Eilat

Eilat (ook wel bekend als Elat) is de enige Israëlische stad aan de Rode Zee. Eilat, gelegen aan de zuidelijkste kust van het land, is in de eerste plaats een badplaats gewijd aan zon, plezier, duiken, feesten en woestijnactiviteiten. Op zo'n 320 kilometer (200 mijl) van de spanningen van Tel Aviv en Jeruzalem, bood Eilat's door het klimaat veroorzaakte gemoedelijke omgeving van oudsher een handig toevluchtsoord het hele jaar door voor Israëli's, en veel Europese zonaanbidders bezoeken tijdens de milde wintermaanden. De temperaturen in de Rode Zee variëren van 20°C (68°F) in de winter tot 26.2°C (80°F) in de zomer, wat comfort biedt in de winter en broodnodige kilte in de zomerhitte.

Eilat heeft een verscheidenheid aan accommodaties, variërend van hostels en luxe hotels tot bedoeïenengastvrijheid. Eilat is de afgelopen jaren een doelwit geweest van militanten uit Egypte en Gaza, wat heeft geleid tot een afname van het toeristenverkeer naar het gebied.

Eilat heeft een heet woestijnklimaat met verzengende, droge zomers en aangename, regenloze winters. Wintertemperaturen variëren meestal van 11 tot 23 graden Celsius (52 en 73 graden Fahrenheit). Zomertemperaturen variëren vaak van 26 tot 40 graden Celsius (79 tot 104 graden Fahrenheit). Er zijn bescheiden koraalriffen rond Eilat, maar die waren 50 jaar geleden aanzienlijk groter: de koralen zijn aan het afsterven als gevolg van watervervuiling.

De geologie en het landschap zijn gevarieerd: stollingsgesteenten en metamorfe gesteenten, zandsteen en kalksteen; bergen tot 892 meter (2,927 voet) boven zeeniveau; brede valleien zoals de Arava, en kust aan de Golf van Aqaba. Met een jaarlijkse gemiddelde neerslag van 28 millimeter (1.1 inch) en zomertemperaturen van 40 ° C (104 ° F) en hoger, zijn de watervoorraden en de vegetatie beperkt. “De belangrijkste elementen die de geschiedenis van de regio hebben beïnvloed, waren de kopervoorraden en andere mineralen, de oude internationale wegen die het gebied doorkruisten, en de geopolitieke en strategische ligging. Deze resulteerden in een nederzettingsdichtheid die de omgevingsomstandigheden tart.”

Toerisme werd belangrijker voor de economie van de stad in de jaren zeventig, toen andere bedrijven sloten of aanzienlijk werden ingeperkt. Ondanks het feit dat Eilat in 1970 een vrijhandelszone werd, is toerisme nu de belangrijkste bron van welvaart van de stad.