Namibië

Namibië, ooit een Duitse kolonie, werd na de Eerste Wereldoorlog geregeerd door Zuid-Afrika onder een mandaat van de Volkenbond en na de Tweede Wereldoorlog geannexeerd als een provincie van Zuid-Afrika. De Zuidwest-Afrikaanse Volksorganisatie (SWAPO) riep in 1990 de onafhankelijkheid uit nadat ze in 1966 een guerrillastrijd voor vrijheid had gelanceerd. Namibië lijkt in veel opzichten op Zuid-Afrika. Namibië deelt veel van de problemen die met apartheid te maken hebben, aangezien het onder dat systeem werd bestuurd.

Het is essentieel om te begrijpen dat ras een veelvoorkomend gespreksonderwerp is in Namibië. Dat wil zeggen, Namibiërs zullen vaker naar de races van andere mensen verwijzen dan bezoekers uit landen waar ras normaal gesproken geen probleem is, zouden verwachten. Ras is een probleem in veel aspecten van het leven als gevolg van apartheid, daarom komt het vaak voor. Desondanks kunnen de verschillende etnische groepen goed met elkaar overweg in Namibië, en raciale conflicten zijn zeer zeldzaam.

Namibië is vergelijkbaar met Zuid-Afrika, en als je in het ene hebt gereisd, zul je het gemakkelijk vinden om in het andere te reizen. Er zijn verschillende kleine verschillen. In Zuid-Afrika, bijvoorbeeld, kan een niet-blanke ervoor kiezen om Engels te spreken in plaats van Afrikaans (als een politieke keuze), terwijl Afrikaans een trots onderdeel is van de cultuur van de gemengde bevolking van Namibië (die zichzelf 'gekleurd' noemt in zowel Namibië als Zuid-Afrika), en veel mensen spreken nog steeds Duits. Deze verschillen zullen waarschijnlijk niet aanstootgevend zijn, maar ze zijn handig om te weten.

Toerisme draagt ​​aanzienlijk (14.5 procent) bij aan het BBP van Namibië, ondersteunt direct of indirect tienduizenden banen (18.2 procent van de totale werkgelegenheid) en bedient meer dan een miljoen bezoekers per jaar. Het land is een populaire toeristische bestemming in Afrika, en het staat bekend om het ecotoerisme, dat de gevarieerde flora en fauna van Namibië benadrukt.

Er zijn veel hotels en parken die zich richten op ecotoeristen. Sportjacht is ook een belangrijk en toenemend onderdeel van de Namibische economie, goed voor 14% van het totale toerisme in 2000, of $ 19.6 miljoen US dollar, en Namibië is de thuisbasis van vele soorten waarnaar wordt gezocht door buitenlandse sportjagers. Bovendien zijn extreme activiteiten zoals sandboarden, parachutespringen en 4x4ing in populariteit gegroeid, en veel steden bieden nu rondleidingen aan. Windhoek, de Caprivistrook, de Fish River Canyon, Sossusvlei, het Skeleton Coast Park, Sesriem, Etosha Pan en de kuststeden Swakopmund, Walvisbaai en Lüderitz behoren tot de meest populaire bestemmingen.

Windhoek, de hoofdstad van Namibië, is van vitaal belang voor de toeristenindustrie van het land vanwege de centrale ligging en de nabijheid van de internationale luchthaven Hosea Kutako. Volgens de Namibia Tourism Exit Survey van de Millennium Challenge Corporation voor het Namibian Directorate of Tourism, bezocht 56 ​​procent van alle bezoekers die Namibië tussen 2012 en 2013 bezochten Windhoek. Veel toerismegerelateerde parastatale en regelgevende organisaties in Namibië, waaronder Namibia Wildlife Resorts, Air Namibia en de Namibia Tourism Board, evenals toerismegerelateerde handelsgroepen zoals de Hospitality Association of Namibia, zijn gevestigd in Windhoek. Er zijn ook een aantal opmerkelijke hotels in Windhoek, zoals Windhoek Country Club Resort, en verschillende internationale hotelmerken, zoals Avani Hotels and Resorts en Hilton Hotels and Resorts, zijn actief in Windhoek.

De Namibia Tourism Board (NTB), de belangrijkste regelgevende instantie op het gebied van toerisme in Namibië, is opgericht door een wet: de Namibia Tourism Board Act, 2000 (Wet 21 van 2000). De belangrijkste doelen zijn het besturen van de toeristische sector en het promoten van Namibië als toeristische bestemming. De Federation of Namibia Tourism Associations (het overkoepelende orgaan voor alle toeristische verenigingen in Namibië), de Hospitality Association of Namibia, de Association of Namibian Travel Agents, de Car Rental Association of Namibia en de Tour and Safari Association of Namibia zijn ook handelsverenigingen die de toeristische sector in Namibië vertegenwoordigen.

Namibië, na Mongolië, heeft de op een na laagste bevolkingsdichtheid van alle soevereine naties. De meerderheid van de Namibiërs is van Bantu-sprekende afkomst - grotendeels van de Ovambo-etniciteit, die ongeveer de helft van de bevolking uitmaakt - en woont voornamelijk in het noorden van het land, maar velen zijn nu inwoners van steden in heel Namibië. Andere etnische groepen zijn de Herero en Himba, die een taal spreken die verwant is aan de Nama, en de Damara, die dezelfde 'klik'-taal spreken als de Nama.

Naast de Bantu-meerderheid zijn er aanzienlijke populaties van Khoisan (zoals Nama en San), die afstammelingen zijn van de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika. Er zijn ook nakomelingen van Angolese vluchtelingen in het land. Er zijn ook twee kleine groepen individuen van gemengde raciale afkomst, bekend als "Coloreds" en "Basters", die 8.0 procent van de bevolking uitmaken (waarbij de Coloreds de Basters twee tegen één overtreffen). Namibië heeft een omvangrijke Chinese gemeenschap.

Blanken (voornamelijk van Afrikaanse, Duitse, Britse en Portugese afkomst) vertegenwoordigen tussen 4.0 en 7.0 procent van de bevolking. Ondanks het feit dat hun bevolkingsaandeel afneemt als gevolg van emigratie en lagere geboortecijfers, vormen ze nog steeds de op één na grootste gemeenschap van Europese afkomst in Sub-Sahara Afrika, zowel in percentage als in werkelijke aantallen (na Zuid-Afrika). De meerderheid van de blanke Namibiërs, evenals bijna alle Namibiërs van gemengd ras, spreken Afrikaans en hebben vergelijkbare wortels, cultuur en religie als de blanke en gekleurde mensen van Zuid-Afrika.

Een aanzienlijke blanke minderheid (ongeveer 30,000 mensen) kan hun voorouders herleiden tot de Duitse immigranten die Namibië koloniseerden voorafgaand aan de Britse inbeslagname van Duitse gebieden tijdens de Eerste Wereldoorlog, en ze ondersteunen Duitse culturele en educatieve organisaties. Bijna alle Portugese immigranten kwamen uit de voormalige Portugese provincie Angola. In wat toen Zuidwest-Afrika was, telde de volkstelling van 1960 526,004 mensen, waaronder 73,464 blanken (14 procent).

Elke 10 jaar houdt Namibië een volkstelling. De eerste Volks- en Woningtelling werd uitgevoerd na de onafhankelijkheid in 1991, met verdere rondes in 2001 en 2011. De techniek voor het verzamelen van gegevens is om iedereen te tellen die in Namibië woont op de censusreferentienacht, waar ze zich ook bevinden. Dit staat bekend als de feitelijke methode. De natie is verdeeld in 4,042 tellingszones voor tellingsdoeleinden. Om nauwkeurige statistieken te krijgen om verkiezingsredenen, mogen deze regio's niet overlappen met de grenzen van de kiesdistricten.

Namibië had een bevolking van 2,113,077 mensen volgens de 2011 Population and Housing Census. De jaarlijkse bevolkingstoename bedroeg 1.4 procent tussen 2001 en 2011, tegen 2.6 procent in de voorgaande periode van tien jaar.

De christelijke gemeenschap van Namibië is goed voor 80 tot 90 procent van de bevolking, met ten minste 75 procent protestants en ten minste 50 procent luthers. Het is de grootste religieuze denominatie van het land, dankzij de Duitse en Finse missionaire activiteit tijdens de koloniale periode van het land. Inheemse overtuigingen worden gehouden door 10%-20% van de bevolking.

Veel Namibiërs bekeerden zich tot het christendom als gevolg van missionaire inspanningen in de tweede helft van de negentiende eeuw. De meerderheid van de christenen zijn nu lutheranen, hoewel er ook rooms-katholieken, methodisten, anglicanen, Afrikaans-methodistische episcopalen, Nederlandse hervormden en mormonen (de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen) zijn.

Namibië heeft een kleine Joodse gemeenschap van ongeveer 100 mensen.

Namibië is 's werelds vierendertigste land, met een oppervlakte van 825,615 km2 (318,772 sq mi) (na Venezuela). Het bevindt zich voornamelijk tussen de breedtegraden 17° en 29° zuiderbreedte (met een klein gebied ten noorden van 17°) en lengtegraden 11° en 26° oost.

Namibië heeft de minste regenval van alle naties in Sub-Sahara Afrika vanwege de ligging tussen de Namib- en de Kalahari-woestijn.

Het Namibische landschap is verdeeld in vijf geografische regio's, elk met verschillende abiotische omstandigheden en flora, met aanzienlijke variatie en overlap binnen en tussen hen: het centrale plateau, de Namib-woestijn, de grote helling, het Bushveld en de Kalahari-woestijn.

Het centrale plateau strekt zich uit van noord naar zuid, in het noordwesten begrensd door de Skeleton Coast, in het zuidwesten door de Namib-woestijn en zijn kustvlaktes, in het zuiden door de Oranjerivier en in het oosten door de Kalahari-woestijn. Het centrale plateau heeft de hoogste top van Namibië, Königstein (2,606 meter) (8,550 voet).

De Namib-woestijn is een uitgestrekt gebied van hyper-aride grindvlakten en duinen dat langs de kustlijn van Namibië loopt. De breedte varieert van 100 tot honderden kilometers. De Namib omvat de Skeleton Coast en de Kaokoveldin in het noorden, evenals de uitgestrekte Namib Sand Sea langs de middenkust.

The Great Escarpment klimt snel tot bijna 2,000 meter (6,562 voet). De gemiddelde temperaturen en temperatuurbereiken stijgen verder landinwaarts vanaf de kille Atlantische zeeën, terwijl kustmist geleidelijk verdwijnt. Ondanks het rotsachtige terrein en de slecht ontwikkelde bodems, is de regio veel productiever dan de Namib-woestijn. Vocht wordt als neerslag verwijderd wanneer zomerwinden zich een weg banen over de helling.

Het Bushveld is te vinden in het noorden van Namibië, vlakbij de Angolese grens, en in de Caprivistrook. De regio krijgt aanzienlijk meer neerslag dan de rest van het land, met een jaarlijks gemiddelde van ongeveer 400 mm (15.7 inch). Het terrein is grotendeels vlak en de bodem is zanderig, wat hun capaciteit om water vast te houden en landbouw in stand te houden beperkt.

Een van Namibië's meest bekende fysieke kenmerken is de Kalahari-woestijn, een droog gebied dat zich uitstrekt tot in Zuid-Afrika en Botswana. Hoewel de Kalahari vaak een woestijn wordt genoemd, heeft het een scala aan gelokaliseerde ecosystemen, waaronder enkele weelderige en technisch niet-woestijnregio's. De Succulent Karoo is de thuisbasis van ongeveer 5,000 plantensoorten, waarvan bijna de helft inheems is; de Karoo bevat ongeveer 10% van 's werelds vetplanten. De relatief constante aard van neerslag kan deze hoge productiviteit en endemisme verklaren.

De kustwoestijn van Namibië is een van 's werelds oudste woestijnen. Het heeft de hoogste zandduinen ter wereld, die worden veroorzaakt door sterke landwinden. Vanwege de ligging van de kustlijn, op het punt waar de koele Atlantische oceaan de hete hitte van Afrika ontmoet, ontwikkelt zich vaak zeer dichte mist langs de kust. Er zijn plaatsen langs de kust waar de duinen begroeid zijn met hangmatten. Namibië biedt een schat aan kust- en mariene hulpbronnen die grotendeels onaangeboord zijn.

Namibië strekt zich uit van 17°S tot 25°S, wat overeenkomt met het klimaatbereik van de subtropische hogedrukgordel. Het algemene klimaat is droog, dalend van sub-vochtig (gemiddelde regen boven 500 mm) tot semi-aride tussen 300 en 500 mm (die het grootste deel van de waterloze Kalahari omvat) en droog tussen 150 en 300 mm (alle drie de regio's liggen landinwaarts vanaf de westelijke helling) tot Hyper-Arid kustvlakte met een gemiddelde van minder dan 100 mm. Temperatuurmaxima worden beperkt door de algemene hoogte van de regio: alleen in het uiterste zuiden, zoals Warmbad, worden maxima van gemiddeld 40 ° C geregistreerd.

Bij regelmatig heldere luchten biedt de subtropische hogedrukgordel vaak meer dan 300 dagen zonlicht per jaar. Het is gelegen aan de zuidelijke grens van de tropen, met de Steenbokskeerkring die het land in tweeën snijdt. De winter (juni-augustus) is vaak droog. Het korte regenseizoen vindt plaats tussen september en november, terwijl het grote regenseizoen plaatsvindt tussen februari en april. De luchtvochtigheid is laag en de gemiddelde regenval varieert van bijna niets in de kustwoestijn tot meer dan 600 mm in de Caprivistrook. Droogtes komen vaak voor en regenval is uiterst onvoorspelbaar. Het vorige slechte regenseizoen met beduidend benedengemiddelde regenval vond plaats in de zomer van 2006/07.

De koude, naar het noorden stromende Benguela-stroom van de Atlantische Oceaan domineert het weer en het klimaat in het kustgebied, en is verantwoordelijk voor extreem lage neerslag (50 mm per jaar of minder), frequente dichte mist en over het algemeen lagere temperaturen dan de rest van de natie. In de winter staat een hete droge wind die van het binnenland naar de kust stroomt bekend als Bergwind (Duits voor bergbries) of Oosweer (Afrikaans voor oostelijk weer). Omdat het gebied achter de kust woestijn is, kunnen deze winden zandstormen worden, waarbij zand in de Atlantische Oceaan wordt afgezet dat te zien is op satellietfoto's.

De temperaturen op het centrale plateau en de Kalahari kunnen gedurende de dag tot 30 graden Celsius variëren.

Efundja, de jaarlijkse seizoensoverstroming van de noordelijke regio's van het land, veroorzaakt vaak niet alleen infrastructurele schade, maar ook verlies van mensenlevens. De regens die deze overstromingen veroorzaken, beginnen in Angola en stromen uit in het Cuvelai-bekken van Namibië, waar ze de oshanas (Oshiwambo: uiterwaarden) vullen. De grootste overstromingen in de opgetekende geschiedenis vonden plaats in maart 2011, waarbij 21,000 mensen op de vlucht sloegen.

Waterbronnen

Namibië is het droogste land in Sub-Sahara Afrika en is sterk afhankelijk van grondwater. De meeste regen valt in de Caprivi in ​​het noordoosten (ongeveer 600 mm per jaar) en valt in westelijke en zuidwestelijke richting tot 50 mm of minder per jaar nabij de kust, met een gemiddelde regenval van ongeveer 350 mm per jaar. In de Caprivi bevinden zich de enige meerjarige rivieren op de landsgrenzen met Zuid-Afrika, Angola, Zambia en een korte grens met Botswana.

Oppervlaktewater is alleen toegankelijk in het binnenland tijdens de zomermaanden, wanneer rivieren door hevige regenval overstromen. Anders is het oppervlaktewater beperkt tot een paar enorme stuwdammen die seizoensgebonden overstromingen en afvoer tegenhouden en afdammen. Mensen die niet in de buurt van meerjarige rivieren wonen of geen stuwdammen gebruiken, zijn aangewezen op grondwater. Zelfs afgelegen nederzettingen en economische bedrijvigheid die ver verwijderd zijn van uitstekende oppervlaktewatervoorzieningen, zoals mijnbouw, landbouw en toerisme, kunnen in bijna 80% van het land worden voorzien van grondwater.

In de afgelopen eeuw zijn er meer dan 100,000 boorgaten gegraven in Namibië. Een derde van deze boorgaten is droog geboord.

Oshiwambo, Herrero, Nama, Damara, verschillende San-talen en Silozi behoren tot de belangrijkste inheemse talen.

De officiële taal is Engels, dat veel wordt gesproken. Aangezien de meerderheid van de oudere Namibiërs (degenen die eerder tot onafhankelijkheid zijn opgeleid) echter alleen Engels als derde taal kennen, is de kwaliteit erg laag. Omdat Engels eerder als voertaal werd ingevoerd in het noorden dan in het zuiden, wordt het vaker gesproken. In het zuiden spreken oudere Namibiërs vaker Afrikaans of Duits.

Veel mensen spreken Afrikaans en het is de eerste taal van zowel kleurlingen als Afrikaners. De overlevende Engelse families spreken Engels als hun primaire taal, terwijl Duits wordt gesproken door Namibiërs van Duitse afkomst, die liever in Windhoek, Swakopmund en andere boerderijen verspreid over het land wonen. Duits is ook een van de belangrijkste zakentalen. Immigranten uit Angola spreken Portugees.

De landcode voor Namibië is 264. Aan elke stad of regio wordt een tweecijferig netnummer toegewezen. Prefix het netnummer met een '0' bij het bellen over lange afstand binnen Namibië. Mobiele telefoons zijn overal verkrijgbaar en werken op het GSM-netwerk, dat dezelfde frequentie gebruikt als Europa en de rest van Afrika. Alle grote steden bieden internetcafés aan, en hostels hebben vaak ook een aansluiting.

De feestdagen in Namibië zijn:

Toeristen mogen maximaal 90 dagen in Namibië verblijven.

Buitenlandse burgers uit de onderstaande landen/gebieden hebben geen visum nodig om Namibië te bezoeken: Angola, Australië, Oostenrijk, België, Botswana, Brazilië, Canada, Cuba, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Hong Kong SAR, IJsland, Ierland, Italië, Japan, Kenia, Lesotho, Liechtenstein, Luxemburg, Macau, Maleisië, Malawi, Mauritius, Mozambique, Nieuw-Zeeland, Nederland, Noorwegen, Portugal, Rusland, Seychellen, Singapore, Zuid-Afrika, Spanje, Swaziland

Bezoekers uit andere dan de hierboven genoemde landen moeten een visum aanvragen bij de Namibische ambassade in hun eigen land of bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, Private Bag 13200, Windhoek, +264 (0)61 292-9111, fax: +264 ( 0)61 22-3817.

Als je een visum nodig hebt om Namibië te bezoeken, kun je er mogelijk een aanvragen bij een Britse ambassade, hoge commissie of consulaat in het land waar je legaal woont als er geen Namibische diplomatieke post bestaat. De Britse ambassades/consulaten in Al Khobar, Jeddah en Riyadh accepteren bijvoorbeeld Namibische visumaanvragen (deze lijst is niet uitputtend). Een visumaanvraag voor Namibië kost £ 50 om in te vullen bij een Britse diplomatieke post, met een extra £ 70 als de Namibische autoriteiten de visumaanvraag naar hen moeten doorverwijzen. De Namibische autoriteiten kunnen er ook voor kiezen u een extra vergoeding in rekening te brengen als zij rechtstreeks met u communiceren.

Alle toeristen moeten een paspoort hebben dat nog minimaal 6 maanden geldig is vanaf de datum van aankomst in Namibië.

Als u naar Namibië vliegt, moet u een retour- of doorreis-AIR- of BUS-ticket hebben; als je er geen hebt, zal de luchtvaartmaatschappij je niet vervoeren (Air Namibia zal je hiervan op de hoogte stellen bij het inchecken!). Intercape-buskaartjes kunnen online worden gekocht. Intercape exploiteert bussen die Namibië verbinden met Zuid-Afrika en Zambia.

Ze laten je niet binnen als je geen bestemmingsadres hebt, dus zorg ervoor dat je er een hebt.

Controleer altijd de datums in uw paspoort, aangezien gewetenloze ambtenaren het bekend zijn dat ze onjuiste datums afstempelen om individuen te straffen voor te lang blijven wanneer ze vertrekken, en de straffen zijn exorbitant.

De belangrijkste toegangspoort voor het luchtverkeer is Hosea Kutako International Airport, 45 minuten ten oosten van Windhoek. Vluchten zijn beschikbaar vanaf Frankfurt, Kaapstad, Johannesburg, Victoria Falls, Maun, Harare, Lusaka en Luanda. Vluchten van en naar Zuid-Afrika worden uitgevoerd door South African Airways, British Airways, Airlink, South African Express en het no-nonsense Kulula.com. Vluchten naar Luanda worden uitgevoerd door TAAG Angola Airlines.

Er zijn negen veelgebruikte grensovergangen met aangrenzende provincies:

Angola

Botswana

Zuid-Afrika

Zambia

Internationale busdiensten die Namibië binnenkomen, zijn het gemakkelijkst vanuit Kaapstad, Victoria Falls, Johannesburg en Gaborone.

Ondanks de enorme afstanden in Namibië reizen de meeste mensen over de grond in plaats van door de lucht. Als u een voertuig huurt, zorg er dan voor dat u voldoende contant geld bij de hand heeft om de tank met benzine te vullen. Doorgaans accepteren benzinestations geen andere vorm van betaling dan contant geld. Een bescheiden fooi van NAD 3-5 voor de werknemer die uw brandstof pompt is heel gebruikelijk. Wanneer u door de landelijke wegen van Namibië rijdt, is het meestal een goed idee om te stoppen en uw tank te vullen wanneer u een tankstation ziet.

De wegen van Namibië zijn uitstekend, met verharde hoofdroutes en goed geasfalteerde kleine onverharde routes. Behalve voor tertiaire wegen en de Skeleton Coast is een voertuig met vierwielaandrijving niet vereist. 'S Nachts rijden is erg gevaarlijk vanwege de overvloed aan dieren op de wegen. Het verkeer rijdt aan de linkerkant van de weg. Namibische wegen zijn berucht vanwege het verbruik van banden. Controleer uw reservewiel en controleer uw banden regelmatig. Het is ook een goed idee om een ​​bandenverzekering af te sluiten die uw autoverhuurbedrijf kan bieden.

Namibië heeft een van de slechtste percentages verkeersongevallen per hoofd van de bevolking ter wereld. Zelfrijdende toeristen 'winnen' de ongevalscategorie 'geen andere partij betrokken' nadat ze de macht over het stuur hebben verloren zonder andere aanwijsbare reden dan snelheid. Rijden op onverharde wegen is anders dan alle andere rijervaringen die Europeanen of Noord-Amerikanen thuis kunnen opdoen, en de snelheidslimiet van 100 km/u betekent niet dat u veilig in dat tempo moet of zelfs kunt rijden.

Namibiërs schatten vaak de tijd die nodig is om tussen locaties te reizen op basis van hun uitgebreide ervaring met snel rijden op onverharde (onverharde) wegen. Als je een derde toevoegt, kom je levend aan en met je nieren intact! Onthoud dat deze boer die je in een razend tempo passeert elke rots en plas op deze weg kent, een beter geschikt voertuig heeft, een lichtere lading en misschien een paar honderdduizend kilometer ervaring op zak heeft.

Sta het verhuurbedrijf toe om u een kopie van hun huurovereenkomst te geven voordat u een voertuig boekt. De meeste hebben veel (en vaak absurde) beperkingen. Neem de tijd om ze te vergelijken op basis van uw vereisten.

In Namibië zijn er twee soorten taxidiensten: gedeelde taxi's en speciale taxi's, vaak bekend als "radiotaxi's" of "call-a-cab". De deeltaxi's moeten een vergunning hebben die hun mobiliteit beperkt tot binnen een stad of tussen een groep steden. Taxitarieven voor deeltaxi's worden vastgesteld door de overheid en zijn niet onderhandelbaar. Taxichauffeurs kunnen bezoekers die niet op de hoogte zijn van de normale tarieven echter teveel in rekening brengen. Radiotaxi's hebben deze beperking niet, hoewel ze voor dezelfde rit tussen de 5 en 10 keer de prijs vragen.

Gedeelde taxi's zijn zelden rijklaar; in Namibië moet elk voertuig de rijvaardigheidstest alleen doorstaan ​​​​wanneer het eigendom verandert. Het is niet ongebruikelijk om motorkappen met staaldraad, reservebanden voor noodgevallen, verbrijzelde ruiten en andere soortgelijke gebeurtenissen te zien. Chauffeurs negeren vaak rode lichten (in Namibië "robots" genoemd) en stopborden, zodat passagiers kunnen instappen waar ze ze ook vinden, zelfs op snelwegen en op kruispunten. Wees hoffelijk naar andere voertuigen door niet te zwaaien naar een taxi die niet veilig kan stoppen.

Deeltaxi's voor lange afstanden maken het gemakkelijk om door steden te reizen. Ze zijn snel, soms angstaanjagend, en niet duur. Vraag gewoon rond om erachter te komen waar de taxistandplaats zich bevindt (soms zijn er meerdere taxistandplaatsen, elk met vertrek naar verschillende delen van het land). Geen van hen zal u echter naar toeristische bezienswaardigheden brengen, die zich meestal buiten de grote steden bevinden. In plaats van te zwaaien naar taxi's die in een stad opereren, is het gebruikelijk dat je gebaart in de richting die je wilt gaan.

Veel bedrijven bieden goedkope pendeldiensten tussen de meeste plaatsen, waaronder Windhoek, Swakopmund, Walvisbaai, Tsumeb en Otjiwarongo. Deze diensten zijn volledig veilig, hoewel ze duurder zijn dan taxi's.

TransNamib, de nationale spoorwegmaatschappij van Namibië, levert treinen (en bussen) naar locaties in Namibië via haar StarLine-passagiersdienst. Enkele van de opties zijn als volgt:

De StarLine lijndienst vervoert mensen in speciale wagons die aan goederentreinen zijn bevestigd. Deze passagiersrijtuigen hebben stoelen in vliegtuigstijl, airconditioning en (soms) audiovisueel entertainment. Op lange ritten bieden automaten verfrissingen aan.

Woestijn Expres,  +264 (0)61 298-2600, fax: +264 (0)61 298-2601, e-mail: [e-mail beveiligd]. De Desert Express is een luxe toeristentrein die regelmatig door Namibië reist en bezoekers naar plaatsen als Walvisbaai, Swakopmund en Etosha National Park brengt. Bussen vervoeren toeristen van spoorwegterminals naar de verschillende attracties. 

Westelijke vleugel, +264 (61) 221091, fax: +264 (61) 232778, e-mail: [e-mail beveiligd]. Door het hele land biedt het zowel lijn- als chartervluchten aan.

• Caprivi is een panhandle in het noordoosten van het land. De Caprivi is een van de weinige waterrijke regio's van Namibië, met twee grote rivieren.
• Noord-Namibië – van de monding van de rivier de Ugab tot aan de Angolese grens.
• Centraal Namibië is gelegen tussen de Steenbokskeerkring en de monding van de rivier de Ugab.
• Zuid-Namibië – Ten zuiden van de Steenbokskeerkring.

• Windhoek is de hoofdstad en grootste stad van Namibië.
• Keetmanshoop—Klein gehucht aan de spoorlijnen en wegen, dat als startpunt dient voor wandelingen in Fish River Canyon Park.
• Luderitz is een Duits kustplaatsje uit de koloniale periode.
• Ondangwa en Oshakati zijn tweelingnederzettingen in de regio Owamboland in het noorden van Namibië.
• uit-Etosha National Park, Koakoveld en Damaraland zijn allemaal bereikbaar vanaf hier.
• Swakopmund— Kustplaats die een toeristische trekpleister is voor Namibiërs.
• Tsumeb— Mijnstad ten oosten van Etosha.
• Tsumkwe is een afgelegen woestijnstadje omringd door San (Bosjesmannen) nederzettingen.
• Walvis Bay— Woestijnsport.

• Brandberggebergte — Met 2 573 m is dit de hoogste berg van Namibië.
• Etosha Nationaal Park
• kolmanskop — Een spookstad net buiten Lüderitz.
• Waterberg Plateau Park - Nog een uitstekende locatie om dieren te bekijken.
• Sossusvlei - Het meest voorkomende toegangspunt voor bezoekers van de Namib-woestijn.
• Skeleton Coast - Het noordelijke kustgebied van de Namib-woestijn, genoemd naar de honderden schepen die gestrand waren in de dichte mist die vaak voorkomt waar de woestijn de Atlantische Oceaan ontmoet.
• Spitzkoppe - de Matterhorn van Namibië.
• Fish River Canyon Park - 's werelds op een na grootste kloof.
• Opuwo, de hoofdstad van de regio Kunene en een geweldige plek om in te slaan voordat je dieper Kaokoland en de rest van NW Kunene in reist.
• Kaokoland - Dit noordwestelijke deel van Namibië is de thuisbasis van de Himba-stam, woestijnolifanten, woestijnleeuwen, Epupa-watervallen en nog veel meer attracties.

Namibië heeft veel natuurschoon. Om echt van het land te genieten, kunt u een reis maken of een voertuig huren en het platteland verkennen, genietend van de woestijnen, bergen, steden en alles wat Namibië te bieden heeft.

De Namib-woestijn, die zich over meer dan 1000 kilometer langs de Atlantische kust uitstrekt, is een van de meest prominente kenmerken van het land. Als een van 's werelds oudste woestijnen heeft het zand een unieke rode kleur en enkele van 's werelds hoogste zandduinen. Sossusvlei, het meest toegankelijke deel van de woestijn, is een prachtige plek met torenhoge duinen die van kleur veranderen als de zon opkomt en ondergaat. Fish River Canyon, vlakbij de Zuid-Afrikaanse grens, is een van 's werelds grootste canyons. Het strekt zich uit over 160 kilometer en heeft een breedte van 27 kilometer op het breedste punt en een diepte van ongeveer 550 meter op het diepste punt. Het Skeleton Coast National Park ligt in het noorden van het land en is grotendeels ontoegankelijk. Het is een schijnbaar desolaat stuk steen en zand dat bekend staat om zijn mist en de hoeveelheid scheepswrakken die zich langs de kust hebben voorgedaan.

Namibië, hoewel niet zo overvloedig als het naburige Botswana of Zuid-Afrika, biedt niettemin genoeg Afrikaanse dieren in het wild om te zien. Dit bevat verschillende inheemse ondersoorten die geschikt zijn voor de strenge woestijnomgeving, zoals woestijnleeuwen, woestijnolifanten en Hartmann's bergzebra. Gemsbok, struisvogel en springbok zijn andere veel voorkomende grazende soorten. De nationale parken van Namibië zijn een geweldige plek om te beginnen, met Etosha National Park in Noord-Namibië als een van de meest bekende. Het park wordt omringd door de Etosha-zoutpan, die vooral tijdens de drogere wintermaanden dieren aantrekt, omdat het water levert in een relatief droog gebied. Waterberg Plateau Park, de Caprivi-parken en het geïsoleerde Kaokoland zijn allemaal uitstekende plekken om dieren te zien.

Namibië heeft een Duitse koloniale invloed die nog steeds te zien is in sommige van zijn structuren. Windhoek herbergt een verscheidenheid aan opmerkelijke bouwwerken, waaronder de Christuskirche, het treinstation en het kasteelachtige Heinitzburg Hotel. Lüderitz is een stad uit het koloniale tijdperk met unieke Duitse keizerlijke en art nouveau-architectuur. Kolmanskop, een verlaten mijndorp, ligt vlakbij. Ooit een welvarend diamantmijnstadje, zijn de mijnwerkers vertrokken en hebben de zandduinen hun plaats ingenomen, hoewel er nog steeds excursies beschikbaar zijn.

Namibiërs consumeren enorm veel vlees.

Namibië (samen met Lesotho, Zuid-Afrika en Swaziland) is lid van het gemeenschappelijk monetaire gebied van Zuid-Afrika, en de Namibische dollar (NAD) is gekoppeld aan de Zuid-Afrikaanse rand in een verhouding van 1:1 (ZAR). In Namibië zijn zowel de Namibische dollar als de Zuid-Afrikaanse rand legale valuta, maar het wisselgeld wordt doorgaans verstrekt in Namibische dollar.

Banken in Namibië wisselen Namibische dollars om in Zuid-Afrikaanse Rands zonder kosten of documentatie. Omdat elke bank of valutawissel buiten Namibië (zelfs andere leden van de Common Monetary Area) aanzienlijke servicekosten zou vragen om valuta om te wisselen, is het raadzaam om een ​​Namibische bank te gebruiken voordat u het land verlaat.

Het is ook een goed idee om bewijs te hebben (bijvoorbeeld geldautomaten) dat het geld dat u uit de natie haalt, het geld is dat u in de eerste plaats heeft meegebracht.

Alle steden en dorpen hebben geldautomaten. Maar houd er rekening mee dat niet alles op de Namibische kaart een stad is. In Kunene Region is "Red Drum" gewoon dat, een rode drum, terwijl "Sossusvlei" een kleiput is, geen stad. En natuurlijk geen pinautomaat. Het wordt aanbevolen om alleen geldautomaten te gebruiken die zich in een winkelcentrum of andere faciliteit bevinden. Neem altijd voorzorgsmaatregelen om ervoor te zorgen dat niemand u in de gaten houdt wanneer u uw pincode invoert, en wees op uw hoede voor veelvoorkomende oplichting (bijvoorbeeld machines die uw kaart lijken te verbruiken en weigeren deze terug te geven nadat u de pincode hebt ingevoerd).

Prijzen in winkels zijn vastgesteld, terwijl prijzen op open markten of van straatverkopers bespreekbaar zijn.

Veel locals kunnen je op de meeste plaatsen benaderen om souvenirs te kopen; een simpel 'nee, bedankt' is over het algemeen voldoende en ze laten je met rust. Het is gebruikelijk om te onderhandelen. Probeer zoveel mogelijk bij kleine bedrijven te kopen in plaats van bij grotere - dit is de beste manier om de verarmde lokale bevolking te helpen. Koop geen hoogwaardige artikelen zoals mobiele telefoons of safari-uitrusting van mobiele verkopers. Ze handelen vaak in illegale producten en als u dergelijke artikelen koopt, kunt u in heet water terechtkomen.

Omdat de regering niet wil dat geld het land uit wordt gestuurd, zijn grensoverschrijdende geldovermakingsdiensten beperkt en kostbaar, met een van de laagste aan- en verkooptarieven ter wereld. In Namibië zijn er maar een paar Western Union Money Transfer-kantoren.

Namibiërs zijn erg trots op hun thuisland. Het is een ontwikkeld land (zij het nog een ontwikkelingsland) met alle hedendaagse gemakken en technologie. Namibiërs zijn blootgesteld aan een opmerkelijk diverse reeks volkeren als gevolg van het toezicht van de Verenigde Naties op de verkiezingen, evenals verschillende vrijwilligersgroepen. Ze hebben geen last van westerlingen in korte broeken of dames in broeken. Het is niet ongebruikelijk om Afrikaners rond te zien lopen met dikke, kniehoge sokken (waardoor slangen niet goed kunnen bijten) en korte broeken. Bij het verwelkomen van iemand is het gebruikelijk om te informeren hoe het gaat. Het is een basisinteractie waarbij elke persoon vraagt: "Hoe gaat het met je?" (of de lokale variant, "Howzit?") en antwoordt met een even korte reactie voordat u doorgaat met waar uw bedrijf ook over gaat. Het is een goed idee om dit te doen bij toeristeninformatiehokjes, marktplaatsen, terwijl u in taxi's stapt, en zelfs in Windhoek-winkels (hoewel dit meestal niet wordt gedaan in sommige van de grotere winkels in de winkelcentra).

Namibië is een vreedzaam land dat nog nooit in een conflict is verwikkeld. De Angolese burgeroorlog eindigde in mei 2002 en het geweld dat oversloeg naar het noorden van Namibië, is niet langer een punt van zorg.

Namibië daarentegen heeft een relatief hoog misdaadcijfer. Houd geldautomaten in de gaten. Het is niet aan te raden voor buitenlanders om in het donker alleen te wandelen of taxi's te gebruiken. Zakkenrollers kunnen een probleem zijn. Geen enkele inboorling loopt met een tas rond, en criminelen gebruiken de tas om te bepalen wie een toerist is en wie niet. Stop alles wat je bezit in de zakken van je broek. Er zijn de laatste tijd veel meldingen van gewapende overvallen. In bijna elk huis in Windhoek worden elektrische afrasteringen gebouwd ter bescherming van het huis.

De meeste gemelde overvallen vinden plaats net buiten het stadscentrum. Volgens de autoriteiten zijn er vaak taxichauffeurs bij betrokken: ze identificeren kwetsbare toeristen en communiceren met de dieven via de mobiele telefoon. Neem deze waarschuwingen in perspectief; als je waakzaam blijft en een aantal gezond verstand maatregelen neemt, zou het goed moeten komen. Wanneer je wordt gevraagd waar je verblijft, wees dan nooit precies; "in de stad" of "bij elke B&B" is voldoende voor alle gesprekken te goeder trouw en onthult niet uw geplande pad.

Bezoekers zouden weinig moeite moeten hebben om de townships te bezoeken, maar ga niet alleen, tenzij je de regio kent. Als je al een tijdje in Zuidelijk Afrika reist, weet je ongetwijfeld waar je mee bezig bent.

Rijden onder invloed van alcohol is een groot probleem in Namibië. Het probleem wordt verergerd omdat de meeste mensen het niet als een probleem zien. Wees bijzonder voorzichtig tijdens het rijden of wandelen in de nachten in het weekend.

In Namibië is het aantal hiv-infecties ongeveer 25%.

Het medische systeem van Namibië is up-to-date en kan aan uw eisen voldoen. Omdat het personeel goed is opgeleid, is overdracht van hiv in ziekenhuizen geen probleem. Dit geldt voor zowel overheids- als particuliere instellingen, maar de lijnen bij particuliere ziekenhuizen zijn doorgaans korter en er zijn gevallen geweest van foutieve diagnoses bij overheidsziekenhuizen.

Het noordelijke deel van Namibië is een malariarisicogebied; neem daarom contact op met een arts voordat u op reis gaat en neem de nodige voorzorgsmaatregelen tegen malaria tijdens uw bezoek aan deze regio's.

Tenzij anders vermeld, is de watervoorziening van Namibië over het algemeen veilig om te drinken. Campings in de buurt van rivieren krijgen hun water vaak rechtstreeks uit de rivier, dus drink het niet!

Dat gezegd hebbende, zorg ervoor dat u contact opneemt met een arts die gespecialiseerd is in gezondheidsproblemen in Zuid-Afrika, evenals websites zoals de Centrum voor Ziektebestrijding. Zorg ervoor dat u vertrouwd bent met de veiligheid van alles waar u in gaat.