Tsjaad heeft een diverse culturele geschiedenis als gevolg van de vele volkeren en talen. Door de oprichting van het Tsjaad Nationaal Museum en het Tsjaad Cultureel Centrum, heeft de Tsjadische regering de Tsjadische cultuur en nationale tradities agressief gepromoot. Zes nationale feestdagen worden het hele jaar door gevierd, waarbij de christelijke feestdag van Paasmaandag en de islamitische feestdagen van Eid ul-Fitr, Eid ul-Adha en Eid Milad Nnabi verplaatsbaar zijn.
Muziek
Tsjadische muziek heeft unieke instrumenten zoals de kinde, een soort boogharp; de kakaki, een lange tinnen hoorn; en de hu hu, een snaarinstrument met kalebassen die als luidsprekers worden gebruikt. Andere instrumenten en hun combinaties zijn nauwer verbonden met bepaalde etnische groepen: de Sara geeft de voorkeur aan fluitjes, balafoons, harpen en kodjo-drums, terwijl de Kanembu drumgeluiden mixt met die van fluit-achtige instrumenten.
Chari Jazz, een jazzensemble dat in 1964 werd opgericht, hielp de hedendaagse muziekscene van Tsjaad op gang te brengen. Later probeerden meer bekende ensembles als African Melody en International Challal modernisme te combineren met erfgoed. Tibesti, een populaire groep uit het zuiden van Tsjaad, is vasthoudender aan zijn geschiedenis door te vertrouwen op sai, een traditionele vorm van muziek. Tsjaden hebben altijd een hekel gehad aan hedendaagse muziek. Sinds 1995 is de belangstelling voor en distributie van cd's en audiocassettes met Tsjadische muzikanten echter sterk toegenomen. Piraterij en een gebrek aan wettelijke waarborgen voor de rechten van artiesten blijven obstakels voor de groei van de Tsjadische muziekindustrie.
Keuken
Gierst is de hoofdmaaltijd van Tsjaad. Het wordt gebruikt om pastaballen te maken die vervolgens in sauzen worden gedompeld. Dit gerecht staat bekend als alysj in het noorden en biya in het zuiden. Vis is populair en wordt vaak bereid en op de markt gebracht als salanga (in de zon gedroogde en zacht gerookte Alestes en Hydrocynus) of banda (in de zon gedroogde en licht gerookte Alestes en Hydrocynus) (gerookte grote vis). Carcaje is een bekende zoete karmozijnrode thee gemaakt van hibiscusbladeren. Hoewel alcoholische dranken niet verkrijgbaar zijn in het noorden, zijn ze populair in het zuiden, waar gierstbier bekend staat als billi-billi als het wordt gemaakt van rode gierst en coshate als het wordt gemaakt van witte gierst.
Literatuur
De literatuur van Tsjaad heeft, net als die van andere Sahel-landen, geleden onder een economische, politieke en spirituele droogte die de meest bekende auteurs heeft getroffen. Tsjadische schrijvers werden gedwongen te schrijven vanuit ballingschap of als expats, en produceerden literatuur die werd gedomineerd door thema's als politieke onderdrukking en historisch debat. Sinds 1962 hebben 20 Tsjadische schrijvers ongeveer 60 fictieve werken gepubliceerd. Tot de bekendste auteurs ter wereld behoren Joseph Brahim Sed, Baba Moustapha, Antoine Bangui en Koulsy Lamko. Ahmat Taboye, de enige literaire criticus van Tsjaad, produceerde in 2003 Anthologie de la littérature tchadienne om het wereldwijde en jonge bewustzijn van Tsjadische literatuur te vergroten en om het gebrek aan uitgeverijen en promotiekaders in het land te compenseren.
Film
De ontwikkeling van een Tsjadische filmindustrie werd gehinderd door de vernietiging van een burgeroorlog en een schaarste aan theaters, met slechts één in het hele land. Mahamat Saleh Haroun regisseerde de eerste Tsjadische speelfilm, het docudrama Bye Bye Africa, in 1999. Zijn volgende foto Abouna kreeg positieve recensies en zijn Daratt won de Grand Special Jury Prize op het 63e Internationale Filmfestival van Venetië. A Screaming Man, de speelfilm van Haroun uit 2010, ontving de juryprijs op het filmfestival van Cannes in 2010, waarmee hij de eerste Tsjadische filmmaker was die meedeed en een prijs won in de belangrijkste competitie van Cannes. Daresalam en DP75: Tartina City werden beide geregisseerd door Issa Serge Coelo.
Sport
Voetbal is de meest populaire sport in Tsjaad. Tijdens internationale toernooien wordt het nationale team van het land scherp in de gaten gehouden en hebben Tsjadische spelers voor Franse teams gespeeld. Basketbal en freestyle worstelen zijn populaire sporten, waarbij de laatste van worstelaars vereist dat ze zich in traditionele dierenhuiden kleden en zichzelf in stof bedekken.