijke mozaïeken. Het is ook een Werelderfgoed.
• Umm ar-Rasas, ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO in 2005, deze ruïnes vertonen een mix van Romeinse, Byzantijnse en vroege islamitische architectuur. Schatten omvatten de grootste kerkmozaïekvloer van het land; meer recente ontdekkingen zijn mogelijk omdat de site nog niet volledig is opgegraven.

• Muwakir (Arabisch voor Machaerus) was het fort op een heuveltop van Herodes de Grote. Na de dood van Herodes bewoonde zijn zoon Herodes Antipas het fort en beval Johannes de Doper daar te onthoofden. De legendarische Salomé, dochter van Herodias, zou daar de beroemde Dans van de Zeven Sluiers hebben gedanst en het hoofd van Johannes de Doper eisen.
• De De Jordaan is de rivier waarin, volgens de christelijke traditie, Jezus werd gedoopt door Johannes de Doper.
• Madaba staat bekend om zijn mozaïeken en om belangrijke religieuze plaatsen zoals de Madaba-kaart, de oudste nog bestaande originele cartografische weergave van het Heilige Land en Jeruzalem in het bijzonder. Het dateert uit de 6e eeuw na Christus.
• Berg Nebo op, waar de Bijbel zegt dat Mozes ging om een ​​glimp op te vangen van het Beloofde Land voordat hij stierf.

• Aqaba is een stad aan de oevers van de Golf van Aqaba met tal van winkelcentra, hotels en toegang tot verschillende watersporten en beschermde koraalriffen en zeeleven. Het heeft de ruïnes van de middeleeuwse stad Ayla en andere Edomitische ruïnes. Aqaba heeft ook een bruisend nachtleven, vooral tijdens vakantieweekenden wanneer duizenden rijke Jordaniërs de kuststad bezoeken. In de grote resorts en strandclubs zijn talloze raves en concerten van internationale dj's en artiesten te vinden. Bijna $ 20 miljard aan ontwikkelingen zijn momenteel aan de gang in Aqaba, gericht op toerisme en vastgoedprojecten om de stad om te vormen tot een "nieuw Dubai".
• De Dode Zee – Het is het laagste punt op aarde, 402 meter onder de zeespiegel, en wordt elk jaar 1 meter dieper. Het is de enige afzetting van de rivier de Jordaan en maakte deel uit van de bijbelse koninkrijken van de Midianieten en later de Moabieten. Het gebied van de Dode Zee is de thuisbasis van vele resorts van wereldklasse, zoals het Kempinski, Mövenpick en Marriott. Er zijn ook waterparken, een openbaar strand en internationale restaurants. De ultrachique bestemming in het gebied is echter het O-Beach, met cabana's, bars, internationale restaurants en een strandclub.

• Amman is een moderne en kosmopolitische stad die bekend staat om zijn winkelcentra, hotels en ruïnes. Amman bevat tal van oude ruïnes, waarvan er één dateert uit 7250 voor Christus in de ruïnes van het neolithische dorp 'Ain Ghazal. Andere ruïnes zijn de Citadel van Amman, gelegen op een heuvel ten oosten van Amman, die veel ruïnes van verschillende oude beschavingen combineert, zoals het Umayyad-paleis, de Byzantijnse kerken en de Romeinse tempel van Hercules. Aan de voet van de heuvel is het beroemde Great Ammani Ancient Roman Amphitheatre, samen met Hashemite Plaza, Nymphaeum en het kleinere Odeon Amphitheatre.
• Mahis met zijn religieuze plaatsen.
• Wadi Rum is een woestijn vol bergen en heuvels ten zuiden van Jordanië. Het is populair vanwege de bezienswaardigheden en de vele sporten die er worden beoefend, zoals rotsklimmen. Het staat ook bekend om zijn connectie met DH Lawrence; sommige scènes in Lawrence van Arabië waren hier gefilmd. In de late jaren 2000 werd het opgenomen als Werelderfgoed vanwege zijn natuurlijke en culturele erfgoed.
• Irbid, de op een na grootste stad van Jordanië, is ook de thuisbasis van verschillende musea en winkelcentra. De belangrijkste reden voor buitenlanders om de stad te bezoeken is echter de overvloed aan universiteiten die het huisvest, met Jordan University of Science and Technology en Yarmouk University als de twee meest bekende. De stad herbergt een groot aantal studenten uit heel Jordanië, het Midden-Oosten en daarbuiten. University Street in Irbid herbergt de meeste internetcafés per mijl ter wereld. ^[5]
• Fuheis, een stad op ongeveer 20 minuten ten noordwesten van Amman, staat bekend om zijn traditionele 18e- en 19e-eeuwse kerken en de provinciale Jordaanse architectuur van rond de eeuwwisseling.

Jordanië, met name Amman en in mindere mate Akaba, is een van de hotspots van het nachtleven in de regio geworden. Samen met Dubai, Beiroet, Sharm el Sheikh en Manama is Amman een van de toonaangevende uitgaansbestemmingen in de Arabische wereld en het Midden-Oosten. Het land heeft een explosie van nachtleven meegemaakt, van high-end nachtclubs en bars in de hoofdstad tot raves van wereldklasse in de Dode Zee en Wadi Rum. Aqaba heeft ook een enorme toename gezien van nachtclubs en strandclubs als gevolg van massale buitenlandse investeringen en de toestroom van buitenlandse arbeiders en toeristen als gevolg van de oprichting van de speciale economische zone ASEZA. De jaarlijkse Distant Heat in Wadi Rum wordt beschouwd als een van de beste raves ter wereld.

Jordanië heeft een aantal natuurgebieden.

• Azraq Wetland-reservaat – Azraq is een unieke waterrijke oase in het hart van de semi-aride oostelijke woestijn van Jordanië, beheerd door de Royal Society for the Conservation of Nature (RSCN). Attracties zijn onder meer verschillende natuurlijke en oude aangelegde vijvers, een seizoensgebonden overstroomd moeras en een groot wad dat bekend staat als Qa'a Al-Azraq. Een verscheidenheid aan vogels stopt elk jaar in het reservaat tijdens hun moeizame trekroutes tussen Azië en Afrika om uit te rusten. Sommigen blijven voor de winter of broeden binnen de beschermde gebieden van het wetland.
• Biosfeerreservaat Dana – beslaat 308 vierkante kilometer en bestaat uit een keten van valleien en bergen die zich uitstrekken van de top van de Jordaan Rift Valley tot aan de woestijnlaaglanden van Wadi Araba. Dana herbergt zo'n 600 plantensoorten, 37 zoogdiersoorten en 190 vogelsoorten.
• Mujib-natuurreservaat – het laagste natuurgebied ter wereld, met een spectaculair landschap nabij de oostkust van de Dode Zee. Het reservaat bevindt zich in de diepe Wadi Mujib-kloof, die uitmondt in de Dode Zee op 410 meter onder zeeniveau. Het reservaat strekt zich uit tot de bergen van Kerak en Madaba in het noorden en zuiden en reikt op sommige plaatsen tot 899 meter boven zeeniveau. Wadi Mujib heeft een prachtige biodiversiteit, die vandaag de dag nog steeds wordt onderzocht en gedocumenteerd. Meer dan 300 soorten planten, 10 soorten roofdieren en talrijke soorten permanente en trekvogels zijn geregistreerd.
• Shaumari-dieren in het wild Reserve – Shaumari Reserve is in 1975 door de RSCN opgericht als broedcentrum voor bedreigde of lokaal uitgestorven dieren in het wild. Tegenwoordig, na fokprogramma's met enkele van 's werelds toonaangevende wildparken en dierentuinen, is dit kleine reservaat van 22 vierkante kilometer een bloeiende beschermde omgeving voor enkele van de zeldzaamste soorten in het Midden-Oosten, zoals Arabische oryx, struisvogels, gazellen en onagers, die zijn afgebeeld op veel Byzantijnse mozaïeken uit de 6e eeuw.

De Jordaanse keuken lijkt erg op die in andere delen van de regio. Het dagelijkse hoofdbestanddeel is Khobez, een groot plat brood dat in bakkerijen door het hele land voor een paar honderd fils wordt verkocht. Heerlijk als ze vers gebakken zijn.

Het ontbijt is traditioneel gebakken eieren, labaneh, kaas, zaatar en olijfolie samen met brood en een kopje thee. Falafel en hummus worden door sommigen in het weekend gegeten en door anderen vaker. Er is geen conventie over wanneer je wel of niet wat voor soort voedsel moet eten. Het is aan jou. Dit is het meest populaire ontbijt. Manousheh en gebak zijn de op één na populairste ontbijtkeuzes. Alle hotels bieden een Amerikaans ontbijt aan.

Het nationale gerecht van Jordanië is mansaf, bereid met jameed, een zongedroogde yoghurt. Grumpygourmet.com beschrijft: mansaf als "een enorme schaal met crêpe-achtig traditioneel "shraak" brood, bergen glinsterende rijst en stukjes lamsvlees gekookt in een unieke saus van opnieuw samengestelde jameed en kruiden en bestrooid met gouden pijnboompitten." In werkelijkheid gebruiken meer mensen geroosterde amandelen in plaats van pijnboompitten omdat ze goedkoper zijn. Hoewel mansaf het nationale gerecht is, eten de meeste mensen in stedelijke gebieden het alleen bij speciale gelegenheden en niet elke dag. Andere populaire gerechten zijn maklouba, gevulde groenten en freekeh.

De meest populaire plek om goedkope mansaf te eten is het Jeruzalem-restaurant in het centrum van Amman.

Levantijnse stijl voor de helft wordt geserveerd in restaurants in "Libanese stijl" - wat typisch is voor de Jordaanse stijl - door het hele land, en internationale fastfoodketens zoals McDonalds, Pizza Hut en Burger King zijn gemakkelijk te vinden. Naast de bekende ketens in Europa en Noord-Amerika zijn er ook enkele lokale vestigingen zoals:

• Abu Jbarah: een van de beroemde falafelrestaurants in Jordanië.
• Al kalha: beroemde falafel en homorestaurant in Jordanië.
• Al-Daya'a en Reem: Beroemde plaatsen om Shawerma-broodjes en -gerechten te krijgen.

Er is geen gebrek aan restaurants in buitenlandse stijl. De beste vind je meestal in 5-sterrenhotels, maar het prijskaartje is hoog. Italiaanse restaurants en pizzeria's zijn enigszins overvloedig in Amman, Madaba en Aqaba, maar zijn zeer moeilijk te vinden in andere steden.

Steeds meer cafés serveren nu eten. Er zijn tal van cafés in Midden-Oosterse stijl die argeelleh serveren, evenals het volledige assortiment westerse en Midden-Oosterse koffiedranken. Er zijn ook een groot aantal cafés in westerse stijl die meestal westerse desserts, salades en sandwiches serveren.

De munteenheid is de Jordaanse dinar (valuta code: JOD), soms lokaal weergegeven als "JD" voor of na het bedrag, of in het Arabisch als دينار of soms als £, en is verdeeld in 1000 fils en 100 piasters (of qirsh). Munten zijn er in coupures van 1, 5 en 10 piasters en JOD¼, JOD½. Bankbiljetten zijn er in coupures van 1, 5, 10, 20 en 50 JOD. De wisselkoers is effectief vastgesteld op 0.71 JOD per Amerikaanse dollar (of $1.41 per dinar), een onnatuurlijk hoge koers waardoor Jordanië in waarde slechter af is dan anders het geval zou zijn. De meeste luxe restaurants en winkels in winkelcentra accepteren ook Amerikaanse dollars.

Op veel plaatsen is er weinig wisselgeld, dus het is belangrijk om veel JOD1 en JOD5 biljetten te bewaren. Aangezien geldautomaten JOD20- en JOD50-biljetten uitgeven voor grote transacties, kan dit moeilijk zijn.

Kaarten worden op beperkte (en schijnbaar willekeurige) basis geaccepteerd. De meeste hotels en hostels nemen kaarten, entreegelden voor Petra (JOD50 en meer) MOETEN contant worden betaald, ook al is het een belangrijk toeristisch centrum.

Een leefbaar budget zou ongeveer JOD 15 per dag zijn, maar dat betekent dat je elke dag falafel zult eten. JOD25 zorgt voor iets betere accommodatie, eenvoudige restaurantmaaltijden en zelfs af en toe een biertje.

De prijzen zijn snel gestegen (vanaf 2011), dus het is het beste om de accommodatieprijzen online te controleren (de meeste Jordaanse hostels en hotels hebben internetverkoop)

Als je liever eet wat de lokale bevolking eet, kost het slechts 1-2 JOD, waarvoor je een broodje falafel kunt kopen met elk blikje frisdrank (meest voorkomende is Coke, Sprite en Fanta). Als je een broodje kip wilt kopen, kost dat (50-80 Qirsh).

Om echt Jordaans eten te proberen, moet je niet de hele tijd in 5/4/3/2/1-sterrenhotels verblijven; het eten is daar duur voor een gemiddelde Jordaan. Als het eten niet bij de hotelaccommodatie is geleverd, eet dan niet vanaf daar. Het lijkt misschien alsof mensen het zich kunnen veroorloven om daar te eten en het eruit te laten zien en te laten klinken alsof dit een gemiddelde manier van eten is.

Dat is dus wat je doet. Je betaalt al veel voor een paar dagen in het hotel, dat is gemiddeld USD 50. Iedereen van Amman zal je vertellen dat het veel is en het geld niet waard, behalve die in het dure gebied (dwz hotel, luchthaven, Amman hotel). Maar u zult niet zo goed met hen kunnen communiceren als toen u van het vliegveld kwam om de taxichauffeur te ontmoeten. Ga de stad in en ontdek wat mensen kopen en u bespaart veel op uw reis. Zo niet en je wilt jezelf de reis besparen om de echte mensen van het land te zien, blijf dan waar je bent en geniet van wat de gids wil dat je ziet.

Niet-Jordaniërs kunnen bij thuiskomst btw terugvragen op de luchthaven. Het btw-bedrag moet hoger zijn dan 50 JOD en u kunt geen btw terugvragen op de volgende items: eten, hotelkosten, goud, mobiele telefoons.

Jordanië is een zeer gastvrij land voor toeristen en buitenlanders helpen je graag verder als je daarom vraagt. Op hun beurt zullen Jordaniërs jou en je cultuur respecteren als je de hunne respecteert. Respecteer de islam, de dominante religie en de koning van Jordanië.

Draag bescheiden kleding op belangrijke religieuze plaatsen. Respecteer de Jordaanse monarchie, die veel steun heeft van de bevolking. De Jordaanse monarchie is zeer pro-westers en zeer open voor hervormingen, net als het Jordaanse volk.

Jordaniërs hebben een opmerkelijk probleem met in de rij staan ​​voor service. Vaak proberen de achterste leden van de wachtrij zich een weg naar voren te banen en de voor hen in te halen. In plaats van zich tegen deze tactiek te verzetten, gebruiken de ingehaalde wachtrijleden vaak dezelfde truc op de wachtrijleden voor hen. Het eindresultaat is vaak een luidruchtige strijd om service bij de betreffende kiosk.

Niemand, ook niet de persoon die de kiosk bemant, is blij als deze situatie zich ontwikkelt, en vaak lijken de spanningen in de gedrang zo hoog dat gewelddadige confrontaties slechts enkele ogenblikken verwijderd zijn. Geweld komt echter niet voor en er is een gevoel dat Jordaniërs gezamenlijk duidelijke grenzen herkennen over wat gepast is als ze in de rij gaan staan.

Desalniettemin worden er verschillende strategieën voorgesteld vanwege dit wijdverbreide fenomeen in Jordanië.

• Kom vroeg, neem de tijd en wees geduldig. Aangezien een degenererende wachtrij zelden een efficiënte wachtrij is, moet u in uw reisplannen rekening houden met het feit dat het onvermijdelijk langer zal duren dan verwacht om alle servicecabineregelingen te regelen, of het nu gaat om de douane, het kopen van kaartjes, wachten op de bus, enz.
• Laat je niet gek maken door de line-up en laat je niet meeslepen door de emoties van het publiek. Je blijft vooruit gaan, zelfs als een paar mensen voor je sluipen. Niemand in de "wachtrij" is volkomen onredelijk en je wordt niet voor onbepaalde tijd teruggeduwd. Vaak word je pas drie of vier ronden later dan verwacht bij de kiosk bediend. Probeer gewoon te ontspannen en het rustig aan te doen.
• Vermijd zo mogelijk in de rij staan. Vaak worden bij kiosken groepen in batches verwerkt, bijvoorbeeld bij een douane kiosk die een buslading per keer verwerkt. In deze gevallen, als je nog niet vooraan in de rij staat, zoek dan een comfortabele plek weg van de menigte en wacht tot de rest van de groep voor je is doorgelopen. Ga dan naar de kiosk zodra deze gratis is. Het voordeel van de laatste zijn, is dat de kioskmedewerker uw geduld op prijs stelt en graag voor u zorgt, aangezien hij niet wordt geconfronteerd met een luidruchtige menigte die om zijn aandacht wedijvert.

Houd er ook rekening mee dat de openingstijden veranderen tijdens de Ramadan en vooral op de Eid al-Fitr-vakantie. Veel restaurants, vooral buiten Amman, zijn tijdens de ramadan overdag gesloten en alleen open bij zonsondergang. Dit heeft echter geen invloed op de grote restaurants in de buurt van toeristische bestemmingen. Ook is het tijdens Eid al-Fitr in veel delen van het land onmogelijk om in de late namiddag of avond een servees (minibus) te krijgen. Plan vooruit als u een servee meeneemt naar een afgelegen gebied; het kan zijn dat u een taxi terug moet nemen. JETT en Trust International Transport voegen in deze periode echter meestal meer bussen toe aan hun schema, vooral die van Amman naar Aqaba.

Veel instellingen in Jordanië hebben tot doel het culturele bewustzijn van Jordaanse kunst te vergroten en de artistieke stromingen van Jordanië te vertegenwoordigen op gebieden als schilderkunst, beeldhouwkunst, graffiti en fotografie. De kunstscene heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld en Jordanië is een toevluchtsoord geworden voor kunstenaars uit omringende landen. In januari 2016 werd een Jordaanse film genaamd Theeb voor het eerst genomineerd voor Beste Buitenlandse Film bij de Academy Awards.

Het grootste museum in Jordanië is het Jordan Museum. Het bevat veel van de waardevolle archeologische vondsten van het land, waaronder enkele van de Dode Zeerollen, de neolithische kalkstenen beelden van 'Ain Ghazal en een kopie van de Mesha Stele. De meeste musea in Jordanië bevinden zich in Amman, waaronder The Children's Museum Jordan, The Martyr's Memorial and Museum en het Royal Automobile Museum. Musea buiten Amman zijn onder meer het Archeologisch Museum van Aqaba. De Jordan National Gallery of Fine Arts is een belangrijk museum voor hedendaagse kunst in Amman.

Muziek in Jordanië ontwikkelt zich nu met veel nieuwe bands en artiesten die nu populair zijn in het Midden-Oosten. Artiesten als Omar Al-Abdallat, Toni Qattan en Hani Metwasi hebben de populariteit van Jordaanse muziek vergroot. Het Jerash Festival is een jaarlijks muziekevenement met populaire Arabische zangers. De pianist en componist Zade Dirani geniet grote internationale populariteit. Er is ook een toenemende groei van alternatieve Arabische muziekbands die de scene in de Arabische wereld domineren, waaronder El Morabba3, Autostrad, JadaL, Akher Zapheer en Ayloul.

Voetbal is de meest populaire sport in Jordanië. Het nationale voetbalelftal is de afgelopen jaren verbeterd, al hebben ze zich nog niet gekwalificeerd voor het WK. In 2013 verloor Jordan de kans om deel te nemen aan het WK van 2014 toen het verloor van Uruguay in de play-offs tussen verenigingen. Dit was Jordan's grootste vooruitgang in de kwalificatierondes voor het WK sinds 1986. Het damesvoetbalteam wint ook aan aanzien en stond in maart 58 op de 2016e plaats van de wereld. Jordan was gastheer van de FIFA U-17 Women's World Cup in 2016, het eerste sporttoernooi voor vrouwen in het Midden-Oosten.

Minder bekende sporten winnen aan populariteit. Rugby wordt steeds populairder, met een rugbyunie die wordt erkend door het Jordaanse Olympisch Comité, dat toezicht houdt op drie nationale teams. Hoewel fietsen niet wijdverbreid is in Jordanië, ontwikkelt de sport zich snel als levensstijl en nieuwe manier van vervoer, vooral onder jongeren. In 2014 voltooide de NGO Make Life Skate Life de bouw van het 7Hills Skatepark, het eerste skatepark van het land, gelegen in het centrum van Amman. Het Jordaanse nationale basketbalteam neemt deel aan verschillende internationale en Midden-Oosterse toernooien. Lokale basketbalteams zijn onder meer: ​​Al-Orthodoxi Club, Al-Riyadi, Zain, Al-Hussein en Al-Jazeera.

Als de achtste grootste producent van olijven ter wereld, is olijfolie de belangrijkste bakolie in Jordanië. Een veelgebruikt voorgerecht is hummus, een puree van kikkererwten gemengd met tahini, citroen en knoflook. Ful medames is een andere bekende starter. Het is een typische arbeidersmaaltijd en vindt nu ook zijn weg naar de tafels van de hogere klassen. Een typisch Jordaanse meze bevat vaak koubba maqliya, labaneh, baba ghanoush, tabouleh, olijven en augurken. Meze wordt over het algemeen vergezeld door de Levantijnse alcoholische drank arak, die is gemaakt van druiven en anijs en lijkt op ouzo, rakı en pastis. Soms wordt ook Jordaanse wijn en bier gebruikt. Dezelfde gerechten die zonder alcoholische dranken worden geserveerd, kunnen in het Arabisch ook 'muqabbilat' (voorgerechten) worden genoemd.

Het meest kenmerkende Jordaanse gerecht is mansaf, het nationale gerecht van Jordanië. Het gerecht is een symbool van Jordaanse gastvrijheid en is beïnvloed door de bedoeïenencultuur. Mansaf wordt bij verschillende gelegenheden gegeten, zoals begrafenissen, bruiloften en religieuze feestdagen. Het bestaat uit een bord rijst met vlees gekookt in dikke yoghurt en bestrooid met noten en soms kruiden. Volgens een oude traditie wordt het gerecht met de handen gegeten, maar deze traditie wordt niet altijd toegepast. Aan het einde van een Jordaanse maaltijd wordt vaak eenvoudig vers fruit geserveerd, maar er zijn ook desserts zoals baklava, hareeseh, knafeh, halva en qatayef, een gerecht dat speciaal voor de ramadan is gemaakt. In de Jordaanse keuken is het drinken van koffie en thee op smaak gebracht met na'na of meramiyyeh bijna een ritueel.

Jordanië is erg veilig. Er is vrijwel geen onveilig deel van Jordanië, behalve aan de Iraakse grens. Hoewel de landelijke delen van Jordanië een beperkte infrastructuur hebben, helpen de fellahin (of dorpelingen) je graag.

Jordanië is een van de meest liberale landen in de regio. Vrouwen kunnen in elk deel van Jordanië normale kleding dragen zonder lastig te vallen. Westerse mode is populair onder jonge Jordaanse vrouwen. Op religieuze en oude historische locaties moet echter bescheiden kleding worden gedragen.

Houd in gedachten dat Jordanië een moslimland is en dat westerse normen, zoals het openbaar uiten van genegenheid, zelfs niet worden geaccepteerd door de westers opgeleide elite van Jordanië. In Jordanië wordt homoseksualiteit niet zo licht opgevat als in het Westen, hoewel het niet illegaal is zoals in de meeste andere Arabische landen. Overspel, inclusief seks met wederzijds goedvinden tussen ongehuwde paren, is echter illegaal en kan worden bestraft met een maximum van drie jaar gevangenisstraf.

Zoals met alle stedelijke gebieden in de wereld, zijn er enkele gezondheidsproblemen in Jordaanse steden, maar onthoud ook dat Jordanië een centrum voor medische behandeling is in het Midden-Oosten en dat zijn ziekenhuizen van wereldklasse in alle delen van de wereld worden gerespecteerd. Denk eraan om voorzichtig te zijn bij het kopen van voedsel van verkopers; de verkopers willen je geen kwaad doen, maar het eten kan onrein zijn. Ziekenhuizen in Jordanië, vooral in Amman, zijn er in overvloed en Jordanië is een centrum voor medisch toerisme.