San Marino

Pelancongan di San Marino menyumbang kira-kira 2.2 peratus daripada KDNK negara, dengan kira-kira 2 juta pelawat pada tahun 2009.

Majoriti pelawat yang melawat San Marino adalah orang Itali yang datang untuk menghabiskan percutian mereka di Romagna Riviera dan memilih untuk menghabiskan setengah hari atau paling lama satu malam di negara itu. Walaupun fakta bahawa hanya sebilangan kecil warga asing bukan Itali melawat negara itu, mereka penting kepada ekonomi Sammarin.

Tiada prosedur menyeberangi sempadan dengan Itali. Walau bagaimanapun, pelawat boleh membeli setem kenang-kenangan yang dibatalkan secara sah dalam pasport mereka di pejabat pelancongan.

Majoriti tarikan terletak di dalam bandar San Marino. Bandar ini dibina di atas bukit dan mempunyai banyak tempat letak kereta untuk kereta dan bas. Teras bersejarah bandar ini hanyalah zon pejalan kaki dengan terutamanya kedai cenderahati dan kedai makan di kedua-dua belah pihak.

San Marino ialah sebuah enklaf Itali yang terletak di sempadan wilayah Emilia Romagna dan Marche, kira-kira 10 kilometer (6.21 batu) dari pantai Adriatik di Rimini. Ia adalah sebahagian daripada banjaran gunung Apennine dan mempunyai kawasan pergunungan tanpa kawasan rata. Puncak Monte Titano adalah 749 m (2,457 kaki) di atas paras laut, menjadikannya titik tertinggi di negara ini. Tiada badan air yang besar di kawasan itu. San Marino ialah negara ketiga terkecil di Eropah, di belakang hanya Vatican City dan Monaco. Ia juga merupakan negara kelima terkecil di dunia.

Iklim adalah Mediterranean dengan ciri-ciri benua, dengan musim panas yang hangat dan musim sejuk yang sederhana tipikal di kawasan pedalaman semenanjung Itali tengah.

San Marino mempunyai penduduk sekitar 33,000 orang, termasuk 4,800 penduduk asing, yang majoritinya warga Itali. 12,000 orang Sammarin lagi tinggal di negara lain (5,700 di Itali, 3,000 di Amerika Syarikat, 1,900 di Perancis dan 1,600 di Argentina).

Pada tahun 2010, bancian pertama sejak 1976 telah dijalankan. Penemuan ini dijangkakan sebelum penghujung tahun 2011. Walau bagaimanapun, 13% isi rumah gagal memulangkan borang mereka.

Bahasa utama adalah bahasa Itali, walaupun Romagnol juga biasa digunakan.

Penduduk San Marino mempunyai salah satu jangka hayat terbesar di dunia.

agama

San Marino ialah sebuah negeri yang kebanyakannya Katolik, dengan lebih daripada 97 peratus penduduknya menganut agama Katolik Rom, walaupun ia bukan agama rasmi. Kira-kira separuh daripada orang yang mengaku sebagai Katolik benar-benar mengamalkan agama mereka. San Marino tidak mempunyai tahta episkopal, tetapi namanya adalah sebahagian daripada gelaran keuskupan semasa. Dari segi sejarah, paroki San Marino terbahagi antara dua keuskupan Itali, Keuskupan Montefeltro, dan Keuskupan Rimini. Sempadan antara Montefeltro dan Rimini telah dilukis semula pada tahun 1977, menjadikan semua San Marino dalam bidang kuasa Keuskupan Montefeltro. Uskup Montefeltro-San Marino tinggal di Pennabilli, di wilayah Pesaro e Urbino di Itali.

Walau bagaimanapun, terdapat peruntukan dalam undang-undang cukai pendapatan yang membenarkan pembayar cukai meminta supaya 0.3 peratus daripada cukai pendapatan mereka diperuntukkan kepada Gereja Katolik atau organisasi "lain". Gereja Waldensian dan Saksi-Saksi Yehuwa ialah dua organisasi keagamaan yang diwakili dalam gereja-gereja.

Keuskupan Roman Katolik San Marino-Montefeltro ialah keuskupan kuno Montefeltro sehingga 1977. Ia adalah suffragan keuskupan agung Ravenna-Cervia. Keuskupan sekarang merangkumi semua paroki San Marino. Rujukan pertama Montefeltro, sebagai Mona Feretri, adalah dalam diploma yang melaluinya Charlemagne mengesahkan pemberian Pepin. Agatho (826), uskup pertama Montefeltro yang direkodkan, tinggal di San Leo. Takhta itu dipindahkan ke San Leo sekali lagi oleh Bishop Flaminios Dondi (1724), walaupun ia kemudiannya dipulihkan ke Pennabilli. Keuskupan bersejarah itu adalah suffragan ketua biskop Urbino. Terdapat nuncio apostolik kepada republik itu sejak 1988, walaupun ia terletak pada nuncio kepada Itali.

San Marino telah mempunyai kehadiran Yahudi selama sekurang-kurangnya 600 tahun. Sebutan paling awal tentang Yahudi di San Marino adalah dalam rekod rasmi yang mendokumenkan urusan komersial Yahudi pada akhir abad ke-14. Terdapat banyak rekod bertarikh dari abad ke-15 hingga ke-17 yang menerangkan transaksi Yahudi dan mengesahkan kewujudan komuniti Yahudi di San Marino. Kerajaan menyediakan perlindungan rasmi kepada orang Yahudi.

Semasa Perang Dunia Kedua, San Marino berkhidmat sebagai tempat perlindungan yang selamat untuk lebih 100,000 orang Itali dan Yahudi (kira-kira sepuluh kali ganda penduduk Sammarin pada masa itu) yang melarikan diri daripada penganiayaan Nazi. Hanya tinggal beberapa orang Yahudi sekarang.

Walaupun San Marino bukan ahli Kesatuan Eropah, ia dibenarkan menggunakan euro sebagai mata wangnya melalui perjanjian dengan Majlis Kesatuan Eropah; ia juga dibenarkan menggunakan reka bentuknya sendiri pada bahagian kebangsaan syiling euro. Sebelum euro, lira Sammarin dikaitkan dengan dan boleh ditukar kepada lira Itali. Bekalan terhad syiling euro Sammarin, seperti lira sebelum ini, amat menarik minat pengumpul syiling.

San Marino mempunyai KDNK per kapita sebanyak AS$55,449 dan kualiti hidup yang serupa dengan Denmark. Perbankan, elektronik dan seramik adalah semua perniagaan penting. Wain dan keju adalah barangan pertanian yang paling penting. San Marino kebanyakannya mengimport produk asas dari Itali.

Setem pos San Marino, yang sah untuk mel yang dihantar ke dalam negara, kebanyakannya dijual kepada ahli filateli dan merupakan sumber pendapatan penting bagi kerajaan. San Marino ialah ahli Kerjasama Pentadbiran Pos Eropah Kecil.

Taxation

Di San Marino, pendapatan korporat dikenakan cukai pada kadar 19%. Keuntungan modal tertakluk kepada cukai 5%, manakala faedah tertakluk kepada cukai pegangan 13%.

Pada tahun 1972, Itali melaksanakan sistem cukai nilai tambah (VAT), yang turut dilaksanakan di San Marino selaras dengan perjanjian persahabatan 1939. Di samping itu, cukai ke atas produk import telah dibuat, yang akan dikutip oleh San Marino. Walau bagaimanapun, tarif tersebut tidak dan masih tidak dikenakan ke atas barangan negara. Sehingga 1996, produk San Marino yang dikeluarkan dan dijual tidak tertakluk kepada cukai tidak langsung.

San Marino terus mengenakan bayaran ke atas produk yang diimport, bersamaan dengan tarif import, di bawah perjanjian kastam Kesatuan Eropah. Di samping itu, VAT global telah ditubuhkan untuk menggantikan VAT Itali.

Walaupun San Marino mempunyai beberapa hotel, bandar pesisir pantai Rimini mempunyai banyak lagi dan berkemungkinan lebih murah.

Di kawasan tertentu di bandar, wifi percuma boleh diakses.

Penduduk San Marino bercakap dalam bahasa Itali yang agak jelas.

Oleh kerana bilangan pelawat Rusia yang ramai, bahasa Inggeris diajar di sekolah di San Marino, dan bahasa Rusia dituturkan dalam banyak perniagaan.

Akademio Internacia de la Sciencoj San Marino (AIS) mengadakan persidangannya di San Marino dan sebenarnya menggunakan bahasa Esperanto.

Walaupun San Marino bukan sebahagian daripada wilayah Schengen secara sah, tiada sekatan sempadan apabila melakukan perjalanan antara Itali dan San Marino, oleh itu ia boleh dianggap sebagai sebahagian daripada kawasan Schengen atas semua sebab praktikal. Orang asing yang tinggal di San Marino selama lebih daripada 20 hari, sebaliknya, mesti mendapat kebenaran kerajaan.

San Marino adalah sebuah negara yang bangga, dan ia harus diperlakukan sedemikian. Apabila membuat gambar dengan pengawal, bersikap sopan; senyuman sudah cukup; isyarat tangan/ekspresi lucu tidak akan dihargai dengan baik.

Ia akan dianggap sangat menghina untuk merujuk kepada mereka sebagai "orang Itali" - bukan kerana mereka tidak menyukai orang Itali, tetapi kerana mereka sangat berbangga dengan kemerdekaan mereka.

Tiada lapangan terbang di San Marino. Lapangan Terbang Antarabangsa Federico Fellini di Rimini (IATA: RMI) ialah lapangan terbang utama yang terdekat. Ancona, Bologna dan Forli juga mempunyai lapangan terbang.

Tiada stesen kereta api di San Marino. Rimini ialah stesen kereta api utama yang paling dekat.

Anda sepatutnya menghadapi sedikit masalah untuk masuk ke San Marino dengan kereta. Tiada sekatan sempadan.

Oleh kerana tempat letak kereta di San Marino adalah terhad, mengapa tidak tinggalkan kenderaan anda di Borgo Maggiore yang berdekatan dan menaiki kereta kabel ke bandar? Berhampiran stesen kereta kabel, terdapat tempat letak kereta yang luas.

Setiap hari secara berkala, bas bergerak dari Rimini ke San Marino, berhenti di Dogana, Serravalle, Domagnano dan Borgo Maggiore. Tiket pergi balik berharga sekitar €9. Bas ini berhenti di luar stesen keretapi Rimini. Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa jika anda tiba hanya beberapa minit sebelum berlepas, bas mungkin penuh dan anda akan diarahkan untuk menunggu bas seterusnya, yang akan tiba sejam kemudian. Mungkin idea yang baik untuk tiba lebih awal untuk memastikan terdapat tempat duduk yang mencukupi di dalam bas. Tiket boleh dibeli di dalam bas.

Setelah berada di dalam bandar berdinding, ia cukup kecil untuk berjalan-jalan. Terdapat hanya beberapa jalan yang boleh dipandu kenderaan (dan hanya jika ia adalah kereta kecil).

Kereta api kabel sepanjang 1.5 kilometer (funivia) menghubungkan San Marino ke Borgo Maggiore. Tiket sehala berharga €2.80 dan tiket pergi balik berharga €4.50.

Sukar berjalan di luar ibu kota. San Marino ialah satu-satunya negara di dunia yang mempunyai lebih banyak kereta berbanding orang, dan ia menunjukkan—kaki lima paling tidak rata, terutamanya antara bandar. Walau bagaimanapun, terdapat laluan batu berlorek, Costa dell'Arnella, yang menghubungkan Kota San Marino dengan Borgo Maggiore. Ia bermula di hujung barat Contrada Omerelli dan berakhir berhampiran stesen kereta kabel Borgo Maggiore. Berjalan sangat sukar kerana San Marino terletak begitu tinggi.

Bas dari Rimini berguna untuk perjalanan antara bandar, dan San Marino mempunyai sistem basnya sendiri.

Tiga menara yang terdapat pada bendera negara adalah tarikan utama San Marino. Hanya Menara Guaita dan Menara Cesta boleh diakses oleh pelancong; ini adalah istana kecil di puncak Gunung Titano dengan pemandangan San Marino, Itali dan Laut Adriatik yang menakjubkan.

Cesta adalah yang terbesar antara keduanya dan termasuk muzium perisai dan senjata yang sederhana. "Kad Kuning" berharga €3 dan membolehkan anda melawat satu istana; "Kad Merah" berharga €4.50 dan membolehkan anda mengakses kedua-duanya. Sebuah laluan berjalan di antara dua menara, mengikuti tembok kota di sepanjang pinggir tebing. Menara menyediakan kemungkinan gambar yang sangat baik. Antara tarikan lain ialah:

Jika tidak, hanya pergi bersiar-siar! Jalan-jalan kecil berbatu besar penuh dengan kejutan, dan anda boleh menerokai bandar dengan menaiki dan menuruni bandar. Hampir tidak ada kenderaan, dan jalan-jalan mempunyai suasana zaman pertengahan tentang mereka. Tembok kota mungkin dipanjat dan dilalui di kawasan tertentu. Basilica di San Marino, basilika gaya Rom, adalah salah satu tapak yang boleh anda lawati.

Borgo Maggiore, sebuah bandar berhampiran ibu negara, mempunyai pusat bersejarah. Di Faetano, anda juga boleh melihat tasik San Marino, tempat anda boleh menangkap ikan.

Pasta, piza, gelato (aiskrim Itali) dan apa sahaja yang anda makan di Itali terlintas di fikiran. Restoran mudah dicari, dan sesetengahnya mempunyai meja dengan pemandangan yang menakjubkan.

Pasar raya di San Marino adalah sedikit dan jauh di antara, namun perkara berikut mungkin membantu:

Pasta, piza, gelato (aiskrim Itali) dan apa sahaja yang anda makan di Itali terlintas di fikiran. Restoran mudah dicari, dan sesetengahnya mempunyai meja dengan pemandangan yang menakjubkan.

Pasar raya di San Marino adalah sedikit dan jauh di antara, namun perkara berikut mungkin membantu:

Euro digunakan di San Marino. Ia adalah salah satu daripada banyak negara Eropah yang menggunakan Euro. Semua wang kertas dan syiling euro adalah sah di seluruh EU.

Satu euro terdiri daripada 100 sen.

Tanda rasmi euro ialah €, dan kod ISOnya ialah EUR. Sen tidak mempunyai simbol rasmi.

San Marino, seperti negara lain yang menggunakan Euro sebagai mata wang mereka, mempunyai reka bentuk uniknya di belakang syiling Euro. Anda boleh cuba mendapatkan syiling ini dengan hanya berjalan-jalan membeli barang dan mengumpul syiling dengan cara itu, tetapi membeli set di kedai cenderamata adalah pilihan yang lebih pantas. Ambil perhatian bahawa beberapa set ini kehilangan syiling €1 dan €2.

San Marino mempunyai banyak kedai cenderamata dan pakaian. Banyak kedai cenderamata menawarkan persenjataan, daripada pedang hingga pistol BB.

San Marino mempunyai harga yang lebih rendah untuk barangan seperti kamera pakai buang dan bateri berbanding Itali. Ini sebahagiannya disebabkan oleh fakta bahawa San Marino tidak perlu membayar 20% IVA (VAT) yang dibayar oleh Itali.

Tiga Menara San Marino terletak di bandar di tiga puncak Monte Titano. Mereka muncul pada kedua-dua bendera San Marino dan jata. Tiga menara itu ialah: Guaita, yang tertua (dibina pada abad ke-11); Cesta, dibina pada abad ketiga belas dan terletak di puncak tertinggi Monte Titano; dan Montale, dibina pada abad ke-14 dan masih dipegang secara persendirian.

Universiti utama ialah Università degli Studi della Repubblica di San Marino, yang merangkumi Scuola Superiore di Studi Storici di San Marino (Sekolah Lanjutan Pengajian Sejarah), sebuah pusat penyelidikan dan pengajian antarabangsa termaju yang ditadbir oleh Jawatankuasa Saintifik antarabangsa yang diselaraskan oleh profesor Luciano Canfora. Istituto Musicale Sammarinese (Institut Muzik Sammarine) dan Akademio Internacia de la Sciencoj San Marino (Accademia Internazionale delle Scienze San Marino) ialah dua institusi yang lebih penting (Akademi Sains Antarabangsa San Marino). Yang terakhir ini terkenal kerana menggunakan Esperanto sebagai bahasa pengajaran dan penerbitan saintifik, serta menggunakan teknologi pendidikan berkomputer secara meluas (juga dipanggil e-pembelajaran).

Umberto Eco, seorang novelis Itali, cuba menubuhkan "universiti tanpa bangunan fizikal" di San Marino.

Bola sepak adalah sukan paling popular di San Marino. Bola keranjang dan bola tampar adalah sukan terkemuka lain. Persekutuan Bola Sepak San Marino, Persekutuan Bola Keranjang San Marino dan Persekutuan Bola Tampar San Marino ialah tiga persekutuan sukan.

Grand Prix San Marino, acara Formula Satu, dinamakan sempena negeri itu, tetapi ia tidak berlangsung di sana. Sebaliknya, ia diadakan di Autodromo Enzo e Dino Ferrari di Imola, Itali, kira-kira 100 kilometer (62 batu) barat laut San Marino. Pada tahun 2007, acara antarabangsa ini telah digugurkan daripada jadual.

Grand Prix motosikal San Marino dan Rimini's Coast, serta pusingan San Marino Kejohanan Superbike Dunia, telah dipulihkan dalam kalendar pada 2007.

T & A San Marino, kelab besbol profesional San Marino, bersaing dalam peringkat tertinggi besbol profesional Itali, Serie A1. Ia telah menjadi tuan rumah pertandingan Piala Eropah untuk kelab besbol profesional terbaik Eropah pada banyak kesempatan, termasuk pada tahun 1996, 2000, 2004, dan 2007. Ia memenangi gelaran pada 2006 dan menduduki tempat kedua pada 2010.

San Marino mempunyai kejayaan yang terhad di Sukan Olimpik, dengan 0 pingat untuk namanya.

Masakan San Marino agak serupa dengan masakan Itali, terutamanya kawasan jiran Emilia-Romagna dan Marche, walaupun ia mempunyai hidangan dan produknya yang tersendiri. Torta Tre Monti ("Pencuci mulut Tiga Pergunungan" atau "Kek Tiga Menara"), kek bersalut coklat lapisan wafer yang mewakili Tiga Menara San Marino, mungkin yang paling terkenal. Terdapat juga industri wain kecil di negara ini.

Pada tahun 2008, Pusat Bersejarah dan Gunung Titano telah dimasukkan dalam Senarai Warisan Dunia UNESCO. Keputusan itu dibuat pada Sesi ke-32 Jawatankuasa Warisan Dunia UNESCO, yang bermesyuarat di Québec, Kanada, dan dihadiri oleh wakil dari 21 negara.

Negara ini mempunyai sejarah muzik yang kuat dan kaya yang berkait rapat dengan Itali tetapi juga sangat berbeza dengan haknya sendiri. Komposer seperti Sammarinese Francesco Maria Marini di Pesaro menghasilkan beberapa karya terbesar abad ke-17.

San Marino telah bertanding dalam Peraduan Lagu Eurovision sebanyak enam kali, mara ke final buat kali pertama pada 2014 dengan penampilan ketiga Valentina Monetta dan lagu Maybe.

San Marino adalah negara yang selamat. Pencopet harus dielakkan, sama seperti mereka harus dielakkan di mana-mana destinasi pelancongan lain.

Ini adalah persekitaran yang benar-benar sihat. Jika anda sakit, prosesnya adalah sama seperti di Kesatuan Eropah, tetapi masalah yang teruk hampir pasti akan mengakibatkan anda diangkut ke Rimini.