Klimaat
Het tropische zuiden van Benin heeft elk jaar twee regenseizoenen, van april tot half juli en van half september tot eind oktober. Het regenseizoen duurt van maart tot oktober in het subequatoriale noorden. Het ideale seizoen om het land te bezoeken is van november tot februari, wanneer de temperatuur gematigd is en het weer droog en weinig vochtig is.
Aardrijkskunde
Benin is geografisch kleiner dan zijn buren, met een landoppervlak van 112,620 km2, vergelijkbaar met Honduras of de Amerikaanse staat Ohio. Van zuid naar noord is het land verdeeld in vijf geografische zones: de kustvlakte, het plateau, het hoogplateau en de savanne, heuvels in het noordwesten en rijke vlaktes in het noorden.
Mensen
Het land bestaat uit meer dan 60 etnische groeperingen. De belangrijkste stammen in het land zijn de Fon (40%), Aja (15%) en Yoruba (12%) in het zuiden, en de Bariba (9%), Somba (8%) en Fulbe (6%) in het noorden.
De meest voorkomende religie (43 procent) is het christendom, dat het meest voorkomt in het zuiden, terwijl de islam het meest voorkomt in het noorden (24 procent). Veel toeristen worden naar Benin getrokken vanwege de aanzienlijke impact van Vodun, dat door ongeveer 18% van de bevolking als een primaire religie wordt gevolgd en over de hele wereld werd verspreid, voornamelijk via het enorme aantal slaven dat door het Dahomey-koninkrijk wordt verkocht.
Demografie
Het zuiden van Benin is de thuisbasis van het grootste deel van de inwoners van het land. Met een levensverwachting van 59 jaar is de bevolking jong. Dit land is de thuisbasis van 42 Afrikaanse etnische groepen; deze diverse stammen kwamen in verschillende perioden in Benin aan en trokken ook het land binnen. De Yoruba (die in de 12e eeuw uit Nigeria migreerden); de Dendi (die in de 16e eeuw uit Mali migreerden); de Bariba en Fula (Frans: Peul of Peulh; Fula: Fule) in het noordoosten; de Betammaribe en Somba in de Atacora Range; de Fon in het gebied rond Abomey in Zuid-Centraal; en de Mina, Xueda en Aja (die migreerden van
Andere Afrikaanse nationaliteiten die onlangs in Benin zijn aangekomen, zijn onder meer Nigerianen, Togolezen en Malinezen. Veel Libanezen en Indiërs houden zich ook bezig met handel en zaken in de internationale gemeenschap. Een aanzienlijk deel van de 5500 Europese bevolking bestaat uit medewerkers van de talrijke Europese ambassades en internationale hulpmissies, maar ook uit non-profitorganisaties en verschillende missionaire groepen. Een klein deel van de Europese bevolking bestaat uit Beninese inwoners van Franse afkomst, wiens voorouders Benin regeerden tot hun vertrek na de onafhankelijkheid.
Godsdienst
Volgens de telling van 2002 was 42.8 procent van de bevolking van Benin christen (27.1 procent rooms-katholiek, 5 procent Celestial Church of Christ, 3.2 procent Methodist, 7.5 procent andere christelijke denominaties), 24.4 procent was moslim, 17.3 procent beoefende Vodun, 6 procent beoefende andere lokale traditionele religies, 1.9 procent beoefende andere religies en 6.5 procent beweerde geen religieuze overtuiging te hebben.
Lokale animistische religies in de Atakora (provincies Atakora en Donga) en Vodunand Orisha-aanbidding onder de Yoruba- en Tado-volkeren in het midden en zuiden van het land zijn voorbeelden van traditionele religies. Het spirituele hart van Beninese Vodun is de stad Ouidah aan de centrale kust.
De belangrijkste geïntroduceerde religies zijn het christendom, dat in het hele zuiden en centrum van Benin wordt beoefend, evenals in het land van Otammari in de Atakora, en de islam, die werd geïntroduceerd door het Songhai-rijk en Hausa-handelaren en nu wordt beoefend in heel Alibori, Borgou, en Donga-provincies, evenals onder de Yoruba (die ook het christendom volgen). Veel mensen blijven echter in Vodun en Orisha geloven en hebben het Pantheon van Vodun en Orisha in het christendom geïntegreerd. De Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, een 19e-eeuwse groepering, is ook in groten getale aanwezig.
Visums
Algerije, Bulgarije, Burkina Faso, Kaapverdië, Centraal-Afrikaanse Republiek, Tsjaad, Republiek Congo, Ivoorkust, Gabon, Gambia, Ghana, Guinee, Guinee-Bissau, Liberia, Madagaskar, Mali, Mauritanië, Niger, Nigeria, Rwanda, Senegal, Sierra Leone, Zuid-Afrika, Taiwan en Togo hebben geen visum nodig.
Visa zijn 30 dagen geldig en kunnen single entry (USD 40) of multiple entry (USD 45) zijn. Voor Amerikaanse staatsburgers kost een visum USD 140. Een single entry visum voor Parijs kost € 70 voor alle EU-onderdanen.
Taal & Zinnenboek in Benin
De officiële taal is Frans, de taal van de vorige koloniale mogendheid. Fon en Yoruba worden gesproken in het zuiden, Bariba en Dendi in het noorden, en meer dan 50 extra Afrikaanse talen en dialecten worden in het hele land gesproken. Engels wordt steeds populairder.
Lokale talen worden gebruikt als de primaire taal van het onderwijs op basisscholen, waarbij Frans pas na een paar jaar wordt toegevoegd. Op rijkere plaatsen wordt Frans echter meestal op jongere leeftijd onderwezen. Over het algemeen worden Beninese talen geschreven met een aparte letter voor elk gesproken geluid (foneem), in plaats van diakritische tekens of digraphs zoals in het Frans of Engels. Dit omvat het Beninese Yoruba, dat in Nigeria met zowel diakritische tekens als digraphs is geschreven. Bijvoorbeeld, de middenklinkers é è, ô, o in het Frans zijn geschreven e,, o, in Beninese talen, terwijl de medeklinkers ng en sh of ch in het Engels zijn geschreven en c. Er worden echter digraphs gebruikt voor nasale klinkers en de labiale-velaire medeklinkers kp en gb, zoals in de Fon-taalnaam Fon gbe / f be/, en diakritische tekens worden gebruikt als toonmarkeringen. Een combinatie van Franse en Beninese spellingen is te vinden in Franstalige publicaties.
Yorùbá is een West-Afrikaanse taal die voornamelijk wordt gesproken rond de Bocht van Benin. Yorùbá is ongetwijfeld de meest invloedrijke taal van Afrika, met meer dan 38 miljoen sprekers wereldwijd. Het wordt meestal gesproken in Nigeria, Benin en Togo.
Economie
De economie van Benin is gebaseerd op zelfvoorzienende landbouw, katoenproductie en regionale handel. Katoen is goed voor 40% van het BBP en ongeveer 80% van de officiële exportinkomsten. In de afgelopen zeven jaar bedroeg de reële productiegroei gemiddeld ongeveer 5%, maar de snelle bevolkingsgroei heeft het grootste deel van deze winst tenietgedaan. De afgelopen jaren is de inflatie afgenomen. De munteenheid van Benin is de CFA-frank, die gekoppeld is aan de euro.
De economie van Benin is de afgelopen jaren gestaag gegroeid, met een reële bbp-groei van respectievelijk 5.1 en 5.7 procent in 2008 en 2009. De landbouwsector is de primaire motor van ontwikkeling, met katoen als de belangrijkste export van het land, maar diensten blijven het grootste deel van het BBP bijdragen, dankzij de geografische ligging van Benin, die handel, transport, doorvoer en toeristische activiteiten met buurlanden mogelijk maakt.
Benin wil de groei nog verder vergroten door meer internationale investeringen aan te trekken, de nadruk te leggen op toerisme, de ontwikkeling van nieuwe voedselverwerkingssystemen en landbouwproducten te vergemakkelijken en de ontwikkeling van nieuwe informatie- en communicatietechnologieën aan te moedigen. Benins Millennium Challenge Account-subsidie van 307 miljoen dollar, ondertekend in februari 2006, omvatte projecten om het ondernemingsklimaat te verbeteren door middel van veranderingen in het grondbezit, het commerciële rechtssysteem en de banksector.
De Club van Parijs en bilaterale schuldeisers hebben geholpen om de buitenlandse schuldpositie van het land te verlichten, waarbij Benin profiteerde van een in juli 8 aangekondigde schuldvermindering van de G2005, maar ook aandrong op snellere structurele veranderingen. Hoewel de regering de laatste tijd inspanningen heeft geleverd om de binnenlandse stroomopwekking te stimuleren, wordt de economische ontwikkeling van Benin nog steeds belemmerd door een gebrek aan elektriciteit.
Hoewel vakbonden in Benin tot 75% van de formele beroepsbevolking vertegenwoordigen, heeft de grote informele economie volgens de International Trade Union Confederation (ITCU) aanhoudende problemen, zoals een gebrek aan loongelijkheid voor vrouwen, het gebruik van arbeid, en de aanhoudende kwestie van dwangarbeid.
Benin is lid van de Organization for the Harmonization of African Business Law (OHADA).
Cotonou is de thuisbasis van de enige internationale luchthaven en zeehaven van het land. Tussen Cotonou en Porto Novo wordt momenteel een nieuwe haven gebouwd. Benin is verbonden met de buurlanden via geasfalteerde snelwegen met twee rijstroken (Togo, Burkina Faso, Niger en Nigeria). Verschillende providers bieden mobiele telefonie door het hele land. Op bepaalde plaatsen zijn ADSL-aansluitingen toegankelijk. Benin is verbonden met internet via satellietverbindingen (sinds 1998) en een enkele onderzeese kabel SAT-3/WASC (sinds 2001), wat resulteert in zeer dure datakosten. De start van de Africa Coast to Europe-kabel in 2011 zal naar verwachting verlichting bieden.
Ongeveer een derde van de bevolking leeft nu onder de internationale armoedegrens van 1.25 dollar per dag.