Mali

Het klimaat van het land varieert van tropische savanne (bomen en gras, waarbij de boomdichtheid toeneemt naarmate men naar het zuiden gaat) tot droge woestijn in het noorden, met de Sahel ertussenin. Droogtes komen in het grootste deel van het land veel voor vanwege het gebrek aan regenval. Het regenseizoen loopt van eind mei of begin juni (afhankelijk van waar je in het land bent) tot midden of eind oktober of begin november. Overstromingen van de rivier de Niger komen vaak voor in deze periode, wat resulteert in de Inner Niger Delta. Van begin november tot begin februari is er een koudere tijd na het regenseizoen, wanneer veel planten nog groen zijn. Het hete, droge seizoen duurt van half februari tot de regens in mei of juni komen, met dagtemperaturen die pieken in maart en april. Het weer is warm en droog in deze tijd van het jaar.

Mali is een West-Afrikaanse geheel door land omgeven natie ten zuidwesten van Algerije. Het ligt tussen 10° en 25° noorderbreedte en 13° en 5° oosterlengte. Mali grenst in het noorden aan Algerije, in het oosten aan Niger, in het zuiden aan Burkina Faso en Ivoorkust, in het westen aan Senegal en Mauritanië en in het zuidwesten aan Guinee.

Mali is 's werelds 24e grootste natie, met 1,242,248 vierkante kilometer (479,635 vierkante mijl), inclusief het betwiste gebied van Azawad. Het is ongeveer even groot als Zuid-Afrika of Angola. De zuidelijke Sahara-woestijn beslaat het grootste deel van het land, wat resulteert in een zeer hete en stoffige Soedanese savannezone. Mali is voornamelijk vlak, oplopend tot met zand bedekte glooiende noordelijke vlaktes. In het noordoosten ligt het Adrar des Ifoghas-massief.

Mali ligt in de droge zone en is een van 's werelds heetste landen. Het land wordt doorkruist door de thermische evenaar, die het hele jaar door overeenkomt met de warmste plekken op aarde op basis van de gemiddelde dagelijkse jaarlijkse temperatuur. Het grootste deel van Mali krijgt weinig regen en droogtes komen vaak voor. Het regenseizoen in de meest zuidelijke regio loopt van eind juni tot begin december. Overstromingen van de rivier de Niger komen vaak voor in deze periode, wat resulteert in de Inner Niger Delta. Mali's brede noordelijke woestijngebied heeft een heet woestijnklimaat (Köppen klimatologische classificatie (BWh) met lange, zeer hete zomers en weinig regenval die afneemt naarmate men naar het noorden reist. De centrale regio heeft een heet semi-aride klimaat (Köppen klimatologische classificatie (BSh) met het hele jaar door extreem hoge temperaturen, een langdurig, zwaar droog seizoen en sporadische regens.Het klimaat in de kleine zuidelijke band is tropisch nat en droog (Köppen-klimatologische classificatie (Aw) met extreem hoge temperaturen het hele jaar en een droog en regenseizoen.

Goud, uranium, fosfaten, kaoliniet, zout en kalksteen zijn de meest geëxploiteerde natuurlijke hulpbronnen van Mali. De uraniumreserves van Mali zullen naar verwachting meer dan 17,400 ton bedragen (gemeten + aangegeven + afgeleid). In 2012 werd een nieuwe met uranium gemineraliseerde noordelijke zone ontdekt. ​​Mali wordt geconfronteerd met een aantal milieuproblemen, waaronder woestijnvorming, ontbossing, bodemerosie en een gebrek aan drinkbaar water.

Mali's bevolking werd geschat op 14.5 miljoen in juli 2009. Malinezen zijn voornamelijk plattelands (68 procent in 2002), en 5-10 procent van de bevolking is nomadisch. Meer dan 90% van de bevolking woont in het zuiden van het land, met name in Bamako, met een bevolking van meer dan een miljoen mensen.

In 2007 was ongeveer 48 procent van de Malinezen jonger dan 12 jaar, 49 procent tussen 15 en 64 jaar en 3 procent 65 jaar of ouder. De gemiddelde leeftijd van de deelnemers was 15.9 jaar. In 2014 was het geboortecijfer 45.53 per 1,000, terwijl het totale vruchtbaarheidscijfer in 6.4 2012 kinderen per vrouw was. In 2007 waren er 16.5 dodelijke slachtoffers per 1,000 mensen. De gemiddelde levensverwachting bij de geboorte was 53.06 jaar (51.43 voor mannen en 54.73 voor vrouwen). Mali heeft een van de slechtste kindersterftecijfers ter wereld, met 106 doden per 1,000 levendgeborenen in 2007.

De bevolking van Mali bestaat uit mensen uit verschillende etnische groepen ten zuiden van de Sahara. De Bambara (Bambara: Bamanankaw) zijn de grootste etnische groep in het land, goed voor 36.5 procent van de bevolking.

De Bambara, Soninké, Khassonké en Malinké (ook bekend als Mandinka), alle leden van de Mandégroep, vormen de helft van de Malinese bevolking. De Fula (Frans: Peul; Fula: Fule) (17%), Voltaic (12%), Songhai (6%) en Toeareg en Moor (elk 3%) zijn andere belangrijke stammen (10 procent).

Vanwege de historische uitbreiding van de slavernij in het gebied, is er in het uiterste noorden een kloof tussen Berber-afstammelingen van Toeareg-nomadengroepen en de donkerdere Bella- of Tamasheq-bevolking. Afstammelingen van slaven zijn goed voor naar schatting 800,000 individuen in Mali. Slavernij bestaat al duizenden jaren in Mali. Slavernij werd door het Arabische volk tot ver in de twintigste eeuw in stand gehouden, totdat het halverwege de eeuw door de Franse autoriteiten werd afgeschaft. Er bestaan ​​nog steeds bepaalde slavernijverwantschappen tussen generaties, en volgens sommige schattingen zijn er vandaag de dag nog steeds ongeveer 200,000 Malinezen tot slaaf gemaakt.

Hoewel Mali relatief uitstekende interetnische relaties heeft op basis van een lange geschiedenis van samenwonen, is er een aanzienlijke erfelijke slavernij en slavernij, evenals etnische conflicten tussen de gevestigde Songhai en de nomadische Toearegs in het noorden. Na een reactie tegen de noordelijke bevolking na de onafhankelijkheid, bevindt Mali zich momenteel in een situatie waarin beide groepen elkaar beschuldigen van discriminatie. Dit geschil speelt ook een rol in de aanhoudende oorlog in Noord-Mali, waarin Toearegs tegenover de Malinese regering staan, evenals Toearegs tegen extremistische islamisten die proberen de sharia op te leggen.

In de 11e eeuw werd de islam naar West-Afrika gebracht en het is nu de dominante religie in het grootste deel van het gebied. Ongeveer 90% van de Malinezen is moslim (voornamelijk soennieten en Ahmadiyya), 5% is christen (ongeveer tweederde rooms-katholiek en een derde protestant), en de andere 5% beoefent inheemse of traditionele animistische overtuigingen. Atheïsme en agnosticisme zouden ongewoon zijn onder Malinezen, die hun leven aan hun geloof wijden.

De grondwet creëert een seculiere staat en garandeert godsdienstvrijheid, die de regering over het algemeen handhaaft.

De islam is altijd gematigd, tolerant en aanpasbaar aan de lokale omstandigheden in Mali geweest, en de betrekkingen tussen moslims en aanhangers van andere religieuze religies waren meestal hartelijk.

Echter, na de invoering van de sharia in het noorden van Mali in 2012, stond het land hoog (nummer 7) in de Christelijke vervolgingsindex van Open Doors, die de vervolging in het noorden als ernstig kenmerkte.

De officiële taal is Frans, hoewel 80 procent van de bevolking Bambara (of Bamanakan in de taal) spreekt, evenals een aantal andere Afrikaanse talen (Peulh/Fula, Dogon en Tamashek, de Toeareg-taal). Buiten de grote steden spreken maar weinig mensen Frans, en Bambara wordt in bepaalde gebieden steeds zeldzamer. Slechts een paar mensen kunnen in het Engels communiceren.

Het is belangrijk om individuen te begroeten. Je moet leren hoe je mensen verwelkomt in het Frans of, beter nog, in Bambara. Zelfs als je alleen fruit of brood koopt, moeten verkopers met respect worden behandeld. Het is van cruciaal belang om een ​​algemene interesse in de ander te tonen, dus informeer naar diens familie, baan, kinderen, enzovoort. "A va" (het is in orde) is het gemakkelijke antwoord. De gesprekspartner mag geen negatief antwoord geven!

Inwoners van Algerije, Andorra, Benin, Burkina Faso, Kameroen, Kaapverdië, Tsjaad, Ivoorkust, Gambia, Ghana, Guinee, Guinee-Bissau, Liberia, Mauritanië, Monaco, Marokko, Niger, Nigeria, Senegal, Sierra Leone, Togo en Tunesië zijn niet nodig om een ​​visum te krijgen. Om Mali vanuit een ander land binnen te komen, moet voor aankomst een visum worden verkregen.

Om een ​​visum te krijgen, heb je een uitnodiging nodig (een kopie van je hotelboekingen of een brief van je werkgever waarin staat waarom je gaat). De kosten bedragen 131 USD voor inwoners van de VS, ongeacht de verblijfsduur (tot 5 jaar). Een visum kost USD 80 (3 maanden, single entry), USD 110 (3 maanden, multiple entry), USD 200 (6 maanden, multiple entry) en USD 370 voor andere staatsburgers (1 jaar, multiple entry).

Air France vliegt dagelijks non-stop van Parijs Charles de Gaulle naar Bamako (en retour). Royal Air Maroc is iets goedkoper dan Air France en biedt dagelijkse vluchten vanuit Europa en de Verenigde Staten naar Casablanca, Marokko. Kleinere luchtvaartmaatschappijen, zoals Point Afrique, bieden tijdens het hoogseizoen goedkope vluchten van en naar Mali. Omdat zowel Air France als RAM midden in de nacht aankomen en vertrekken, kan het de eerste nacht de moeite waard zijn om voor een goed hotel te betalen, waar u echte boekingen kunt maken en misschien zelfs kunt worden opgehaald op de luchthaven, zelfs als u op reis bent. een goedkope reis. TAP Portugal is net begonnen met regelmatige vluchten vanuit Lissabon.

Ethiopische luchtvaartmaatschappijen, Air Mauritania, Tunisair, Air Afriqiya en een hele reeks andere Afrikaanse en pan-Afrikaanse luchtvaartmaatschappijen vliegen naar Mali. Sommige van deze luchtvaartmaatschappijen bieden ook speciale Mopti-verbindingen aan.

De luchthaven van Bamako ligt op ongeveer 20 minuten rijden van het stadscentrum. Taxi's naar verschillende delen van de stad hebben vaste prijzen; om ze te lokaliseren, steekt u de weg voor de luchthaven over en gaat u naar de rechterkant van het blok met kiosken. Je ziet een bijeenkomst van taxichauffeurs en een prijsbord. De prijs was XOF7,500 in augustus 2007. (ca. USD15).

Als je genoeg van de lokale taal kent, kun je misschien onderhandelen over de officiële vergoeding tot XOF4,000 of misschien XOF3,000, vooral als je overdag komt. Zorg er echter voor dat u een goedgekeurde cabine gebruikt (zie het gedeelte Blijf veilig hieronder). Er is zelfs een goed verstopt restaurant: ga voorbij de slagboom en het is aan de rechterkant, omgeven door bossen, ongeveer 50 meter van het terminalgebouw. Het zijn buitengewoon aardige mensen die eenvoudig maar vol en heerlijk eten aanbieden. Probeer hard te onderhandelen voor een prijs die veel lager is dan de vaste prijzen voor de luchthaven naar Bamako op de terugweg naar de luchthaven van Bamako.

Als u met Royal Air Maroc vliegt, moet u er rekening mee houden dat de luchthaven van Casablanca de reputatie heeft ingecheckte bagage te openen en waardevolle spullen mee te nemen. Bagage kan ook te laat zijn.

Mensen zullen proberen je in taxi's zonder vergunning en geldwissels te dwingen, zoals ze op veel andere luchthavens doen, en sommigen zullen je zelfs in de terminal zelf laten. Ze moeten worden vermeden.

Er zijn veel mogelijkheden om met de auto naar Mali te komen.

De meest populaire routes zijn vanuit Senegal en Burkina Faso, vooral nadat de treinen van Dakar-Bamako zijn stopgezet. De route van Gao naar Niamey is zojuist weer opgedoken en er wordt een brug gebouwd in Gao, waardoor de hele reis van Niamey naar Bamako over verharde (zo niet geïsoleerde) wegen kan worden afgelegd.

Er zijn ook goede landovergangen vanuit Mauritanië (dat onlangs is geplaveid) en Guinee. De Ivoriaanse grens gaat naar een door de rebellen gecontroleerd gebied in het noorden van Ivoorkust en, hoewel enigszins veilig, zal je langs talloze controleposten en "ambtenaren" leiden die steekpenningen eisen; als je naar het zuiden van Ivoorkust reist, kun je beter via Burkina Faso en Ghana gaan.

Een verre woestijnoversteekplaats naar Algerije bij Tessalit bestaat, maar het is gevaarlijk (gevoelig voor banditisme en uitgebuit voor smokkel) en afgelegen. Het kan worden geblokkeerd voor bezoekers; zelfs als dat niet zo is, is de Algerijnse kant gevaarlijk (bandieten en al-Qaeda-fanaten!). en vereist de aanwezigheid van een militaire escorte.

Van europa

Het oversteken van de Straat van Gibraltar, Marokko, de Westelijke Sahara en Mauritanië vanuit Europa is vereist. Er zijn geen problemen meer met het bereiken van de Westelijke Sahara via de strandroute. U moet echter uw voertuig- en paspoortgegevens bij de verschillende controleposten klaar hebben staan. Er zijn nu verharde snelwegen van Europa naar Bamako en verder naar Gao (afgezien van 3 km op de grens tussen de Westelijke Sahara en Mauritanië).

Mali is met de bus rechtstreeks vanuit een aantal Afrikaanse steden te bereiken. Dakar, Ouagadougou, Abidjan, Niamey en Accra zijn slechts enkele voorbeelden.

Van Europa tot Mali is het openbaar vervoer, of het nu bussen of bushtaxi's zijn, bijna de hele reis beschikbaar. De enige uitzondering is de reis van Dakhla, Westelijke Sahara, naar Noudhibou, Mauritanië, waar u gemakkelijk een ritje kunt maken met een Mauritaanse koopman.

Mali heeft twee grote rivieren die minstens een deel van het jaar bevaarbaar zijn en overgaan in naburige landen, maar alleen de Niger heeft veel prauwen.

De grote steden langs de verharde route naar het noorden zijn verbonden met de bus (Bamako, Segou, San, Mopti, Gao). Het zuiden wordt bediend door een aparte verharde lus (Bamako, Bougouni, Sikasso, Koutiala, Segou) Er zijn veel bedrijven met verschillende dienstregelingen, maar ze vragen allemaal ongeveer hetzelfde bedrag. Normaal gesproken duurt een rit naar Mopti (600 km, halverwege) ongeveer negen uur; een reis naar Gao duurt minstens twaalf.

Deze tijden zijn echter bij benadering en er zijn maar weinig busmaatschappijen die u zelfs een verwachte aankomsttijd aanbieden, aangezien verschillende chauffeurs met verschillende snelheden reizen, en het is niet ongebruikelijk dat de bus uitvalt en reparaties nodig heeft, of stopt om een ​​andere bus te helpen. Het is over het algemeen mogelijk om meerdere dagen van tevoren te reserveren, wat tijdens het toeristenseizoen wordt aangeraden, maar het is zelden een probleem om 30-60 minuten voor vertrek van de bus op te staan. Bittar, Bani en Banimonotie (gebied Sikasso) behoren tot de meest betrouwbare bedrijven.

De 'Taxi - Brousse' of bushtaxi's kunnen worden gebruikt om rond te reizen. Ze dienen als de primaire schakel tussen gemeenschappen die niet met de bus zijn verbonden. Ze zijn traag en gaan soms kapot of stoppen soms om andere taxi's te helpen die pech hebben. Hierdoor kan de reis langer duren dan voorzien. In tegenstelling tot bussen rijden ze zelden volgens een vaste dienstregeling, dus je hoeft alleen maar naar het station te gaan (in een grotere stad) of langs de weg te gaan zitten (in kleinere steden) en te wachten tot de volgende arriveert - de lokale bevolking kan u een indicatie kunnen geven van wat u kunt verwachten.

Taxi's zijn er in overvloed in elke grote stad, en ze zijn over het algemeen een eenvoudige methode voor toeristen om te gaan waar ze heen moeten zonder dat ze het lokale openbaar vervoersysteem hoeven uit te zoeken (als dat al bestaat). Bereid je voor om af te dingen, want ze zullen bijna altijd proberen je te veel in rekening te brengen - in Bamako brengt XOF1,000 je overdag overal in de stad (of tot XOF 1,500 's nachts), terwijl het oversteken van de rivier je XOF1,500 kost. 2,000-XNUMX. Als u niet weet waar u heen wilt, informeer dan meteen de chauffeur, aangezien ze zelden openlijk toegeven dat ze het niet weten en vaak van u verwachten dat u instructies geeft, vooral als de bestemming niet goed bekend is .

Het huren van een privévoertuig is een uitstekende keuze voor een groter gezelschap of voor mensen die comfort boven zuinigheid verkiezen. Als je van plan bent de grote wegen te verlaten, is een 4×4 sterk aan te raden (dit is inclusief de reis naar Timboektoe). Buiten de steden zijn er relatief weinig asfaltwegen, en ze zijn allemaal enkelbaans, maar de meeste zijn in uitstekende staat. Eén loopt naar het noorden van het land (Bamako, Segou, San, Mopti, Gao), een andere buigt af na Segou om de Niger te overbruggen bij de Markala-dam en gaat verder tot aan Niono, en een derde gaat van Bamako naar Sikasso en vervolgens naar Ivoor Kust. Er zijn enkele particulieren die hun 4×4-voertuigen verhuren voor een reis (zorg dan voor een verzekering, een carnet de passage en voldoende benzine), maar het huren van een auto betekent meestal het huren van een auto met chauffeur. Dit wordt sterk aangeraden, aangezien wegen en chauffeurs in Mali onvoorspelbaar zijn en auto's onbetrouwbaar zijn (het is het beste om de chauffeur te laten uitzoeken wat dat luide geratel is of waarom de motor begon te branden!).

Zowel zakenreizigers als vakantiegangers kunnen het een uitdaging vinden om door Bamako te navigeren. Een auto met chauffeur huren is een van de beste keuzes. Dit is iets dat van dag tot dag kan worden gedaan en is een enorme hulp voor iemand die nieuw is in de stad. Het wordt een uitdaging om afhankelijk te zijn van het lokale taxisysteem terwijl je meerdere locaties op één dag probeert te bezoeken. De chauffeur is een local en zal bekend zijn met de meeste locaties die u moet zien. U hoeft zich geen zorgen te maken over het vinden van een parkeerplaats, aangezien de chauffeur op u wacht terwijl u uw zaken regelt

Door heel Mali reizen per vliegtuig is nu mogelijk, dankzij een hele reeks nieuwe bedrijven die de afgelopen jaren zijn ontstaan. Mopti, Timboektoe, Kayes, Yelimané, Gao, Kidal, Sadiola en andere steden kunnen per vliegtuig worden bereikt (meestal vanuit Bamako).

Typisch worden Tsjechische turboprops (LET-410s) en kleine Russische straalvliegtuigen gebruikt (Yakovlev YAK-40s). Vliegreizen in Mali is snel maar kostbaar in vergelijking met het nemen van de bus. Het is echter niet faalveilig; je bent vaak overgeleverd aan de luchtvaartmaatschappij, die kan besluiten om op een bepaalde dag niet te vliegen als er onvoldoende passagiers zijn! Tickets zijn meestal voorafgaand aan de vlucht op de luchthaven verkrijgbaar, maar vooraf reserveren is de beste optie.

De twee meest populaire en betrouwbare vervoerders zijn Société Transport Aerienne (STA) en Société Avion Express (SAE).

Het is mogelijk om per boot door Mali te reizen, hoewel dit alleen in bepaalde tijden van het jaar mogelijk is. Een binnenvaartschip van/naar Timboektoe is de meest populaire methode, hoewel het alleen echt mogelijk is tijdens het regenseizoen. Er zijn ook extreem kleine boten, in het Frans "pirogues" genoemd, die bijna overal kunnen worden gehuurd en in feite grote kano's zijn. Je kunt nog steeds een pinasse huren terwijl de grotere boten niet werken (zoals een grote, gemotoriseerde prauw). Als alternatief kunt u een van de openbare pinasses gebruiken. Deze gaan nog een maand of drie door totdat het waterpeil te laag wordt. De rivier kan helemaal van Bamako tot Gao worden bevaren, maar tussen Bamako en Mopti zakt het water sneller.

Zuid Mali

• Kayes
• Koulikoro – Omdat het de hoofdstad Bamako bevat, is het veruit de dichtstbevolkte provincie van Mali.
• Mopti – De meeste reisschatten van Mali bevinden zich in deze regio: de kenmerkende rotsformaties van Hombori, de architectuur van Djenné en de magnifieke nederzettingen van het Dogonland.
• Segou
• Sikasso

Noord Mali

• Gao – Dit gebied, dat aan Niger grenst, is de thuisbasis van etnische groepen Songhai, Toeareg, Tadaksahak en Djerma. Droog, hoewel niet zo droog als sommige van de noordelijke staten.
• Kidal – De zeer verre jaarlijkse Saharan Nights-viering in Essouk, het meest geïsoleerde Sahara-gebied van Mali, met een kleine gemeenschap van Toeareg-nomaden.
• Timboektoe (Timbuktu) – Het dorp is een uniek handelscentrum in de Toeareg-woestijn, en dichtbij is het prachtige Festival of the Desert in Essakane, dus de naam is niet de enige reden om te gaan.

• Bamako — Bamako is de bruisende hoofdstad en grootste stad van Mali, evenals de snelst groeiende metropool van Afrika, met een sterke claim de muziekhoofdstad van het continent te zijn.
• Gao — Gao is een kleine stad in het uiterste oosten van het land aan de rivier de Niger, die vroeger de hoofdstad was van het Songhai-rijk en nu de thuisbasis is van het graf van Askia.
• Kayes — De meest westelijke grote stad van Mali, gelegen nabij de Senegalese grens, staat bekend als de meest bewoonde plek van Afrika.
• Kidal - Kidal is een landelijke Toeareg-stad die bekend staat als een broeinest van de Toeareg-opstand en betrokkenheid van Al Qaida.
• Mopti — Mopti is een stad in het midden van de rivier de Niger die zich uitstrekt over drie eilanden en dient als de toegang tot Dogon Country.
• Ségou — De voormalige hoofdstad van het Bamana-rijk en de op twee na grootste stad van Mali.
• Sikasso — De hoofdstad van het Kénédougou-rijk en de op één na grootste stad van Mali.
• Timboektoe – De legendarische Saharaanse stad van goud, trans-Sahara handel en islamitisch leren is tegenwoordig een (vrij commercieel) cultureel centrum voor de Toearegs.

• Adrar des Ifoghas - een zandstenen plateau in de Sahara met rotstekeningen, eeuwenoude zoutmijnen en een ongewone verscheidenheid aan dieren
• Dogon Country — Elke toerist die naar Mali komt, mag een wandeling door dit landschap van verspreide nederzettingen op de kliffen niet missen. De wereldberoemde Bandiagara-helling is aangewezen als UNESCO-werelderfgoed.
• Djenné — Dit kleine dorpje met meerdere verdiepingen tellende modderstructuren, vroeger een religieus en economisch centrum om Timboektoe te evenaren, is zeker een bezienswaardigheid. UNESCO heeft het aangewezen als werelderfgoed. Met zijn gladde textuur, afgeronde contouren en melancholische kleuring, zorgt het zien van Djenné vanaf een dak voor een interessant en onderscheidend tafereel. Het heeft ook 's werelds grootste moskee, die volledig is opgetrokken uit modder en elk jaar na het natte seizoen door de gemeenschap wordt gerepareerd.
• De Niger Inland Delta is een grote uiterwaard waar de rivier de Niger zich in talloze zijrivieren splitst en tijdens het natte seizoen een enorm meer vormt aan de rand van de woestijn.

Er zijn verschillende accommodaties beschikbaar, elk met hun eigen prijs en kwaliteit. U mag verwachten dat u 60-100 USD per nacht (en meer) uitgeeft voor een hotel dat voldoet aan de westerse normen van goed tot geweldig. Aan de andere kant kan een bed of matras (meestal met klamboe en beddengoed) in een kamer of op het dak worden gekocht voor ongeveer USD 5-10 per nacht.

Toiletten en douches bevinden zich meestal in een gemeenschappelijke voorziening op dergelijke locaties (denk aan kamperen met minder spullen). Er zijn hotels of auberges op elke toeristische locatie, en veel sites hebben ook gastgezinnen. Slapen op het dakterras, indien beschikbaar, is niet alleen het goedkoopst, maar ook het meest comfortabel, omdat je dan onder de sterren kunt slapen (die buiten Bamako ongelooflijk helder zijn vanwege het gebrek aan lichtvervuiling) - breng gewoon je mug mee net en wees klaar om wakker te worden met de oproep tot gebed om 5:00 uur

Helaas heeft een radicale islamitische groepering tijdens hun controle over Timboektoe de beroemde heiligdommen van Timboektoe en de Muhave aanzienlijk beschadigd. De eerste sloopgolf vond plaats in juni-juli 2012, en kort nadat de plannen van de AU waren goedgekeurd, beloofden ze elk laatste mausoleum, heiligdom en "godslasterlijk" (naar hun mening) symbool te slopen.

Volgens berichten is ook het graf van Askia in Gao gesloopt. Nadat de rebellen zijn verslagen, zijn er plannen om deze locaties te herstellen, maar voorlopig ligt de beroemdste bestemming van Mali in puin. Het is mogelijk dat de informatie op Wikivoyage, evenals de meeste gidsen en andere publicaties, niet is bijgewerkt sinds deze gebeurtenissen.

De Grote Moskee is de grootste moskee ter wereld. De Grote Moskee, die in 1906 volledig uit modder werd gebouwd, heeft vijf verdiepingen en drie torens. De moskee wordt elk voorjaar opnieuw gepleisterd. Niet-moslims mogen er helaas niet in. Dit verbod lijkt het gevolg te zijn van een modefotosessie die meer dan tien jaar geleden plaatsvond en door de bewoners als 'pornografisch' werd bestempeld.

Rijst met saus (meestal pinda "tiga diga na", op basis van tomaat/ui/olie of blad/okra - meestal met wat vis of vlees, indien gekocht of gemaakt voor bezoekers) is de meest alomtegenwoordige Malinees maaltijd. Een ander Malinese hoofdbestanddeel is 'to', een gelatineachtige maïs- of gierstmaaltijd die met saus wordt gegeten, maar het is meer een landelijke keuken dan alles wat de meeste bezoekers zouden ervaren. Couscous is erg populair in het noorden.

In de grotere steden zijn uitstekende 'westerse' restaurants te vinden tegen prijzen die vergelijkbaar zijn met die in de Verenigde Staten. Bamako biedt ook uitstekende Chinese, Vietnamese, Italiaanse, Libanese en andere keukens. Het typisch Malinese restaurant biedt bij kleinere etablissementen kip of rundvlees met friet en/of salade; het is over het algemeen lekker en goedkoop, maar het is niet speciaal Maliaans. Sommige lokale specialiteiten zijn mogelijk verkrijgbaar in de mooiere etablissementen in meer toeristische regio's. Het ontbijt bestaat meestal uit omeletbroodjes, de lunch bestaat uit rijst met een paar sauzen om uit te kiezen, en het diner bestaat uit bonen, spaghetti gekookt in olie met een beetje tomaat, aardappelen, gebakken rijst, kip, gehaktballen, rundvleeskebabs, vis en salade. Kleine tafels zijn te vinden langs de snelweg en bij transportknooppunten.

Kleine cakes (vooral bij bushaltes), verschillende gefrituurde deegsoorten (zoet of met pittige saus), pinda's, geroosterde maïs (indien in het seizoen), sesamsticks en bevroren vloeistoffen in kleine plastic zakjes behoren tot de beschikbare snacks. Vers fruit is altijd lekker en goed bereikbaar. Mango's, papaja's, watermeloenen, guaves, bananen en sinaasappels behoren tot de beste; de specifieke selectie is afhankelijk van het seizoen.

Natuurlijk is door voedsel overgedragen ziekten een grote zorg voor bezoekers in een tropisch, verarmd land. Onbehandeld water (vooral in landelijke gebieden) en fruit en groenten die niet zijn geschild of in bleekwater zijn gedrenkt, zijn de belangrijkste oorzaken van diarree - salades (zelfs in goede restaurants!) zullen waarschijnlijk problemen veroorzaken. Zorg ervoor dat elke maaltijd (vooral vlees) goed is gekookt - dit is meer een probleem met westerse restaurantgerechten dan met Malinese gerechten (die meestal urenlang worden gekookt). Drink flessenwater en raadpleeg uw arts over het dragen van een antibioticum zoals cipro om ernstige diarree te behandelen die niet binnen een paar dagen verbetert.

Water uit de kraan moet met voorzichtigheid worden beschouwd. Het is vaak zo gechloreerd dat er maar weinig insecten in kunnen leven. Aan de andere kant zullen toeristen die op korte termijn verblijven veiliger zijn met flessenwater. Er zijn veel goedkope lokale merken, maar houd er rekening mee dat ze voornamelijk worden geconsumeerd door buitenlanders en welvarende Malinezen: flessenwater is niet verkrijgbaar in winkels die door 'gewone' Malinezen worden bezocht. Coca-Cola en Fanta zijn meer algemeen toegankelijke en veilige frisdranken.

Maar houd er rekening mee dat cola ervoor zorgt dat je naar het toilet wilt, waardoor je veel meer uitgedroogd raakt dan voordat je het dronk - een groot probleem in dit verzengende land. In kleine plastic zakjes bieden straatverkopers water en zelfgemaakte gember- en bessendrankjes aan. Ze zijn vaak bevroren, waardoor ze in de zomer koel blijven. Over het algemeen mag u ze niet consumeren zonder ze eerst te behandelen.

Een die in het Frans echter bekend staat als "bissap" en in Bambara als "dabileni" ("rode hybiscus") wordt bereid van hibiscusbloesems die zijn gekookt en is meestal veilig om te consumeren. Het is een zeer smakelijke alcoholvrije drank die je niet mag laten liggen. In Bamako kan gezuiverd water in kleine plastic zakjes voor XOF50 worden gekocht bij de meeste buurtwinkels; ze zijn aanzienlijk goedkoper en natuurlijk milieuvriendelijker dan flessen.

De tassen zijn gelabeld met een merknaam, dus verwar ze niet met het kraanwater dat straatverkopers verkopen in ongelabelde plastic zakjes. Ook zoete melk en yoghurt worden vaak op deze manier op de markt gebracht en de zakjes zijn meestal schoon omdat ze industrieel verpakt zijn. In bepaalde gebieden kan verse melk uit emmers langs de weg worden gekocht, maar deze moet altijd goed worden gekookt voordat deze wordt geconsumeerd, omdat deze tbc-bacteriën kan bevatten (vaak doen Malinezen dit voordat ze verkopen, maar het is veiliger om het zelf te doen of op zijn minst te vragen ).

Mali gebruikt de West-Afrikaanse CFA-frank (XOF). Benin, Burkina Faso, Ivoorkust, Guinee-Bissau, Niger, Senegal en Togo gebruiken het allemaal. Hoewel ze technisch verschillend zijn van de Centraal-Afrikaanse CFA-frank (XAF), worden de twee valuta's door elkaar gebruikt in alle landen die de CFA-frank gebruiken (XAF & XOF).

De Franse schatkist steunt beide CFA-franken, die aan de euro zijn gekoppeld tegen €1 = XOF655.957.

Mali heeft een overvloed aan uitstekende ambachten. Verschillende etnische groepen hebben hun eigen verschillende maskers. Muziekinstrumenten, dekens, bogola's (een soort deken), zilveren sieraden en lederen voorwerpen zijn ook beschikbaar. Sieraden, dolken, speren, zwaarden en dozen behoren tot de zilveren en leren voorwerpen die door de Touareg-bevolking zijn gemaakt. Het kopen van wat lokale muziek is ook een uitstekende herinnering, aangezien Mali de thuisbasis is van enkele van 's werelds beste artiesten.

Mali was vroeger lid van drie machtige West-Afrikaanse rijken die de trans-Sahara handel in goud, zout, slaven en andere kostbaarheden domineerden. Er waren geen vaste geografische grenzen of etnische identiteiten in deze Sahel-koninkrijken. Het Ghana-rijk, dat van de achtste eeuw tot 1078 over West-Afrika regeerde, was het eerste van deze rijken.

Later, in de bovenloop van Niger, ontstond het Mali-rijk, dat zijn hoogtepunt van kracht bereikte in de veertiende eeuw. De oude steden Djenné en Timboektoe waren centra van handel en islamitische studie onder het Mali-rijk. Vanwege de goud- en zoutproductie van het Malinese rijk, wordt Mansa Musa, die aan het begin van de 14e eeuw regeerde, beschouwd als de rijkste persoon in de geschiedenis (geschat op $ 400 miljard gecorrigeerd voor inflatie!). Hij gebruikte zijn rijkdom om enkele van de meest magnifieke moskeeën van het land te bouwen, die vandaag de dag nog steeds te vinden zijn. Het rijk viel uiteindelijk uit de gratie en het Songhai-rijk nam zijn plaats in. Het Songhai-volk komt uit de huidige noordwestelijke regio van Nigeria. De Songhai werden uiteindelijk onafhankelijk van het Mali-rijk in de late 14e eeuw en floreerden tot de uiteindelijke val in 1591, voornamelijk als gevolg van een Marokkaanse invasie. Met de ineenstorting van het Songhai-rijk kwam er een einde aan de functie van de regio als handelskruispunt. Het belang van de trans-Sahara handelsroutes vervaagde toen Europese landen maritieme verbindingen tot stand brachten.

Vanaf het einde van de 19e eeuw namen de Fransen de controle over Mali over tijdens de koloniale periode. Het grootste deel van de regio stond in 1905 onder sterk Frans gezag als onderdeel van Frans Soedan. Mali (voorheen de Soedanese Republiek) en Senegal fuseerden begin 1959 tot de Mali-federatie, die zich op 20 juni 1960 onafhankelijk verklaarde van Frankrijk. Senegal vertrok de unie in augustus 1960, waardoor de Soedanese Republiek Mali op 22 september 1960 als onafhankelijk land kon vestigen.

Omdat Mali politiek kwetsbaar is, is wetteloosheid wijdverbreid. Mali werd in juni 2012 getroffen door een politieke crisis en burgeroorlog, waardoor het land tijdelijk in twee delen werd verdeeld: het noorden, bekend als "Azawad", en vastgehouden door een groep islamitische rebellen, en het zuiden, dat werd geregeerd door een militair junta. Reizen door de provincies Timboektoe en Gao is bijzonder gevaarlijk, en vanaf juli 2012 hebben islamitische rebellengroeperingen opdracht gegeven tot de vernietiging van alle locaties die verdacht worden van afgoderij. Mali op dit moment.

De trein tussen Bamako en Kayes is berucht vanwege diefstal, dus als je erop rijdt, wees dan voorzichtig, neem een ​​zaklamp mee en houd je goederen en waardevolle spullen altijd bij je.

Er is ook een grote kans dat je de politie tegenkomt. Ze houden zich voornamelijk bezig met het regelen van het verkeer en het beboeten van personen voor onjuiste documenten, dus u heeft er geen omkijken naar, maar heeft altijd een kopie van uw paspoort en visum bij u (en bij voorkeur het origineel als u het goed bewaart).

Alleen het hebben van een rijbewijs is onvoldoende en u mag naar het politiebureau worden gebracht, tenzij u zich omkoopt. Het is vermeldenswaard dat de politie in Bamako vaak taxi's stopt, maar dit kan worden verzacht door nooit meer dan vier mensen in het voertuig te hebben en alleen "officiële" taxi's te gebruiken (alleen die met de rode kentekenplaten: in Bamako, een auto met witte kentekenplaten is geen officiële taxi, zelfs niet als er een taxibordje op staat, ongeacht wat de chauffeur u vertelt).

Omdat de schimmige coalitie van Al Qaida en Toeareg-rebellengroepen zich op buitenlanders heeft gericht voor ontvoeringen, is de noordoostelijke helft van Mali (alles ten noorden en ten oosten van de provincie Mopti) gewoon niet veilig voor toerisme. Helaas vonden eind 2011 soortgelijke ontvoeringen plaats in andere delen van het land (inclusief de hoofdstad), en de ontvoering van toeristen door terroristen blijft een ernstige zorg.

Ondanks het feit dat homoseksualiteit legaal is in Mali, bleek uit een onderzoek van het Pew Global Attitudes Project uit 2007 dat 98 procent van de Malinezen vindt dat homoseksualiteit een manier van leven is die moet worden vermeden, een percentage dat vergelijkbaar is met Kenia en Egypte. Als het gaat om openbare uitingen van liefde, moeten LGBT-reizigers voorzichtig zijn.

Vaccinaties

Hoewel het zelden wordt toegepast, is het wettelijk verplicht om een ​​buitenlandse vaccinatiekaart te hebben die aantoont dat vaccinatie tegen gele koorts vereist is. Vaccinaties tegen Hepatitis A, B, tyfus en meningitis worden ook geadviseerd. Vanwege een recente polio-epidemie in Noord-Nigeria die zich over het gebied heeft uitgebreid, kunt u ook overwegen een poliovaccin te krijgen.

Malaria

Malaria komt veel voor in Mali, met name de meest ernstige vorm, s. falciparum-malaria. Malariaprofylaxe moet door alle bezoekers worden genomen tijdens hun verblijf in Mali (mephloquine en Malarone zijn de meest voorkomende). Andere belangrijke maatregelen zijn het gebruik van insectenwerend middel 's avonds en slapen onder een klamboe in alle behalve de meest luxueuze, afgesloten hotels met airconditioning.

Omdat de muggen die de parasiet overbrengen alleen 's nachts actief zijn, verkleint dit de kans op malaria aanzienlijk. U moet deze maatregelen echter nemen, zelfs als u geen risico loopt om malaria op te lopen, om te voorkomen dat u gestoken wordt door irriterende muggen! Overdag zult u vrijwel nooit muggen zien of storen.

Eten en water

Houd afstand van bevuild eten en drinken. De vuistregel is: "kook het, schil het of vergeet het". Drink ook nooit water uit verzegelde flessen of na sterilisatie met kokende of chemische apparatuur. Een ander probleem is het eten. Het kan moeilijk zijn om te bepalen of iets lang genoeg gekookt is. Ongebruikelijke kruiden, die westerlingen niet kennen, kunnen ook ziekte veroorzaken, met name diarree. Verwacht kleine steentjes of gruis in uw diner, vooral als u lokale couscous eet (dit betekent niet dat het gevaarlijk is, aangezien het goed gekookt is).

De meest ernstige bedreiging voor een reiziger is diarree. Neem voldoende rust, drink veel schoon water en eet zachte, eenvoudige maaltijden als u matige diarree heeft. Antibiotica kunnen nodig zijn als de diarree ernstig is of vele dagen aanhoudt. Het lichaam zal tijdens de ziekte veel water en zout verliezen. Coca-Cola (suiker en water) en pretzelsticks (zout) zijn gemakkelijk toegankelijk en leveren uitstekend werk om reizigers weer energie te geven. Er zijn ook snelle poeders beschikbaar die de benodigde glucose en zouten bevatten.