Botswana

Botswana is topografisch vlak, met de Kalahari-woestijn die tot 70% van het gebied beslaat. Het wordt in het zuiden en zuidoosten begrensd door Zuid-Afrika, in het westen en noorden door Namibië en in het noordoosten door Zimbabwe. De noordelijke grens met Zambia, in Kazungula, is losjes gedefinieerd en slechts een paar honderd meter lang.

Botswana, een middelgroot land met iets meer dan 2 miljoen inwoners, is een van 's werelds dunst bevolkte landen. Gaborone, de hoofdstad en grootste stad, is de thuisbasis van ongeveer 10% van de bevolking. Botswana, dat vroeger een van 's werelds armste landen was, met een BBP per hoofd van de bevolking van rond de $ 70 per jaar aan het eind van de jaren zestig, heeft zich vervolgens omgevormd tot een van 's werelds snelst groeiende economieën. Mijnbouw, veeteelt en toerisme zijn de pijlers van de economie. Botswana heeft een van de hoogste percentages van het BBP (koopkrachtpariteit) per hoofd van de bevolking in Afrika, met meer dan $ 1960 per jaar in 18,825. Het hoge bruto nationaal inkomen (volgens sommige schattingen het op drie na hoogste in Afrika) geeft het land een gematigd levenskwaliteit en de hoogste index voor menselijke ontwikkeling in continentaal Afrika bezuiden de Sahara.

Botswana is lid van verschillende organisaties, waaronder de Afrikaanse Unie, de Southern African Development Community, het Gemenebest van Naties en de Verenigde Naties. De hiv/aids-pandemie heeft een zware tol geëist van het land. Tussen 2005 en 2013 is het sterftecijfer door aids of aan aids gerelateerde oorzaken drastisch gedaald (57 procent), evenals het aantal nieuwe infecties bij kinderen. Ondanks de effectiviteit van programma's om geneesmiddelen beschikbaar te stellen aan getroffen personen en om het grote publiek voor te lichten over hoe de verspreiding van hiv/aids kan worden voorkomen, is het aantal mensen dat met de ziekte leeft gestegen van 290,000 in 2005 tot 320,000 in 2013. Ondanks deze redenen voor optimisme, heeft Botswana volgens de gegevens van 2014 het op twee na hoogste percentage hiv-aids-prevalentie ter wereld.

Demografie

Tswana is de grootste etnische groep van Botswana, goed voor 79% van de bevolking. De BaKalanga en San of AbaThwa, algemeen bekend als Basarwa, zijn de twee meest bevolkte etnische minderheden. Bayei, Bambukushu, Basubia, Baherero en Bakgalagadi zijn enkele van de andere stammen. Verder zijn er een beperkt aantal Europeanen en Indiërs, waarbij beide groepen ongeveer even groot zijn. De Indiase gemeenschap van Botswana bestaat uit talloze Indiase Afrikanen die zijn verhuisd uit Mozambique, Kenia, Tanzania, Mauritius, Zuid-Afrika en andere landen, evenals eerste generatie Indiase immigranten. De blanke gemeenschap, die ongeveer 3% van de bevolking uitmaakt, spreekt Engels en Afrikaans.

Door de verslechterende economische omstandigheden in Zimbabwe is het aantal Zimbabwanen in Botswana sinds 2000 gegroeid tot tienduizenden.

Minder dan 10,000 San-mensen leven nog steeds hun oorspronkelijke jager-verzamelaarslevensstijl. Sinds het midden van de jaren negentig probeert de centrale regering van Botswana de San van hun traditionele gronden te verdrijven. In 1990 beschreef James Anaya, de speciale rapporteur van de Verenigde Naties voor de situatie van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden van inheemse volkeren, landverlies als een belangrijke oorzaak van veel van de problemen waarmee de inheemse bevolking van Botswana wordt geconfronteerd, daarbij verwijzend naar de uitzetting van de San uit de Central Kalahari Game Reserveren (CKGR) als voorbeeld. Een van de aanbevelingen van Anaya in een rapport aan de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties was dat ontwikkelingsprogramma's in overleg met die gemeenschappen activiteiten in harmonie met inheemse gemeenschappen zoals de San en Bakgalagadi-bevolking zouden moeten bevorderen, zoals traditionele jacht- en verzamelactiviteiten.

Godsdienst

Ongeveer 70% van de bevolking van het land identificeert zich als christenen. De meerderheid van de christenen zijn anglicanen, methodisten en leden van de United Congregational Church of Southern Africa. Lutheranen, baptisten, rooms-katholieken, heiligen der laatste dagen (mormonen), de Nederlands Hervormde kerk, mennonieten, Zevende-dags Adventisten en Jehovah's Getuigen hebben allemaal gemeenten in het land. Een Lutheran History Center is toegankelijk voor het publiek in Gaborone.

Volgens de volkstelling van 2001 telt het land ongeveer 5,000 moslims, van wie de meerderheid afkomstig is uit Zuid-Azië, 3,000 hindoes en 700 bahá'ís. Ongeveer 20% van de mensen praktiseert geen enkele religie. In zowel landelijke als stedelijke regio's worden religieuze diensten op grote schaal bijgewoond.

Aardrijkskunde

Botswana is 's werelds 48e grootste natie, met 581,730 km2 (224,607 sq mi). Het is ongeveer zo groot als Madagaskar of Frankrijk. Het is gelegen tussen de breedtegraden 17° en 27° Zuid en lengtegraden 20° en 30° Oost.

Het terrein is grotendeels vlak, met zacht glooiend plateau. Botswana wordt gedomineerd door de Kalahari-woestijn, die tot 70% van het geografische gebied van het land beslaat. In het noordwesten ligt de Okavango Delta, een van 's werelds grootste binnenlandse delta's. In het noorden ligt de Makgadikgadi Pan, een enorme zoutpan.

Het stroomgebied van de Limpopo, de grootste landvorm in zuidelijk Afrika, ligt gedeeltelijk in Botswana, met de stroomgebieden van zijn zijrivieren, de Notwane, Bonwapitse, Mahalapswe, Lotsane, Motloutse en Shashe, in het oosten van het land. De Gaborone-dam in de rivier de Notwane levert water aan de hoofdstad. In het noorden vormt de Chobe-rivier de grens tussen Botswana en de Zambezi-regio in Namibië. De Chobe-rivier gaat samen met de Zambezi-rivier in de buurt van Kazungula (wat een kleine worstboom betekent, een punt waar Sebitwane en zijn Makololo-stam de Zambezi overstaken naar Zambia).

Taal

De officiële talen van Botswana zijn Engels en Tswana.

De handelstaal in Botswana is Engels, en de meerderheid van de mensen in grootstedelijke gebieden spreekt het; maar in meer landelijke gebieden spreken veel mensen, vooral de oudere generaties, geen Engels. Tswana is de belangrijkste inheemse taal en de eerste taal van de overgrote meerderheid van de mensen. Fundamentele beleefdheden en dergelijke zijn niet moeilijk te leren, en het gebruik ervan in een gesprek zal mensen zeer tevreden maken.

Ecologie

Botswana biedt een breed scala aan leefgebieden voor dieren. Afgezien van de delta- en woestijngebieden, zijn er graslanden en savannes, waar blauwe gnoes, antilopen en andere dieren en vogels leven. Noord-Botswana is de thuisbasis van een van de laatste grote groepen van de ernstig bedreigde Afrikaanse wilde hond. Chobe National Park, gelegen in het Chobe District, is de thuisbasis van 's werelds grootste populatie Afrikaanse olifanten. Het park omvat ongeveer 11,000 km2 (4,247 vierkante mijl) en is de thuisbasis van meer dan 350 vogelsoorten.

Chobe National Park en het Moremi Game Reserve (beide in de Okavango Delta) zijn populaire toeristische attracties. Andere reservaten zijn het Central Kalahari Game Reserve, gelegen in het Ghanzi-district in de Kalahari-woestijn, en het Makgadikgadi Pans National Park en Nxai Pan National Park, die allemaal in het Central District in de Makgadikgadi Pan liggen. Mashatu Game Reserve is in particulier bezit en ligt in het oosten van Botswana, waar de rivieren Shashe en Limpopo samenkomen. Mokolodi Nature Reserve, gelegen in de buurt van Gaborone, is een ander particulier reservaat. Er zijn ook gespecialiseerde heiligdommen, zoals het Khama Rhino Sanctuary (voor neushoorns) en het Makgadikgadi Sanctuary (voor olifanten) (voor flamingo's). Ze zijn allebei in het Central District.

Economie

Botswana heeft sinds de onafhankelijkheid een van 's werelds snelste inkomensgroei per hoofd van de bevolking. Botswana is van een van de armste landen ter wereld uitgegroeid tot een middeninkomensland. Volgens één beoordeling heeft Afrika het op drie na hoogste bruto nationaal inkomen in koopkrachtpariteit, waardoor het een levenskwaliteit heeft die vergelijkbaar is met die van Mexico.

Het Botswana Ministerie van Handel en Industrie is verantwoordelijk voor het stimuleren van bedrijfsgroei in het hele land. Van 1966 tot 1999 bedroeg de economische groei volgens het Internationaal Monetair Fonds gemiddeld meer dan 9% per jaar. In vergelijking met andere Afrikaanse landen geniet Botswana een hoge mate van economische vrijheid. Ondanks opeenvolgende begrotingstekorten in 2002 en 2003 en een klein bedrag aan buitenlandse schulden, heeft de regering een solide begrotingsstrategie gehandhaafd. Het heeft de hoogste soevereine kredietwaardigheid van Afrika en heeft reserves aan vreemde valuta opgebouwd (meer dan $7 miljard in 2005/2006), wat overeenkomt met bijna twee en een half jaar huidige invoer.

Het financiële systeem van het land wordt bevolkt door een breed scala aan financiële instellingen, waarbij pensioenfondsen en commerciële banken de twee belangrijkste sectoren van activa zijn. Als gevolg van stijgende nationale middelen en hoge rentetarieven blijven banken lucratief, goed gekapitaliseerd en liquide. De centrale bank van Botswana is de Bank of Botswana. De Botswaanse pula is de munteenheid van het land.

Het concurrerende banksysteem van Botswana is een van de meest geavanceerde in Afrika. De financiële sector houdt zich in het algemeen aan wereldwijde normen op het gebied van openheid van financiële regelgeving en banktoezicht, en biedt voldoende krediet aan bedrijven. De Capital Bank opende voor het eerst haar deuren in 2008. Sinds augustus 2015 heeft het land een tiental banken met een vergunning. De overheid houdt zich bezig met bankieren via financiële instellingen in staatseigendom en een specifiek financieel stimuleringsprogramma om Botswana's positie als financieel centrum te verbeteren. Hoewel de overheid gesubsidieerde leningen verstrekt, wordt het krediet tegen marktvoorwaarden verdeeld. De hervorming van niet-bancaire financiële instellingen is de afgelopen jaren voortgezet, met name via de oprichting van één enkele financiële regelgevende instantie om effectiever toezicht te bieden. De regering heeft de wisselkoersbeperkingen opgeheven, wat leidt tot de ontwikkeling van nieuwe keuzes voor portefeuillebeleggingen, en de Botswana Stock Exchange breidt zich uit.

De grondwet roept op tot een onafhankelijke rechterlijke macht, die de regering in werkelijkheid handhaaft. Het rechtssysteem is toereikend om veilige zakelijke transacties uit te voeren, maar een aanzienlijke en toenemende achterstand van zaken belemmert snelle processen. De bescherming van intellectuele eigendomsrechten is sterk verbeterd. In de International Property Rights Index van 2014 staat Botswana op de tweede plaats, na Zuid-Afrika, van de landen ten zuiden van de Sahara.

Terwijl de economie grotendeels openstaat voor internationale investeringen, onderhoudt Botswana bepaalde industrieën voor zijn eigen mensen. Meer buitenlandse investeringen zijn belangrijk bij de privatisering van staatsbedrijven. Investeringswetten zijn duidelijk en bureaucratische processen zijn vereenvoudigd en open, zij het een beetje traag. Winsten en dividenden, schuldbetalingen, vermogenswinsten, opbrengsten op intellectueel eigendom, royalty's, franchisevergoedingen en servicevergoedingen kunnen allemaal zonder beperking worden gerepatrieerd.

Zuid-Afrika voorziet Botswana van geraffineerde aardolieproducten en elektriciteit. Er is enige kolengestookte elektriciteitsopwekking in de Verenigde Staten.

Stap in – Met het vliegtuig

Sir Seretse Khama Airport in Gaborone is de belangrijkste luchthaven van Botswana. Internationale vluchten naar Zimbabwe, Zuid-Afrika, Namibië, Kenia en Ethiopië zijn beschikbaar. De luchthaven van Maun is ook bereikbaar via Johannesburg, Kaapstad of Gaborone, evenals eenmaal per dag (in de zomer van 2009) vanuit Windhoek, Namibië. De afstand tussen Gaborone en Maun is ongeveer 1,000 kilometer. Maun is een populaire toeristische bestemming.

Luchtvaartmaatschappijen die naar Gaborone vliegen zijn.

Instappen – Met de auto

Botswana heeft tal van toegangspunten voor wegen: Gaborone in het zuiden, dat toegang biedt vanuit Johannesburg; Namibië in het westen; Namibië, Zambia en Zimbabwe in het noorden; en Francistown in het oosten, dat toegang biedt vanuit Harare. Alle snelwegen zijn uitstekend bereikbaar en de hoofdwegen in Botswana zijn verhard en goed onderhouden.

De grensovergang Kopfontein/Tlokweng is misschien wel de drukste van Zuid-Afrika, aangezien het maar een paar minuten verwijderd is van de hoofdstad van Botswana. Als gevolg hiervan is het voor een langere tijd open en ziet het een groot aantal vrachtwagens.

Als u vanuit Namibië komt, kunt u de Trans-Kalahari Highway noordwaarts naar Maun of zuidwaarts naar Lobatse nemen.

Instappen – Met de internationale bus

Er is regelmatig een busrit van zes uur van Johannesburg naar Gaborone. Intercape Mainliner is een van de busmaatschappijen die van Gaborone naar Johannesburg rijdt.

Er zijn andere bussen die van Gaborone naar Zimbabwe gaan. en van Gaborone tot Windhoek in Namibië.

Instappen – Met de veerboot

Vanuit Kazungula in Zambia kun je een veerboot nemen over de Zambezi-rivier naar de gelijknamige stad in Botswana.

Er zijn maar heel weinig inwoners die straatnamen en adressen onthouden, en u zult vrijwel zeker instructies moeten krijgen in termen van oriëntatiepunten. Botswana heeft een systeem voor postbezorging naar adressen (alleen naar gecentraliseerde postverzamelingslocaties), dus zelfs als straten goed gemarkeerd zijn, kunnen mensen de namen niet kennen.

Je kunt overal in Botswana reizen met een mix van bussen en combi's (minibusjes), maar het openbaar vervoer is schaars buiten de grote steden en routes, dus liften is gebruikelijk en uiterst eenvoudig. Liften moet echter alleen in moeilijke situaties worden gedaan, aangezien autorijden in Botswana vaak onvoorspelbaar is en het een angstaanjagende ervaring kan zijn om een ​​vreemde je ergens heen te brengen. Het is het beste om vroeg bij het busstation aan te komen, aangezien de bussen vaak snel vol raken, en het is niet ongebruikelijk om enkele uren in het gangpad te staan ​​wachten tot er een stoel vrijkomt (vergeet niet om water mee te nemen, aangezien de bussen vaak niet voorzien van airconditioning).

Rondreizen - Met de auto

De wegen zijn geasfalteerd en goed onderhouden, dus autorijden is geen probleem, zolang men maar uitkijkt naar de koeien, ezels en geiten die veel tijd in het midden van de weg doorbrengen.

De Trans-Kalahari Highway is een oude veeweg die is verhard en gemakkelijk te berijden is met een voertuig met tweewielaandrijving. Het verbindt Windhoek, Namibië, met Gaborone, Botswana, en strekt zich uit van Lobatse tot Ghanzi in Botswana. Het is een lange en saaie reis, maar je krijgt een goed beeld van de Kalahari-woestijn. Brandstof is verkrijgbaar in Kang in de Kang Ultra Shop, die ook een behoorlijke variëteit aan eten, overnachtingshutten en goedkoop kamperen heeft.

Verplaats je – Met de bus

Botswana heeft een overvloed aan busmaatschappijen. Seabelo is een van de grootste. U kunt vanuit Gaborone een bus nemen naar elke grotere stad in Botswana.

Verplaats je – Met de trein

Alle treinen in Botswana worden beheerd door Botswana Railways. De hoofdlijn verbindt Lobatse, vlakbij de Zuid-Afrikaanse grens, met Francistown, vlakbij de Zimbabwaanse grens, via Gaborone. De treindienst werd in 2016 hersteld na te zijn stopgezet in 2009.

Regio's in Botswana

Kalahari
De Kalahari-woestijn en omgeving zijn dunbevolkt.

Okavango Chobe
Het noordelijke deel van het land, dat de Okavango Delta en uitstekende wildparken omvat, zoals Chobe National Park en Moremi National Park.

Zuidoosten
De hoofdstad van Gaborone en de meerderheid van de bevolking van het land bevinden zich hier.

Steden in Botswana

Andere bestemmingen in Botswana

De belangrijkste attractie van Botswana zijn de dieren in het wild. Bijna een vijfde van het land bestaat uit wildparken. In deze parken zijn leeuwen, cheeta's, krokodillen, nijlpaarden, olifanten, antilopen, wilde honden en honderden vogelsoorten te vinden. Bezoekers kunnen op safari gaan en verblijven in lodges, variërend van goedkope slaapzalen met tourbussen tot $ 1,000+/nacht luxe lodges met je eigen meid en chauffeur.

De Okavango-delta, waar de Okavango-rivier zich uitbreidt tot 's werelds grootste binnenlandse delta, is een van de meest indrukwekkende en populaire natuurattracties van zuidelijk Afrika. De wetlands en waterkanalen in het midden van de droge Kalahari trekken dieren aan van honderden kilometers ver en verviervoudigen in oppervlakte (tot 100 km000) tijdens overstromingen in juli en augustus. Het nabijgelegen Chobe National Park heeft een enorme olifantenpopulatie en het is ook mogelijk om veel van Afrika's bekende dieren te zien, waaronder zebra's en leeuwen. Het hele jaar door trekken de grimmige zoutpannen van Makgadikgadi Pans National Park een groot aantal en diversiteit aan vogels aan. Nxai Pan National Park, Mokolodi Nature Reserve en Gemsbok National Park zijn allemaal uitstekende natuurreservaten.

Helaas kleden de meeste inheemse stammen van Botswana zich gewoon in traditionele kleding en houden ze ceremonies voor bezoekers. Desalniettemin hebben de nederzettingen van D'Kar en Xai-Xai voor cultuurliefhebbers veel te bieden, zoals kunst en kunstnijverheid en de kans om deel te nemen aan verschillende ceremonies. Tsodilo Hills heeft een van de meest uitgebreide collecties rotskunst op het continent.

Eten in Botswana

De keuken van Botswana is anders, hoewel het bepaalde kenmerken heeft met andere Zuid-Afrikaanse keukens. De Botswaanse keuken omvat Pap, Samp, Vetkoek en Mopane-wormen.

Seswaa, een vleesgerecht bestaande uit rund-, geiten- of lamsvlees, is een specialiteit van Botswana. Over het algemeen wordt het vette vlees gekookt tot het zacht is in een pan met "net genoeg zout", en vervolgens versnipperd of geplet. Het wordt vaak geserveerd met pap gemaakt van pap (maïsmeel) of sorghummeel.

Drankjes in Botswana

In Botswana worden veel frisdranken en alcoholische dranken geproduceerd, waaronder Fanta en Coca-Cola. Kasteel- en leeuwenbieren zijn populair in de omgeving. Madila (zure melk) wordt gemaakt door melk te fermenteren en wordt alleen of met granen geconsumeerd. Gemberbier is een populaire niet-alcoholische zelfgemaakte drank.

De pula (ISO 4217-code: BWP) is de valuta van Botswana, die is onderverdeeld in 100 thebe. In Setswana betekent pula letterlijk "regen" (regen is erg schaars in Botswana - de thuisbasis van een groot deel van de Kalahari-woestijn - en daarom waardevol en een "zegen"). Het woord thebe betekent 'schild'.

Bankbiljetten in de coupures BWP10, 20, 50, 100 en 200 zijn in omloop en de pula is een van Afrika's sterkste en meest stabiele valuta's.

Feestdagen

De feestdagen in Botswana zijn:

Setswana is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om de rijke culturele tradities van Batswana te karakteriseren, of ze nu lid zijn van de etnische groepen van Tswana of alle inwoners van Botswana. Het verwijst naar de taal van de belangrijkste bevolkingsgroepen in Botswana.

Muziek

Botswana-muziek wordt voornamelijk gezongen en uitgevoerd, soms zonder percussie, afhankelijk van de gelegenheid; snaarinstrumenten zijn ook prominent aanwezig. Setinkane (een Botswaanse versie van de kleine piano), Segankure/Segaba (een Botswaanse versie van het Chinese instrument Erhu), Moropa (Meropa -meervoud) (een Botswaanse equivalent van de vele soorten drums) en phala behoren tot de instrumenten die worden gebruikt in Botswaanse volksmuziek (een Botswaanse versie van een fluit die meestal wordt gebruikt tijdens vieringen, die in verschillende vormen voorkomt).

Botswana traditionele muziekinstrumenten zijn niet beperkt tot strijkers en drums. Handen worden ook gebruikt als muziekinstrumenten, hetzij door ze tegen elkaar te klappen of tegen phathisi (geitenhuid die binnenstebuiten rond de kuitstreek is gewikkeld; alleen mannen gebruiken het) om muziek en ritme te produceren. In de afgelopen decennia is de gitaar geprezen als een flexibel muziekinstrument voor Tswana-muziek, omdat het een snaardiversiteit heeft die het Segaba-instrument mist. Het is de buitenstaander die een plek heeft gevonden in de cultuur. Het dansen is het middelpunt van elk feest of evenement dat vreugde uitdrukt. Dit varieert afhankelijk van het regime, de leeftijd, het geslacht en de groepsstatus, of, als het een tribale activiteit is, in de gemeenschap staan. Fatshe leno la rona is het volkslied. Kgalemang Tumediso Motsete schreef en componeerde het, en het werd goedgekeurd bij de onafhankelijkheid in 1966.

Beeldende Kunsten

Vrouwen in de noordelijke Botswana-gemeenschappen Etsha en Gumare staan ​​bekend om hun expertise in het maken van manden van Mokola Palm en inheemse kleuren. Grote manden met deksels voor opslag, grote, open manden om dingen op het hoofd te dragen of gedorst graan te wannen, en kleinere borden voor het wannen van fijngestampt graan zijn de drie soorten manden die worden gemaakt. Aangezien deze manden voor buitenlandse markten worden vervaardigd, verbetert hun kunstenaarschap geleidelijk door kleurgebruik en betere patronen.

Thamaga Pottery en Oodi Weavers zijn twee meer prominente creatieve groepen in de zuidoostelijke regio van Botswana.

De vroegste schilderijen uit Botswana en Zuid-Afrika tonen afbeeldingen van jacht, dieren en mensen en werden ongeveer 20,000 jaar geleden gemaakt door de Khoisan (!Kung San/Bosjesmannen) in de Kalahari-woestijn.

Vroege geschiedenis

De geschiedenis van Botswana begint meer dan 100,000 jaar geleden, toen de eerste mensen in het gebied arriveerden. De Bosjesmannen (San) en Khoi waren de inheemse bewoners van zuidelijk Afrika. Beiden spraken Khoisan en leefden als jager-verzamelaars. Ongeveer duizend jaar geleden ontstonden grote chiefdoms, die vervolgens werden overschaduwd door het Grote Zimbabwaanse rijk, dat zich uitstrekte tot in het oosten van Botswana. Rond 1300 GT begonnen de volkeren in het huidige Transvaal drie grote taalkundige en politieke groepen te vormen, waaronder de Batswana.

De Batswana (meervoud van "Motswana"), een woord dat wordt gebruikt om naar alle Botswanen te verwijzen, is tegenwoordig de grootste etnische groep van het land. Voorafgaand aan Europees contact waren de Batswana door stammen geregeerde herders en boeren. Nieuwe stammen werden gevormd toen groepen zich afsplitsten en naar nieuw territorium migreerden. Voorafgaand aan het koloniale tijdperk vond er enige menselijke ontwikkeling plaats.

Contacten met Europeanen

De slaven- en ivoormarkten groeiden in de 1700e eeuw. Shaka, de heerser van het Zulu-rijk, mobiliseerde een leger om zich tegen deze eisen te verzetten. Veroverde stammen trokken noordwestelijk Botswana binnen en doodden alles op hun route. Stammen begonnen ivoor en huiden te ruilen voor vuurwapens met Europese kooplieden die het binnenland waren binnengedrongen in hun pogingen om zich tegen het einde van dit tijdperk te herstellen. Ook werden christelijke missionarissen uit Europa naar het binnenland gehaald, soms op verzoek van stamhoofden die vuurwapens wilden en begrepen dat de aanwezigheid van missionarissen kooplieden aanmoedigde. Tegen 1880 had elk groot gehucht een zendeling in dienst, en hun impact was blijvend. De kerstening van Botswana werd voltooid onder het bewind van koning Khama III (regeerde 1875-1923). Er waren acht grote stammen (of chiefdoms), waarvan de machtigste de Bangwaketse was.

Aan het einde van de negentiende eeuw braken er vijandelijkheden uit tussen het Tswana-volk van Botswana en de Ndebele-stammen die vanuit het noordoosten de regio binnendrongen. De spanningen namen ook toe met de komst van Nederlandse Boerenimmigranten uit Transvaal naar het oosten. Op 31 maart 1885 plaatste de Britse regering Bechuanaland onder haar bescherming na smeekbeden van de Batswana-hoofden Khama III, Bathoen en Sebele. Het noordelijke gebied, bekend als het Bechuanaland-protectoraat, is nu het hedendaagse Botswana, terwijl het zuidelijke gebied, bekend als Brits Bechuanaland, onderdeel werd van de Kaapkolonie en tegenwoordig deel uitmaakt van de noordwestelijke provincie van Zuid-Afrika. Tegenwoordig woont het grootste deel van de Setswana-sprekende mensen in Zuid-Afrika.

Het Bechuanaland-protectoraat, Basutoland (nu Lesotho) en Swaziland (de gebieden van de Hoge Commissie) werden niet opgenomen toen de Unie van Zuid-Afrika in 1910 werd opgericht uit de belangrijkste Britse bezittingen van de regio, hoewel er werd voorzien in hun uiteindelijke opname. Het VK begon echter hun mensen te raadplegen, en hoewel opeenvolgende Zuid-Afrikaanse regeringen probeerden de gebieden over te dragen, bleef het VK het uitstellen; daardoor is het nooit gebeurd. De verkiezing van de nationalistische regering in 1948, die de apartheid instelde, en het vertrek van Zuid-Afrika uit het Gemenebest in 1961 elimineerden in feite elke mogelijkheid dat de gebieden bij Zuid-Afrika zouden worden opgenomen.

De oprichting in 1920 van twee adviesorganen om zowel Afrikanen als Europeanen te vertegenwoordigen kwam voort uit de groei van de Britse centrale macht en de evolutie van stambestuur. De Afrikaanse Raad bestond uit de leiders van de acht Tswana-stammen en enkele gekozen leden. In 1934 vestigden proclamaties de heerschappij en het gezag van de stam. In 1951 werd een Europees-Afrikaanse adviesraad opgericht en in 1961 werd krachtens de grondwet een adviserende wetgevende raad opgericht.

Onafhankelijkheid

Het Verenigd Koninkrijk keurde in juni 1964 plannen voor democratisch zelfbestuur in Botswana goed. In 1965 werd de regeringszetel verplaatst van Mafikeng, Zuid-Afrika, naar het nieuw gevormde Gaborone, dat dicht bij de grens van Botswana met Zuid-Afrika ligt. De grondwet van 1965 leidde tot de eerste algemene verkiezingen en op 30 september 1966 tot onafhankelijkheid. Seretse Khama, een pionier in de onafhankelijkheidsstrijd en de rechtmatige mededinger van het Ngwato-chefschap, werd gekozen als de eerste president van het land en werd tweemaal herkozen.

Quett Masire, de huidige vice-president, werd in 1984 zelfstandig gekozen en in 1989 en 1994 herkozen. Masire trad in 1998 af als president en werd vervangen door Festus Mogae, die in 1999 zelfstandig werd gekozen. en herkozen in 2004. Het presidentschap werd in 2008 overgedragen aan Ian Khama (zoon van de eerste president), die als vice-president van Mogae had gediend sinds hij in 1998 stopte als commandant van de Botswana Defense Force om deze burger op te nemen. na.

Het Internationaal Gerechtshof besliste in december 1999 dat het eiland Kasikili tot Botswana behoorde en loste een langlopend geschil op over de noordelijke grens met de Caprivistrook van Namibië.

Blijf veilig in Botswana

De mensen in Botswana zijn buitengewoon aardig en de misdaadcijfers zijn minimaal. Op dit front is er niets om je zorgen over te maken. Desalniettemin is de criminaliteit de afgelopen jaren toegenomen, dus wees te allen tijde voorzichtig met uw omgeving. In landelijke gebieden beschermt uw gezond verstand u tegen gevaarlijke dieren. Botswana is een van Afrika's veiligste landen, zonder burgerconflicten, minder corruptie, meer mensenrechten en zonder natuurrampen zoals aardbevingen of tsunami's.

Drugs

Op drugshandel staat een verplichte doodstraf. Dit is essentieel om te begrijpen, want als u geneesmiddelen op recept mee moet nemen naar Botswana, moet u voor elke pil een recept overleggen. Als u dit niet doet, wordt het geneesmiddel geclassificeerd als een medicijn en, indien niet gemeld, de doodstraf.

Blijf gezond in Botswana

Het aantal hiv-infecties in Botswana, geschat op 24.1 procent, is de op één na hoogste ter wereld. Handhaaf consistente universele voorzorgsmaatregelen bij het omgaan met lichaamsvloeistoffen en houd rekening met het hoge risico op infectie. Neem de nodige waarborgen. Draag rubberen handschoenen bij het behandelen van de snee van iemand anders, zelfs als het een kind is, en heb nooit onbeschermde seks. Overweeg om een ​​hiv-test voor jullie beiden te laten doen voordat je verder gaat in een serieuze relatie.

Het noordelijke deel van Botswana, inclusief Chobe National Park en de Okavango Delta, is een malariagebied, daarom moeten passende maatregelen worden genomen. Voordat u naar deze regio's reist, dient u medisch advies in te winnen; vaccinaties zoals tyfus en hepatitis A+B (indien nog niet immuun) worden over het algemeen geadviseerd. Orale vaccins worden ook aanbevolen voor de preventie van diarree en cholera.

Het water in grootstedelijke gebieden is gechloreerd en de lokale bevolking drinkt het uit de kraan. Kortdurende toeristen moeten echter flessenwater consumeren om reizigersdiarree te voorkomen. Water buiten grootstedelijke gebieden is vervuild en mag niet worden gebruikt om te drinken, ijsblokjes te maken, tanden te poetsen of gewassen ongeschilde groenten en fruit te eten.